Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Καί νά συγχωρᾶτε τόν ἐχθρόν σας καί νά μή φροντίζετε μοναχά διά λόγου σας, ἀλλά νά ἑρμηνεύετε καί τά ἀδέλφια σας καί τά παιδιά σας» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΛΕ΄ Μέρος

Ὁ ταπεινός Ἱερομόναχος Πατροκοσμᾶς, συνειδητά ἐπικεντρώνεται στήν Διδαχή τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου καί στήν Πατερική διδασκαλία, ὁμιλώντας πάντα μέ τήν ἁπλή γλῶσσα τοῦ λαοῦ, καί χρησιμοποιώντας τήν «ἐκκλησιαστική ἑλληνική» γλῶσσα, ὡς ἀναγεννητής τοῦ ὀρθοδόξου ἡσυχασμοῦ, καί προπάντων ὡς ἕνας πραγματικά βαθύς γνώστης τῆς Φιλοκαλίας.

Ἡ Φιλοκαλία προσφέροντας τήν νηπτική καί τήν ἀσκητική ἐμπειρία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στόν εὐλαβή λαό τοῦ Θεοῦ, ἀποτέλεσε καί τήν οὐσιαστική «πνευματική τροφή» ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, ἀνά τούς «αἰώνες».

Ὅπως ἐπίσης καί ἡ «πηγαία» Ὀρθόδοξη Πίστη ἀποτελεῖ τό ἀληθινό κριτήριο τῆς σύγχρονης ἐποχῆς μας, ὡς ἡ μόνη γνήσια ἐμπειρική μαρτυρία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πνεύματος καί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας μέσω τῆς μυστηριακῆς βιωματικῆς μας Θεογνωσίας.

Ὁ σκοπός τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ ἦταν ἱερός καί γι’ αὐτό ἐπετεύχθη, ὥστε μέσα ἀπό τίς ἁγιογραφικές καί πατερικές «Διδαχές» του, ἡ ἑλληνική παιδεία τοῦ Γένους μας, πραγματικά καί ἀποκλειστικά νά ὑπηρετήσει τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελικοῦ καί κηρυγματικοῦ λόγου, τήν «χρηστοήθεια» καί τήν ἀρετή.

Ὁ Πατροκοσμᾶς, μᾶς διδάσκει πώς θά ἀναζητήσουμε ἕναν Ὀρθόδοξον Πνευματικόν πρακτικόν καί ἀρετῆς ἄνθρωπον, γιά νά ἐξομολογηθοῦμε ταπεινά μέ τήν ἀληθινή μετάνοια καί μέσα ἀπό τήν ἀπόλυτη εἰλικρίνειά μας, ὡς ἑξῆς:

Ἡ Εἰλικρινής Ἐξομολόγησις

– “Πάντοτε, π α ι δ ι ά μου, ἐδῶ ὁπού ἦλθα, ἔχω χαράν καί λύπην. (52)

Ἔρχονται οἱ Χριστιανοί κατά μόνας νά μοῦ εἰποῦν τό παράπονόν τους, καί δέν δύναται ἕνας δοῦλος νά δουλεύσῃ δυό αὐθεντάδες, καί δέν δύναμαι νά τούς ἐξομολογήσω ἀπό ἕναν – ἕναν καί τούς διώχνω.

Καί ἡ καρδία μου κόπτεται ὡσάν ἕνας ὁπού ἔχει ἕνα παιδίον, τό ὁποῖον εἶνε ἄρρωστον, καί δέν τό δέχεται.

Ἀλλά πρέπει νά σᾶς ἐξομολογήσω παρρησία.

Καί ἄν οὕτως, παιδιά μου, θέλετε πάρει τέσσερις τρίχες ἀπό τά γένεια μου, καί ἐγώ παίρνω τό βάρος ἀπό τά ἁμαρτήματά σας.

Ἀπό τόν καιρόν ὁπού ἐγεννηθήκατε ὅλα ἐπάνω μου εἶνε.

Καί σεῖς νά ἐξηγήσετε τά τέσσερα νοήματα καί νά τά μάθετε (Ἰδέ Διδαχήν Δ΄).

Καί ἄν θέλετε, παιδιά μου, νά σᾶς εἰπῶ, νά εὑρῆτε ἕνα πνευματικόν πρακτικόν καί ἀρετῆς ἄνθρωπον, νά ἐξομολογηθῆτε, νά εἰπῆτε τά ἁμαρτήματά σας.

Νά μή ἀφήσετε κανένα· καί ἄν ἀφήσετε, ὅλον τόν μισθόν τόν χάνετε.

Καί νά συγχωρᾶτε τόν ἐχθρόν σας καί νά μή φροντίζετε μοναχά διά λόγου σας, ἀλλά νά ἑρμηνεύετε καί τά ἀδέλφια σας καί τά παιδιά σας.

Καί νά ἔχετε τήν εὐχήν μου καί τήν εὐχήν τῆς Παναγίας καί τήν εὐχήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐσταυρωμένου καί ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Διδαχή Ζ´

Ἡ Ἑορτή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός μας, ἀδελφοί μου, ὁ γλυκύτατός μας αὐθέντης καί Δεσπότης, ὁ ποιητής τῶν Ἀγγέλων καί πάσης νοητῆς καί αἰσθητῆς κτίσεως.

Παρακινούμενος ἀπό τήν εὐσπλαχνία του, ἀπό τήν πολλήν του καθαρότητα, ἀπό τήν πολλήν του ἀγάπην, ὁπού ἔχει εἰς τό γένος μας.

Καί σιμά εἰς τά πολλά καί ἄπειρα χαρίσματα, ὁπού μᾶς ἐχάρισε καί μᾶς χαρίζει καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν καί ὥραν καί στιγμήν, ἰδού ὁπού μᾶς ἠξιωσε καί σήμερον τήν αὐγήν καί τόν ἐδοξάσαμε καί ἐτιμήσαμε τήν Δέσποινά μας τήν Θεοτόκον.

Καί ἄμποτες ὁ Κύριος νά εὐσπλαχνισθῆ, νά συγχωρήσῃ καί τά ἁμαρτήματά μας καί νά μᾶς ἀξιώση καί νά περάσωμεν καί ἐδῶ καλά.

Καί νά πηγαίνωμεν καί εἰς τόν Παράδεισον νά δοξάζωμεν τήν Παναγίαν Τριάδα.

Περίληψις Προηγουμένης Διδαχῆς

– Μέ ἀξίωσεν ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου, καί μένα τόν ἁμαρτωλόν καί ἦρθα ἐχθές ἐδῶ εἰς τήν εὐλογημένην χῶραν σας καί σᾶς ἀπόλαυσα.

Καί εἴπαμεν καί μερικά νοήματα εἰς τήν ἁγίαν σας Ἐκκλησίαν, καθώς ἐφώτισε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον τούς Προφήτας, τούς ἁγίους Ἀποστόλους, τούς ἁγίους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας καί μᾶς ἔγραψαν.

Σιμά εἰς τά πολλά εἴπαμεν καί διά τόν Θεόν μας, πού εἶνε ἕνας, ἡ ἀγάπη, ἡ δέ Τριάς, Πατήρ, Υἱός καί Ἅγιον Πνεῦμα.

Παρακινούμενος ὁ Κύριος ἀπό τήν πολλήν του εὐσπλαχνίαν ἔκαμε πρῶτα δέκα τάγματα Ἀγγέλων.

– Τό πρῶτον τάγμα ἐξέπεσεν ἀπό τήν ὑπερηφάνειάν του καί ἔγιναν δαίμονες.

Τότε ἐπρόσταξεν ὁ Πανάγαθος Θεός καί ἔγινεν ὁ κόσμος ἐτοῦτος.

Καί ἔκαμεν ἕνα ἄνδρα καί μίαν γυναίκα ὡσάν ἐμᾶς, τό σῶμα ἀπό τήν λάσπην καί τήν ψυχήν ἀγγελικήν, ἀθάνατην.

Ὠνόμασε τόν ἄνδρα Ἀδάμ καί τήν γυναίκα Εὔαν καί ἔκαμεν καί ἕνα Παράδεισον ὁ Θεός κατά τό μέρος τῆς ἀνατολῆς, ὅλο χαρά καί εὐφροσύνη.

Ἔλαβε τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔαν μέσα εἰς τόν Παράδεισον καί ἐχαίρονταν ὡσάν οἱ ἄγγελοι.

Τούς ἐπαράγγειλε νά μή φάγουν, ἀπό μίαν συκιάν σύκα.

Ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα ἐκαταφρόνησαν τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ μας καί ἔφαγαν.

– Δέν εἶπαν ὅ,τι ἔκαμαν.

Τούς ἐδίωξεν ὁ Θεός ἀπό τόν Παράδεισον καί ἔζησαν εἰς ἐτοῦτον τόν κόσμον ἐννεακοσίους τριάκοντα χρόνους μέ μαῦρα καί πικρά δάκρυα.

Ἀπέθανεν ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα, ἐπῆγαν εἰς τήν Κόλασιν καί ἐκαίγονταν καί ἐφλογίζονταν πέντε ἥμισυ χιλιάδες χρόνια, διά μίαν ἁμαρτίαν μόνον, καθώς ἀναφέραμεν τήν ἱστορίαν ἐψές τό βράδυ καί τήν ἀφήκαμεν.

Ἡ πρό Χριστοῦ Εἰδωλολατρεία, ἡ Διαφθορά τῶν Ἠθῶν καί τό Μίσος τοῦ Σατανᾶ κατά τῆς Οἰκογενείας

Τώρα πάλιν ἐλπίζοντας εἰς τήν εὐσπλαχνίαν τοῦ Χριστοῦ μας, καθώς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον μᾶς φωτίση, θά κάμωμεν ἀρχήν νά εἰποῦμεν καί τά ἐπίλοιπα μέ συντομίαν.

Καί πάλιν ὄχι ὅλα νά τά εἰποῦμεν, διατί δέν εἶνε δυνατόν, θέλομεν χρόνους καί καιρούς, ἀλλά μερικά, ὅπου φαίνονται ἀναγκαιότερα.

Ἕως τούς πέντε ἥμισυ χιλιάδες χρόνους οἱ ἄνθρωποι ὅπου ἀπέθαναν ἐπήγαιναν εἰς τήν Κόλασιν, ἐπειδή καί ὁ Παράδεισος ἦτον κλεισμένος.

– Εὐσπλαχνίσθη ὁ Πανάγαθος Θεός τό γένος τῶν ἀνθρώπων καί εὑρίσκοντας ἄξιον ὑποκείμενον τήν Δέσποινάν μας τήν Θεοτόκον, ἐκαταδέχθη ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ καί Θεός ἀληθινός καί ἡ ζωή τῶν ἁπάντων, ὁ γλυκύτατός μας Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός.

Καί ἔγινε τέλειος ἄνθρωπος ἐκ Πνεύματος Ἁγίου ἀπό τά καθαρώτατα αἵματα τῆς Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, διά νά μᾶς βγάλη ἀπό τάς χεῖρας τοῦ διαβόλου.

Ἕως τούς πέντε ἥμισυ χιλιάδες χρόνους πάλιν ὁ διάβολος ἔβγαλε ὅλες του τίς κακίες καί ἔβαλε σκοπόν νά χαλάση τόν κόσμον.

Καί ἐπαρακινοῦσε τούς ἀνθρώπους νά προσκυνοῦν διά Θεόν ἄλλος τόν ἥλιον καί ἄλλος τό φεγγάρι, ἄλλος τήν γῆν καί ἄλλος τήν θάλασσαν καί ἄλλος τά πετεινά καί τά χερσαῖα.

Ἔβαλεν ὁ διάβολος μέσα εἰς τήν καρδίαν τῶν ἀνθρώπων νά μισοῦνε τάς γυναῖκας καί αἱ γυναῖκες τούς ἄνδρας, διά νά μήν ὑπανδρεύωνται καί κάμουν παιδιά καί αὐξήση ὁ κόσμος.

Καί ἔτσι δέν ἐφρόντιζαν οἱ ἄνθρωποι νά ἔχουν παιδιά.

Καί, τό μεγαλύτερον, ἔρριχνεν ὁ διάβολος τούς ἀνθρώπους εἰς ἀρσενοκοιτίες, κτηνοκοιτίες καί ἄλλα αἰσχρά, ὁποῖα δέν τά ἔκαμε μήτε σκύλος μήτε γάϊδαρος.

Θέλοντας ὁ Πανάγαθος Θεός νά κόψη τό κακόν ἐπαράγγειλε πώς ὅποιος δέν κάνει παιδιά, εἶνε κατηραμένος.

Καί ἔτσι, ἀκούοντες οἱ ἄνθρωποι τήν κατάραν τοῦ Θεοῦ, ἐφοβοῦντο καί ἔπαιρνε ἕνας ἄνδρας μίαν γυναίκα καί ἡ γυναίκα ἕνα ἄνδρα.

– Ἀνίσως καί εἶνε κανένας ἐδῶ ἀπό τήν εὐγένιά σας, ὁπού δέν κάμνει παιδιά, ἄς μήν λυπᾶται.

Δέν τό εἶπε διά ἐσένα ὁ Θεός, διατί δέν κάμνεις παιδιά, νά ἔχῃς κατάρα, διατί καί ἐγώ δέν κάμνω παιδιά, μά ὡσάν ἐγώ ἔχω κατάρα, ἔχεις καί σύ.

Αὐτό τό εἶπεν ὁ Θεός νά διακόψῃ τόν κακόν σκοπόν τοῦ διαβόλου καί μήν λυπᾶσαι, δέν ἔχεις καμμίαν κατάραν.

Πάλιν ὡσάν θέλης νά κάμης παιδιά, εὔκολον εἶνε.

– Ἔ, πάρε ἕνα πτωχό παιδί καί κάμε το π ν ε υ μ α τ ι κ ό σου παιδί νά χαίρεσαι καί νά εὐφραίνεσαι καί σύ, νά χαίρεται καί ἐκεῖνο.

Διά ἐκεῖνο τό παιδί, ὁποῦ σοῦ γεννᾶ ἡ γυναίκα σου, δέν σοῦ χρεωστεῖ ὁ Θεός χάριν, διότι τό κάμνεις ἀπό σαρκικόν πάθος.

Μά διά ἐκεῖνο τό πτωχό παιδί ἔχεις χίλιες φορές μισθόν ἀπό τόν Θεόν εἰς τήν ψυχήν σου καί τιμήν ἀπό τούς ἀνθρώπους.

Διατί τό κάμνεις μέ τό θέλημά σου π ν ε υ μ α τ ι κ ό ν παιδί.

Καί νά προσέχης ἐσύ ὁ ἄνδρας νά μήν μεταχειρίζεσαι τήν γυναῖκα σου μέ ἄγριον μάτι, πώς δέν σοῦ κάμνει παιδιά.

Δέν ἔχει κανένα φταίξιμο ἡ γυναίκα σου εἰς αὐτό, εἶνε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Καί μήν τό κάμνετε καθώς τό ἔκαμεν ἕνα τρελλός καί ἀνόητος· διατί δέν ἔκαμεν ἡ γυναίκα του παιδιά, τήν ἐχώρησε καί ἐπῆρεν ἄλλην.

Καί ἄλλος πάλιν, ἐπειδή δέν τοῦ ἔκαμεν ἡ γυναίκα του ἀρσενικά παιδιά, παρά μόνον θηλυκά, τήν ἐχώρησεν.

Ὡς λέγει ὁ Νόμος πώς κανένα πράγμα δέν τούς χωρίζει, ἐκτός ἄν πέσουν εἰς πορνείαν· καί ὅποιος ἀφήσῃ τήν γυναῖκα του καί πάρῃ ἄλλην, ἐκεῖνος θά κριθῇ ὡς μοιχός.

Ὁ διάβολος θέλει νά χωρίζουνε τά ἀνδρόγυνα καί ὄχι ὁ Θεός”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

52. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄, ΚΑ΄, ΚΒ΄, ΚΓ΄, ΚΔ΄, ΚΕ΄, ΚΣΤ΄, ΚΗ΄, ΚΘ΄, Λ΄, ΛΒ΄, ΛΓ΄, ΛΔ΄ )