Ποίημα της Ελένης Παπασταματάκη
αρθρογραφεί για katanixi.gr

…Την λευκασμένη κεφαλή Σου ευλαβικά, στα χέρια να κρατήσω…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Το ποίημα αυτό αρχικά διαβάστηκε κατά την ομιλία του πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Μανώλη στην ομιλία του με θέμα: «π.Νικόλαος Μανώλης, Η επέτειος της Αποτείχισης και ο γέροντας Αγάθων».

Έλα Χαρά μου,
Έλα να σε κρατήσω τρυφερά σαν άλλοτε και πάντα
Έλα Φως των ματιών μου και Αγάπη αληθινή
Να σε αγκαλιάσω
Έλα να πάρω από τη Χάρη σου και εγώ,
να σε οσφρανθώ, να σε γευτώ, να σε βιώσω
Να ζήσω τον Παράδεισο που ζεις
Στα Ουράνια Σκηνώματα, εκεί μαζί σου να βρεθώ
παρά τους πόδας του Λατρεμένου μας Χριστού!

Τη μηλωτή της πίστης και ανδρείας σου,
κατάσαρκα να την ντυθώ μου έδωσες
βαριά κληρονομιά και χιλιοτιμημένη.
Την μυστική τη σχέση, αντάμωμα με Αγίους
κρυμμένη όπως γνώριζες καλά να την κρατείς
άφθονη στην καρδιά μου ακούμπαγες με θείο ρίγος να λουστεί
Λαχτάρα μου, το αγιασμένο βλέμμα σου

Έλα να σε φιλήσω Αιώνια Αγάπη!
Ακαταμάχητε Έρωτα και Πόθε μου παντοτινέ!
Την λευκασμένη κεφαλή Σου ευλαβικά, στα χέρια να κρατήσω
μαζί τους κόπους, τους αγώνες και της ευχής τα δάκρυα

Φιλί του Παραδείσου από τα χείλη σου να πιω
Δεν είναι η Αγάπη μας αυτού του κόσμου του μικρού,
δώρο του Πανοικτίρμονα Θεού, Αιώνιο και Ατελεύτητο.
Μέσα στην απειρότητα της Θείας Αγκάλης γεννημένη
Αγάπη, που δεν γνώρισε το φόβο μη χαθεί!

Χαρά μου!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra