Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Καί ὅπου κινήση νά πηγαίνη ὁ ἄνθρωπος, πρῶτον νά κ ά μ η τόν Σταυρόν, καί δεύτερον νά λέγη τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΜΕ΄ Μέρος

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός, μᾶς διδάσκει ὅπως καί τούς μαθητές του, τόσο γλυκά, ἄμεσα καί ἁπλά, ὅσο καί ἄκρως συμβουλευτικά μέσα ἀπό τήν πατρική καρδιά του, γιά τό Σημεῖον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τήν ζωτική σημασία Του γιά τόν ἀγωνιζόμενο ὀρθόδοξο πιστό, ὡς ἑξῆς:

Τό Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ καί ἡ Σημασία Του

“Βλέπετε, ἀδελφοί μου, ὁ Τίμιος καί ἅγιος Σταυρός πόσον βοηθᾶ τόν ἄνθρωπον. (62)

Καί ὅποιος τόν κάμνει τόν Σταυρόν, ποτέ δέν ἔχει ζημίαν, ἀλλά τόν φυλάγει ἀπό κάθε λογῆς φαρμακερόν πράγμα.

Καί ἀπό κάθε δαιμονικήν πείραξιν.

Καί ὁ ἄνθρωπος τόν ἔχει σημαδεμένον ἀπάνω του.

Νά ἀνταμώση τά τρία δάκτυλα τῆς δεξιᾶς χειρός του καί νά τά βάλη πρῶτον εἰς τό μέτωπον, εἶτα εἰς τόν ὀμφαλόν, ἔπειτα εἰς τό δεξιόν βυζίον, ὕστερα εἰς τό ζερβί βυζίον, ὕστερα καί νά σκύπτῃ ἕως χαμηλά εἰς τόν ὀμφαλόν καί πάλιν νά σηκώνεται.

Καί ὁ Σταυρός, ἀδελφοί μου, πῶς εἶνε, μάθετε:

– Ὅταν βάνωμεν τό χέρι μας εἰς τό κεφάλι, φανερώνει ὁ Θεός, ὁπού ἦτον εἰς τόν οὐρανόν· καί ὅταν τό βάλωμεν εἰς τόν ὀμφαλόν, φανερώνει πώς ἐκατέβη εἰς τήν γῆν καί ἐσαρκώθη.

Καί ὅταν τό βάνωμεν εἰς τό δεξιόν μέρος, ἄνωθεν τοῦ βυζίου, φανερώνει πώς εἶνε δίκαιος καί ἀθάνατος καί πώς θέλει βάλει τούς δικαίους εἰς τά δεξιά του μέρη.

Καί ὅταν τό βάλωμεν εἰς τό ζερβιόν μέρος, φανερώνει πώς θέλει κρίνει ὅλα τά ἔθνη καί θέλουν στέκονται εἰς τό ζερβιόν του μέρος καί νά τούς βάλη εἰς τήν Κόλασιν.

Παντοῦ ὁ Σταυρός

Ὁ Τίμιος Σταυρός, ἀδελφοί μου, εἶνε αὔλαξ ὅλης τῆς γῆς.

Ὁ Τίμιος Σταυρός ἁγιάζει ὅλα τά πέρατα, ὅλα τά θεῖα καί ἅγια τῶν ἐκκλησιῶν.

Ὁ Σταυρός ἁγιάζει τήν Θείαν Λειτουργίαν καί κάθε Ἀκολουθίαν.

Ὁ Σταυρός ἁγιάζει τούς Ἁγίους.

Ὁ Σταυρός ἁγιάζει καί στερεώνει τήν Βάπτισιν.

Ὁ Σταυρός εὐλογεῖ τά ἀνδρόγυνα.

Ὁ Σταυρός κυνηγᾶ τούς δαίμονας καί φεύγουσιν ὡσάν ἀπό τήν ἀστραπήν.

Ὁ Σταυρός εἶνε ὅπλον φωτεινόν καί ὅποιος τόν κάμνει, τόν φωτίζει καί τόν ἁγιάζει ἐκεῖνον τόν ἄνθρωπον.

Ὁ Σταυρός εἶνε ὡσάν δίστομον σπαθίον, καί δέν ζυγώνουν σιμά οἱ δαίμονες νά παρακινοῦν τούς ἀνθρώπους διά νά κάμωσιν ἁμαρτήματα.

Καί ὅπου κινήση νά πηγαίνη ὁ ἄνθρωπος, πρῶτον νά κ ά μ η τόν Σταυρόν, καί δεύτερον νά λέγη τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ».

Ἤ εἰς τό παζάρι κινᾶς ἤ εἰς τό χωράφι ἤ εἰς τό ἀμπέλι ἤ ὅταν φάγης ψωμί ἤ ὅταν πίνης κρασί ἤ νερόν ἤ ὀπωρικόν ἤ ὅταν κοιμηθῆς, νά προσκυνήσῃς τόν Θεόν.

Νά σταυρώνῃς καί τό σῶμα σου, καί ὕστερα νά πλαγιάσῃς.

Νά κοιμηθῇς, καί θέλεις σηκωθῇ τό πρωΐ γερός καί χαρούμενος.

Ὅθεν, ἀδελφοί μου, ἐκαταλάβατε καί τό ἠξεύρετε ὅλοι σας.

Τέσσαρα Ἀναγκαῖα: Ἐξομολόγησις, Ἀγάπη, Ἐκκλησιασμός, Ἐλεημοσύνη

Ἐδῶ, παιδία μου, ὁπού ἦλθα εἰς τήν εὐλογημένην σας χῶραν, ἔχω χαράν, ἔχω καί λύπην.

Ἔρχονται οἱ Χριστιανοί, κατά μόνας ὁ καθένας νά εἰπῆ τό παράπονόν του.

Καί δέν δύναται ἕνας δοῦλος νά δουλεύη δυό ἀφεντάδες.

Καί τούς διώχνω καί ἡ καρδιά μου πονάει κόπτεται· ὡσάν ἕνας ἄνθρωπος ὁπού ἔχει ἕνα παιδί μόνον καί ἔχει γνῶσιν καί φρονιμάδαν καί εἶνε ἄρρωστον καί δέν τό δέχεται ἡ στρῶσις, ἀλλ᾿ ὅμως κρούγεται διά νά ξεψυχήση, καί δέν δύναται νά ὁμιλήση.

Ἔτσι καί ἐγώ, ἀδελφοί μου, δέν δύναμαι νά σᾶς ἐξομολογήσω ὅλους ἀπό ἕναν – ἕναν.

Ὅμως, νά σᾶς ἐξομολογήσω παρρησία· νά πάρετε τέσσαρες τρίχας ἀπό τό κεφάλι μου, καί ἐγώ νά πάρω τά ἁμαρτήματά σας.

Καί ἐσεῖς νά ἐξηγήσετε τά τέσσαρα νοήματα ὁπού σᾶς λέγω καί νά τά μάθετε.

Καί νά σᾶς τά εἰπῶ:

– Πρῶτον, νά εὕρητε πνευματικόν π ρ α κ τ ι κ ό ν καί κ α λ ό ν, νά ἐξομολογηθῆτε, νά πλυθῆ ἡ βρῶμα καί τά ἁμαρτήματα ἀπό τό σῶμα σας.

– Δεύτερον, νά ἔχητε ἀγάπην καί νά μή προδίνεσθε εἰς κρίσεις τῶν Ἀγαρηνῶν καί ζημιώνεσθε.

– Τρίτον, νά προσκυνᾶτε τόν Θεόν καί νά μή χωρισθῆτε ἀπό τήν Ἐκκλησίαν.

Νά βάνητε τούς ἱερεῖς νά λειτουργοῦν εἰς τήν ἐκκλησίαν κάθε ἡμέραν, διά νά εὐλογῆται ἡ χώρα σας καί νά συγχωροῦνται τά ἁμαρτήματά σας καί νά δώσῃ ὁ Χριστός κάθε ὑγείαν καί καλήν προκοπήν.

Πῶς πρέπει νά εἶνε οἱ Ἱερεῖς

Καί οἱ ἱερεῖς πρέπει νά πεισμώσουσι, νά μή δέχωνται κατάκρισιν.

Νά μή βάνουσιν σκάνδαλα, νά μή γίνωνται μάρτυρες εἰς κάθε πράγμα, γκοτζαμπάσηδες.

Νά μή γίνωνται καπεταναραῖοι, νά μή γίνωνται χασάπηδες, νά μή γίνωνται παραγματευτᾶδες, νά μή γίνωνται κομιρικαραῖοι.

Διότι αὐτοί παρακαλοῦν διά τάς ψυχάς σας, σᾶς βαπτίζουν, σᾶς κοινωνοῦν, σᾶς θυμιάζουν, σᾶς εὐαγγελίζουν, σᾶς ἀντιδωρίζουν, σᾶς ἀρραβωνίζουν, σᾶς στεφανώνουν, σᾶς ἁγιάζουν μέ Ἁγιασμούς, μέ Εὐχέλαια, μέ Παρακλήσεις, μέ εὐχάς, σᾶς ὑψώνουν.

– Ἀσθενεῖτε;

– Σᾶς διαβάζουν.

Αὐτοί ἔχουσι τά βάρη.

– Χαράτζι νά μή τούς ρίξετε καί βαρύ χρέος.

Καί αὐτοί νά εἶνε ταπεινοί, φρόνιμοι, νά μήν ἀφορίζουν, νά μήν ὀργίζωνται, νά μή καταρίζωνται, νά μήν ἔχουν ἔχθραν, νά μή μεθοῦσι, νά εἶνε λαμπροί ὡσάν ἀκτίνες τοῦ ἡλίου.

Διάφοραι συμβουλαί

Καί νά ἔχετε ἀγάπην ὁ ἕνας τόν ἄλλον, πλούσιοι καί πτωχοί.

Καί εἰς ξένην κρίσιν νά μή κριθῆτε καί προδοθῆτε εἰς κρίσεις Τούρκων· ὅτι δώδεκα χρόνους νά μένη ἀκοινώνητος ὁ προδότης.

Καί ἄν σοῦ πταίση ὁ ἀδελφός σου ἤ ἄλλος Χριστιανός, πήγαινέ τον εἰς τόν δεσπότην καί μή τόν πηγαίνης εἰς κρίσιν τῶν Τούρκων, ὅτι μεγάλην ἁμαρτίαν ἔχεις καί θέλεις κολασθῆ αἰώνια.

Καί νά μήν τόν ἀδέχουνται εἰς τήν ἐκκλησίαν οἱ ἀδελφοί, ὅτι ἐπῆγε ἐξωτερικά καί δέν ἐπῆγε νομικά.

Ἀκόμα τίς Κυριακές νά μή δ ο υ λ έ ψ η τ ε ὁλότελα.

Μήτε νά πωλήσητε μήτε νά ἀγοράσητε οὔτε χωράφι οὔτε ἀμπέλι νά κοιτάζετε μήτε νά φωκαλίζετε τά ἀχούρισά σας· μονάχα νά διαβάζετε βιβλία, νά μαθαίνετε τό καλόν καί τό τέλος τῆς ζωῆς μας, ὅτι ὅλοι θέλομεν ἀποθάνοι καθώς τό βλέπομεν καθ᾿ ἑκάστην.

Καί ὅσον βίον ἔχομεν, ἀδέλφια καί ἀδελφές μου, ἐδῶ εἰς τήν γῆν θέλει ἀπομείνει· μονάχα ὅση ἐλεημοσύνη ἐδώσατε, αὐτό θέλετε ἔχει βοήθειαν εἰς τήν ψυχήν σας.

Καί ὅ,τι ἐδώσατε τῶν πτωχῶν δι᾿ ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, καί θέλετε νά λάβετε τό ἕνα ἑκατόν παρά τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ ἀγάπη καί ἡ νηστεία ἁγιάζει τόν ἄνθρωπον, τόν πλουτίζει καί σωματικά καί ψυχικά, καί ἔχει ἀγαθόν τέλος· τό σῶμα καί ἡ ψυχή γίνεται ἁγία.

Καί ἀφήσατε τήν ὑπερηφάνειαν καί κάμετε τ α π ε ι ν ο σ ύ ν η ν.

Μή βάνετε εἰς τήν κεφαλήν σας ἀσήμια καί μαλάματα καί κόκκινα καί κίτρινα μανδήλια.

Ἀμή ἄσπρα μ α ν δ ή λ ι α καί νέες καί γερόντισσες, καί ἀρχόντισες καί πτωχές.

Διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ παιδιά μου, κάμετε τ α π ε ι ν ο σ ύ ν η ν”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

62. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
–  Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου