Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Η διγλωσσία που χαρακτηρίζει τη Φαναριώτικη ρητορική και την Πατριαρχία Βαρθολομαίου Αρχοντώνη, δεν μας καθησυχάζει

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος απηύθυνε κάλεσμα [1] σε όλες τις Εκκλησίες «να εργαστούν μαζί ουχί μόνον θεωρητική εν τη θεία Ευχαριστία αλλ’ εις πάσας τας πτυχάς του εκκλησιαστικού βίου».

Στις 27 Δεκεμβρίου 2023, εορτή του Αγίου Στεφάνου, προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας, που τελέστηκε στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ι. Ναό στον Μπαλατά, της Ορθοδόξου Βουλγαροφώνου Κοινότητος της Πόλεως, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος δήλωσε ότι το Φανάρι είναι έτοιμο για επαφές με τις Εκκλησίες για «πανορθόδοξο πρόβλημα».

Πρόκειται αναμφίβολα για μια ευχάριστη είδηση. Γιατί όμως δεν μπορούμε να χαρούμε; Γιατί είμαστε άκρως επιφυλακτικοί με τις δηλώσεις αυτές; Μοιάζει να βάζει νερό στο κρασί του το Φανάρι και να αποδέχεται την πρόταση που είχε υποβάλλει εξ αρχής ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος.

Είναι δικαιολογημένη μια ισχυρή επιφύλαξη γιατί από τη “σκασίλα” φτάνει κανείς στη “συγχώρεση” μόνον δια της ταπεινώσεως και της ειλικρινούς μετανοίας.

Αναρωτηθήκαμε κατά πόσο ισχύουν τα δημοσιεύματα αυτά για να ζήσει η Ορθοδοξία το μυστήριο της έμπρακτης μετάνοιας, της συγχώρεσης και της καταλλαγής, με την έμπρακτη θεραπεία του σχίσματος μέσα στην Ορθοδοξία.

Με μια προσεκτικότερη ανάγνωση των δηλώσεων του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, δεν καταλήξαμε στο ίδιο συμπέρασμα. Περισσότερο μοιάζει να καλεί τις Εκκλησίες για να διαπιστώσει αν πήραν το μάθημά τους, τι περιμένει όποιον αμφισβητεί τον νέο ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως διατυπώθηκε στη νέα αιρετική Εκκλησιολογία της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου Κρήτης:

“Αι προκλήσεις πάμπολαι. Η εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα. Τα διλήμματα τεράστια. Η αναγκαιότης συναρμογής και ισορροπίας μεταξύ κανονικής ακριβείας και ποιμαντικής λύσεως επιτακτική. Αι περιπετειώδεις καιρικαί εναλλαγαί εις το τότε ιστορικόν παρόν δυσχεραίνουν την επιλογήν εναλλακτικών διεξόδων. Ο σεβάσμιος και Άγιος χορός των προκατόχων ημών μετ’ άλγους και πατρικής συγκαταβάσεως προσπαθεί να ανεύρη λύσεις. Το μείζον ζήτημα της ποιμαντικής διευθετήσεως των καθέκαστα τοπικών Εκκλησίών εντός των ορίων της δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθίσταται πανορθόδοξον πρόβλημα, καθώς συναλγούν μεθ’ ημών και οι άλλοι τρεις πατριάρχαι της Ανατολής.

Τα πιεστικά αιτήματα της χειραφετήσεως, επί προφάσει της ευχερεστέρας ποιμαντικής, λαμβάνουν εκρηκτικάς διαστάσεις και το καθεστώς του λεγομένου Αυτοκεφάλου εξελίσσεται εις μείζον πρόβλημα εντός του Ορθοδόξου σώματος. Ατυχώς, η ευρύτης και μακροθυμία -κατ’ ακρίβειαν θυσία- της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας εξελήφθη -κατά πλάνην και κατ’ αχαριστίαν- ως αδυναμία και ανικανότης να διευθετήση τα θέματα. Όμως, η αλήθεια δεν δύναται ποτέ να αποκρυβή. Η πάροδος των χρόνων και η επισεσσωρευμένη πνευματέμφορος εμπειρία του Πατριαρχείου επαναφέρει τα πράγματα εις το ορθόν.

Σήμερον οι πάντες έχομεν κατανοήσει εκ της πράξεως και των λαθών του παρελθόντος ότι η ενότης είναι το ζητούμενον και η ασφαλής και μόνη βάσις διά την ευστάθειαν των Αγίων του Θεού Εκκλησιών. Αι διαβαθμίσεις και ονοματοδοσίαι των διαφόρων ανά την οικουμενην εκκλησιαστικών σχηματισμών δεν είναι πρόταγμα, αλλά εργαλείον διά την ποιμαντικήν θεραπείαν και διακονίαν των πιστών. Η συνεννόησις και συνύπαρξις των τοπικών εκκλησιών πλέον η άλλοτε είναι προτεραιότης και ζητούμενον. Τα λάθη του παρελθόντος δεν αποτελούν μόνον αρνητικήν παρακαταθήκην, αλλά κυρίως την φύτραν διά νέαν σποράν και καλλιέργειαν της συνυπάρξεως, της εγγυτέρας και βαθυτέρας κατανοήσεως των προβλημάτων, της επαναφοράς του καθόλου ορθοδόξου εκκλησιαστικού βίου εις το αρχέγονον ευ είναι του.

Σήμερον από του Ιερού τούτου Ναού, σημείον άλλοτε προβληματικής αναφοράς, αποστέλλομεν τοις πάσι πρόσκλησιν αγάπης και συμπορεύσεως εν ενότητι, ουχί μόνον θεωρητική εν τη θεία Ευχαριστία αλλ’ εις πάσας τας πτυχάς του εκκλησιαστικού βίου. Δηλούμεν την επιθυμίαν μας διά αμεσωτέραν επαφήν μεθ’ όλων των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών και την προθυμίαν μας ταυτοχρόνως διά να συμβάλλωμεν εις ανεύρεσιν λύσεων εις παν ο,τι απασχολεί το ενδορθόδοξον σώμα, εντός πάντοτε των παραδεδομένων αρχών, όρων και ορίων της εκκλησιολογίας της κατ’ Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας” [2].

• [1] https://spzh.news/gr
• [2] https://ec-patr.org

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Αλβανίας Αναστάσιος για το Ουκρανικό “Αυτοκέφαλο” τονίζει ότι παραβιάστηκαν τρεις θεμελιώδεις αρχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας
– Πρόταση για λύση στο Νέο Σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία από την Εκκλησία τη Αλβανίας
– Η «σκασίλα» του Πατριάρχη ήταν βόμβα στα θεμέλια της Ορθόδοξης ενότητας