Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Ἴσως ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦκαί ἡ εὐχή σας σώση καί ἐμένα» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

---

Μ΄ Μέρος

Πράγματι ὅταν ἁγιάζει ὁ ταπεινός ἄνθρωπος πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, γιά νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι. Ἄς γνωρίσουμε μέσα ἀπό τά Συναξάρια τους ἕναν πρός ἕναν αὐτούς τούς μεγάλους Ἁγίους, πού μᾶς δώρισε πλουσίως ἡ Θεία Χάρη τοῦ Πανάγαθου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί βρίσκονται εἰς τόν Παράδεισον.

Ὅλες οἱ Ἅγίες αὐτές μορφές ἔγιναν οἱ οὐράνιοι ὁδοδεῖκτες ἐπί αἰῶνες στήν συνείδηση τοῦ Γένους τῶν Ῥωμηῶν. Ἀλλά ἐξακολουθοῦν ἀκόμη καί τώρα, μέσα ἀπ’ τήν δική μας σύγχρονη ἐποχή νά διδάσκουν, νά νουθετοῦν καί νά παρακινοῦν κι᾿ ἐμᾶς στόν ταπεινό ἀγώνα γιά τήν ἁγιότητα.

Ὁ ταπεινός Ἱερομόναχος Πατροκοσμᾶς, μᾶς νουθετεῖ μέσα ἀπό τούς λόγους τῆς Κατηχήσεως τῶν πιστῶν Ὀρθοδόξων Ῥωμηῶν, καί μᾶς λέγει ὅτι:

– “Σᾶς τό εἶπα πώς εἰς σέ λόγου μου εἶνε ἄπρεπον νά τά λέγω αὐτά, μά τί νά κάμω πάλιν; (57)

Βλέποντας τό γένος μας εἰς ποίαν κατάστασιν εὑρίσκεται, ἐστενεύτηκα καί σᾶς εἶπα αὐτά, διά νά ὠφεληθῆτε τίποτες.

Καί νά εἶνε ὁ ἄνδρας ὡς βασιλεύς καί ἡ γυναίκα ὡσάν βεζίρης, ἤτοι ὁ ἄνδρας ὡσάν κεφαλή καί ἡ γυναίκα ὡσάν σῶμα, τότε εὐλογεῖ ὁ Θεός τόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα καί τά παιδιά σας.

Καί δέν σᾶς κολλᾶ κανένα κακόν πράγμα, μήτε ἀμποδέματα, μήτε γητεύματα, μήτε κανένα.

Ἔτσι περνᾶτε καί ἐδῶ καλά καί πηγαίνετε καί εἰς τόν Παράδεισον νά χαίρεστε πάντοτε.

Καί πλέον ἐξουσίαν δέν ἔχετε νά χωρίζεστε καί μόνον ὁ θάνατος καί ἡ πορνεία σᾶς χωρίζει.

Καί ἄν τύχη καί ξεπέση ἡ γυναίκα μέ ἄλλον ἄνδρα ἤ ὁ ἄνδρας μέ ἄλλην γυναίκα, ἔχουν χρέος νά πηγαίνουν εἰς τόν ἀρχιερέα νά τούς χωρίζη.

Μά πάλιν ἐκεῖνος ὁπού ἀδικηθῆ ἀπό τήν γυναῖκα του, καί δέν τήν χωρίση, ἔχει μισθόν εἰς τήν ψυχήν του.

– Ἀμή εἶνε τρόπος ἡ γυναῖκα σου νά πορνεύσῃ μέ ἄλλον καί νά τήν συγχωρήσῃς;

– Εἶνε.

– Καί τί τρόπος εἶνε;

Ἐσύ, παιδί μου, πηγαίνεις εἰς τήν ξενειτιά, εἰς τό χωράφιον, ἡ γυναῖκα σου ἐξέπεσε μέ ἄλλο πρόσωπον.

Ἦλθες εἰς τό σπίτι σου.

– Τί πρέπει νά κάμῃ ἡ γυναίκα σου;

Πρέπει νά πάρη ἕνα τσεκούρι καί ἕνα ξύλο καί νά σοῦ βάλη μίαν μετάνοιαν καί νά σοῦ φιλήση τό χέρι καί νά εἰπῆ:

– Πάρε ἐτοῦτο τό τσεκούρι καί τό ξύλο καί νά μέ κάμης χάριν· βάλε με ἐπάνω νά μέ κάμης λιανά κομμάτια, ρίξε με νά μέ φᾶνε οἱ σκύλοι.

Διατί δέν εἶμαι ἄξια νά βλέπω τό πρόσωπόν σου, ἐπειδή καί ἐκαταπάτησα τήν τιμήν σου καί ἀπό ἐκεῖ ὁπού ἤμουν θυγατέρα τοῦ Χριστοῦ, ἔγινα θυγατέρα τοῦ διαβόλου.

– Τί λέγεις, παιδί μου, σέ βαστᾶ ἡ καρδιά σου νά τήν σκοτώσῃς ἤ νά τήν συγχωρέσῃς;

Μέ φαίνεται πώς θά πῆς:

– Ἄς εἶσαι συγχωρεμένη, μά ἄλλην φοράν νά μή τό ματακάμῃς.

– Ἀμή πότε τήν χωρίζεις;

Ὅταν ἔλθῃς ἀπό τήν ξενιτειά καί τό μάθῃς ἀπό τόν γείτονά σου, τότε βιάζεσαι ἐξ ἀνάγκης νά τήν χωρίσῃς.

Ἔτσι καί ὁ Κύριος, αὔριον εἰς τήν Δευτέραν Παρουσίαν, ἀνίσως καί μᾶς εὕρῃ ἀνεξομολόγητους, ἀμετανοήτους, ἀδιορθώτους, βιάζεται νά μᾶς βάλῃ εἰς τήν Κόλασιν.

Εἰ δέ ὅταν μᾶς εὕρῃ μετανοημένους, μᾶς σπλαχνίζεται καί μᾶς βάνει εἰς τόν Παράδεισον νά χαιρώμαστε πάντοτε.

– Γίνεται πάλιν κατηραμένος ὁ γάμος νά πάρης γυναίκα ἀπό τήν συγγένειάν σου, ὁπού τό ἐμποδίζει ὁ Νόμος, καί νά βάνης τύμπανα καί βιολιά, χορούς καί τραγούδια, ντουφέκια, στολίδια, καί ἄλλα διαβολικά καμώματα.

Τότε γίνεται κατηραμένος ὁ γάμος, γεννῶνται τά παιδιά σας τυφλά, βουβά, κουφά, κουτσά, κακορρίζικα, σεληνιάζονται καί τά βλέπετε ἐσεῖς οἱ γονεῖς καί καίεται ἡ καρδιά σας καί σᾶς θανατώνει ὁ Θεός παράκαιρα καί σᾶς βάνει εἰς τήν Κόλασιν.

Καί νά μήν τόν κάμνετε τόν γάμον τήν Κυριακήν, μόνον ὅποια ἡμέρα θέλετε τῆς ἑβδομάδος.

Ὄχι πώς τό ἐμποδίζει ὁ Νόμος, ἀλλά διά τάς ἀταξίας ὁπού γίνονται καί μάλιστα λείπετε καί ἀπό τήν Λειτουργίαν.

Καί ἡ Λειτουργία πρέπει νά γίνεται ξεχωριστή διά τόν γαμβρόν καί διά τήν νύφην.

Ὁ Μοναχικός Βίος

Ἐγεννήθη ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου, ἐκείνην τήν ἡμέραν, διά νά προτιμήσῃ τήν Παρθενίαν.

Καθώς ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι προτιμοῦμεν τό μάλαμα ἀπό τό ἀσήμι, ἔτσι καί ὁ Κύριος ἀγαπᾶ τόν γάμον, ναί, μά περισσότερον τήν Παρθενίαν.

Διά νά σοῦ δείξη παράδειγμα καί ἐσένα πώς ἀνίσως καί ἠμπορῆς νά φυλάξῃς παρθενίαν καί θέλης νά γίνης Καλόγηρος ἤ ἡ γυναίκα Καλογραία, εἶσαι καλότυχος καί τρισμακάριος.

Εἶσαι ἐλεύθερος ἀπό ἐτοῦτα τά κοσμικά, εἶσαι ὡσάν ἄγγελος.

– Ἀμή ὡσάν θέλης νά φυλάξῃς τήν Παρθενίαν, πρέπει πρῶτον θεμέλιον νά βάλῃς τήν ἀκτημοσύνην.

Καί νά μήν ἔχῃς σακκούλαν, νά μήν ἔχῃς κασέλα καί νά τηγανίζῃς τό σῶμα σου καθώς τηγανίζεις τό ψάρι μέ νηστεῖες, προσευχές, ἀγρυπνίες, μέ κακοπάθειες, διά νά νεκρώνης, νά ταπεινώνης τήν σάρκα, ὁπού εἶνε ἕνας λύκος, ἕνα γουρούνι, ἕνα θηρίον, ἕνα λεοντάρι.

Καί νά φεύγης τόν κόσμον, μά περισσότερον τήν γυναίκα.

Καί ὄχι πάλιν νά μισῆς τήν γυναίκα, διατί εἶνε πλάσμα Θεοῦ, ἀλλά τά πάθη ὁπού ἀκολουθοῦν οἱ ἄνθρωποι.

Καί ἄν τύχη καί περάσῃς ἀπό ἕνα σοκάκι καί εἰς τό ἕνα μέρος εἶνε ἡ γυναίκα καί εἰς τό ἄλλο εἶνε ὁ διάβολος, νά μήν ἀπεράσῃς ἐκεῖθεν ὁπού εἶνε ἡ γυναίκα, μόνον ἀπό ἐκεῖ ὁπού εἶνε ὁ διάβολος.

Διατί κάνεις τόν Σταυρό σου καί φεύγει, μά ἡ γυναίκα δέν φεύγει.

Καί καθώς εἶνε δύσκολον τό ἀρνί νά συναναστρέφεται μέ τόν λύκον καί νά μήν φαγωθῆ ἤ τά λιανόξυλα μέ τά κάρβουνα νά μήν καγοῦν, ἔτσι εἶνε δύσκολον ὁ Καλόγηρος νά συναναστρέφεται μέ γυναῖκες.

Καί ἡ Καλογριά μέ ἄνδρες καί νά μήν μολυνθοῦν καί νά σκανδαλισθοῦν.

Μέ ἄλλον τρόπον δέν ἠμπορεῖ ὁ Καλόγηρος νά σωθῆ παρά μακρυά νά φεύγη τόν κόσμον.

– Εἶνε κανένας Καλόγηρος ἐδῶ;

– Φύγε, Καλόγηρέ μου, πήγαινε εἰς τήν ἔρημον, ἐάν θέλης νά σωθῆς.

– Μά θέλετε εἰπῆ;

– Καί ἐσύ Καλόγηρος εἶσαι διατί συναναστρέφεσαι εἰς τόν κόσμον;

Καί ἐγώ, ἀδελφοί μου, κακά κάμνω· μά ἐπειδή τό γένος μας ἔπεσεν εἰς ἀμάθειαν, εἶπα:

– Ἄς χάση ὁ Χριστός ἐμένα, ἕνα πρόβατον, καί ἄς κερδίση τά ἄλλα.

Ἴσως ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦκαί ἡ εὐχή σας σώση καί ἐμένα.

Βάπτισμα –Μετάνοια

Θέλοντας ὁ Κύριος νά μᾶς δείξη τόν τρόπον, πῶς νά βγάνωμεν ἐκείνην τήν κατάραν–ὁπού ἔλαβεν ὁ πατέρας μας ὁ Ἀδάμ μέσα εἰς τόν Παράδεισον καί ἡ μητέρα μας–ἐβαπτίσθη ὁ Κύριος μέσα εἰς τόν Ἰορδάνην ποταμόν, ἀπό τόν Τίμιον Πρόδρομον.

Πρέπει καί ἐμεῖς οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, ἀδελφοί μου, νά χαιρώμαστε καί νά εὐφραινώμαστε χιλιάδες φορές εἰς τά πολλά καλά ὁπού μᾶς ἐχάρισεν ὁ Κύριος καί μάλιστα εἰς τό ἅγιον Βάπτισμα.

Πρέπει καί ἐμεῖς νά φυλάγωμεν τό Βάπτισμα καθαρόν καί ἀμόλυντον ὅσον εἶνε δυνατόν.

Εἰ δέ καί τύχει καί σφάλωμεν ὡς ἄνθρωποι, ἄς εἶνε δεδοξασμένος ὁ Πανάγαθος Θεός, ὁπού μᾶς ἐχάρισε καί δεύτερον Βάπτισμα, τήν ἁγίαν Ἐξομολόγησιν· διατί ἀβάπτιστος καί ἀνεξομολόγητος ἄνθρωπος εἶνε ἀδύνατον νά σωθῆ.

Καλύτερα, ἀδελφέ μου νά θανατώσῃς ἑκατόν ἀνθρώπους βαπτισμένους, παρά νά ἀφήσῃς ἕνα παιδίον ἀβάπτιστον νά ἀποθάνη.

Καί ἄν τύχη ἀνάγκη καί θέλη ἀποθάνη τό παιδίον καί δέν ἐπρόφθασεν ὁ παπάς νά τό βαπτίση, ἄς τό βαπτίση ὅποιος τύχη, ὁ πατέρας, ἡ μητέρα, ἀδελφός, γείτονας καί μάλιστα ἡ μαμή.

Βάλε ἀρκετό νερό καί λάδι, σταύρωσέ το καί βάπτισέ το.

– Εἰπέ: Βαπτίζεται ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ… εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Καί ἄν ζήση, τό τελειώνει ὁ παπάς.

– Μά ἔτυχε καί δέν ἔχεις νερό;

Πάρε τρεῖς φοῦχτες χῶμα καί χύσε το στό κεφάλι του καί εἰπέ καθώς καί πρῶτα.

– Ἔτυχε πάλιν καί δέν ἔχεις καί χῶμα;

Βάπτισε τό εἰς τόν ἀέρα καί εἰπέ ὁμοίως.

Καί μήν τό κάμνετε καθώς ἕνας τρελλός καί ἀνόητος ἄνθρωπος· ἔλεγε πώς γίνεται κουμπάρος καί ἄφησε τό παιδίον ἀβάπτιστον καί ἀπέθανε, διά νά μή χωρισθῇ ἀπό τήν γυναῖκά του.

Εἰς τήν ἀνάγκην δέν γίνονται κουμπάροι καί ὁ ἄνδρας ὡσάν θέλη ματασμίγει μέ τήν γυναῖκα του, δέν ἔχουν κανέν ἐμπόδιον.

Ὁμοίως πάλιν,ἄν τύχη ἀνάγκη καί θέλη νά ἀποθάνη καί ἕνας ἄνθρωπος καί δέν ἐπρόφθασεν ὁ παπάς νά τόν ἐξομολογήση, ἄς ἐξομολογηθῆ εἰς ὅποιον τύχη καί νά ἀποθάνη ἐξωμολογημένος.

Εἶνε ἐλπίδα πώς ἠμπορεῖ νά σωθῆ· εἰ δέ νά μεταλάβη ἀνεξομολόγητος, δέν ὠφελεῖ τίποτες.

Ἅγιοι ἱερεῖς, πρέπει νά ἔχετε κολυμβήθρας μεγάλας εἰς τάς ἐκκλησίας, ἕως ὁπού νά χώνεται ὅλον τό παιδίον μέσα, νά κολυμβᾶ ὁπού νά μήν μείνη ἴσα μέ τοῦ ψύλλου τό μάτι ἄβρεχο.

Διατί καί ἐκεῖ προχωρεῖ ὁ διάβολος καί διά τοῦτο τά παιδιά σας σεληνιάζονται, δαιμονίζονται, ἔχουν φόβον, γίνονται κακορρίζικα, διατί δέν εἶνε καλά βαπτισμένα.

Ὅποιος θέλει νά κάμη διά τήν ψυχήν του ἀπό τήν εὐγένιάν σας καμμίαν κολυμβήθραν, ἄς σηκωθῆ ἀπάνω νά τοῦ εἰπῶ πῶς πρέπει νά τήν κάμη καί νά βάλω ὅλους τούς Χριστιανούς νά τόν συγχωρήσουν, νά λάβη μίαν συγχώρησιν, ὁπού νά ἔδινε χίλια πουγγιά δέν τήν εὕρισκε.

Ἄκου ἐσύ, παιδί μου, ἐσύ πού θέλης νά τήν κάμης τήν κολυμβήθραν· νά πῆς τοῦ μαστόρου νά τήν κάμη δυό ἀπιθαμές βαθειά ἀπό μέσα καί μίαν ἀπιθαμήν κάτω πλατειά καί ἀπάνω δυό ἀπιθαμές βαθειά πλατειά.

Νά ἔχῃ δυό δάκτυλα πάτο ἀπουκάτου διά νά στέκη.

Νά τῆς κάμης δυό χερούλια διά νά πιάνεται καί ἕνα καπάκι ἀπό πάνω διά νά σκεπάζεται.

Καί νά εἶνε ὅλα χαλκωματένια, νά τήν γανώσῃς.

Καί πές τοῦ μαστόρου νά γράψη τό ὄνομά σου ἐπάνω.

Διά νά μ ν η μ ο ν ε ύ ε σ α ι.

– Ἐσεῖς, παιδιά μου, παρακαλεῖτε νά βαπτίζετε παιδιά.

– Καί δέν εἶνε καλύτερα νά κάμετε κολυμβήθραν, νά βαπτίζετε χιλιάδες παιδιά, διά νά ἔχετε περισσότερον μισθόν εἰς τήν ψυχήν σας;

Καί νά ἐξετάζετε ὅποια ἐκκλησία δέν ἔχει νά κάμετε.

Καί εἰς τήν Πόλιν νά φθάσῃς νά στείλης καί πανταχοῦ τόν ἴδιον μισθόν ἔχεις.

Σᾶς παρακαλῶ νά εἰπῆτε καί διά τόν κύρ Ἰωάννην, ὁπού θέλει νά φτιάση μιά κολυμβήθραν, νά εἰπῆτε τρεῖς φορές:

– Ὁ Θεός συγχωρῆσοι καί ἐλεῆσοι αὐτόν”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

57. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
–  Αφιέρωμα: Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου