Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Τό σχολεῖον ἀνοίγει τάς ἐκκλησίας· τό σχολεῖον ἀνοίγει τά Μοναστήρια» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Λ΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, μᾶς λέγει ὅτι ὁ Πανάγαθος Θεός, θέλει ἐμεῖς τά γνήσια παιδιά Του νά μετανοήσουμε τώρα. Εἶ δυνατόν ἀπό αὐτήν τήν στιγμή. Καί μέ καμμία ἀργοπορία. Σήμερα…! Δηλαδή τόσο ἄμεσα καί ὅσο ἔχουμε τό χρόνο ἀκόμη μπροστά μας.

Ἔστω καί στόν ἐλάχιστο πολύτιμο χρόνο μέ τήν κατάλληλη στιγμή γιά τήνμεγάλη ἀλλαγή στήν ψυχή μας, μέ τήν προσωπική μας μετάνοια, καί σύμφωνα μέ τά λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Λέγει γάρ· καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καί ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδού, νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού ἡμέρα σωτηρίας, μηδεμίαν ἐν μηδενί διδόντες προσκοπήν, ἵνα μή μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ᾿ ἐν παντί συνιστῶντες ἑαυτούς ὡς Θεοῦ διάκονοι» (Β’ Κορ. 6, 2-3).

Καί νά στρέψουμε ὅλο τό ἐνδιαφέρον μας, μόνον πρός τήν ἀληθινήν μετάνοιαν, ἡ ὁποία εἶναι καί «τό χωνευτήριον τῆς ἁμαρτίας», κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.

Ἀλλά γιά νά μήν συμβεῖ στό μέλλον καί ἡ δική μας ἀποστασία καί ὀργισθεῖ μαζί μας ὁ Δίκαιος καί Πανάγαθος Θεός καί μᾶς ἐγκαταλείψει ἡ Θεία Χάρη Του.

Διότι τότε πράγματι θά μᾶς ἀφήσει μέσα ἀπό τήν ἀγκαλιά Του καί ἀπό τά Παντοδύναμα καί τά Πανάγια χέρια Του καί θά μᾶς ἐγκαταλείψει παντελῶς ἡ Θεία Χάρη Του.

Καί ἀσφαλῶς τότε κινδυνεύουμε νά πάθουμε χειρότερα ἀκόμη κι’ ἐμεῖς οἱ πιστοί ὈρθόδοξοιΧριστιανοί, ἴσως καί πολλά περισσότερα καί ἀπό αὐτά πού ἔπαθαν οἱ Ἑβραῖοι.

Γι’ αὐτό ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἱερομόναχος Πατροκοσμᾶς, μᾶς διδάσκει καί μᾶς τό λέει πολύ ξεκάθαρα ὅτι ἡ δική του Θεομίμητη πνευματική ἐργασία, μέ τήν προσωπική μετάνοιά μας γίνεται καί ἡ δική μας ἀληθινή ἐργασία. Διότι ἐτοῦτο εἶναι τό Θεόπνευστο ἔργο τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας καί ἡ ζωντανή ἔκφραση τῆς ζωῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ῥωμηῶν τοῦ Γένους μας, μέ τήν πλούσια Ὀρθόδοξη Παράδοσή της.

Ἡ Ἐργασία μου εἶνε Ἐργασία τοῦ Γένους

“Χριστιανοί μου, φθάνουν αὐτά· δέν ἠμπορῶ νά σᾶς εἴπω περισσότερα. (46)

Σᾶς εἶπα καί ἐγώ ἐκεῖνο ὁπού μέ ἐφώτισεν ὁ Θεός· ζητήσατε καί ἡ εὐγένιά σας νά μάθετε τά ἄλλα.

Εἶσθε φρόνιμοι καί γνωστικοί· καταλάβατε τό καλόν σας καί κάμετέ το.

– Τώρα τί κάμνομεν, Χριστιανοί μου;

– Ἐγώ σᾶς συμβουλεύω, ἀμή δέν μέ συμβουλεύετε καί ἡ εὐγενία σας;

Ἡ ἐργασία ἡ ἰδική μου, εἶνε καί ἰδική σας, εἶνε τῆς Πίστεώς μας, τοῦ Γένους μας.

– Ἔχω καί δυό λογισμούς.

Ὁ ἕνας λογισμός μοῦ λέγει νά σᾶς εὐχηθῶ καί νά μέ εὐχηθῆτε, καί νά σηκωθῶ νά πηγαίνω εἰς ἄλλο μέρος, νά ἀκούσουν καί ἄλλοι ἀδελφοί μας ὁπού μέ καρτεροῦν.

Ὁ ἄλλος λογισμός μοῦ λέγει:

– Ὄχι, μή πηγαίνης, μόνον κάθησε νά κάμης καθώς ἔκαμες καί εἰς τά ἄλλα χωρία, νά τελειώσῃς καί τά ἐπίλοιπα.

Διότι αὐτά ὁπού εἴπομεν εἰς τρεῖς λόγους μέ συντομίαν, ὁμοιάζουν ὡσάν ἕνας ἄνθρωπος νά κτίση μία ἐκκλησίαν χωρίς σκεπήν.

Τά ἄλλα ὁπού ἔχομεν νά εἴπωμεν ὁμοιάζουν ὡσάν σκεπήν.

– Ποία εἶνε ἡ σκεπή;

Ἐγώ βλέπω τό Γένος μας, ὁπού ἔπεσεν εἰς πολλά κακά· ἔχουν κατάρες, ἀφορισμούς, ἀναθεματισμούς, ὅρκους, βλασφημίας καί ἄλλα τοιαῦτα.

Νά καθαρισθοῦν πρώτον οἱ Χριστιανοί νά ἁγιασθοῦν τά χωρία των καί νά καθαρισθοῦν ψυχικῶς καί σωματικῶς.

Τό δεύτερον παρακινῶ τούς Χριστιανούς νά φ τ ι ά σ ο υ ν Σταυρούς καί κομποσχοίνια, καί παρακαλῶ τόν Χριστόν μας καί τά εὐλογεῖ, διά νά τά ἔχουν οἱ Χριστιανοί φυλακτήρια.

Τρίτον εἶνε ὁπού κάμνω τούς Χριστιανούς ὅλους καί συγχωροῦν ζωντανούς καί ἀποθαμένους.

– Ἀλλά τώρα μοῦ δίνετε τήν εὐχήν σας νά πηγαίνω, καί τά ἄλλα τά τελειώνετε ἡ εὐγένιά σας;

– Ὄχι, ἅγιε διδάσκαλε, σέ παρακαλοῦμεν νά καθήσῃς νά μᾶς τελειώσῃς, διότι δέν ἠξεύρομεν νά τά κάμωμεν.

Καλά, Χριστιανοί μου, διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ μας καί τήν ἰδικήν σας θά καθήσω.

Τό Ἅγιον Εὐχέλαιον

– Εἶνε πολλοί παπάδες ἐδῶ;

– Κάμνετε τόν κόπον, ἅγιοι ἱερεῖς, νά σηκωθῆτε ἐπάνω νά ἰδῶ, εἶσθε πολλοί;

– Ἅγιοι ἱερεῖς, μοῦ κάμνετε μίαν χάριν, νά δ ι α β ά σ ω μ ε ν ἕνα ἅγιον Εὐχέλαιον, νά χρισθοῦν οἱ Χριστιανοί οἱ ἀδελφοί μας;

– Ὁρισμός σου, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

Ἔχω φλωρία πολλά νά σᾶς πληρώσω, μά δέν σᾶς τά δίδω.

Θέλω χάρισμα, διότι μέ πληρωμήν δέν ἐνεργεῖ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, τοῦ Παναγίου Πνεύματος· διότι ἔτσι λέγει ὁ Χριστός μας:

– Χάρισμα σᾶς ἔδωσα ἐγώ τήν Χάριν μου, χάρισμα νά τήν δίδετε καί σεῖς εἰς τούς ἀδελφούς σας.

– Τό κάμνετε ἅγιοι ἱερεῖς;

– Μάλιστα, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

– Παρακαλῶ καί ἐγώ τούς Χριστιανούς καί σᾶς συγχωροῦν δι᾿ αὐτό τό χάρισμα.

Θέλετε νά βάλω τούς Χριστιανούς νά σᾶς συγχωρήσουν, ἤ δέν ἔχετε ἁμαρτίας;

– Καί σᾶς φιλεύω αὔριον ἀπό ἕνα βιβλίον, ὄχι διά πληρωμήν, ἀλλά διά μίαν εὐχήν.

– Ὁρισμός σου.

Σᾶς παρακαλῶ, Χριστιανοί μου, νά εἰπῆτε διά τούς ἁγίους ἱερεῖς, ὁπού θά σᾶς διαβάσουν τό ἅγιον Εὐχέλαιον, τρεῖς φοράς:

– Ὁ Θεός συγχωρῆσοι καί ἐλεῆσοι αὐτούς.

Ἄν θέλετε καί ἡ ἁγιωσύνη σας ζητήσατε συγχώρησιν.

Ἅγιε ἐφημέριε, μοῦ χρειάζονται ἀπόψε νά ἑτοιμάσῃς εἴκοσι φλιτζάνια καί δυό ὀκάδες λάδι.

Χριαλίδια ἔχει τό παιδί τό ἰδικό μου καί σοῦ δίδει.

Καί ἄν θέλης, περιπάτησε, παπά μου, εἰς τά σπίτια νά μαζεύσῃς καμμιά δεκαριά ὀκάδες λάδι, καί βάνεις διά τό Εὐχέλαιον μία ὀκά, καί τό ἄλλο τό δίνεις τῆς παπαδιᾶς καί τό τρώγει.

– Δέν εἶνε καλά ἔτσι;

– Τό κάμνεις;

– Τό κάμνω, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

– Ἄν δέν τό κάμης, αὔριον σέ κηρύττω ψεύστη καί σέ ἐντροπιάζω.

Σηκωθῆτε ἐπάνω δέκα ἐντόπιοι· ἀκούσατε.

Οἱ πέντε νά κάμετε ἀπόψε δεκαπέντε σακκιά· καί σεῖς αἱ γυναῖκες νά φέρετε ψωμί καί τό σιτάρι ἀπόψε· καί σεῖς οἱ πέντε νά σταθῆτε ἐπίτροποι, καί νά κόψετε τά ψωμιά καί νά τά βάλετε μέσα στά σακκιά, καί τό σιτάρι.

– Τό κάμνετε;

– Τό κάμνομεν, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

Ἐσεῖς οἱ ἄλλοι πέντε νά φέρετε πέντε καζάνια νερό ἀπόψε νά ξημερωθοῦν ἕτοιμα διά νά παρακαλέσωμεν τόν Χριστόν αὔριον νά τά εὐλογήση καί νά πάρουν οἱ Χριστιανοί δι᾿ ἁγιασμόν.

– Τό κάμνετε;

– Τό κάμνομεν, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

– Καλά, παιδιά μου.

Καθήσατε νά τ ε λ ε ι ώ σ ω μ ε ν καί τά ἐπίλοιπα. (Τά ἐπίλοιπα εἶνε εἰς τό τέλος τῆς Α´ διδαχῆς).

– Προσέχετε λοιπόν, παιδιά μου, νά μή ὑπερηφανεύεσθε.

Διδαχή Ε´

Ἡ Χριστιανική Μόρφωσις τῆς Νέας Γενεᾶς

Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν καί πάντα τά ἐν αὐτοῖς, λέγει ὁ Προφήτης Μωϋσῆς πεφωτισμένος ἐκ Πνεύματος Ἁγίου εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν.

Τόν παλαιόν καιρόν, Χριστιανοί μου, ἐγίνοντο καλοί ἄνθρωποι.

Μεταξύ εἰς τούς πολλούς ἔχομεν καί ἕνα ὀνομαζόμενον Μωϋσῆν.

Ὁ Μωϋσῆς, ἀδελφοί μου, ἀπό μικρόν παιδίον ἔλαβε δυό πράγματα εἰς τήν καρδίαν του· ἀγάπην εἰς τόν Θεόν καί εἰς τούς ἀδελφούς του.

Αὐτάς τάς δυό ἀγάπας νά ἔχετε, χαράν, δόξαν, ἀγαλλίασιν, πλοῦτον, θησαυρόν· νά χαιρώμεθα μέ αὐτάς τάς δυό ἀγάπας πάντοτε.

Σαράντα χρόνους ἐσπούδασεν ὁ Προφήτης Μωϋσῆς νά μάθῃ τά γράμματα, διά νά καταλάβῃ ποῦ περιπατεῖ.

Νά σπουδάζετε καί ἐσεῖς, ἀδελφοί μου, νά μανθάνετε γράμματα ὅσον ἠμπορεῖτε.

Καί ἄν δέν ἐμάθετε οἱ πατέρες, νά σπουδάζετε τά παιδιά σας, νά μανθάνουν τά ἑλληνικά, διότι καί ἡ Ἐκκλησία μας εἶνε εἰς τήν ἑλληνικήν.

Καί ἄν δέν σπουδάσῃς τά ἑλληνικά, ἀδελφέ μου, δέν ἠμπορεῖς νά καταλάβης ἐκεῖνα ὁπού ὁμολογεῖ ἡ Ἐκκλησία μας.

Καλύτερον, ἀδελφέ μου, νά ἔχῃς ἑλληνικόν σχολεῖον εἰς τήν χῶραν σου, παρά νά ἔχῃς βρύσες καί ποτάμια· καί ὡσάν μάθης τό παιδί σου γράμματα, τότε λέγετε ἄνθρωπος.

Τό σχολεῖον ἀνοίγει τάς ἐκκλησίας· τό σχολεῖον ἀνοίγει τά Μοναστήρια”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

46. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄, ΚΑ΄, ΚΒ΄, ΚΓ΄, ΚΔ΄, ΚΕ΄, ΚΣΤ΄, ΚΗ΄, ΚΘ΄)