Ένα ταπεινό, ολόφωτο υπόδειγμα Ορθόδοξης Χριστιανικής οικογένειας στην απάνθρωπη εποχή μας…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Δι ευχών του αγίου Γέροντά μας σφουγγίζουμε τα δάκρυα για να εκφράσουμε ένα ελάχιστο λόγο ευγνωμοσύνης στον πρωτοπρεσβύτερο π. Χαράλαμπο Μανώλη και την πρεσβυτέρα Ζαχαρούλα, που γίνονται καθημερινά για εμάς φωτεινό παράδειγμα ανιδιοτελούς θυσιαστικής αγάπης προς τον Κύριο.

Υπόδειγμα ιερατικής οικογένειας που τίμησε το ευλογημένο ράσο με το παράδειγμα και την εν Χριστώ βιοτή του. Όπου και αν υπηρέτησαν, το έκαναν με αρχοντιά, ευταξία, φιλοξενία και εν Χριστώ αγάπη, αρετές και γνωρίσματα που μαρτυρούνται από όλους τους ενορίτες τους και στην Κοζάνη και στη Θεσσαλονίκη και από αμέτρητα πνευματικοπαίδια που αξιώθηκε να έχει ο π. Χαράλαμπος ως πνευματικός στο πετραχήλι του.

Λειτουργός του Κυρίου άριστος, καλλικέλαδος, ρέκτης της προσκομιδής, μας αξίωσε ο Θεός να βιώνουμε όλοι μαζί, και πριν και μετά την Αποτείχιση, αξέχαστες Θείες Λειτουργίες.

Αγάπησε εκ νεότητος τον Κύριο εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της διανοίας, συγχωρώντας πάντοτε και εν πάσι εκείνους που τον αδίκησαν και τον πλήγωσαν ανθρωπίνως.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό της εν γένει ζωής τους ως Ιερατική οικογένεια είναι πως έδωσαν στην Εκκλησία μας, τρεις ακόμη Ιερατικές οικογένειες, εκτός του π. Νικολάου και της Πρεσβυτέρας Αικατερίνης και εκείνες των θυγατέρων του Πρεσβυτέρας Ελένης συζύγου του πατρός Νικολάου Νεοκάζη και πρεσβυτέρας Αικατερίνης συζύγου του πατρός Ιωάννη Σταματιάδη. Ο μακαριστός Χριστόδουλος τον τίμησε για αυτό όπως και άλλους ιερείς στην Αθήνα με το παράσημο που έχει στην φωτογραφία σε αντίθεση με κάποιους.. στην Θεσσαλονίκη.

Όταν όμως οι Επίσκοποι άρχισαν να προδίδουν την πίστη, στήριξε με παρρησία στην ευλογημένη Αγιοπατερική και Ιεροκανονική Αποτείχιση, στεκόμενος από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του αγαπημένου τους τέκνου, του μακαριστού ομολογητή Γέροντά μας, π. Νικολάου Μανώλη.

Ρωμαλέα ψυχή και έζησε την καταφρόνηση, τις συκοφαντίες και την απομόνωση που επιφυλάσσουν οι λυκοποιμένες στους Ιερείς (και στην οικογένειά τους) οι οποίοι έχουν την παρρησία να στηρίζουν την Ιεροκανονική Αποτείχιση.

Με την καρτερία του στις δυσκολίες του γήρατος και των λοιπών ασθενειών βρίσκει τρόπο η αγάπη και η ποιμαντική του μέριμνα, με το γνήσιο, το φωτεινό παράδειγμά τους να μας υπενθυμίζει πως πρέπει να υπομένουμε κάθε παιδαγωγία του Χριστού.

Αλλά κυρίως μας δίδαξε με τη δοξολογική του στάση τη στιγμή της σκληρής δοκιμασίας και του ανείπωτου πόνου, εξαιτίας του θανάτου του πρωτότοκου υιού τους, του παπα-Νικόλα μας. Ο πόνος γίνεται δοξολογία, ο θρήνος γίνεται προσευχή και τα δάκρυα της χαρμολύπης γίνονται βάλσαμο για όλους εμάς, να θηλάζουμε λίγη από την πίστη και τη γενναιοψυχία της κατά σάρκα οικογένειάς του.

Και γίνεται, με την ευχή του, η θλίψη μας βεβαιότητα αιωνίου ζωής! Με το ολοζώντανο παράδειγμά τους ανοίγει διάπλατα το δρόμο της υπομονής, της ευγνωμοσύνης και της εμπιστοσύνης στο θείο θέλημα.

Δια πρεσβειών του Προφήτου Ζαχαρίου και του Αγίου Χαραλάμπους, του ευχόμαστε να ζείτε από εδώ τον Παράδεισο και να μας αξιώσει ο Άγιος Θεός όλους μαζί την καλή αντάμωση με το αγαπημένο τους τέκνο και ομολογητή Γέροντά μας, π. Νικόλαο!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra