Γράφει ο Μέτοικος 
αρθρογραφεί για katanixi.gr 

Υγιής η «ζύμη», το «φύραμα» καθαρό και πλούσιο, ως άρτος ζωής που ωριμάζει υπερπλήρωσε τα όρια της τεράστιας αίθουσας συνεδριάσεων του Ξενοδοχείου PORTO PALACE, κατά τη διάρκεια της θεολογικής ημερίδας με θέμα: «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου».

Υπάρχει Ελπίδα, όταν περισσότεροι από έξι εκατοντάδες χριστιανοί ομοθυμαδών διακήρυξαν πως: «Ουκ αρνησόμεθά σε, φίλη Ορθοδοξία, ου ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας. Εν σοι εγεννήθημεν, και σοι ζώμεν, και εν σοι κοιμηθησόμεθα. Ει δε καλέσει καιρός και μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα». 

Υπάρχει Ελπίδα! Τίποτα δεν χάθηκε! Ας δημιουργεί αιρέσεις ο Περγάμου Ζηζιούλας αυγατίζοντας τις κακοδοξίες των Ρώσων θεολόγων της διασποράς, ας ονειρεύεται πρωτιές άνευ ίσων ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος. 

Υπάρχει φως Αναστάσεως! Το κακό μπορεί δεκαετίες να «βασιλεύει αλλ’ ουκ αιωνίζει».

Το «Ουκρανικό Αυτοκέφαλο» είναι καρπός της αλαζονείας Βαρθολομαίου, που συνδαυλίζεται από βλακώδεις για την ύβρη τους δηλώσεις, όπως αυτή του Γερμανίας Αυγουστίνου πως :«Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν φοβάται ούτε τους Ρώσους, ούτε τους Τούρκους, ούτε και την Ουκρανία. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης φοβάται μόνο τον Θεό»! Είναι προϊόν της νέας κακό Εκκλησιολογίας του Φαναρίου ή αποτέλεσμα έξω εκκλησιαστικών συναλλαγών; 

Η αναζήτηση απαντήσεως στα ερωτήματα αυτά, ήταν το θέμα της θεολογικής ημερίδας: «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου».

Οκτώ ομιλητές, δόκιμοι θεολόγοι και ειδικευμένοι επιστήμονες της ιστορίας,  οι πατέρες: Θεόδωρος Ζήσης, Νικόλαος Μανώλης, Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, Άγγελος Αγγελακόπουλος, Φώτιος Βεζύνιας, ο εκπρόσωπος της Ουκρανικής Εκκλησίας, ο Μοναχός Σεραφείμ Ζήσης και ο κ. Χαράλαμπος Μηνάογλου, αναζήτησαν όχι μόνο την αρχή του μεγαλύτερου και οδυνηρότερου σχίσματος στο σώμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας στα νεότερα χρόνια, αλλά και τις συνέπειές του, τόσο στον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου όσο και στην Εκκλησία της Ελλάδος.

Η απομόνωση και απόλυτη αποδοκιμασία πράξεων και προσώπου τού προκαθημένου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, είναι γεγονός που δυστυχώς επηρεάζει το αύριο του Πατριαρχείου ως θεσμού.

Ο κ. Βαρθολομαίος δεν μνημονεύεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του χριστεπώνυμου πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ενώ δεν τολμά να παραβρεθεί στις ενθρονίσεις των «yes-man» του θρόνου του, των οσφυοκαμπτών νέων Αρχιεπισκόπων Ουκρανίας, Αμερικής και Αυστραλίας, φοβούμενος τις έντονες αποδοκιμασίες του ορθοδόξου κόσμου. 

Συνδιαλέγεται με ελάχιστους από τους προκαθημένους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών και, η απομόνωσή του είναι τόσο μεγάλη που κατέβασε την επηρμένη οφρύ του, επικροτώντας την πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου να βρει μια λύση στο σχίσμα που προκάλεσε, τόσο στην Εκκλησία της Ουκρανίας όσο και, κυρίως, στο σώμα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

Η ωμή παράβαση του εκκλησιαστικού δικαίου στην Εκκλησία της Ουκρανίας και, η χορήγηση αυτοκεφαλίας σε μια σέχτα σχισματικών, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων Ορθοδόξων Εκκλησιών, φέρνει τον κ. Βαρθολομαίο ένα βήμα πιο κοντά στην αυτοαναίρεσή του. Ο «Επίτιμος Πατριάρχης Κιέβου» Φιλάρετος Ντενισένκο, παρά την απαγόρευση του σχισματικού μητροπολίτη Επιφάνιου συγκάλεσε «Τοπική Σύνοδο της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Κιέβου», η οποία εξέλεξε δυο νέους «μητροπολίτες» και διακήρυξε πως δεν αναγνωρίζει το περιεχόμενο του τόμου αυτοκεφαλίας, ενώ αποφάνθηκε ότι ο Επιφάνιος Ντουμένκο της Ο.Ε.Ο είναι αντικανονικός! και, ο νέος Έλληνας μητροπολίτης Επιφάνιος, πράκτορας και «καρφί» του Κωνσταντινουπόλεως στην Ουκρανία!

Το επόμενο λογικό βήμα του Επιφάνιου Ντουμένκο είναι να απομακρύνει από την σχισματική Ο.Ε.Ο τον «πατριάρχη Κιέβου» Φιλάρετο, πράξη που πρέπει να κοινοποιηθεί και να εγκριθεί από το Φανάρι, το οποίο λίγους μήνες πριν έπλυνε με ύσσωπο τα κανονικά παραπτώματα του Ντενισένκο. Τι θα πράξει Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως; Θα δεχθεί την αποπομπή του «πατριάρχη Κιέβου», βάζοντας ο ίδιος το τελευταίο καρφί στο κιβούρι της «εκκλησίας Βαρθολομαίου», θα αναγνωρίσει τους δυο νέους «μητροπολίτες» του Φιλάρετου ή θα αφήσει το θέμα να κακοφορμίσει;

Τους εισηγητές της θεολογικής ημερίδας απασχόλησε και η Εκκλησία της Ελλάδος, η Ιεραρχία της οποίας είναι σώμα με αρρωστημένες ιδιαιτερότητες. 

Πέρα από την εξωφρενική διαίρεσή της στα δύο, σε Μητροπολίτες που κάκιστα ονομάζονται «Νέων Χωρών» και ακόμα χειρότερα έχουν την «πνευματική» τους αναφορά στο Φανάρι και, σε Μητροπολίτες της «παλαιάς Ελλάδας», το σώμα της Ιεραρχίας διαιρείται σε μικρότερες φίλαρχες υποομάδες, που προσβλέπουν άλλες μεν σε έναν ρόλο στην μεταϊερώνυμο εποχή και άλλες συμπορεύονται, με διάφορες παραλλαγές, με τις δοξασίες της αίρεσης του οικουμενισμού. 

Αυτός ο εκκλησιαστικός αχταρμάς θα κληθεί το φθινόπωρο να αποφασίσει εάν θα αναγνωρίσει τους σχισματικούς, καθηρημένους και αφορισμένους Ουκρανούς που ο κ. Βαρθολομαίος, με το έτσι θέλω, ονόμασε «εκκλησία» που, πριν στεγνώσει το μελάνι του τόμου αυτοκεφαλίας της, διαιρέθηκε με ένα νέο σχίσμα ανάμεσα στον «πατριάρχη» Φιλάρετο και στον στερούμενο αποστολικής διαδοχής «μητροπολίτη» Επιφάνιο Ντουμένκο.

Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι η μόνη που δεν πήρε θέση στο Ουκρανικό αυτοκέφαλο, το οποίο ως παράνομη και παράλογη εκκλησιαστική πράξη αποδοκίμασαν τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία και οι αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Οι Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος θα κληθούν να αποφασίσουν εάν θα στηρίξουν εγωισμούς που διαιρούν την Ορθόδοξη Εκκλησία ή την Αλήθεια που την ενώνει, θα κληθούν να αποφασίσουν εάν στον έχοντα τα πρεσβεία τιμής μεταξύ τους αναγνωρίζουν το παπικό «αλάνθαστο», υποβιβάζοντας τη δική τους Αποστολική Διαδοχή στο ρόλο του γλείφτη και ξεσκονιστή της εξουσίας ή, αν, ο κ. Βαρθολομαίος ως άνθρωπος φθαρτός και αμαρτωλός έχει κάνει λάθος, αφού η μόνη που δεν κάνει λάθος είναι η Εκκλησία και, είναι βέβαιο ότι η Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως από μόνη της, δεν είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. 

Η απόφαση των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος μόνο εύκολη δεν θα είναι, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε Εκκλησιαστικό και Εθνικό. 

Σε προσωπικό επίπεδο, οι Μητροπολίτες που θα αναγνωρίσουν με την ψήφο τους το σχίσμα στην Εκκλησία της Ουκρανίας, θα πρέπει να δικαιολογήσουν όχι δημόσια, όπου τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα τα έχουν μάθει καλά, αλλά στις προσευχές τους το γιατί πρόδωσαν, ότι τέλος πάντων πίστεψαν τουλάχιστον σαν παιδιά, για να ακολουθήσουν τον μόνο αληθινό ποιμένα, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Οι Μητροπολίτες  που θα στηρίξουν τις εισηγήσεις των επιτροπών της Ιεραρχίας για αναγνώριση της «εκκλησίας Βαρθολομαίου» στην Ουκρανία, θα πρέπει να εξηγήσουν στο χριστεπώνυμο πλήρωμα, γιατί απομόνωσαν τόσο την Εκκλησία της Ελλάδος από τις ομόδοξες Εκκλησίες του Βορρά όσο και, γιατί έστρεψαν εναντίον της Ελλάδας τον σλαβικό κόσμο.

Οι Μητροπολίτες, ιδίως των «Νέων Χωρών», που θα αρνηθούν να αναγνωρίσουν το τελευταίο από τα μεγάλα λάθη Βαρθολομαίου, γνωρίζουν πως πρέπει να αντιμετωπίσουν τόσο την μνημειώδη μνησικακία του, όσο και τις ενορχηστρωμένες και αήθεις επιθέσεις των εκατοντάδων οφικιαλίων του Φαναρίου εναντίων τους. Όμως, εάν πράγματι πιστεύουν πως «ζει κύριος ο θεός» «ο ποιών θαυμάσια μόνο», ένα είναι βέβαιο πως, την ώρα που θα προσφέρουν στο Ιερό θυσιαστήριο,  παρουσία του δικαιοκρίτου Ιησού Χριστού, την «λογικήν και αναίμακτον λατρείαν υπέρ των εν πίστει αναπαυσαμένων προπατόρων, πατέρων, πατριαρχών, προφητών, αποστόλων, κηρύκων, ευαγγελιστών, μαρτύρων, εγκρατευτών και παντός πνεύματος δικαίου εν πίστει τετελειωμένου»,  θα είναι περήφανοι, γιατί δεν τους πρόδωσαν! 

Εάν η Εκκλησία της Ελλάδος «στηρίξει» τον κ.Βαρθολομαίο, ως τάχα πατριάρχη του γένους, στις υποδεικνυόμενες από τους Αμερικανούς επιλογές του, όπως μαρτυρά ο αρχιδιάκονος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής π.Ιωάννης Χρυσαυγής, πέρα από το ότι πέφτει στην αίρεση του εθνοφυλετισμού, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, καθώς οι συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης, ενώ έχουν ανιχνευθεί από τους διακεκριμένους ομιλητές της θεολογικής ημερίδας «Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο και η νέα Εκκλησιολογία του Φαναρίου» πρακτικά σήμερα είναι αδύνατο να καταγραφούν αν και είναι βεβαιότατο πως, μετά την αναμενόμενη διακοπή του μνημόσυνου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου τουλάχιστον από το Πατριαρχείο Μόσχας, οι συνέπειες θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρές τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Εκκλησία της.