Ποια άραγε η πνευματική ωφέλεια σήμερα, από ένα κήρυγμα του 2018;

Όλοι όσοι αξιώθηκαν να ζήσουν κάποια χρόνια στην πνευματική αγκαλιά του παπα- Νικόλα Μανώλη, βίωσαν την πατρική του θυσία. Άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο, αναλογιζόμαστε σήμερα τα μικρά και τα μεγάλα θαύματα στη ζωή μας. Στη συνείδησή μας, στη ζωή μας, ο Άγιος γέροντας μας με κάθε ευκαιρία μας δίδασκε και μας νουθετούσε.

Όντας ο ίδιος υπόδειγμα υπακοής, παράδειγμα άδολης, ανυπόκριτης και αδιαπραγμάτευτης αγάπης προς τον γέροντά του, τον όσιο Αγάθωνα Κωνσταμονίτη, μας μάζευε κάτω από τα φτερά του και δίδασκε με το παράδειγμά του.

Στην πρόνοια του Θεού είναι και ο πλούτος των ομιλιών και των κηρυγμάτων του.

Αυτό που απομένει σ’ εμάς είναι να ακούσουμε ξανά στις ομιλίες του, πόσο επίκαιρος, πόσο προφητικός είναι ο λόγος του!

Λόγος Πατερικός, λόγος παραδοσιακός, που με τη Χάρη του Θεού γίνεται πέλεκυς βαρύς για τους Οικουμενιστές, οι οποίοι δαιμονικά απαιτούν τον εκσυγχρονισμό του λόγου της Ορθοδοξίας στη “δημόσια πλατεία”.

Την τριαντάλεπτη ομιλία του με θέμα τον Χριστό ή τον κόσμο, σε ένα μικρό μόνο απόσπασμα, από το 8ο λεπτό και μετά, την απομαγνητοφωνήσαμε (με τη μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων, συνολικά έξι ερωτήματα), γιατί θεωρούμε πως αποτελεί πνευματική βιταμίνη για το εδώ και το τώρα στη ζωή μας.

Να μάθουμε, να ξανακούμε τους λόγους του, να δουλεύουμε πνευματικά και να ακολουθούμε με ζήλο το παράδειγμα του.

Με ποιο τρόπο εμποδίζει ο διάβολος τον άνθρωπο;

Κάνει θόρυβο για να μην ακούει ο άνθρωπος τη δημιουργική φωνή του Θεού μέσα του. Να μην ακούει τη συνείδηση του.

Πώς λειτουργεί η συνείδηση στον άνθρωπο; Με ποιά προϋπόθεση;

Η συνείδηση, εν πολλοίς , έχει ξεκαθαρισμένο ποιο είναι το θέλημα του Θεού. Γιατί, αν η συνείδηση είναι καθαρή από πάθη και αμαρτήματα, αν έχει η συνείδηση δουλευτεί με τη μετάνοια, τότε εύκολα ακούει το λόγο του Θεού και μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτό που λένε οι Άγιοι: Όπου πάμε, όπου σταθούμε, ό,τι κάνουμε, ό,τι πιάσουμε, ό,τι ακούσουμε να είναι του Χριστού. Αλλά πρέπει να έχει καθαρή συνείδηση ο άνθρωπος.

Όταν δεν έχει καθαρή συνείδηση ο άνθρωπος;

Ο μπερδεμένος, όμως, άνθρωπος με τα πάθη και ο φιλήδονος άνθρωπος, αυτός που έχει πάνω από όλα τον εαυτούλη του και θέλει τον εαυτούλη του να αναπαύσει και δε βάζει τίποτε άλλο πιο μπροστά από τον εαυτό του, αυτός μπερδεύεται στις επιλογές.

Ποιο είναι τελικά το μεγάλο ερώτημα στη ζωή του ανθρώπου;

Και έρχεται το μεγάλο ερώτημα στη ζωή και στην καθημερινότητα: Να αναπαύσει ο άνθρωπος τον εαυτούλη ή να κάνει το θέλημα του Θεού;

Να επιλέξει τις ανέσεις της αμαρτωλής πλάνης, της αιρετικής, της οικουμενιστικής ζωής ή τη στενωπή οδό της αντίστασης, της Ορθόδοξης πνευματικής πορείας, και την αλήθεια ότι ο δρόμος αυτός που οδηγεί στον Παράδεισο, η οδός αυτή, είναι στενή, τεθλιμμένη, έχει θλίψεις δεν έχει πολλές ανέσεις ανθρώπινες, κοσμικές ανέσεις δεν έχει.

Γιατί να επιλέξει κανείς τις θλίψεις;

Έχει βέβαια τη Χάρη του Θεού. Σε αυτό το στενό δρόμο που ακολουθεί κανείς με το Σταυρό στο χέρι, για να φτάσει στο Θεό, μπορεί να έχει στεναχώριες και θλίψεις κοσμικές, έχει όμως τη Χάρη του Θεού. Αλλά αυτή η Χάρη του Θεού δεν είναι από την αρχή πολύ εμφανής. Και ο άνθρωπος μπερδεύεται. Θεωρεί ότι ο άλλος ο δρόμος, μακριά από το Χριστό – είναι του πλούτου, των ηδονών, της φιλαυτίας και εκείνος είναι ο δρόμος ο οποίος έχει ανέσεις, έχει χρήματα, δεν έχει πολλούς πειρασμούς – εκείνος νομίζει είναι ο δρόμος ο καλός.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI