Με συνοδεία ένα ταξιδιάρικο ποίημά μου σε κάτι παλιά χωριουδάκια, πού η απλότητα κυριαρχούσε, οι εικόνες από το φωτογραφικό φακό του Henri Cartier Bresson μας συγκινούν… (π.Νικόλαος Μανώλης)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΧΥΡΩΝΑ

Σε παλιόσπιτα του χωριού ρημαγμένα
αχυρώνες που κότες γεννούσαν λαθραία
σαν τα φαντάσματα μικροί κυνηγοί
έσερναν στεγοκάλαμα* για τόξου βολή. 

Ο δραγάτης** κλωτσούσε μια μέρα
λαβωμένο κρανίο, σημάδι από σφαίρα
στον αχυρώνα που παλιά ο Στρατής
βρήκε ’να κράνος τρύπιο καταμεσής.

Στο χωριό το χειμώνα είχε κρύο βαρύ
άκουγες των σκυλιών τη λυκίσια φωνή
πλάι στο ριμαδόσπιτο στην άφυλλη ’μυγδαλιά
φλογεροὐσε ο άνεμος μουσική νεκρικιά.                                                                 

π.ΝΜ

*στεγοκάλαμα: λεπτά καλάμια κάτω από τα κεραμίδια της στέγης βοηθητικών χώρων
**δραγάτης: αγροφύλακας