Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Πηγαίνετε καμμίαν φοράν εἰς τόν ἅγιον Τάφον νά προσκυνήσετε;» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΛΗ΄ Μέρος

Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἐκείνη πού ἐνισχύει καί ἐφοδιάζει τήν ταπεινή ψυχή, ὥστε μέ βάση τήν ἐπίγνωση τῶν πνευματικῶν της δυνατοτήτων μέσα ἀπό τήν ἀταλάντευτη πίστη καί ὑπακοή στό Θεῖον θέλημα νά ζήσει στόν Παράδεισο καί νά κερδίσει τήν αἰώνια ζωή.

Καί ἀφοῦ πρῶτα γνωρίσει ἐκ πείρας ὅτι «ἔχομεν μεταβῆ ἀπό τόν πνευματικόν θάνατον εἰς τήν πνευματικήν ζωήν». Καί ὅτι τά πάντα στηρίζονται στήν ἄπειρη εὐσπλαχνία μέ τήν ἀκατάλητη Θεία Δικαιοσύνη καί ὁδεύουν πρός τήν αἰωνιότητα κυρίως μέσα ἀπό τήν Παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ.

Αὐτή ἡ ψυχή μέ τό ἀνδρεῖο φρόνημα, θά μπορεῖ νά ἀντιμετωπίζει μέ γενναιότητα πραγματική, ὅλους τούς κατά παραχώρησιν Θεοῦ μεγάλους πειρασμούς καί θλίψεις, μαζί μέ τίς ποικίλες δυσκολίες τῆς ἐπίγειας ζωῆς.

Ὄντως, τότε μόνον ἡ ταπεινή καί ἀξία ψυχή πορεύεται πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα μέ τήν ταπείνωση καί μέ τήν ἀκλόνητη ἐλπίδα τῆς αἰωνίου ζωῆς.

Καί ὅλα αὐτά κατορθώνονται μέσα ἀπό τό «κήρυγμα τῆς ἀληθείας» τοῦ Ἐθναποστόλου καί νέου Ἰ­σα­πόστολου,Ἁγίου Πατροκοσμᾶ μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί μέ τήν δύναμη τοῦ Πανάγαθου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Καί ἡ ὁποία ἐνεργεῖ τά πάντα, μέσα ἀπό τήν ταπείνωση, μέ τήν «τελεία ὑπακοή» στό Θεῖον θέλημα καί μαζί μέ τήν «ἀνυπόκριτη ἀγάπη». Καί εἶναι πράγματι ἐκείνη ἡ ἀνιδιοτελής Ἀγάπη ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ «ὅλους μαζί στόν Παράδεισο», κατά τήν ταπεινή ρήση τοῦ ἁγίου Γέροντά μας, π. Νικολάου.

Ὁ Πατροκοσμᾶς, μᾶς διδάσκει γιά τήν σημασία ὁπού ἔχουνε οἱ σημαντικότεροι «οὐράνιοι» χώροι τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὡς ἑξῆς:

Τά Μέρη τοῦ Ναοῦ καί ἡ Σημασία των

Διατί τό ἅγιον Βῆμα σημαίνει καί τόν ἅγιον Τάφον τοῦ Χριστοῦ μας. (55)

– Πηγαίνετε καμμίαν φοράν εἰς τόν ἅγιον Τάφον νά προσκυνήσετε;

– Εἰς ἄλλα κοσμικά καί διαβολικά πηγαίνετε.

Καί ἐκεῖ, ὁπού ἐβάλθηκεν ὁ Χριστός μας διά τάς ἁμαρτίας μας, δέν πηγαίνετε;

– Τόσην ἀγάπην ἔχετε τοῦ Χριστοῦ;

Μέσα εἰς τό ἅγιον Βῆμα μίαν φοράν τόν χρόνον ἐπήγαινε ὁ ἀρχιερεύς καί τήν ἔβλεπεν τήν Θεοτόκον.

Νά χαίρεσθε καί νά εὐφραίνεσθε, ἅγιοι ἱερεῖς.

– Σιμά εἰς τά πολλά ὁπού σᾶς ἐχάρισεν ὁ Πανάγαθος Θεός, σᾶς ἐχάρισε καί τό ἅγιον Βῆμα, ὁπού σημαίνει τόν θρόνον τοῦ Θεοῦ.

Καί νά φυλάγεσθε ἐσεῖς οἱ κοσμικοί νά μήν μπαίνετε εἰς τό ἅγιον Βῆμα, διατί βάνετε φωτιά καί καίγεσθε.

Νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεσθε ὁμοίως καί οἱ ἄνδρες.

– Σιμά εἰς τά πολλά καλά, ὁπού σᾶς ἐχάρισεν ὁ Πανάγαθος Θεός, σᾶς ἐχάρισεν καί τό Καθολικόν, ὁπού σημαίνει τόν Παράδεισον.

Ὁμοίως πάλιν νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεστε χιλιάδες φορές καί οἱ γυναῖκες.

– Εἰς τά πολλά καλά, ὁπού σᾶς ἐχάρισεν ὁ Πανάγαθος Θεός, σᾶς ἐχάρισεν καί τόν νάρθηκα ὁπού σημαίνει τήν πόρταν τοῦ Παραδείσου.

Πρέπει καί ἐμεῖς οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ὅταν πηγαίνωμεν εἰς τήν ἐκκλησίαν, νά στεκώμαστε μέ εὐλάβειαν, μέ φόβον καί τρόμον, διά νά λάβωμεν συγχώρησιν τῶν ἁμαρτιῶν μας.

Καί καθώς ὅταν μπαίνωμεν μέσα εἰς τόν τάφον καί λησμονοῦμεν ὅλα τά κοσμικά, ὁμοίως καί ὅταν μπαίνωμεν μέσα εἰς τό στασίδι πρέπει νά λησμονοῦμεν ὅλα τά κακά.

– Τό στασίδι τί εἶνε;

Ἕνας τάφος ὀρθός καί μᾶς τόν ἐχάρισε διά διδάσκαλον, νά μπαίνωμεν μέσα καί νά σ τ ο χ α ζ ώ μ α σ τ ε τάς ἁμαρτίας μας, τόν θάνατον, τήν Κόλασιν, τόν Παράδεισον.

Ἄν τό κάμνετε ἔτσι, πολύ καλά τό κάμνετε.

Εἰ δέ καί πηγαίνετε καί στολίζεστε καί περιεργάζεστε ἕνας τόν ἄλλον καί κάνετε κουβέντες καί λακριντιά μέσα εἰς τήν ἐκκλησίαν, βάνετε φωτιά καί καίεστε.

Ἡ Εὐθύνη τῶν Ἱερέων διά τήν Τάξιν ἐν τοῖς Ναοῖς

– Ἐδῶ, Χριστιανοί μου, πῶς πηγαίνετε;

– Κάμετε λ α κ ρ ι ν τ ι ά μέσα εἰς τήν ἐκκλησίαν;

– Κάνουμε, ἅγιε τοῦ Θεοῦ.

– Ἀμή ἡ ἁγιωσύνη σας, ἅγιοι ἱερεῖς, τί τούς λέγετε;

– Τούς λέγουμε νά μή κουβεντιάζουνε, μά αὐτοί δέν μᾶς ἄκουν.

– Καί τί εἶνε ἡ ἀφορμή καί δέν σᾶς ἄκουν;

Μέ φαίνεται πώς νά εἴστενε ἡ αἰτία ἡ ἁγιωσύνη σας καί δέν σᾶς ἄκουν.

Ἄς σηκωθῆ ἐπάνω ἕνας παπάς ἀπό τήν ἁγιωσύνη σας, νά τόν ἐρωτήσω ἕνα ἐρώτημα.

– Ἔχεις παιδιά παπά μου;

– Ἔχω.

– Ὅταν βάνης τήν τράπεζαν νά φάγουν ψωμί τά παιδιά σου, πού πρέπει νά τήν βάλης;

– Εἰς τήν μέσην ἀπό τά παιδιά σου, διά νά σώνουν ὅλα, ἤ εἰς τήν ἄκρην, τά μισά νά τρώγουν καί τά ἄλλα μισά νά μή τρώγουν;

– Εἰς τήν μέσην διά νά σώνουν ὅλα.

– Μά ἄν τύχη καί τήν βάλης εἰς τήν ἄκρην, τά μισά νά τρώγουν καί τά ἄλλα μισά νά μήν τρώγουν, δέν πρέπει νά σέ κατηγορήσουν τά παιδιά σου;

– Πρέπει.

Νά ἰδοῦμε τώρα, δέσποτά μου, ποίος εἶνε πατέρας.

Ἡ τράπεζα ποιά εἶνε, τό φαγί ποίον εἶνε καί ποῖα εἶνε τά παιδιά;

Πατέρας πνευματικός καί ἐπίτροπος εἶσαι σύ, ἡ ἁγιωσύνη σου, ὁπού σέ ἔκαμεν ὁ Θεός.

Μητέρα εἶνε ἡ Ἐκκλησία.

Τράπεζα τό ἀναλόγι.

Φαγί εἶνε τά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας.

Καί τό ἅγιον Εὐαγγέλιον.

Παιδιά πνευματικά εἶνε οἱ Χριστιανοί.

– Τώρα δέν μέ φαίνεται πώς ὁμοίως πρέπει νά κάνης καί ἡ ἁγιωσύνη σου –δέν τό λέγω μόνον διά λόγου σου, ἀλλά νά ἀκούουν καί οἱ ἄλλοι– νά βάλης τό ἀναλόγι εἰς τό μέσον τῆς ἐκκλησίας.

– Νά διαβάζης παστρικά καί μεγαλοφώνως, διά νά ἀκούουν ὅλοι οἱ Χριστιανοί;

Καί ὡσάν ἀκούουν, δέν κουβεντιάζουν.

Ἀμή ὅταν διαβάζης ἐμπρός εἰς τόν Χριστόν καί τά λέγης μέσα σου, ὁπού ὁ Χριστός τά ἠξεύρει καί τά ἀκούεις μοναχός σου.

Ἔτσι καί οἱ Χριστιανοί, ἄνδρες καί γυναῖκες, ὡσάν δέν ἀκούουν καί δέν ἔχουν φαγί, τότε ἀρχινοῦνε τά λακριντιά μέσα εἰς τήν ἐκκλησίαν.

Καί λέγει ἡ μία γυναίκα τήν ἄλλην ποία ἔχει καλύτερον φόρεμα καί στολίδια.

Καί ὕστερα παίρνουν καί φεύγουν καί δέν ἔχουν ὄρεξιν νά ματαέρθουν.

Καί γίνεσαι αἰτία καί κολάζονται καί ἐκεῖνες καί κολάζεσαι καί ἡ ἁγιωσύνη σου.

– Μά τί πρέπει νά κάμης, παπά μου, διά νά μήν κολασθῆς;

– Ἐτραγούδησες καμμίαν φοράν, δέσποτά μου;

Ἐγώ εἶδα μίαν φοράν ἕνα πόρνον, ὁπού ἐδιάβαινε ἀπό κάτω ἀπό ἕνα σπίτι ὑψηλό, καί εἰς ἕνα παράθυρον μίαν κόρη.

Τήν εἶδε ὁ πόρνος, μά δέν τήν ἔβλεπε τόσον καλά.

Ἀνέβηκε εἰς ὑψηλότερον τόπον καί τήν ἔβλεπε καλύτερα.

Ἀρχίνισε καί ἐτραγούδα καί ἔλεγε:

– Ἄχ μαῦρα μάτια, μαῦρα φρύδια –νά εἰπῶ καί ἄλλο ἕνα– στοῦ παπᾶ τά παραθύρια.

– Τί ἤτανε ὁ σκοπός του;

Νά διώξη τόν Χριστόν ἀπό τήν καρδιά τῆς κόρης καί νά τῆς φέρη τόν διάβολον· νά διώξη τήν παρθενίαν καί νά φέρη τήν πορνείαν.

– Τώρα δέν πρέπει ἡ ἁγιωσύνη σου νά κάμης ὁμοίως;

Νά ἀνεβῆς ὑψηλά καί νά λέγης μέ κ α τ ά ν υ ξ ι ν καί μεγαλοφώνως:

– «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου».

– Καί ἄν ἠμπορής, νά κ λ α ί η ς, διά νά διώξης τόν διάβολον ἀπό τήν καρδίαν τῶν Χριστιανῶν.

Καί νά φέρης τόν Χριστόν.

– Νά διώξης τήν πορνείαν καί νά φέρης τήν παρθενίαν.

– Νά διώξης τήν ὑπερηφάνειαν καί νά φέρης τήν ταπείνωσιν.

Ἄν θέλετε, ἱερεῖς, νά σωθῆτε καί νά σωθοῦν καί οἱ Χριστιανοί, αὐτό κάμετε”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

55. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
–  Αφιέρωμα: Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου