Η ευθύνη της παρακαταθήκης του Γέροντα…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

Αγίου Ζαχαρίου Του Προφήτου και πατρός του Τιμίου Προδρόμου

Τόση ώρα κρατώ την πένα στο χέρι μου και προσπαθώ να μαζέψω τις σκόρπιες σκέψεις μου, για να τις δώσω φωνή και σχήμα, λόγο και μορφή.

Μετρώ τις ώρες της μοναξιάς και τελειωμό δεν έχουν από τη στιγμή που σφράγισες τον χρόνο με την ορφάνια μας. Πώς να συμμαζευτεί ο νους, πώς να τιθασευτούν οι σκέψεις στο χαρτί, που πάντα κοντά σου βρίσκονται…

Μας λείπεις, μας λείπεις σε όλους πολύ. Μας λείπεις και θα μας λείπεις πάντα. Αυτό είναι πλέον γεγονός. Και τα γεγονότα οφείλεις, για να επιβιώσεις και να ορθοποδήσεις να τα αποδεχτείς de facto.

Αυτό άλλωστε πίστευες πάντα. Αυτό πάντα ζητούσες και από όλους μας. Να αποδεχόμαστε με καρτερία, πίστη και υπομονή το οποιοδήποτε θέλημα του Θεού. Τόσο απλά. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Αυτό είναι το χρέος του ανθρώπου απέναντι σε Εκείνον που έδωσε τα πάντα για τον άνθρωπο, ως και τη ζωή Του!

Η χαυνότητα ακόμη και σε αυτό το μέγα μυστήριο του θανάτου δεν είναι ίδιον χαρακτηριστικό της πιστής ψυχής. Γενηθήτω το θέλημα Σου λοιπόν… και έστω και κουτσαίνοντας προχωράμε προς Δόξαν Θεού!

Έστω και κουτσαίνοντας… Αν μη τι άλλο αυτή είναι πλέον η πραγματικότητα για όλους εμάς. Όπως όταν κάποιος τραυματίσει άσχημα το πόδι του και πάει κουτσαίνοντας για μια ζωή, έτσι και εμείς τώρα…

Τραυματίστηκε βαριά η ψυχή μας με την απώλειά σου, πονάμε και θα πονάμε για πάντα. Κουτσαίνοντας ψυχικά θα περπατάμε πλέον, αλλά θα περπατάμε…

Δεν θα μείνουμε στάσιμοι και ακίνητοι από τον πόνο μας… Και όχι μόνο θα περπατάμε, μα και θα μαχόμαστε κατά περίσταση κι όταν χρειαστεί. Το όπλο- κομποσκοίνι μας εκπαίδευσες τόσα χρόνια, να το κρατάμε γερά και σταθερά και να στοχεύουμε καίρια τον εχθρό.

Τί άλλο χρειάζεται ένας χριστιανός; Σύνδεση με το Στρατηγείο, εντολή για πυρ και στόχευση…

Πόσα πολλά “ευχαριστώ” εκπέμπουν οι καρδιές μας προς τον Κύριο για σένα, τον Άγιο και Ομολογητή Γέροντα που μας χάρισε, πόσα!…

Ο εχθρός εκεί έξω λυσσομανάει. Χρόνος για κλαψουρίσματα και νταντέματα δεν υπάρχει. Χρόνος για περίσσιους περισπασμούς επίσης…

Μόνο καιρός αγώνα κατά της αίρεσης για την οποία διατράνωσες τόσο παλικαρίσια τη φωνή σου!

Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε πατέρα Νικόλαε, αιωνία σου η μνήμη!

Πρέσβευε ες αεί για όλους εμάς, όσους σε αγαπήσανε, σε αγαπούν και θα σε αγαπάνε!

Για όλους όσους αγωνίζονται στο όνομα της Αγίας Τριάδας, για την φιλτάτη Ορθοδοξία μας!

Αμήν!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra