Επικαιρότητα

Τα δάκρυα του αγίου γέροντος Εφραίμ Αριζονίτη ως προσευχητικό κήρυγμα

εικόνα άρθρου: Τα δάκρυα του αγίου γέροντος Εφραίμ Αριζονίτη ως προσευχητικό κήρυγμα

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”, ας αντηχεί το σπίτι μας.

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Λάβαμε προς δημοσίευση στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση infokatanixis@gmail.com, από φίλη της κατάνυξης που ζει στην Αμερική την ακόλουθη είδηση:


Δακρύζει η εικόνα του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας

Μετάφραση: Από χθές, Τρίτη 3 Νοεμβρίου, η εικόνα του Αγίου Γέροντος Εφραίμ Αριζονίτη- Φιλοθεΐτη κλαίει. Ο γέροντας εμφανίστηκε αγιοπνευματικά και “ μίλησε” με πολύ πόνο και θλίψη, λέγοντας με πνευματικό τρόπο στον ιδιοκτήτη της εικόνας: “Παιδιά μου, ελάτε σε μετάνοια. Σε προσευχή. Καλέστε και μιλήστε στο Θεό. Μιλήστε στην Κυρία των Ουρανών και μητέρα του Κυρίου μας. Λίγοι άνθρωποι προσεύχονται και πολύ λίγοι έρχονται σε μετάνοια. Πολύ λίγες προσευχές πάνε ψηλά στον ουρανό. Ο Κύριος είναι πολύ λυπημένος που οι Έλληνες Τον ξέχασαν και λίγοι είναι αυτοί που Τον καλούν, Τον λατρεύουν, Τον αγαπούν και προσεύχονται”.

Από δημοσίευμα άλλου σάιτ πληροφορούμαστε ότι μια πιστή, η Μαρία, σε επικοινωνία που είχε με ένα από τα μοναστήρια του Γέροντα στο Μόντρεαλ, η γερόντισσα Θέκλα της αποκάλυψε ότι αυτός που “είδε” τον Γέροντα είναι ένας κύριος που ζει ασκητικά στην Κρήτη, πήγαινε στον Γέροντα στον Άγιο Αντώνιο, έχει την φωτογραφία του Γέροντα και μπροστά της καίει ακοίμητο καντηλάκι. Η φωτογραφία στις 3 Νοεμβρίου όχι μόνο άρχισε να δακρύζει αλλά έγινε μούσκεμα. Ο γέροντας προσεύχεται για όλους μας.  

Ο Γέροντας, ο Κύριος και όλος ο ουρανός είναι οι αποδέκτες όλης αυτής της παγωμάρας και την έλλειψης προσευχής που χαρακτηρίζει αυτή τη στιγμή την Ελλάδα. Ο Κύριος πονά, γιατί στην Ελλάδα άλλοτε πυκνές προσευχές ανέβαιναν από καθαρές καρδιές που δέονταν με ειλικρίνεια προς τον Κύριο.  Την ανάγκη τους, τον πόνο τους, τη στενοχώρια τους, την αμηχανία τους την έκαναν έμπονη προσευχή προς τον Κύριο. Οι καρδιές μας πάγωσαν, κρύωσαν , γιατί λατρεύουμε τους ψεύτικους θεούς του χρήματος, της επιστήμης, του ουμανισμού. Οι καρδιές μας πάγωσαν γιατί πιπιλάμε τη δικαιολογία της προόδου της επιστήμης και τρέχουμε και αγωνιούμε, ξεχνώντας να κάνουμε προσευχή προς τον Κύριο. Γιατί υποτιμούμε τον Κύριο. Όσοι αγωνίζονται και ματώνουν στα πνευματικά γνωρίζουν ότι η υποτίμηση του Γέροντος μαραίνει την προσευχή. Η υποτίμηση του Θεού μαραίνει ολόκληρη την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου. 

Το δώρο της προσευχής δινόταν απλόχερα από τον Κύριο στις ματωμένες καρδιές της μάνας που πονούσε για το παιδί της και κατέφευγε στον Κύριο. Στο πατέρα που δεν ξεχνούσε να φοβάται τον Κύριο και από τον Κύριο ξεκινούσε τη μέρα του. Στον Κύριο τα απέδιδε όλα. Τον Κύριο  ευχαριστούσε για την πλούσια σοδειά και τον Κύριο  δόξαζε για την άκαρπη χρονιά. Όλα του Κυρίου, όλα στα χέρια του Κυρίου. “Περαστικοί είμαστε , μόνο να είμαστε άνθρωποι”, έλεγαν οι παλιοί που είχαν φόβο Θεού. 

Οι δεσποτάδες, γεννήματα τέτοιων γονιών, είχαν φόβο Θεού και λατρεία για το Θεό. Είχαν κλήση και κλίση πραγματική. Δεν ήταν άνθρωποι μπερδεμένοι, εγκεφαλικοί , συμφεροντολόγοι και πονηροί. Όσο πιο παλιά, τόσο πιο καλά, θα μου πείτε! Υπήρχαν και τέτοιοι, αλλά πιο πολλοί ήταν οι αγνοί που θείος έρως, απλός κέντριζε τις καρδιές τους και ήθελαν να ζήσουν για το Θεό. Και η Εκκλησία τους χρειαζόταν και την διακονούσαν. Είχαν και αυτοί απλή, άδολη , καρδιακή προσευχή, πονετική. Ζητούσαν το έλεος του Κυρίου, του Παντοκράτορα, χωρίς έλλειμα πίστης, χωρίς υποτίμηση, χωρίς συμπλέγματα, χωρίς μπερδέματα. Τέτοιες προσευχές πλαισίωναν το θρόνο του Θεού, τέτοιες προσευχές οι άγγελοι προσκόμιζαν στο θρόνο του Θεού. Καθαρές, πυρωμένες φωτιές. 

Υπήρχαν και οι ψυχές οι αφιερωμένες στο Θεό, που οι προσευχές τους σαν θυμίαμα ευώδες ανέβαιναν στο Θεό. Μέρα και νύχτα ζούσαν και ανέπνεαν για τον Κύριο στα μοναχικά τους ρασάκια τυλιγμένες.

Ο Γέροντας από κει ψηλά που είναι βλέπει ότι και οι προσευχές των μοναχών δεν είναι πια όπως παλιά. Γινήκαμε όλοι εγκεφαλικοί, δεν μπορούμε να αφεθούμε, να πετάξουμε, να ακουμπήσουμε σε πνευματικούς απλανείς, φίλους του Θεού. Η πλάνη και η αίρεση και η διαστρέβλωση τα έχει όλα ακουμπήσει. Και πώς να θάλλει η προσευχή που πνίγεται σε αγκάθια και ξερόχορτα; 

Φτάσαμε από το μπέρδεμα και την πλάνη να κλείσουμε τις Εκκλησίες, να τις αμπαρώσουμε. Όλοι μαζί διαπράττουμε σήμερα αυτά τα εγκλήματα. Πόση μόλυνση και πλάνη να αντέξει η πίστη μας! Οι καρδιές βάρυναν, μπαζώθηκαν. Τί προσευχή να παράξει μια τέτοια καρδιά; Κάποιοι -η χούφτα- πήραν τις αποστάσεις τους, θέλουν να απέχουν, γιατί γνωρίζουν τί εστί προσευχή, πονάνε τη σχέση τους με το Θεό, φοβούνται το Θεό. 

Κύριε, με τις ευχές του αγίου Γέροντα Εφραίμ του Αριζονίτη, του αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, του αγίου Γέροντος Αγάθωνος και του αγίου Γέροντά μας π.Νικολάου Μανώλη, που επανακατήχησε όλο τον κόσμο επί πτερύγων ανέμων για το θέμα της προσευχής, ας τα αφήσουμε όλα αυτά στην άκρη, Κύριε, αφού πούμε ένα ειλικρινές ήμαρτον εξ όλης της ψυχής και ας ριχτούμε στην προφορική μονολόγιστη ευχή. Αφού τακτοποιήσουμε, σε ό,τι μας αφορά, όλα τα θέματα της στάσης μας απέναντι στα θέματα της πίστης, σε συνεννόηση με απλανή και έμπειρο ορθόδοξο πνευματικό οδηγό. Δόξα τω Θεώ έχουμε τουλάχιστον έναν, που έχει αναλάβει να σηκώσει αυτό το βάρος και επικοινωνεί με όλους τους τρόπους με όποιον το ζητήσει (6.000 ψυχές μέχρι τώρα επικοινωνούν μαζί του με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και έχουν πάρει γραμμή, για να απολαύσουν την προσευχή που ζητά από μας ο Κύριος). 

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”,  ας αντηχεί το σπίτι μας. Ας εκμεταλλευτούμε πνευματικά την καραντίνα και το κλείσιμο και την απομόνωση. Στα χέρια μας έχουμε το φωτισμό, τον αγιασμό, τη θέωση, αρκεί να μην έχουμε εγωισμό, κρυφό και φανερό. Αλλά κι αν έχουμε, η προσευχή να μας το δείξει. Τίποτα ας μη μας κρατήσει μακριά από την μονολόγιστη ευχή του Ιησού. Όλα τα ξεσηκώνει ο διάβολος, για να μας απομακρύνει από την ευχή. Αυτό ήταν  το κήρυγμα του Γέροντα Εφραίμ όσο ήταν εν ζωή. Αυτό είναι το κήρυγμα όλων των απογόνων της πνευματικής ρίζας του Αγίου Ιωσήφ. Και με ανοιχτές εκκλησίες και με κλειστές, τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Ιησού. Όλα κι αν μας τα πάρουν, τον καρπό αυτής της προσευχής από μέσα μας δεν μπορεί να μας τον πάρει κανείς.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Σχετικά άρθρα

Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου [ΒΙΝΤΕΟ 2019]

Ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ π.Νικολάου Μανώλη “Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καί ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπί τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι” (Ἔξοδ. 20, 10)

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.