ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com
Θεσσαλονίκη, 13 Δεκεμβρίου 2019

Ἀλγεινή ἐντύπωση προκάλεσε ἡ ἀπόφαση τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ νά ἀναγνωρίσει στίς 08-11-2019 τήν νέα σχισματοαιρετική ψευδοεκκλησία τῆς Οὐκρανίας καί νά μνημονεύσει τόν ἐπικεφαλῆς της ψευδομητροπολίτη Ἐπιφάνιο. Ἐπειδή πιστεύουμε ὅτι τό Οὐκρανικό συνδέεται ἄρρηκτα μέ τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, τίς ὁποῖες ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος ἀποδέχεται καί ἐφαρμόζει, ἀποφασίσαμε νά παραθέσουμε μία σειρά ἄρθρων, τά ὁποία ἀναφέρονται στά οἰκουμενιστικά φρονήματα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἤδη ἐπί τρίμηνο δημοσιεύσαμε καί φέραμε εἰς πέρας σειρά δώδεκα (12) ἄρθρων γιά τά οἰκουμενιστικά φρονήματα τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Κυρίλλου, ἐνῶ θά συνεχίσουμε τήν σειρά τῶν εἰκοσιτεσσάρων (24) μέχρι τώρα ἄρθρων γιά τόν ἀσύγκριτα μεγαλύτερο καί πλουσιότερο Οἰκουμενισμό τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, πού ἤδη ἐδῶ καί ὀκτώ μῆνες δημοσιεύονται ἑβδομαδιαίως. Θά συνεχίσουμε, σύν Θεῶ, νά παρουσιάζουμε τά οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα καί ἄλλων Προκαθημένων καί Ἱεραρχῶν.

Ἀρχίζουμε, λοιπόν, ἀπό τό παρόν ἄρθρο, καί παραθέτουμε τά κυριώτερα οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου ἀπό τόν Νοέμβριο τοῦ 2005 μέχρι τόν Μάρτιο τοῦ 2013.

1) 08-11-2005 : Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας συμμετεῖχε σέ διαθρησκειακή συνάντηση στήν Τουρκία ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ε.Ἐ.

Ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Προέδρου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο συνῆλθε τήν 8^η Νοεμβρίου 2005 ἡ δεύτερη διαθρησκειακή διάσκεψη μέ θέμα : «Εἰρήνη καί Ἀνεξαρτησία» στήν Κωνσταντινούπολη (Ἡ πρώτη διεξήχθη τό 1994 κι αὐτή στήν Κωνσταντινούπολη). Σ’αὐτή συμμετεῖχαν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος, ὁ ραββίνος Arthyr Schneier ἀπό τήν Νέα Ὑόρκη, ὁ ἀρχιραββίνος τῆς Τουρκίας Isac Haleva, μουσουλμάνοι ἡγέτες ἀπό τόν Καύκασο, τό Ἀζερμπαϊτζάν καί τά Βαλκάνια, ὁ καρδινάλιος Walter Kasper, ὁ ὁποῖος διάβασε χαιρετισμό τοῦ Πάπα Βενεδίκτου ΧVI καί ἡ ἀμερικανίδα Nancy Mc Eldowney, ἡ ὁποία διάβασε μήνυμα τοῦ Προέδρου τῶν ΗΠΑ Τζώρτζ Μπούς. Ἡ διάσκεψη κάλεσε «τά τέκνα τοῦ Ἀβραάμ νά μειώσουμε τίς θρησκευτικές καί ἐθνικές ἐντάσεις».

(ΠΗΓΗ : «Συνῆλθε διαθρησκειακή διάσκεψις εἰς Τουρκίαν ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ε.Ε.», ἐν ἐφημερίδᾳ «Ὀρθόδοξος Τύπος» (25-11-2005) 3, 4)

2) 28-02-2010 : Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας δωρίζει τό Κοράνιο

Θερμή ὑποδοχή τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Σουδανικῆς Δημοκρατίας

Μέ ἐγκαρδιότητα καί θερμά λόγια ἀγάπης, ὑπεδέχθη ὁ Ἐξοχ. Πρόεδρος τῆς Σουδανικῆς Δημοκρατίας κ. OMAR AL-BASHIR τόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρο Β΄, τήν Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 201 καί ὥρα 12^η μεσημβρινή.

Ὁ Ἐξοχ. κ. Πρόεδρος τόν καλωσόρισε. Τόν εὐχαρίστησε πού ἦλθε στό Σουδάν… Ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος εὐχάριστησε τόν κ. Πρόεδρο καί συγκινημένος ἀπό τήν ἐκδηλούμενη ἀγάπη του γιά τήν Ἑλλάδα καί τούς Ἕλληνες, κατέθεσε κι Ἐκεῖνος τήν ἀγάπη του πρός τόν φιλόξενο, καλοκάγαθο καί εὐγενή Σουδανικό λαό… Προσέφερε δέ στόν κ. Πρόεδρο ἕνα Κοράνιο μετ’ ἀφιερώσεως προσωπικῆς καί ἀσημένιο δίσκο μέ τό ἔμβλημα τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας.

(ΠΗΓΗ : http://www.patriarchateofalexandria.com)

3) 01/03-09-2011 : Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας στήν Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου στό Φανάρι

Μ Η Ν Υ Μ Α

ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ

Φανάριον, 1-3 Σεπτεμβρίου 2011

Οἱ Προκαθήμενοι τῶν πρεσβυγενῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί τῆς παλαιφάτου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Κύπρου πρός τό πλήρωμα τῶν Ἐκκλησιῶν των καί πρός κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως.

Ἀδελφοί ἀγαπητοί καί τέκνα προσφιλῆ, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε!

«Εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ πάντοτε περί πάντων ὑμῶν μνείαν ὑμῶν ποιούμενοι ἐπί τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καί τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καί τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Α’ Θεσ. 1, 2-3).

Ἀκολουθοῦντες τήν προτροπήν τοῦ Ἀποστόλου, καθ’ ἥν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ «εἴτε πάσχει ἕν μέλος, συμπάσχει πάντα τά μέλη, εἴτε δοξάζεται ἕν μέλος, συγχαίρει πάντα τά μέλη» (Α’ Κορ. 12, 26), συνήχθημεν εἰς τήν καθέδραν τοῦ ἱστορικοῦ καί μαρτυρικοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῇ προσκλήσει καί ὑπό τήν προεδρείαν τοῦ ἐν ἡμῖν πρώτου τῇ τάξει καί τῇ τιμῇ, διά νά βιώσωμεν καί διαδηλώσωμεν τήν συνέχουσαν ἡμᾶς ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ (Β’ Κορ. 5,14) πάντοτε, καί ἰδιαιτέρως ὅλως ἐν ἡμέραις πειρασμῶν καί θλίψεων.

Συνήλθομεν ἐνταῦθα ἐπί τό αὐτό οἱ ἔχοντες τήν εὐθύνην τῆς ἡγεσίας καί διαποιμάνσεως τῶν παλαιφάτων καί ἱστορικῶν Ἐκκλησιῶν, τάς ὁποίας ἵδρυσαν οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί ἀνεκήρυξαν αὐτοκεφάλους αἱ Οἰκουμενικαί Σύνοδοι τῆς μιᾶς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, εἰς ἀναβίωσιν ἔθους παλαιοῦ, καί πρός ἀνταλλαγήν σκέψεων καί ἀντίδοσιν ἀγάπης καί στηριγμοῦ ἐξ ἀφορμῆς ὅσων συμβαίνουν κατ’αὐτάς εἰς τόν ἱστορικόν χῶρον τῆς γεωγραφικῆς περιοχῆς, εἰς τήν ὁποίαν ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἔταξε τάς Ἐκκλησίας μας ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων.

Κατά θείαν πρόνοιαν, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐγεννήθη ὡς ἱστορική πραγματικότης εἰς τόν χῶρον τῆς καλουμένης Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ ἱδρυτής καί τό θεμέλιόν της Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐγεννήθη κατά σάρκα ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας (Ματθ. 2,1), ὅπου ἐξέλεξε τούς Δώδεκα μαθητάς καί ἀποστόλους Του καί τούς ἀπέστειλε νά κηρύξουν τό Εὐαγγέλιόν Του ἀρχικῶς εἰς τόν χῶρον ἐκεῖνον (Ματθ. 10,6), ὅπου ἔπαθε καί ἀνέστη, καί ὅπου ἱδρύθη ἡ πρώτη Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, καί ἀπό ἐκεῖ εἰς «πάντα τά ἔθνη» (Ματθ. 28,19). Εἰς τόν χῶρον αὐτόν ἱδρύθησαν καί διέλαμψαν τά πρῶτα μεγάλα κέντρα τοῦ Χριστιανισμοῦ, αἱ Ἐκκλησίαι τῆς Ἀλεξανδρείας, τῆς Ἀντιοχείας, τῶν Ἱεροσολύμων καί τῆς Κύπρου, καί ἐθεμελιώθη τό σύστημα τῆς ὅλης ἑνιαίας καί ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας.

Εἰς τόν χῶρον τοῦτον ἔχει βαθείας τάς ρίζας της ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅλως δέ ἰδιαιτέρως ἡ ἁγία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.Ὁ χῶρος αὐτός καθηγιάσθη μέ τό αἷμα τῶν μαρτύρων τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί τά δάκρυα τῶν ὁσίων της. Οὐδείς ἔχει τό ἠθικόν δικαίωμα νά παραβλέψῃ τοῦτο, καί κάθε κοσμική δύναμις ὑποχρεοῦται νά τό σεβασθῇ. Οἱ ἀνήκοντες εἰς τάς ἐκεῖ Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας χριστιανοί εὑρίσκονται ἐκεῖ ἀπό αἰώνων, καί οὐδεμία «ἐθνοκάθαρσις» ἤ «θρησκειοκάθαρσις» δύναται νά τούς μετακινήσῃ ἤ νά δυσχεράνῃ καθ’οἱονδήποτε τρόπον τήν ἐκεῖ ἐλευθέραν διαβίωσιν καί δρᾶσιν των, χωρίς νά παραβῇ τά πλέον στοιχειώδη δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἀκολουθοῦσα τήν Βιβλικήν ἀρχήν «Τοῦ Κυρίου ἡ γῆ καί τό πλήρωμα αὐτῆς» (Ψαλμ. 23,1), οὐδέποτε ἠμπόδισε λαούς ἄλλων θρησκευτικῶν πιστευμάτων νά συμβιώσουν μέ αὐτήν εἰρηνικῶς εἰς τόν ἴδιον χῶρον. Καί ὅταν ἀκόμη ἄλλα θρησκεύματα διά τῆς βίας κατέκτησαν τόν χῶρον τῆς ἀπό αἰώνων διαβιώσεώς της εὑρῆκε τρόπους προσαρμογῆς καί συνυπάρξεως εἰρηνικῶς μετά τῶν ἑτεροθρήσκων. Ἡ μισαλλοδοξία οὐδέποτε ἐχαρακτήρισε τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.

Ἀτυχῶς, εἰς τήν ἐποχήν μας ἀνεπτύχθη καί ἔχει ὀξυνθῆ ὁ φόβος τοῦ Ἄλλου, τοῦ διαφορετικοῦ. Θῦμα αὐτῆς τῆς καταστάσεως τείνουν νά γίνουν καί αὐτοί οἱ ἴδιοι οἱ χριστιανοί, ἰδιαιτέρως εἰς τόν χῶρον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Εἰς πολλάς περιπτώσεις οἱ χριστιανοί ἀντιμετωπίζονται ὡς πολῖται «δευτέρας κατηγορίας». Εἰς ἄλλας περιπτώσεις βεβηλώνονται ἤ καί καταστρέφονται οἱ τόποι τῆς λατρείας των, οἱ ὁποῖοι ἐνίοτε ἀποτελοῦν σπουδαῖα μνημεῖα πολιτισμοῦ, ἤ περιορίζεται ἡ τέλεσις τῶν θρησκευτικῶν ἀκολουθιῶν των καί ἡ ἐκπαίδευσις τοῦ κλήρου. Εἰς ὅλα αὐτά προστίθενται κατά καιρούς καί ἐπιθέσεις βίας φονικῆς κατά τῶν χριστιανῶν, προερχομένης ἀπό ἀκραίους φανατικούς θρησκευτικούς κύκλους. Αὐτονόητον βεβαίως εἶναι ὅτι καί οἱ χριστιανοί, ὁπουδήποτε καί ἄν εὑρίσκωνται, ὑποχρεοῦνται νά σέβωνται τούς τόπους λατρείας τῶν ἄλλων θρησκευτικῶν κοινοτήτων.

Οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύομεν εἰς τόν λόγον τῆς Γραφῆς «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α’ Ἰωάν. 4,18). Δέν φοβούμεθα τόν Ἄλλον, οἱαδήποτε καί ἄν εἶναι ἡ πίστις του. Τόν ἐναγκαλιζόμεθα ὡς ἀδελφόν, καί ἀναμένομεν νά πράξῃ καί αὐτός τό ἴδιον δι’ἡμᾶς. Ἀλλά καί δέν παύομεν νά ἀξιῶμεν τήν προστασίαν, τήν ὁποίαν δικαιούμεθα ἀπό τά κράτη, εἰς τά ὁποῖα διαβιοῦμεν. Τοῦτο, πιστεύομεν, εἶναι ἡ μόνη λύσις τῶν προβλημάτων τῆς πολυπαθοῦς περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἀλλά καί ὅλου τοῦ κόσμου.

Ἄς ἐντείνωμεν, λοιπόν, τόν διαχριστιανικόν καί τόν διαθρησκειακόν διάλογον τῆς καταλλαγῆς. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἔχει ἤδη ἀπό ἐτῶν καθιερώσει τόν διαθρησκειακόν διάλογον μετά τῶν ἄλλων δύο μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, συμφώνως καί πρός τήν σχετικήν ἀπόφασιν τῆς Γ’ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986). Ἐπικροτοῦμεν καί στηρίζομεν τήν προσπάθειαν αὐτήν, ἰδιαιτέρως εἰς τάς δυσκόλους αὐτάς ἡμέρας, κατά τάς ὁποίας συνταράσσει ἡ βία τήν περιοχήν, εἰς τήν ὁποίαν ἠκούσθη τό πρῶτον ἡ ἐντολή τῆς ἀγάπης καί τό μήνυμα τῆς εἰρήνης.

Ἀπευθυνόμενοι, λοιπόν, πρός τούς ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ καί τούς ἀνά τόν κόσμον πολιτικούς καί θρησκευτικούς ἡγέτας τούς καλοῦμεν εἰς τήν ἐκπόνησιν ἀρχῶν καί δεσμεύσεων εἰρηνικῆς συμβιώσεως τῶν πιστῶν τῶν διαφόρων θρησκευτικῶν παραδόσεων, καί δηλώνομεν ἀλληλέγγυοι πρός ὅσους ὑφίστανται διακρίσεις, βίαν καί διωγμούς. Συμπάσχομεν μέ τούς ταλαιπωρουμένους ἀπό τάς ἐκρήξεις βίας ἀδελφούς, μέ τά ἀθῶα θύματα τῶν πολεμικῶν συγκρούσεων καί μέ τά πλήθη τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ὑποχρεοῦνται νά ἐγκαταλείψουν τάς ἑστίας των καί νά ἀκολουθήσουν τόν σκληρόν δρόμον τῆς μεταναστεύσεως. Κατανοοῦμεν τήν ἐπιθυμίαν καί ἀνάγκην τῶν λαῶν διά πολιτικήν ἐλευθερίαν καί προστασίαν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων των καί καλοῦμεν τάς ἁρμοδίας κυβερνήσεις νά προβοῦν ἀμέσως εἰς τήν πλήρη ἐξασφάλισιν τῶν δικαιωμάτων τούτων. Ἡ Ἐκκλησία δέν ἀναμειγνύεται εἰς τήν πολιτικήν, ἀποδίδουσα «τά τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ» (Ματθ. 22,21). Ἡ πολιτική ὡς μέθοδος ἀντιμετωπίσεως τῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου ἀνήκει εἰς ἄλλους, καί ὄχι εἰς τήν Ἐκκλησίαν. Τά προβλήματα ὅμως καθ’ἑαυτά καί αἱ βασικαί ἀνθρωπολογικαί καί κοινωνιολογικαί ἀρχαί τῆς ἀντιμετωπίσεώς των δέν εἶναι δυνατόν νά ἀφήνουν ἀδιάφορον τήν Ἐκκλησίαν, ἰδιαιτέρως ὅταν προσβάλλωνται ἤ κινδυνεύουν ἡ ἀξιοπρέπεια καί ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὡς «εἰκόνος τοῦ Θεοῦ» (Γεν. 1,26) καί ἡ «καλή λίαν» δημιουργία Του (Γεν. 1,31).

Τό τελευταῖον τοῦτο σημεῖον τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος τείνει νά ὑποτιμηθῇ καί νά θεωρηθῇ δευτερευούσης σημασίας ὑπό τήν ἀσφυκτικήν πίεσιν τῶν πολιτικῶν, κοινωνικῶν καί οἰκονομικῶν προβλημάτων, τά ὁποῖα ταλανίζουν σήμερον τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἀλλ’ἡ ἀντίληψις αὐτή καί ἐσφαλμένη εἶναι καί ἐπικίνδυνος. Ἡ καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος θά ἐκμηδενίσῃ τελικῶς τά τυχόν κοινωνικά καί οἰκονομικά ὀφέλη ἀπό οἱανδήποτε πολιτικήν ἀλλαγήν, διά τήν ὁποίαν διεξάγονται σήμερον ἀγῶνες ἐπί τιμῇ αἵματος πολλῶν. Τοῦτο μᾶς ὡδήγησεν εἰς τήν ἀπόφασιν νά υἱοθετήσωμεν τήν πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὅπως προετοιμάσωμεν καί πραγματοποιήσωμεν συντόμως συνάντησιν θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς περιοχῆς, κατά τήν ὁποίαν θά συμφωνηθῇ καί θά διακηρυχθῇ ἕν εἶδος οἰκολογικῆς «Χάρτας τῆς Μεσογείου». Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὄχι μόνον θά ἐκπληρώσῃ χρέος της ἔναντι τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί θά συμβάλῃ εἰς τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν καί συνεργασίαν τῶν θρησκειῶν τῆς σπαρασσομένης σήμερον ἀπό συγκρούσεις περιοχῆς τῆς Μεσογείου.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

«Ἡ θλῖψις ὑπομονήν κατεργάζεται, ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα, ἡ δέ ἐλπίς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν» (Ρωμ. 5, 3-5).

Ἡ σκέψις καί ἡ καρδία μας εἶναι πλησίον ὅλων ὅσοι σήμερον ὑποφέρουν δεινῶς εἰς τήν περιοχήν τῶν Ἐκκλησιῶν μας, ὅσοι στεροῦνται τῆς ἐλευθερίας των καί τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων των εἰς ὅλον τόν κόσμον, ἰδιαιτέρως δέ εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Οἱ θρησκευτικοί ἡγέται, οἱασδήποτε πίστεως καί ἄν εἴμεθα, ἔχομεν χρέος νά συμβάλωμεν μέ ὅλας τάς δυνάμεις μας εἰς τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν ὅλων τῶν θρησκευτικῶν κοινοτήτων εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ χῶρος οὗτος πρέπει καί δύναται νά καταστῇ χῶρος εἰρήνης καί φιλίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Ταῦτα ἀπό τοῦ Κέντρου τούτου τῆς Ὀρθοδοξίας διαμηνύοντες πρός κάθε ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως ἀσπαζόμεθα καί ἐπευλογοῦμεν πάντας ἐν ἀγάπῃ.

Ἐν Φαναρίῳ, τῇ 2ᾳ Σεπτεμβρίου 2011.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΤΗΣ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΩΝ
ΤΩΝ ΠΡΕΣΒΥΓΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ

Φανάριον, Πάνσεπτος Πατριαρχικὸς Ναός,
1-3 Σεπτεμβρίου 2011

Τῇ προσκλήσει τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, καὶ ὑπὸ τὴν προεδρείαν Αὐτοῦ συνῆλθον εἰς Σύναξιν οἱ Προκαθήμενοι τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων καὶ τῆς παλαιφάτου Ἐκκλησίας Κύπρου εἰς Φανάριον μεταξὺ 1ης καὶ 3ης Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. Τῆς Συνάξεως ταύτης μετέσχον αὐτοπροσώπως οἱ Μακαριώτατοι Πατριάρχαι Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ. κ. Θεόδωρος Β΄ καί Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος Γ΄ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος Β΄. Τὸν Πατριάρχην Ἀντιοχείας κ.κ. Ἰγνάτιον Δ΄, κωλυθέντα τελικῶς νὰ παραστῇ, ἂν καὶ οὗτος πρῶτος πάντων τῶν προσκληθέντων Πατριαρχῶν ἀσμένως ἀπεδέξατο τὴν πρόσκλησιν, ὅπως μετάσχῃ τῆς Συνάξεως ταύτης, ἐξεπροσώπησεν ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Ἀπαμείας κ. Ἰσαάκ.

Οἱ Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι μετὰ τῶν Ἀρχιερέων συνοδῶν Αὐτῶν καὶ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριάρχου Ἀντιοχείας συνεχοροστάτησαν, τῇ Πέμπτῃ, 1ῃ Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ., μετὰ τῆς Α.Θ.Παναγιότητος καὶ τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κατὰ τήν, συμφώνως πρὸς τὴν ἔκπαλαι κρατήσασαν ἐν τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριαρχείῳ τάξιν, τελεσθεῖσαν Θείαν Λειτουργίαν ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἰνδίκτου, καὶ συνυπέγραψαν μετὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου τὴν ἐπὶ τούτῳ καταστρωθεῖσαν Πρᾶξιν ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους.

Τὸ ἑσπέρας τῆς αὐτῆς ἡμέρας, ἐπραγματοποιήθη ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ ἡ τελετὴ ἐνάρξεως τῆς Συνάξεως ταύτης, ἐν ἀρχῇ τῆς ὁποίας ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀνέγνω τὴν εἰσηγητικὴν αὐτοῦ ὁμιλίαν, μεθ᾽ ἥν οἱ Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι καὶ ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἀντιοχείας ἀπηύθυναν χαιρετισμοὺς καὶ κατέθεσαν τὰς ἑαυτῶν σκέψεις ἐπὶ τῶν θεμάτων τῆς Συνάξεως ταύτης.

1.Ἡ Σύναξις τῶν Προκαθημένων, ἔχουσα ὡς κύριον θέμα αὐτῆς τὴν ἐξέτασιν τῆς καταστάσεως εἰς τὴν Μέσην Ἀνατολήν, προέβη εἰς ἀλληλοενημέρωσιν καὶ ἐκτενῆ συζήτησιν ἐπ’ αὐτοῦ, μετὰ τὴν ὁποίαν ἐξαπέλυσε Μήνυμα τῶν Προκαθημένων πρὸς τὸ πλήρωμα τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν ὡς καὶ πρὸς πάντα ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκφράζεται ἀλληλεγγύη καὶ συμπάθεια πρὸς τοὺς ἐκεῖ δοκιμαζομένους ἀδελφοὺς καί ἀπευθύνεται ἔκκλησις πρὸς τοὺς ἀνὰ τὸν κόσμον πολιτικοὺς καὶ θρησκευτικοὺς ἡγέτας διὰ τὴν καθιέρωσιν ἀρχῶν καὶ τὴν ἀνάληψιν δεσμεύσεων πρὸς εἰρηνικὴν συμβίωσιν τῶν πιστῶν τῶν διαφόρων θρησκειῶν εἰς τόν εὐαίσθητον τοῦτον γεωγραφικόν χῶρον.

2. Συναφῶς πρὸς τὸ ἀνωτέρω θέμα, ἡ Σύναξις ἀπεφάσισεν ὅπως :

α) Τὰ Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα καὶ ἡ Ἐκκλησία Κύπρου συνδράμουν καὶ ἐνισχύσουν ἔτι περισσότερον τόν μερίμνῃ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, συμφώνως καὶ πρὸς τὰς σχετικὰς ἀποφάσεις τῆς Γ’ Προσυνοδικῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως (1986), διεξαγόμενον διαχριστιανικόν καὶ τὸν διαθρησκειακόν μετὰ τῶν ἄλλων δύο μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν διάλογον.

β) Οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ἐν τῇ Μέσῃ Ἀνατολῇ Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐπικοινωνοῦν πρὸς τὸ Γραφεῖον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας παρὰ τῇ Εὐρωπαϊκῇ Ἑνώσει διά τήν ἀντιμετώπισιν τῶν ἑκάστοτε ἀναφυομένων ἐν τῇ περιοχῇ προβλημάτων καὶ ἐξεύρεσιν τῶν ἐνδεικνυμένων λύσεων διὰ τῆς λήψεως τῶν προσηκόντων μέτρων.

γ) Μεριμνήσουν :

i. διὰ τὴν ἀνέγερσιν θεραπευτηρίου ἐπὶ ἀκινήτου ἰδιοκτησίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, εὑρισκομένου ἐντὸς τῆς κανονικῆς γεωγραφικῆς δικαιοδοσίας αὐτοῦ, διὰ τὴν νοσηλείαν καὶ θεραπείαν τῶν ἐν τῇ ἐμπεριστάτῳ περιοχῇ ἐκείνῃ εὑρισκομένων ἀσθενῶν,

ii. διὰ τὴν παροχὴν ὑπὸ ἑκάστης Ἐκκλησίας κατ’ ἔτος ὑποτροφίας εἰς νέους, πιστοὺς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, πρὸς πραγματοποίησιν προπτυχιακῶν ἤ μεταπτυχιακῶν σπουδῶν εἰς καθιδρύματα τῆς δικαιοδοσίας αὐτῶν, καὶ

iii. διὰ τὴν συμβολήν, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, εἰς τὴν καταπολέμησιν λοιμωδῶν νόσων (π.χ. ΑIDS/HIV) καὶ ἐπιδημικῶν ἀσθενειῶν εἰς πολλὰς χώρας τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου.

3. Εἰς τὰ πλαίσια τῶν συζητήσεων ἡ Σύναξις ἠσχολήθη καὶ μὲ τὸ θέμα τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου καὶ ἀπεφάσισεν, ὅπως ἐπισπευσθῇ ἡ διαδικασία τῆς προπαρασκευῆς αὐτῆς, ἵνα καταστῇ δυνατὴ ἡ σύγκλησις αὐτῆς εἰς τὸ ὁρατὸν μέλλον. Μετὰ λύπης διεπιστώθη ὅτι τὸ προκληθέν, τὸν παρελθόντα Φεβρουάριον, ἀδιέξοδον εἰς τὴν πορείαν πρὸς τὴν ὑλοποίησιν τῆς ἀπὸ μακροῦ προετοιμαζομένης συγκλήσεως αὐτῆς ὀφείλεται εἰς τὰς προβλέψεις τοῦ Κανονισμοῦ Λειτουργίας τῶν Πανορθοδόξων Προσυνοδικῶν Διασκέψεων, τὰς ἀφορώσας εἰς τὸν δι’ ὁμοφωνίας τρόπον λήψεως τῶν ἀποφάσεων αὐτῶν, καὶ ὑπέβαλον τὴν εἰσήγησιν εἰς τὴν Α.Θ.Παναγιότητα, τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, ὅπως Οὗτος συγκαλέσῃ Σύναξιν τῶν Μακαριωτάτων Πατριαρχῶν καὶ Προέδρων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν πρὸς ἀναθεώρησιν τῶν ἀνωτέρω προβλέψεων, διὰ τὴν ταχυτέραν προώθησιν καὶ ὁλοκλήρωσιν τῆς προπαρασκευῆς τῆς Συνόδου.

4. Ἡ Σύναξις υἱοθέτησε τὴν πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἵνα πραγματοποιηθῇ εἰς τὸ ἐγγὺς μέλλον συνάντησις θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς περιοχῆς τῆς Μεσογείου, κατὰ τὴν ὁποίαν θά ἠδύνατο νὰ συμφωνηθῇ καὶ διακηρυχθῇ ἕν εἶδος οἰκολογικῆς «Χάρτας τῆς Μεσογείου», ὡς συμβολῆς εἰς τὴν προσπάθειαν προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν εἰρηνικὴν συνύπαρξιν καὶ συνεργασίαν τῶν θρησκειῶν τῆς περιοχῆς.

5. Προσέτι, λόγῳ προσφάτων γεγονότων ἐν τῷ χώρῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ Σύναξις ὑπεγράμμισε τὴν ἀνάγκην, ὅπως πᾶσαι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι σέβωνται καὶ τηροῦν αὐστηρῶς τὰ γεωγραφικὰ ὅρια τῆς δικαιοδοσίας ἑκάστης, ὡς ταῦτα καθωρίσθησαν ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Ἱδρυτικῶν αὐτῶν Τόμων.

Τέλος, οἱ Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι καὶ ὁ Θεοφιλέστατος ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ηὐχαρίστησαν τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην διὰ τὴν ἀπευθυνθεῖσαν εἰς αὐτοὺς πρόσκλησιν νὰ ἔλθουν εἰς τὸ Ἱερὸν τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρον καὶ διασκεφθοῦν ἀπὸ κοινοῦ ἐπὶ ἀπασχολούντων τὰς Ἐκκλησίας αὐτῶν ἐν τῇ συγκυρίᾳ ταύτῃ προβλημάτων καὶ ἀπεφάσισαν ὅπως οὗτοι συσκέπτωνται τακτικώτερον περὶ τῶν ὀρθοδόξων πραγμάτων.

Ἐν Φαναρίῳ, τῇ 3ῃ Σεπτεμβρίου 2011

(ΠΗΓΗ: http://fanarion.blogspot.com)

4) 19-08-2012 : Μήνυμα Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας γιά τό Ραμαζάνι

Ἐπ’ εὐκαιρία τῆς περατώσεως τοῦ ἱεροῦ μήνα τοῦ Ραμαζανίου, κατά τήν διάρκεια τοῦ ὁποίου ἑκατομμύρια πιστοί Μουσουλμάνοι μέ εὐλάβεια καί προσευχή ἀνάμνηση φέρουν τῆς παραδόσεως τοῦ Κορανίου ὡς ὁδηγοῦ τῆς ζωῆς τους, ἐπιθυμῶ νά ἀπευθύνω εὐχές ἐγκάρδιες καί φιλάδελφες πρός τούς Μουσουλμάνους συμπολίτες μας στήν εὐλογημένη χώρα τῆς Αἰγύπτου καί πρός τούς Μουσουλμάνους ἁπανταχοῦ τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου, ἐκφράζοντας τήν ἐλπίδα τό ἦθος τῆς ἀγάπης νά πρυτανεύσει ὡς κοινή καί ἀπαραβίαστη συνισταμένη τῶν λόγων καί τῶν ἔργων τῶν ἀνθρώπων.

Ἰδιαίτερος ἑόρτιος χαιρετισμός ἀπευθύνεται πρός τόν Ἐξοχώτατο Πρόεδρο τῆς Ἀραβικῆς Δημοκρατίας τῆς Αἰγύπτου, Δρ. Μοχάμεντ Μόρσι, μέ τήν εὐχή νά ὁδηγήσει τήν χώρα μέ ἀσφάλεια στόν δρόμο τῆς εὐημερίας, τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης. Στήν εὐγενή του αὐτή προσπάθεια γιά ἕνα αὔριο ἐλπιδοφόρο ἔχει συνοδοιπόρο πολύτιμο τήν ἀταλάντευτη πίστη ὅλων τῶν Αἰγυπτίων, ἀνεξαρτήτως θρησκευτικῆς ταυτότητας, στήν ἀκατάλυτη δύναμη τῆς ὑπέρτατης πηγῆς ἀγάπης καί σοφίας, τόν Ἕνα καί Μοναδικό Θεό, νά σκέπει καί νά προστατεύει τήν Αἴγυπτο ἀπό κάθε ἀντιξοότητα καί ἐπιβουλή.

Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς
Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ Β’

Ἐν τῇ Μεγάλῃ Πόλει τῆς Ἀλεξανδρείας
τῇ 19ῃ Αὐγούστου 2012

(ΠΗΓΗ : http://thriskeftika.blogspot.gr)

5) 04-11-2012 : Συγχαρητήρια ἐπιστολή Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας στόν Κόπτη «Πατριάρχη»

Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β’ , πληροφορηθείς τήν ἐκλογή τοῦ νέου Προκαθημένου τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας, Μακαριωτάτου Πατριάρχου κ. Θεοδώρου Β’, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στό Κάϊρο τήν 4^ην Νοεμβρίου 2012, ἀπέστειλε πρός Αὐτόν τήν παρακάτω συγχαρητήρια ἐπιστολή :

«Ἁγιώτατε Πάπα καί Πατριάρχα τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας, κύριε Θεόδωρε Β’,

τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Mέ μεγάλη χαρά ἐπληροφορήθημεν τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς ἐπαξίας ἐκλογῆς Σας στόν Πατριαρχικόν Θρόνον τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας καί ἐγκαρδίως Σᾶς συγχαίρομεν.

Ἡ πνευματική προσωπικότητα, ἡ θεολογική κατάρτιση, ἡ πολυετῆ ἐμπειρία περί τά ἐκκλησιαστικά ζητήματα, κυρίως δέ ἡ ἐγνωσμένη ἀγάπη Σας πρός τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, ἀποτελοῦν ἐχέγγυα γιά τήν ἀρχομένη Πρωθιεραρχική διακονία Σας.

Ἀμφότεροι φέροντες τό ὄνομα «Θεόδωρος ὁ Β’» ὡς ἱστορική ἐπιταγή πρός στενοτέρα συναντίληψη ὑπέρ τοῦ εὐγενοῦς λαοῦ τῆς Αἰγύπτου, ὁλοθύμως εὐχόμεθα ὅπως ὁ Κύριος διαφυλάττῃ τήν Μακαριότητά Σας ἐν ὑγιείᾳ ἀδιαπτώτῳ καί δυνάμει πολλῇ, ἐπ’ ὠφελείᾳ τοῦ λογικοῦ ποιμνίου Σας.

Συγχαίροντες καί πάλι γιά τήν ἐπαξία ἐκλογή Σας, κατασπαζόμεθα τήν Μακαριότητά Σας ἐν φιλήματι ἁγίῳ καί διατελοῦμεν μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί τιμῆς.

† Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς
Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ο Σ  Β΄

(ΠΗΓΗ : http://entoytwnika.blogspot.com)

6) 18-11-2012 : Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας στήν ἐνθρόνιση τοῦ Κόπτη «Πατριάρχη»

Τήν 18^ην Νοεμβρίου 2012 ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄, συνοδευόμενος ἀπό τόν Μητροπολίτη Ἐρμουπόλεως Νικόλαο καί τόν Ἐπίσκοπο Νιτρίας Νικόδημο, Πατριαρχικό Ἐπίτροπο Καΐρου, παρέστη στήν τελετή ἐνθρονίσεως τοῦ νέου Πατριάρχου τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας Θεοδώρου Β΄, στόν Κοπτικό Καθεδρικό Ναό τοῦ Καΐρου, κατόπιν προσκλήσεως τοῦ νεοεκλεγέντος Προκαθημένου.

Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, κατά τήν σύντομη προσλαλιά Του, ἀνέφερε τά ἑξῆς :

«Μακαριώτατε Πάπα καί Πατριάρχα κ.κ. Θεόδωρε Β΄,

Μέ αἰσθήματα εἰλικρινοῦς φιλαδελφίας εὑρισκόμεθα σήμερα πλησίον σας, κατά τήν τελετή τῆς ἐνθρονίσεώς Σας, προκειμένου νά μετάσχουμε τοῦ χαροποιοῦ γεγονότος τῆς ἐπισήμου ἀναλήψεως τῶν Πρωθιεραρχικῶν σας καθηκόντων καί νά εὐχηθοῦμε ἐκ μέσης καρδίας ὑπέρ τῆς καρποφόρου καί ἀκυμάντου Πατριαρχίας σας.

Ἐρχόμεθα κοντά σας ὡς ὁ Προκαθήμενος τοῦ Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Θρόνου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς, ἀποδίδοντες τόν ἐν Χριστῷ ἀδελφικό ἀσπασμό πρός τό τίμιο πρόσωπό σας καί δι’ αὐτοῦ πρός τό Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σας σέ μία δύσκολη παγκοσμίως χρονική συγκυρία, ὅπου ὁ σύγχρονος κόσμος εὑρίσκεται σέ διαρκή καί ταλανίζουσα ἀβεβαιότητα καί ἀναζητᾶ μετ΄ ἐπιτάσεως μία νέα κατάσταση πραγμάτων.

Σέ αὐτή τήν ἱστορική καμπή, ἡ ἐν ἀμοιβαίῳ σεβασμῷ συνεργασία τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν καθίσταται πολύτιμη καί λυσιτελής ὑπέρ τῆς εὐημερίας καί τῆς καταλλαγῆς τῶν λαῶν. Γι’ αὐτό καί τό γεγονός ὅτι ἀμφότεροι φέρομε τό ὄνομα «Θεόδωρος ὁ Β΄» ἀποτελεῖ ἱστορική ἐπιταγή πρός στενοτέρα συναντίληψη ὑπέρ τοῦ εὐγενοῦς λαοῦ τῆς Αἰγύπτου.

Μέ την πεποίθηση ὅτι ἡ πνευματική σας προσωπικότητα, ἡ θεολογική σας κατάρτιση, ἡ πολυετή ἐμπειρία περί τα ἐκκλησιαστικά ζητήματα, κυρίως δέ ἡ ἐγνωσμένη ἀγάπη σας πρός τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, ἀποτελοῦν ἐχέγγυα γιά τήν ἀρχομένη Πρωθιεραρχική διακονία σας, σᾶς εὐχόμεθα ὅπως ὁ Κύριος διαφυλάττῃ τήν Μακαριότητά Σας ἐν ὑγιείᾳ ἀδιαπτώτῳ καί δυνάμει πολλῇ καί σᾶς προσφέρουμε αὐτήν τήν Πατριαρχική μίτρα μετά πολλῆς ἀγάπης καί τιμῆς. Εἰς πολλά ἔτη».

Ὁ Πατριάρχης, προσφέρωντας στόν νέο Πατριάρχη τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας τήν ἀρχιερατική μίτρα, ἀνεφώνησε “ΑΞΙΟΣ”.

Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, ἐκπροσωπώντας καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου Χρυσόστομο, μετέφερε πρός τόν Κόπτη Πατριάρχη τίς συγχαρητήριες εὐχές τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.com, http://www.romfea.gr)

7) 25-12-2012 : Συνάντηση Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας μέ τόν Κόπτη «Πατριάρχη»

Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄ δέχτηκε, κατά τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου, τίς ἑόρτιες εὐχές τοῦ Κόπτη Πατριάρχη Θεόδωρου Β΄, ἐπ΄ εὐκαιρίᾳ τῆς πρώτης ἐπισκέψεως τοῦ νέου Προκαθημένου τῶν Κοπτῶν στήν Πατριαρχική Ἐπιτροπεία τοῦ Καΐρου.

Ἡ συνάντησή τους ἔγινε σέ πολύ θερμό κλίμα καί παρουσίᾳ πλήθους ἐκπροσώπων τῶν αἰγυπτιακῶν μέσων μαζικῆς ἐνημερώσεως, δεῖγμα τῆς ἐκτιμήσεως καί τοῦ σεβασμοῦ, πού ἀπολαμβάνει στή Νειλοχώρα τό Δευτερόθρονο Πατριαρχεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Καλοσωρίζοντας τόν Κόπτη Πατριάρχη, ὁ Πατριάρχης τοῦ ἐξέφρασε τά εἰλικρινή χαροποιά του αἰσθήματα γιά την ἐπίσκεψη αὐτή, εὐχόμενος στόν νέο Προκαθήμενο καλλίκαρπο πατριαρχία πρός ὄφελος τοῦ ποιμνίου τῶν Κοπτῶν Αἰγυπτίων.

Παράλληλα, ὁ Πατριάρχης ἀναφέρθηκε στίς ἱστορικές σχέσεις τῶν δύο ἐκκλησιῶν καί στό κοινό ἐνδιαφέρον τους γιά τήν προκοπή ὅλων τῶν Αἰγυπτίων πολιτῶν, ἀνεξαρτήτως θρησκευτικῆς ὁμολογίας.

Ἀνέπτυξε δέ διεξοδικά τήν πολυσχιδή ἱεραποστολική δράση τοῦ Πατριαρχείου ἀπ΄ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς ἀφρικανικῆς ἠπείρου, μή παραλείποντας νά προσκαλέσει τόν Κόπτη Πατριάρχη στήν ἔδρα τοῦ Θρόνου στήν Ἀλεξάνδρεια.

Ἀπό τήν πλευρά του, ὁ Κόπτης Πατριάρχης ἐξέφρασε καί ἐκεῖνος τήν ἱκανοποίησή του γιά τήν πρώτη αὐτή συνάντηση μέ τόν Ἀλεξανδρινό Προκαθήμενο καί μάλιστα κατά τήν πανηγυρική ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων.

Ἐξέφρασε δέ τήν αἰσιοδοξία του γιά περαιτέρω σύσφιγξη τῶν σχέσεων τῶν δύο ἐκκλησιῶν, στόν ἄξονα τῆς φιλαλληλίας καί τῆς ἀμοιβαίας κατανοήσεως.

Καταληκτικῶς εὐχήθηκε νά ἐπικρατήσει ὁμόνοια στήν Αἴγυπτο, τήν χώρα ὅπου βάδισε ἡ Ἁγία Οἰκογένεια.

(ΠΗΓΗ : http://archive.romfea.gr)

8) 07-01-2013 : Συνάντηση Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας μέ τον Καρδινάλιο Leonardo Sandri

Τήν 7η Ἰανουαρίου 2013 ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄, δέχθηκε στήν Πατριαρχική Ἔδρα τόν Καρδινάλιο Leonardo Sandri, Ἔξαρχο τοῦ Συμβουλίου τῶν Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Καρδινάλιος μετέφερε στόν Πατριάρχη τίς ἐγκάρδιες προσωπικές εὐχές τοῦ Πάπα Ρώμης Βενέδικτου XVI γιά τό νέο σωτήριο ἔτος 2013, καθώς καί πρόσκλησή του νά ἐπισκεφθεῖ ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος τήν Ρώμη ἐν χρόνῳ εὐθέτῳ.

Κατά τήν συνάντηση συζητήθηκαν διεξοδικῶς θέματα, πού ἅπτονται τοῦ παρόντος καί τοῦ μέλλοντος τῶν χριστιανῶν στήν Μέση Ἀνατολή ἐν μέσῳ τῶν ἰδιαιτέρων κοινωνικῶν καί πολιτικῶν συνθηκῶν, πού ἐπικρατοῦν στήν περιοχή τήν ἐπαύριο τῆς λεγομένης Ἀραβικῆς Ἀνοίξεως.

Ὁ Πατριάρχης παρουσίασε ἀναλυτικῶς τίς δράσεις, πού ἔχει ἀόκνως ἀναλάβει μαζί μέ τούς Ὀρθοδόξους Προκαθημένους τῆς Ἀνατολῆς, τόσο στά πλαίσια τοῦ Συμβουλίου τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὅσο καί στά πλαίσια ἐπαφῶν μέ κορυφαίους τοπικούς καί διεθνεῖς πολιτικούς παράγοντες. Εἰδική ἀναφορά ἔγινε καί γιά τόν ρόλο τῆς Ἀλεξανδρινῆς Ἐκκλησίας ὡς παράγοντα καταλλαγῆς καί εἰρήνης τόσο στή Νειλοχώρα, ὅσο καί σέ ὁλόκληρη τήν ἀφρικανική ἤπειρο.

Διαπιστώθηκε ταύτιση ἀπόψεων ἀναφορικά μέ τόν ρόλο, πού μπορεῖ νά παίξει ὁ χριστιανισμός, ἀσχέτως δογματικῶν διαφορῶν, στήν ἐμπέδωση τῆς εἰρήνης, ἀλλά καί στήν προώθηση τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου ἐπί θεμάτων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων.

(ΠΗΓΗ : https://www.vimaorthodoxias.gr)

9) 19-01-2013 : Ὁ Μελχίτης Πατριάρχης Ἀντιοχείας στόν Πάπα καί Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας

Τήν 19η Ἰανουαρίου 2013 ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β’, δέχθηκε ἐθιμοτυπικῶς στήν Πατριαρχική Ἔδρα, τόν εὑρισκόμενον ἐν Αἰγύπτῳ, Μελχίτη Πατριάρχη Ἀντιοχείας καί πάσης Ἀνατολῆς Γρηγόριον Γ΄.

Κατά τήν συνάντηση ἀντηλλάγησαν εὐχές διά τό νέον ἔτος καί συζητήθηκε ἡ κατάσταση τῶν χριστιανῶν στή Μέση Ἀνατολή. Ὁ Πατριάρχης εἶχε τήν εὐκαιρία νά παρουσιάσει τίς ἱεραποστολικές καί φιλανθρωπικές δραστηριότητες τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ἐνῶ ὁ κ. Γρηγόριος ἐξέφρασε διά θερμῶν λόγων τόν θαυμασμό του γιά τό ἐπιτελούμενο ἱεραποστολικό ἔργο τῆς Ἀλεξανδρινῆς Ἐκκλησίας στήν Ἀφρικανική Ἤπειρο.

(ΠΗΓΗ : http://www.patriarchateofalexandria.com)

10) 24-3-2013 : Τό Μήνυμα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου στόν νέο Πάπα τῆς Ρώμης

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐκπροσωπήσεως τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου Θεοδώρου Β’ καί τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς στήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου Πάπα τῆς Ρώμης Φραγκίσκου, ὁ Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας Σεραφείμ, μετέφερε στόν Θρησκευτικό Ἡγέτη τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν προσωπικό μήνυμα τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου γιά τίς εὐθύνες τῶν ἁπανταχοῦ Χριστιανῶν ἑνωμένοι μέ μιά φωνή νά συνδράμουν στήν ἀντιμετώπιση τῆς κρίσεως τῆς ἐποχῆς μας, γιά νά ἐπικρατήσει στόν κόσμο ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Στό μήνυμα τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου ἔγινε ἰδιαίτερη ἀναφορά στά προβλήματα τῆς φτώχειας, πού ἀντιμετωπίζουν σήμερα οἱ Λαοί τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου, τῆς Ἀσίας, τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς, ἀλλά ἀναπόφευκτα σήμερα καί στόν χῶρο της πλούσιας Εὐρώπης. Οἱ προτεραιότητες στήν ἀντιμετώπιση τοῦ προβλήματος τῆς φτώχειας δίνει νέες ἐλπίδες γιά κοινή δράση ὅλων τῶν Χριστιανῶν νά ζήσουμε μέ συνέπεια τίς θεῖες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου γιά τόν «πλησίον» μας, τονίζει ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος, πού ἄλλωστε ἔγινε προσωπικά γνώστης «ἰδίοις ὄμμασι» ἀπό τήν μεγάλη Ἱεραποστολική περιοδεία του στίς χῶρες τῆς Ἀφρικῆς, πού ξεκίνησε τά τελευταία χρόνια ἀπό τήν μακρινή Μαδαγασκάρη, μέχρι τή Ζιμπάμπουε, τό Κέϊπ Τάουν, τό Μαλάουι, τήν Νιγηρία, τήν Τανζανία, τήν Οὐγκάντα, τό Καμερούν, τήν Γκάνα, τήν Σιέρα Λεόνε, τό Μπουρούντι καί τήν Κένυα.

Ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος ἔκανε ἐπίσης ἔκκληση στόν νέο Θρησκευτικό Ἡγέτη τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν μέ τίς προσευχές του καί τήν μεσολάβηση του στούς Ἡγέτες τοῦ κόσμου καί στά Μέλη τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν νά τερματισθεῖ ὁ συνεχιζόμενος αἱματηρός ἐμφύλιος πόλεμος στή Συρία καί νά ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη μέ τήν υἱοθέτηση τοῦ διαλόγου ὡς μέσου γιά νά προστατευθοῦν τά Ἀνθρώπινα Δικαιώματα καί νά ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη στόν κόσμο.

Ἰδιαίτερη ἀναφορά στόν σύντομο χαιρετισμό τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου ἔγινε καί στήν στήριξη τοῦ Διαθρησκειακοῦ Διαλόγου, γιά νά προστατευθεῖ τό ἀγαθό της θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ἕνα θέμα σημαντικό πού μελέτησε ὡς γνωστόν ἡ Ἱερά Πατριαρχική Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας κατά τίς τελευταῖες τακτικές ἐργασίες της μέ τήν γνωστή Συνοδική Ἐγκύκλιο γιά τήν προστασία τῆς Θρησκευτικῆς Ἐλευθερίας, γιά νά ἀντιμετωπισθοῦν προβλήματα θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ μέ καθημερινά ἀνθρώπινα θύματα, ὅπως συμβαίνει τελευταίως στήν Νιγηρία καί σέ ἄλλες περιοχές τοῦ κόσμου. 

(ΠΗΓΗ : http://ampelonas-trygetes.blogspot.com)

11) 28-03-2013 : Μήνυμα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου στόν νέο Ἀρχιεπίσκοπο Καντέρμπουρι

Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐνθρονίσεως τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου τῶν Ἀγγλικανῶν τοῦ Καντέρμπουρι Ἰουστινιανοῦ, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ ἑκατό ἑκατομμύρια χριστιανούς, ὁ Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ ἐκπροσώπησε τόν Ἀλεξανδρινό Προκαθήμενο, τόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρο Β΄, μεταφέροντάς του προσωπικό Πατριαρχικό Μήνυμα γιά τήν συνεργασία ὅλων τῶν Χριστιανῶν γιά τήν προστασία ὅλων τῶν ἀνθρώπων, πού ὑποφέρουν στήν σύγχρονη ταραγμένη ἐποχή μας. Μεταξύ ἄλλων στό Μήνυμα τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου, ὑπογραμμίσθηκε ἡ σημαντική πρωτοβουλία τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου τῶν Ἀγγλικανῶν στόν διαθρησκειακό διάλογο στήν Νιγηρία, γιά νά σταματήσει τό φαινόμενο τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ μέ καθημερινά θύματα ἀνυπεράσπιστες γυναῖκες καί μικρά παιδιά, κάτι πού διαπίστωσε κατά τήν τελευταία ποιμαντική ἐπίσκεψή του ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος στίς χῶρες τῆς Δυτικῆς Ἀφρικῆς.

Μέ ὁδηγίες τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου Θεοδώρου, ὁ Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Σεραφείμ ἐπέδωσε σέ ἀγγλική μετάφραση τήν σημαντική Συνοδική Διακήρυξη τῆς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στήν καταδίκη κάθε μορφῆς Θρησκευτικῆς βίας καί στήν προστασία τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας τῶν Λαῶν.                    

Στή συνέχεια ἐπισυνάπτουμε τήν σημαντική αὐτή ἱστορική Συνοδική ἀπόφαση τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, πού ὑπενθυμίζει ἐν πολλοῖς τό Γνωστό Διάταγμα Ἀνεξηθρησκείας τῶν Μεδιολάνων πρίν 17 αἰῶνες μέ πρωτοστάτη τόν Μέγα καί Ἰσαπόστολο Ἅγιο Κωνσταντῖνο, πού κυριολεκτικά μεταμόρφωσε τήν Ἱστορική πορεία τῆς Ἀνθρωπότητας, γιά νά ζήσει σ’ ἕνα καλύτερο κόσμο, χωρίς τούς ἄδικους αἱματοβαμμένους Ρωμαϊκούς διωγμούς σέ βάρος τῶν ἀθώων Χριστιανῶν, ἐπειδή ἁπλῶς ὁμιλοῦσαν γιά κοινωνική δικαιοσύνη καί γιά ἀγάπη πρός τόν πλησίον μας.  Ἡ Ἀλεξανδρινή Ἐκκλησία ἦταν καί ἡ πρώτη, πού ὑπόφερε ἀπό τούς διωγμούς αὐτούς, γι’ αὐτό στό καθημερινό ἑορτολόγιο ὅλου τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου ὑπάρχει πάντοτε καί μιά ἀναφορά ἀπό τήν μεγάλη χορείαν τῶν μαρτύρων τῆς Ἀλεξάνδρειας.

ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

Ἡ περί τήν Α.Θ.Μ., τόν Πάπα καί Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεόδωρο Β’ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας διακηρύττει τά ὡς κάτωθι :

Τόν τελευταῖο καιρό ἡ ἀνθρωπότητα γίνεται μάρτυς ἁλυσιδωτῶν ἐκρήξεων θρησκευτικῆς βίας, καταλυτικῶν τῆς  κοινωνικῆς εἰρήνης, ὑπό τήν μορφή ἐκφοβισμοῦ, διώξεων, ἀναγκαστικῶν ἐκπατρισμῶν, βασανισμῶν ἤ καί θανατώσεων. Οἱ ἀποτρόπαιες αὐτές πράξεις, πέρα καί ἔξω ἀπό κάθε ὅριο λογικῆς καί συνέσεως, ἀνακαλοῦν στήν συλλογική μνήμη εἰκόνες ἀπό σκοτεινές περιόδους, πού ὅλοι ἐλπίζαμε ὅτι εἶχαν ὁριστικά καί ἀμετάκλητα περάσει στήν λήθη τῆς ἱστορίας. 

Ἡ ὑποδαυλιζόμενη ἐκδήλωση φαινομένων θρησκευτικῆς βίας, πέραν τῶν ἐξαιρετικά ἀρνητικῶν κοινωνικῶν καί ψυχολογικῶν συνεπειῶν σέ τοπικό ἐπίπεδο, ἀμαυρώνει, μέσῳ τῆς ταχύτατα διαδραστικῆς κοινωνίας τῆς πληροφορίας, τήν εἰκόνα πολιτισμῶν καί θρησκειῶν σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο, ἀνοίγοντας, μέσῳ τῆς ἀνεξέλεγκτης ψυχολογικῆς ἐξάψεως καί τῆς ἀλόγου συναισθηματικῆς κινητοποιήσεως τῶν μαζῶν, χάσματα ἀγεφύρωτα καί τείχη ἀδιαπέραστα μεταξύ ἀνθρώπων διαφορετικῆς ὁμολογιακῆς ταυτότητας.

Ἡ χρήση βίας ὑπό τόν μανδύα τῆς πίστεως ἀποτελεῖ καθ’ ὁλοκληρία διαστροφή τῆς ἔννοιας τῆς οἱασδήποτε θρησκευτικῆς παραδόσεως, καθώς οἱ θρησκεῖες στό σύνολό τους ὀφείλουν νά λειτουργοῦν ὡς φορέας καταλλαγῆς μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Εἰδικότερα δέ, ἀπάδει ἐντελῶς πρός τούς πιστεύοντες στόν Χριστό, ὄχι μόνο ἡ χρήση βίας, ἀλλά καί ἡ ἀνοχή πρός αὐτήν. 

Εἶναι ἀναγκαῖο νά τονιστεῖ ὅτι ἡ βία ὡς πρακτική δέν εἶναι μόνο ἀκυρωτική τοῦ Εὐαγγελίου ἔννοια, ἀλλά συνιστᾶ κατ’ οὐσίαν τελεία ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ὑποστασιάζει στό Θεανθρώπινό Του Πρόσωπο τήν ἀγάπη κατά τήν ιωάννεια ρήση «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν» (Ἰωάν. 4, 8), τήν εἰρήνη ὡς «ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν» (Φιλιπ. 4, 7), καί ἐν τέλει τήν ἴδια τήν ζωή κατά τόν ἀψευδέστατο εὐαγγελικό λόγο «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή» (Ἰωάν. 11, 25).

Ἡ Ὀρθοδοξία, σέ ὅλη τήν διάρκεια τῆς ἱστορίας της ἔχει ὑποστεῖ ἀμέτρητες φορές τήν βία τῶν διώξεων ἀπό καθεστῶτα ἀλλογενή, ἀλλόθρησκα, ἀντιχριστιανικά, μέ μάρτυρα ἀψευδή τό ἁγιολόγιό της, το κοσμούμενο ἀπό μορφές ἡρωικές Μαρτύρων καί Ὁμολογητῶν, πού προσέφεραν τήν ἴδια τους τήν ζωή ἀπό ἀγάπη πρός τόν Χριστό. Οὕτως ἤ ἄλλως κορυφαῖο παράδειγμα ἀγάπης καί θυσίας γιά τήν ὑπαρκτική γνησιότητα καί τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου συνιστᾶ ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος προσέφερε τήν ζωή Του ὡς ἀθῶο θύμα πρός ἕνωση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους μέ τόν Θεό. 

Μέ ἀλάνθαστο δείκτη πορείας τήν συγκατάβαση του Θεοῦ, ὁ ὁποῖος “οὕτω ἠγάπησεν τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἒδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ΄ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον΄΄ (Ἰω. 3,16), ἐπιθυμοῦμε νά ἀπευθυνθοῦμε πρός τούς ἀδελφούς μας χριστιανούς σέ ὁλόκληρη τήν ἀφρικανική ἤπειρο καί ὅπου γῆς, πού ὑποφέρουν γιά τήν πίστη τους. 

Τούς καλοῦμε νά μείνουν ἀναλλοτρίωτα πιστοί στήν ὁμολογία ἀγάπης τῆς πίστεώς μας, μή λησμονοῦντες ὅτι ὁ Κύριος μᾶς διαβεβαίωσε ἀφ’ἑνός μέν γιά τό ὀλέθριο τῆς βίας, τονίζοντας ὅτι “πάντες οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρᾳ ἀποθανοῦνται” (Ματθ. κστ, 52), ἀφ’ἑτέρου δέ γιά τό ἀξιόμισθο τῆς αὐτοθυσιαστικῆς εὐσεβείας, ἐπισημαίνοντας ὅτι : “πᾶς ὅστις ὀμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὀμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς” (Ματθ. ι, 32-33).

Καλοῦμε ὅλους ἐκείνους, πού διαπράττουν ἀπάνθρωπες πράξεις θρησκευτικῆς βίας ἤ δείχνουν ἀνοχή πρός αὐτές, νά ἀναλογιστοῦν ὅτι ὁ Θεός, ὡς Δημιουργός, Ἀρχή καί Πηγή του κόσμου, εἶναι Θεός ὅλων τῶν ἐθνῶν καί τῶν ἀνθρώπων, Θεός τῆς Ἀγάπης, τῆς Πρόνοιας καί τῆς Σωτηρίας “κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν” Του γιά ὅλα τά δημιουργήματά Του.

Καλοῦμε ἐθνικούς καί διεθνεῖς πολιτικούς, εἰρηνευτικούς καί ἀνθρωπιστικούς φορεῖς νά ἀσκήσουν ἐνεργητικές πολιτικές ἀνασχέσεως τοῦ παραλογισμοῦ τῆς θρησκευτικῆς βίας μέ γνώμονα ἡ ἐκμετάλλευση τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος καί ἡ ἀδυναμία κατανοήσεως καί ἀνοχῆς τῆς θρησκευτικῆς διαφορετικότητας νά παύσουν νά λειτουργοῦν ὡς ὁ δούρειος ἵππος καθαγιάσεως τῆς θρησκευτικῆς μισαλλοδοξίας καί τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ.

Εἶναι καιρός οἱ ἄνθρωποι νά παύσουν νά ἐπικαλοῦνται τόν Θεό πρός ἐξυπηρέτηση διχαστικῶν ἤ τρομοκρατικῶν ἐπιλογῶν, εἴτε συλλογικῶν εἴτε ἀτομικῶν. Εἶναι καιρός νά περιθωριοποιηθοῦν ψυχοπαθολογικές ἰδεοληψίες ζηλωτισμοῦ περί κατ΄ ἐπίφασιν ἐκ Θεοῦ ὑψηλῶν ἀποστολῶν, πραγματουμένων μέ χρήση κάθε δυνατοῦ μέσου, ακό­μη καί τῆς ἐπιθετικῆς ἤ ἐκδικητικῆς βίας. Εἶναι καιρός οἱ ἄνθρωποι νά παύσουν νά πολιτικοποιοῦν τήν θρησκεία, νά θρησκειοποιοῦν τήν πολιτική καί νά παραχαράσσουν τήν θρησκευτική πίστη, συνάπτοντάς την μέ τάσεις ὁλοκληρωτισμοῦ, σωβινισμοῦ καί φυλετισμοῦ πρός ἐξύφανση πολέμων ψευδεπίγραφα ἱερῶν. 

Στό κατώφλι τῆς τρίτης χιλιετίας ἀπό τῆς σωτηριώδους ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀνθρωπότητα ἀντιλαβάνεται ἀφ’ἑνός μέν τήν διαχρονική ἐφαρμογή τοῦ ἀξιώματος “ἀνιέρου δέ πόλεως καί ἀθέου … οὐδείς ἒστι, οὐδ’ ἒσται γεγονώς θεατής” (Πλουτ. Πρός Κολώτην Ἐπικούρειον 31), ἀφ’ἑτέρου δέ τήν αὐτονόητη ἀρχή ὅτι εἰρήνη δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξει χωρίς εἰρήνη μεταξύ των θρησκειῶν. 

Τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, ὡς ὁ ἀρχαιότερος φορέας τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου στήν Ἀφρική, ἀγωνίζεται καί ἀγωνιᾶ καθημερινά, γιά τήν ὑπαρκτική μεταλαμπάδευση τοῦ λόγου τοῦ Χριστοῦ ὡς ὁδοῦ πρός τήν ἁγιότητα καί τήν θέωση. Ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς ρηξικέλευθα ἀπορρίπτει καί κατηγορηματικά ἀποκυρήσσει κάθε μορφή θρησκευτικῆς βίας ὡς ἀδιέξοδη ἔκφραση ἠθικῆς συναυτουργίας τῆς πίστεως μέ τήν βία, ὡς ἀπευκταία ἔκφραση εὐτελισμοῦ καί πτώσεως τῆς κορωνίδας τῆς θεϊκῆς δημιουργίας, τοῦ ἀνθρώπου. 

Πρός τοῦτο φιλανθρώπως, διακονικῶς καί θυσιαστικῶς ἐργάζεται πρός ἐνστερνισμό συνειδότος ἀγαπητικοῦ καί καταλλακτικοῦ, ἀπάδοντος ἐνστίκτων τυφλῶν· συνειδότος τό ὁποῖο, κινούμενο ὄχι «πρός τό ὁμοεθνές μόνον, ἀλλά πρός πᾶν τό ὁμογενές» (Κύριλλος Ἀλεξ. ΡG. 72,686), δύναται νά ἐκβάλλει τό παράλογο τῆς βίας καί νά μεταχαλκευθεῦ σέ κατοικητήριο Θεοῦ· συνειδότος προσωρινῶς μέν συναπτομένου πρός τήν γηίνη πατρίδα, παντοτινῶς δέ ἀποβλέποντος πρός τήν ἀληθινή πατρίδα, τήν οὐράνια βασιλεία τοῦ Θεοῦ.  

+ Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄, Πρόεδρος

+ Ὁ Ἀξώμης Πέτρος

† Ὁ Καμπάλας Ἰωνάς    

† Ὁ Ζιμπάμπουε καί Ἀγκόλας Σεραφείμ    

† Ὁ Νιγηρίας Ἀλέξανδρος                                          

† Ὁ Καλῆς Ἐλπίδος Σέργιος                                      

† Ὁ Κυρήνης Ἀθανάσιος                                          

† Ὁ Καρθαγένης Ἀλέξιος                                          

† Ὁ Μουάνζας Ἱερώνυμος                                        

† Ὁ Πτολεμαΐδος Προτέριος                                    

† Ὁ Γουϊνέας Γεώργιος                                        

† Ὁ Ἐρμουπόλεως Νικόλαος                                    

† Ὁ Εἰρηνουπόλεως Δημήτριος                                  

† Ὁ Ζάμπιας καί Μαλάουϊ Ἰωακείμ                                                

† Ὁ Ἰωαννουπόλεως καί Πρετορίας Δαμασκηνός

† Ὁ Μαδαγασκάρης Ἰγνάτιος 

† Ὁ Χαρτούμ Ἐμμανουήλ                                          

† Ὁ Καμερούν Γρηγόριος  

† Ὁ Λεοντοπόλεως Γαβριήλ

† Ὁ Ἄκκρας Σάββας                          

† Ὁ Κεντρώας Ἀφρικῆς Νικηφόρος

† Ὁ Κατάγκας Μελέτιος                                              

† Ὁ Μποτσουάνας Γεννάδιος

† Ὁ Μοζαμβίκης Ἰωάννης

(ΠΗΓΗ : http://www.elliniki-gnomi.eu)

Σύν Θεῷ, θα συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.