Γράφει η “Υακίνθη”

Μέσω της Κατάνυξης μας δίνεται η ευκαιρία να ακουστούμε και να δείξουμε το παρόν μας!

Ζούμε, θα έλεγε κανείς, ιστορικές στιγμές.

Άνθρωποι που εκπροσωπούν την Ορθόδοξη Εκκλησία, όχι μόνο δεν την εκπροσωπούν επάξια, αλλά και πολύ φοβάμαι ότι ούτε θυμούνται και ξέρουν πλέον τι είναι και ποια είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία.

Γιατί; Γιατί βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση; Είναι δυνατόν να ακούς από Ορθόδοξους, υποτίθεται, ότι παραχωρούν σε ανθρώπους με πλανεμένη συνείδηση (αιρετικούς-αλλόθρησκους) το μέγιστο της Ορθόδοξης Θείας Μυσταγωγίας, που είναι η Θεία Κοινωνία; Είναι σίγουρο ότι, κατά τους Ιερούς Κανόνες η συμμετοχή τους σε Θείες Λειτουργίες και το να παρευρίσκονται στον οίκο του Θεού, χωρίς καμία συνείδηση,   βρίσκονται σε πλάνη.  

Αχ, συγχώρα μας, Θεέ μου!

Αυτό το “αγαπάτε αλλήλους” και ότι η αγάπη του Θεού είναι μεγάλη και…άλλα…πολλά… έχουν γίνει καραμέλα στα στόματα των αγαπούληδων. Ας μη χρησιμοποιούμε λόγια του Θεού ή λόγια Αγίων αλλάζοντας την σημασία τους. Μήπως είμαστε υποχρεωμένοι να χειροκροτάμε, κιόλας, όταν βλέπουμε κάποιον πλανεμένο να νομίζει: “ο Θεός συμφωνεί μαζί μου, είναι εντάξει μαζί μου, με δέχεται όπως είμαι” και όλα αυτά τα παραμύθια που εξιστορούν Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Μητροπολίτες και όλοι οι λοιποί; Μήπως αν υποκύψουμε στην πλύση εγκεφάλου τους και συμφωνήσουμε στα παραμύθια τους θα μας αγαπάνε και εμάς; Γιατί, αν είμαστε αντίθετοι, μας θεωρούν κακούς Χριστιανούς, χωρίς αγάπη.

Συγχώρα μας, Θεέ μου!

Άλλο πάλι… Ενότητα εδώ. Ενότητα εκεί. Παντού ακούγεται ενότητα. Είναι δυνατόν να βλέπουμε αγκαλιές από δικούς μας Ορθόδοξους με τον Πάπα; Σαν όλα να είναι φυσιολογικά και να μην υπάρχει καμία ουσιαστική δογματική διαφορά μεταξύ μας; Γιατί τόση αγάπη στον παπισμό; Νιώθω ότι η αγάπη προς αυτή την αίρεση είναι μεγαλύτερη από την αγάπη που δείχνουν σε εμάς, τους δικούς τους, που με το βάπτισμα όλοι οι Ορθόδοξοι -και μόνο- γίναμε πνευματικά αδέρφια. Αυτοί προτιμούν να δείχνουν αγάπη στους ξένους, στους αιρετικούς. 

Συγχώρα μας, Θεέ μου!

Τόσα ακόμα θα μπορούσε κανείς να συμπληρώσει. Ήταν ένα ξέσπασμα, γιατί πολλά βλέπουμε, και νιώθουμε άπραγοι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, γιατί άλλοι αποφασίζουν, δυστυχώς! 

Μέσω της Κατάνυξης μας δίνεται η ευκαιρία να ακουστούμε και να δείξουμε το παρόν μας!  Ήθελα να τα μοιραστώ αυτά  μαζί σας, με τους πνευματικούς μου αδελφούς, για να δείτε ότι κανείς δεν είναι μόνος, όλοι έχουμε αυτές τις ανησυχίες.

Σκεφτόμαστε συχνά: “Κάθε μέρα και χειρότερα. Πότε θα δούμε άσπρη μέρα;” Μην αναρωτιέστε, αδελφοί μου. Άσπρη μέρα έχουμε κάθε μέρα. Ο Θεός είναι ελπίδα. Όσο υπάρχει ελπίδα υπάρχουν άσπρες μέρες. Γιατί, όσα σημεία και τέρατα και αν γίνονται, ο Θεός βλέπει ποιοι πολεμούν / αγωνίζονται και ποιοι μένουν κοντά Του, στην πίστη τη σωστή. Όσο μένουμε κοντά Του, τα όσα γίνονται θα είναι η βοήθεια μας για ενίσχυση της πίστεώς μας και η ευκαιρία για μαρτυρία.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI