Ελένη Καμπούρη

Η ζωή χωρίς Σταυρό είναι ζωή χωρίς Ανάσταση

εικόνα άρθρου: Η ζωή χωρίς Σταυρό είναι ζωή χωρίς Ανάσταση
Άρθρο της Ελένης Καμπούρη

Ο Αναμάρτητος σταυρώθηκε για την σωτηρία μας


Η Μεγάλη Βδομάδα αποτελεί το μεγαλύτερο ράπισμα για όλους εμάς που γκρινιάζουμε και μεμψιμοιρούμε. Ο Αναμάρτητος σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας. Αυτό είναι γροθιά στον υπερφίαλο εγωισμό μας.

– Γιατί να μην έχω παραπάνω χρήματα να αγοράσω ό,τι μου αρέσει κι ό,τι λαχταράω;

– Γιατί έχω αυτό το σταυρό και δυσκολεύομαι να περάσω καλά και άνετα; Μα δε θέλω να ζορίζομαι!

– Πέθανε το παιδί μου ή ο/η σύζυγός μου και νιώθω μόνος/η και ανήμπορος/η. Δεν έχω κάποιον να μοιραστώ τον πόνο μου. Ο Θεός είναι άδικος που μου πήρε το αγαπημένο μου πρόσωπο.

– Αρρώστιες, προβλήματα, ανέχεια, πόνος, στεναχώρια, αγωνία, άγχος, θάνατος, φτώχεια, δυστυχία. Ατελείωτος ο θλιβερός κατάλογος. Δεν τα θέλω αυτά. Χρειάζομαι τα ακριβώς αντίθετα, για να είμαι ευτυχισμένος.

Κι όμως υπάρχει ελπίδα. Λέγεται Άγιος Τριαδικός Θεός και τα πάντα οδηγούν σε Εκείνον. Όλα Εκείνος τα παραχωρεί για το συμφέρον της ψυχής μας, αλλά εμείς συνήθως τα βλέπουμε όλα τόσο ρηχά, επιφανειακά και ανούσια! Εκείνος έχει σχέδιο για όλα, αλλά πόσο εύκολα λέμε και πιστεύουμε το “γενηθήτω το θέλημά Σου”;

Ναι, η ζωή είναι αφόρητα δύσκολη και εξαιρετικά πολύπλοκη. Όμως τελικά, ζωή χωρίς Σταυρό είναι ζωή χωρίς Ανάσταση. Αν δεν έχεις τα μάτια σου στραμμένα στον Εσταυρωμένο, δεν μπορείς να προχωρήσεις, δεν μπορείς να πάρεις κουράγιο, δεν μπορείς να γαληνέψεις να γευτείς την αληθινή χαρά. Είναι να τρελαίνεται κανείς με την αδικία και την παραφροσύνη που επικρατεί σε αυτό τον κόσμο. Το μόνο που μας κρατάει είναι η δικαιοσύνη Του και η αγάπη Του.

Εκείνος σταυρώθηκε, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία, χλευάστηκε σαν να ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος ή σαν να ήταν ο χειρότερος εγκληματίας του κόσμου. Έκανε τόσα θαύματα, μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων, κι όμως οι άνθρωποι Τον σταύρωσαν. Και συνεχίζουμε να Τον σταυρώνουμε με διάφορους τρόπους. Με τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας, την βιοτή μας. Κι όμως, πάντοτε μας δείχνει πόσο φιλεύσπλαχνος είναι. Μας ανέχεται, μας βοηθά, μας θεραπεύει, μας αγκαλιάζει, μας παιδαγωγεί από αγάπη.

Αρνούμαστε να Τον ομολογήσουμε, να Τον υπακούσουμε, να ζήσουμε όπως Αυτός θέλει, να Tον βάλουμε στη ψυχή μας και στο σπίτι μας. Ζούμε όπως μας βολεύει, Τον βάζουμε στην άκρη, γιατί μας φαίνονται με τα μυαλά που κουβαλάμε δύσκολα αυτά που ζητάει. Να συγχωρήσω τους εχθρούς μου; Ποτέ! Να εξομολογηθώ αυτά που έκανα ή που σκέφτηκα; Όχι βέβαια, αφού μόνο οι άλλοι αμαρτάνουν. Να μην ακολουθώ κάθε καινούρια τάση ζωής; Μα αυτή θα με κάνει αποδεκτή/ό από τους συνανθρώπους μου και θα είμαι μέσα στα πράγματα. Ε, δεν βλάπτει και η πλάνη στα της πίστης, ο οικουμενισμός, η παγκοσμιοποίηση! Εξάλλου ο Θεός είναι ίδιος σε όλες τις θρησκείες. Και πού είναι το κακό να παντρεύονται οι ομοφυλόφιλοι ή αν αποκτούν παιδιά με την τεκνοθεσία; Αρκεί να υπάρχει αγάπη. Πόσο ανόητη είναι η ανθρώπινη σκέψη τελικά!

Η ζωή Του ήταν βήμα προς βήμα ένα παράδειγμα, για να ζήσουμε το «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν». Εμείς όμως επιμένουμε να φτιάχνουμε νέες διδασκαλίες και τρόπους ζωής. Αλλάζουμε φύλο, γιατί αυτό μας ταιριάζει, δε νηστεύουμε, αλλά ευχαρίστως γινόμαστε vegan, καίμε τους νεκρούς μας και αρνούμαστε να τους θάβουμε, όπως μας έδειξε ο Κύριός μας. Δεν εξομολογούμαστε σε πνευματικό, αλλά μετά χαράς ανοίγουμε την ψυχή μας σε ψυχολόγο, παντρευόμαστε σε δημαρχεία ή κάνουμε σύμφωνα συμβίωσης, γιατί ο θρησκευτικός γάμος είναι ξεπερασμένος και υπερτιμημένος, αρνούμαστε να βαφτίσουμε τα παιδιά μας και να τους δώσουμε ορθόδοξα ονόματα.

Νομίζουμε οι δυστυχείς ότι, αν αντικαταστήσουμε τον Χριστό με τον εωσφορικό μας εγωισμό και τις τιποτένιες δυνάμεις μας, θα μεγαλουργήσουμε. Και δεν κατανοούμε πως το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να δηλητηριάσουμε την ψυχή μας, γιατί όταν διώχνουμε τον Χριστό από την ζωή μας, κάποιος άλλος θα καλύψει το κενό και αυτός είναι δυστυχώς ο διάβολος.

Ο Εσταυρωμένος είναι εκεί και περιμένει τη μετάνοιά μας. Κάποιοι βέβαια Τον έβγαλαν από τη ζωή τους, και το χειρότερο είναι ότι προσπαθούν να Τον βγάλουν και από την Εκκλησία Του. Βέβαια η ιστορία μας διδάσκει πως χριστομάχοι υπήρξαν πολλοί, αλλά πάντοτε κατέληξαν ηττημένοι. Ας μην είμαστε ένας από αυτούς.

Χριστός Ανέστη!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Σχετικά άρθρα

Πατερικά

17 Μάι

Στάρετς Ανατόλιος της ‘Οπτινα: Να μη φοβήσαι τις θλίψεις, αλλά μάλλον να φοβήσαι την ολέθριον αίρεσιν

Νὰ μὴ φοβῆσαι τὶς θλίψεις, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ φοβῆσαι τὴν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτὴ εἶναι ποὺ μᾶς γυμνώνει ἀπὸ τὴν Θεία Χάρη καὶ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Χριστόν!

Πατερικά

14 Μάι

Γέρων Αγάθων Κωνσταμονίτης, Το μεγαλείο της Ορθοδοξίας (Πάσχα 2009) [Κείμενο & Βίντεο]

Η πραγματική παρακαταθήκη του μακαριστού γέροντος Αγάθωνος Κωνσταμονίτη ήταν ότι σωτηρία υπάρχει μόνο μέσα στην Ορθοδοξία. Μετά από αυτή τη βασική παραδοχή δίδασκε την υπομονή και την ευχή!

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.