εικόνα άρθρου: Κοινό Πασχάλιο με τους παπικούς: «Κάντο όπως ο πατρ. Αθηναγόρας;»
Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Ποιες Ορθόδοξες Εκκλησίες θα στηρίξουν την αντικανονική φιλοδοξία του πατρ. Βαρθολομαίου;


Την Κυριακή 7 Ιουλίου 2024, ανήμερα της Αγίας Κυριακής, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, απευθυνόμενος σε προσκυνητές της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων, αναφέρθηκε στη σημερινή 52η επέτειο από την εκδημία του Πατριάρχη Αθηναγόρα, το όνομα του οποίου βρίσκεται στην επίσημη ιστοσελίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος στον τομέα Επιφανείς Μασόνοι.

«Κάθε χρόνο την ημέρα αυτή η σκέψι και η καρδιά μας στρέφεται ιδιαιτέρως προς τον αοίδιμο προκάτοχό μας, τον μεγάλο Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος σαν σήμερα, πριν από πενήντα δύο έτη ακριβώς, εκοιμήθη εν Κυρίω. Είη αιωνία και άληστος η μνήμη αυτού!».

Πρόκειται για τον Πατριάρχη που κατά γενική ομολογία επί των ημερών του σημειώθηκαν πλείστες αντικανονικές και αντισυνοδικές ενέργειες, με κορυφαία την άρση των αναθεμάτων το 1965 στην Ιερουσαλήμ, με τον παπά Ιωάννη Παύλο τον ΣΤ’.

Διαβάζουμε στην απάντηση του Γραφείου Παραθρησκειών και Αιρέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, σε άρθρο του Ομ. Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Παναγιώτη Μπούμη, με τίτλο: «Η ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΝΑΘΕΜΑΤΩΝ».:

«Έγιναν, όπως πριν; Όχι βέβαια! Όπως σημειώνει ο ίδιος, «ἀπό Ρωμαιοκαθολικῆς πλευρᾶς καί τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης τό θέμα ἔχει λήξει». Αυτοί είναι προφανώς οι «καλοί». Όχι όμως και οι Ορθόδοξοι, διότι, «Ζήτημα τέθηκε καί ἴσως τίθεται ἀπό μερικούς ὀρθοδόξους καί μή γιά τήν ἄρση τοῦ ἀναθέματος ἐκ μέρους τοῦ Ἀθηναγόρα καί τήν ἰσχύ αὐτῆς, ἐπειδή αὐτός εἶχε λάβει τήν ἔγκριση μόνον τῆς περί αὐτόν πατριαρχικῆς Συνόδου τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ὄχι ὅλων τῶν αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν»! Εδώ να διορθώσουμε τον κ. Καθηγητή, δεν τέθηκε το ζήτημα «ἀπό μερικούς ὀρθοδόξους», όπως ανακριβέστατα αναφέρει, αλλά από το σύνολο της Εκκλησίας, εκτός «του κλίματος» του Φαναρίου! Ας μελετήσει ο κ. Καθηγητής την θύελλα που σήκωσε ημονομερής, νεοπαπίστικη αυτή ενέργεια του μακαριστού Αθηναγόρα, να άρει τα αναθέματα ερήμην της καθόλου Εκκλησίας. Διερωτήθηκε άραγε γιατί δεν συναποφάσισε με τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες για ένα τέτοιο κεφαλαιώδους σημασίας θέμα; Η εξήγηση είναι απλή: Θα συναντούσε την άρνηση της καθόλου Εκκλησίας, της συντριπτικής πλειοψηφίας των Προκαθημένων, Ιεραρχών κλπ, και για να αποφύγει αυτόν τον σκόπελο, αποφάσισε εκείνος, χωρίς εκείνους, για εκείνους!»[1].

Το να τελεσθεί Τρισάγιο στη μνήμη κάποιου εκλιπόντος Επισκόπου, Κληρικού, Μονάχου ή Λαϊκού, είναι παράδοση της Εκκλησίας μας. Ωφελεί τις ψυχές των προκεκοιμημένων αδελφών ημών. Όταν όμως οι συνθήκες τότε προσομοιάζουν δεινώς με την παρούσα συγκυρία, μήπως κρύβεται κάποιος συμβολισμός που θα έπρεπε να μας προβληματίσει περισσότερο;

Ως γνωστόν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος προετοιμάζει ένα ανάλογο βήμα, με το οποίο θέλει να κλείσει την Πατριαρχία του, την αντικανονική θέσπιση του κοινού εορτασμού του Πάσχα μετά των Λατίνων αιρετικών.

Υπό αυτό το πρίσμα κάθε επίσημη επίσκεψη προκαθημένων άλλων Τοπικών Εκκλησιών, αποτελεί μια σφυγμομέτρηση για το ποιες Ορθόδοξες Εκκλησίες θα στηρίξουν την φιλοδοξία του αυτή.

Η ευθύνη βαραίνει τόσο τον ίδιο όσο και τις πλάτες των Ορθοδόξων προκαθημένων που θα τον υποστηρίξουν. Στη συνέχεια του χαιρετισμού του όμως, αποκαλύπτει και ποιον δρόμο σκοπεύει να τραβήξει!

Μετά την καθιέρωση στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου του «πρώτου άνευ ίσων», ήτοι του Πάπα της Ανατολής, τα λόγια του ηχούν βαριά, ισοπεδώνοντας κατά το παράδειγμα του μασόνου Πατριάρχου Αθηναγόρα κάθε έννοια Συνοδικότητας στην Ορθοδοξία:

«Εμείς, ως ταπεινοί συνεχιστές των οραματισμών του εξόχου αυτού εκκλησιαστικού ανδρός, προσπαθούμε, πάντοτε σε αγαστή συνεργασία με τους συγκυρηναίους αδελφούς αγίους Αρχιερείς, να δίδουμε, κατά το δυνατόν, την καλήν μαρτυρίαν της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, μέσω του ποιμαντικού μας έργου ενταύθα, και διά των εκασταχού Ιεραρχών μας εις τας λοιπάς Επαρχίας του Θρόνου, καθώς, επίσης, και του διορθοδόξου και του διαχριστιανικού, «υπερ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των Αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως»».

Άραγε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ποια στάση θα κρατήσει στο αντικανονικό ζήτημα του κοινού Πασχαλίου με τους Παπικούς;

Η Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου έχει λόγο ή θα την παρακάμψει και θα ενεργήσει ως αντισυνοδικός «παντογράφος», υπογράφοντας αντ’αυτών, ως ο προκεκοιμημένος προκάτοχος του στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου;

Οψόμεθα!

Καλή Μετάνοια!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Σχετικά άρθρα

Δέκατη επέτειος ενθρόνισης του ομολογητή Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Ονουφρίου

Τέλεση ακολουθιών σε μία από τις λίγες προσβάσιμες εκκλησίες της Λαύρας του Κιέβου - Επιστολές Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών - Το Φανάρι και η γεωπολιτική των ΗΠΑ

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.