Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Σεῖς, ἀδελφοί μου, ὁπού δέν κάμνετε παιδιά, νά ἔχετε τήν ἐλπίδα σας εἰς τόν Θεόν, ὡσάν ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΛΒ΄ Μέρος

Ὁ Ἰσαπόστολος Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὡς φιλοκαλικός διδάσκαλος τοῦ Γένους μας, ἀντιτάχθηκε σθεναρά τόσο πρός τόν –ξένο γιά ὅλους ἐμᾶς τούς γνήσιους Ὀρθόδοξους Ῥωμηούς–εὐσεβιστικό τρόπο ζωῆς, ὅσο καί στό ἀθεϊστικό, ἀλλά καί στό «ἀντιχριστοκεντρικό» καί «ἀντιτριαδικό», ὅπως καί τό ἀντιχριστιανικό πνεῦμα τῶν σύγχρονων νεοτεριστῶν καί τῶν πλέον μοντέρνων διαφωτιστῶν τῆς Δύσης, ἔναντι τῆς Ἁγίας καί τῆς ἀµωµήτου ἡµῶν Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας.

Ὁ ἱκανότατος Ἅγιος πνευματικός Πατέρας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, στήν οὐσία κατανόησε ὅλες τίς πνευματικές καί τίς ἠθικές διαφορές ἑνός μοντέρνου εὐρωπαϊκοῦ κόσμου μέσα ἀπό τήν διορατικότητα καί τήν ἀληθινά ταπεινή καί ἀξιοθαύμαστη ὀξυδέρκειά του.

Μέ τήν ἔμπρακτη ἀντίδρασή του στό εὐρωπαϊκό ρεῦμα τῆς ἐποχῆς του καί ταυτόχρονα μέ τόν ἀγώνα του μέσα ἀπ’ τήν βαρειά τουρκική σκλαβιά, θυσιάστηκε γιά τήν ἀκεραιότητα καί πνευματικότητα τοῦ ἑλληνορθόδοξου τρόπου τῆς ζωῆς τοῦ Γένους τῶν Ῥωμηῶν.

Μέσα στήν πάντα καθαρή, παρθένα καί πατρική ἀγκαλιά του, ὁ Πατροκοσμᾶς, διατηρῶντας ἀνέπαφο ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν νοθεία τοῦ ψεύδους –ἀνόθευτο τό Θεόσταλτο Εὐαγγελικό πνεῦμα– μέ τό πῦρ τό καιόμενον κατά τῶν μιαρῶν αἱρέσεων καί μέ τήν θεολογική ἐγρήγορση τῶν Ὁμολογητῶν Ἁγίων Πατέρων καί τήν ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας, ὅπως καί μέ κάθε ἕνα γνήσιο Ὀρθόδοξο βίωμα.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, μᾶς λέγει ὅτι ὁ Πανάγαθος Θεός δίδει ὅλα τά ἀγαθά, διά τοῦτον τόν λόγον καί οἱ ταπεινοί γονεῖς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, παρεκάλουν τόν Κύριο θερμότατα γιά νά τούς δώσῃ ἕνα καί μοναδικό τέκνο:

Ἡ Οἰκογένεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Τόν παλαιόν καιρόν ἦτο ἕνας ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰωακείμ, εἶχε δέ καί μίαν γυναίκα ὀνομαζομένην Ἄνναν. (48)

Καλός καί ὁ ἄνδρας καλή καί ἡ γυναίκα, καί ἀπό γένος βασιλικόν καί οἱ δυό, ἀλλά ἡ γυναίκα ἦτο καλυτέρα.

Πολλές γυναῖκες εὑρίσκονται εἰς τόν κόσμον ὁπού εἶνε καλύτερες ἀπό τούς ἄνδρας.

– Τί σέ ὠφελεῖ νά καυχᾶσαι πώς εἶσαι ἄνδρας, καί εἶσαι χειρότερος ἀπό τήν γυναίκα καί πηγαίνεις εἰς τήν Κόλασιν καί κ α ί ε σ α ι πάντοτε;

– Καί ἡ γυναίκα σου πηγαίνη εἰς τόν Παράδεισον νά χαίρεται πάντοτε;

Ἦσαν δέ, ἀδελφοί μου, ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα ἄνθρωποι εὐλαβεῖς, σώφρονες, ἐνάρετοι, ταπεινοί.

Εἶχαν τόν οἶκον των ξενοδοχεῖον, ἀλλά παιδιά δέν ἔκαμνον.

Γνωρίζοντες πώς ὁ Πανάγαθος Θεός δίδει ὅλα τά ἀγαθά, τόν παρεκάλουν νά τούς δώσῃ ἕνα τέκνον, ἀρσενικόν ἤ θηλυκόν.

Καί νά τό ἀφιερώσουν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν.

Βλέπων ὁ Πανάγαθος τήν καλήν των γνώμην καί τῶν δυό, εὐθύς ἐγγαστρώθη ἡ γυναίκα τοῦ Ἰωακείμ καί ἐγέννησε τήν Δέσποιναν Θεοτόκον, τήν Βασίλισσαν τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, καί τήν ὠνόμασε Μαρίαν.

Καί θέλει εἰπῆ Κυρία – Βασίλισσα.

Ἀκούετε ἀδελφοί μου, πῶς ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα εἶχον τήν ἐλπίδα των εἰς τόν Θεόν καί τούς ἔδωκεν τήν Χάριν ὁπού τοῦ ἐζήτησαν.

Οἱ μάρτυρες ἠγόρασαν τόν Παράδεισον μέ τό αἷμα των, οἱ ἀσκηταί μέ τήν ἀσκητικήν των ζωήν.

– Καί ἡμεῖς, ἀδελφοί, ὁπού κάμνομεν τά παιδιά, μέ τί θά ἀγοράσωμεν τόν Παράδεισον;

Μέ τήν φιλοξενίαν· νά φιλεύωμεν τούς πτωχούς, τούς τυφλούς καί χωλούς ἀδελφούς μας, ὡσάν τόν Ἰωακείμ, καί ὄχι τούς πλουσίους, διότι ἔχουν ἐκεῖνοι ἐδῶ, καί μᾶς ἐξαγοράζουν εἰς ταύτην τήν ζωήν τήν ματαίαν.

– Μά οἱ πτωχοί δέν ἔχουν νά μᾶς ἐξαγοράσουν ἐδῶ, καί μᾶς τό δίδει ὁ Πανάγαθος Θεός εἰς τόν Παράδεισον ἑκατονταπλασίως.

Σεῖς, ἀδελφοί μου, ὁπού δέν κάμνετε παιδιά, νά ἔχετε τήν ἐ λ π ί δ α σας εἰς τόν Θεόν, ὡσάν ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα.

Καί ὄχι νά κάμνετε γοητείας καί μαγικά καί ἄλλα διαβολικά, νά βλέπετε τήν τύχην σας, τήν μοίραν σας μέ μαγείας.

Ἐγώ νομίζω πώς βγαίνουν μερικά τέκνα τοῦ διαβόλου καί περιπατοῦν εἰς τόν κόσμον καί λέγουν:

– Δῶσε μου ἕνα γρόσι, καί ἐγώ νά σοῦ δώσω φυλακτόν νά κάμης παιδίον ἀρσενικόν.

Ἐν τούτοις νά μή τούς πιστεύετε, διότι πράττουν ἔργα διαβολικά καί βλάπτουν τούς ἀνθρώπους.

Ἡ Θεοτόκος εἰς τόν Ναόν

Ὅταν ἐπῆγεν ἡ Δέσποινα Θεοτόκος τριῶν χρόνων, ἐθυμήθηκε τό χρέος του ὁ Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα, ὁπού τήν εἶχον ἀφιερωμένην εἰς τόν Ναόν, καί ἐπῆραν τήν Κυρίαν Θεοτόκον καί τήν ὑπῆγαν εἰς τήν ἐκκλησίαν, ὁπού ἦτο ὁ Προφήτης Ζαχαρίας ὁ ἀρχιερεύς, ὁ πατέρας τοῦ τιμίου Προδρόμου.

Καί εὐθύς ἐγνώρισεν ὁ ἀρχιερεύς πώς ἐκείνη μέλλει νά γεννήση τόν Υἱόν καί Λόγον τοῦ Θεοῦ, τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, χωρίς ἄνδρα.

Παρθένος νά γ ε ν ν ή σ η, καί πάλιν μετά τήν γέννησιν Παρθένος ν᾿ ἀπομείνη.

Καί τήν ἐπῆρε καί τήν ἐφίλησεν ὁ Ζαχαρίας, καί τήν ἔβαλε μέσα εἰς τό ἅγιον Βῆμα, διότι ἐγνώρισε πώς μέλλει νά γίνῃ ἡ Δέσποινα, θρόνος τοῦ Κυρίου μας.

Καί ἔκαμε δώδεκα χρόνους ἡ Θεοτόκος μέσα εἰς τό ἅγιον Βῆμα καί κανείς ἐκεῖ δέν ἐπήγαινε παρά ὁ ἀρχιερεύς μίαν φοράν τόν χρόνον καί τήν ἔβλεπε.

Καί ἐτρέφετο μέ οὐράνιον ἄρτον καί ἐγένετο πλέον κ α λ υ τ έ ρ α ἀπό τούς Ἀγγέλους.

Ὁ Ναός Κέντρον Ἁγιασμοῦ

Λοιπόν, ἀδελφοί μου, τό ἅγιον Βῆμα φανερώνει τόν θρόνον τοῦ Θεοῦ, τό Καθολικόν φανερώνει τόν Παράδεισον καί ὁ Νάρθηκας φανερώνει τήν θύραν τοῦ Παραδείσου.

Νά χαίρεσθε καί νά εὐφραίνεσθε καί ἡ ἁγιωσύνη σας, ἅγιοι ἱερεῖς, ὁπού σᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός τό ἅγιον Βῆμα, ὁπού εἶνε ὁ θρόνος τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Νά ἀπέχετε, ἀδελφοί μου, οἱ κοσμικοί νά μή ἐμβαίνετε μέσα εἰς τό ἅγιον Βῆμα.

Δέν πρέπει νά ἐμβαίνη κανείς ἄλλος ἀπό τόν παπά ὁπού λειτουργεῖ καί ὁ διάκονος.

– Νά χ α ί ρ ε σ θ ε, ἀδελφοί μου, καί σεῖς οἱ κοσμικοί, ὁπού σᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός τό Καθολικόν, ὁπού φανερώνει τόν Παράδεισον.

– Νά χ α ί ρ ε σ θ ε καί σεῖς αἱ γυναῖκες, ἀδελφαί μου, ὁπού σᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός τόν νάρθηκα, ὁπού φανερώνει τήν θύραν τοῦ Παραδείσου.

Καί ἐμβαίνετε, ἀδελφοί μου, ἄνδρες καί γυναῖκες, μέσα εἰς τήν ἐκκλησίαν μέ φόβον καί τρόμον καί νά μή κάμνετε κουβέντες.

Καί νά μή ἐμβαίνετε μέσα εἰς τήν ἐκκλησίαν, διά νά βλέπετε οἱ ἄνδρες τάς γυναῖκας καί αἱ γυναῖκες τούς ἄνδρας.

Ἀλλά νά κάμνετε τόν Σταυρόν σας, μέ φ ό β ο ν καί τ ρ ό μ ο ν, νά ἀκούετε τήν Θείαν Λειτουργίαν, νά φωτίζεσθε καί νά καθαρίζεσθε ἀπό τάς ἁμαρτίας σας.

Ἡ Ἱεροκατηγορία

Νά προσέχετε, ἀδελφοί μου, οἱ κοσμικοί νά μή κατηγορῆτε τούς παπάδες σας, νά μή τούς ὑβρίζετε καί νά μή τούς παραμελῆτε, διότι βάνετε φωτιά καί καίεσθε.

Διότι οἱ παπάδες εἶνε ἀνώτεροι καί ἀπό τούς Ἀγγέλους καί ἀπό τούς βασιλεῖς.

Ἐγώ, ἀδελφοί μου, ἡ γνώμη μου ἔτσι μέ λέγει νά κάμω.

Ἐάν ἀπαντῶ ἕνα παπά καί ἕνα βασιλέα, μέ φαίνεται εὔλογον τόν παπά νά βάλω νά καθήση ὑψηλότερα ἀπό τόν βασιλέα.

Καί ἐάν ἀπαντήσω ἕνα παπά καί ἕνα ἄγγελον, πρῶτα θά χαιτερήσω τόν παπά καί ἔπειτα τόν ἄγγελον.

Διότι, ἀδελφοί μου, εἶνε ἀνώτερος καί ἀπό τήν Ἁγίαν Τράπεζαν, ἀνώτερος καί ἀπό τό ἅγιον Ποτήριον.

Διότι τό ἅγιον Ποτήριον εἶνε ἄψυχον, μά ὁ ἱερεύς μεταλαμβάνει τά ἄχραντα Μυστήρια καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, τό Τίμιον Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ.

– Ἐγώ, ἀδελφοί μου, δέν ἔχω καμμίαν κατηγορίαν νά κάμω τῶν παπάδων.

Διότι εἶνε παπάδες καί ἔχουν τόν Χριστόν ὁπού τούς παιδεύει καί ὅ,τι σφάλμα κάμουν οἱ παπάδες, ἔχει ὁ Χριστός μας ράβδον σιδηρᾶν δι᾿ αὐτούς.

Τά Προσόντα τῶν Ἱερέων

Ἔχω νά ὁμιλήσω τώρα δι᾿ ἐκείνους, ὁπού ἔχουν νά γίνουν παπάδες.

– Ἐσύ, ἀδελφέ μου, ὁπού ἔχεις νά γίνης παπάς, δεκαοκτώ χρονῶν πρέπει νά γίνης ἀναγνώστης.

– Εἴκοσι ὑποδιάκονος.

– Εἰκοσιπέντε ἱεροδιάκονος.

– Καί τριάντα ἱερεύς.

Καί νά μανθάνης ἑλληνικά γράμματα, νά ἠξεύρης νά ἐξηγῆς τό ἅγιον Εὐαγγέλιον· νά τό κλείης καί ἔπειτα νά τό ἐξηγῆς εἰς τούς Χριστιανούς.

Καί τότε νά γίνεσαι, ἀδελφέ μου, παπάς.

Εἰ δέ καί γίνεσαι παπάς δι᾿ ἀνάπαυσιν ἤ γίνεσαι διά δόξαν ἤ γίνεσαι παρανόμως, σοῦ κόβει ὁ Θεός τήν ζωήν παράκαιρα καί πηγαίνει ἡ ψυχή σου εἰς τήν Κόλασιν νά καίεται πάντοτε.

Καί νά σέ παρακαλέσουν, ἀδελφέ μου, οἱ κοσμικοί νά γίνης παπάς, χωρίς ἄσπρα, τότε εἶσαι μακάριος καί τ ρ ι σ μ α κ ά ρ ι ο ς.

Τότε εἶσαι ἀνώτερος ἀπό τούς Ἀγγέλους”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

48. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός –Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου (Α΄ Μέρος, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄, Ζ΄, Η΄, Θ΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΒ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄, ΙΕ΄, ΙΣΤ΄, ΙΖ΄, ΙΗ΄, ΙΘ΄, Κ΄, ΚΑ΄, ΚΒ΄, ΚΓ΄, ΚΔ΄, ΚΕ΄, ΚΣΤ΄, ΚΗ΄, ΚΘ΄, Λ΄)