“ὁ φόβος Κυρίου ἁγνός, διαμένων εἰς αἰῶνα αἰῶνος“…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Το θαύμα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου

Μια πολύ παρήγορη και θαυμαστή είδηση διέτρεξε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (όχι τα συστημικά βεβαίως) εν μέσω του πύρινου  κλοιού  στον οποίο βρίσκεται η χώρα μας. Το Προκόπι στη Βόρεια Εύβοια, όπου θησαυρίζεται το άφθαρτο σκήνωμα του θαυματουργού Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου, σώθηκε από βέβαιη καταστροφή, μετά από λιτανεία που πραγματοποιήθηκε στο χωριό.

Τα γεγονότα έχουν ως εξής, όπως τα διηγείται ο π.Νικόλαος, εφημέριος του Ι.Ν.Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, που συμμετείχε τόσο στους αγώνες διάσωσης του τόπου όσο και στην λιτανεία, και είδε με τα μάτια του το παλαιοδιαθηκικό, όπως το χαρακτηρίζει, θαύμα:

Είχε ήδη δοθεί διαταγή εκκένωσης του χωριού και η φωτιά αναμενόταν να σπεύσει στο χωριό την νύχτα. Τα γυναικόπαιδα ετοιμάζονταν για φυγή και οι άντρες με τα αλυσοπρίονα στα χέρια προσπαθούσαν, όσο μπορούσαν, να δημιουργήσουν αντιπυρικές ζώνες με όσες δυνάμεις διέθεταν. Εκείνες τις στιγμές επικοινώνησε ο Μητροπολίτης Χαλκίδος με τον π.Νικόλαο και τον παρακάλεσε να κάνουν μία λιτανεία στο χωριό όπως μπορούσαν, έστω και λιτανεύοντας μια μικρή εικόνα του Αγ.Ιωάννου του Ρώσσου. Πραγματικά, οι άντρες σταμάτησαν τις εργασίες και έσπευσαν στο Ναό, πήραν τη μεγάλη θαυματουργή εικόνα του Αγίου και, αφού ειδοποίησαν και τον εφημέριο του χωριού π.Δημήτριο, της ενορίας των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, πήρε και εκείνος την Εφέστιο εικόνα του αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, όλα τα λείψανα του Ναού, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Βασιλείου, του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. Στις 20:45 ξεκίνησε η ιερά λιτανεία γύρω περιμετρικά του χωριού του Προκοπίου και ολοκληρώθηκε στις 10:15.

Η νύχτα ήταν μαρτυρική για τους λιγοστούς κατοίκους, καθώς όλο το βράδυ έμειναν άγρυπνοι και περίμεναν τη φωτιά. Γύρω στις 3 τη νύχτα το περιπολικό της Αστυνομίας άρχισε πάλι να φωνάζει να εκκενωθεί το χωριό. Άρχισαν και οι τελευταίοι κάτοικοι να φεύγουν. Και, ω του θαύματος! Μετά από μία ώρα, μία νεφέλη, ένα σύννεφο, κάλυψε το Προκόπι. Ήταν ακόμη νύχτα. Οι κάτοικοι νόμιζαν ότι ήταν ο καπνός της φωτιάς. Άρχισε όμως να βρέχει! Άκουγαν ψιχάλες! Σε καιρό ανομβρίας, χωρίς να υπάρχει καμία ένδειξη για βροχή από τα προγνωστικά, άρχισε να βρέχει τόσο δυνατά όσο χρειαζόταν για να μουσκευτεί το Λεκανοπέδιο του Προκοπίου! Ανησυχούσαν οι άνθρωποι για το βουνό Πευκιάς, που είναι συμπαγές βουνό πεύκων…και η πιο πολλή βροχή έπεσε σε αυτό το βουνό… Ήταν ένα μεγάλο θαύμα…. Και μέσα σε 20 ΄λεπτά πέρασε αυτή η καταρρακτώδης βροχή και ξαφνικά εξαφανίστηκε το σύννεφο. Όλοι έκλαιγαν, όλοι βγήκαν έξω στους δρόμους, δοξολογούσαν τον Θεό και τον Άγιο….. Το Προκόπι δεν είχε ούτε ρεύμα ούτε νερό την ώρα της λιτανείας. Λιτάνευαν με τα κεριά στο σκοτάδι…Η πίστη όλων αυτών των ευλαβών  Προκοπιέων συγκίνησε τον Άγιο Ιωάννη και έστειλε αυτό το σωτηριώδες σύννεφο. Μέχρι την άλλη μέρα το πρωί που σηκώθηκε ο ήλιος όλα ήταν μούσκεμα, ώστε και να ξαναπλησίαζε η φωτιά θα έσβηνε από μόνη της. 

Όπως ο Κύριος έδωσε αυτό το μικρό συννεφάκι πάνω από το Προκόπι, το οποίο γύρω γύρω φωτιζόταν από αστέρια, έτσι στον καθένα από τους πυρόπληκτους θα δώσει ό,τι έχει ανάγκη, λέγει ο π.Νικόλαος. Γιατί το συγκεκριμένο θαύμα ήταν ένα παλαιοδιαθηκικό θαύμα και σίγουρα η συγκεκριμένη μέρα θα μείνει ιστορική. Ομοιάζει με τα θαύματα που διαβάζουμε στα βιβλία και ακούμε από παλιούς ιερείς. Ο Κύριος, λέγει ο π.Νικόλαος, θα δώσει και θα ξανααναστηθούμε μέσα από τις στάχτες μας.

Η ευθύνη μας απέναντι στις θαυμαστές επεμβάσεις του Θεού

Πολύ παρήγορα και πολύ θαυμαστά όλα! Ζη Κύριος ο Θεός, και δυστυχώς χρειάστηκε να παραχωρήσει φωτιές και πυρκαγιές για να ανάψει τη σβησμένη φλόγα της πίστης μέσα μας. Μια φλόγα που όλο το προηγούμενο διάστημα λυσομανούσαν οι άνεμοι της κολάσεως για να την σβήσουν.

Συνειδητοποιούμε άραγε τις ευθύνες μας απέναντι στις θαυμαστές επεμβάσεις του Θεού; Το προηγούμενο διάστημα η Εκκλησία σαν σώμα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, επέφερε βαθιές πληγές στην πίστη του λαού, αλλά και στα δόγματα και στην εκκλησιολογία της Εκκλησίας μας. Συνέβαλε, με πράξεις και παραλείψεις, στην αναγνώριση των αιρέσεων σαν Εκκλησίες στο Κολυμπάρι, στην αναγνώριση των Ουκρανών σχισματικών, στην παράνομη και σιωπηλή επιβολή ενός παπικού πρωτείου του Πατριάρχη στην Ανατολή, στο πρωτοφανές κλείσιμο των ιερών ναών για υγειονομικούς λόγους που αποκάλυψε νεοβαρλααμικές και εικονομαχικές πλάνες, στην επιβολή του επικίνδυνου και ανήθικου εμβολίου. 

Οι φωτιές, ακόμη, ανέδειξαν την αναξιότητα της νεοσυσταθείσας αμαρτωλής Πολιτικής Προστασίας, στην οποία κάνουμε υπακοή τα τελευταία κορωνοχρόνια, περιφρονώντας τη ζωντανή και υπέροχη πίστη μας και βυθίζοντας την χώρα μας στην υγειονομική δικτατορία της Νέας Εποχής. Μια δικτατορία που στραγγάλισε κυριολεκτικά κάθε ρανίδα θεόσδοτης ελευθερίας, την οποία αντίθετα η πίστη μας τροφοδοτεί και γιγαντώνει. Αυτό βέβαια την καθιστά επικίνδυνη και για πολλούς αβάσταχτη και ανεπιθύμητη….

Συνειδητοποιούμε οτι οι πράξεις και οι παραλείψεις μας δυσχεραίνουν το έργο της κληροδοτήσεως της ιεράς παρακαταθήκης της πίστης μας στις νέες γενιές; Ή αντίθετα τα βάζουμε με όσους μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου; Προπάντων τα παιδιά μας κινδυνεύουν να μην κληρονομήσουν ανόθευτη την ιερά μας παρακαταθήκη, αλλά μία άλλη, νοθευμένη και χαλκευμένη, μεταλλαγμένη. Πώς να ξεχάσει κανείς το μιαρό συλλείτουργο με τους Ουκρανούς σχισματικούς στον Όσιο Ιωάννη τον Ρώσο! Την αθώα δήθεν φιλοξενία των υπερήφανα προελαυνόντων σχισματικών στον Όσιο Δαυίδ, που όμως δεν ήταν η ενδεδειγμένη αντίδραση σε μια νεότευκτη, σοβαρότατα επιζήμια, εκτροπή του Πατριάρχη… Έλεος! Δεν είμαστε παιδαρέλια να παίζουμε! Το ίδιο ισχύει και σε άλλα πιο πρόσφατα θέματα και ο νοών νοείτω…. Μετανοήσαμε ιεροκανονικά, αγιοπατερικά, έμπρακτα και δημόσια για όλες τις προδοτικές πράξεις και παραλείψεις μας; Είναι ανάγκη να γίνει αυτό! Ας αποκτήσει φωνή η αντίδρασή μας! Και στόχο! Ας αξιολογήσουμε σωστά τα θαύματα των φωτιών κι ας βοηθήσουμε τον ουρανό στην επανακατήχηση στην ορθοδοξία του λαού του Θεού. Ας μιμηθούμε επιτέλους τους αγίους που λιτανεύουμε!

Ο ουρανός ανέλαβε να μας κατηχήσει

Σταθήκαμε λίγοι και ανάξιοι στα ΟΧΙ και στα ΝΑΙ μας και ο ουρανός ανέλαβε να μας επανακατηχήσει! Δεν αντιδρούμε όπως οι άγιοι Πατέρες μας που διέσωσαν την πίστη μας στους αιώνες. Ο καθένας αυτοσχεδιάζει. Ασφαλή διευθυντήρια του αγώνα υπάρχουν! Η γραμμή που βάδισε ο μακαριστός οσιακά κοιμηθείς γέροντάς μας, π. Νικόλαος Μανώλης, μένει εις τον αιώνα. Ας προσέξουμε μήπως η αμετανοησία, η διπροσωπία και η υποκρισία προκαλέσουν εκ νέου την οργή του Θεού! Δε μπορεί να τα έχουμε καλά με όλους! Δύο Κυρίους να υπηρετούμε! Ας αξιοποιήσουμε αυτή την δεύτερη ευκαιρία! Ειδικά όσοι βίωσαν τα θαύμα έχουν τώρα όλες τις προϋποθέσεις, το βίωμα…. Ας ξεκαθαρίσουν μέσα τους και ας αντιδράσουν σωστά, αποτελεσματικά, με τρόπους που πονάνε τον διάβολο, τον πληγώνουν και τον αποδυναμώμουν! Που φέρνουν πληρότητα, ευτυχία, μακαριότητα και γλύκα στην καρδιά… που αναβιβάζουν την νοερά προσευχή ….

“Τὰ δικαιώματα Κυρίου εὐθέα, εὐφραίνοντα καρδίαν· ἡ ἐντολὴ Κυρίου τηλαυγής, φωτίζουσα ὀφθαλμούς· ὁ φόβος Κυρίου ἁγνός, διαμένων εἰς αἰῶνα αἰῶνος· τὰ κρίματα Κυρίου ἀληθινά, δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐτό, ἐπιθυμητὰ ὑπὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον πολὺν καὶ γλυκύτερα ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον. Καὶ γὰρ ὁ δοῦλός σου φυλάσσει αὐτά· ἐν τῷ φυλάσσειν αὐτὰ ἀνταπόδοσις πολλή. Παραπτώματα τίς συνήσεις; Ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με. Καὶ ἀπὸ ἀλλοτρίων φεῖσαι τοῦ δοῦλου σου· ἐὰν μή μου κατακυριεύσωσι, τότε ἄμωμος ἔσομαι καὶ καθαρησθήσομαι ἀπὸ ἁμαρτία μεγάλης. Καὶ ἔσονται εἰς εὐδοκίαν τὰ λόγια τοῦ στόματός μου καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου ἐνώπιόν σου διαπαντός, Κύριε, βοηθέ μου καὶ λυτρωτά μου.” (Ψαλμός κεφ. ιη΄)

Ας γίνουμε επιτέλους πιστοί!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Οι σχισματικοί Ουκρανοί λειτούργησαν στον Αγ. Ιωάννη τον Ρώσο και πήγαν Μετέωρα και Όσιο Δαυίδ Ευβοίας (φώτο)
– Η Μονή του Οσίου Δαυίδ, το θαύμα και η δοκιμασία του ηγουμένου Γαβριήλ!
– Η πυρκαγιά και το θαύμα της Παναγιάς
– Πως η Ιερά Σύνοδος παραπλάνησε τον λαό για τα εμβόλια