Επικαιρότητα

Τα βλαστάρια του παππού Ιωσήφ συνευφραίνονται μαζί του στον Ουρανό

εικόνα άρθρου: Τα βλαστάρια του παππού Ιωσήφ συνευφραίνονται μαζί του στον Ουρανό

Ο γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης και Αριζονίτης, το καλογέρι του ο γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης και τελευταίος ο π. Νικόλαος Μανώλης, γνήσιο τέκνο του γ. Αγάθωνος…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η ρίζα του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, του παππού όπως τον έλεγε ο γ. Αγάθων ο Κωνσταμονίτης, έδωσε πολλούς και ωραίους κλάδους με πλούσιους πνευματικούς καρπούς. Τα τελευταία δύο χρόνια τρεις πνευματικοί απόγονοι του παππού Ιωσήφ άφησαν αυτόν τον μάταιο κόσμο, τον ψεύτη ντουνιά, και συνευφραίνονται μαζί του σε Ουράνιες Μονές. Ο γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης και Αριζονίτης, το καλογέρι του ο γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης και τελευταίος ο π. Νικόλαος Μανώλης, γνήσιο τέκνο του γ. Αγάθωνος.

Η κοίμηση του γ. Εφραίμ της Αριζόνας

Ξημερώματα Κυριακής στις 8 Δεκεμβρίου 2019 γύρω στις 7:00 το πρωί ώρα Ελλάδος και 22.00 ώρα Αμερικής, κοιμήθηκε εν Κυρίω ο Γέροντας Εφραίμ στην Αριζόνα. Ο γέροντας Εφραίμ πέταξε για την Άνω Ιερουσαλήμ, εγγύτερα του πνευματικού του Πατέρα, Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή.

Τότε, στις 15 Δεκεμβρίου 2019, ο π.Νικόλαος Μανώλης ως πνευματικός εγγονός του γέροντα Εφραίμ, αφιέρωσε μία ομιλία στη μνήμη του με τίτλο «Ο μεγάλος ψαράς όσιος γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης». Ο π.Νικόλαος είχε λαχτάρα να γνωρίσει τον πνευματικό πατέρα του δικού του πνευματικού, του πατρός Αγάθωνος και γνήσιο πνευματικό παιδί του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή. Από το συγκεκριμένο αφιέρωμα μαθαίνουμε πως δεν ήταν λίγες οι φορές που ο π.Νικόλαος συνάντησε τον γέροντα Εφραίμ και παιδαγωγήθηκε από τη διδασκαλία του. Αναφέρει μάλιστα πως σε μία από τις συνομιλίες τους τον ρώτησε εάν γεννήθηκε ο Αντίχριστος, τότε ο γέροντας απάντησε πως δεν γεννήθηκε ο Αντίχριστος (1995). Ακόμη τον ρώτησε τι θέση έχει για την κοινωνία παπικών και ορθοδόξων, εκεί απήντησε πως η κατάσταση αυτή δυστυχώς προοδεύει και πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα.

Επιπλέον, ο π.Νικόλαος θέλησε να μάθει για τις διώξεις που δεχόταν τότε ο γέροντας Εφραίμ από την Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Δέχτηκε σκληρές διώξεις και από τον Καναδά αλλά και από τις υπόλοιπες πολιτείες. Είναι γνωστό βέβαια ότι τον εντονότερο διωγμό, τον δέχτηκε από το Φανάρι, όταν κινούμενος από θεία πληροφορία επεδίωξε να ιδρύσει μοναστική κοινότητα στην Αμερική. Και το Άγιον Όρος στάθηκε απέναντί του, γι’ αυτό έκανε Σύναξη για την υπόθεση του γ.Εφραίμ όπου τον κατηγόρησαν ως πλανεμένο. Μόνο ένας σηκώθηκε και είπε πως ο γ. Εφραίμ δεν είναι πλανεμένος, αλλά Άγιος και αυτός ήταν ο γ. Αγάθωνας.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Δημοκρατία, ο γέροντας Εφραίμ λίγο πριν παρέλθει από αυτόν τον κόσμο, συμμετείχε στις ιερές Ακολουθίες και κοινώνησε τα άχραντα μυστήρια, παρότι ο γιατρός του είχε συστήσει ξεκούραση. Περίπου στις 9 το βράδυ ενώ βρισκόταν στο κελί του με τους μοναχούς που τον διακονούσαν, έγειρε στο πλάι και παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Αυτό που εντυπωσίασε τους μοναχούς ήταν το γαλήνιο πρόσωπό του μετά την κοίμηση. Ο γέροντας είχε προετοιμάσει τα πνευματικά του παιδιά. Τις τελευταίες ημέρες τους έλεγε ότι σύντομα θα αποδημήσει εις Κύριον και έβλεπε το εγκόσμιο τέλος του.

Ο π.Νικόλαος μας σημείωσε ότι και η κοίμηση του Αγίου Ιωσήφ ήταν οσιακή, ο οποίος περίμενε και ανυπομονούσε γιατί δεν το παίρνει το Κύριος. Έτσι και ο γέροντας Εφραίμ εκοιμήθει όρθιος απολαμβάνοντας και ο ίδιος έναν οσιακό θάνατο.

Η κοίμηση του γ. Αγάθωνος

Γνήσιο πνευματικό παιδί του γέροντα Εφραίμ ή αλλιώς το αριστερό χέρι του γέροντα Εφραίμ (διότι το δεξί ήταν ο γ.Εφραίμ ο Ξηροποταμινός) ήταν ο γέροντας Αγάθωνας. Λαϊκός τότε ο γέροντας Αγάθωνας μετέβη στο Άγιον Όρος για να αναζητήσει τον φίλο του Εφραίμ, ο οποίος είχε πάει για να γίνει μοναχός. Εκεί, στην πρώτη του συνάντηση ο μεπέτειπα γέροντάς του, του αποκάλυψε πως είναι σκέυος εκλογής. Για την επιλογή του γέροντα Αγάθωνα ως ηγουμένου, είναι γνωστό ότι ο γέροντας Εφραίμ δεν ήθελε να κάνει πρώτο ηγούμενο τον Αγάθωνα, αλλά τον Εφραίμ. Όμως, όταν έκανε τον κανόνα του και έβαλε μετάνοια στην Τίμια Κάρα του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, ο γέροντας Εφραίμ άκουσε μία γυναικεία φωνή που έλεγε «Αγάθων Κωνσταμονίτης» και δεν έδωσε σημασία. Μέχρι που άκουσε πάλι «Γιατί μου αντιστέκεσαι Εφραίμ; Αγάθων Κωνσταμονίτης!».

Ο γέρων Αγάθων έμεινε πιστός υποτακτικός του γέροντά του μέχρι το τέλος της ζωής του. Δεν τον πρόδωσε ούτε μία φορά. Διέδωσε το ησυχαστικό πνεύμα που έλαβε ως παρακαταθήκη από τον γέροντά του και ανέβηκε σε υψηλά πνευματικά επίπεδα.

Ο π.Νικόλαος Μανώλης στην ομιλία του με τίτλο «Ο μακαριστός γερ. Αγάθων, όπως τον γνώρισα», είπε τα εξής:

Ο γέροντας ήταν κάθετος, αυστηρός, ανυποχώρητος στα θέματα της ακρίβειας της πίστης και γι’ αυτό προφύλασσε τα παιδιά του ακόμη και από τις δαιμονικές παγίδες των αιρετικών και αιρετιζόντων ανθρώπων. Ο γέροντας αγαπούσε την ελευθερία της Ορθοδοξίας, όχι τα δεσμά της αίρεσης! Δεν ήταν αντιαιρετικός με τον επιστημονικό όρο, ήταν απλά ένας γνήσιος Ορθόδοξος· βιώνοντας την Ορθοδοξία απέρριπτε αυτομάτως την πλάνη και την αίρεση…


Ο γέροντας Αγάθωνας ευλόγησε την απόφασή μου για διακοπή της μνημόνευσης του οικείου μου Επισκόπου, με τα δύο του χέρια. Ήταν ο στυλοβάτης της Αποτείχισής μου από τον αιρετίζοντα Επίσκοπό μου. Έως τέλους, αγαλλίαζε με αυτή τη ριζοσπαστική, ιεροκανονική και ομολογιακή επιλογή μου. Ο ίδιος ο γέροντας πολλές φορές με υπερασπίστηκε, όταν όλοι με λοιδορούσαν. Μάλιστα, απάντησε στις κατηγορίες μερικών ότι αποτειχίζομαι λόγω προσωπικού εγωισμού, πως αν ίσχυε κάτι τέτοιο, δε θα είχε διάρκεια.

Η κοίμηση του γέροντα Αγάθωνα ήταν οσιακή και συνέβη ακριβώς έναν χρόνο μετά από την κοίμηση του γέροντά του, στις 7 Δεκεμβρίου 2020. Στην ίδια ομιλία, ο π.Νικόλαος Μανώλης είπε: «Η Κοίμηση του γέροντα (7 Δεκεμβρίου 2020), συνέβη σε μια συγκυρία που ο Θεός, όπως φαίνεται, έκανε σύναξη στον ουρανό των αγγελόμορφων γερόντων της εποχής μας· όπως ο γέρων Αγάθων, ο γέροντάς του Εφραίμ της Αριζόνας, η “παλιοπαρέα” του γέροντά μου, οι καλόγεροι που ήταν δίπλα του και αντλούσαν από τα νάματα της πίστης του, (οι πατέρες, Θεοφύλακτος, Γαλακτίων, Αγάθων, Ονούφριος), αλλά και άλλοι ευλαβείς ιερείς εκτός της αδελφότητας του γέροντα, όπως ο κατηχητής μου και συντοπίτης π. Αυγουστίνος Μύρου από το Παλαιογράτσανο, ο ξάδερφός μου π. Βασίλειος Βασιλείου, από τη Σιάτιστα. Πραγματική σύναξη ορθοδόξων ομολογητών Πατέρων στον Ουρανό. Ελευθερώθηκαν από τα δεσμά του σώματος για να τρέχουν γρηγορότερα στις ανάγκες του κόσμου. Αυτή η απελευθέρωση έγινε πολύ αισθητή αμέσως με την κοίμηση του γέροντα Αγάθωνος. Οι μαρτυρίες για την άλλη αίσθηση της πανταχού παρουσίας του με το Πνεύμα του Θεού, από την πρώτη στιγμή της Κοίμησής του, υπήρξαν πολύ έντονες».

Ενώ στην ομιλία του «Η επέτειος της Αποτείχισης και ο γέροντας Αγάθων», είπε: «Η εκκίνηση για την αρχή αυτής της θαυμαστής κατάστασης, δόθηκε την ημέρα της κοιμήσεώς του και στις επόμενες. Μία Αύρα λεπτή, μια αίσθηση φτερουγίσματος με πληροφόρησε ότι ο γέροντας έφυγε από τον ψεύτικο ντουνιά. Επιβεβαιώθηκα, και από τότε όλα άλλαξαν στην πνευματική ζωή, έγιναν πιο απλά, πιο μεγάλα, πιο όμορφα. Ένα βασικό στοιχείο θα σας αναφέρω και δε θα επεκταθώ περισσότερο, το οποίο υπάρχει πια σε πολύ έντονο βαθμό».

Ακόμη, ο π.Νικόλαος αποκάλυψε και το παρακάτω θαυμαστό περιστατικό: Μοναχός της συνοδείας του γέροντος Αγάθωνος στο Άγιο Όρος μαρτυρεί ότι κάνοντας το καθιερωμένο κομποσκοίνι πάνω από τον τάφο του γέροντα Αγάθωνα μετά την κοίμησή του “Κύριε Ιησού Χριστέ ανάπαυσε τον γέροντά μου” άκουσε μια φωνή “Δεν λες καλά έτσι την ευχή, όσιε Αγάθωνα πρέσβευε υπέρ ημών να λές”.

Αυτό που επισφραγίζει την βαθιά πνευματική σχέση των γερόντων, ήταν η εν Χριστώ αγάπη. Ο παπαΝικόλας με θάρρος είχε δηλώσει: «Εγώ σε παλαιότερη ομιλία μου είχα δηλώσει: Θα πεθάνω για τον γέροντα, γιατί το αισθάνομαι αυτό, να χύσω το αίμα μου για την αγάπη του γέροντα, αν κριθεί αναγκαίο, να βάλω στα στήθη μου για να τον υπερασπίσω και να πέσω να φάω το βόλι και να μη το φάει αυτός, ναι! Αυτό είναι από υπερβολική αγάπη, δεν είναι από προσωπολατρεία. Ξέρω ότι ο θάνατος ο δικός μου για την αγάπη του γέροντα, θα είναι μαρτύριο που θα μου καταλογιστεί για την αγάπη του Χριστού. Αυτό είναι η έκσταση του Θείου Έρωτα, που σε κάνει να φτάνεις σε τέτοιο επίπεδο αγάπης για τον πνευματικό σου».

Η κοίμηση του π. Νικολάου Μανώλη

Τέσσερις μήνες μετά την κοίμηση του π.Αγάθωνος, στις 18 Απριλίου του 2021, πληροφορηθήκαμε την είδηση της κοίμησης του αγαπημένου μας πνευματικού πατέρα, π.Νικολάου Μανώλη. Την κοίμησή του συνόδευσε μία αυθόρμητη μαρτυρία: Σήμερα το πρωί πνευματικός αδερφός Χ.Γ. βρέθηκε στο γραφείο τελετών Λ.Β., για να τακτοποιήσει και τα τελευταία διαδικαστικά. Ο άνθρωπος του γραφείου εντελώς αυθόρμητα και με παρρησία αποκάλυψε ένα θαυμαστό γεγονός! Την ώρα που ετοίμαζαν τον παπα- Νικόλα, εκείνος έψαλλε. Φώναξε αμέσως και τους συναδέλφους του και επιβεβαίωσαν όλοι την κοινή εμπειρία.

Ο πνευματικός αδερφός μας συγκλονισμένος ζήτησε από τον υπεύθυνο του γραφείου να δημοσιοποιήσουμε το γεγονός. Προς Δόξα Θεού και ενίσχυση όσων τον αγαπούν ανιδιοτελώς, δήλωσε: “μετά χαράς, δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε, αδερφέ μου: Ο πάτερ έψαλλε όση ώρα τον ετοιμάζαμε”.

Τους γεροντάδες αυτούς, τους ζήσαμε. Πολλοί από εμάς πήραμε την ευχή τους, ήμασταν στο πετραχήλι τους, ακούσαμε τους λόγους τους, ακολουθήσαμε τη γραμμή τους, εμπιστευτήκαμε τις ψυχές μας στα χέρια τους. Τώρα, που δεν είναι εδώ σωματικά, παλεύουμε ώστε να μην φύγουμε από την υπακοή τους. Αρνούμαστε την Αίρεση, αρνούμαστε την πνευματική μας υποταγή στη Νέα Εποχή για χάρη του Χριστού που διδαχθήκαμε από αυτούς τους γεροντάδες. Για τον Κύριο Ιησού Χριστό χάσαμε ή θα χάσουμε τις δουλειές μας, τη βόλεψή μας, την ενορία μας… Οι καιροί είναι δύσκολοι γιατί έχουν πόλεμο και πόνο, αλλά και ο Άγιος Ιωσήφ και ο γ. Εφραίμ της Αριζόνα και ο γ. Αγάθων και ο παπαΝικόλας, είχαν κοινό βίωμα τη συκοφαντία. Από αυτούς παίρνουμε δύναμη για να ανέβουμε τον δρόμο τον ανηφορικό και δύσβατο της Νέας Εποχής. Αυτοί είναι οι γεροντάδες της καρδιάς μας…

Αυτές ήταν οι πνευματικές ρίζες του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή, οι αγαπημένοι μας γεροντάδες που τους ενώνει η οσιακή κοίμησή τους….

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Σχετικά άρθρα

Πώς αντιμετωπίζουμε το μάτι και τα μάγια (βίντεο)

Ομιλία του μακαριστού π. Νικολάου Μανώλη Ἔχει ἡ μαγεία ἐπίδραση στή ζωή μας; Γιατί κάποιοι ματιάζονται συνεχῶς; Μπορεῖ νά ὁρίζει τήν καθημερινότητά μας δαιμονική ἐνέργεια; Ὑπάρχει τρόπος νά ἀποφύγουμε ἡ νά ἀντιμετωπίσουμε τίς μαγεῖες;

Οι τρεις «πιο άγνωστες» λέξεις στην Ελλάδα του σήμερα: «Εν Χριστώ ζωή»

Γράφει ο “Παρακαταθικός”. Αλυσοδεμένοι στο κατάρτι του αυτεξούσιου, της ελεύθερης επιλογής, σαν πρόβατα δίχως ποιμένα βαδίζουμε ολοταχώς προς την επόμενη στροφή της ανθρωπότητας με την παράλογη προσδοκία να μην είναι η τελευταία!

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.