Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Σέ δοξάζω, Θεέ μου, Σέ προσκυνῶ καί Σέ λατρεύω, ὅτι καθώς ἐβάλθηκες εἰς τόν τάφον, ἔτσι θά βαλθῶ καί ἐγώ» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

---

ΚΓ΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, λέγει σχετικά μέ τήν δουλεία τοῦ Γένους τῶν Ῥωμηῶν στήν (Γ΄) τρίτη κατά σειρά Θεόπνευστη «Διδαχή» του, τά ἑξῆς:

Ἡ δουλεία τοῦ Γένους

Τριακόσιους χρόνους μετά τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ μᾶς ἔστειλεν ὁ Θεός τόν Ἅγιον Κωνσταντῖνον καί ἐστερέωσε βασίλειον Χριστιανικόν· καί τό εἶχαν Χριστιανοί τό βασίλειον 1150 χρόνους. (38)

Ὕστερον τό ἐσήκωσεν ὁ Θεός ἀπό τούς Χριστιανούς καί ἔφερε τόν Τοῦρκον καί τοῦ τό ἔδωσε διά ἰδικόν μας καλόν, καί τό ἔχει ὁ Τοῦρκος 320 χρόνους.

– Καί διατί ἔφερεν ὁ Θεός τόν Τοῦρκον καί δέν ἔφερεν ἄλλο γένος;

Διά ἰδικόν μας συμφέρον.

Διότι τά ἄλλα ἔθνη θά μᾶς ἔβλαπτον εἰς τήν Πίστιν, ὁ δέ Τοῦρκος ἄσπρα ἅμα τοῦ δώσῃς κάμνεις ὅ,τι θέλεις.

Ὁ Χρυσοῦς Κανών

Θέλων ὁ Κύριος νά μᾶς φυλάξη ἀπό τήν κατάκρισιν μᾶς ἐχάρισεν ἕνα λόγον, τόν ὁποῖον ἄν φ υ λ ά ξ ω μ ε ν θά σωθῶμεν.

– Ποίος εἶνε ὁ λόγος οὗτος;

– «Ὅ σύ μισεῖς, ἑτέρῳ μή ποιήσῃς», δηλαδή:

– Ἐκεῖνο, τό ὁποῖον δέν θέλεις νά σοῦ κάμη ἄλλος, μή τό κάμνεις καί σύ εἰς ἄλλον.

Καθώς δέν θέλεις νά σέ κλέψουν οἱ ἄλλοι, ἔτσι καί σύ νά μή κλέπτης, νά μή φονεύης τούς ἄλλους.

Τό Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ

Τώρα σᾶς σ υ μ β ο υ λ ε ύ ω νά κάμετε ἀπό ἕνα κομβολόγιον μικροί καί μεγάλοι καί νά τό κρατῆτε μέ τό ἀριστερό χέρι, καί μέ τό δεξιό νά κάμνετε τόν Σταυρόν σας καί νά λέγετε:

– Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, διά τῆς Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν καί ἀνάξιον δοῦλόν σου.

Ὁ Πανάγαθος Θεός μᾶς ἐχάρισε τόν Τίμιον Σταυρόν μέ τόν ὁποῖον νά εὐλογῶμεν, καί τά Ἄχραντα Μυστήρια.

Μέ τόν Σταυρόν νά ἀνοίγωμεν τόν Παράδεισον.

Μέ τόν Σταυρόν νά διώκωμεν τούς δαίμονας· ἀλλά πρέπει νά ἔχωμεν τό χέρι μας καθαρόν ἀπό ἁμαρτίας, καί τότε κατακαίεται ὁ διάβολος καί φεύγει.

Ὅθεν, ἀδελφοί μου, ἤ τρώγετε ἤ πίνετε ἤ δουλεύετε, νά μή σᾶς λείπη αὐτός ὁ λόγος καί ὁ Σταυρός· καί καλόν καί ἅγιον εἶνε νά προσεύχεσθε πάντοτε τήν αὐγήν, τό βράδυ καί τά μεσάνυκτα.

Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου, πῶς πρέπει νά γίνεται ὁ Σταυρός καί τί σημαίνει.

– Πρῶτον· ὅπως ἡ Ἁγία Τριάς δοξάζεται εἰς τόν οὐρανόν ἀπό τούς Ἀγγέλους, οὕτω καί σύ νά σμίγης τά τρία σου δάκτυλα τῆς δεξιᾶς χειρός.

Καί μή δυνάμενος νά ἀναβῆς εἰς τόν οὐρανόν νά προσκυνήσῃς, βάνεις τήν χείραν σου εἰς τήν κεφαλήν σου –διότι ἡ κεφαλή σημαίνει τόν οὐρανόν– καί λέγεις:

– Καθώς οἱ Ἄγγελοι δοξάζουσι τήν Ἁγία Τριάδα εἰς τόν οὐρανόν, ἔτσι καί ἐγώ ὡς δοῦλος δοξάζω καί προσκυνῶ τήν Ἁγίαν Τριάδα.

Καί καθώς τά δάκτυλα εἶνε τρία, εἶνε ξεχωριστά, εἶνε καί μαζί, ἔτσι καί ἡ Ἁγία Τριάς εἶνε Τρία Πρόσωπα, ἀλλ᾿ εἷς Θεός.

Κατεβάζων τό χέρι σου εἰς τήν κοιλίαν σου νά λέγης:

– Σέ προσκυνῶ καί Σέ λατρεύω, Κύριέ μου, ὅτι κατεδέχθης καί ἐσαρκώθης εἰς τήν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου διά τάς ἁμαρτίας μας.

Τό βάζεις λοιπόν εἰς τόν δεξιόν σου ὦμον καί λέγεις:

– Σέ παρακαλῶ, Θεέ μου, νά μέ συγχωρήσῃς καί νά μέ βάλης εἰς τά δεξιά σου μέ τούς δικαίους.

Βάνοντάς το πάλιν εἰς τόν ἀριστερόν ὦμον λέγεις:

– Σέ παρακαλῶ, Κύριέ μου, μή μέ βάλης εἰς τά ἀριστερά μέ τούς ἁμαρτωλούς.

Ἔπειτα κύπτοντας κάτω εἰς τήν γῆν:

– Σέ δοξάζω, Θεέ μου, Σέ προσκυνῶ καί Σέ λατρεύω, ὅτι καθώς ἐβάλθηκες εἰς τόν τάφον, ἔτσι θά βαλθῶ καί ἐγώ.

Καί ὅταν σηκώνεσαι ὀρθός, φανερώνει τήν Ἀνάστασιν καί λέγεις:

– Σέ δοξάζω καί Σέ προσκυνῶ, Κύριέ μου, ὅτι Ἀνέστης ἐκ νεκρῶν διά νά μᾶς χαρίσῃς ζωήν αἰώνιον.

– Αὐτό σημαίνει ὁ Σταυρός!

Ἡ δύναμις τοῦ Σταυροῦ

Νά εἴπωμεν καί ἕνα παράδειγμα, νά ἰδῆτε τήν δύναμιν τοῦ Σταυροῦ.

Εἰς τήν Αἴγυπτον ἦτον ἕνας βασιλεύς ἀσεβῆς· εἶχε καί ἕνα Ἑβραῖο βεζίρην, ὅστις ἔπειτα ἔγινε Τοῦρκος.

Εἰς τήν Ἀλεξάνδρειαν ἦτον ἕνας Πατριάρχης, τό ὄνομα Ἰωακείμ, ἅγιος ἄνθρωπος καί σοφός.

Ἀκούων ὁ βασιλεύς ὅτι ἦτο ἅγιος ἄνθρωπος ὁ Πατριάρχης, τόν ἠγάπα πολύ.

– Λέγει ὁ Ἑβραῖος τοῦ βασιλέως: Κάτι πολλήν ἀγάπην ἔχεις εἰς τόν Πατριάρχην.

– Τοῦ λέγει ὁ βασιλεύς: Ὁ Πατριάρχης εἶνε καλός ἄνθρωπος.

– Τοῦ λέγει ὁ Ἑβραῖος: Κράξε, βασιλεῦ, τόν Πατριάρχην νά ἔλθη νά διαλεχθῶμεν μαζί, καί νά ἰδῆς ὅπου θά μείνη ἀναπολόγητος.

Ἔκραξεν ὁ βασιλεύς τοῦ Πατριάρχη νά ἔλθη.

– Λέγει του ὁ Ἑβραῖος: Ἐγώ θέλω, Πατριάρχη, νά διαλεχθῶμεν μερικά περί Πίστεως.

– Μέ τόν ὁρισμόν σου.

Ἕτοιμος εἶμαι διά τήν πίστιν μου νά χύσω καί τό αἷμα μου.

Καί κάμνων ἀρχήν ὁ Πατριάρχης νά φιλονικῆ μέ τόν Ἑβραῖον, μέ ἕναν τρόπον ἐπειδέξιον πάντοτε τόν ἑνίκα τόν Ἑβραῖον.

– Λέγει του ὁ Ἑβραῖος τοῦ Πατριάρχη: Διατί νά φιλονεικῶμεν;

Ἀκούω ὁπού λέγει ὁ Χριστός εἰς τό Εὐαγγέλιον ὅτι, ὅστις ἔχει πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, μεταφέρει ἕνα βουνό ἀπό ἕνα μέρος εἰς ἄλλο.

– Μάλιστα, τοῦ λέγει ὁ Πατριάρχης.

– Λέγει του ὁ Ἑβραῖος: Λοιπόν, ἄν εἶσαι ἄξιος, πρόσταξε καί σύ νά γίνῃ, καί τότε νά πιστεύσω.

Τότε ἐζήτησεν ὁ Πατριάρχης τρεῖς ἡμέρας διορίαν, καί λέγει τοῦ βασιλέως:

– Ἕτοιμος εἶμαι διά τό πρόσταγμα ὁπού εἴπομεν.

Ἦτο ἐκεῖ ἕνα βουνό τρεῖς ὥρας μακράν.

Λέγει ὁ Ἑβραῖος τοῦ Πατριάρχη νά σηκώση ἐκεῖνο τό βουνό.

Τότε πιάνει ὁ Πατριάρχης καί θυμιάζει ἐκεῖνο τό βουνό, καί κάμνει τόν Σταυρόν του τρεῖς φοράς, λέγων καί τό ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

– Εἶτα λέγει: Σέ προστάζω, ἐσέ, βουνό, νά σηκωθῆς νά ἔλθῃς εἰς τήν Αἴγυπτον.

– Καί, ὤ, τοῦ θαύματος!

Εὐθύς ἀσηκώθη τό βουνό καί ἔγινεν εἰς τρία, εἰς τύπον τῆς Ἁγίας Τριάδος, καί ἐκίνησε καί ἤρχετο.

– Φωνάζει ὁ βασιλεύς: Πατριάρχη, βοήθησέ μας, διότι ἐχαθήκαμεν.

Καί κάμνων δέησιν πάλιν ὁ Πατριάρχης, ἐστάθη τό βουνό εἰς ἕξ μίλια μακράν ἀπό τήν πόλιν.

Ἀλλ᾿ ὁ Ἑβραῖος δέν ἐπίστευσε καί λέγει τοῦ βασιλέως:

– Ὁ Χριστός, λέγει καί ἄλλο· ὅτι ὅποιος ἔχει Πίστιν, ἄν πίη θανάσιμον φαρμάκι, δέν ἀποθνήσει.

Λοιπόν, εἰπέ τοῦ Πατριάρχη νά τοῦ κάμω ἕνα φαρμάκι νά τό πίη, καί ἄν δέν ἀποθάνη, νά πιστεύσωμεν καί ἡμεῖς.

Νά ἠξεύρης καί τοῦτο, βασιλεῦ, ὅτι οἱ Χριστιανοί ἔχουν τόν Σταυρόν· κάμνοντές τον τά διαλύουν ὅλα· καί τό πικρό τό κάμνουν γλυκό.

Κάμνει λοιπόν ὁ Ἑβραῖος τό φαρμάκι ἵνα ἅμα τό ἐγγίξη εἰς τό στόμα του ὁ Πατριάρχης ἀποθάνη.

– Τό πηγαίνει εἰς τόν βασιλέα καί τοῦ λέγει: Πρόσταξε τόν Πατριάρχην νά τό πίη καί νά μή κάμη τόν Σταυρόν του.

Κράζει ὁ βασιλεύς τόν Πατριάρχην καί τόν προστάζει νά πίη τό φαρμάκι ὡς ἤθελεν ὁ Ἑβραῖος.

– Καλά, λέγει ὁ Πατριάρχης· μοῦ ἔδωσες, βασιλεῦ, τοῦτο τό ποτήρι, μά δέν μοῦ εἶπες πόθεν νά τό πίω;

Καί κάμνων τό δεξιόν του χέρι ὡς νά εὐλογῆ εἰς τύπον, ἐρωτᾶ πόθεν νά τό πίη, ἐδῶθεν ἤ ἐκεῖθεν, καί τό σταυρώνει.

Ἀμή ἐκεῖνος δέν τό ἐκατάλαβε.

– Λέγει του ὁ Ἑβραῖος: Πίε το ὅθεν θέλεις.

– Καί πίνοντάς το ὁ Πατριάρχης ἔμεινεν ὑγιής.

– Λέγει τότε τοῦ βασιλέως: Ἐγώ ἔπια ὅλο τό φαρμάκι, ὁ δέ Ἑβραῖος νά ξεπλύνη τό ποτήρι μέ ὀλίγο νερό καί νά τό πίη.

Καί ἄν δέν πάθη τίποτε, νά πιστεύσωμεν καί ἡμεῖς εἰς τήν Πίστιν του.

Δέν ἤθελεν ὁ Ἑβραῖος νά τό πίη, τόν ἐβίασεν ὅμως ὁ βασιλεύς καί τό ἔπιε, καί ὤ,τοῦ θαύματος!

Ἔσκασεν εὐθύς καί ἀπέθανεν.

– Ἐκαταλάβατε, ἀδελφοί μου;

Ὅστις ἔχει Πίστιν εἰς τόν Χριστόν μας καί εἶνε καθαρός δέν παθαίνει κανένα κακόν.

Ὅμως μέ καθαράς χείρας τό Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

38. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄, ΚΑ΄, ΚΒ΄)