ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com
Θεσσαλονίκη, 07 Φεβρουαρίου 2020

Παραθέτουμε τά κυριώτερα οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ ἀπό τόν Φεβρουάριο ἕως τόν Ἰούλιο τοῦ 2018.

1) 17-02-2018 : Τά ὀνομαστήρια τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας στό Χαρτούμ

Τό Σάββατο, 17 Φεβρουαρίου 2018, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος ὁ Β΄ χοροστάτησε κατά τήν Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στό Χαρτούμ καί κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.

Τό μεσημέρι της ἴδιας ἡμέρας ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος μετέβη στό Ὑπουργεῖο Προσανατολισμοῦ καί Ἐθνικῶν Κληροδοτημάτων, ὅπου εἶχε σύντομη συνάντηση μέ τόν Ὑπουργό καί τούς συνεργάτες του. Ἀκολούθησε στήν Αἴθουσα Συνεδριάσεων τοῦ Ὑπουργείου συζήτηση γιά τίς Θρησκευτικές Ἐλευθερίες στό Σουδάν. Στή συζήτηση παραβρέθηκαν, ἐκτός τοῦ Ὑπουργοῦ, ἐκπρόσωποι τῶν Μουσουλμάνων καί ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν, πού ὑπάρχουν στό Χαρτούμ.

Τό βράδυ ὁ Πατριάρχης μετέβη στόν Ἑλληνικό Ἀθλητικό Σύλλογο, ὅπου ἡ Ἑλληνική Κοινότητα μέ τήν εὐκαιρία τῆς ὀνομαστικῆς Του ἑορτῆς παρέθεσε ἐπίσημη δεξίωση πρός τιμήν τοῦ Πατριάρχη σέ πανηγυρική ἀτμόσφαιρα. Τήν Κυβέρνηση ἐκπροσώπησε ὁ Α΄ Σύμβουλος τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τοῦ Σουδάν καί ὁ Ἁρμόδιος Ὑπουργός γιά θέματα Ἐκκλησιῶν μέ τά στελέχη του Ὑπουργείου. Ἐπίσης παραβρέθηκαν οἱ Πρέσβεις Ἀμερικῆς, Ἀγγλίας, Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, Ρουμανίας, Αἰγύπτου, ὁ Νούντσιος, οἱ Ἐπίτιμοι Πρόξενοι Ἑλλάδας καί Κύπρου, Ἐκπρόσωποι τῆς Κοπτικῆς Ἐκκλησίας, ὁ Ρωμαιοκαθολικός Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ Ἀγγλικανός Ἀρχιεπίσκοπος, Ἐκπρόσωποι ἄλλων ὁμολογιῶν καί Ἐκπρόσωποι τῶν Μουσουλμάνων.

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

2) 27-02-2018 : ‘’ Οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες ἔχουν ὑποχρέωση νά προωθήσουν τήν εἰρήνη ‘’

Διεθνές Συνέδριο μέ θέμα : «Promoting peacful coexistence and common citizenship», πραγματοποιήθηκε στήν Βιέννη, τό ὁποῖο διοργάνωσε τό Διαθρησκειακό Ἵδρυμα «ΚAICIID Dialogue Center» καί ἀφοροῦσε τόν διάλογο γιά τήν εἰρήνη, μέ κεντρικό ὁμιλητή τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο.

Στό Συνέδριο ὁμίλησε καί ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος Β΄, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στό ἔργο τοῦ Πατριαρχείου στήν Ἀφρική.” Οἱ θρησκεῖες καί οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες ἔχουν μεγάλη εὐθύνη, ἀλλά καί ὑποχρέωση νά προωθήσουν τήν εἰρηνική συνύπαρξη καί ἀμοιβαία κατανόηση τῶν λαῶν“, τόνισε μεταξύ ἄλλων ὁ Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄.

Σέ ἄλλο σημεῖο ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξάνδρειας ἀνέφερε ὅτι “ἡ σημερινή μας συνάντηση ἔχει αὐτό τόν σκοπό, ὅμως γιά νά πετύχει τούς στόχους της, θά πρέπει νά ἐξάγουμε μηνύματα, νά καταστοῦν κοινό σημεῖο ἀναφορᾶς ὅλων τῶν πιστῶν καί τῶν λαῶν“.

Τόν ὀργανισμό «ΚAICIID Dialogue Center» συνέστησε τό Βατικανό μέ τήν Σαουδική Ἀραβία, τήν Αὐστρία καί τήν Ἱσπανία.

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

3) 12-03-2018 : «Στό πρόσωπο τοῦ μετανάστη καί τοῦ πρόσφυγα συναντοῦμε τόν Χριστό»

Μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἐργασιῶν τοῦ Παγκόσμιου Συνεδρίου Ἱεραποστολῆς καί Εὐαγγελισμοῦ τοῦ Π.Σ.Ε. μέ θέμα : «Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καί στοιχῶμεν» (Γαλ. 5, 25), πού πραγματοποιήθηκε ἀπό 8 ἕως 13 Μαρτίου 2018 στήν Ἐπισκοπή Ἀρούσας καί Κεντρικῆς Τανζανίας, κανονικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοδοσίας τοῦ Δευτερόθρονου Ἑλληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς, ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος, Πατριάρχης Θεόδωρος Β’, σέ χαιρετισμό του πρός τούς Συνέδρους, τόνισε τίς εὐθύνες τῶν Χριστιανῶν γιά τήν συμβολή τους στόν εὐαγγελισμό τῶν λαῶν, πού δέν ἔχουν ἀκόμη ἀκούσει τό εὐαγγελικό μήνυμα τῆς σωτηρίας, καθώς ἐπίσης καί τήν ποιμαντική ἀνάγκη τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν χριστιανῶν, γιά τήν κοινή ἀντιμετώπιση κοινωνικῶν προβλημάτων, πού ἀπειλοῦν τήν εἰρηνική συμβίωση τῶν λαῶν καί τήν Παγκόσμια Ἀσφάλεια.

Στό Συνέδριο συμμετέχουν 1000 Σύνεδροι ἀπό ἑκατό σαράντα χῶρες. Τό Συνέδριο πραγματοποιεῖται κάθε δέκα ἔτη, γιά νά συντονισθοῦν καλύτερα οἱ προσπάθειες ὅσων ἀσχολοῦνται μέ τήν διακονία τῆς Ἱεραποστολῆς.

Χαιρετισμούς ἀπεύθυναν πρός τούς Συνέδρους ὁ Πάπας Ρώμης Φραγκῖσκος, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Καντέρμπερι Τζάστιν Ουέλμπι.

Στή συνέχεια, παραθέτουμε τόν Πατριαρχικό Χαιρετισμό τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ Προκαθημένου Θεοδώρου :

Χαιρετισμός
τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς
Θεοδώρου Β’
στό Παγκόσμιο Συνέδριο Ἱεραποστολῆς καί Εὐαγγελισμοῦ,
του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, μέ θέμα:
«Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καί στοιχῶμεν» (Γαλ. 5,25),
(8 –13 Μαρτίου, Ἀρούσα Τανζανίας)

Ἀγαπητοί Σύνεδροι,

Μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἐργασιῶν τοῦ Παγκοσμίου Συνεδρίου Ἱεραποστολῆς καί Εὐαγγελισμοῦ τοῦ Π.Σ.Ε. στήν Ἀφρικανική Ἤπειρο, ἀπό τήν ἔδρα τοῦ σεπτοῦ Παλαίφατου Ἑλληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς, τήν Μεγάλη Πόλη τῆς Ἀλεξάνδρειας, χαιρετίζουμε τούς συνέδρους, πού προέρχονται ἀπό ὅλες τίς χῶρες τοῦ κόσμου, ἀπό τίς πέντε Ἠπείρους καί προσευχόμαστε μαζί σας, μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, γιά τήν εὐόδωση τῶν θεμάτων, πού θά ἐξετάσει τό Συνέδριο, γιά ἕνα καλύτερο μέλλον γιά τήν Παγκόσμια Κοινωνία, μέ τήν συμβολή τῶν Χριστιανῶν, γιά τήν εἰρηνική συνύπαρξη τῶν λαῶν καί τήν κοινωνική εὐημερία.

Ἡ συμβολή τοῦ Παγκοσμίου Συνεδρίου Ἱεραποστολῆς, πού ξεκίνησε τό 1910, στάθηκε τό πρῶτο σημαντικό βῆμα, γιά νά ὡριμάσει ἡ πρωτοβουλία τῶν Ἐκκλησιῶν μας, μετά τίς μεγάλες τραγωδίες, πού ἔζησε ἡ ἀνθρωπότητα μέ τούς δύο Παγκοσμίους Πολέμους, νά δημιουργηθεῖ τό Π.Σ.Ε, τό ἴδιο ἔτος πού ὀργανώθηκε καί ὁ ΟΗΕ, τό 1948, γιά τήν προστασία τῆς Παγκόσμιας Ἀσφάλειας καί τήν εἰρηνική λύση πολύπλοκων προβλημάτων μέσῳ τοῦ διαλόγου.

Ὅπως εὔστοχα τόνισε καί ὁ Προκάτοχος μου ἐκ τῶν Προέδρων τοῦ Π.Σ.Ε., μακαριστός Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Παρθένιος, «οἱ πρωτεργάτες τῆς Οἰκουμενικῆς Κίνησης, ὡς γνήσιοι μαθητές τοῦ Χριστοῦ, συνειδητοποίησαν τίς εὐθύνες τους γιά τήν ἑνότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τήν ἐνίσχυση τῆς ὁρατῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας». Μέσα σ’ αὐτά τά πλαίσια κινήθηκαν καί οἱ ἐργασίες τοῦ Παγκοσμίου Συνεδρίου Ἱεραποστολῆς καί Εὐαγγελισμοῦ, πού πραγματοποιήθηκε γιά πρώτη φορά πρίν 60 ἔτη στήν Ἀφρική, στήν Γκάνα.

Συγχαίρουμε ἰδιαίτερα τά Μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς Ἱεραποστολῆς καί Εὐαγγελισμοῦ, τά Μέλη τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Π.Σ.Ε. καί τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς, γιά τό θέμα καί τήν προετοιμασία τοῦ σημαντικοῦ αὐτοῦ συνεδρίου, πού, ὅπως ἄριστα γνωρίζετε, θά κινηθεῖ σέ τέσσερις κατευθύνσεις.

Α. Ἡ διακονία καί ἡ θεολογία τῆς Ἱεραποστολῆς σήμερα καί ὁ ρόλος της γιά τήν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν, τόν ἐπανευαγγελισμό ὅσων λέγονται Χριστιανοί, ἀλλά τά ἔργα αὐτῶν ἀπέχουν ἐκ τῶν ἔργων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῶν μαθητῶν Του, καθώς ἐπίσης καί γιά τόν εὐαγγελισμό τῶν λαῶν, πού ἀκόμη δέν εἶχαν τήν εὐκαιρία νά ἀκούσουν τόν Λόγο τοῦ Χριστοῦ.

Β. Ἡ οἰκουμενική διάσταση τοῦ Συνεδρίου γιά τόν ρόλο τῆς Ἱεραποστολῆς καί τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, γιά τήν ἐνίσχυση τῆς ὁρατῆς ἑνότητας καί συνεργασίας τῶν Ἐκκλησιῶν, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων, πού ἀπειλοῦν σήμερα τήν ὑπόθεση τῆς παγκόσμιας εἰρήνης καί τῆς εὐημερίας τῶν λαῶν. Ὅλοι οἱ Χριστιανοί πρέπει νά προβληματισθοῦν γιά τόν ρόλο τῆς Ἱεραποστολῆς, γιά τήν συμφιλίωση τῶν λαῶν, γιά κοινωνική δικαιοσύνη, γιά τήν ἐξάλειψη τῆς φτώχειας, γιά ἴσες εὐκαιρίες παιδείας, ὑγείας καί διατροφῆς γιά τά ἄπορα καί ὀρφανά παιδιά, ὡς ἐπίσης καί γιά τήν προτεραιότητα στόν διάλογο τῆς ἀγάπης καί τῆς κατανόησης γιά ἀλληλοσεβασμό καί ἀνεκτικότητα γιά τήν ἀντιμετώπιση συνεχόμενων ἐμπόλεμων καί βίαιων συρράξεων καί τήν πρόληψη αὐτῶν.

Γ. Τό σημαντικό αὐτό συνέδριο, ἀφοῦ γίνεται στήν Ἀφρική, νά γίνει εὐκαιρία, γιά νά ἀκουστεῖ ἡ φωνή τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου, ὄχι μόνο γιά νά τονισθοῦν τά προβλήματα, πού ἀντιμετωπίζουν σήμερα οἱ λαοί τῆς Ἀφρικῆς, ἀλλά γιά νά δοῦμε καί τά αἴτια, πού τά προκαλοῦν, ἔτσι ὥστε οἱ κοινωνικές ἀδικίες, πού ζοῦμε σήμερα στόν Πλανήτη μας σέ βάρος ἑκατομμυρίων ἀνυπεράσπιστων παιδιῶν, ἰδιαίτερα στήν Ἀφρική, νά ἐξαλειφθοῦν.

Δ. Εἶναι σημαντικό ὅτι ἀνάμεσα στούς συμμετέχοντες συνέδρους στίς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου αὐτοῦ, ἔχουν ἰδιαίτερη παρουσία οἱ νέοι μας καί, μάλιστα ἡ γιά πρώτη φορά ἀξιόλογη πρωτοβουλία τῆς ὀργανώσεως Θεολογικοῦ Σεμιναρίου, γιά ἑκατό νέους Θεολόγους ἀπό ὅλες τίς Ἠπείρους, προκειμένου νά στελεχώσουν τίς Ἐκκλησιαστικές μας Σχολές, γιά τήν Χριστιανική ἐκπαίδευση.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπικοινωνίας μου μαζί σας, ἐπιτρέψετε μου νά στρέψω τήν προσοχή σας στίς εὐθύνες τῶν Χριστιανῶν γιά τό πρόβλημα τῶν Μεταναστῶν καί τῶν Προσφύγων, πού ἀποτελεῖ σήμερα κορυφαῖο πρόβλημα τοῦ κόσμου, πού ζοῦμε, κι ὀφείλουμε ὅλοι μας μέσα ἀπό τήν Ἱεραποστολική μας διακονία, νά δώσουμε προτεραιότητα, ὄχι μόνο ὡς χριστιανικό καθῆκον, ἀλλά καί ὡς αὐτονόητη ἠθική εὐθύνη τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Χαίρομαι μάλιστα πού, ὅπως μέ ἔχει πληροφορήσει καί ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου μας καί ἡμῶν, Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ, μέλος τῆς Κεντρικῆς καί Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Π.Σ.Ε., τό θέμα αὐτό θά ἔχει κεντρική θέση στίς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου σας.

Θά ἤθελα, λοιπόν, νά τονίσω ὅτι γιά τόν κάθε χριστιανό, πού ἐπιθυμεῖ νά βιώσει τό θέμα τοῦ Συνεδρίου σας «εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καί στοιχῶμεν» (Γαλ. 5, 25), ὀφείλει μέ τήν ἀρετή τῆς διάκρισης νά βλέπει τόν κάθε μετανάστη καί κάθε πρόσφυγα, ὡς εὐλογία Θεοῦ.

Ἡ Χριστιανική διδασκαλία δείχνει μία ἰδιαίτερη εὐαισθησία ἀπέναντι στόν μετανάστη καί τόν πρόσφυγα. Ἄλλωστε καί ὁ ἱδρυτής Της, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ἀρχίζει τήν ἐπίγεια ζωή Του ὡς πρόσφυγας, ὅταν ἡ ἁγία Οἰκογένεια καταφεύγει στήν Αἴγυπτο, γιά νά σωθεῖ ἀπό τήν ἀπειλή τοῦ Ἡρώδη (Ματθ. 2, 13-15) καί συνεχίζει τήν ἐπίγεια δράση Του, ὡς μετανάστης, μή ἔχων ποῦ νά κλίνει τήν κεφαλήν Του. Γι’ αὐτό, ὁ σεβασμός τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἡ ἀναγνώριση τοῦ Ἰδίου τοῦ Χριστοῦ στό πρόσωπο τοῦ πρόσφυγα καί τοῦ μετανάστη, ἑπομένως καί ἡ ἀπόρριψη κάθε μορφῆς συμπεριφορᾶς, πού προσβάλλει, ὑποβαθμίζει, ἀδικεῖ ἤ ἀπειλεῖ τόν πρόσφυγα καί τόν μετανάστη, ὁ ὁποῖος εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ ζήτημα γνησιότητος τῆς πίστεώς του καί βεβαίωσης γιά τήν ὀρθή πορεία του στά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

Ποιός, λοιπόν, εἶναι ὁ «ἄλλος», ὁ μετανάστης, ὁ πρόσφυγας, ὁ «ξένος» γιά τήν Ἐκκλησία;

Ὁ «ἄλλος», ὁ μετανάστης, ὁ πρόσφυγας, ὁ «ξένος», εἶναι ὁ ἀδελφός μου.

Συνεπῶς, ἀφοῦ εἶναι ὁ ἀδελφός μου, τότε δέν πρέπει νά ὑπάρχει ἀντίθεση καί φιλονικία, οὔτε ἀκόμη καί στήν περιοχή τῆς διανοίας : «Οὐ μισήσεις τόν ἀδελφόν σοῦ τῇ διανοίᾳ σου» (Λευτ. 19, 17). Καί ὄχι μόνο νά μήν μισήσεις, ἀλλά νά μήν καλλιεργεῖς ἀκόμη καί τό ψέμα εἰς βάρος τοῦ ἀδελφοῦ σου. Ἀπεναντίας, θά πρέπει νά ἀνοίξεις τό χέρι σου καί νά σταθεῖς βοηθός του : «Ἀνοίγων ἀνοίξεις τήν χείραν σοῦ τῷ ἀδελφῷ σοῦ τῷ πένητι καί τῷ ἐπιδεομένῳ» (Δευτερονόμιον 15, 11). Δηλαδή, νά ἀνοίξεις τό χέρι σου καί νά γίνεις συμπαραστάτης στόν ἀδελφό σου. Σ’ αὐτόν πού εἶναι πτωχός καί ἔχει τήν ἀνάγκη σου.

Ὁ «ἄλλος», ὁ μετανάστης καί ὁ πρόσφυγας, ὁ «ξένος», εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Στό πρόσωπο τοῦ «ἄλλου», τοῦ «ξένου» συναντῶ τόν Ἴδιο τόν Χριστό. Ὁ «ἄλλος» εἶναι ἡ σωτηρία μου καί, ἀπό τήν σχέση, πού ἔχω μαζί του, ἐξαρτᾶται ἡ εἴσοδός μου στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός στό πρόσωπο τοῦ «ἄλλου», τοῦ «ξένου», τοῦ συνανθρώπου μου, τοποθετεῖ τόν ἑαυτό Του.

Ὁ Κύριος μᾶς δίδαξε ὅτι τό μοναδικό κριτήριο, γιά νά εἶναι ὁ κάθε πιστός δίπλα Του, μέσα στήν Ἐκκλησία Του, εἶναι ἡ Ἀγάπη. Εἰδικότερα, μᾶς δίδαξε ὅτι ὡς Χριστιανοί πρέπει νά αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη νά δώσουμε ἀπεριόριστη Ἀγάπη πρός τόν πλησίον, ἰδιαίτερα τόν ἐμπερίστατο, εἰδικότερα δέ τόν πρόσφυγα καί τόν μετανάστη, τόν «ξένο», τόν ὁποῖο καλούμαστε νά «συναγάγουμε» καί νά φροντίσουμε.

Ἡ φιλανθρωπική μας φροντίδα πρός τούς πρόσφυγες καί τούς μετανάστες πρέπει νά εἶναι ἕνα ἀπό τά σπουδαιότερα καθήκοντα τοῦ χριστιανοῦ, γιατί ἔχει ὡς κίνητρό της τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον.

Ποιά, ὅμως, εἶναι ἡ ἔννοια τοῦ «πλησίον»;

Πλησίον, «κατά τήν χριστιανική διδασκαλία, δέν εἶναι μόνο ὁ τοπικά ἤ κοινωνικά πλησίον, ὁ συγγενής, ὁ ὁμοεθνής ἤ ὁ ὁμόθρησκος καί ὁμόδοξος (…). Ὁ πλησίον δέν προσδιορίζεται μέ ἐξωτερικά στοιχεῖα, ἀλλά δημιουργεῖται μέ τήν ἀγάπη καί ὑπηρετεῖται μέ τήν προσφορά καί τήν θυσία. Ὁ Χριστός ἦρθε στόν κόσμο ὡς Μεσσίας, δηλαδή ὡς Σωτήρας καί μεσίτης μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Καί πραγματοποιεῖ τό ἔργο αὐτό, προσεγγίζοντας τόν ἄνθρωπο ὡς πλησίον. Ἐμφανίζεται ὡς πεινασμένος, διψασμένος, ξένος, γυμνός, ἄρρωστος, φυλακισμένος, πού χρειάζεται βοήθεια, φιλοξενία καί συμπαράσταση. Στόν ἄνθρωπο ἀπόκειται νά δεχθεῖ νά ἀνταποκριθεῖ στήν ἔλευσή Του. Καί ἄν προσφέρει στόν Χριστό τροφή, πόση, στέγη, βοήθεια, τότε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός γίνεται γι’ αὐτόν τροφή, πόση, στέγη, βοήθεια καί αἰώνια ζωή. Στό πρόσωπο τοῦ πλησίον ὑπάρχει ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός. Γι’ αὐτό, κάθε προσφορά, πού γίνεται πρός τόν πλησίον, ἀποτελεῖ σέ τελική ἀνάλυση προσφορά πρός τόν Χριστό, ὅπως καί κάθε ἄρνηση προσφορᾶς πρός τόν πλησίον ἀποτελεῖ ἄρνηση προσφορᾶς πρός τόν Χριστό. Ἡ πραγματική ζωή τοῦ ἀνθρώπου βρίσκεται στό πρόσωπο τοῦ πλησίον».

Ἄς ἔλθουμε, τώρα, στήν Ἀφρική τοῦ σήμερα, περιοχή τῆς δικαιοδοσίας μας. Ὁ ἀφρικανός ἄνθρωπος εἶναι ὁ ξένος ἄνθρωπος τῆς ἐποχῆς μας, μετανάστης λόγῳ τῆς φτώχειας, τῆς ξηρασίας καί τῶν ἀσθενειῶν καί πρόσφυγας λόγῳ τῶν συνεχόμενων πολεμικῶν συγκρούσεων καί τρομοκρατικῶν φαινομένων. Εἶναι ὁ ἄνθρωπος, πού περιγράφει ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός.

Τό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας, μέ τήν παρουσία του σέ ὁλόκληρη τήν ἀφρικανική ἤπειρο, βρίσκεται μακριά ἀπό μισαλλοδοξίες, σωβινισμούς καί προπαγάνδες. Ὡς βασικό στόχο του ἔχει τήν ἑνότητα τῶν πάντων μέσα στήν πολυμορφία καί πολυποικιλότητα, καλλιεργώντας τόν σεβασμό στό ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἐναρμονίζοντας τίς πολωτικές ἀντιθέσεις κοινωνιῶν καί λαῶν, «ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» καί μέ βασικό γνώμονα τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, «ἥτις ἐστί σύνδεσμος τῆς τελειότητος».

Σήμερα ἡ Εὐρώπη φρίττει καί ἰλιγγυᾶ στό κύμα τῶν προσφύγων καί στή μετανάστευση, ἀλλά τό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας βιώνει τό γεγονός αὐτό καθημερινά στήν ἀχανή ἀφρικανική ἤπειρο, ὅπου πολεμικές συρράξεις, ἐμφύλιες συγκρούσεις καί βιβλικές φυσικές καταστροφές δημιουργοῦν κύματα ἐξαθλιωμένων προσφύγων καί μεταναστῶν.

Αὐτή τήν ἀδήριτη ἀνάγκη βιώνουν δεκάδες χιλιάδες ἀφρικανοί ἀδελφοί μας στήν Νιγηρία, στή Ρουάντα, στή Σιέρα Λεόνε, στό Μπουρούντι, στό Κονγκό, στό Νότιο Σουδάν καί σέ πολλές ἄλλες περιοχές. Ἀνέστιοι καί κατατρεγμένοι, πρόσφυγες καί μετανάστες στήν ἴδια τους τή χώρα. Βλέποντας αὐτές τίς ψυχές τοῦ Θεοῦ, τά χιλιάδες παιδιά, πού σέ κοιτάζουν μέ τά μεγάλα δακρυσμένα μά καί φοβισμένα τους μάτια, διαπιστώνουμε τήν ἀνάγκη συμμετοχῆς τῆς Ἐκκλησίας στήν ἀντιμετώπιση καί ἐπίλυση τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων. Καί αὐτό εἶναι φυσικό, γιατί σκοπός τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι νά παραμένει στό περιθώριο τῆς ζωῆς, ἀλλά νά προσεγγίζει τόν ἄνθρωπο σέ ὅλες τίς πτυχές καί ἐκφάνσεις τῆς ζωῆς του.

Μόνο ἔτσι τόν διακονεῖ κατά τό παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ, πού δέν ἦρθε, γιά νά ὑπηρετηθεῖ, ἀλλά νά ὑπηρετήσει καί νά προσφέρει τήν ζωή του «λύτρον ἀντί πολλῶν» (Ματθ. 20, 28 / Μαρκ. 10, 45).

Σκοπός τῆς Ἱεραποστολῆς εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ταυτόχρονα, ὅμως, ἡ Ἱεραποστολή δέν μπορεῖ νά ἀδιαφορεῖ καί γιά τήν συμβολή της στόν βαθμό, πού μπορεῖ, στήν ἀντιμετώπιση τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων τῶν συνανθρώπων μας.

Ὀφείλουμε ὡς Χριστιανοί, νά φροντίζουμε γιά τήν ἐπίλυση τῶν προβλημάτων, πού δημιουργεῖ ὁ σημερινός τρόπος ὀργάνωσης καί λειτουργίας τῆς οἰκονομικῆς, πολιτικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς. Ἡ ἐκμετάλλευση, ἡ κοινωνική ἀδικία, ἡ βία, ἡ τυραννία, ἡ ἀνεργία, ὁ πόλεμος, ἡ τρομοκρατία, ἡ μετανάστευση, ὁ φυλετισμός, ἡ μόλυνση τοῦ περιβάλλοντος κλπ, ἀποτελοῦν οὐσιώδη κοινωνικά προβλήματα, πού ἀφοροῦν καί εἶναι φυσικό νά ἐνδιαφέρουν τούς πιστούς. Καί τό ἐνδιαφέρον γι΄ αὐτά παραμένει μετέωρο, ἄν δέν θεμελιώνεται στόν ἄνθρωπο ὡς πρόσωπο «κατ΄ εἰκόνα Θεοῦ».

Ἑπομένως,

Ὡς Χριστιανοί, πρέπει νά δεχόμαστε τόν ξένο καί τόν μετανάστη σάν εὐλογία καί ὡς δῶρο Θεοῦ.

Νά ἀναγνωρίζουμε ὅτι ὅλοι ἔχουμε πλαστεῖ ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί ἔχουμε τά ἴδια ἀνθρώπινα δικαιώματα γιά ζωή, ἐργασία, ἐλευθερία.

Νά συμπαραστεκόμαστε στόν πόνο καί στή θλίψη τῶν θυμάτων τῶν διακρίσεων καί νά προσευχόμαστε οἱ Ἐκκλησίες νά καλωσορίζουν ἀνθρώπους ἀπό κάθε φυλή, χρῶμα καί ἐθνικότητα.

Μετ’ εὐχῶν καί ἀγάπης Χριστοῦ

Θεόδωρος Β΄

Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

4) 26-05-2018 : Ὁ νέος Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν στόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας

Τήν 26η Μαΐου 2018, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄, στήν παλαίφατη Ἱερά Μονή Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου παλαιοῦ Καΐρου, δέχθηκε ἐθιμοτυπική ἐπίσκεψη τοῦ Κοπτοκαθολικοῦ νέου Προέδρου τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Αἰγύπτου Αἰδεσιμ. π. Παύλου Jaras, μέ τόν ὁποῖο συζήτησαν θέματα συντονισμοῦ τοῦ διαλόγου καί τῶν δράσεων τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν στήν Αἴγυπτο.

Παρόντες στή συνάντηση ἦταν ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Καΐρου Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικόδημος, ὁ Καθηγούμενος τῆς Μονῆς Ἐπίσκοπος Βαβυλῶνος Θεόδωρος καί ὁ Πανοσιoλ. Ἀρχιμ. Δαμασκηνός Al Keadeh.

Ἀμέσως μετά, ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος εἶχε συνάντηση μέ συνοδεία μοναζουσῶν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, τοῦ τάγματος «Ἱεραπόστολοι τῆς Φιλανθρωπίας τῆς Μητέρας Τερέζας», οἱ ὁποῖες δραστηριοποιοῦνται στήν Ἀφρική. Συζήτησε μαζί τους θέματα, πού ἀφοροῦν τήν Ἀφρικανική Ἤπειρο καί τήν ἀνάπτυξη τῆς ἀνθρωπιστικῆς δράσης.

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

5) 05-06-2018 : «Ἀποτελεσματική προστασία τοῦ Περιβάλλοντος μέ τήν συνεργασία ὅλων»

Πατριαρχικό Μήνυμα ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς Παγκόσμιας Ἡμέρας Περιβάλλοντος
«…Καί ἔλαβε Κύριος ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, ὅν ἔπλασε, καί ἔθετο αὐτόν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτόν καί φυλάσσειν… »

Αὐτή ὑπῆρξε ἡ ἐντολή τοῦ Δημιουργοῦ πρός τό δημιούργημά του, τόν ἄνθρωπο. Νά ἐργάζεται, διότι ἡ ἀργία εἶναι μήτηρ πάσης κακίας, καί νά φυλάσσει τόν παράδεισο, τό φυσικό δηλαδή περιβάλλον, πού τοῦ ἐνεπιστεύθη.

Ὅπως τότε ὁ παράδεισος, ἔτσι καί σήμερα τό φυσικό περιβάλλον δέν ἔχει σύνορα. Συνεπῶς, ἡ ὀρθολογική καί ἀποτελεσματική προστασία του καθίσταται ἐφικτή μόνο μέ τήν συνεργασία κρατῶν καί πολιτῶν ἀνεξαρτήτως φυλῆς, γλώσσας καί ἐθνότητας.

Ἐπειδή, ὅμως, ὁ ἄνθρωπος σέ σχέση μέ τό περιβάλλον εὑρίσκεται σέ συνεχή ἀντιπαράθεση μέ τό στενῶς εὐνοούμενο ἀτομικό του συμφέρον, θά πρέπει νά δεχθεῖ κατάλληλη ἐκπαίδευση, ἡ ὁποία θά συντελέσει μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου στή δημιουργία τῆς ἀναγκαίας περιβαλλοντικῆς συνειδήσεως.

Στήν προσπάθεια αὐτή συμβάλλει καί ὁ Ο.Η.Ε. μέ τήν καθιέρωση τῆς 5^ης Ἰουνίου ὡς Ἡμέρας προστασίας τοῦ περιβάλλοντος. Πρός τήν αὐτήν κατεύθυνση δραστηριοποιεῖται καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καθιερώσασα μέ ἀπόφαση τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἤδη ἀπό τό 1986, τήν 1^η Σεπτεμβρίου, ἡμερομηνία ἰδιαιτέρως σημαντική γιά τήν Ἐκκλησία μας, διότι ἀποτελεῖ τήν ἀρχή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς ἡμέρα ἀφιερωμένη στήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος. Μάλιστα ἔχει συνθέσει καί εἰδική θεία λειτουργία, ἡ ὁποία θά πρέπει νά τελεῖται στίς ἀνά τόν κόσμο Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες μέ εἰδικές ἀναφορές στήν προστασία τῆς φύσεως, τῶν ζώων καί τῶν φυτῶν. Ὡς γνωστόν, ἡ ἀπόφαση αὐτή ἐπικυρώθηκε καί κατά τή Σύναξη τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων τό 1992.

Ὅπως ἐτονίσαμε καί κατά τάς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Κρήτης πρό διετίας, «αἱ ρίζαι τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως εἶναι πνευματικαί καί ἠθικαί, ἐνδιάθετοι εἰς τήν καρδίαν ἑκάστου ἀνθρώπου. Αὐτή ἡ κρίσις ἐπιδεινοῦται κατά τούς τελευταίους αἰώνας, ἐξ αἰτίας τῶν ποικίλων διχασμῶν, προκαλουμένων ἀπό ἀνθρώπινα πάθη, ὅπως ἡ πλεονεξία, ἡ ἀπληστία, ὁ ἐγωισμός, ἡ ἁρπακτική διάθεσις καί ἀπό τίς ἐπιπτώσεις αὐτῶν ἐπί τοῦ πλανήτου, ὡς ἡ κλιματική ἀλλαγή, ἡ ὁποία πλέον ἀπειλεῖ εἰς μεγάλο βαθμόν τό φυσικόν περιβάλλον, τόν κοινόν ἡμῶν «οἶκον» (παρ. 14 Ἐγκυκλίου Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου).

Ἀποτελεῖ κοινόν τόπον ὅτι γιά τούς χριστιανούς κάθε προσβολή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ἀπό τόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ προσβολή κατά τοῦ Δημιουργοῦ μέ συνέπεια νά θεωρεῖται σοβαρότατη ἁμαρτία.

Ἐπακόλουθο τῶν σκέψεων αὐτῶν εἶναι ὅτι εὑρίσκεται σέ ἐξέλιξη ἡ ἠθική συμφωνία, μέ τήν ὁποία ἐπιβάλλεται οἱ συνειδητοί πιστοί νά παύσουν νά θεωροῦν ἑαυτούς ὡς ἰδιοκτῆτες τῆς φύσεως. Ἀντιθέτως, ὀφείλουν νά ἀντιλαμβάνονται τήν ἀποστολή τους ὡς Ἱερέων τῆς Δημιουργίας, οἱ ὁποῖοι ὡς πρώτιστον καθῆκον τους ἔχουν τή φύλαξη τῆς ὑλικῆς κτήσεως, τοῦ περιβάλλοντος δηλαδή τοῦ κόσμου.

Στό πνεῦμα αὐτό κινεῖται καί τό Δευτερόθρονο Πατριαρχεῖο τῆς Ὀρθοδοξίας, αὐτό τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἀλεξανδρέων καί πάσης Ἀφρικῆς, τό ὁποῖο ἔχει ἱδρύσει εἰδική ἐπιτροπή περιβάλλοντος πρός παρακολούθηση τῶν παγκοσμίων προβλημάτων περιβάλλοντος γενικότερα καί αὐτῶν τῆς Ἀφρικανικῆς Ἠπείρου εἰδικότερα.

Ὅπως ἐπεσήμανε καί ἡ Διάσκεψη τοῦ Ρίο τοῦ 1992, ὀφείλουμε νά δημιουργήσουμε τίς προϋποθέσεις γιά τή δημιουργία τοῦ «Εὐδοκιμοῦντος Κόσμου», ἀναζητώντας τήν ἀνάπτυξη μέ συγκράτηση, προσβλέποντες δηλαδή στή βιώσιμη ἀνάπτυξη.

Γιά τή δημιουργία, ὅμως, τοῦ σωστοῦ κόσμου θά πρέπει νά προηγηθεῖ ἡ καταπολέμηση τῆς φτώχειας, ὅπως ἐπίσης καί ἡ ἀλλαγή προτύπων κατανάλωσης. Ἡ πρό των πυλῶν εὑρισκόμενη παγκόσμια οἰκονομική κρίση θά βοηθήσει σημαντικά στήν ἐπίτευξη τοῦ δεύτερου στόχου.

Ἄς ἔχουμε, λοιπόν, πρό ὀφθαλμῶν ὅτι ἡ ἐξάντληση τῶν φυσικῶν πόρων, ἡ ὑπερθέρμανση τοῦ πλανήτη, οἱ αὐξανόμενες πυρκαγιές, ἡ ἀρνητική ὄψη τῆς βιοτεχνολογίας καί οἱ λοιπές παρεμβάσεις τοῦ ἀνθρώπου, οἱ ὁποῖες δέν σέβονται τήν Κτίση, τό Δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ἐγκυμονοῦν πολλούς κινδύνους ἐκφυλισμοῦ καί ἀφανισμοῦ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησίας διδάσκει ὡς ἀντίδοτο τῆς παρατηρούμενης οἰκολογικῆς κρίσεως τή Μετάνοια. Ἡ Μετάνοια εἶναι ἡ καθολική μας στάση, ὥστε ἀπό τήν παράχρηση καί τήν κατάχρηση νά ὁδηγηθοῦμε στήν ὀρθή χρήση, ἐργαζόμενοι δηλαδή καί φυλάσσοντες τόν Παράδεισο, τό φυσικό μας δηλαδή περιβάλλον”.

(ΠΗΓΗ : https://www.vimaorthodoxias.gr)

6) 14-06-2018 : Εὐχές τοῦ Ἀλεξανδρείας Θεόδωρου γιά τήν ἑορτή τοῦ Ραμαζανίου

Ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς περατώσεως τοῦ ἱεροῦ μήνα τοῦ Ραμαζανίου, κατά τή διάρκεια τοῦ ὁποίου ἑκατομμύρια πιστοί Μουσουλμάνοι μέ εὐλάβεια καί προσευχή φέρουν ἀνάμνηση τῆς παραδόσεως τοῦ Κορανίου, ἐπιθυμῶ νά ἀπευθύνω ἐγκάρδιες καί φιλάδελφες εὐχές πρός τούς Μουσουλμάνους συμπολίτες μας στήν εὐλογημένη χώρα τῆς Αἰγύπτου καί πρός τούς ἁπανταχοῦ τοῦ ἀραβικοῦ κόσμου, ἐκφράζοντας τήν ἐλπίδα νά πρυτανεύσει τό ἦθος τῆς ἀγάπης, ὡς κοινή καί ἀπαραβίαστη συνισταμένη τῶν λόγων καί τῶν ἔργων τῶν ἀνθρώπων.

Ἰδιαίτερος ἑόρτιος χαιρετισμός ἀπευθύνεται πρός τόν Ἐξοχώτατο Πρόεδρο τῆς Ἀραβικῆς Δημοκρατίας τῆς Αἰγύπτου κ. Ἀμπντελ Φατάχ Ἀλ Σίσι, μέ τήν εὐχή νά ὁδηγήσει τή χώρα μέ ἀσφάλεια στό δρόμο τῆς εὐημερίας, τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης. Στήν εὐγενή του αὐτή προσπάθεια γιά ἕνα αὔριο ἐλπιδοφόρο, ἔχει συνοδοιπόρο πολύτιμο τήν ἀταλάντευτη πίστη ὅλων τῶν Αἰγυπτίων, ἀνεξαρτήτως θρησκευτικῆς ταυτότητας.

Προσεύχομαι στό Θεό τῆς Ἀγάπης καί τῆς Δικαιοσύνης, νά σκέπει καί νά προστατεύει ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα ἀπό κάθε ἀντιξοότητα καί ἐπιβουλή.

Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς

ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β’

(ΠΗΓΗ : https://www.vimaorthodoxias.gr)

7) 07-07-2018 : Ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος στό Μπάρι τῆς Ἰταλίας

Τήν 7^η Ἰουλίου 2018, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄, μετά ἀπό πρόσκληση τῆς Α. Ἁ. τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, ἀφίχθη στό Μπάρι τῆς Ἰταλίας, γιά νά συμμετάσχει στήν «ἡμέρα προσευχῆς» γιά τήν Μέση Ἀνατολή.

Ἐκτός ἀπό τόν Πάπα Φραγκῖσκος καί τόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Θεόδωρο στήν «ἡμέρα προσευχῆς» γιά τήν Μέση Ἀνατολή συμμετεῖχαν ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, οἱ Μητροπολῖτες Γαλλίας Ἐμμανουήλ, Ἀνθηδῶνος Νεκτάριος, Γουινέας Γεώργιος, Βολοκολάμσκ Ἰλαρίων καί ὁ «πατριάρχης» τῶν Κοπτῶν Θεόδωρος Β΄.

Τό Μπάρι τῆς Ἰταλίας θεωρεῖται πύλη τῆς Ἀνατολῆς, μέ πολιοῦχο τόν Ἅγιο Νικόλαο.

Γιά τόν λόγο αὐτό, ὅλοι οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες, πού συμμετεῖχουν, ξεκίνησαν τό πρόγραμμά τους προσευχόμενοι στήν ἐκκλησία, ὅπου βρίσκονται τά λείψανα τοῦ Ἁγίου.

Κύρια βάση καί ἰδέα τῆς πρωτοβουλίας ἦταν ὅτι οἱ διαφορές πρέπει νά λύνονται μέ τόν διάλογο καί ὄχι μέ τήν βία, ἰδίως στήν περιοχή της Μέσης Ἀνατολῆς, μητέρα ὅλων τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν.

Oι θρησκευτικοί ἡγέτες προσπάθησαν νά βροῦν νέους ἀποτελεσματικούς τρόπους ἐπικοινωνίας καί ἀνταλλαγῆς χρήσιμων ἰδεῶν καί σκέψεων γιά τήν οὐσιαστική στήριξη τῆς εἰρήνης.

(ΠΗΓΗ : https://www.katanixis.gr, http://www.romfea.gr)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.

Δείτε σχετικά:
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 6ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 5ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 4ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 3ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 2ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 1ον)