Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Συγχωρεῖτε με καί ὁ Θεός νά συγχωρέση καί ἐσᾶς» (Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΜΣΤ΄ Μέρος

Ἄς ἐνθυμούμαστε ἀδέλφια μου πάντοτε τό μαρτυρικό τέλος τοῦ Πατροκοσμᾶ. Ἀλλά ἄς μήν ξεχνοῦμε ποτέ, ὅτι τόν θάνατο τοῦ δικοῦ μας ἁγίου Ἱεραποστόλου τόν ζήτησε ἀπό τόν Κούρτ–Πασᾶ, τό ἀμετανόητο, παμπόνηρο καί μιαρό γένος τῶν Θεοκτόνων καί ἀντιχρίστων Ἑβραίων. Διότι αὐτοί συκοφάντησαν στούς Τούρκους τόν Πατροκοσμᾶ.

Καί τότε οἱ δήμιοι ἀπεσταλμένοι ἀπό τόν Χότζα, χρησιμοποιώντας ὅλη τήν πονηρία τους καί τό θράσος τους, αὐτήν τήν φορά ἐπῆγαν πρός τόν Ἅγιο καί μέ δόλο τοῦ ἔκαναν γνωστή τήν διαταγή τοῦ Κούρτ–Πασᾶ, ὁπού εἶχαν γιά νά τόν θανατώσουν.

Ὅμως ὁ Ἱερομάρτυρας Πατροκοσμᾶς μετά χαρᾶς δέχθηκε αὐτή τήν ἄδικη θανατική ἀπόφαση.

Ἔτσι γονυκλινής πρός τό Θεό καί ταπεινά προσευχόμενος, ὁ Ἅγιος εὐλόγησε σταυροειδῶς τά τέσσερα μέρη τοῦ ὁρίζοντα καί ὁρατοῦ τούτου μάταιου καί ἁμαρτωλοῦ κόσμου.

Καί ἔτσι σύμφωνα μέ τό ἅγιο θέλημα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκπληρώθηκε ὁ Θεῖος πόθος του καί ὁδηγήθηκε ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ στήν ἀγχόνη.

Ἀφοῦ λοιπόν ἐξέπνευσε καί ἡ ἁγία του ψυχή ἐπέταξε στά οὐράνια, κοντά στόν θρόνο τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ, τότε οἱ δήμιοι ἐγύμνωσαν τό ἱερό λείψανο καί τό ἔριξαν μέσα στά νερά τοῦ Ἄψου ποταμοῦ. Καί ἀφοῦ τοῦ ἔδεσαν ἀπό τόν λαιμό μία πολύ μεγάλη πέτρα γιά νά μήν τόν εὕρουν οἱ Χριστιανοί.

Τό ἅγιο λείψανο εὑρέθη κατά παραχώρησιν Θεοῦ ἀπό ἕναν εὐλαβή καί ἅγιον ἱερέα Μάρκον ὀνόματι, μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες, νά πλέει μέσα στό νερό τοῦ Ἄψου ποταμοῦ, ὄρθιο ὡσάν νά ἦτο ζωντανό.

Ὁ παπα–Μάρκος τό ἔφερε κρατώντας το στά χέρια του μέ μεγάλη εὐλάβεια στήν ἐκκλησία καί τό ἔθαψαν μέ τιμές ἁγίου σέ ἁγιασμένο χῶμα καί σέ ἑλληνικό τόπο ἐκεῖ στό Κολικόντασι, στήν Βόρειο Ἤπειρο.

Ἄς ἔχουμε ὅλοι μας τήν εὐλογία τοῦ Πατροκοσμᾶ καί ἄς εἶναι αἰωνία αὐτοῦ ἡ Μνήμη.

Μέσα ἀπό τίς διδαχές του ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, μᾶς μιλάει μέχρι σήμερα γιά τήν ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης μέ τά ἑξῆς λόγια:

Ἡ Ἐλεημοσύνη

Ἡ φιλοξενία τοῦ Πατριάρχου Ἀβραάμ.

“Καί τό τέταρτον νόημα εἶνε νά δίδετε ἐλεημοσύνην εἰς τούς πτωχούς. (63)

Καί νά παρηγορᾶτε τούς ξένους καί νά τούς δίνετε ψωμί νά τρώγουσιν καί νά γευματίζουν καί ἀπό κανένα κομμάτι ψωμί καί νά πηγαίνουσιν εἰς τήν ὥραν καλήν τους.

Διότι ἀκούομεν, ἀδελφοί μου, ὁπού λέγει ἡ Παλαιά Διαθήκη, ὅτι ὁ Πατριάρχης Ἀβραάμ δέν εἶχεν υἱόν διά νά κληρονομήση τόν βίον του, καί εἶχε παράπονον πολύ.

– Καί τί κάμνει ὁ εὐλογημένος;

Βάνει καί κτίζει ἕνα σπίτι καί ἀνοίγει τρεῖς θύρας καί ἔβαλε ψωμάν καί ἐζύμωνεν, καί ὅσοι ἄνθρωποι ἐδιάβαινον, ὅλους τούς ἐφίλευεν.

Καί εἶχε συνήθειαν, κάθε ἡμέραν, ἄν ἴσως δέν ἐπήγαινε ξένος νά φάγη ψωμί, μήτε ὁ Ἀβραάμ δέν ἔτρωγεν.

Καί ὅσον ἔδιδε τήν ἐλεημοσύνην περισσότερον ἀβγάτιζεν ὁ βίος του.

– Ὁ διάβολος, ὁπού φθονεῖ πάντοτε, τί κάμνει ὁ τρισκατάρατος;

Πηγαίνει καί σχηματίζεται ὡσάν ζήτουλας εἰς τίς στράτες ὁπού ἐπήγαιναν οἱ ἄνθρωποι εἰς τό σπίτι τοῦ Ἀβραάμ· καί ὅποιος ἐπήγαινε, τοῦ ἔλεγεν ὁ διάβολος:

– Ποῦ πηγαίνεις, ἀδελφέ;

Ἐκεῖνος ἔλεγε τήν ἀλήθειαν, καί τόν ἐμπόδιζεν ὁ διάβολος.

Ἔλεγεν:

– Ἐγώ εἶμαι ἕνας πτωχός, καί ἄκουσα πώς ἐδῶ εἰς τήν χῶραν τοῦ Μαμβρήν εἶνε ἕνας μεγάλος ἄνθρωπος, Ἀβραάμ τό ὄνομά του, καί μέ εἶπαν δίδει ἐλεημοσύνη καί εἶνε φιλόξενος πολύ.

Καί ἦλθα καί ἐγώ ὁ δύστηνος νά μέ κυβερνήση τίποτας, καί ἡ τύχη μου, τό κακόν ριζικόν μου, δέν ἐπρόφθασε νά μοῦ δώσῃ καί ἐμένα.

Ἐπῆγα σήμερα εἰς τό σπίτι τοῦ Ἀβραάμ καί ἐζήτησα κομμάτι ψωμί, καί ἀπό τήν πολλήν ἐλεημοσύνην ὁπού ἔδιδεν ὁ καημένος, ἐπτώχυνεν πολύ, καί μήτε ψωμί τόν ἔλαχεν μήτε στάμνα μέ νερόν.

Καί ἦτον ὁ ἄνθρωπος θυμωμένος ἀπό τήν πολλήν πτωχείαν ὁπού τόν ἦλθεν, καί ἐσηκώθη ἐπάνω καί μέ ἐξύλισεν τόσον, ὁπού ἐμαζώχθηκε ὅλος ὁ μαχαλάς, οἱ ἄνθρωποι, καί μέ ἐγλύτωσαν.

Καί εἶμαι ἄρρωστος ἀπό τόν δαρμόν, καί μή πᾶτε κανένας.

Καί ἀκούοντας οἱ ἄνθρωποι δέν ἐπῆγαν κανένας τρεῖς ἡμέρας.

Καί ὁ Ἀβράμ δέν ἔφαγε τρεῖς ἡμέρας μήτε ψωμί μήτε νερόν ἔπιεν αὐτός καί ἡ Σάρρα, διατί ἐλυποῦνταν πώς ἔγινεν αὐτό, καί δέν ἐπήγαινεν κανένας ἄνθρωπος νά φάγη ψωμί.

Καί προσκυνοῦσαν καί παρακαλοῦσαν μέ ὅλην τήν καρδίαν τους καί ἔλεγον:

– Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεόν Πατέρα, ὁπού ἔκαμες τόν οὐρανόν, τήν γῆν, τήν θάλασσαν, τόν ἥλιον, τά ἄστρα καί κυβερνᾶς ὅλα τά στοιχεῖα, τά ὅσα βλέπουν τά ὀμμάτιά μας.

Καί τά ὅσα δέν βλέπομεν, καί ὁρίζεις καί τίς ψυχές ἀπό τούς ἀνθρώπους, νά ἔλθουν εἰς τό ὀσπίτιόν μας, νά τούς φιλεύσωμεν καί νά τούς δίδωμεν καί ἐλεημοσύνην, διά νά τό εὕρωμεν εἰς τόν οὐρανόν, ὅτι εἴμαστε ἄτεκνοι, καί θά μαλώσουσιν οἱ συγγενεῖς μας καί οἱ γείτονές μας.

Αὐτά ἔλεγεν ὁ εὐλογημένος Ἀβραάμ καί ἡ Σάρρα.

– Καί, ὤ τοῦ θαύματος!

– Ὁ Θεός ὁπού ἀγαπᾶ τόν ἀγαπῶντα αὐτόν καί δέν τόν ἀφήνει λυπημένον, τί κάμνει;

Καθώς ἐκάθονταν ὁ Ἀβραάμ ἔμπροσθεν εἰς τήν θύραν καί ἡ Σάρρα εἰς τήν ἄλλην θύραν καί ἐκοίταζον ἴσως περάσῃ τινάς νά τόν κράξουν νά φάγη ψωμί διά νά φάγωσιν καί αὐτοί.

Καί βλέπουσι τρεῖς νέους πολύ ὡραίους, ὁπού ἔρχονταν πρός αὐτούς.

Καί εἰσέβησαν μέσα εἰς τόν οἶκον ἀπό τάς τρεῖς θύρας, καί μέσα ἕνας ἐφαίνονταν, καί ἀπό τήν πολλήν τους χαράν εἶπον ἀναμεταξύ τους:

– Ἀκόμα μᾶς ἀγαπᾶ ὁ Θεός, καίἄς σφάξωμεν τό καλλιώτερον καί παχύτερον μοσχάρι.

Καί εὐθύς τό ἔσφαξαν καί τό ἔβαλαν μέσα εἰς τόν φοῦρνον νά ψηθῆ καί ἡ μάνα τοῦ μόσχου ἐρχόταν ὁλόγυρα τόν φοῦρνον καί ἐφώναζε.

Καί μετ᾿ ὀλίγον ἔπαυσεν ἡ μόσχα, καί βλέπουν ἐβύζαινεν ὁ μόσχος.

Κοιτάζουσι μέσα εἰς τόν φοῦρνον τό ἀγγεῖον, καί ἦτο γεμάτον φαγητόν· καί ἐθαύμασαν.

Καί ἐπῆγεν ὁ Ἀβραάμ νά ὁμιλήση μέ τούς νέους, καί ὀμιλώντας τῷ εἶπον οἱ νέοι:

– Ἀπό τώρα καί κάθε, ὅλον χ α ρ ά ν θέλεις ἔχει, Ἀβραάμ, καί θέλεις γεννήσει υἱόν, τόν Ἰσαάκ.

Καί ἐπῆγε νά ἑτοιμάση τράπεζαν, διά νά τούς φιλεύση, καί γυρίζοντας δέν τούς ηὖρεν.

Καί ἐστοχάσθηκεν, ὅτι ὁ Θεός ἐφάνη, καί ἀσπάζονταν καί καταφιλοῦσε τόν τόπον, ὁπού ἐκάθονταν οἱ νέοι.

Καί ἦτον ἡ Τριάς, ὁ Θεός.

Βλέπετε καί ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τό θαῦμα καί τό ἀκούετε ἕως τήν σήμερον.

Ὁμοίως νά κάμετε καί ἐσεῖς, ἀδελφοί μου, ἄν θέλετε νά ἔλθη ὁ Θεός εἰς τά σπίτια σας καί νά ἀβγατίζη ὁ βίος σας.

Μή Χωρίζεσθε ἀπό τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν

Ἀπό τόν Χριστόν μή χωρίζεσθε καί ἀπό τήν Ἐκκλησίαν.

– Ἀκοῦτε τόν ἱερέα ὁπού σημαίνει;

– Εὐθύς νά σηκώνεσθε, νά νίπτεσθε, καί νά πηγαίνετε εἰς τήν ἐκκλησίαν, νά ἀκούετε τήν Ἀκολουθίαν μέ προσοχήν.

Ὁμοίως καί τήν Θείαν Λειτουργίαν.

Καί νά ἑρμηνεύετε τά παιδιά σας, ὅσον καί δύνασθε, νά μή ἁμαρτήσουσιν, νά πηγαίνουσιν εἰς τήν ἐκκλησίαν, νά εὐλογοῦνται, διά νά ζήσουν καί νά προκόψουν.

Καί ὅποιος ἀδελφός, ἀδελφοί μου, ἀκούσῃ τό σήμαντρον καί ὀκνεύει νά πηγαίνη εἰς τήν ἐκκλησίαν, θέλει πνιγῆ ἀπό τίς ἁμαρτίες, καθώς ἐπνίγησαν καί εἰς τόν κατακλυσμόν.

Ἀκόμη, μάθετε, ἀδελφοί μου, ὁ Νῶε, ἀφοῦ ἔκαμεν τήν κιβωτόν καί ἐμαζώχθηκαν ὅλα τά ζῶα μέσα, τό ταχύ ἄνοιγεν τήν κιβωτόν καί πήγαιναν καί ἔβοσκαν.

Καί τό ἑσπέρας βαροῦσε τό σήμαντρον καί ὅλα ἐμαζώνονταν εἰς τήν κιβωτόν.

Καί ἀπό τότε ἐβγῆκεν ὁ σήμαντρος καί σημαίνουσιν οἱ ἱερεῖς.

Ὁ σήμαντρος σημαίνει σημαίαν τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ ἱερεύς κήρυκας τῆς κιβωτοῦ.

Ἡ κιβωτός εἶνε ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας.

Καί ὅσοι ἀδελφοί, σέβουν μέσα εἰς τήν Ἐκκλησίαν, θέλουν συγχωρηθοῦν τά ἁμαρτήματά τους.

Ἡ ἁγία Ἐκκλησία εἶνε ὡσάν ἡ μάνα.

Ὅταν σφάλλη ὁ υἱός της, τόν μαλώνει, καί πάλιν τόν συμπαθᾶ.

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία εἶνε μία πηγή, καί ποτίζει ὅλους τούς διψασμένους.

Καί πρέπει κάθε ἡμέραν νά λειτουργοῦν οἱ ἱερεῖς, διά νά εὐλογῆ ὁ Χριστός τούς ἀνθρώπους, καί νά φυλάγη τήν χῶραν ἀπό πάσαν νόσον καί πάσαν μαλακίαν.

Διά νά εὐλογήση ὁ Θεός τήν χῶραν σας, τά χωράφια σας, τά ἀμπέλια σας, τόν τόπον σας καί ὅλα τά ἔργα τῶν χειρῶν σας.

Συγκινητική Ἀποστροφή τοῦ λόγου τοῦ Ἁγίου πρός Ὅλους

Καί νά παρακαλῆτε ὅλοι, μικροί καί μεγάλοι, νά ζοῦν πολύν καιρόν οἱ προεστοί τῆς χώρας σας, νά τούς φωτίση ὁ Θεός νά σᾶς κοιτάζουν καλά, ὅτι ὁ προεστώς εἶνε ὡσάν πατέρας.

Καί νά τιμᾶτε τούς ἱερεῖς σας καί τούς τρανητέρους σας.

Αἱ γυναῖκες νά τιμᾶτε τούς ἄνδρες σας, οἱ ἄνδρες νά ἔχετε ἀγάπην μέ τίς γυναῖκες σας καί τίς μάνες σας, καί αἱ νύμφες νά τιμᾶτε τούς πενθερούς σας καί πενθερές σας, καί οἱ γαμβροί τά πεθερικά σας.

Καί μέ αὐτήν τήν εὐλάβειαν θέλετε προκόψει σωματικά καί ψυχικά καί θέλετε φάγει ὅλα τά ἀγαθά τῆς γῆς ὅσον ζήσετε εἰς τήν γῆν τήν πρόσκαιρην καί ὀλίγην ζωήν.

Καί εἰς τήν αἰώνιον ζωήν θέλετε κερδίσει ὅλα τά ἀγαθά τοῦ Παραδείσου.

Καί νά μήν παραδίνεσθε, νά μήν καταργιέσθε, νά μήν ἀναθεματίζεσθε.

Καί νά ἔχω τήν εὐχήν σας, ἀδελφοί μου.

Συγχωρεῖτε με καί ὁ Θεός νά συγχωρέση καί ἐσᾶς.

Καί νά μᾶς ἀξιώση νά ἀπολαύσωμεν ὅλοι ὁμοῦ τόν Παράδεισον, νά χαροῦμεν ὅλοι μαζί μέ τούς ἁγίους Ἀγγέλους καί πάντας τούς Ἁγίους.

Ἀμήν”.

Ἄς ἐνθυμούμαστε πάντοτε ἀδέλφια μου, ὅτι τό Θεόπνευστο πνευματικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ στηρίζεται στήν δύναμιν πού ἔχει ὁ Πανάγιος Σταυρός καί τό ὄνομα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Διότι σύμφωνα μέ τήν Θεοπαράδοτη «Διδαχή» τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ:

“Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἰατρεύονται κάθε ἀρρωστεῖες.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» οἱ Ἀπόστολοι ἀναστοῦσαν νεκρούς καί ἰάτρευαν πάσαν ἀσθένειαν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἀποστομώνει ὁ ἄνθρωπος κάθε αἱρετικόν.

Μέ τόν Σταυρόν καί μέ τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» ἁγιάζει ὁ ἄνθρωπος καί πηγαίνει εἰς τόν Παράδεισον, νά χαίρεται καί νά εὐφραίνεται ὡσάν οἱ Ἄγγελοι”.

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

63. Ἅγιος Κοσμᾶς Αἰτωλός – Διδαχαί. http://users.uoa.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Tο Θεόπνευστο έργο του Εθναποστόλου Κοσμά του Φιλοθεΐτου