Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ἡ Κυριακή, εἶναι ἡμέρα ἁγιασμένη, ὁποία ἀνήκει στόν Κύριο» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Ε΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅπου καί ἄν πήγαινε γινόταν μία πολύ μεγάλη σύναξις τῶν ὑπόδουλων ὀρθόδοξων Ῥωμηῶν καί πάντοτε τούς δίδασκε γιά ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί μάλιστα γιά τήν αὐστηρή ἀργία τῆς Κυριακῆς:
“Δίδασκε τόν λαό, ὅτι δέν ἔπρεπε νά κάνουν παζάρια, οὔτε νά πηγαίνουν σέ παζάρια καί νά κάνουν ἀγοραπωλησίες κατά τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς. (13)

Ἡ Κυριακή, εἶναι ἡμέρα ἁγιασμένη, ὁποία ἀνήκει στόν Κύριο.

Οἱ Χριστιανοί, πρέπει νά πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία καί ὄχι στά παζάρια.

Καί μετά τήν Ἐκκλησία νά προσεύχονται, νά διαβάζουν βιβλία πνευματικά.

Οἱ Ἑβραῖοι ἦσαν φανατικοί τηρητές τῆς ἀργίας τοῦ Σαββάτου.

Οὔτε φωτιά δέν ἄναβαν.

Εἶχαν πείσει τούς Τούρκους –μέ χρῆμα ἄφθονο βέβαια– νά γίνονται τά παζάρια κατά τήν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς.

Τούς Τούρκους δέν τούς ἔνοιαζε καί πολύ.

Αὐτοί σάν ἀργία εἶχαν τήν Παρασκευή.

Οἱ Χριστιανοί, δυναστευόμενοι δέν εἶχαν τήν δυνατότητα νά ἀντιδράσουν.

Ἦσαν τά θύματα.

Θά μποροῦσαν τά παζάρια νά γίνονται σέ ἄλλη μέρα τῆς ἑβδομάδος, ἀλλά τότε οἱ Χριστιανοί, ἐργάζονταν.

– Καί ποιός θά τούς ἄρμεγε;

Τά παζάρια ἦσαν τότε ἀπαραίτητα.

– Ἐκεῖ εὕρισκες ἀπό βελόνι μέχρι κανόνι, πού λέει ὁ λόγος.

Ἐμπορικά καταστήματα δέν ὑπῆρχαν.

Τό ἐμπόριο γινόταν σχεδόν ἀποκλειστικά στά παζάρια.

Καλοῦσε λοιπόν ὁ Ἅγιος σέ παθητική ἀντίσταση τούς Χριστιανούς.

Αὐτοί ἦσαν οἱ περισσότεροι.

Δέν ἦτο δυνατόν, μία μικρή μειονότης πού ἦσαν οἱ Ἑβραῖοι νά ἐπιβάλλουν τίς θελήσεις των.

Τά παζάρια δέν θά ἔπρεπε νά γίνονται τά Σάββατα.

Αὐτό ἦταν τό συμφέρον τῶν Ἑβραίων.

Αὐτό τό συμφέρον τους, τούς εἶχε μεταβάλλει σέ μεγάλους δυνάστες.

Ὅλοι οἱ Ῥωμηοί, ἀκόμη καί τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τότε στέναζαν ἀπό τήν τοκογλυφία τους.

Ἔπρεπε λοιπόν, νά φύγῃ ὁ Ἅγιος ἀπό τήν μέση.

– Μά πῶς ὅμως;

Ἡ κατηγορία ὅτι κήρυττε νά γίνονται τά παζάρια τό Σάββατο δέν θά ἔπιανε.

Καί ἄν ἔπιανε δέν θά ὡδηγοῦσε σέ θάνατο τόν Ἅγιο.

Χρειάζονταν νά βροῦν γερό πάτημα.

Καί δέν ἄργησαν νά τό βροῦν.

Μαΐστορες στήν συκοφαντία, ἀπό τά χρόνια τοῦ Χριστοῦ μας, τότε διέδωσαν:

– Ὅτι ὁ Ἅγιος ἦταν πράκτορας τῆς Μοσχοβίας, δηλαδή τῆς Ῥωσσίας.

Αὐτό θά ἔπιανε ἔστω καί ἄν δέν ὑπῆρχε ἴχνος ἀληθείας.

Οἱ Τοῦρκοι φοβοῦνταν τούς Ῥώσσους, ὅπως ὁ διάβολος φοβᾶται τό λιβάνι.

Οἱ ἀλλεπάλληλοι Ῥωσσοτουρκικοί πόλεμοι κατέληγαν πάντα μέ νίκη τῶν Ῥώσσων.

Τό μάτι τοῦ Τσάρου ἦταν πάντα στραμμένο στήν Κωνσταντινούπολη, στό Αἰγαῖο, στήν Μεσόγειο.

Κάθε λοιπόν ἀναφορά στούς Ῥώσσους, θεωροῦνταν προδοσία κατά τῆς Ὑψηλῆς Πύλης.

Οἱ ἀναφορές τῶν κατασκόπων ἦταν ἀρνητικές.

Ἀπεδείχθη ὅτι ἡ κατηγορία ἦταν ψευδής, καί ἔτσι ἔπεσε στό κενό.

Ἀλλά δέν ἀπελπίστηκαν.

Ὅταν δέν πιάνει ἡ συκοφαντία πιάνει ὁ παράς.

– Ἐδωροδόκησαν –παληά ἡ τέχνη καί πάντοτε ἐπιτυχής– τόν Κούρτ Πασά.

– Κούρτ στά τούρκικα σημαίνει λύκος!

Καί πράγματι λύκος ἦταν.

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγειορίτης ἀναφέρει ὅτι: (14)

– Ἐπειδή δέ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός πολλές φορές ἔλεγε φανερά στή διδαχή του, ὅτι προσκαλέστηκε στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου ἀπό αὐτό τόν ἴδιο τόν Ἰησοῦ Χριστό καί γιά τήν ἀγάπη Αὐτοῦ πρόκειται νά χύση τό αἷμα του, τελικά πραγματοποιήθηκε ἡ προφητεία του αὐτή.

Πραγματοποιήθηκε δέ ὡς ἑξῆς:

Ὁ Ἀποστολικός αὐτός διδάσκαλος ποτέ δέν ἄνοιξε τό στόμα του νά πῆ λόγο ἐναντίον τῶν Ἑβραίων οὔτε στήν Θεσσαλονίκη, οὔτε στήν Καστοριά, οὔτε στά Ἰωάννινα, οὔτε σέ κανένα ἄλλο μέρος, ὅπου ὑπῆρχαν Ἑβραίοι.

Ἀλλά μόνο τούς Χριστιανούς ἐδίδασκε νά πολιτεύονται σάν Χριστιανοί καί νά φυλάττουν ἀλήθεια καί ἐμπιστοσύνη πρός τούς ἐξουσιαστές πού τούς ἔδωσε ὁ Θεός.

Οἱ ἴδιοι οἱ Ἀρβανίτες πηγαίνοντας ἐκεῖ πού δίδασκε, στίς ἔξω πεδιάδες, τά λόγια τοῦ Θεοῦ τά ἄκουγαν ἀπό τό στόμα τοῦ Ἁγίου.

Καί σάν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ τόν ἐκήρυτταν.

Τόσο πολύ πού καί ὁ Κούρτ Πασάς ἀκούγοντας τήν καλή του φήμη διέταξε καί ἦλθε μπροστά του.

Καί τόσο καλά τοῦ ἄρεσε ἡ ὁμιλία του, ὥστε καί τό σκαμνί ἐκεῖνο, πού προείπαμε τοῦ κατασκεύασε καί μέ κατιφέ τό ἔντυσε γιά νά ἀνεβαίνει σ’ αὐτό καί νά διδάσκη ἀπό ψηλά τούς λαούς.

Ἀ­λλά τό παμπόνηρο καί μιαρότατο τοῦτο γένος τῶν μισοχρίστων Ἑβραίων, καθώς καί στούς περασμένους αἰώνες, ἔδειξε πάντοτε ἄκρα κακία ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, ἔτσι ἔκανε καί τώρα.

Μή ὑποφέροντας νά κηρύττεται ἡ Πίστις καί τό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἱ Ἑβραίοι πού κατοικοῦν στά Ἰωάννινα ἐπῆγαν οἱ θεοήλατοι καί εἶπαν στόν Πασά τοῦ τόπου πώς ὁ Ἱερός αὐτός Κοσμᾶς ἦταν ἀπεσταλμένος ἀπό τούς Μοσκόβους (Ρώσσους) γιά νά παραπλανᾶ τόν βασιλικό ραγιά νά πηγαίνουν στήν Μοσκοβία (Ρωσσία).

Ἀ­λλά αὐτόν μέν ἡ Θεία Πρόνοια τότε τόν διεφύλαξε ἀπό τήν θανατηφόρο αὕτη ἐπιβουλή, προξενήθηκε ὅμως ἀρκετή ζημία χρημάτων στούς Χριστιανούς.

Γι’ αὐτό λοιπόν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἄρχισε νά στηλιτεύη τήν πονηρία καί τό ἀδιάλλακτον μίσος πού ἔχουν κατά τῶν Χριστιανῶν οἱ Ἑβραίοι.

Καί ἐπειδή φανερά ἀποδείχθηκε πώς ἦταν πλαστή καί σαφής συκοφαντία ἐκείνη ἡ κατηγορία, πού ἔκαναν στόν Πασά πάλι ἐπῆγε στά Ἰωάννινα.

Καί πρῶτον μέν ἔπεισε τούς Χριστιανούς νά ἀλλάξουν τό κοινό παζάρι ἀπό τήν Κυριακή στό Σάββατο, τό ὁποῖο τούς προξένησε μεγάλη φθορά.

Δεύτερον τούς ἐκήρυξε φανερούς ἐχθρούς καί ὅτι εἶναι ἔτοιμοι κάθε καιρό νά κάνουν κάθε κακό στούς Χριστιανούς.

Τρίτον θέλοντας νά βγάλη ἀπό τά κεφάλια τῶν Χριστιανῶν τίς μακρυές φούντες καί τά τοιαύτα, τά ὁποῖα ὅλα τά ἀγόραζαν ἀπό τούς Ἑβραίους.

Τούς ἐδίδασκε πώς εἶναι ἀκάθαρτα, ὅτι ἐπί τούτου γιά τούς Χριστιανούς, οἱ θεοκτόνοι τά μολύνουν καί νά μή τά ἀγοράζουν καθόλου καί λοιπόν μή ὑποφέροντας πλέον νά βλέπουν καί νά ἀκοῦν τόν Ἅγιο Κοσμᾶ νά τούς ἐλέγχη, πήγαν στόν Κούρτ Πασά.

Καί τοῦ ἔδωσαν πολλά πουγκιά, γιά νά τόν βγάλη ἀπό τήν ζωή”.

Ὁ Ἱερομόναχος Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, νυχθημερόν προσευχόμενος ὡς γνήσιος ὀρθόδοξος ἀσκητής τῆς ἑλληνικῆς λαϊκῆς ὑπαίθρου, ἔμαθε νά γονατίζει μπροστά στήν παντοδυναμία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἑνῶ βαθιά μέσα στήν ἁπλῆν του ψυχήν τόν ἀναπαύει αὐτή ἡ θυσιαστική μίμηση τῆς ἐν Χριστῶ ζωῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων, λέγοντας ταπεινά: «Κύριε γεννηθήτω ἐ­π’ ἐ­μοί τό Πανάγιον Σου θέλημα».

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 13. Βίος καί Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
  Ἡ μνήμη του τιμᾶται στίς 24 Αὐγούστου. Ἀρχιμ. Δοσιθέου Κανέλλου: Οἱ Ἅγιοί μας. Ἱερά Μονή Τατάρνης Εὐρυτανίας, Γ΄ ἔκδοσις. http://www.apostoliki-diakonia.gr
• 14. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Νέον Μαρτυρολόγιον, σελ. 201- 208.
  Ἔκδοσις Ἀστέρος. Ἀθήναι, 1993. Τεύχος 106/2005: Εἰδικό Ἀφιέρωμα στόν Πατροκοσμᾶ. http://pefip.gr
  Ἀπό pdf τῆς σελίδας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου. https://oikohouse.wordpress.com

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Το Συναξάρι του Αγίου Ιερομάρτυρος Κοσμά του Αιτωλού (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄)