Κυριώτερα οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ ἀπό τόν Ἰούνιο μέχρι τόν Νοέμβριο τοῦ 2016

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο Κατάνυξη

---

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

Θεσσαλονίκη, 17 Ἰανουαρίου 2020

Παραθέτουμε τά κυριώτερα οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ ἀπό τόν Ἰούνιο μέχρι τόν Νοέμβριο τοῦ 2016.

1) 20-06-2016 : Ἱερό ”ξέσπασμα” τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Θεοδώρου!

Νά μήν ἀναλώνονται μόνο μέ τίς θεολογικές ἀναλύσεις, ἀλλά νά σταθοῦν καί στήν οὐσία, ζήτησε μέ παρέμβασή του στήν «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος.

Ὁ Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄, μετά ἀπό πολύ ὥρα θεολογικῶν συζητήσεων κατά τήν ἀπογευματινή συνεδρία, μεταξύ ἄλλων ἀνέφερε ὅτι «οἱ ἀρχιερεῖς, πού κάνουν ἱεραποστολή, ὅταν ἐπιστρέψουν στόν τόπο τους, θά κληθοῦν νά ἀπαντήσουν σέ οὐσιαστικά ζητήματα. Πῶς θά ἐπιστρέψουμε στήν Ἀμερική, στήν Ἀλβανία, στήν Σερβία, στήν Ἀφρική νά ποῦμε τί στόν κόσμο μας; Γιά τό πρόσωπο καί τόν ἄνθρωπο; Τό ποίμνιό μας περιμένει νά ἀκούσει γιά τά σημερινά προβλήματα τῆς κοινωνίας, νά τοῦ μιλήσουμε γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, νά τοῦ δώσουμε ἕνα πιάτο φαγητό», πρόσθεσε χαρακτηριστικά καί καταχειροκροτήθηκε ἀπό ὅλους!

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

2) 21-06-2016 : Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καλεῖται ἵνα κηρύξῃ λόγον ἑνωτικόν

Παραθέτουμε τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Θεόδωρου Β’ κατά τήν ἔναρξη τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἔλαβε χώρα στήν «Ὀρθόδοξη» Ἀκαδημία Κρήτης, στό Κολυμπάρι Χανίων.

Παναγιώτατε Οἰκουμενικέ Πατριάρχα κ. Βαρθολομαῖε,

«Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος»!

Ἐν ἀπροσμετρήτῳ δοξολογίᾳ καί εὐχαριστίᾳ πρός τήν Ἁγίαν καί Ὁμοούσιον καί Ἀδιαίρετον Τριάδα καί ἐν βαθυτάτῃ εὐφροσύνῃ καί πνευματικῇ χαρᾷ ἀντιφωνοῦμεν εἰς τήν Ὑμετέραν ἐμπνευσμένην ἐναρκτήριον προσλαλιάν, ἐκ μέρους τῆς χορείας τῶν Μακαριωτάτων Προκαθημένων τῶν ἑκασταχοῦ Ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, εὐχαριστοῦντες τῷ Δοτῆρι παντός ἀγαθοῦ, ὅτι συνήγαγεν ἡμᾶς, «κατά τάς εὐσήμους ἡμέρας ταύτας», καί ἀξιοῖ ἤδη ἡμᾶς τῆς ἐνάρξεως τῶν ἐργασιῶν τῆς, ἀπό πολλῶν δεκαετιῶν, πολυποθήτου Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας.

Δόξα τῷ Πανοικτίρμονι Θεῷ, τῷ ἐν Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι προσκυνουμένῳ, διά τήν δωρεάν ταύτην, διά τήν ἐκπλήρωσιν τῆς προσδοκίας, διά τήν ἐπίτευξιν τοῦ στόχου, διά τήν «ἐλπίδος συμπλήρωσιν», διά τήν νίκην τῆς Ἐκκλησίας, καὶ διά τήν κοινωνίαν πάντων ἡμῶν εἰς τό μέγα τοῦτο διά τόν σύμπαντα ὀρθόδοξον κόσμον γεγονός. Ἡ «γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις», συγκροτοῦσα συνεκτικῶς ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας, ἐμπνέει ἤδη τὸν λογισμόν καί τήν διάνοιαν πάντων ἡμῶν, ὑπουργούντων τὸ μέγα μυστήριον αὐτῆς, ἐν ἑνότητι πίστεως καὶ μετοχῇ τοῦ κοινοῦ ποτηρίου τῆς Ζωῆς.

Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἑορτάζει ἐφέτος τήν Ἁγίαν καί μεγάλην ἑορτήν τῆς Πεντηκοστῆς καί Πνεύματος τήν ἐπιδημίαν, συνερχομένη ἐπὶ τῷ μείζονι τούτῳ μέγᾳ ἐκκλησιαστικῷ γεγονότι εἰς τήν Μεγαλόνησον καί εὔανδρον Κρήτην καί τό Ἱερόν τοῦτο Καθίδρυμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ὅπου λαλοῦνται καὶ λαληθήσονται μεγάλα καὶ θαυμαστά, ἀναβοῶσα «ἐλθέ τό Πνεῦμα τό Ἅγιον» ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν και καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλῖδος καί σῶσον Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἐν τοιαύτῃ ἐπιγνώσει τοῦ χρέους καί τῆς ἀποστολῆς, ἐν ἐντάσει καί ἐκτάσει προσευχῆς, «ὁμολογοῦντες τήν χάριν, κηρύττοντες τόν ἔλεον, οὐ κρύπτοντες τήν εὐεργεσίαν», συνερχόμεθα συνοδικῶς αἱ κατὰ τόπους Ὀρθόδοξαι Ἐκκλησίαι, ἵνα, συνεργοὶ γενόμενοι τῷ Πνεύματι, λάβωμεν τὰς προσηκούσας ἀποφάσεις, σκοπὸν ἐχούσας πρωτίστως καὶ κατὰ κύριον λόγον τὴν σωτηρίαν τοῦ λογικοῦ ἡμῶν ποιμνίου, εἰς τόν σήμερον ποικίλως μεταβαλλόμενον καὶ δοκιμαζόμενον κόσμον.

Ἔχομεν ἅπαντες τήν πεποίθησιν ὅτι εἰς καιρούς ποικίλων διχοστασιῶν καί συγκρούσεων, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καλεῖται, ἵνα κηρύξῃ λόγον ἑνωτικόν, ἀφυπνιστικόν, σύγχρονον, λόγον πίστεως καί σωτηρίας. Καλεῖται, ἵνα εἰς καιρούς ποικίλως τεταραγμένους διακηρύξη τήν εἰρήνην, τήν καταλλαγήν, καὶ τὴν συγχώρησιν, τὴν σωτηρίαν, τήν προερχομένην ἐκ πηγῆς ἀενάου Ἰησοῦ Χριστοῦ φανερουμένην καὶ βιουμένην ἐν τῇ Ἐκκλησιαστικῇ καί Πατερικῇ Παραδόσει καὶ καλέσῃ πάντα ἄνθρωπον καλῆς θελήσεως, ἵνα ἐμπνευσθῇ ἐκ τοῦ ἀδαπάνου πλούτου τῆς Ὀρθοδόξου ἐν Χριστῷ Ζωῆς καὶ Μαρτυρίας.

Ἡ Ἐκκλησία συνέρχεται. Καί αὐτό τοῦτο τό γεγονός ἀποτελεῖ ἐπιτυχίαν καί κέρδος. Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία οὐδόλως φοβεῖται τόν διάλογον. Πορεύεται ἱστορικῶς διαρκῶς διαλεγομένη, ἐν ἐλευθερίᾳ, ἐν ἀληθείᾳ καί ἐν ἀγάπῃ. Διά τοῦτο καί οὐδεμία διαφωνία, ἐπιφύλαξις ἤ διάφορος τοποθέτησις ἀποτελεῖ «στίγμα» ἤ «πλῆγμα» τῆς πολυποθήτου ἑνότητος, ἀλλά ἀντιθέτως, ἡ δυνατότης τῆς πολυφωνίας καί ἡ ἐν τέλει προβολή καὶ φανέρωσις τῆς Ἀληθείας πιστοποιεῖ τό Μυστήριον τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, καί καταδεικνύει τήν ἐπενέργειαν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τοῦ ὁδηγοῦντος «εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν», ἑνίοτε καί ἐκ τῶν διαφόρων τοποθετήσεων. Ἡ Ἐκκλησία, ὡς διαρκῶς «ζῶσα καὶ κινουμένη», ἔχει ἀνάγκην αὐτῆς τῆς Συνοδικῆς ἐκφράσεως. Αἱ δομαὶ τῆς συγχρόνου ζωῆς συνεχῶς ἀλλάσσουν. Νέοι ἐχθροὶ τῆς πίστεως καὶ παλαιοὶ ἀφυπνιζόμενοι ἐγείρονται. Ἡ ἀντιμετώπισις αὐτῶν, χρειάζεται συγχρόνους μεθόδους, τὰς ὁποίας μόνον ὁ Πανορθόδοξος Συνοδικὸς θεσμὸς δύναται νὰ ἐγγυηθῇ.

Σήμερον ἡ καρδία τῆς Πανορθοδόξου ἡμῶν Οἰκογενείας πάλλεται ἐν τῇ Μεγαλονήσῳ καί Ἁγιοτόκῳ Κρήτῃ. Σήμερον στρέφονται εἰς ἡμᾶς πᾶσαι αἱ καρδίαι τῶν πιστευόντων καί ἀναμένουσιν ὡς «δρόσον Ἀερμών» τό ἄγγελμα τῆς ἡμετέρας Συνόδου εἰς ἐλπίδα καί ζωήν. Σήμερον εὐφραίνονται πάντα τά ὅπου γῆς φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας. Σήμερον καθίσταται ὁ τόπος οὗτος «ὑπερῶον» καί σκηνή τῆς χάριτος. Σήμερον ἀγάλλονται ἐξ οὐρανοῦ οἱ ἀοίδιμοι Προπάτορες ἡμῶν, οὕς ἐμνήσθημεν ἤδη λειτουργικῶς καὶ μιμνησκόμεθα τῶν κόπων αὐτῶν, οὕς κατέβαλον ἐν τῇ πραγματώσει τῆς Συνόδου ταύτης. Σήμερον βιοῦντες τό Μυστήριον τῆς Πεντηκοστῆς, ὁμοθυμαδόν ἐπί τό αὐτό, ἐν εἰλικρινῇ χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει εὑρισκόμεθα ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ χρέους καί τῆς ἱστορικῆς εὐθύνης. Σήμερον εὐλογεῖται ἡ ἀπαρχή, μετά τήν παρέλευσιν αἰώνων, τῆς ἐπί τό αὐτό συνελεύσεως πασῶν τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν, πρός κοινήν ἀπόφανσιν ἐπί θεμάτων τῆς Ἐκκλησίας, ἐν εὐχῇ ὅπως ἐν βουλῇ Θεοῦ, διανοιχθῇ ὁδὸς κοινῆς πορείας τῶν ἑκασταχοῦ Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Χωρήσωμεν τὸ λοιπὸν, Παναγιώτατε καὶ Ἅγιοι Ἀδελφοί, εἰς τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα καὶ καταλήξωμεν εἰς ἔργον ἅγιον ἐν βαρεῖ χρέει ἔναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων, ἵνα καταστῇ ἡ Σύνοδος ἡμῶν αὕτη, σταθμός ἱστορικός πρός τά πρόσω ἐν τῇ πληρώσει τοῦ σχεδίου καί τοῦ θελήματος τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ.

Ἐν ταῖς ἀνωτέρω σκέψεσιν, κατασπαζόμενοι πάντας «φιλήματι ἁγίῳ», ἀδελφικῶς εὐχόμεθα κατὰ Θεὸν καρποφόρους τάς ἐργασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου ἐν φωτισμῷ τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ σωτηρίαν τοῦ κόσμου! Γένοιτο!

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.com, https://www.youtube.com)

3) 21-06-2016 : Ἡ στάση τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας στήν «σύνοδο» τῆς Κρήτης

Ἡ ἀντιπροσωπεία τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ἀλεξανδρείας στήν «σύνοδο» τῆς Κρήτης εἶχε ἐλάχιστη συνεισφορά στήν ὅλη διαδικασία. Ἦταν «σέ ὅλα ναί» πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, χωρίς κἄν νά ἐπιχειρηματολογεῖ. Ὅσοι μίλησαν περισσότερο προκαλοῦσαν ἀρνητικά ἤ καί εἰρωνικά σχόλια. Οἱ ἔχοντες σοβαρή σκέψη ἀπέφυγαν νά μιλήσουν. Ὁ Πατριάρχης Θεόδωρος στήν διαδικασία ἐντός τῆς «συνόδου» οὐδέν τό οὐσιῶδες προσέφερε. Ὅσα ἐκτός «συνόδου» εἶπε πρός τούς «συμπατριῶτες» του Ἕλληνες τῆς Κρήτης ἦσαν ἁπλοϊκά καί γλυκανάλατα. Οἱ Μητροπολῖτες τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας συμμετέσχον στήν «σύνοδο», ἀλλά καί νά ἀπουσίαζαν, δέν θά γινόταν αἰσθητή ἡ ἀπουσία τους.

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

4) 06-09-2016 : Ἀποστολή μας εἶναι νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη καί τήν συμπόνια τοῦ Θεοῦ

Στό Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας μετέβη ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β’ προκειμένου νά συμμετάσχη στίς ἐργασίες τῆς 11^ης Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς, πού συγκαλεῖται ἀπό τίς 6 ἕως 8 Σεπτεμβρίου 2016 στήν Ἰορδανική πρωτεύουσα, ὑπό τήν διοργάνωση καί φιλοξενία τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Τό παρόν σέ αὐτή τήν Συνέλευση μαζί μέ τόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας, ἔδωσαν ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἰωάννης, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Θεόφιλος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, ὁ Κόπτης Πατριάρχης Twandros Β΄, καθώς καί οἱ λοιποί προκαθήμενοι τῶν ὑπολοίπων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν (Καθολική, Ἀρμενική, Συροϊακωβιτική καί Εὐαγγελική) ἀπό τόν χῶρο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἐνῶ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη ἐκπροσώπησε ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Βενέδικτος.

Τόν Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας Θεόδωρο Β΄ συνόδευσαν οἱ Μητροπολῖτες Ἐρμουπόλεως Νικόλαος, Ἄκκρας Νάρκισσος καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀθηνόδωρος Παπαευριπιάδης, Ἔξαρχος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας στήν Κύπρο.

Τά θέματα, μέ τά ὁποία ἀσχολήθηκε τό Συμβούλιο κατά τήν διάρκεια αὐτοῦ τοῦ τριημέρου ἦταν:

Οἱ προκλήσεις, τίς ὁποῖες ἀντιμετωπίζουν οἱ Eκκλησίες στήν Μέση Ἀνατολή.

Ἡ ἀποστολή τῶν χριστιανῶν στήν Μέση Ἀνατολή καί ὁ ρόλος τους σέ ἐθνικό καί διεθνές ἐπίπεδο.

Ἡ συνεργασία μέ τίς Δυτικές Ἐκκλησίες καί τήν Διασπορά.

Οἱ σχέσεις μεταξύ χριστιανῶν καί μουσουλμάνων στήν περιοχή.

Κατά τήν ἐναρκτήρια συνεδρίαση τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τόν λόγο ἔλαβε ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, λέγοντας, μεταξύ ἄλλων, τά ἑξῆς :

«Ἀγαπητοί ἀδελφοί ἐν Χριστῷ, μέλη τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς,

…Ὅπως ὁ Γολγοθάς τότε ἦταν ἕνας ἐξέχων ἱστορικά καί προφητικά τόπος, ἔτσι καί ἡ Μέση Ἀνατολή ἐξακολουθεῖ νά εἶναι καί σήμερα τό κατεξοχήν λίκνο τῶν τριῶν μεγάλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν…

… Ἀποστολή μας εἶναι νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη καί τήν συμπόνια τοῦ Θεοῦ, συνδράμοντας τούς Χριστιανούς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὥστε, καθώς σηκώνουν τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου τῶν καιρῶν μας, νά μήν ἀπωλέσουν τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη ὅτι ὁ Τίμιος Σταυρός παραμένει τό μέσον τῆς σωτηρίας μας, ἡ γέφυρα πού ἐξακολουθεῖ νά ἑνώνει τήν γῆ μέ οὐρανό».

(ΠΗΓΗ : https://poimin.gr)

5) 7/10-09-2016 : Τό μήνυμα τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας στό 24^ο Διεθνές Συνέδριο τοῦ Μποζέ τῆς Ιταλίας

Ἀπό 7 ἕως 10 Σεπτεμβρίου 2016 στό «Ρωμαιοκαθολικό» μεικτό καί διομολογιακό οἰκουμενιστικό «μοναστήρι» τοῦ Μπόζε στή βόρεια Ἰταλία, διοργανώθηκε τό 24^ο Διεθνές Συνέδριο γιά τήν «Ὀρθόδοξη Πνευματικότητα» μέ θέμα «Μαρτύριο καί κοινωνία».

Στό Συνέδριο ἀπέστειλαν μηνύματα ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος (τό μήνυμά του ἀνέγνωσε ὁ Μητροπολίτης Βελγίου Ἀθηναγόρας), ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος, ὁ Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ἱλαρίων, Προέδρος τοῦ Τμήματος τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ὁ Πατριάρχης Σερβίας Εἰρηναῖος, ὁ Πατριάρχης Ρουμανίας Δανιήλ, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων Ἀναστάσιος, ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰγνάτιος καί πάρα πολλοί ἄλλοι.

Message Theodoros II, Patriarch of Alexandria

XXIV International Ecumenical Conference on Orthodox spirituality

MARTYRDOM AND COMMUNION

Monastery of Bose, 7-10 September 2016

in collaboration with the Orthodox Churches

Point the greeting to you organizers and participants of the annual International Conference and inter-Christian summoned to Bose has always been for me a source of great spiritual joy, especially this year that you are called to reflect and discuss the topic Martyrdom and communion. Address this issue today, when confess our faith and Christian identity is again become, in the history of the ecclesial body, no longer just a conscientious confession (martyrdom), but also a confession of blood (martyrdom), it is vitally importance, so as to strengthen our brothers and sisters in Christ, who, through martyrdom, Christians relive the ancient times of persecution.

Two milestones have always defined the history of the ecclesial body: Pentecost, the day when our Church was founded, and the Kingdom of God, the last destination of our Church. Christ, as the “new humanity” (Eph 2:15) and “last Adam” (1 Cor 15:45) it came to earth “doing good and healing” (Acts 10:38), and paved the way for those who they are “guarded by God’s power until the coming of salvation” (1 Peter 1.5).

From the day of Pentecost – when the Church was formed and began to exist in history – it, in his perpetual present, established freedom and love as the two main centers of Christian life, in which all peoples , as people, are included and, through the peoples, all our cultures. The Church unites and distinguishes distinguishing joining. The Church harmonizes the wealth of every nation and race with faith at Pentecost and the kingdom of heaven, so that “we can live a new life” (Rom 6,4).

The confessors and martyrs of the faith are the indicators of this new life. The confessors and martyrs of the faith, over the centuries, revealing the new features of human nature, once it has entered into communion with God. The confessors and martyrs of faith surpass human passions, give up their human rights, love their enemies and, by the grace of God, are willing to endure the martyrdom and sacrifice his own life, making it light and glory for the entire world.

The confessors and martyrs of the faith have never been lacking from the life of our Church. But there are periods of church history in which they appeared numerous martyrs and confessors of the faith can give strength to the believers in times of adversity. There are times when the confessors and martyrs of the faith have become the salt of the pity and the hope of the fullness of the Church.

Such was the dark period of communism during which millions of Christians have been the subject of scorn, oppression, persecution, and even martyrdom for their faith at the hands of atheists. Communism did his best to erase from the face of the earth the faith and the Orthodox Church. The church was declared an enemy and the clergy was considered politically suspect.

The graves of the saints were desecrated and their holy icons were ostentatiously burned in city squares in a deliberate attempt to provoke the religious feelings of the people. The treasures of the Church were confiscated, destroyed churches, frescoes covered with lime, closed monasteries and all ecclesiastical schools abolished.

This dark plan had the following purpose: to make sure that God’s name be forgotten. But in the end the plan failed. A huge percentage of Christians still believed in God and was not afraid to admit it. Despite this persecution continued without mercy. What was the result of all this relentless persecution? It was completely different from what the persecutors had expected. The communist idol collapsed like a house of cards, leaving only ruins, ashes, countless victims and a terrible reminder of inhumanity.

On the contrary the faithful, despite the relentless persecutions, they managed not to succumb to oppression and showed a rare magnanimity. The Orthodox faith has not failed. Washed in the blood of new martyrs, orthodoxy continues to flourish.

Why am I recalling for you the case of communism? Because it is vital not to forget that the survival of the Church is a constant miracle; a miracle based on the perseverance of confessors and martyrs of the faith, their spiritual strength, on the testimony of their surrender to the Orthodox faith, and their selflessness. And if communism was the ruthless opponent of Christianity during the twentieth century, another form of totalitarianism that is the inhuman ideology jihaidista, are trying, on the threshold of the twenty-first century, to wipe out the Christian faith.

However, the Church not only not disappear but, with God’s help, will continue its journey to the final destination: the Kingdom of God. As was stated fact by Hippolytus of Rome, “the Church is like a boost ship in waters deep, but never destroyed; as he has with it the skilled pilot, Christ “(On Christ and the Antichrist 59).

With these thoughts, I would like to congratulate you wholeheartedly with his reverence p. Enzo Bianchi, and his collaborators, for their challenging work. I also wish that all participants in this conference to join our prayer for the salvation of all Christians persecuted for their faith, in the Middle East, in Africa and around the world.

Fervent intercessor before God Almighty.

+ Theodoros II of Alexandria and All Africa

(ΠΗΓΗ : Μηνύματα Ὀρθοδόξων Ἱεραρχῶν στό 24^ο Διεθνές Συνέδριο Ὀρθόδοξης Πνευματικότητας στήν οἰκουμενιστική μεικτή καί διομολογιακή μοναστική κοινότητα τοῦ Μποζέ τῆς Ιταλίας, https://amethystosbooks.blogspot.com/2016/09/24.html)

6) 08-11-2016 : Ἑορτή τῶν Ταξιαρχῶν στό Νταχέρ τοῦ Καΐρου

Ἐπ΄εὐκαιρίᾳ τῆς ἑορτῆς τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Μιχαήλ καί Γαβριήλ, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄ἐπισκέφθηκε καί προέστη ὅλων τῶν θρησκευτικῶν ἐκδηλώσεων στήν ὁμώνυμο ἀραβόφωνη Ἐνορία στό Ντάχερ τοῦ Καΐρου.

Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, ὁ Ἀλεξανδρινός Προκαθήμενος, συμπαραστατούμενος ἀπό τούς Μητροπολῖτες Μέμφιδος Νικόδημο, Πατριαρχικό Ἐπίτροπο Καΐρου, καί Πηλουσίου Νήφωνα, Ἡγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου, χοροστάτησε καί κήρυξε τόν θεῖο λόγο, παρουσίᾳ ἐκπροσώπων τῆς Ἀρμενικῆς, Προτεσταντικῆς καί Κοπτικῆς Ἐκκλησίας, τούς ὁποίους καί προσεφώνησε καταλλήλως. Μάλιστα ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριάρχου Twandros B΄ προσέφερε ἐκ μέρους του ἁγιογραφημένη εἰκόνα κοπτικῆς τέχνης.

(ΠΗΓΗ : https://www.romfea.gr)

7) 08-11-2016 : Ρῶσοι μοναχοί στό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας (ΦΩΤΟ)

Τήν 8^η Νοεμβρίου 2016 ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς Θεόδωρος Β΄ ἐδέχθη στήν Πατριαρχική Καθέδρα τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σέργκιεφ Ποσάντ Θεογνώστου, Ἡγουμένου τῆς περιφήμου Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σεργίου καί Προέδρου τοῦ Συνοδικοῦ Τμήματος τοῦ Μοναχισμοῦ καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας, μετά ὁμίλου μοναχῶν, στά πλαίσια τῆς ἐπισκέψεώς των στήν Αἴγυπτο, προκειμένου νά γνωρίσουν τόν κοπτικό μοναχισμό, ἀλλά καί νά προσκυνήσουν τά ἀρχαῖα μοναστήρια τῆς Νιτρίας καί τῆς Θηβαΐδος, κοιτίδων τοῦ ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ καί τόπο ἀσκήσεως τῶν Μεγάλων Πατέρων τῆς ἐρήμου.

Παρόντες στήν ἐπίσκεψη ἦταν ὁΜητροπολίτης Ἄκκρας Νάρκισσος, Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Ἀλεξανδρείας, ὁ Ἐπίσκοπος Ναυκράτιδος Μελέτιος, Ἡγούμενος τῆς Π. Ι. Μ. τοῦ Ἁγίου Σάββα, ὁ Ἔξαρχος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας στό Κάϊρο π. Βίκτωρ Κουλάγκα καί ὁ κόπτης Ἐπίσκοπος Δανιήλ, Ἡγούμενος τῆς Λαύρας τοῦ Ὁσίου Παύλου τοῦ Θηβαίου.

Ὁ Πατριάρχης, καλοσωρίζοντας τούς ἐπισκέπτες μέ θερμούς λόγους, ὁμίλησε γιά τίς ἀδελφικές σχέσεις τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Ἀλεξανδρείας καί Μόσχας, τήν μέριμνα τοῦ Πατριάρχου Κυρίλλου γιά τήν Ἀλεξανδρινή Ἐκκλησία καί ὅλα τά πρεσβυγενή Πατριαρχεῖα τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, τήν χαρά του, πού σέ λίγες ἡμέρες θά συνεορτάσει τα ἑβδομηκοστά γενέθλια τοῦ Πατριάρχου Κυρίλλου στή Μόσχα, ἐνῶ δέν παρέλειψε νά ἐκδηλώσει τόν θαυμασμό του γιά τήν ἄνθιση τοῦ ρωσσικοῦ μοναχισμοῦ, τόν ὁποῖο γνώρισε ἐκ τοῦ σύννεγυς, τά χρόνια πού ἦταν Ἔξαρχος στήν Ρωσία.

Ἐπίσης, ὁμίλησε γιά τίς καλές σχέσεις μέ τήν Κοπτική Ἐκκλησία, λέγοντας χαρακτηριστικά πώς εἶναι ἀσκητική Ἐκκλησία, μέ πολλά μοναστήρια καί ἑκατοντάδες μοναχούς καί πώς μέριμνα τῶν ἱεραποστολικῶν προσπαθειῶν ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου εἶναι νά ἱδρύονται μονές σέ κάθε χώρα τῆς Ἀφρικῆς, ὥστε νά εἶναι κέντρα προσευχῆς καί ὀρθοδόξου πνευματικότητος, ὡς ἄλλοι «πνεύμονες» τῆς Ἐκκλησίας.

Μετά τήν ἀνταλλαγή ἀναμνηστικῶν δώρων, οἱ ἐπισκέπτες ξεναγήθηκαν στούς χώρους τοῦ Πατριαρχικοῦ Μεγάρου καί τῶν Μουσείων.

(ΠΗΓΗ : http://www.romfea.gr)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 3ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 2ον)
– Σύναξις Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών, Πατριάρχου Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β΄ Οικουμενιστικά Λεχθέντα και πραχθέντα (Μέρος 1ον)