Κήρυγμα τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση

“Οι μαρτυρίες για τον Ιωσήφ, από το ιερό Ευαγγέλιο και από την υμνογραφία της Εκκλησίας μας δεν έχουν καμμία σχέση με την εικόνα του Ιωσήφ που θέλουν να μας περάσουν οι δυτικοί”

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Μαζί με τους Αγίους της ημέρας της 28ης Δεκεμβρίου, εορτάσαμε την Κυριακή μετά του Χριστού Γέννηση και τρεις κατά σάρκα συγγενείς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τον Βασιλέα Δαυίδ, τον Ιάκωβο τον Αδελφόθεο και τον Μνήστωρ Ιωσήφ. Και το Συναξάρι δικαιολογεί για ποιο λόγο η Εκκλησία μας εορτάζει την ημέρα αυτή.

Στο κήρυγμα της Κυριακής (28-12-2014) ο π. Θεόδωρος από τον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης, μας λέγει κάποια πράγματα εν συντομία για τους τρεις Αγίους και στη συνέχεια ασχολείται ιδιαιτέρως με τον Ιωσήφ τον Μνήστορα, έναν από τους κυρίους διακονητάς στη Γέννηση του Χριστού μας.

Ο Άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ είναι μια συμπαθέστατη μορφή για την οποία δεν γνωρίζουμε πολλά αλλά είναι αρκετά αυτά τα στοιχεία τα οποία μας παρέδωσαν τα ιερά Ευαγγέλια και η υμνογραφία της Εκκλησίας μας.

Μας λέγει το Συναξάρι, τιμώ τον Ιωσήφ, τον Μνήστορα της Παρθένου, γιατί εξελέγη από τον Θεό, να είναι μόνο φύλακας, προστάτης της Παναγίας, όχι άνδρας. Η Παναγία μας δεν είχε άνδρα. Η Παναγία ήταν Παρθένος και προ του τόκου και εν τω τόκω και μετά τον τόκον έμεινε Παρθένος.

Ο Ιωσήφ, όταν μνηστεύθηκε την Παναγία, δεν ήταν νεαρός, όπως τον παρουσιάζουν μερικοί τώρα στην Αγία Οικογένεια, σ’αυτή την αιρετική απεικόνιση, αλλά ήταν σε ηλικία περίπου 70 ετών.

Αυτός αξιώθηκε να διακονήσει στη Γέννηση του Κυρίου μας, αξιώθηκε να δει τον Χριστό, να τον πάρει στην αγκαλιά του και να τον αναθρέψει από τη νηπιακή του ηλικία. Κατά την παράδοση των Αγίων Πατέρων, εκοιμήθη μετά το 12ο έτος από την Γέννηση.

Οι μαρτυρίες για τον Ιωσήφ, από το ιερό Ευαγγέλιο και από την υμνογραφία της Εκκλησίας μας δεν έχουν καμμία σχέση με την εικόνα του Ιωσήφ που θέλουν να μας περάσουν οι δυτικοί. Τονίζει μάλιστα ο π. Θεόδωρος εδώ τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην εκκλησιαστική μας παράδοση και στις φάτνες που κυκλοφορούν στις μέρες μας, για το πώς ήταν ο Μνήστωρ Ιωσήφ.

Αναφέρεται με την ευκαιρία και στην φάτνη που υπάρχει σε χώρο της Διεθνούς Εκθέσεως της Θεσσαλονίκης για τον εορτασμό των Χριστουγέννων όπου μετέχει η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Λέγει ότι καλώς επεκρίθη αυτή η παράσταση διότι ο Ιωσήφ δεν ήταν νεαρός άνδρας. Η Εκκλησία μας αποφεύγει στην εικόνα της Γεννήσεως να βάλει τον Ιωσήφ δίπλα. Αυτός κάθεται μακρυά από την Παρθένο και το Θείο Βρέφος, σκεπτόμενος.

Τέλος αναφέρεται στο βιβλίο του π. Σεραφείμ για την αιρετική απεικόνιση τα «Αγίας Οικογένειας» το οποίο είχε μεγάλη απήχηση. Η εικόνα αυτή, μια παράσταση που συνηθίζεται στη Δύση, είναι παπική και μάλιστα εορτάζεται αυτή την ημέρα, την Κυριακή μετά του Χριστού Γέννηση, που εμείς τιμούμε τον Μνήστορα Ιωσήφ φύλακα της Παρθένου.

Ο Ιωσήφ ήταν ένας ενάρετος γέροντας, φύλακας της Παναγίας μας τον οποίον η Χάρις του Θεού όρισε να είναι κηδεμόνας και προστάτης της.

(Σημ. Ιστ. Κατήχησις) Εφιστούμε την προσοχή σε όλους και ιδιαίτερα στους νέους, στα νέα ζευγάρια καθώς παρατηρείται τελευταία να κυκλοφορεί αυτή η εικόνα ως δώρο γάμου και να δίδεται ως ευλογία στις νέες οικογένειες. Είναι παπική  παράσταση και δεν έχει θέση στο εικονοστάσι μας.

Κλείνει το κήρυγμά του ο π. Θεόδωρος ευχόμενος να έχουμε την ευλογία του Δικαίου Ιωσήφ και την αγιότητά του κατά τον δυνατόν. Αμήν.

Ιερός Ναός Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης – Κήρυγμα π. Θεοδώρου Ζήση, Εκφων. (28/12/2014) Ηχητικό αρχείο MP3

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI