Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Άλλο ένα παπικό πανεπιστήμιο τίμησε τον Πατρ. Βαρθολομαίο…

Διαδόθηκε ευρέως η είδηση της νέας πατριαρχικής επίσκεψης, αυτή τη φορά στη Νάπολη της Ιταλίας, για την αναγόρευση του Πατριάρχη σε Επίτιμο Διδάκτορα της Ποντιφικής Θεολογικής Σχολής Νότιου Ιταλίας.

Στο πλαίσιο αυτής της επίσκεψης, την Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2023, προεξήρχε της πανηγυρικής συμπροσευχής με τους παπικούς. Η αθώωση της πρακτικής των συμπροσευχών με αιρετικούς είναι πλέον κεκτημένο από τους οικουμενιστές Επισκόπους και κληρικούς. Σχεδιάστηκε υπομονετικά και καλλιεργήθηκε τα τελευταία εκατό χρόνια στους διαχριστιανικούς διαλόγους.

Η αθώωση είναι μονομερής και άκυρη

Το οικουμενιστικό κεκτημένο της αθώωσης των συμπροσευχών με αιρετικούς θα ακυρωθεί σε μια μέλλουσα να συνέλθει Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο, η οποία θα καταδικάσει την συνολικά και παναίρεση του οικουμενισμού και τους οικουμενιστές Επισκόπους, κληρικούς και Μοναχούς που την υποστηρίζουν.

Σε μια μέλλουσα να συνέλθει Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο, η oποία θα καταδικάσει τις φιλενωτικές προσπάθειες κατά τον 20ο αιώνα, ήτοι τις Πατριαρχικές εγκυκλίους του 1902 και του 1920, που “θήλασαν” με το μητρικό γάλα της παναίρεσης τη γέννηση και τη δημιουργία της οικουμενικής κίνησης και τη συγκρότηση του Π.Σ.Ε.

Σε μια μέλλουσα να συνέλθει Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο, η οποία θα καταδικάσει τον επιφανή μασόνο Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος με την Εγκύκλιό του το 1952 πρωταγωνίστησε και παρέσυρε τις κατα τόπους Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να συμμετάσχουν στο Π.Σ.Ε.

Εκείνος ο οποίος, μετά τη σύγκληση της Β’ Βατικανής Συνόδου, τόλμησε ο αθεόφοβος το πρώτο βήμα προς την ένωση με τη λεγόμενη «άρση των αναθεμάτων» το 1965, ερήμην των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Παρουσιάστηκε σε παραποιημένες μεταφράσεις στους Ορθοδόξους ως «άρση των αναθεμάτων του 1054», ενώ στο πρωτότυπο κείμενο αναφέρεται ως «άρση της ακοινωνησίας»!

Σε μια μέλλουσα να συνέλθει Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο, η οποία θα ακυρώσει κάθε βήμα που έγινε στον περιβόητο «Διάλογο της αγάπης» και στο Π.Σ.Ε., που αποσκοπούσε να προλειάνει το έδαφος, ώστε να επιτευχθεί το κατάλληλο κλίμα για τον εν συνεχεία Θεολογικό Διάλογο Ορθοδόξων και αιρετικών.

Σε μια μέλλουσα να συνέλθει Ορθόδοξη Οικουμενική Σύνοδο, η οποία θα καταδικάσει συνολικά τις θέσεις που εκφράστηκαν ως δήθεν επίσημες θέσεις της Μητρός Εκκλησίας, κατά την Πατριαρχία Βαρθολομαίου, ήτοι τους τέσσερις άξονες: 1) Ορατή ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 2) Διάλογος και συνεργασία με όλες τις αιρέσεις που τολμά να αποκαλεί “Χριστιανικές Εκκλησίες”. 3) Διάλογος και συνεργασίες με τις θρησκείες του κόσμου και κυρίως με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ 4) Όλη τη νεοεποχίτικη ατζέντα Δικαιοσύνη, Ειρήνη, Ενότητα της Ανθρωπότητας και Διασφάλιση του Φυσικού Περιβάλλοντος. Κάπως έτσι φθάσαμε και στην πλήρη αμοιβαία εκκλησιαστική αναγνώριση Ορθοδοξίας με τις αιρέσεις συνοδικά, στη ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης το 2016[1].

Το ρεπορτάζ από την επίσημη ιστοσελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου αναφέρει:

“Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, την Πέμπτη, 23 Νοεμβρίου, αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτορας Θεολογίας της Ποντιφικής Σχολής Νοτίου Ιταλίας, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στη Νεάπολη, με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου Ακαδημαϊκού Έτους. Παρέστησαν ο ΡΚαθολικός Αρχιεπίσκοπος της Νεάπολης, Ιεράρχες, κληρικοί, Πανεπιστημιακοί Καθηγητές, ο Δήμαρχος της πόλεως, και πλήθος άλλων προσωπικοτήτων, καθώς και φοιτητές.

Στην ομιλία του, που πραγματοποίησε στην ιταλική γλώσσα, ο Παναγιώτατος, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στη σημασία του διεκκλησιαστικού και διαχριστιανικού διαλόγου, κάνοντας μία ιστορική αναδρομή στις προσπάθειες επαναπροσέγγισης μετά το σχίσμα του 1054, αλλά και στις τραγικές επιπτώσεις της εφαρμογής της πολιτικής της ουνίας από τη Δύση, η οποία, όπως είπε, σηματοδότησε “μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες της εκκλησιαστικής ιστορίας της δεύτερης χιλιετίας, οι συνέπειες της οποίας έχουν επιβαρύνει τις σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών σχεδόν μέχρι τις μέρες μας”.

Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο Παναγιώτατος στις προσπάθειες επαναπροσέγγισης των Χριστιανών Ανατολής και Δύσης κατά τον 20ο αιώνα, κυρίως μετά τις ιστορικές Πατριαρχικές εγκυκλίους του 1902 και του 1920, που συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία της Οικουμενικής Κινήσεως και στη συγκρότηση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.). Επίσης, αναφέρθηκε στον οραματιστή προκάτοχό του Πατριάρχη Αθηναγόρα, ο οποίος με την Εγκύκλιό του, το 1952, κάλεσε όλες τις κατά τόπους Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να συμμετάσχουν στο Π.Σ.Ε., στην ώθηση που έδωσε, μετά τη σύγκληση της Β’ Βατικανής Συνόδου, να προετοιμαστεί μία μελλοντική Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέσω των Πανορθόδοξων Διασκέψεων της Ρόδου (1961-1963-1964), στην ιστορική συνάντηση με τον Πάπα Παύλο ΣΤ’ στα Ιεροσόλυμα, το 1964, και αργότερα στην Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη, αλλά και στην αμοιβαία άρση των αναθεμάτων. Γεγονότα, συνέχισε ο Παναγιώτατος, που χαρακτήρισαν την Πατριαρχία του αοίδιμου Προκατόχου του, και άνοιξαν “έναν δρόμο χωρίς επιστροφή στη συνάντηση όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών”.

Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες και τις προσπάθειες που αναλήφθηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την προώθηση του διαλόγου, μετά την ανάρρησή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, το 1991, επισημαίνοντας ότι η Πατριαρχία του κινείται σε τέσσερις άξονες, στους οποίους αναφέρθηκε διεξοδικά: 1) Ορατή ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 2) Διάλογος και συνεργασία με όλες τις Χριστιανικές Εκκλησίες. 3) Διάλογος και συνεργασίες με τις θρησκείες του κόσμου και κυρίως με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ. 3) Δικαιοσύνη, Ειρήνη, Ενότητα της Ανθρωπότητας και Διασφάλιση του Φυσικού Περιβάλλοντος”[2].

Ζούμε σε εποχές που το άσπρο παρουσιάζεται ως μαύρο και το μαύρο ως άσπρο. Στην πολιτική δοκιμάζεται η κοινή λογική των πολιτών. Στην Ορθοδοξία οι ταγοί της Εκκλησίας δοκιμάζουν την υπομονή του πιστού λαού, υποτιμούν τη νοημοσύνη του και αντιμετωπίζουν με δαιμονικό θράσος τα Ιερά και τα Όσια του γένους.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, καμαρώνει δημοσίως για όλα όσα συνιστούν κακοδοξίες και αιρετικές θέσεις. Ομολογεί δημόσια και απερίφραστα την ενοχή του… και δεν κουνιέται φύλλο!

Εμείς στην ιστοσελίδα Κατάνυξη, με αταλάντευτη πίστη στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, θα επιμείνουμε έως τέλους. Θα ξεσκεπάζουμε τα έργα τους, βαδίζοντας με παρρησία στον Αγιοπατερικό, Ιεροκανονικό και Ευλογημένο δρόμο της Αποτείχισης από την Αίρεση, που μας δίδαξε ο μακαριστός ομολογητής Γέροντάς μας +πρωτ/ρος π. Νικόλαος Μανώλης.

“Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως. Ὥστε, ὅτε περί πίστεως ὁ λόγος ἐστιν εἰπεῖν, ἐγώ τίς εἰμί; Ἱερεύς, ἄρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;… Οὐά οἱ λίθοι κεκράξουσι καί σύ σιωπηλός καί ἀφροντίς;”[3]

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης

• [1] ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΗ «ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ»;
• [2] https://ec-patr.org/
• [3] Ἐντολή γάρ Κυρίου μή σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Ο Πατριάρχης στη Νάπολη πρωταγωνιστεί σε νέα οικουμενιστικά σκάνδαλα
– Επίτιμος ή άτιμος;
– Το ταξίδι της ανομίας στην Ισπανία και η βράβευση του κ. Βαρθολομαίου από τους εχθρούς του Αγίου Τριαδικού Θεού