Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Τά μεγάλα κακά εἰς τήν ἀνθρωπότητα θἄρθουν ἀπό τούς διαβασμένους» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Δ΄ Μέρος

Ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Πατροκοσμᾶ ὑπῆρξε ἀγγελική καί ὁσιακή, ἡ ὁποία παρουσιάζεται ἀπό ὅλους τούς βιογράφους του, ἀκριβῶς ὅπως ἁρμόζει στή σεβάσμια καί πατερική μορφή του. Αὐτή ἡ ὄντως ἁγία ζωή του ἀποδεικνύεται στήν πράξη μέσα ἀπό τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἱερομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ τοῦ Φιλοθεΐτου. Ἐπίσης αὐτή φανερώνεται ἐπάξια μέσα ἀπό τόν δεύτερο Λόγο, τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη τοῦ Παρίου (1906–2010). Καί ὁ ὁποῖος θαυμαστά μᾶς ἀποκαλύπτει τήν γνήσια Ὀρθόδοξη καί Ἱερά Παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου μας Ἱεραποστόλου.

Ὁ δεύτερος Λόγος: «Ὁ Ἱε­ραπόστολος».

“Πρό καιροῦ μία ἱερά ἐπέτειος ἑωρτάσθη ἐν Ἑλλάδι. (7)

Κατά τόν παρελθόντα Αὔγουστον, 24 τοῦ μηνός, ἑορτάστηκε ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

Ἡ ἐπέτειος αὕτη ὑπενθυμίζει τήν μαρτυρικήν χώραν τῆς Βορείου Ἠπείρου, κατά τήν ὁποίαν εἰς κάποιον χωρίον τῆς Βορείας Ἠπείρου παρά τάς ὄχθας τοῦ Ἄψου ποταμοῦ (Δεβόλη), πλησίον τοῦ Βερατίου, κατόπιν μαρτυρίου ἐξεμέτρησε τό ζῆν ἕνα ἔνδοξον τέκνον τῆς ἡρωϊκῆς ταύτης γῆς.

– Τό ὄνομά του ἠλεκτρίζει καί σήμερον· Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (1714-1779).

– Ἐπί τῇ ἐπετείῳ ταύτῃ εἰς ἐφημερίδας καί περιοδικά τῆς πρωτευούσης καί τῶν ἐπαρχιῶν, ἐδημοσιεύθησαν ἄρθρα τινά, ἀλλ᾿ ὡς παρετήρησεν ἐκλεκτός δημοσιογράφος, εἰς τά πλεῖστα τῶν ἄρθρων, δέν ἐνεφανίζετο ἡ εἰκών τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ γνησία.

Διότι ἕκαστος προσεπάθει νά δώσῃ εἰς τήν εἰκόνα τό χρῶμα τῆς ἰδίας του ἀρεσκείας, τῶν σκέψεων καί τῶν αἰσθημάτων αὐτοῦ.

Εἰς τρόπον ὥστε διά τοῦ στόματος τοῦ Ἁγίου, νά ἐκφράζωνται ἰδέαι τῶν κοσμικῶν κύκλων, τάς ὁποίας ἐάν ἔζη σήμερον καί ἤκουε, θά ἔφριττεν ὁ Ἅγιος διά τήν δεινήν παραποίησιν καί διαστρέβλωσιν τοῦ νοήματος τοῦ ἀγῶνός του.

Ἐπειδή ὁ Ἅγιος διά τήν δεινήν παραποίησιν ἐπέτρεψεν ὑλικόν κατεστραμμένου τινός Ἱεροῦ Ναοῦ νά χρησιμοποιηθῇ διά τήν ἀνέργεσιν σχολείου, ἐξ αὐτοῦ τοῦ περιστατικοῦ ἐξήχθη ἀμέσως τό συμπέρασμα, ὅτι ὁ Κοσμᾶς δέν ἔκαμνε τίποτε ἄλλο, παρά νά κρημνίζῃ ἐκκλησίας διά νά κτίζῃ σχολεῖα.

– Ποῖος;

Ἐκεῖνος, ὅστις, ἐάν ἤθελε τά γράμματα, τά ἤθελε ὡς ὑποβοηθητικά τῆς ἠθικῆς καί θρησκευτικῆς μορφώσεως τοῦ ἀνθρώπου, λέγων ὅτι τό σχολεῖον ἀνοίγει ἐκκλησίας, καί ἀνοίγει μοναστήρια.

Καί ἄρα σχολεῖον, τό ὁποῖον δέν ἔχει θεμέλιον θρησκευτικόν, δέν ἔχει θεμέλιον τήν μεγάλην ἐντολήν τῆς ἀγάπης, τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον, ἀλλ᾿ εἶνε ψυχρόν, ἀδιάφορον, πολέμιον τῆς ἀληθοῦς πίστεως, τό σχολεῖον αὐτό ἔχει ἐκφυλισθῆ.

Εὑρίσκεται ἐκτός προορισμοῦ καί εἶνε δ υ ν α μ ί τ ι ς εἰς τά θεμέλια τῆς Ὀρθοδόξου κοινωνίας.

– Διότι, ὡς προφητικῶς ἔλεγεν ὁ Ἅγιος: «Τά μεγάλα κακά εἰς τήν ἀνθρωπότητα θἄρθουν ἀπό τούς διαβασμένους».

Ἐπειδή εἰς ἄλλην περίπτωσιν συνέβῃ νά καυτηριάζη τά ἁμαρτήματα, τάς ἠθικάς παρεκτροπάς, τήν ἀσπλαγχνίαν καί ἀδικίαν τῶν πλουτούντων καί ἐν γένει τῶν κατεχόντων κάποιαν θέσιν ἐν τῇ κοινωνίᾳ, ἐκ τοῦ ἐλέγχου τούτου ἐξήγαγον ἄλλοι τό συμπέρασμα, ὅτι ὁ Ἅγιος δέν ἦτο τίποτε ἄλλο, παρά ἕνας κοινωνικός ἐπαναστάτης, κάμνων ταξικόν ἀγῶνα, ἐξεγείρων τούς μικρούς κατά τῶν μεγάλων.

Ἐπειδή εἰς ἄλλην περίπτωσιν συνέβη νά ἐλέγξῃ τάς παρεκτροπάς τοῦ ἱερατείουκαί μάλιστα τῶν ἀρχιερέων, ἐκ τοῦ ἐλέγχου τούτου πάλιν κατέληξαν εἰς τό συμπέρασμα, ὅτι ὁ Κοσμᾶς ἦτο κατά τῆς Ἱεραρχίας.

Ἐπειδή ὡμίλει εἰς τήν γλῶσσαν τοῦ λαοῦ, ἄρα –εἶπον οἱ ὀπαδοί τῆς μαλλιαρῆς γλώσσης– ὁ Κοσμᾶς δημοτικιστής, φρονῶν ὅτι μόνον διά τῆς γλώσσης θά σωθῇ ὁ κόσμος!

Καί ἄλλοι τέλος, ἀπό ὡρισμένας φράσεις καί ἐνεργείας κρίνοντες αὐτόν, ἔλεγον ὅτι εἶνε πράκτωρ ξένης δυνάμεως, τῶν Μοσχοβιτῶν, ἔχων σχέσιν μέ τό κίνημα Ὀρλώφ (1770), κατηγορία, ἡ ὁποία ἐχρησιμοποιήθη ὑπό τῶν ἐχθρῶν του, τῶν Ἑβραίων, διά τήν ἐξόντωσίν του.

– Πόσον ὀλίγον οἱ τοιοῦτοι ἠννόησαν τόν Κοσμᾶν!

Ὁ Κοσμᾶς ἦτο βεβαίως μία πολυμερής προσωπικότης, πολύεδρός τις ἀδάμας.

Ἀλλ᾿ ἑκάστη πλευρά τοῦ πνευματικοῦ τούτου ἀδάμαντος ἠκτινοβόλει τό ἴδιον φῶς, τό ἀνέσπερον φῶς τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.

Τό βάθος τῆς ὑπάρξεως τοῦ Κοσμᾶ ἦτο καθαρῶς πνευματικόν, εὐαγγελικόν, μεταφυσικόν.

Ὁ Κοσμᾶς ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ ὑπῆρξε πρέσβυς Θεοῦ, Ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἦτο ἕνας ἀληθής Ἱεραπόστολος.

Ἐξετέλεσε τήν ἐντολήν ἐκείνην τοῦ Κυρίου: Πορευθέντες, μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καί ἰδού ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. (Ματθ. 28, 19-20).

Ἡ ὁποία καί σήμερον ἀναζητεῖ τούς ἐκτελεστάς της ἐν πάσῃ γωνίᾳ τῆς γῆς.

Πόσα ἑκατομμύρια λαῶν ἀναμένουν τούς νέους εὐαγγελιστάς!

Διά νά συλλάβωμεν καλῶς τό νόημα τῆς ἀποστολῆς τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Ἀιτωλοῦ, πρέπει νά ἴδωμεν τήν ἐποχήν του καί τό ἔργον του, νά ἴδωμεν δηλαδή, ποῖον ὑπῆρξε τό ἱστορικόν πλαίσιον, ἐντός τοῦ ὁποίου ἐκινήθη καί ἔδρασεν ἱεραποστολικῶς, καί πῶς ἐκινήθη καί ἔδρασεν.

Ὁ αἰών, ἐντός τοῦ ὁποίου ἔζησε καί ἐμαρτύρησεν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὑπῆρξε διά τόν Ὀρθόδοξον Χριστιανισμόν τῆς Ἀνατολῆς αἰών μεγάλης δοκιμασίας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

Ὁ σατανᾶς, ἵνα μεταχειρισθῶμεν εὐαγγελικήν ἔκφρασιν «Εἶπε δέ ὁ Κύριος· Σίμων Σίμων, ἰδού ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τόν σῖτον» (Λουκ. 22, 31), ἐκράτει κόσκινον καί ἐκοσκίνιζε τούς Χριστιανούς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Τά ὄργανά του, μικροί καί μεγάλοι ἄρχοντες τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, ὅλοι φανατικοί ὀπαδοί τοῦ Μωάμεθ, ἐπίεζον ποικιλοτρόπως τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς διά νά ἐγκαταλείψουν τήν Πίστιν των.

Δι᾿ ἐλαχίστην ἀφορμήν, σ υ ν ε λ ά μ β α ν ο ν καί ἐ φ υ λ ά κ ι ζ ο ν χιλιάδας Χριστιανῶν, καί τότε μόνον ἤνοιγον τάς σιδηρᾶς θύρας τῶν ἀπαισίων φυλακῶν καί ἄφηναν αὐτούς ἐλευθέρους, ὅταν ἠρνοῦντο τήν Πίστιν των καί ἐδήλωνον ὅτι προσχωροῦν εἰς τήν θρησκεία τοῦ ψευδοπροφήτου των.

Φόροι βαρεῖς, δ υ σ β ά σ τ α χ το ι ἐπιβάλλοντο εἰς τούς ῥαγιᾶδες, οἱ ὁποῖοι ὁπωσδήποτε θά ἔπρεπε νά εἰσπραχθοῦν, μία δέ ὁδός ἀπαλλαγῆς ἐκ τῶν φόρων ὑπῆρχεν, ἡ ἀλλαξοπιστία.

Ἐλεύθερος ἐκ τῶν φόρων ὁ ἀλλαξοπιστῶν.

Εὐνοῦχοι τῶν σουλτανικῶν ἀνακτόρων ἥρπαζον ἐκ τῶν ἀγκαλῶν τῶν μητέρων τάς ὡραιοτέρας Ἑλληνίδας καί ἐνέκλειον εἰς τά ἄντρα τῆς ἀκολασίας, τά περιβόητα χαρέμια.

Ἀξιωματικοί τοῦ ὀθωμανικοῦ στρατοῦ π ε ρ ι σ υ ν έ λ ε γ ο ν τά εὐρωστώτερα καί εὐφυέστερα παιδιά τῶν Χριστιανῶν διά νά τά κάμουν Γενιτσάρους.

Ὑπό τήν πίεσιν αὐτῶν, οἱ ἀσθενέστεροι χαρακτῆρες ἔπιπτον.

Ὄχι μόνον ἄτομα, ἀλλά καί οἰκογένειαι καί χωριά ὁλόκληρα μαζί μέ τούς ἱερεῖς των ἠλλαξοπίστουν.

Δέν εἶνε ὑπερβολήν νά εἴπωμεν, ὅτι ἕνα μέγα μέρος τῶν σημερινῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν καί νέμωνται τήν πλουσιωτάτην χώραν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, εἶνε μακρινοί ἀπόγονοι… Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπρόδωσαν τήν Πίστιν των.

Ὡς ἔγραφεν ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρύσανθος, τέως Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος:

– Οὐδείς ὑπάρχει τουρκικῆς καταγωγῆς καθ᾿ ὅλην τήν ὑπερθαλάσσιαν ὑπερκειμένην τῆς Τραπεζοῦντος χώραν καί τό πλεῖστον τῆς ὑπεράνωθεν τούτων διοικούσης περιφερείας Χαλδείας.

Πάντες δ᾿ οὗτοι (οἱ Τοῦρκοι) εἰσίν Ἕλληνες ἐξ Ἑλλήνων καταγόμενοι.

Πάντες οὗτοι πανδημεί ἤ τινες μόνον ἐξώμοσαν.

Ἰδίως ὁ ἐξισλαμισμός ἔκανε θραῦσιν εἰς τήν Μακεδονίαν, Ἤπειρον καί πρό πάντων Ἀλβανίαν, εἰς τήν ὁποίαν ὁ ἀριθμός τῶν Χριστιανῶν ἀπό 550 χιλιάδας κατῆλθεν εἰς τόν ἀριθμόν τῶν 50 χιλιάδων, οἱ ὁποῖοι καί αὐτοί ἐκινδύνευον νά ἐξισλαμισθοῦν.

Ἐκεῖνοι δε, οἱ ὁποῖοι ἔμενον ἀμετακίνητοι εἰς τήν Πίστιν τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὑφίσταντο σκληρούς διωγμούς καί μαρτύρια, τό δέ τελευταῖον αἷμα, ὅπερ ἐχύθη, ἦτο τό αἷμα τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς ἀρνία ἐσφάγησαν κατά τήν Μικρασιατικήν καταστροφήν.

Εἰς 2,5 ἑκατομμύρια συμποσοῦνται οἱ νεώτεροι οὗτοι Μάρτυρες!

Κατά δέ τό τέλος τοῦ 18ου αἰῶνος, περί τοῦ ὁποίου ὁμιλοῦμεν, ἐνεφανίσθη εἰς τό προσκήνιον τῆς ἱστορίας ἀγριώτατον θηρίον, ὁ Σουλτᾶνος Μουσταφᾶς ὁ Δ´, ὅστις συνέλαβε τό σατανικόν σχέδιον νά ἐνεργήσῃ μετοικεσίαν Βαβυλῶνος.

ὅλους δηλαδή τούς Χριστιανούς τῆς Ἑλλάδος νά μεταφέρῃ εἰς τά βάθη τῆς Ἀσίας, εἰς τήν Μεσοποταμίαν, εἰς δέ τήν Ἑλλάδα νά ἐγκαταστήσῃ ἀγρίας φυλάς, Ἀβασγούς, Κιρκασίους καί Κούρδους.

Ἐάν τό σχέδιον τοῦτο ἐξετελεῖτο, τελεία ἐκρίζωσις τῆς Χριστιανικῆς Ἑλλάδος θά ἐπετυγχάνετο.

Καί ταῦτα μέν ἐσκέπτοντο καί ἐνήργουν οἱ ὑιοί τοῦ σατανᾶ πρός καταστροφήν καί ἐξαφάνισιν τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ κόσμου”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες. (8)

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 7. Ἅγιος Ἱερομάρτυς Κοσμᾶς Αἰτωλός. Τρεῖς Λόγοι τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτη τοῦ Παρίου (1906-2010) (Ἐκ τοῦ: Κοσμᾶς Αἰτωλός. Ἐκδόσεις Σταυρός, Ἀθήνα 1998)
  Β΄ Λόγος: Ὁ Ἱεραπόστολος τοῦ Γένους. Ἀλβανία καί Κοσμᾶς. Ἐδημοσιεύθη εἰς τό ὑπ᾿ ἀριθμόν ??/1959 φύλλον τοῦ περιοδικοῦ «Χριστιανική Σπίθα». http://users.uoa.gr/
• 8. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄)