Ελένη Καμπούρη
Το ασφαλές καταφύγιο της Ιεροκανονικής Αποτείχισης εν καιρώ αιρέσεως
16 Μαρ 2024
Άρθρο της Ελένης Καμπούρη
Εκεί μέσα στην αγκαλιά των Ιερών Κανόνων που θέσπισε η Εκκλησία, εμείς ως Αποτειχισμένοι μπορούμε να βιώνουμε και να αντιμετωπίζουμε με ασφάλεια και ηρεμία τα βέλη του πονηρού, πάντα με την βοήθεια του Άγιου Τριαδικού Θεού
Τι είναι η Αποτείχιση; Άλλοι την κατηγορούν, άλλοι την υπερασπίζονται. Είναι εκκλησιαστικός όρος και Κανόνας της Εκκλησίας, του οποίου σε καιρό αίρεσης και τώρα με την επέλαση της παναίρεσης του οικουμενισμού είναι διπλά απαραίτητη η εφαρμογή του. Υπάρχουν ειδικοί θεολόγοι και πατρολόγοι, όπως ο πρωτοπρεσβύτερος (1) π. Θεόδωρος Ζήσης, ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., που μας ενημερώνουν για την εφαρμογή του και την σημασία του.
Για τους λαϊκούς, που δεν έχουν τις γνώσεις να εξηγήσουν θεολογικά αυτό το θεάρεστο μέτρο, έρχεται η υπακοή σε γνήσιο ορθόδοξο παραδοσιακό πνευματικό να καλύψει αυτή την ανάγκη και να κρατήσει ανόθευτη την Πίστη τους. Μακριά από μεταπατερικές και οικουμενιστικές-καινοφανείς άρα και αιρετίζουσες διδασκαλίες, διψούν οι πιστοί για την Αλήθεια του Χριστού και την ηρεμία που προσφέρει και την ασφάλεια.
Αυτό βιώνει ένας λαϊκός με την Αποτείχιση. Την ασφάλεια και την ηρεμία. Φανταστείτε, λοιπόν, ενώ υπάρχει θαλασσοταραχή και τα μανιασμένα κύματα χτυπούν αλύπητα όλη την πλάση, η θάλασσα βρυχάται και ζητά να καταπιεί τα πάντα, εμείς οι Αποτειχισμένοι βρισκόμαστε σε ασφαλές καράβι, κάτι σαν την κιβωτό του Νώε, κι εκεί πάνω η ζωή μας κυλάει με ασφάλεια και η ψυχή μας βιώνει την απόλυτη ηρεμία.
Δεν παύουμε βέβαια, μέσα στην αγκαλιά των Ιερών Κανόνων που θέσπισε η Εκκλησία, να νιώθουμε τον πόνο που προκαλεί ο εχθρός του ανθρώπου, ο διάβολος και τα όργανά του. Με τη βοήθεια του Άγιου Τριαδικού Θεού και τη χάρη της Αποτείχισης αντιμετωπίζουμε θαρραλέα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα. Η προαίρεση μας είναι να διαφυλάξουμε την Πίστη μας, γι’ αυτό και παρακαλούμε μέρα-νύχτα τον φιλεύσπλαχνο Κύριό μας να μην επιτρέψει να πλανηθούμε από αιρέσεις, σχίσματα και αλλότριες διδασκαλίες.
Κάποιοι χλεύαζαν και περιφρονούσαν τον Νώε στην εποχή του, όταν αποφάσισε να υψώσει τείχος, την κιβωτό, απέναντι στη βρωμιά που επικρατούσε τότε. Ας θυμηθούμε ποιος του είχε δώσει αυτή την εντολή να καταφύγει στην κιβωτό και ποιος ήταν τελικά αυτός που σώθηκε από την καταστροφή που επέτρεψε ο Θεός να γίνει, για να καθαρίσει τον κόσμο Του από την σαπίλα που επικρατούσε.
Έτσι λοιπόν, αν επικεντρωθούμε σε αυτά που συμβαίνουν σήμερα, η Αποτείχιση και η ασφάλεια που παρέχει είναι απολύτως επιβεβλημένη και αποτελεί το μοναδικό καταφύγιο της Πίστης μας. Τα σύννεφα της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου, που αναγνώρισε ως Εκκλησίες τις αιρέσεις, μαζεύτηκαν και είναι εγγύς η ώρα της μπόρας. Η Ζηζιούλεια θεωρία των κλάδων ξέσπασε με λύσσα και οι κεραυνοί της νέας εκκλησιολογίας του πατριάρχη Βαρθολομαίου ξεσκίζουν τον άρραφο χιτώνα του Νυμφίου Χριστού.
Η ανοχή απέναντι στις νέες θεολογίες-θολολογίες- είναι πρωτοφανής και αξιοκατάκριτη. Πώς είναι δυνατόν να μην αντιδρά ΕΜΠΡΑΚΤΑ η ορθόδοξη συνείδησή μας απέναντι σε όλα αυτά; Το ουκρανικό σχισματοαιρετικό και αυτοχειροτόνητο μόρφωμα έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του, με τη γνήσια και ανόθευτη Ορθοδοξία να διώκεται ανηλεώς σε παγκόσμιο επίπεδο, πολλές φορές και από προβατόσχημους λύκους που φέρουν το σχήμα του Επισκόπου και οι οποίοι έχουν παρεισφρήσει στο εσωτερικό της. Η Αποτείχιση και η Αγία Ανυπακοή είναι η έμπρακτη αντίδρασή μας.
Έτσι, λοιπόν, η διακοπή κοινωνίας με αιρετίζοντες Επισκόπους μόνο ασφάλεια παρέχει και αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ορθόδοξοι πιστοί που αμφιβάλλουν ακόμη αν όντως ισχύουν όσα προείπαμε ή που απλώς ανέχονται την σαπίλα και βολεύονται στην ανακατωσούρα. Αν όχι μετά το Κολυμπάρι, πότε; Αν όχι μετά την αναγνώριση των ψευτοουκρανών και ψευδομακεδόνων, πότε; Αν όχι μετά την συναίνεση της ΔΙΣ στα απαράδεκτα υγειονομικά μέτρα της Πολιτείας και το κλείσιμο των ναών στην περίοδο του κορωνοϊού, πότε; Αν όχι μετά την χλιαρή στάση της διοικούσας εκκλησίας στο θέμα του πορνονόμου υπέρ του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομοφυλοφίλων, πότε; Ακούσαμε ποτέ από τα επίσημα χείλη της ΔΙΣ να αρθρώνει ελεγκτικά λόγια, όπως ο Ιερός Χρυσόστομος για την ομοφυλοφιλία πώς είναι ο “κολοφώνας των παθών”;
Πού είναι τα επιτίμια της διοικούσας εκκλησίας, στους βουλευτές όταν νομοθετείται ένα ανοσιούργημα;
Που είναι η διακοπή πνευματικής κοινωνίας από μια Σύνοδο που στο μήνυμα της προς τον λαό δεν αναφέρει ούτε μια φορά τη λέξη ομοφυλοφιλία και από έναν Αρχιεπίσκοπο που κηρύττει έτερο Ευαγγέλιο;
H Αποτείχιση, λοιπόν, είναι το έσχατο και Ιεροκανονικό όπλο που έχει στην φαρέτρα της η Ορθοδοξία, έτσι ώστε κλήρος και λαός να αντιδράσουν στην κακοδοξία και την αίρεση, όταν αυτή προωθείται από τους ίδιους τους Επισκόπους.
Έχουμε ιερή υποχρέωση να ομολογήσουμε Χριστό με τις δυνάμεις και τον τρόπο που μας αναλογούν, κατά την προτροπή του ίδιου του Κυρίου μας…«Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»[2].
Πώς μπορείς εξάλλου να σταθείς ενώπιον του Δεσπότου Χριστού, ενώ ταυτίζεσαι στην Πίστη με τον οικουμενιστή Επίσκοπό σου, όταν αυτός φανερά, δεν ορθοτομεί τον Λόγο της Αλήθειας;
Κατανοούμε ότι δεν είναι εύκολο όλοι οι πιστοί να προβούν σ’ αυτό το μεγάλο βήμα και γι’ αυτό δεν πρέπει να γινόμαστε πιεστικοί και φορτικοί.
Όμως είναι πέρα για πέρα ευλογημένο και αγιοπατερικό βήμα και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Εξάλλου, όταν βιώσεις αυτή την κατάσταση της ηρεμίας και της ασφάλειας στην ψυχή σου, κανείς δεν μπορεί να σου το αφαιρέσει αυτό, γιατί η Ορθοδοξία είναι πρωτίστως βίωμα.
“Σφαξτε με, γδαρτε με, μας έλεγε πριν χρόνια ο μακαριστός γέροντας Αγάθωνας, αυτό που βιώνω δεν μπορείτε να μου το πάρετε!!..”
Με αυτό πορεύτηκε και ο μακαριστός γέροντας μας πατέρας Νικόλαος Μανώλης, με αυτό φλέγεται και η δική μας καρδιά προς μίμηση και κατάθεση καθημερινής αγάπης και σεβασμού στην Αγία Παρακαταθήκη που μας άφησε.
Την ομολογία Χριστού!
Εμπρός, λοιπόν, ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Αγίων που αποτειχίστηκαν από την αίρεση της εποχής τους.
Οδοδείκτες και οδηγοί μας ο Όσ. Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Όσ. Θεόδωρος ο Στουδίτης, ο Άγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Άγ.Ιουστίνος Πόποβιτς, Ο Άγ.Παΐσιος, ο Όσ. Υπάτιος ο εν Ρουφινιαναίς και τόσοι άλλοι, στην εφαρμογή της ευλογημένης και ιεροκανονικής Αποτείχισης, που μοναδικό σκοπό έχει να προφυλάξει την Ορθόδοξη Πίστη και το ποίμνιο από αιρέσεις και κακοδοξίες.
Ο Θεός δεν εμπαίζεται!
Καλό αγώνα!
Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI
Δείτε σχετικά:
– Ο γέρων Γαβριήλ για τους Οικουμενιστές και την Αποτείχιση
– Η Αποτείχιση δικαιώνεται από τη λύσσα των Οικουμενιστών