Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ὅμως, καί ἐσεῖς, μέ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τό ὄνομα νά πηγαίνετε εἰς τόν Παράδεισον» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Α΄ Μέρος

Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ μόνη εὐλογημένη καί ἰδιαίτερα εὐνοημένη χώρα ἀπό τή Θεία Πρόνοια. Στολισμένη μέ τήν πλούσια Παράδοσή της, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ζωντανή ἔκφραση τῆς ζωῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ῥωμηῶν, καθώς εἶναι θαυματουργικά ἄρρηκτα σ υ ν δ ε δ ε μ έ ν η καί ἔντονα δ ι α π ο τ ι σ μ έ ν η ἀπό τήν ταπεινή παρουσία καί τήν πλούσια πνευματική προσφορά μεγάλων καί Ἁγίων μορφῶν.

Ἄς γνωρίσουμε ἕναν πρός ἕναν αὐτούς τούς μεγάλους Ἁγίους, πού μᾶς δώρισε πλουσίως ἡ Θεία Χάρη τοῦ Πανάγαθου Τριαδικοῦ Θεοῦ στή γλυκειά πατρίδα μας, γιά νά μᾶς φωτίζουν τό μοναδικό δρόμο τῆς ἁγιότητας στά πολύ δύσκολα χρόνια.

Ἔτσι λοιπόν, οἱ Ἅγιες αὐτές μορφές ἔγιναν οἱ οὐράνιοι ὁδοδεῖκτες ἐπί αἰῶνες στή συνείδηση τοῦ Γένους τῶν Ῥωμηῶν καί ἐξακολουθοῦν ἀκόμη καί σήμερα νά μᾶς νουθετοῦν καί νά μᾶς διδάσκουν. Ἀλλά ταυτόχρονα νά παρακινοῦν κι᾿ ἐμᾶς στό δικό μας ταπεινό ἀγώνα γιά τήν ἁγιότητα.

Μία τέτοια ἀνεπανάληπτη καί κορυφαία Ἁγία μορφή εἶναι ὁ Ἐθναπόστολος καί ὁ νέος Ἰ­σα­πόστολος, ὁ Ἱερομάρτυρας Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πού ἔζησε στά μαῦρα χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς (1714 – 1779).

Ὄντως, ὁ ταπεινός Ἱερομόναχος Πατροκοσμᾶς, μέ τήν φλογερή ψυχή καί μέ τό γνήσιο ἐκκλησιαστικό, ἁγιοπνευματικό καί συνάμα τό ἀδούλωτο ἁγιοπατερικό του φρόνημα, ἀναδύθηκε πραγματικά μέ τρόπο θαυμαστό μέσα ἀπό τά σπλάχνα τοῦ εὐλαβοῦς αἰσθήματος τοῦ Ῥωμαίϊκου χριστωνύμου λαοῦ τοῦ Θεοῦ μας, ἀλλά καί στήν πρέπουσα στιγμή.

Καί ἦταν πάντα πλημμυρισμένος ἀπό τήν Θεία Χάρη, ἀντλώντας ταπείνωση, δύναμη καί σοφία μέσα ἀπό τό ἀσκητικό βίωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἀπό ὅτι μᾶς λέγει ὁ ἴδιος μέσα ἀπό τίς Θεοπαράδοτες «Διδαχές» του, πῆγε στό Ἅγιον Ὄρος καί ἔμεινε δέκα ἑπτά (17) ὁλόκληρα χρόνια, ὅπου ἔκλαιε μέ τήν συμπονετική ψυχή του, πραγματικά μέσα ἀπό τήν καρδιά του γιά τίς ἁμαρτίες του, ἀλλά καί γιά τίς ἁμαρτίες ὅλων τῶν συνανθρώπων του.

Μελετώντας νυχθημερόν τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, ἔγινε στή συνέχεια μέ τή Χάρη τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ, ἕνας ὑπέροχος ἑρμηνευτής, ὅπως καί ἕνας θεόπνευστος Ἱεραπόστολος.

Ἀλλά καί ἕνας μέγιστος ἐκκλησιαστικός ρήτορας τῆς ἐποχῆς του.

Ὁ ὁποῖος, ὡς ταπεινός καί ἄξιος Ἱεραπόστολος, μέ τίς (4) τέσσερις περιοδείες του ὄργωσε κυριολεκτικά τήν Πατρίδα μας καί ἔτσι μετέδωσε ὁλόκληρον καί «ἀτόφυον» τόν θαυμαστό πλοῦτο μέ τά Θεῖα νοήματα τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου, μέσα ἀπό τίς Θεοπαράδοτες«Διδαχές» του πρός τούς σκλαβωμένους Ῥωμηούς.

Ἀλλά ἡ διάδοση τοῦ κ η ρ ύ γ μ α τ ο ς τοῦ Θείου Λόγου ἔγινε μ’ ἕναν ἐντελῶς ξεχωριστό τρόπο, πραγματικά προσιτό καί εὔκολα κατανοητό καί μέ τελείως ἁπλή γλῶσσα.

Ὁ πλοῦτος τῆς Ἱερᾶς Π α ρ α κ α τ α θ ή κ η ς τοῦ Ἁγίου Ἐθναπόστολου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ εἶναι μοναδικός γιά τήν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία.

Βαδίζοντας σταθερά μέ τήν αὐταπάρνηση καί μέ τό θάρρος πού τόν διακρίνει, ἀλλά πάντα μέ βάση αὐτή τήν Ἱερά Παρακαταθήκη γιά τό Ἔθνος μας, λέγει καί γράφει μέ σεβασμό καί ἀληθινή ἀγάπη γιά τόν Ἱεραπόστολο Ἅγιο Κοσμᾶ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς, ὁ ὁποῖος ἀναφέρει τά ἑξῆς: “Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἤθελε νά διδάσκεται ἡ ἑλληνική γλῶσσα, στήν ὁποία εἶναι γραμμένο τό Εὐαγγέλιο, ὅπως ἔλεγε. (1)

Γι’ αὐτό καί ἤθελε νά μάθουν ὅλα τά παιδιά Ἑλληνικά καί γιά αὐτό ἵδρυσε, τά Ἑλληνικά Σχολεῖα.

Διότι γνώριζε πολύ καλά ὅτι, ἄν σταματήσουν «νά μαθαίνουν Ἑλληνικά μέσω τῶν Ἑλληνικῶν σχολείων», θά ἀποκοποῦν ἀπό τίς ρίζες τους, δηλαδή ἀπό τό Ἔθνος τους.

Γιατί χωρίς Παιδεία θά χάσουν καί Θρησκεία καί Πατρίδα.

Ἦρθε ἀντιμέτωπος μέ τήν χρῆσι τῆς ἀλβανικῆς καί βλάχικης γλώσσας, διότι ὑποχωροῦσε ἡ ἑλληνική. Στό Μέτσοβο ἐπί παραδείγματι τούς προέτρεψε νά διατηρήσουν τήν χριστιανική θρησκεία καί τήν ἑλληνική γλῶσσα, διότι χωρίς αὐτά τά δύο «διαλύεται ἡ Πατρίδα μας».

Εἶπε ὅτι, ἄν διατηρηθοῦν αὐτά, ὁ Θεός θά φέρη καλύτερες μέρες γιά τή χώρα μας.

Τό χάρισμα τῆς προφητείας τοῦ Ἐθναπόστολου Ἁγίου Κοσμᾶ.

– “Ὁ Ἰσαπόστολος Κοσμᾶς ἦταν ἀκόμη καί μεγάλος Προφήτης.

Προφήτης καί μέ τήν εὐρεία καί μέ τήν στενή ἔννοια.

Ὑπῆρξε ἀληθινά πνευματοφόρος, ἐνδεδυμένος «δύναμιν ἐξ ὕψους».

Ἄνδρας χαρισματικός, μεγίστης ἁγιοπνευματικῆς ἐμβελείας.

Βεβαίως πολλές φορές ὁ προφητικός του λόγος δέν ἦταν ἀρεστός στούς ἀνθρώπους, ὅμως εἶχε δύναμι, Θεία δύναμι.

Δέν προεφήτευσε μόνο τήν ἀποτίναξι τοῦ ζυγοῦ –«τό ποθούμενο»ὅπως τό ὠνόμαζε καί συνεννοεῖτο ἔτσι μέ τούς ἀκροατάς, γιά νά μήν καταλαβαίνουν οἱ Τοῦρκοι τί ἐννοοῦσε– ἀλλά τούς ἔδινε καί σημάδια γιά τό πότε θά γίνη τοῦτο.

Πολλές προφητεῖες… τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ ἀναφέρονται στόν ἑλληνοϊταλικό πόλεμο τοῦ 1940, ἀλλά καί σέ ἄλλες ἐθνικές καταστάσεις.

Ἐπίσης προεφήτευσε τίς διάφορες ἐφευρέσεις: Αὐτόματη ἕλξι, ἀσύρματο, τηλέφωνα, ἀεροπλάνο κ.λπ. Μέ τό προφητικό του χάρισμα διεπέρασε ὅλες τίς μελλοντικές καταστάσεις: πεῖνες, δίψες, ἐμφυλίους πολέμους καί τόσα ἄλλα.

Ὅταν π ρ ο ε φ ή τ ε υ σ ε γιά τά σχολεῖα, ἀσφαλῶς μέ θλίψι ἔβλεπε τήν ἐξέλιξί τους, καί ἔλεγε ὅτι:

– «Θά βγοῦν πράγματα ἀπό τά σχολεῖα, πού ὁ νοῦς σας δέν φαντάζεται».

– Προφητεύοντας γιά τήν γραφειοκρατία εἶπε ὅτι: «Θά γίνη ἕνα χαρτοβασίλειο, πού θά ἔχη μεγάλο μέλλον στήν ἀνατολή».

Ἐπίσης ἔκανε καί προφητεῖες μέ ἐσχατολογική μορφή:

– «Θά ἔρθη καιρός, πού θά φέρη γύρες ὁ διάβολος μέ τό κολοκύθι τoυ».

– «Θά ’ρθη καιρός πού θά ζωσθῆ ὁ τόπος μέ μία κλωστή».

– «Ὅταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στά ἑλληνικά ὕδατα, τότε θά λυθῆ τό ζήτημα τῆς Πόλης».

– «Θά σᾶς ἐπιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, ἀλλά δέν θά προφτάσουν».

– «Θά βάλουν φόρο στίς κότες καί στά παράθυρα».

– «Οἱ κλέφτες θά λείψουν ἀπό τά βουνά, ἀλλά θά ἔρχωνται μέρα μεσημέρι, ντυμένοι μέ τά ὑποδήματα, νά σᾶς ληστέψουν».

– «Θά ἔρθη καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά ἄλαλα καί τά μπάλαλα».

– «Θά δοῦμε καί θά ζήσουμε Σόδομα καί Γόμορρα στόν τόπο μας».

– «Οἱ ἄνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί δέν θάχουν ἀγάπη στά δένδρα».

– «Μή χαλᾶτε τά δάση. Αὐτά θά σᾶς κρύψουν, θά σᾶς σώσουν. Μήν τά χαλᾶτε, γιατί ὁ τόπος σας θά γίνη γκρεμίσματα».

Ἡ Ἱερά Παρακαταθήκη τοῦ Ἐθναπόστολου Ἁγίου Κοσμᾶ.

– “Τελειώνοντας αὐτήν τήν σύντομη ἀναφορά στήν χαρισματική μορφή τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος, Ἐθνομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, πρέπει νά τονίσουμε ὅτι τό Ἔθνος μας ὀφείλει τήν ἀναβίωσί του καί ἀναδημιουργία του, στήν ἀποστολική προσφορά του.

Θά ἦταν παράλειψι, ἄν δέν ἀναφέρουμε ὅτι μέ τά θεοφόρα καί πύρινα κηρύγματά του ὁ Ἅγιος συγκρότησε τήν εἰς Χριστόν Πίστι.

Ἀφύπνισε τήν ἐθνική συνείδησι, καί ἐδημιούργησε τίς προϋποθέσεις γιά τήν ἀποτίναξι τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ.

Κατήργησε τήν μοιρολατρία καί ἀπογοήτευσι τῶν ραγιάδων, ἀπόκτημα τῆς μακραίωνης σκλαβιᾶς τους, ἔδωσε θάρρος μέ τίς προφητεῖες του γιά τήν ἀνάστασι τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων.

Γιά τούς λόγους τούτους εἶναι σημαντικοί καί ἐξαίσιοι οἱ λόγοι τῶν Διδαχῶν του.

Καί ἐπί τῶν ἡμερῶν μας ἐλέγχουν, τονίζουν τίς εὐθύνες μας καί λαμβάνουν τεράστιες διαστάσεις ἀληθείας.

Εἶναι Ἱερά ἡ Παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, ἀλλά καί ἡ δική μας κληρονομιά.

Θά τελειώσουμε μέ τά λόγια τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τά ὁποία μαρτυροῦν καί βεβαιώνουν ὅτι ὁ Ἅγιός μας μέ τόν πύρινο, δυναμικό, πνευματέμφορο καί Χριστοκεντρικό λόγο εἶναι διάδοχος τῶν Ἀποστόλων, Ἰ σ α π ό σ τ ο λ ο ς.

Μέσα ἀπό τά φλογερά ἀποστολικά του κηρύγματα μαρτυρεῖται χαρακτηριστικά τό γεγονός ὅτι καί ὁ ἴδιος εἶχε πλήρη ἐπίγνωση τῆς ἱερᾶς ἀποστολῆς του:

– «Πρέπον καί εὔλογον ἦταν, ἀδελφοί μου, νά εἶχα καί ἐγώ τήν καρδίαν μου καθαράν ὡσάν τούς Ἁγίους Ἀποστόλους.

Ἐδῶ πού ἀξιώθηκα καί ἦλθα εἰς τήν εὐλογημένην σας χώραν καί σᾶς ἀπήλαυσα καί μέ ἐδεχθήκατε ὡς Ἀπόστολον τοῦ Χριστοῦ, νά ἔχω ἐκείνην τήν Χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά εὐλογήσω τήν χώραν σας, μά δέν τήν ἔχω, ἐπειδή καί εἶμαι ἁμαρτωλός.

Πλήν ἀποτολμῶ καί παρακαλῶ τόν γλυκύτατόν μου Ἰησοῦν Χριστόν καί Θεόν, καθώς ἐσπλαγχνίσθη τότε διά μέσου τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἔτσι καί τώρα νά ἐσπλαγχνισθῆ ὁ Κύριος.

Διά πρεσβειῶν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί πάντων τῶν Ἁγίων, νά στείλη οὐρανόθεν τήν Χάριν Του καί τήν εὐλογίαν Του, νά εὐλογήση τά σπίτια σας καί νά εὐλογήση καί τούς ἄνδρας καί τάς γυναίκας, τά πράγματά σας καί τά ἔργα τῶν χειρῶν σας…».

Τό πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό μέχρι καί σήμερα μέσα ἀπό τίς Θεόπνευστες «Διδαχές» του, μᾶς διδάσκει ὁ Ἅγιός μας, ὡς ἑξῆς: “Ὅμως, καί ἐσεῖς, μέ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τό ὄνομα νά πηγαίνετε εἰς τόν Παράδεισον. (2)

Ὅπως καί πάντες οἱ Ἅγιοι μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν» ἐπῆγαν εἰς τόν Παράδεισον.

Καί ὅποιος λέγει αὐτόν τόν λόγον καί κάμνει καί τόν Σταυρόν του, κἄν ἄνδρας, κἄν γυναίκα εὐλογεῖ τόν οὐρανόν, τήν γῆν, τήν θάλασσαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 1. Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 2014, σ. 7-21. Ἅγιος Ἱερομάρτυς Κοσμᾶς Αἰτωλός: «Χωρίς Θρησκεία καί Ελληνική Γλώσσα, Διαλύεται ἡ Πατρίδα μας».Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου – Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ. https://www.askitikon.eu/
• 2. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra