ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com
Θεσσαλονίκη, 07 Ὀκτωβρίου 2019

Παραθέτουμε τά κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἀπό τόν Ἀπρίλιο μέχρι τόν Μάιο τοῦ 2014.

1) 26-04-2014 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Ὁ Πάπας Ἰωάννης προστάτης τῆς ἑνότητας ὅλων τῶν Χριστιανῶν»

Συνέντευξη τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στήν Ἰταλίδα δημοσιογράφο Stefania Falasca γιά τήν καθολική ἐφημερίδα «Avvenire» στίς 26 Ἀπριλίου 2014.

«Ἡ λατρεία τοῦ Ὀρθόδοξου κόσμουπρός τόν Ἰωάννη XXIII ἐξεφράσθη ἤδη ἀπό τήν ἑπομένη τοῦ θανάτου του, ἔτσι ὥστε νά θεωρεῖται ἕνας Prepadovnie, ἕνας ἅγιος καί προστάτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἦταν o πρῶτος, πού ἀπέδωσε στό πρόσωπό του τό Εὐαγγελικό χωρίο : «Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρά Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ ᾿Ἰωάννης». «Μποροῦμε νά ἐμπνευστοῦμε ἀπό τό παράδειγμά του,  ἔτσι ὥστε νά συνεχίσουμε τό δύσκολο καί ἐπίπονο ταξίδι, γιά νά ξαναβροῦμε τήν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν», εἶπε ὁ διάδοχος τοῦ Ἀθηναγόρα, Βαρθολομαῖος. Ὁ Βαρθολομαῖος εἶναι ὁ πρῶτος Πατριάρχης στήν ἱστορία τῶν ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν, πού πῆρε μέρος σέ ἐνθρόνιση ἑνός Πάπα, καί ξεκινώντας ἀπό τήν ἁγιοποίηση τοῦ Πάπα Ἰωάννη XXIII, ὑπογραμμίζει ἐπίσης, τή σημασία τῆς ἐπικείμενης ἐπίσκεψης στήν Ἱερουσαλήμ, τήν ὁποία θά  πραγματοποιήσει μαζί μέ τόν Πάπα Francesco.

ΕΡΩΤΗΣΗ : «Ὁ Πάπας Ἰωάννης ΧΧΙΙΙ ἐξέφρασε ἐπίσης μιά αὐθεντική λατρεία πρός τούς Ὀρθόδοξους ἀδελφούς. Τί σημαίνει αὐτό γιά σᾶς σήμερα καί γιά τους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἡ  πλήρης ἀναγνώριση τῆς ἁγιότητάς του»;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : «Ὁ ἀείμνηστος Πάπας Ἰωάννης ΧΧΙΙΙ ἦταν πράγματι μιά μεγάλη πνευματική προσωπικότητα στήν ἱστορία τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ὁ εὐλογημένος  προκάτοχός μου,  ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας,  ἀναγνώρισε δημοσίως τή μεγάλη προσωπικότητα αὐτοῦ τοῦ Πάπα, προσδίδοντας σ αὐτόν τίς εὐαγγελικές φράσεις,  πού τόν παρομοιάζουν  μέ τόν Ἰωάννη τόν Βαπτιστή τόν Πρόδρομο,  τόν πρόδρομο τοῦ Κυρίου μας.  Στήν πραγματικότητα ,  ὁ Ἰωάννης XXIII ἔκανε ἕνα ἀποφασιστικό βῆμα στήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, χάρι στήν  σημαντική καί θαρραλέα ἀπόφασή του νά συγκαλέσει τό Δεύτερο Συμβούλιο τοῦ Βατικανοῦ, τό ὁποῖο μεταξύ ἄλλων μέ τίς ὁδηγίες του ἄνοιξε τό δρόμο γιά τή συμμετοχή τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας στήν οἰκουμενική κίνηση,  ἐν όψει τῆς ἀποκατάστασης τῆς Χριστιανικῆς ἑνότητας μέ ἰδιαίτερα σημαντικές ἐπιπτώσεις στίς σχέσεις μεταξύ Καθολικῶν καί Ὀρθοδόξων. Αὐτό τό γεγονός, μαζί μέ τίς ἀρετές του, τήν εὐγένεια, τήν καλοσύνη καί τήν ἀγάπη, πού κοσμοῦσαν τόν χαρακτήρα καί τήν ζωή τοῦ μεγάλου αὐτοῦ ἄνδρα τῆς Ἐκκλησίας, δικαιολογεῖ πλήρως τήν τιμή τῆς ἁγιοποίησης, πού ἐπιφυλάχθηκε γι’ αὐτόν ἀπό τήν Καθολική Ἐκκλησία».

(ΠΗΓΗ : http://amethystosbooks.blogspot.gr, http://www.ortodossia.it/)

2) 09-05-2014 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : Ὁ Ἐρντογάν, τά τζαμιά στήν Ελλάδα καί ἡ συνεργασία μέ τόν Πάπα Φραγκῖσκο

Συνέντευξη τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στό εἰδησεογραφικό πρακτορεῖο Associated Press

Τήν πεποίθησή του ὅτι ἡ συνάντηση, πού θά ἔχει ἐντός τοῦ μηνός στήν Ἱερουσαλήμ μέ τόν Πάπα Φραγκῖσκο, θά φέρει πιό κοντά τήν Ὀρθόδοξη καί τήν Καθολική Ἐκκλησία, βοηθώντας ἔτσι νά μπεῖ ἕνα τέλος στήν χιλιόχρονη «διαμάχη», ἐξέφρασε, μιλῶντας στό πρακτορεῖο Associated Press, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος.

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, πνευματικός ἡγέτης 250 ἐκατ. ὀρθόδοξων χριστιανῶν σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο, ἐπήνεσε τόν Τοῦρκο Πρωθυπουργό Ταγίπ Ἐρντογάν γιά τήν ἀπόφασή του νά παραχωρήσει περισσότερες ἐλευθερίες στούς ὀρθόδοξους τῆς Τουρκίας, λέγοντας ὅμως «πώς αὐτή ἡ ἐνέργεια ἀπό μόνη της δέν εἶναι ἀρκετή».

Ἡ συνάντηση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μέ τον Πάπα Φραγκῖσκο θά πραγματοποιηθεῖ στίς 25 – 26 Μαΐου, σχεδόν 50 χρόνια μετά τήν συνάντηση, πού εἶχαν οἱ προκάτοχοι τῶν δύο ἡγετῶν, σέ μία πρώτη προσπάθεια νά τερματιστεῖ τό Σχίσμα ἀνάμεσα στίς δύο Ἐκκλησίες, πού δημιουργήθηκε τό 1054.

«Εἶναι στίς προθέσεις καί τῶν δυό μας νά ἐργαστοῦμε περισσότερο γιά τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας», εἶπε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί πρόσθεσε : «Ὁ δρόμος γιά τήν ἑνότητα αὐτή εἶναι ἀκόμη μακρύς», ὅμως ἡ ἀποδοχή τῆς πρόσκλησης ἀπό τόν Πάπα Φραγκῖσκο γιά τήν συνάντηση στήν Ἱερουσαλήμ ὑποδηλώνει τήν θέληση καί τῶν δύο νά δώσουν ἕνα τέλος στό «Σχίσμα».

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, στό πλαίσιο τῆς ἴδιας συνέντευξης, ἐξέφρασε τήν ἀπογοήτευσή του γιά τήν μή ἐπαναλειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, στήν ὁποία ὁ ἴδιος, προτοῦ κλείσει τό 1971, ὑπῆρξε σπουδαστής ἐπί μία ἑπταετία. Ὅπως ἀνέφερε, πολλοί πίστευαν ὅτι ἡ Σχολή θά λειτουργοῦσε ξανά πέρυσι, στό πλαίσιο τοῦ πακέτου μεταρρυθμίσεων, πού εἶχε ἐξαγγείλει ὁ Ἐρντογάν.

«Οἱ προσδοκίες μας ὅμως δέν εὐοδώθηκαν ἀκόμη, πρόκειται γιά ἕνα θέμα, πού ἀφορᾶ στό σεβασμό τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί στήν ἀνεξιθρησκεία».

Ὁ Πατριάρχης πρόσθεσε ὅτι ἡ μή ἐπαναλειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης ἅπτεται τῆς εὐθύνης τοῦ Τουρκικοῦ κράτους νά προστατεύει τό δικαίωμα τῶν πολιτῶν νά πιστεύουν σέ ὅποια θρησκεία θέλουν. «Εἶμαι Τοῦρκος πολίτης, γεννήθηκα ἐδῶ. Ὑπηρέτησα γιά δύο χρόνια τήν στρατιωτική μου θητεία στήν Τουρκία, καί ἐπιθυμῶ νά ἔχω πλήρη δικαιώματα, ὅπως κάθε ἄλλος τοῦρκος πολίτης, ὄχι γιά τόν ἑαυτό μου, ἀλλά γιά τήν Ἐκκλησία μου καί τήν κοινότητά μου».

Ἀπαντώντας στήν παρατήρηση τοῦ Asscociated Press ὅτι ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν ἔχει συνδέσει τήν ἐπαναλειτουργία τῆς Χάλκης μέ τά δικαιώματα τῶν μουσουλμάνων στήν Ἑλλάδα καί τήν ἀνέγερση τεμένους, ὁ Πατριάρχης ἀπάντησε : 

«Καί εἴμαστε ἐμεῖς ὑπεύθυνοι γι’ αὐτό; Ἐγώ εἶμαι ὑπέρ τοῦ νά γίνει τέμενος ἤ καί περισσότερα τζαμιά, ὅπου ὑπάρχουν μουσουλμάνοι, προκειμένου νά τούς παρέχεται ἡ δυνατότητα νά προσεύχονται ἀκόμα σύμφωνα μέ τήν πίστη τους. Ἀλλά, τί μπορῶ νά κάνω ἐγώ γιά αὐτό»;

Ὑπενθύμισε πώς τό θέμα τῆς Χάλκης δέν ἀφορᾶ τόν ἑλληνικό νόμο, ἀλλά εἶναι εὐθύνη τῆς Τουρκίας νά ὑπερασπίζεται καί νά προάγει τίς θρησκευτικές ἐλευθερίες.

(ΠΗΓΗ : https://www.tanea.gr)

3) 08-05-2014 : Τηλεφωνική ἐπικοινωνία Ἄλ Γκόρ μέ τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο

Τήν Πέμπτην, 8ην τ. μ., ἐπεκοινώνησε τηλεφωνικῶς μετά τοῦ Πατριάρχου ὁ Ἐξοχ. κ. Al Gore, πρῴην Ἀντιπρόεδρος τῶν Η.Π.Α., καί συνωμίλησε μετ̉ Αὐτοῦ ἐπί μελετωμένων πρωτοβουλιῶν διά τό θέμα τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, παρακαλέσας Αὐτόν ὅπως μεταφέρῃ τάς σκέψεις του εἰς τήν Α. Ἁγιότητα τόν Πάπαν κατά τήν ἐπικειμένην συνάντησίν των ἐν Ἱεροσολύμοις.

(ΠΗΓΗ : https://www.exapsalmos.gr)

4) 09-05-2014 : Μαθητές τοῦ Λεοντείου Λυκείου στόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο

Κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπίσκεψης ὁμάδας μαθητῶν καί ἐκπαιδευτικῶν τοῦ σχολείου μας τοῦ Λεοντείου Λυκείου στήν Κωνσταντινούπολη, μέ ἐπικεφαλῆς τόν fr. Ἰγνάτιο,  στό πλαίσιο τοῦ προγράμματος μαθητικῶν ἀνταλλαγῶν μέ τό Γαλλοτουρκικό Λύκειο Saint Benoit (ἀπό τό ὁποῖο ἦλθαν οἱ πρῶτοι freres στήν Ἑλλάδα τό 1907), μᾶς δόθηκε ἡ δυνατότητα, ἀλλά καί ἡ χάρη, νά παρακολουθήσουμε τούς Χαιρετισμούς στήν ἐκκλησία τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν.

Μετά τό τέλος τῆς ἀκολουθίας τῶν Χαιρετισμῶν, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἀφοῦ καλωσόρισε τό πλῆθος τῶν προσκυνητῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων ὑπῆρχαν πολλοί μαθητές ἀπό δημόσια καί ἰδιωτικά σχολεῖα τῆς Ἑλλάδας, τόνισε μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς :

«Ἤρθαμε ἐδῶ, γιά νά ψάλουμε τόν Ἀκάθιστον Ὕμνον, τό ἀγαπημένο ποίημα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων, γιατί ὄχι καί τῶν Καθολικῶν, πού ἔχουν ἰδιαίτερη εὐλάβεια στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, καί συμψάλλουμε, σιγοψάλλουμε, προσευχόμεθα πρός τήν ἱερά μορφή Της, γιά νά σκέπει καί νά προστατεύει τό Γένος μας καί νά ἐκπληρώνει τούς μύχιους πόθους ὅλων ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων, τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων, καί ὅλων τῶν Χριστιανῶν».

Στή συνέχεια, ἀπευθυνόμενος στό σχολεῖο μας, εἶπε τά ἑξῆς :

«Ἀγαπητέ ἀδελφέ πάτερ Ἰγνάτιε, καλωσορίζουμε ἰδιαιτέρως τό Λεόντειον. Μᾶς ἔχετε συνηθίσει σ’ αὐτές τίς χαρές καί τίς συγκινήσεις τῆς παρουσίας σας ἐδῶ κάθε χρόνο σχεδόν. Σᾶς εὐχαριστοῦμε γι’ αὐτό. Εὐχαριστοῦμε, διότι πάντοτε τείνετε εὐήκοον οὗς πρός τάς παρακλήσεις τοῦ Πατριαρχείου μας, γιά νά παίρνετε μερικά φτωχά παιδιά εἰς τά σχολεῖα τῶν Πατησίων καί τῆς Νέας Σμύρνης. Εὐχαριστοῦμε διά τήν ἀγάπην σας πρός τά παιδιά τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τά ὁποῖα καταρτίζετε μέ τά ὑψηλά χριστιανικά ἰδανικά, τά ὁποῖα εἶναι κοινά στίς δύο ἀδελφές Ἐκκλησίες μας. Καί ἐπιλαμβάνομαι τῆς ὡραίας αὐτῆς εὐκαιρίας, γιά νά πῶ πόσο πολύ προγεύομαι τῆς χαρᾶς τῆς ἐπικειμένης ἐπισήμου καί ἱστορικῆς, ἐπιτρέψτε μου νά πῶ, συναντήσεως στά Ἱεροσόλυμα, τόν προσεχή Μάιο, μέ τήν Αὐτοῦ Ἁγιότητα τόν Πάπα Φραγκῖσκον. Θά εἶναι ἕνα γεγονός, τό ὁποῖον θά ἐκτιμηθεῖ ἀπό ὅλον τόν χριστιανικόν κόσμον καί ὄχι μόνον. Διότι καί οἱ δύο θέλουμε νά δώσουμε ἕνα μήνυμα ἀδελφοσύνης, εἰρήνης, ἀγάπης καί δημιουργικῆς συνεργασίας τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν, ἀπό τήν ἁγίαν γῆν, ὅπου ἐβάδισαν οἱ ἄχραντοι πόδες τοῦ Κυρίου μας».

(ΠΗΓΗ : https://www.katanixis.gr/)

5) 09-05-2014 : Νέα ἱστοσελίδα γιά τήν συνάντηση Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί Πάπα Φραγκίσκου στά Ἱεροσόλυμα

Μετά τήν ἱστοσελίδα τῶν Παπικῶν popefrancisholyland2014.lpj.org, πού εἶναι ἀφιερωμένη στήν συνάντηση Φραγκίσκου – Βαρθολομαίου στά Ἱεροσόλυμα ἀπό 23 ἕως 27 Μαΐου, σήμερα μέσῳ τοῦ ἐπίσημου λογαριασμοῦ στά ἀγγλικά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διαφημίζεται καί νέα ἱστοσελίδα γιά τήν συνάντηση : www.apostolicpilgrimage.org. Χαρακτηριστικό τό λογότυπο τῆς ἱστοσελίδας, πού ἀπεικονίζει σέ πρῶτο πλάνο τούς Πάπα Φραγκῖσκο καί Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καί σέ δεύτερο πλάνο τήν συνάντηση Πάπα Παύλου Στ΄ καί Πατριάρχη Ἀθηναγόρα τό 1964 πρίν 50 χρόνια, ἀλλά καί ἐναγκαλισμό τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καί Ἀνδρέα! Ὡς γνωστόν ὁ ἐναγκαλισμός τῶν Ἀποστόλων, πού εἴθισται νά ἀποτυπώνεται στίς ὀρθόδοξες εἰκόνες, εἶναι ἐναγκαλισμός τῶν Πρωτοκορυφαίων Πέτρου καί Παύλου, ὅμως ἡ νέα οἰκουμενιστική λογική ἀπαιτεῖ τώρα εἰκόνα ἐναγκαλισμοῦ ἄλλων Ἀποστόλων, τοῦ Πέτρου, ἱδρυτοῦ (;) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης καί τοῦ Ἀνδρέου, ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινούπολης. Στήν ἱστοσελίδα φιλοξενεῖται καί πλήρης εἰκόνα αὐτοῦ τοῦ ἐναγκαλισμοῦ τῶν Ἀποστόλων Ἀνδρέου καί Πέτρου ὑπό τόν τίτλο «Οἱ Ἅγιοι Ἀδελφοί Ἀπόστολοι». 

(ΠΗΓΗ : http://thriskeftika.blogspot.gr)

6) 12-05-2014 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στόν Παπικό Καθεδρικό Ναό τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου

Ὁ Πατριάρχης μετέβη εἰς τόν ἐπ’ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου τιμώμενον Καθολικόν Καθεδρικόν Ναόν, ὑπαντηθείς τιμητικῶς ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτοῦ καί προσφωνηθείς ὑπό τοῦ Θεοφ. ἘπισκόπουΔρος Thomas Löhr, τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Φραγκφούρτης Αἰδεσιμ. κ. Johannes zu Eltz καί τοῦ Δημάρχου τῆς πόλεως κ. Peter Feldmann. 

Ὁ Πατριάρχης προσεκύνησε μετ’ἐκδήλου συγκινήσεως καί εὐλαβείας τό ἐν τῷ Ναῷ ἀποτεθησαυρισμένον ἀπό τοῦ ἔτους 1239 τμῆμα τῆς τιμίας κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρθολομαίου, προστάτου Αὐτοῦ καί τῆς πόλεως τῆς Φραγκφούρτης, τῶν παρισταμένων Ὀρθοδόξων κληρικῶν ψαλόντων τό «Χριστός Ἀνέστη» καί τό Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου, καί ἐξεναγήθη ἐντός τοῦ ἐπιβλητικοῦ εἰς μέγεθος Ναοῦ, τό ἱερόν βῆμα τοῦ ὁποίου κοσμεῖται διά τοιχογραφιῶν ἐξιστορουσῶν τόν βίον καί τό μαρτύριον τοῦ Ἀποστόλου. Πρός τιμήν τοῦ Πατριάρχου καί τῆς Συνοδείας Αὐτοῦ παρετέθη δεξίωσις ἐν τῇ παραπλεύρῳ Αἰθούσῃ, εἰς τήν ὁποίαν παρεκάθησε καί ἡ Εὐγεν. κα Εὐθαλία Κακιοπούλου, Γενική Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν Φραγκφούρτῃ.

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr/, https://www.youtube.com/watch?v=ilv3atOqJio)

7) 13-05-2014 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρός Παπικούς «ἐπισκόπους» : «..ἐντός ὀλίγων ἡμερῶν θά συναντηθῶμεν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ὁἉγιώτατος Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος καί ἡἡμετέρα Μετριότης»

Ὁμιλία Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τήν συνάντηση μέ μέλη τῆς Συνόδου τῶν ἐν Γερμανίᾳ «Ρωμαιοκαθολικῶν Ἐπισκόπων»

Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Μαγδεβούργου κύριε Feige, ἐκπρόσωπε τοῦ Προέδρου τῆς Συνόδου τῶν ἐν Γερμανίᾳ Ρωμαιοκαθολικῶν Ἐπισκόπων,

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Γερμανίας κύριε Αὐγουστῖνε,

Ἱερώτατοι, Θεοφιλέστατοι καί πάντες οἱ παρόντες εἰς τήν συνάντησιν ταύτην,

«Φωνῇ μου πρός Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρός Κύριον ἐδεήθην» (Ψαλμ. ρμα΄, 2-3).

Ἐν χαρᾷ πολλῇ βιοῦντες τό μυστήριον τῆς Ἀναστάσεως ἐκ νεκρῶν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί ἐν ἱκετηρίῳ φωνῇ πρός Αὐτόν, τόν καλέσαντα ἕκαστον ἐξ ἡμῶν εἰς τήν διακονίαν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καθορῶντες δέ καί τήν διάσπασιν  ἡμῶν τῶν χριστιανῶν ἀλλά καί τήν ἀκαταστασίαν τοῦ κόσμου, Τόν παρακαλοῦμεν: «Σύ δέ Κύριε, ὁ ἐκ Παρθένου ἀφράστως σαρκωθείς, τῇ ἐκχύσει τοῦ σωτηρίου, καί ἑκουσίως ἐκ πλευρᾶς Σου, ἐκχυθέντος Αἵματος καί ὕδατος, ὡς ἔλαιον ἐπιστάξας Χριστέ ὁ Θεός, τάς οὐλάς τῶν τραυμάτων μου, τῇ μοτώσει περίσφιγξον» (Στιχηρόν ἑσπερινοῦ Ε΄ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν) καί ὁδήγησον πάντας ἡμᾶς εἰς τό ποιεῖν τό Θέλημά Σου τό ἅγιον. 

Ἡ συμπλήρωσις πεντήκοντα ἐτῶν διακονίας τῆς Ὀρθοδόξου  ἡμῶν Ἐκκλησίας ἐν Γερμανίᾳ, παρέχει ἡμῖν τήν εὐχάριστον ἀφορμήν τῆς παρουσίας ἡμῶν εἰς τήν πατρίδα σας καί νῦν εἰς τήν σύναξιν ταύτην καί ἀπευθύνομεν πρός ὑμᾶς, Σεβασμιώτατε κύριε Πρόεδρε, καί πρός ἕκαστον τῶν ἀγαπητῶν μελῶν τῆς Συνόδου σας χαιρετισμόν ἀγάπης καί τιμῆς καί λόγον  φιλάδελφον καί εἰλικρινῆ.

Ἐν μέσῳ ἑνός κόσμου ἀνειρηνεύτου ἐκ τῶν πολεμικῶν συγκρούσεων καί τῶν ἀνθρωποκτόνων πρωτοβουλιῶν, ἐν μέσῳ ἑνός κόσμου ἀμηχάνου ἐκ τῆς καταπιεστικῆς καί ἀγχωτικῆς ἀνασφαλείας, ἐν μέσῳ ἑνός κόσμου ἀρνουμένου καί αὐτήν εἰσέτι τήν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ, ἡ παρουσία καί μαρτυρία ἡμῶν τῶν χριστιανῶν ἔχει σήμερον ἰδιαιτέραν βαρύτητα καί σημασίαν.

Δέν κρύπτομεν ὅτι πολλάκις ἀπογοητευόμεθα, βλέποντες τήν τραγικήν πορείαν τοῦ κόσμου καί τοῦ μή ἔχοντος πλέον ἰδανικά συνανθρώπου, τήν ἀπουσίαν διαθέσεως εἰρηνικῆς καί δικαίας ἐπιλύσεως τῶν προβλημάτων αὐτοῦ, τήν ἔλλειψιν κατανοήσεως καί συνεννοήσεως μεταξύ τῶν χωρῶν, τήν ἀδυναμίαν συνυπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου μετά τῶν ἀδελφῶν του. Ὅμως ἡ ἀγγελική δοξολογική ὑμνῳδία «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. β΄ 14-15), ἥτις ἠκούσθη τό πρῶτον ψαλλομένη ἐν τοῖς ποιμενικοῖς ἀγροῖς τῆς Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας καί ἐπαναλαμβάνεται εἰς τό διηνεκές ὑπό τῆς Ἐκκλησίας καί μέ τήν ὁποίαν ἤρξατο ἡ ἐπί γῆς παρουσία τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, καί ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός «Εἰρήνη ὑμῖν», μέ τόν ὁποῖον τρόπον τινά ἔκλεισεν αὐτή ἡ παρουσία, εἶναι ἡ παραμυθία καί ἡ ἐλπίς ἡμῶν.

Ἀκόμη καί ἐάν ὅλος ὁ κόσμος εὑρίσκηται ἐν συγχύσει καί ταραχῇ καί διαρκεῖ ἀνησυχίᾳ, ὁ χριστιανός δύναται νά ἔχῃ τήν εἰρήνην καί τήν ἀσφάλειαν, ἡ ὁποία πηγάζει ἐκ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Ὅστις εἶναι ἡ αὐτοειρήνη καί ἡ αὐτοζωή καί ἡ μόνη καί ἀληθής ἀσφάλεια. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κραυγάζει, ὁ Κύριός «ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τά ἀμφότερα ἕν καί τό μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας» (Ἐφεσ. β΄, 14-15). Ἐκπληττόμεθα πρό τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ καί τῆς εὐλογίας, τήν ὁποίαν ἔδωκεν ὁ Θεός εἰς τόν ἄνθρωπον νά κατέχῃ, ἀνεξαρτήτως τῶν ἐξωτερικῶν συνθηκῶν, τήν ἐσωτερικήν εἰρήνην, ἡ ὁποία εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καρπός τῆς ζωντανῆς κοινωνίας μετά τοῦ Θεοῦ: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν˙ οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμῖν» (Ἰωάν. ιδ΄ 27).

Συνεπῶς, ἀπαραίτητος προϋπόθεσις διά τήν ἐπικράτησιν ἐπί γῆς τῆς πολυτίμου εἰρήνης εἶναι ἡ προσωπική ἑνός ἑκάστου ἀνθρώπου εἰρήνευσις ἐν ἑαυτῷ, ἐπιτυγχανομένη μόνον διά τῆς μυστικῆς σχέσεως τῆς ψυχῆς μετά τοῦ εἰρηνάρχου Ἀναστάντος Χριστοῦ καί τῆς ἀπαλλαγῆς ἡμῶν ἀπό τῆς διαλυτικῆς ἐπιδράσεως τῆς ἁμαρτίας, ἡ ὁποία ἀποδομεῖ, τρόπον τινά, τήν ἀνθρωπίνην προσωπικότητα καί καθιστᾷ τόν ἄνθρωπον ὑποχείριον τῶν παθῶν, τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν καί, ἐν τέλει,  τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων.

Συγχρόνως, ὅμως, δέν παύει νά προβληματίζῃ ἀρνητικῶς τούς ἀνθρώπους ἡ πορεία τοῦ κόσμου, ἡ παρουσία ἀλύτων κοινωνικῶν προβλημάτων, ἡ πτωχεία καί ἡ πεῖνα εἰς τάς χώρας τοῦ λεγομένου τρίτου κόσμου, ἡ ἐπιτεινομένη οἰκολογική καταστροφή, καί διερωτώμεθα οἱ Ἐπίσκοποι, αἱ Ἐκκλησίαι, ὁ κόσμος, διατί δέν ἐπραγματώθη ἄχρι τοῦδε ἐπί γῆς ἡ πολυπόθητος εἰρήνη;

Κατ᾿ ἀρχάς ὀφείλομεν νά ὁμολογήσωμεν, ὅτι ὁ Δημιουργός ἡμῶν σέβεται ἀπολύτως τήν προσωπικήν ἑνός ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων ἐλευθερίαν. Ἕστηκεν ἐπί τήν θύραν τῆς ψυχῆς μας καί λίαν εὐγενῶς καί διακριτικῶς κρούει, ἀναμένων τήν ἑκουσίαν ἀνταπόκρισιν ἡμῶν ὅπως εἰσέλθῃ καί μονήν παρ᾿  ἡμῖν ποιήσῃ. Ὅταν ἀρνώμεθα τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ, ἀπέρχεται ζητῶν καταλληλότερον τόπον νά κατοικήσῃ, καί οὕτω δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι ἐμφανίζεται ἀείποτε πρόσφυξ Αὐτός «Ὅν τά σύμπαντα οὐ χωροῦσιν». Συνήθως ὁ ἄνθρωπος ἀρνεῖται νά ἐπιλέξῃ τήν ἥσυχον καί εἰρηνικήν φωνήν τοῦ Θεοῦ εἰς τήν καρδίαν του, ἐκφραζομένην διά τῆς συνειδήσεώς του, ἥτις κατά τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ φύλαξ ἄγγελος αὐτοῦ ἀλλά συγχρόνως καί τό «κριτήριον» αὐτοῦ.  Ὁ ἄνθρωπος, ἀτυχῶς, δέν ἀκούει τήν φωνήν τῆς συνειδήσεώς του ἀλλά προτιμᾷ τήν θορυβώδη φωνήν τοῦ πάθους καί τοῦ ἀδυσωπήτου «ἐγώ» του, γεγονός ὅπερ ὁδηγεῖ εἰς ἀδιέξοδον.

Καλούμεθα, λοιπόν, ἡμεῖς οἱ χριστιανοί, καί μάλιστα οἱ Ἐπίσκοποι, νά καθιστῶμεν ἑαυτούς φάρους ἐκπέμποντας εἰρήνην τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν, ἀκριβῆ μιμήματα φαινόμενοι τοῦ Ἄρχοντος τῆς εἰρήνης, χορηγοῦντος ἡμῖν πᾶσαν ἀγαθοδωρίαν καί εὐλογίαν διά τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ, τήν ὁποίαν, ὡς γνωρίζετε, μετά ἰδιαιτέρας λαμπρότητος καί ἀγαλλιάσεως ἑορτάζομεν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἡ δέ πασχάλιος αὕτη περίοδος τοῦ χαρμοσύνου «Πεντηκοσταρίου», ὡς χαρακτηριστικῶς ἀποκαλεῖται, διαρκεῖ τεσσαράκοντα ἡμέρας.

Αὐτήν τήν εἰρήνην εὐαγγελιζόμενοι ὑμῖν, ἐρχόμενοι ἀπό τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐκφράζομεν τήν χαράν ἡμῶν διά τήν δυνατότητα αὐτῆς τῆς ἐπικοινωνίας μετά πάντων ὑμῶν καί τοῦ νά γίνωμεν συγκοινωνοί τῆς ἀγωνίας καί τοῦ προβληματισμοῦ διά τό μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος καί τήν εἰρήνευσιν τοῦ σύμπαντος κόσμου.

Εὐχαριστοῦμεν διά τό ἐνδιαφέρον καί τήν συνεργασίαν μετά τῆς ἐνταῦθα Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἰδίᾳ μετά τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας καί τοῦ ἐπί κεφαλῆς αὐτῆς Ἱερωτάτου καί ἐκλεκτοῦ ἀδελφοῦ Μητροπολίτου Γερμανίας κυρίου Αὐγουστίνου, καί διά τάς καταβαλλομένας προσπαθείας σας πρός εἰρηνικήν συνύπαρξιν τῶν χριστιανῶν ἐντός τῶν συγχρόνων πολυπολιτισμικῶν καί πολυθρησκευτικῶν κοινωνιῶν τῆς Γερμανίας, αἱ ὁποῖαι ἔχουν διαμορφωθῆ καί εἰς τήν Χώραν ταύτην ἀλλά καί εἰς σύνολον τήν σύγχρονον Εὐρώπην. Μίαν Εὐρώπην, ἥτις, ἄν καί συνήθως διστάζει νά τό ὁμολογῇ, εἶναι χριστιανική εἰς τάς ρίζας, τήν ψυχήν καί τήν παράδοσιν αὐτῆς. Μίαν Εὐρώπην, ἡ ὁποία, παρά τήν φαινομενικήν ἑνοποίησιν τῶν ἀνθρώπων, δέν ἔχει καταφέρει νά ἀποκαταστήσῃ τήν πραγματικήν ἑνότητά των. Ὡς εἶπεν εἷς σύγχρονος Ἕλλην δοκιμιογράφος χαρακτηριστικῶς, οὐδέποτε οἱ ἄνθρωποι  ἦσαν τόσον κοντά ὁ εἷς πρός τόν ἕτερον, ἀλλά καί τόσον μακράν αἱ καρδίαι αὐτῶν. Ὡς δέ ἔχει εἴπει εὐστόχως σύγχρονος πολιτικός, ἡ Εὐρώπη ἔχει δύο δυνατότητας, ἤ νά εἶναι χριστιανική ἤ νά παύσῃ νά ὑπάρχῃ.

Ἄς ἀγωνισθῶμεν,  λοιπόν, οἱ πάντες νά διδῶμεν καθημερινῶς τήν μαρτυρίαν ἡμῶν ὡς χριστιανοί, πρῶτον προσωπικῶς, μέ μίαν ζωήν ἀληθῶς καί αὐθεντικῶς χριστιανικήν, καί, δεύτερον, ἀγωνιζόμενοι διά τήν ὠφέλειαν καί τήν οἰκοδομήν τῶν συνανθρώπων ἡμῶν.

Σεβασμιώτατοι, Ἱερώτατοι, Θεοφιλέστατοι,

Ἡ ἐπικοινωνία ἡμῶν μαζί σας μᾶς πληροῖ ἰδιαιτέρας χαρᾶς, διότι μᾶς παρέχει τήν εὐκαιρίαν νά γνωρίσωμεν ἐκ τοῦ πλησίον τά ἀγαπητά πρόσωπά σας καί νά πληροφορηθῶμεν τό ἐπιτελούμενον ὑφ᾿ ἑνός ἐξ ἑκάστου ἐξ ὑμῶν ἔργον εἰς οἰκοδομήν κυρίως καί πρό παντός τῆς Ἐκκλησίας.

Εἶναι γνωστή ἡ ἀλήθεια τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅτι πάντα τά χαρίσματα τοῦ Παναγίου Πνεύματος δίδονται πρός ἕνα καί μόνον σκοπόν : τήν οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Καί ἡ Ἐπισκοπική διακονία, ὡς χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δίδεται καί ἐντάσσεται εἰς τήν μεγάλην ὑπόθεσιν τῆς οἰκοδομῆς τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαιτέρως τῆς ἑνότητος αὐτῆς.

Ἡ δήλωσις ἡμῶν αὕτη ἀποτελεῖ διά πάντας ἡμᾶς ἐπίκαιρον ὑπόμνησιν, καθ᾿ ὅτι ἐντός ὀλίγων ἡμερῶν θά συναντηθῶμεν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ὁ Ἁγιώτατος Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης. Προγευόμεθα διά τῆς συναντήσεως μαζί σας τῆς μεγάλης ἐκείνης χαρᾶς καί εὐχόμεθα ὅπως αὕτη, πέραν τῆς ἐπετειακῆς ἐξάρσεως ἑνός ἱστορικοῦ γεγονότος ἐν τῇ ζωῇ τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς χριστιανικῆς οἰκουμένης, συμβάλῃ καί συντελέσῃ εἰς τήν προώθησιν ἔτι περαιτέρω τῶν ἀδελφικῶν σχέσεων μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καί ἰδιαιτέρως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καί τῆς Ἐκκλησίας Ρώμης, τάς ὁποίας σχέσεις καί ἐπικοινωνίας ἐν διαλόγῳ ἀγάπης καί θεολογικῆς ἀληθείας ἐνεκαινίασαν καί ἐστερέωσαν διά πράξεων καταλλαγῆς καί εἰρήνης μεγάλαι μορφαί τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὡς οἱ Πάπαι Ἰωάννης ὁ ΚΓ΄ καί Παῦλος ὁ Στ΄ καί οἱ διάδοχοι αὐτῶν, οἱ Οἰκουμενικοί Πατριάρχαι Ἀθηναγόρας καί Δημήτριος, ἀλλά καί φωτειναί ἱεραρχικαί μορφαί ὡς οἱ Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων καί Καρδινάλιος Ἰωάννης Βίλλεμπραντς, τούς ὁποίους εὐχαριστοῦμεν καί τιμῶμεν τήν προσφοράν αὐτῶν.

Κατακλείοντες τόν λόγον, καλοῦμεν πάντας ὑμᾶς νά συνεχίζητε τήν ἱεράν ὑμῶν ἕκαστος προσπάθειαν τῆς ἀναζητήσεως καί βιώσεως τῆς  ἀληθείας, δηλαδή τοῦ παθόντος καί ἀναστάντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ἀγάπῃ, τῆς μελέτης τῶν Γραφῶν καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό κοινοῦ ἀναγνωριζομένων ὡς πηγῶν τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως, τῆς διδασκαλίας καί τῆς κατηχήσεως τῶν πιστῶν, ἔχοντες πάντοτε ἐν νῷ τάς ἀνάγκας καί ἀγωνιώδεις ἀναζητήσεις τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, κυρίως δέ τήν ἱεράν ὑπόθεσιν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ὑπέρ ἧς ἀγωνιζόμεθα καί κοπιῶμεν ἰδιαιτέρως ἀπό πεντηκονταετίας καί πλέον καί ὑπέρ ἧς, Θεοῦ συνεργοῦντος, θά συνεχίσωμεν ἐργαζόμενοι οἱ τεταγμένοι.

Εὐχόμεθα νά ἔχητε, σεῖς καί οἱ Ρωμαιοκαθολικοί πιστοί τῆς Γερμανίας,  τήν χαράν καί τήν δύναμιν τήν ὁποίαν ἔφερεν εἰς τόν κόσμον τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, ὅπερ ἐκόμισαν ἐκ τοῦ ζωηφόρου μνήματος λίαν πρωΐ αἱ Μυροφόροι Γυναῖκες, καί σᾶς ἀπευθύνομεν τόν πασχάλιον χαιρετισμόν :  Χριστός Ἀνέστη!

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr/)

8) 13-05-2014 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Ἡμεῖς οἱ λειτουργοί τῆς Ἐκκλησίας, καί ἰδιαιτέρως ἡ ΑὐτοῦἉγιότης ὁ Πάπας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης Φραγκῖσκος καί ἡἡμετέρα Μετριότης, θά συναντηθῶμεν κατά τάς ἀμέσως προσεχεῖς ἡμέρας εἰς τά Ἱεροσόλυμα..»

Πρόποσις τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τό πρός τιμήν αὐτοῦ γεύμα τοῦ Προκαθημένου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας ἐν Γερμανίᾳ

Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Μαγδεβούργου κύριε Feige, ἐκπρόσωπε τοῦ Προκαθημένου τῆς ἐν Γερμανίᾳ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας,

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Γερμανίας κύριε Αὐγουστῖνε,

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί,

Ἀγαπητοί καί ἐκλεκτοί συνδαιτυμόνες, οἱ κυκλοῦντες τήν τράπεζαν ταύτην τῆς ἀγάπης,

Ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καί ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος Αὐτοῦ! (Ἐφ. ς΄ 10-11).

Κατά ἀρχαιοτάτην καί παγκόσμιον παράδοσιν ἡ παράθεσις κοινῆς τραπέζης ἀποδεικνύει καί ἀναδεικνύει αἰσθήματα οἰκειότητος, διάθεσιν ἀνταλλαγῆς ἀπόψεων καί γνωμῶν, ἐνδιαφέρον διά σύγκλισιν σκοπῶν, κυρίως δέ ἐπιθυμίαν διαλόγου καί συζητήσεως, πρός δόξαν Θεοῦ, κατά τόν λόγον τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ : «εἴτε οὖν ἐσθίετε εἴτε πίνετε εἴτε τι ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε» (Α΄ Κορ. ι΄ 31-32). Τό προέχον δηλαδή δέν εἶναι ἡ «βρῶσις καί ἡ πόσις», ἀλλά ἡ δόξα τοῦ Ὀνόματος τοῦ Θεοῦ. «Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καί πόσις, ἀλλά δικαιοσύνη καί ἄσκησις, σύν ἁγιασμῷ˙ ὅθεν οὐδέ πλούσιοι εἰσελεύσονται ἐν αὐτῇ, ἀλλ᾿ ὅσοι τούς θησαυρούς αὐτῶν, ἐν χερσί πενήτων ἀποτίθενται», ψάλλει, ἄλλωστε, καί εὔχεται ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία (Δοξαστικόν Αἴνων Ε’ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν).

Χαίρομεν, λοιπόν, διότι παρέχεται εἰς ἡμᾶς ἡ δυνατότης νά ἐπικοινωνήσωμεν μαζί σας καί μέσῳ τῆς παρατιθεμένης ταύτης τραπέζης τῆς ἀγάπης, διά τήν ὁποίαν θερμῶς σᾶς εὐχαριστοῦμεν, καί νά ἀνταλλάξωμεν τάς ἀπόψεις καί ἐμπειρίας ἡμῶν ἐπί θεμάτων τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν ἐντόνως τόν σύγχρονον χριστιανικόν κόσμον, διά τά προβλήματα καί τάς ἀγωνίας αὐτοῦ ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν μαρτυρίαν αὐτοῦ πρός τόν κόσμον, πρός σωτηρίαν αὐτοῦ.

Κατά τήν σημερινήν ἐποχήν ἡ παγκόσμιος κοινωνία μας ἔχει ἀνάγκην, ὅσον οὐδέποτε ἄλλοτε, τοῦ διαλόγου, τῆς ἀνοχῆς καί τῆς καταλλαγῆς. Ἰδιαιτέρως μάλιστα τό πνεῦμα τοῦτο τῆς συμφιλιώσεως καί τῆς καταλλαγῆς εἶναι ἀναγκαῖον μεταξύ τῶν ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν, ἀλλά καί μεταξύ τῶν διαφορετικῶν θρησκειῶν τοῦ κόσμου.

Μετά πολλῆς θλίψεως παρακολουθοῦμεν ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί προσωπικῶς τήν παγκόσμιον χριστιανικήν κοινότητα νά βιώνῃ σήμερον εἰς πολλά μέρη τοῦ κόσμου νέα κύματα μαρτυρικῶν κατ᾿ αὐτῆς διωγμῶν. Πολλοί χριστιανοί, ἀνεξαρτήτως δόγματος καί φυλῆς καί ἔθνους, πίπτουν σήμερον θύματα ποικίλων διώξεων ἤ καί θανατικῆς καταδίκης καί ἐκτελέσεως, μόνον καί μόνον ἐπειδή ἐτόλμησαν νά ὁμολογήσουν ἤ νά διατηρήσουν τήν χριστιανικήν αὐτῶν αὐτοσυνειδησίαν καί ταυτότητα. Πολλοί εἶναι ἐπίσης οἱ χριστιανικοί ναοί, οἱ ὁποῖοι κατεστράφησαν ὁλοσχερῶς ἤ ἐβεβηλώθησαν καί ἐλεηλατήθησαν. Καθ᾿ ἡμέραν περιέρχονται εἰς γνῶσιν ἡμῶν τοιαῦται ἀκοαί καί βανδαλισμοί ἱερῶν καί ὁσίων, ἔνθα «τό θεῖον κατοικεῖ» καί δοξάζεται. Ἐνίοτε οἱ διῶκται δέν σέβονται καί αὐτά εἰσέτι τά πανάρχαια χριστιανικά μνημεῖα, ἀνεκτίμητα κτήματα τῆς παγκοσμίου πολιτιστικῆς κληρονομίας, ὡς ἡ Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Θέκλης ἐν Μαλούλα Συρίας καί ἄλλα. Αἱ περιπτώσεις τῆς Συρίας καί τῆς Αἰγύπτου εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν, ἀποτελοῦν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα χωρῶν, οἱ χριστιανοί τῶν ὁποίων ἐγεύθησαν καί γεύονται ἀτυχῶς, καθ᾿ ἡμέραν, τήν λαίλαπα τῶν διωγμῶν.

Ἡ Ἐκκλησία ἡμῶν ἡ Χριστιανική δέν φοβεῖται τούς διωγμούς. Ὅπως γνωρίζετε, ἀνά τούς αἰῶνας, ἀπό τῆς ἱδρύσεως αὐτῆς καί μέχρι σήμερον, ἀπό τῶν μαρτύρων τῶν πρώτων αἰώνων, μέ ἀπαρχήν Στέφανον τόν πρωτομάρτυρα καί ἀρχιδιάκονον, τόν θανατωθέντα ὡς “ρήματα βλάσφημα λαλοῦντα κατά τοῦ τόπου τοῦ ἁγίου καί τοῦ νόμου” (πρβλ. Πράξ. ς΄ 13-14) μέχρι τῶν ὑπέρ πίστεως θανατωθέντων χριστιανῶν τῆς πρῴην Σοβιετικῆς Ἑνώσεως πρό ὀλίγων δεκαετιῶν καί τῆς Συρίας σήμερον, ἀπό τῆς Κορέας μέχρι καί τῆς Ρώμης, ἑκατομμύρια ἦσαν οἱ πιστοί τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι ἠκολούθησαν τόν Ἀρχηγόν καί Τελειωτήν τῆς πίστεως ἡμῶν Κύριον Ἰησοῦν εἰς τό μαρτύριον καί προετίμησαν τόν θάνατον «ἤ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν» (Ἑβρ. ια΄ 25-26). Διά πολλούς ὁ ὀνειδισμός τοῦ Χριστοῦ καί τό ὑπέρ Αὐτοῦ πάσχειν ἦτο τό μεγαλύτερον δῶρον τοῦ Θεοῦ εἰς τήν ζωήν των.

Θά ἔλεγέ τις ὅτι ἡ ἐπέτειος τῶν χιλίων ἑπτακοσίων ἐτῶν ἀπό τῆς χορηγήσεως τῆς ἀνεξιθρησκείας ὑπό τοῦ χριστιανοῦ ὁραματιστοῦ καί μεταρρυθμιστοῦ αὐτοκράτορος Ἁγίου Ἰσαποστόλου Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, τήν ὁποίαν παγκοίνως ἡ χριστιανική κοινότης ἑωρτάσαμεν κατά τό παρελθόν ἔτος, ἐσήμανε τήν κορύφωσιν τῶν κυμάτων ἀδικαιολογήτου καί ἀνεξελέγκτου βίας κατά τῶν χριστιανῶν καί τήν παντελῆ καταστρατήγησιν τοῦ πανανθρωπίνου δικαιώματος τῆς ἀνεξιθρησκείας καί μάλιστα τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως καί τῆς θρησκείας, ἐσωτερικῶν ἀναγκῶν τοῦ ἀνθρώπου, τάς ὁποίας προσπαθοῦν διά τῆς βίας νά «κατεξουσιάσουν» οἱ «ἰσχυροί τῆς γῆς».

Ἐνώπιον τῆς καταστάσεως ταύτης, ἅπαντες οἱ χριστιανοί, παρότι γνωρίζομεν ὅτι ἡ χριστιανική ζωή εἶναι στενῶς συνυφασμένη μέ τόν σταυρόν καί τό μαρτύριον, δέν δυνάμεθα νά  παραμένωμεν ἀσυγκίνητοι. Γνωρίζομεν ὅτι καί αἱ χριστιανικαί κοινότητες τῆς σεβασμίας Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, εἰς τό Ἰράκ καί τήν Συρίαν ἐπί παραδείγματι, εἶχον πλεῖστα θύματα ἐν μέσῳ αὐτῶν τῶν διωγμῶν, τά ὁποῖα μετά πολλῆς κατ᾿ ἄνθρωπον λύπης μνημονεύομεν. Διά τοῦτο εἶναι ἀναγκαῖον νά συστρατεύσωμεν τάς δυνάμεις ἡμῶν, ὥστε νά ἐμποδίσωμεν, ὅσον ἔνεστι, τήν περαιτέρω ἀνύψωσιν τῶν κυμάτων αὐτῶν βίας καί διωγμῶν, τά ὁποῖα ἤδη ἔσχον ὡς θλιβερόν καί τραγικόν ἀποτέλεσμα τήν φυγήν μεγάλου μέρους τῶν χριστιανῶν ἐκ τῶν περιοχῶν, ἔνθα τό πρῶτον ἐκηρύχθη ἡ χριστιανική πίστις καί εἰς τάς ὁποίας κατ᾿ ἀρχάς ἐξεχύθησαν οἱ Ἀπόστολοι διά νά διαδώσουν εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τό εὐαγγελικόν μήνυμα.

«Μή πεποιθότες» ὅμως πάντες ἡμεῖς οἱ λειτουργοί τῆς Ἐκκλησίας, καί ἰδιαιτέρως ἡ Αὐτοῦ Ἁγιότης ὁ Πάπας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης Φραγκῖσκος καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης, «ἐπί  ἄρχοντας καί ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὔκ ἐστι σωτηρία», θά συναντηθῶμεν κατά τάς ἀμέσως προσεχεῖς ἡμέρας εἰς τά Ἱεροσόλυμα, ἐν τῷ φωτί, τῇ χαρᾷ καί τῇ εἰρήνῃ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, καί θά ἀναπέμψωμεν προσευχήν πρός τόν Εἰρηνάρχην Κύριον «ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως». Εἴμεθα δέ πεπεισμένοι ὅτι συμπροσευχομένους κατά τάς ἡμέρας ἐκείνας θά ἔχωμεν καί πάντας τούς χριστιανούς, ἵνα «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» ἡ δέησις ἡμῶν ἐπισπάσηται τό ἔλεος, τήν χάριν καί τήν εὐδοκίαν τοῦ Θεοῦ ἐπί τόν κόσμον ἅπαντα.

Γνωρίζομεν ὅτι πάντες οἱ παρακαθήμενοι ἐνταῦθα  ἀγαπᾶτε, σέβεσθε καί τιμᾶτε τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον πολλάκις καί αὐτό εἰς τήν δισχιλιετῆ ἱστορίαν του ὑπῆρξε θῦμα διώξεων, ἐξ αἰτίας πολιτικῶν, συνήθως καί κυρίως, σκοπιμοτήτων, παρότι βασικῶς τοῦτο εἶναι θρησκευτικόν καί πνευματικόν ἵδρυμα. Διά τοῦτο καί ἐκφράζομεν ὑμῖν, Θεοφιλέστατε καί δι᾿ ὑμῶν πρός τόν Προκαθήμενον τῆς ἐν Γερμανίᾳ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως καί πρός πάντα τά μέλη αὐτῆς, τάς εὐχαριστίας ἡμῶν προσωπικῶς καί πάντων τῶν ἐνταῦθα διακονούντων ἀδελφῶν καί συνεργατῶν ἡμῶν διά τήν τιμήν καί τό ἐνδιαφέρον μέ τό ὁποῖον περιβάλλετε τό Ἱερόν ἡμῶν Κέντρον.

Εὐχόμεθα, ὑψοῦντες τό ποτήριον τοῦ γεννήματος τῆς ἀμπέλου, νά εὐλογῇ ὁ Κύριος τάς προσπαθείας ἁπάντων ὑπέρ τῆς ἑνότητος τοῦ σύμπαντος κόσμου καί τῆς συμφιλιώσεως τῶν διεστώτων.

 Χριστός ἀνέστη!

Αὐτή ἡ εὐχή καί παναρμόνιος δοξολογία ἄς εἶναι πηγή ἐμπνεύσεως, παραμυθίας καί δυνάμεως δι᾿ ὅλους ἡμᾶς εἰς τό ἔργον μας! Ἀμήν.

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

9) 14-05-2014 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Σεβασμιώτατε Ἐπίσκοπε κύριε Nikolaus Schneider, Πρόεδρε τοῦ Συμβουλίου τῆς ἐν Γερμανίᾳ Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας»

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου εἰς τόν ἐν Βερολίνῳ Εὐαγγελικόν Ναόν (Berliner Dom) μέ θέμα: «Ἀειφορία, Βιωσιμότης καί Ὕμνος τοῦ Δημιουργοῦ. Ἔκκλησις διά μίαν οἰκολογικήν ἠθικήν ἐξ ὀρθοδόξου ἀπόψεως»

Σεβασμιώτατε Ἐπίσκοπε κύριε Nikolaus Schneider, Πρόεδρε τοῦ Συμβουλίου τῆς ἐν Γερμανίᾳ Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας, SehrgeehrteFrauPräsesDr. Schwaetzer,

Ἱερώτατε ἀδελφέ Μητροπολῖτα Γερμανίας καί Ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας κύριε Αὐγουστῖνε,

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί ἐν Χριστῷ,

Ἀδελφαί καί ἀδελφοί ἐν Χριστῷ,

… Εἰς τήν κατεύθυνσιν ταύτην καί εἰς τόν συγκεκριμένον τοῦτον στόχον ἀποβλέπουν ὅλαι αἱ ἐνέργειαι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὡς ἐκ τούτου δέ διεμορφώθη ἕν Ὀρθόδοξον ἦθος καί ἕν πρωτεῖον διακονίας τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, παγκοσμίως καί οἰκουμενικῶς ἀναγνωριζόμενον, τιμώμενον καί ἐν τῇ πράξει ἐνεργούμενον. Τοῦτο δέν εἶναι ἀξίωμα, ἀλλά εὐθύνη. Δέν συνιστᾷ ἐξουσίαν, ἀλλά διακόνημα τοῦ πρώτου Ἐπισκόπου, τοῦ ἐνεργοποιοῦντος τό συνοδικόν σύστημα ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανοσύνης, τοῦ συγκαλοῦντος Ἁγίας καί Μεγάλας Συνόδους καί προεδρεύοντος αὐτῶν. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ὁ προκαθήμενός του ὑπηρετοῦν, διακονοῦν, προσφέρουν, κενοῦνται διά τόν ἄνθρωπον, διά τόν κόσμον, διά τήν ἀνθρωπότητα, διά τήν «κτίσιν πᾶσαν»…

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

10) 16-05-2014 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Ἐπικαλούμεθα τάς προσευχάς ὅλων σας, ὥστε ἡ συνάντησίς μας μέ τόν ἀδελφόν Πάπαν Φραγκῖσκον εἰς τά Ἱεροσόλυμα νά ἀποβῇ σταθμός ἐντός τῆς ἀενάου πορείας τῆς στρατευομένης καί τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας…»

Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τήν τελετή ἀναγορεύσεως αὐτοῦ εἰς ἐπίτιμον Διδάκτορα ὑπό τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ludwig Maximilian Μονάχου

«Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε ReinhardMarx, Ἀρχιεπίσκοπε Μονάχου καί Φράιζινγκ ,

Ἱερώτατε καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ Μητροπολῖτα Γερμανίας κύριε Αὐγουστῖνε,

Προσφιλεῖς ἅγιοι ἀδελφοί, συνεπίσκοποι, ΡΚαθολικοί καί Ὀρθόδοξοι,

Ἐλλογιμώτατε Κοσμῆτορ τῆς περιπύστου ταύτης Θεολογικῆς Σχολῆς, 

Εὐγενεστάτη κ. Γενική Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος,

Ἐλλογιμώτατοι Καθηγηταί,

Ἀγαπητοί φοιτηταί καί φοιτήτριαι,

Κυρίαι καί Κύριοι, 

Αἰσθανόμεθα ὡς ἀληθῶς, Ἐλλογιμώτατε κύριε Κοσμῆτορ καί φίλτατοι ἐκπρόσωποι τῆς ἐπιστήμης τῆς θεολογίας μετά τῶν ἀγαπητῶν ἡμῖν φοιτητῶν καί φοιτητριῶν τῆς ὑμετέρας εὐφήμως γνωστῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Μονάχου, εἰς τήν ὁποίαν καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης καί πολλοί ἄλλοι Ὀρθόδοξοι κληρικοί καί λαϊκοί ἐσπούδασαν σπουδήν θεολογικῆς ἐπιστήμης, αἰσθανόμεθα, ὁμολογοῦμεν, μεγάλην χαράν ἐπικοινωνοῦντες μεθ᾿ ὑμῶν εἰς τό πνευματικόν τοῦτο Ἵδρυμα τῶν ἐπιστημῶν, μετά τήν ἐκ μέρους ὑμῶν ἀπόφασιν ὅπως ἀπονείμητε ἡμῖν τόν τίτλον τοῦ ἐπιτίμου διδάκτορος τῆς  Σχολῆς σας.

Ἀποδεχόμεθα τήν τιμήν ταύτην ὡς ἀποδιδομένην εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό Ἱερόν τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρον, τοῦ ὁποίου ἡγούμεθα, καί ἐν τῷ «πνεύματι» τοῦ ὁποίου ἐμπνεόμεθα ὑφ᾿ ἑνός πνεύματος οἰκουμενικοῦ, τό ὁποῖον σέβεται τάς πανανθρωπίνους ἀξίας καί τάς ἰδιαιτερότητας ἑκάστου ἔθνους καί ἑκάστου λαοῦ.

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ ταύτῃ, συγχαίρομεν ὑμῖν πᾶσι, διδάσκουσι καί διδασκομένοις, οὐ μήν ἀλλά καί τοῖς διοικοῦσι τήν Σχολήν ταύτην τῆς ἐν Γερμανίᾳ ἀδελφῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, διά τό ἔργον τό ὁποῖον ἐπιτελεῖτε διά τήν σπουδήν καί τήν μαρτυρίαν τῆς Θεολογίας. Εὐχόμεθα ὅπως ὁ Θεός χορηγῇ εἰς ὑμᾶς ὑγείαν, δύναμιν καί ἔμπνευσιν, ἵνα ἐπιτελῆτε τό ἔργον τοῦτο μετά ζήλου καί γνώσεως, πρός ὠφέλειαν  τῶν φιλούντων τήν θείαν γνῶσιν καί σοφίαν, ἀλλά καί τήν ἀνθρωπίνην μόρφωσιν, διά τήν περαιτέρω ἀνάπτυξιν τῆς προσωπικότητος αὐτῶν καί ἵνα γνῶσιν ἀληθῆ ἔχωσι καί ἔχωμεν οἱ πάντες «περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» (πρβλ. Α΄ Πετρ. γ΄ 15). 

Τήν συγκίνησιν καί χαράν τῆς παρουσίας ἡμῶν μεταξύ σας, Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Marx καί ἀγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα, ἐπαυξάνει τό γεγονός τῆς προσεχοῦς συναντήσεώς μας, ἐντός ὀλίγων ἡμερῶν, εἰς τά Ἱεροσόλυμα μετά τοῦ ἀδελφοῦ Προκαθημένου τῆς ὑμετέρας Ἐκκλησίας, Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, διά νά προσευχηθῶμεν πρός τόν Ἕνα Κύριον τῆς δόξης, καί νά ἀνανεώσωμεν τήν δέσμευσιν καί ἐλπίδα ἀμφοτέρων ἡμῶν καί τῶν Ἐκκλησιῶν μας, τήν ὁποίαν δέσμευσιν καί προσδοκίαν συνωμολόγησαν εἰς τούς χώρους τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Κυρίου οἱ ἀοίδιμοι προκάτοχοι ἡμῶν Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καί Πάπας Παῦλος ὁ Στ΄ πρό πεντηκονταετίας ἀκριβῶς. Τήν δέσμευσιν εἰς τήν συνέχισιν τῆς πορείας, διά τοῦ διαλόγου τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθείας, πρός τήν διά τῶν ἔργων τῆς ἀληθείας ἐπανεύρεσιν τῆς «ἀπολεσθείσης δραχμῆς», τῆς ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, εἰς ἐκπλήρωσιν τοῦ Θελήματος τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου, ἵνα πάντες ἕν ὧμεν, τοῦ ἐλθόντος εἰς τόν κόσμον, ὄχι ἵνα τόν κρίνῃ, ἀλλά ἵνα σώσῃ αὐτόν.

Θά συναντηθῶμεν μετά τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν, ἵνα ἀντλήσωμεν ἔμπνευσιν καί ἐνίσχυσιν εἰς τήν κοινήν δύσβατον πορείαν πρός ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος ἐκ τοῦ παραδείγματος τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος «ἐν ἑκάστῃ χώρᾳ πολλά τά ἀντιπίπτοντα ὑφίστατο, πολλαῖς τε πραγμάτων δυσχερείαις ὡμίλει», ἀλλά «ροπῇ Χριστοῦ καί βοηθείᾳ πάντων ἐκράτει» («Βίος Ἁγίου Ἀνδρέου», κατά τόν Συναξαριστήν Κωνσταντινουπόλεως).

Κατά τήν συνάντησιν ἡμῶν ταύτην  θά προσευχηθῶμεν ἔτι συντονώτερον ὑπέρ ἀποκαταστάσεως τῆς ἑνότητος τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου. Ἡ διάσπασις τῆς ἑνότητος αὐτῆς πολλά δεινά προεκάλεσε καί συνεχίζει νά προκαλῇ καθ᾿ ἡμέραν εἰς τήν ἀνθρωπότητα καί τά ἀποτελέσματά της ὑπῆρξαν τραγικά. 

Ἡ Φιλοσοφία τῶν Φώτων ἐν τῇ Δύσει καί ἡ Γαλλική Ἐπανάστασις ἐνήργησαν μίαν ἀληθινήν ἐπανάστασιν, μέ σκοπόν νά ἀντικατασταθῇ ἡ προηγουμένη παράδοσις τοῦ Δυτικοῦ κόσμου μέ μίαν νέαν ἀντίληψιν διά τόν ἄνθρωπον καί τήν κοινωνίαν. Ἐξ αὐτῆς τῆς ἐπαναστάσεως προέρχονται ἐν πολλοῖς ὁ πρακτικός ὑλισμός τῶν σημερινῶν κοινωνιῶν, καθώς καί αἱ διάφοροι μορφαί τοῦ στρατευμένου ἀθεϊσμοῦ καί ὁλοκληρωτισμοῦ,  αἱ ὁποῖαι ἀτυχῶς κατά τούς δύο τελευταίους αἰῶνας ἐστοίχισαν εἰς τόν κόσμον ἑκατομμύρια ἀθώων ἀνθρωπίνων θυμάτων. 

Ἐντός ἑνός τοιούτου πολιτισμικοῦ περιβάλλοντος, ὁδηγήσαντος διά ποικίλων διαδικασιῶν  εἰς μίαν ἀπώλειαν τῆς ἐννοίας τοῦ μυστηρίου τοῦ Θεοῦ καί τῆς ζώσης λατρείας Του καί εἰς ἕνα ὑποβιβασμόν τῆς θρησκευτικῆς ζωῆς εἰς μίαν ἀνθρωπιστικήν ἠθικήν, μέ σχετικοποίησιν τῶν δογματικῶν ἀλλά καί τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν καί διατυπώσεων, πραγματοποιεῖται ἡ συνάντησις κορυφῆς αὕτη ἀμφοτέρων τῶν δύο πνευματικῶν ἡγετῶν Ὀρθοδοξίας καί Ρωμαιοκαθολικισμοῦ. Πραγματοποιεῖται εἰς τήν Ἀνατολήν, ἔνθα ἀνέτειλε καί ἐγνωρίσθη τῇ οἰκουμένῃ ἡ «ἐξ ὕψους ἀνατολή», ὁ τῆς δόξης Κύριος καί σωτήρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Διά τοῦτο, ἐν ὄψει τῆς συναντήσεως ταύτης, ἐπιθυμοῦμεν νά μοιρασθῶμεν μαζί σας ὡρισμένας ἐμπειρίας ἡμῶν καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, περί τῆς θεολογίας, ὡς ἐμπειρικῆς καί βιωματικῆς ἐπιστήμης…».

«…Ἡμεῖς ἀπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ διακόνου τῆς ἀληθείας καί τῆς βιωματικῆς θεολογίας τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως ἐν τῇ ἱστορικῇ του πορείᾳ, τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀληθείας τῆς Ὀρθοδοξίας, πορευόμεθα ἀπό τῶν ἱερῶν Ἐπισκοπῶν τῶν αὐταδέλφων Ἀποστόλων Ἀνδρέου καί Πέτρου εἰς τήν Ἐπισκοπήν Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, μετά τοῦ «ἀοράτως συνόντος Κυρίου», καί μετά Λουκᾶ καί Κλεόπα, εἰς τήν ἄλλην Ἐμμαούς, ἵνα ἀξιολογήσωμεν τά ἀποτελέσματα μιᾶς πεντηκονταετοῦς πορείας ἀτυχῶν διαιρέσεων καί ἀντιθέσεων «ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας ἡμῶν καί τοῦ κόσμου», ἀλλά συγχρόνως καί πορείας ἀνυποκρίτου ἀγάπης καί προσπαθειῶν πολλῶν ἐν ἀφελότητι καρδίας πρός ὑπέρβασιν τῆς μεθοδείας τοῦ πονηροῦ καί σύμπτωσιν εἰς τό Θέλημα τοῦ Κυρίου, τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς πάντας καί τόν κόσμον Του εἰς ἑνότητα καί εἰς ὁμολογίαν ὅτι «εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός».  Προσδοκῶμεν δέ ἐν προσευχῇ ὅτι θά φανερωθῇ εἰς ἡμᾶς διά τῆς εὐλογίας καί θά πληρώσῃ τήν θείαν Αὐτοῦ οἰκονομίαν, ὅταν θά μᾶς ἀξιώσῃ  τῆς ἀπό κοινοῦ κλάσεως τοῦ Ἄρτου καί κοινωνίας ἐκ τοῦ Αὐτοῦ Ποτηρίου Του.

Σᾶς εὐχαριστοῦμεν καί σᾶς εὐλογοῦμεν καί ἐπικαλούμεθα τάς προσευχάς ὅλων σας, ὥστε ἡ συνάντησίς μας μέ τόν ἀδελφόν Πάπαν Φραγκῖσκον εἰς τά Ἱεροσόλυμα νά ἀποβῇ σταθμός ἐντός τῆς ἀενάου πορείας τῆς στρατευομένης καί τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας, ὅτι «τά ἔργα Κυρίου πάντα ἀγαθά καί πᾶσαν χρείαν ἐν ὥρᾳ αὐτῆς χορηγήσει» (Σοφ. Σειρ. λθ΄ 33). Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κράτος καί ἡ τιμή καί ἡ προσκύνησις καί ἡ εὐχαριστία νῦν καί εἰς τόν αἰῶνα. Ἀμήν».

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

11) 18-05-2014 : Μήνυμα τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου γιά τήν ἐπικείμενη συνάντησή του μέ τόν Πάπα Φραγκῖσκο στά Ἱεροσόλυμα

His All-Holiness Bartholomew, Archbishop of Constantinople-New Rome and Ecumenical Patriarch, explains the history of the 1964 encounter in the Holy Land between the two brother Bishops, Pope Paul VI and Ecumenical Patriarch Athenagoras.

As the successors to this historic meeting, Pope Francis and Ecumenical Patriarch Bartholomew will also discuss the continued witness to the truth of the Gospel in a world facing many challenges.

(ΠΗΓΗ : https://www.youtube.com/watch?time_continue=44&v=KvPbPhesoLA)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.