Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Καί ἐδόξασε καί εὐχαρίστησε τόν Δεσπότη Χριστό πού τόν ἀξίωσε νά τελειώση τόν δρόμο τοῦ Ἀποστολικοῦ κηρύγματος μέ μαρτύριο» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΣΤ΄ Μέρος

Ὅλα τά κηρύγματα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τά συνοδεύουν πάντα τά μεγάλα θαύματα καί οἱ πολλές προφητείες του. Γι’ αὐτόν τόν λόγο τόν Ἅγιο τόν εὐλαβοῦνται ἀκόμη καί σήμερα οἱ Τούρκοι. Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς πολλές φορές ἔλεγε μέ τήν διδαχή του, ὅτι π ρ ο σ κ α λ έ σ τ η κ ε στό κήρυγμα τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου ἀπό Αὐτόν τόν ἴδιο τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἀλλά φανερά ἔλεγε πρός ὅλους, ἀκόμη ὅτι: “Καί γιά τήν ἀγάπη Αὐτοῦ πρόκειται νά χύση τό αἷμα του.

Ἔτσι ἔφτασε ὁ καιρός γιά νά πραγματοποιηθῆ ἡ προφητεία του αὐτή. (15)

Ἀφοῦ πρῶτα οἱ θεοκτόνοι Ἑβραίοι ἐπῆγαν στόν Κούρτ Πασά.

Αὐτός δέ ἀφοῦ συνεννοήθηκε μέ τόν χότζα του, ἀποφάσισε νά τόν θανατώση τό ὁποῖον καί ἔγινε μέ τέτοιο τρόπο:

– Εἶχε συνήθεια ὁ Ἅγιος, ὅπου καί ἄν πήγαινε νά διδάξη, νά παίρνη πρῶτα τήν ἄδεια ἀπό τόν Ἀρχιερέα τοῦ τόπου ἤ ἀπό τούς ἐπιτρόπους του.

Ὅπως ἐπίσης νά στέλνη ἀνθρώπους Χριστιανούς νά παίρνουν αὐτή τήν ἄδεια καί ἀπό τούς ἐξωτερικούς ἐξουσιαστές καί ἔτσι ἐκήρυττε ἀνεμπόδιστα.

Πηγαίνοντας λοιπόν σ’ ἕνα χωριό τῆς σημερινῆς Ἀλβανίας, λεγόμενο Κολικόντασι, ἐπῆρε τήν ἄδεια ἀπό τόν ἀρχιερέα τοῦ τόπου.

Ρωτώντας δέ γιά τούς ἐξωτερικούς ἐξουσιαστές καί μαθαίνοντας ὅτι τούς τόπους ἐκείνους ὤριζε ὁ ἴδιος Κούρτ Πασάς, ὁ ὁποῖος καθόταν σ’ ἕνα χωριό πού ὀνομαζόταν Μπεράτι, δώδεκα ὥρες μακρυά.

Μαθαίνοντας δέ ὅτι ὁ χότζας τοῦ ἴδιου πασά ἔμενε ἐκεῖ κοντά, ἔστειλε ἄνθρωπο καί πήρε τήν ἄδεια καί δίδαξε. Ὅμως δέν εὐχαριστήθηκε, ἀλλά ζήτησε νά πάη μόνος του ὁ ἴδιος στόν χότζα καί νά πάρη ἄδεια γιά περισσότερη ἀσφάλεια.

– Οἱ Χριστιανοί ὅμως τόν ἐμπόδισαν λέγοντας του, ὅτι ποτέ δέν ἔκανε τέτοιο πράγμα, νά πάη δηλαδή αὐτοπροσώπως στούς Ἀγαρηνούς ἐξουσιαστές νά πάρη ἄδεια.

Ὅμως δέν μπόρεσαν τελικά νά τόν ἐμποδίσουν.

Ὁ Ἅγιος λέγοντας τους νά μήν ἐπιμένουν περισσότερο, παίρνει μαζί του τέσσερις μοναχούς καί ἕναν παπά γιά δραγουμάνο (μεταφραστή) καί πηγαίνει στόν χότζα.

– Ὁ χότζας τοῦ λέει, πώς ἔχει γράμμα ἀπό τόν Κούρτ Πασά, ὁ ὁποῖος ὁρίζει νά τόν στείλει σ’ αὐτόν γιά νά συνομιλήσουν.

Γι’ αὐτό τόν λόγο διέταξε τούς ἀνθρώπους του, νά φυλάγουν τόν Ἅγιο μέχρι νά τόν στείλει στόν Πασά καί νά μήν ἀφήσουν νά βγῆ ἀπό τήν αὐλή του.

Μόνο μέ τό δόλο συνέλαβε τόν Ἅγιο. (16)

Καί μέ σύντομες πάντοτε διαδικασίες.

Τότε κατάλαβε δέ ὁ εὐλογημένος διδάσκαλος πώς σκοπεύουν νά τόν θανατώσουν.

Καί ἐδόξασε καί εὐχαρίστησε τόν Δεσπότη Χριστό πού τόν ἀξίωσε νά τελειώση τόν δρόμο τοῦ Ἀποστολικοῦ κηρύγματος μέ μαρτύριο.

– Ἔπειτα, ἀφοῦ στράφηκε πρός τούς μοναχούς πού τόν συνόδευαν, τούς λέγει ἐκεῖνο τό ψαλμικό: «ἐπεβίβασας ἀνθρώπους ἐπί τάς κεφαλάς ἡμῶν, διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν» (Ψαλμός 65, 12).

Καί ὅλη ἐκείνη τήν νύκτα δοξολογοῦσε μέ ψαλμούς τόν Κύριο, χωρίς νά δείξη κανένα σημάδι λύπης γιά τήν στέρηση τῆς ζωῆς του, ἀλλά πιό πολύ φαινόταν χαριτωμένος στό πρόσωπο σάν νά πήγαινε σέ χαρές καί ξεφαντώματα.

– Ἄλλωστε αὐτό τό μαρτύριο δέν ποθοῦσε πάντοτε;

Νά σφραγίσῃ μέτό αἷμα του, τήν διδαχή του.

Τό περίμενε πάντα…!

Οἱ ἑπτά δήμιοι τοῦ ἀνέγνωσαν τήν καταδικαστική ἀπόφαση τοῦ Πασά:

– Θάνατον στήν ἀγχόνη.

– Μέ τήν Κρεμάλα, γιά νά μαρτυρήσει ἄμεσα.

– Τό αἴτιο: Ἦταν προδότης, ἀγνώμων στήν εὐσπλαγχνία τοῦ Σουλτάνου.

Τόλμησε νά σηκώσῃ τό κεφάλι κατά τοῦ αὐθέντη του.

Ὁ Ἅγιος ἐδέχθη μέ πολλή χαρά τήν ἐναντίον του ἀπόφαση, καίτοι ἤξερε ὅτι ἦταν κατασκευασμένη.

Ἀφοῦ δέ ξημέρωσε, τόν πῆραν ἑπτά δήμιοι Ἀγαρηνοί καί τόν ἔβαλαν πάνω σ’ ἕνα ἄλογο, προσποιούμενοι τάχα πώς τόν πηγαίνουν στόν Κούρτ Πασά.

Ἀλλά ὅταν ἀπομακρύνθηκαν σέ ἀπόσταση περίπου δύο ὡρῶν, τόν ἔφεραν ἐκεῖ πού ἔτρεχε ἕνας μεγάλος ποταμός.

Καί ἔτσι ὁδηγώντας τον αὐτόν ἐκεῖ, τότε τοῦ φανέρωσαν τήν προσταγή πού εἶχαν ἀπό τόν Κούρτ Πασά, νά τόν θανατώσουν.

Ὁ Ἅγιος πράγματι δέχτηκε τήν ἀπόφαση μέ χαρά.

– Γιά αὐτό μόλις ἄκουσε γιά τήν καταδίκη του, γονάτισε καί προσευχήθηκε στόν Ἅγιο Θεό, εὐχαριστώντας καί δοξάζοντας Αὐτόν πού γιά τήν ἀγάπη Του, θυσιάζει ἀκόμη καί τήν ζωή του, ὅπως ἐπιθυμοῦσε πάντοτε ἡ ψυχή του.

Ἔπειτα ἀφοῦ σηκώθηκε, ἐστράφη καί πρός τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος καί τά εὐλόγησε σταυροειδῶς.

Καί εὐχήθηκε γιά ὅλους τούς Χριστιανούς πού ἐφαρμόζουμε τίς διδαχές του.

Καί γιά ὅλους τούς Χριστιανούς, στά πέρατα τῆς γῆς, ὅσους φυλάσσουν τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

Οἱ δήμιοι τόν ἔσυραν κοντά σέ ἕνα γέρικο δέντρο.

Οἱ δέ σκληρόκαρδοι δήμιοι βιαστικά τόν ἔβαλαν κοντά σέ ἕνα δένδρο.

Ἔψαξαν καί βρῆκαν ἕνα γερό κλωνάρι.

Θέλησαν νά δέσουν πισθάγκωνα τά ἅγια χέριατου.

Ἀλλά ὁ Ἅγιος δέν τούς ἄφησε λέγοντάς τους, ὅτι δέν πρόκειται νά φέρῃ ἀντίσταση.

– Ὁ Ἅγιος ὑπεσχέθη ὅτι θά κρατεῖ τά χέρια, σταυρωμένα μπροστά στό στῆθος του, σάν νά ἦταν δεμένα.

Καί τό δέχθηκαν.

– Τί μποροῦσε ἐξ ἄλλου νά κάμη ἕνα ἀδύναμο γεροντάκι σέ ἑπτά θηρία;

Ἔφεραν ἕνα χοντρό σχοινί.

Ἔπειτα ἀκούμπησε τό ἱερό κεφάλι του στό δέντρο καί ἔτσι τόν ἐτοίμασαν καί τόν ἔδεσαν οἱ βάρβαροι ἀπό τόν λαιμό μέ τό σχοινί:

Ἔκαμαν ἐπιδέξια τήν θηλειά συρόμενη στό ἕνα ἄκρο.

Ζύγιασαν καί τό ἄλλο ἄκρο καί τό πέταξαν πάνω ἀπό τό κλωνάρι.

Πέρασαν τήν θηλειά στό λαιμό τοῦ Ἁγίου.

Καί τήν ἔσφιξαν.

Ἑπτά ζευγάρια μυώδη μπράτσα τράβηξαν τό σχοινί.

Τό ἁγιασμένο σῶμα βρέθηκε μέ μιᾶς μετέωρο.

– Ἦλθε τό τέλος.

Καί ἀμέσως μόνο πού τόν ἔσφιξαν, ἡ ψυχή του σάν ἕνα λευκό περιστέρι πέταξε στόν οὐρανό.

Τότε ἀνέβηκε τό Θεῖον πνεῦμα του πρός τά ἐπουράνια.

Ὁ ἀστήρ ὁ Μέγας καί τό καύχημα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἔδυσε στήν γῆ, γιά νά ἀνατείλῃ στόν οὐρανό.

Καί ἔτσι ἀξιώθηκε ὁ τ ρ ι σ μ α κ ά ρ ι σ τ ο ς Κοσμᾶς, ὁ κοινωφελέστατος ἐκεῖνος ἄνθρωπος, τοῦ κόσμου ὁ κόσμος ὁ εὐκοσμότατος, νά λάβη διπλοῦς τούς στεφάνους ἀπό τόν Κύριο.

Καί ὡς Ἰσαπόστολος καί ὡς Ἱερομάρτυς, ἑνῶ ἦταν στήν ἡλικία 65 χρονῶν.

– Μόλις τό ἁγιασμένο σῶμα του, ἔπαψε νά κινῆται, οἱ βάρβαροι δήμιοι τό κατέβασαν ἀπό τήν αὐτοσχέδια κρεμάλα.

Τό δέ τίμιο Λείψανό του, ἀφοῦ τό γύμνωσαν οἱ δήμιοι τό ἔσυραν καί τοῦ ἔδεσαν στό λαιμό μία μεγάλη πέτρα.

Τό Ἅγιο Λείψανό του, τότε τό ἔριξαν στά νερά τοῦ ποταμοῦ Ἄψου.

Οἱ δέ χριστιανοί, ὅταν τό ἔμαθαν αὐτό, ἔτρεξαν ἀμέσως νά τόν βγάλουν καί ἑνῶ ἔψαξαν μέ δίκτυα καί μέ ἄλλους τρόπους, δέν μπόρεσαν νά τό βροῦν.

Παρά τήν πέτρα πού τοῦ εἶχαν δέσει στόν λαιμό καί τό ἔριξαν στό ποτάμι, τό Ἅγιο Λείψανο ἐπέπλεε.

Ἐπέπλεε στό νερό ὄρθιο, σάν νά εἶναι ζωντανό.

– Καί ὅλα αὐτά ἔγιναν κρυφά καί ἐν βίᾳ.

Νά μήν τό μάθῃ ὁ λαός.

– Δέν ἄργησε ὅμως νά τό μάθῃ.

Πλήθη πιστῶν ἄρχισαν νά συῤῥέουν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου.

Ἔψαχναν, ἔψαχναν ὅλο τό ποτάμι γιά νά βροῦν τό Ἅγιο Λείψανο, ἀλλά εἰς μάτην.

Ἐκεῖ κοντά, ὑπῆρχεν ἕνα Ἅγιο Μοναστήρι ἀφιερωμένο στά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου.

Ἔφθασε ἡ εἴδησις καί σέ αὐτό τό Ἱερό Μοναστήρι, καθώς καί ἡ φήμη ὅτι ὁ Ἅγιος μαρτύρησε.

Καί ὅτι μέχρι τότε δέ βρέθηκε πουθενά τό Ἅγιο Λείψανο.

Ἕνας εὐλαβής ἱερομόναχος τοῦ Ἱεροῦ Μοναστηριοῦ πού βρίσκεται κοντά στό χωριό Κολικόντασι· ὀνομαζόμενος παπα-Μάρκος ἀπεφάσισε νά ἐρευνήση καί αὐτός.

Ἦταν ἤδη, ἡ τρίτη ἡμέρα μετά τό Μαρτύριο.

Κατεβαίνει στό ποτάμι τοῦ Ἄψου, μπαίνει στό μονόξυλο (μία βαρκούλα ἀπό ἕνα μόνο κορμό δέντρου), καί ξεκινώντας νά βρεῖ τό Ἅγιο Λείψανο, κάνει τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, προσεύχεται καί ἀμέσως, ὦ! τοῦ μεγάλου θαύματος!

– Βλέπει τό Ἅγιον Λείψανο πού ἔπλεε πάνω στό νερό καί στεκόταν πράγματι ὄρθιο, σάν νά ἦταν ζωντανό.

Τρέχει ἀμέσως καί τό ἀγκαλιάζει καί τό βγάζει ἀπό τό νερό καί καθώς τό σήκωσε, ἔτρεξε αἷμα πολύ ἀπό τό μελίρρυτο στόμα τοῦ Ἁγίου μέσα στόν ποταμό.

– Τό συστέλλει μέ πολλήν εὐλάβεια, τό τυλίγει μέ τό ῥάσο του καί τό ἐνταφιάζει πίσω ἀπό τό Ἅγιο Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, Ἀρδονίτσας τῆς Βορείου Ἠπείρου”.

Ὁ Ἱερομόναχος Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, δίδαξε περιφερόμενος μαζί μέ τήν συνοδεία του σέ ὁλόκληρη τήν Ῥωμηοσύνη καί ἀδιαλείπτως προσευχόμενος, τό Ἅγιον Εὐαγγέλιο, Καί ὡς ὀρθόδοξος ἀσκητής, γιά τήν πληρωμή του, τό μόνο πού μᾶς ζήτησε εἶναι νά βάλουμε τά λόγια τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας γιά νά κερδίσουμε τήν αἰώνια ζωή.

Ἡ σκέψη του εἶναι στήν Δέσποινα Παναγία, τήν Μητέρα καί Ἡγουμένη τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ζητώντας τήν Φοβερά προστασία της καί τήν πρεσβεία της, ἐκφράζοντας τήν μεγάλη ἀγάπη του μέ τήν προσευχή του, λέγοντας ταπεινά: «Κύριε γεννηθήτω ἐ­π’ ἐ­μοί τό Πανάγιον Σου θέλημα».

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 15. Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Νέον Μαρτυρολόγιον, σελ. 201- 208.
  Ἔκδοσις Ἀστέρος. Ἀθήναι, 1993. Τεύχος 106/2005: Εἰδικό Ἀφιέρωμα στόν Πατροκοσμᾶ. http://pefip.gr
  Ἀπό pdf τῆς σελίδας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου. https://oikohouse.wordpress.com/
• 16. Βίος καί Μαρτύριον τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.
  Ἡ μνήμη του τιμᾶται στίς 24 Αὐγούστου. Ἀρχιμ. Δοσιθέου Κανέλλου: Οἱ Ἅγιοί μας. Ἱερά Μονή Τατάρνης Εὐρυτανίας, Γ΄ ἔκδοσις. http://www.apostoliki-diakonia.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Το Συναξάρι του Αγίου Ιερομάρτυρος Κοσμά του Αιτωλού (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄ )