Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ὁμοίως καί κάθε Χριστιανός· ὅταν τοῦ ἔλθη πειρασμός καί δέν ἀρνηθῆ τόν Χριστόν, τότε εἶνε ἀληθής Χριστιανός» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΙΘ΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἑρμηνεύει τήν παραβολή τοῦ σπορέως, σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους λόγους τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Καί μέσα ἀπό τήν Θεόπνευστη «Β´ Διδαχή» γίνεται αὐτή γνωστή σήμερα καί σέ ἐμᾶς, ἡ ὁποία εἶναι καταγεγραμμένη ἀπό τούς μαθητές τοῦ λόγιου αὐτοῦ ἀνδρός, καθώς τόν ἀκολουθοῦσαν κατά χιλιάδες ἐκείνη τήν ἐποχή. Καί τῆς ὁποίας ἡ ἑρμηνεία ἔχει ὡς ἑξῆς:

Διδαχή Β΄

Ἡ παραβολή τοῦ σπορέως

– «Ἰδού ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τόν σπόρον αὐτοῦ. Καί ἐν τῷ σπείρειν αὐτόν ὁ μέν ἔπεσε παρά τήν ὁδόν, καί κατεπατήθη, καί τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγον αὐτό. (34)

Καί ἕτερον ἔπεσεν εἰς τήν πέτραν, καί φυέν, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου διά τό μή ἔχειν ἰκμάδα ἐξηράνθη· καί ἕτερον ἔπεσεν ἀναμέσον τῶν ἀκανθῶν καί ἔπνιξαν αὐτό· καί ἄλλο ἔπεσεν εἰς τήν ἀγαθήν γῆν καί φυέν ἐποίησεν ὅ μέν τριάκοντα, ὅ δέ ἑξήκοντα, ὅ δέ ἑκατόν.

Ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω».

Γράφει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής Ματθαῖος εἰς τό ἅγιον καί ἱερόν Εὐαγγέλιον:

– Ἦτο ἕνας γεωργός καί ἐβγῆκεν ἀπό τό σπίτι του, ἐπῆρε σπόρον καί ἐπήγαινε νά σπείρη εἰς τούς ἀγρούς του.

Καί ἐκεῖ ὁπού ἔσπερνεν, ἄλλος σπόρος ἔπεσεν εἰς τήν ὁδόν, ἄλλος εἰς τήν πέτραν, ἄλλος εἰς τάς ἀκάνθας καί ἄλλος εἰς τήν καλήν γῆν.

Ἐκεῖνος ὁ σπόρος ὁπού ἔπεσεν εἰς τήν ὁδόν δέν ἐφύτρωσε, διότι ἡ γῆ ἦτο σκληρά καί καταπατημένη καί ἦλθον τά πετεινά καί τόν ἔφαγον καί ἔμεινεν ἡ ὁδός ἄκαρπος.

Ἄλλος σπόρος ἔπεσεν εἰς τήν πέτραν, εἶχεν ὀλίγον χῶμα, ἐφύτρωσεν, ἀλλ᾿ εὐθύς ὁπού ἐβγῆκεν ὁ ἥλιος, ὡς μή ἔχων ρίζαν ἐξηράνθη καί ἔμεινεν ἄκαρπος καί αὐτός ὁ σπόρος.

Ἄλλος ἔπεσεν ἀνάμεσα εἰς τά ἀγκάθια, ἐφύτρωσε καί αὐτός, ἀλλ᾿ ἐβγῆκαν καί τά ἀγκάθια καί τόν ἔπνιξαν καί αὐτόν.

Ἐκεῖνος ὁπού ἔπεσεν εἰς τήν καλήν γῆν ἐκαρποφόρησε.

Ἔτσι ἔσπειρεν ἕνα κιλόν καί ἔκαμε ἑκατόν.

Ἄλλος ἔπεσεν εἰς κατωτέραν γῆν καί ἔκαμεν ἑξήκοντα.

Καί τέλος, ἄλλος εἰς ἔτι κατωτέραν καί ἔφερε τριάκοντα.

Ἡ ἑρμηνεία τῆς παραβολῆς

Μοῦ φαίνεται ὅτι ἐκαταλάβατε αὐτήν τήν παραβολήν.

Ἀλλά διά νά ἐννοήσητε καλύτερα, λέγομεν καί τά ἀκόλουθα καί προσέχετε νά ἀκούσητε τούς λόγους τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός ἔχει πολλά καί διάφορα ὀνόματα.

Λέγεται Θεός, Υἱός Θεοῦ, Υἱός ἀνθρώπου, σοφία, ζωή, ἀνάστασις καί γεωργός.

Ὁ Κύριος λοιπόν ἐβγῆκεν ἀπό τόν οἶκόν Του, δηλαδή ἀπό τούς πατρικούς κόλπους, διά τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας· κατεδέχθη ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ καί ἐσαρκώθη εἰς τήν κοιλίαν τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας.

Τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος· ὅλος μέσα εἰς τήν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου καί ὅλος πανταχοῦ παρών.

– Καί καθώς ἕνας ἄνθρωπος ἠμπορεῖ νά εἶνε ὁ νοῦς του ὅλος εἰς τήν πόλιν καί ὅλος εἰς τόν οἶκον του, καί πάλιν ὅλος ὁ νοῦς του νά εἶνε μέσα εἰς τό κεφάλι του –ὁ ἄνθρωπος ὁπού εἶνε πλάσμα τοῦ Θεοῦ ἔχει αὐτό τό χάρισμα–καί ὁ Θεός δέν δύναται νά εἶνε ὅλος εἰς τούς Οὐρανούς, καί ὅλος εἰς κάθε μέρος;

Οὕτως ἐβγῆκεν, ἀδελφοί μου, ὁ Κύριος ἀπό τόν οἶκόν του καί ἐπῆρε σπόρον νά σπείρη τά χωράφια του, τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων.

– Ποίος εἶνε ὁ σπόρος;

Τό ἅγιον Εὐαγγέλιον, τό νά πιστεύωμεν καί νά βαπτιζώμεθα εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί νά ἔχωμεν τήν ἀγάπην εἰς τόν Θεόν καί εἰς τούς ἀδελφούς μας.

– Ποία εἶνε ἡ ὁδός;

Εἶνε ὁ ὑπερήφανος ἄνθρωπος, ὁπού εἶνε σκληρά καί καταπατημένη ἡ καρδία του ἀπό τάς βιωτικάς μερίμνας· ἀκούει τόν λόγον, ἀλλά δέν ἐμβαίνει εἰς τήν καρδίαν του, καί ἔρχονται οἱ δαίμονες καί παίρνουν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, καί μένει ἄκαρπος ἤγουν χωρίς ψυχικήν ὠφέλειαν.

– Πέτρα εἶνε ἡ καρδία ἐκείνου ὁπού ἀκούει τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί τόν δέχεται μετά χαρᾶς, μά ἔχει ὀλίγην εὐλάβειαν εἰς τόν Χριστόν, καί ἅμα τοῦ ἔλθη ὁ πειρασμός, τόν ἀρνεῖται καί πηγαίνει μέ τόν διάβολον.

– Ἄκανθαι εἶνε ἐκεῖνος ὁπού ἀκούει τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, καί ὕστερον ἔρχονται τά πονηρά πάθη καί τόν πνίγουν, καί μένει καί αὐτός ἄκαρπος.

– Ἡ καλή γῆ εἶνε ὁ τέλειος ἄνθρωπος, ὅστις ἔφερεν ἑκατόν, ὁ μεσαῖος ἑξήκοντα καί ὁ κατώτερος τριάκοντα.

Μά τό κεκρυμμένον νόημα τῆς παραβολῆς δέν τό ἐννοήσατε, καί πρέπει εἰς ἕκαστον μέρος νά εἴπωμεν ἀπό ἕνα παράδειγμα.

Παραδείγματα πρός κατανόησιν τῆς παραβολῆς

Μανασσής, ὁ βασιλεύς τῶν Ἑβραίων

Τόν παλαιόν καιρόν ἦτο ἕνας βασιλεύς τῶν Ἑβραίων λεγόμενος Μανασσής, ὁ ὁποῖος τούς ἐβασάνιζε μέ πολλά παιδευτήρια.

Τόν ἐσυμβούλευαν οἱ προφῆται καί διδάσκαλοι νά κυβερνᾶ τόν λαόν μέ πραότητα, ἀλλ᾿ αὐτός δέν ἤκουε τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, δέν μετενόησε.

– Βλέπων ὁ Θεός τήν κακήν του γνώμην τί κάμνει;

Σηκώνει ἕνα βασιλέα ἀπό τήν ἀνατολήν καί τόν πολεμεῖ καί τόν παίρνει σκλάβον, καί τόν κλειδώνει μέσα εἰς ἕνα καζάνι διά νά τόν κάψη.

– Τί κάμνει ἐκεῖ ὁ Μανασσής, μέσα εἰς τό χάλκωμα;

Ἐνεθυμήθη τάς ἁμαρτίας του, ἔκλαυσε, παρεκάλεσε τόν Θεόν νά τόν ἐλευθερώση καί πλέον δέν ἁμαρτάνει.

Βλέπων ὁ Θεός τήν καλήν του γνώμην ἤκουσε τήν μετάνοιάν του, ἐδέχθη τά δάκρυά του καί ἔστειλεν ἕνα ἄγγελον καί τόν ἐλευθερώνει ἀπό ἐκεῖνον τόν κίνδυνον.

Ὕστερον ἐπώλησε τά πράγματά του καί τά ἔδωσεν ἐλεημοσύνην καί ὑπῆγε καί ἀσκήτευεν εἰς ὅλην του τήν ζωήν μέ νηστείας, ἀγρυπνίας, προσευχάς, καί ἐπῆγεν εἰς τόν Παράδεισον νά χαίρεται πάντοτε.

Ἀνίσως, ἀδελφοί μου, καί εἶνε κανείς ἀπό σᾶς καί εἶνε σκληροκάρδιος ὡσάν τόν Μανασσῆ καί ἐνθυμηθῆ τάς ἁμαρτίας του καί μετανοήση καί κλαύση, ἄς εἶνε βέβαιος ὅτι δέχεται τήν μετάνοιάν του καθώς τοῦ Μανασσῆ.

Πέτρος ὁ Ἀπόστολος

Νά εἴπωμεν δέ καί διά τήν πέτραν· ἔχομεν πολλά, ἀλλά μόνον ἕνα παράδειγμα θά εἴπωμεν, τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου.

– Τή Μεγάλη Πέμπτητό ἑσπέρας ἠξεύροντας ὁ Κύριος ὡς καρδιογνώστης Θεός ὅλα τά μέλλοντα, καί μάλιστα τήν καρδίαν τῶν Ἑβραίων καί τοῦ Ἰούδα, ἐκάθησε καί ἐδίδαξε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους πολλά καί διάφορα νοήματα.

Μεταξύ τῶν ἄλλων τούς εἶπε καί τοῦτον τόν λόγον:

– Νά ἠξεύρετε ὅτι ἕνας ἀπό σᾶς θά μέ πωλήση εἰς τούς Ἑβραίους διά τριάντα φλωρία, καί θά μέ περιγελάσουν οἱ Ἑβραῖοι, θά μέ ὑβρίσουν, θά μέ δείρουν καί θά μέ σταυρώσουν.

Ὅμως μή λυπεῖσθε, διότι ἐγώ θέλω νά σταυρωθῶ, διά νά σταυρώσω τήν ἁμαρτίαν καί τόν διάβολον, καί νά δώσω ζωήν εἰς τούς ἀνθρώπους.

Καί τήν τρίτην ἡμέραν ν᾿ ἀναστηθῶ καί νά χαροποιήσω ὑμᾶς καί τόν οὐρανόν καί τήν γῆν, καί νά φαρμακώσω τόν ἅδην καί τούς Ἑβραίους καί μάλιστα τόν διάβολον.

Μάθετε δέ καί τοῦτο, μαθηταί μου, ὅτι τότε θά μέ ἀφήσετε ὅλοι καί θά φύγετε.

Ἀπεκρίθη ὁ Πέτρος καί λέγει:

– Κύριε, ὅλοι καί ἄν σέ ἀρνηθοῦν, ἐγώ δέν σέ ἀρνοῦμαι ποτέ.

Τοῦ λέγει ὁ Κύριος:

– Καλά, Πέτρε· ὁ καιρός θέλει τό δείξει.

Λέγει ὁ Πέτρος:

– Ὄχι, Κύριε, μή γένοιτο νά σέ ἀρνηθῶ ποτέ.

Λέγει τοῦ ὁ Κύριος:

– Ἐσύ ὁπού λέγεις ὅτι μέ ἀγαπᾶς, θά μέ ἀρνηθῆς ἀπόψε· πρίν λαλήση ὁ πετεινός δίς, θά μέ ἀρνηθῆς τρίς.

Διότι καλύτερα ἤξευρεν ὁ Κύριος τήν καρδίαν τοῦ Πέτρου παρά ὁ ἴδιος.

Πάλιν λέγει ὁ Πέτρος:

– Ὄχι, Κύριε· ὅλοι ἄν σέ ἀρνηθοῦν, ἐγώ δέν σέ ἀρνοῦμαι.

– Τοῦ λέγει ὁ Κύριος: Τό σιτάρι ὅταν τό πυρώση ὁ ἥλιος, τότε φαίνεται πῶς εἶνε ριζωμένον, ἄν δέν ξηρανθῆ.

Ὁμοίως καί κάθε Χριστιανός· ὅταν τοῦ ἔλθη πειρασμός καί δέν ἀρνηθῆ τόν Χριστόν, τότε εἶνε ἀληθής Χριστιανός”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 34. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄)