ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com
Θεσσαλονίκη, 09 Σεπτεμβρίου 2019

Παραθέτουμε τά κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἀπό τόν Μάϊο μέχρι τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2013.

1) 23-05-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Οἱ καιροί οὐ μενετοί. Δέν ὑπάρχουν περιθώρια διά τριβάς καί προβλήματα μεταξύ τῶν Χριστιανῶν. Ἀπαιτεῖται ἡ ἕνωσις τῶν δυνάμεων ὅλων μας, διά νά συμβάλλωμεν τό ἐφ᾿ἡμῖν ἕκαστος καί ἑκάστη Ἐκκλησία εἰς  τήν ἐπικράτησιν εἰς τόν κόσμον τοῦ πνεύματος τῶν δύο Ἰσαποστόλων Κυρίλλου καί Μεθοδίου»

Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τήν πρώτη ἡμέρα ἐπισκέψεως στήν Ἐκκλησία τῆς Τσεχίας καί Σλοβακίας.

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Μιχαλουπόλεως καί Κασσοβίας κύριε Γεώργιε,
Αἰδεσιμώτατε κ. Joel Ruml, Πρόεδρε τοῦ Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου – Synod senior τῆς Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας τῶν Τσέχων Ἀδελφῶν,
Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι καί Αἰδεσιμώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν λοιπῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν,
Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατοι καί Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν τῆς Xώρας ταύτης,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Χριστός Ἀνέστη!

… Εὐχαριστοῦμεν ἀπό καρδίας διά τήν τιμητικήν ταύτην ὑποδοχήν καί τάς πολλαπλᾶς ἐκδηλώσεις τῆς ἀγάπης ὅλων σας, καί ἰδίως τούς ἀπευθύναντας ἡμῖν τόν λόγον καί ἐκφράσαντας τά αἰσθήματα αὐτῶν, τόν ἐκπρόσωπον τοῦ Σεβασμιωτάτου Τοποτηρητοῦ τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, καί ὑμᾶς, Αἰδεσιμώτατε Πρόεδρε τοῦ Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Τσεχίας, διά τά αἰσθήματά σας. Ταῦτα μαρτυροῦν, πρός τοῖς ἄλλοις, τόν σεβασμόν καί τήν ἀναγνώρισιν ὑφ᾿ὑμῶν καί τῶν ἐκπροσωπουμένων ὑφ’ ὑμῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν τῆς ο ἰ κ ο υ μ ε ν ι κ ῆ ς  ἀποστολῆς καί τοῦ ρόλου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου …

… Αὐτό εἶναι, λοιπόν, τό  φ ρ ό ν η μ α  καί τό  ἦ θ ο ς  τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἐκπροσωποῦμεν σήμερον, καί τό ὁποῖον μεταφέρομεν καί πρός σᾶς, ἀδελφοί, καί ὑποδεικνύομεν διά  π α ρ α δ ε ί γ μ α τ ο ς συνεπείας τό δέον ὅσον ἀφορᾷ εἰς τήν χριστιανικήν μαρτυρίαν καί τήν ἀποστολήν, ὅλων μας καί ἐδῶ εἰς τήν Τσεχίαν, μάλιστα ὑμῶν τῶν ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν…

… Χαιρόμεθα, λοιπόν, ὅτι ἔχομεν πάντας ὑμᾶς τούς ἐν Τσεχίᾳ ἀδελφούς συνοδοιπόρους εἰς τόν ἀγῶνα διά τήν ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης εἰς τόν ταλαίπωρον κόσμον μας, διά τόν διάλογον μεταξύ τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, ἀλλά καί μεταξύ ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων θρησκειῶν, διά τήν συνδιαλλαγήν, τήν ἀνοχήν καί τήν ἐμπιστοσύνην μεταξύ τῶν λαῶν, καί ἡ ὠφέλεια ἡ ὁποία προκύπτει ἐκ τῆς συνοδοιπορίας ταύτης ἀσφαλῶς καί εἶναι κοινός  κ α ρ π ό ς  δι᾿ ὁλόκληρον τήν οἰκουμένην.

Τά πρόσφατα γεγονότα εἰς τήν περιοχήν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, καί εἰδικῶς εἰς τήν Συρίαν, εἰς τόν χῶρον τῆς δικαιοδοσίας  τοῦ πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου τῆς Ἀντιοχείας, αἱ ἀπαγωγαί ἐκκλησιαστικῶν λειτουργῶν, καί μάλιστα ἀνωτάτων ἱεραρχικῶς, αἱ διώξεις τοῦ χριστιανικοῦ στοιχείου, ἡ ἐγκατάλειψις τῶν παναρχαίων πατρογονικῶν ἑστιῶν αὐτοῦ, οἱ φόνοι καί τά μαρτύρια, γνωστά καί ἄγνωστα, ἡ ταλαιπωρία καί ἡ ἐξαθλίωσις καί ἡ πτωχεία, πρέπει νά μᾶς δώσουν τό  δ ί δ α γ μ α  ὅτι αἱ προσπάθειαί μας δέον νά ἐνταθοῦν.

“Οἱ καιροί οὐ μενετοί”. Δέν ὑπάρχουν περιθώρια διά τριβάς καί προβλήματα μεταξύ τῶν Χριστιανῶν. Ἀπαιτεῖται ἡ ἕνωσις τῶν δυνάμεων ὅλων μας, διά νά συμβάλλωμεν τό ἐφ᾿ἡμῖν ἕκαστος καί ἑκάστη Ἐκκλησία εἰς  τήν ἐ π ι κ ρ ά τ η σ ι ν εἰς τόν κόσμον τοῦ πνεύματος τῶν δύο Ἰσαποστόλων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς, δηλαδή τῆς ἀνοχῆς, τῆς συμφιλιώσεως, τῆς ἀποδοχῆς τοῦ ἑτέρου, τῆς εἰρηνικῆς ἐπιλύσεως τῶν διαφορῶν, καί μάλιστα τῆς ἀποδοχῆς τοῦ  δ ι α φ έ ρ ο ν τ ο ς, τῆς  ἀ γ ά π η ς, ἡ ὁποία κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον “πάντα στέγει, […] πάντα ὑπομένει” καί ἡ ὁποία “οὐδέποτε ἐκπίπτει” (Α΄ Κορ.  ιγ΄ 7-8), καί ἡ ὁποία ἐν τέλει εἶναι ἡ μόνη ἡ ὁποία σώζει …

(ΠΗΓΗ : Δύο ὁμιλίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στήν Τσεχία, http://archive.romfea.gr)

2) 23-05-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Οἱ δύο Ἅγιοι (Κύριλλος καί Μεθόδιος) ἦσαν, εἶναι καί θά εἶναι συνεκτικός κρίκος διά τούς χριστιανούς ὅλων τῶν Ὁμολογιῶν, μάλιστα δέ διά τάς Ἐκκλησίας ἡμῶν Κωνσταντινουπόλεως καί Ρώμης»

Ἀποσπάσματα ἀπό τήν πρόποση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τό γεῦμα μετά τῶν ἐκπροσώπων τῆς Παπικῆς αἱρέσεως ἐν τῷ Παπικῷ «ἀρχιεπισκοπικῷ» Μεγάρῳ τῆς Πράγας.

Σεβασμιώτατοι Καρδινάλιοι κ. κ. Dominik Duka καί Miloslav VLK,
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Μπρνό καί Ὀλομούτς κύριε Συμεών, Τοποτηρητά τοῦ Θρόνου τῆς Ἁγιωτάτης Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας,
Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί,
Ἐκλεκτοί συνδαιτυμόνες,

Χριστός Ἀνέστη!

Ἐκφράζομεν τήν ἰδιαιτέραν χαράν καί συγκίνησιν ἡμῶν προσωπικῶς καί τῆς ἧς προκαθήμεθα Ἁγιωτάτης κατά Κωνσταντινούπολιν Ἐκκλησίας, διότι εὑρισκόμεθα σήμερον ἐν τῷ μέσῳ ἀδελφῶν ἀγαπητῶν, ἀναλισκομένων εἰς τό ἔργον τῆς διακονίας τῶν ρωμαιοκαθολικῶν πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ζοῦν ἐν τῇ εὐλογημένῃ ταύτῃ χώρᾳ τῆς Τσεχίας …

… Ἰδιαιτέρως χαιρόμεθα διά τήν διαπιστουμένην καί ὑφ᾿ἡμῶν ἀγαστήν συνεργασίαν μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ἐν Τσεχίᾳ καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς, ὄχι μόνον διά τήν προετοιμασίαν τῶν ἑορτασμῶν τῆς ἐπετείου ταύτης, ἀλλά καί εἰς πάντας τούς τομεῖς ἐν διαλόγῳ εἰρήνης καί ἀγάπης, ἐπ᾿ ἀγαθῷ καί ἀντιμετωπίσει τῶν κοινωνικῶν ἀναγκῶν τοῦ λαοῦ.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχείον, ὡς γνωστόν ὑμῖν, Σεβασμιώτατε κύριε Καρδινάλιε, πιστεύει, εὐνοεῖ καί προωθεῖ τήν καλλιέργειαν κλίματος ἀγάπης, διαλόγου, ἀλληλεγγύης καί κατανοήσεως μεταξύ τῶν χριστιανῶν ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν, καί πρός τήν κατεύθυνσιν ταύτην ἐργάζεται πάντοτε καί προσεύχεται πρός τόν Κύριον, ἵνα οἰκονομήσῃ διά τοῦ Λόγου Αὐτοῦ τήν, ἥν ἐπεζήτησεν ὀλίγον πρός τοῦ ἑκουσίου Σταυροῦ Αὐτοῦ, ἑνότητα πάντων τῶν εἰς τόὌνομα Αὐτοῦ πιστευόντων… 

… Ἡ γλῶσσα αὕτη ἀπετέλεσε τόν  κ ρ ί κ ο ν  τόν συνδέοντα ἅπαντα τόν σλαβικόν κόσμον, τόν δημιουργήσαντα μίαν  σ χ ο λ ή ν  ἐντός τῆς Μιᾶς Χριστιανικῆς Ἐκκλησίας, διό καί ὁ ἀείμνηστος Πάπας Ρώμης Ἰωάννης Παῦλος ὁ Β´ἀνεκήρυξε τούς Ἁγίους Κύριλλον καί Μεθόδιον “προστάτας τῆς Εὐρώπης” …

… Οἱ δύο Ἅγιοι ἦσαν, εἶναι καί θά εἶναι συνεκτικός  κ ρ ί κ ο ς  διά τούς χριστιανούς ὅλων τῶν Ὁμολογιῶν, μάλιστα δέ διά τάς Ἐκκλησίας ἡμῶν Κωνσταντινουπόλεως καί Ρώμης. Ἡ κληρονομία των εἶναι κοινή δι᾿ὅλους τούς χριστιανούς, ἀλλά καί διά πάντας τούς λαούς …

… Καί σημειοῦμεν ἅπαξ ἔτι ὅτι τό ἔργον καί ὁ ρόλος τῶν Ἁγίων ἦσαν πάντοτε ἑνωτικά καί μᾶς καλοῦν εἰς βαθεῖαν ἑνότητα καί ὑπέρβασιν τῶν διαιρέσεων, ὅπως μᾶς ἑνώνουν μέ τούς σημερινούς ἑορτασμούς ὁλοκλήρου τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου τῆς Τσεχίας καί τῆς Σλοβακίας, ὁλοκλήρου τοῦ Σλαβικοῦ κόσμου, ἀλλά καί ὁλοκλήρου τῆς χριστιανικῆς οἰκουμένης …

(ΠΗΓΗ : Δύο ὁμιλίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στήν Τσεχία, http://archive.romfea.gr

3) 27-05-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Δέν παύομεν νά ζητοῦμεν παρ’ ἑαυτῶν καί ἀλλήλων τήν ἀναγκαιότητα νά εἴμεθα ἕν»

Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου πρός τούς ἀντιπροσώπους τοῦ Παπικοῦ «ἐπισκοπικοῦ» συμβουλίου καί τά μέλη τοῦ οἰκουμενικοῦ συμβουλίου τῆς Σλοβακίας

Ἱερώτατε Μητροπολίτα Μιχαλουπόλεως καί Κασσοβίας κύριε Γεώργιε,

Σεβασμιώτατε κύριε Stanislav Zvolenskỳ, Ἀρχιεπίσκοπε τῶν ἐν Bratislava Ρωμαιοκαθολικῶν, Πρόεδρε τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐπισκοπικοῦ Συμβουλίου Σλοβακίας,

Σεβασμιώτατε κύριε Miloš Klatik, Γενικέ Ἐπίσκοπε τῆς ἐν Σλοβακίᾳ Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας, Πρόεδρε τοῦ Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου τῆς Σλοβακίας,

Σεβασμιώτατε κύριε László Fazekas, Γενικέ Ἐπίσκοπε τῆς Μετερρυθμισμένης Ἐκκλησίας, Ἀντιπρόεδρε τοῦ Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου τῆς Σλοβακίας,

Ἱερώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοί,

Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Χριστός Ἀνέστη!

… Μέ τήν καρδίαν πλήρη ἀγαλλιάσεως ἡ ἡμετέρα Μετριότης ἤλθομεν σήμερον πρός συνάντησίν σας, διά νά εὑρεθῶμεν ἐν ἀγάπῃ ἐπί τό αὐτό μετά τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Τσεχίας καί Σλοβακίας καί τῶν ἐκπροσώπων τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν τῆς Σλοβακίας καί νά ἀπευθύνωμεν δόξαν καί εὐχαριστίαν τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ …

… Ὁ ἄνθρωπος, δυστυχῶς, κατ’ἐπιρροήν τοῦ πονηροῦ, ἐπίστευσε πολλάς φοράς κατά τόν ροῦν τῆς ἱστορίας, ὅτι ἕκαστον μέλος ἠδύνατο νά ζήση ἀνεξάρτητον τοῦ Σώματος. Τοῦτο συνιστᾶ τήν ἱστορίαν πιστότητος-ἀπιστίας τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Πιστότητος ἐν τῷ κοινῷ ἀισθήματι τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀνεξαρτήτως τοῦ πλήθους τῶν μελῶν …

… Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς προσεύχεται πρός τόν Πατέρα Του διά τήν ἑνότητα, ὡς ἐπιγραμματικῶς μαρτυρεῖ ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης : “Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί Σου, οὕς δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἕν καθῶς ἡμεῖς” (Ἰωαν.  ιζ  11,12) …

… Ἑορτάζοντες τήν ἐπέτειον τῆς ἐλεύσεώς των ἐδῶ καί τά ἀποτελέσματα τοῦ ἔργου των, δέν παύομεν νά ζητοῦμεν παρ’ ἑαυτῶν καί ἀλλήλων τήν ἀναγκαιότητα νά εἴμεθα ἕν. Δηλαδή ζητοῦμεν καί ἐπιδιώκομεν τήν ἐπικράτησιν τοῦ Θελήματος τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος μᾶς ζητεῖ νά εἴμεθα ἕν, ὡς Αὐτός καί ὁ Πατήρ ἕν εἰσίν· μᾶς καθιστά μετόχους τῆς πληρότητος τῆς Αὐτοῦ χαρᾶς καί μᾶς καθιεροῖ εἰς τήν Ἀλήθειαν …

… Παρομοίως, αἱ Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι, τάς ὁποίας ἐκπροσωπεῖτε, ὅσον περισσότερον γνωρίζουν νά μεταστρέφωνται εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, τόσον περισσότερον θά δυνηθοῦν νά κατανοήσουν ἡ μία τήν ἄλλην ἐν τῇ Ἀληθείᾳ …

… Δι’  αὐτόν τόν λόγον, ἡ ἡμετέρα Μετριότης, πιστεύομεν ὅτι ἡ ἐπίσκεψις ἡμῶν αὕτη δύναται νά ἐκπροσωπῆ σήμερον, μετά ἀπό 1000 καί πλέον ἔτη, τήν διάπυρον ἐπιθυμίαν τοῦ Πατριάρχου ἐκείνου νά ἴδῃ τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ κηρυττόμενον καί διαδιδόμενον εἰς ἅπασαν τήν οἰκουμένην, τήν ὁποίαν ὁ Κύριος τῆς Ἐκκλησίας θέλει Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν, ἡνωμένην. Εἴμεθα ἐδῶ διά νά εἴπωμεν εἰς ὑμᾶς, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅτι σᾶς ἀγαπῶμεν …

… εἴθε νά ὑπερβῶμεν τάς διαιρέσεις καί τά χάσματα τά ἐμποδίζοντα ἡμᾶς νά ἴδωμεν καθαρῶς τό Φῶς, καί νά εἴμεθα ἕν, καθῶς καί ὁ Χριστός ἕν ἐστί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἐν τρισίν ὑποστάσεσιν, ἐν μιᾷ τῇ οὐσίᾳ, μία Θεότης καί Βασιλεία, τῆς κοινωνίας τῆς Ὁποίας εἴθε νά γίνωμεν ἅπαντες μέτοχοι καί ὁμοτράπεζοι εἰς τό ἐπουράνιον καί νοερόν Θυσιαστήριον τῆς Ἄνω Ἱερουσαλήμ μετά πάντων τῶν Ἁγίων …

… Εἰς ἡμᾶς, εἰς τάς Ἐκκλησίας μας ἀνήκει σήμερον ἡ ὑποχρέωσις ὅπως ἐπισυνάψωμεν ἐκείνην τήν Ἀγάπην ἐν τῇ Ἀληθείᾳ, διά τήν ὁποίαν ὁ ἴδιος ὁ Χριστός προσηυχήθη εἰς τόν Πατέρα, διά νά εἴμεθα πάντοτε ἕν μόνον. Αἱ προσευχαί καί αἱ πρεσβεῖαι τῶν κοινῶν μας Ἁγίων καί Μαρτύρων ἄς μᾶς συνοδεύουν κατ’ αὐτήν τήν πορείαν μέχρις ὅτου “ἡμέρα ἀνατείλει”…

(ΠΗΓΗ : http://www.ec-patr.org/)

4) 28-6-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρός αἱρεσιάρχη Πάπα Φραγκίσκο : «Αἱ Ἐκκλησίαι καί οἱ Χριστιανοί, κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, εὑρίσκονται σήμερον διηρημένοι εἰς διαφόρους Χριστιανικάς Ἐκκλησίας καί Ὁμολογίας» – «Οἱ ἐν ἐκκρεμότητι διάλογοι μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν, καί μάλιστα ὁ ἡμέτερος… θά συνεχισθοῦν καρποφόρως… καί θά φέρουν τούς ἐπιθυμητούς καρπούς τῆς προσεγγίσεως πρός τήν μοναδικήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν» – «Καί νῦν μετά χρηστῶν ἐλπίδων ἀτενίζομεν πρός τήν συμπόρευσιν ἡμῶν πρός τό κοινόν ποτήριον. Δέν παραγνωρίζομεν τάς ὑπαρχούσας δυσκολίας διά τήν ποθητήν ἑνότητα πάντων τῶν χριστιανῶν. Ὅμως, δέν παύομεν νά ἐργαζώμεθα ὅση ἡμῖν δύναμις καί νά ἐλπίζωμεν εἰς τό Πανάγιον Πνεῦμα».

Θερμό μήνυμα τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου στόν αἱρεσιάρχη Πάπα Ρώμης Φραγκῖσκο μέ ἀφορμή τήν «θρονική» ἑορτή τῆς Ρώμης

Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο στούς ἑορτασμούς τῆς «θρονικής» ἑορτῆς τοῦ Παπισμοῦ ἐκπροσωπήθηκε ἀπό τόν Μητροπολίτη Περγάμου Ἰωάννη, ὡς ἐπικεφαλῆς τῆς Ἀντιπροσωπείας, τόν Ἐπίσκοπο Σινώπης Ἀθηναγόρα καί τόν Ἀρχιμανδρίτη Πρόδρομο Ξενάκη, ὑπογραμματέα τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς ἡμιαυτόνομης Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης.

Ἡ ἐπιστολή τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στόν Πάπα Φραγκῖσκο

Τῷ Ἀγιωτάτῳ καί Μακαριωτάτῳ Πάπᾳ τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης Φραγκίσκῳ, ἐν Κυρίῳ χαίρειν.

“Εὐλογητός ὁ Θεός καί Πατήρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατά τό πολύ αὐτοῦ ἔλεος, ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι‘ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν, εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καί ἀμίαντον καί ἀμάραντον” (Α´ Πετρ. α΄, 3-4), ὀμολογοῦμεν καί ἡμεῖς μετά Πέτρου τοῦ Πρωτοκορυφαίου τῶν Ἀποστόλων ἀπό τῆς καθ  ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης, ἀπευθύνοντες ἐγκάρδιον ἀδελφικόν ἐόρτιον χαιρετισμόν καί ἀσπασμόν τῇ Ὑμετέρᾳ σεβασμιοποθήτῳ Ἁγιότητι ἐπί τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ τῆς πανηγύρεως τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, τῇ καί Θρονικῇ Ἑορτῇ τῆς καθ’ Ὑμᾶς σεβασμίας Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, συνεχίζον τήν παράδοσιν, συμμετέχει καί ἐφέτος εἰς τήν χαράν τῆς κοσμούσης τό πρῶτον κατά τήν ἑορτήν ταύτην τόν Θρόνον τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης Ὑμετέρας Ἁγιότητος καί συγχαίρει ὀλοκαρδίως μετ’ Αὐτῆς καί μετά τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ Αὐτῆς ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν δύο τούτων Ἁγίων Ἀποστόλων καί ἐκφράζει τήν προσδοκίαν καί τήν ἐλπίδα ὅτι αἱ κατευθύνσεις τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος πρός τήν ἁπλότητα καί τήν φιλανθρωπίαν, αἱ ὁποῖαι παγκοσμίως ἐγένοντο ἐν εὐαρεσκείᾳ καί ἱκανοποιήσει ἀποδεκταί, θά ἐμποτίσουν βαθύτατα τήν Ἐκκλησίαν καί θά προσανατολίσουν τό πνεῦμα αὐτῆς πρός τά οὐσιώδη τοῦ νόμου, τήν κρίσιν καί τό ἔλεος, ὡς διδάσκει καί ἀπαιτεῖ ὁ ἱδρυτής αὐτῆς Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ καλέσας ἡμᾶς πάντας ἀληθῶς “εἰς ἐλπίδα ζῶσαν”.

Ὑπῆρξε λίαν συγκινητική ἡ γνωσθεῖσα εὐρέως στάσις τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος εἰς τά θέματα ταῦτα τῆς ἁπλότητος καί τῆς φιλανθρωπίας. Εἶναι ἀληθές, ὡσαύτως, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί τά μέλη αὐτῆς πάντοτε ἐνεπνέοντο ὑπό τῶν αὐτῶν ἰδεῶν καί τῶν ἰδίων ἀρχῶν τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς ἁπλότητος. Αἱ σύγχρονοι Χριστιανικαί κοινωνίαι γέμουσι φιλανθρωπικῶν καί ἀγαθοεργῶν καταστημάτων καί φιλανθρώπων, ἀλλά αἱ ἀνάγκαι, ἰδίως εἰς τήν ἡμετέραν ἐποχήν, ἐποχήν οἰκονομικῆς κρίσεως καί δυσχερείας, καί κυρίως κρίσεως ἀξιῶν καί θεσμῶν εἶναι μεγάλαι καί διά τοῦτο χρειάζεται πάντοτε νά ὑποκινῶνται τά φιλάνθρωπα αἰσθήματα πρός δρᾶσιν καί ἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν.

Τό πνεῦμα τοῦτο τῆς ἁπλότητος ἀσφαλῶς ὀφείλει νά διέπη καί τάς σχέσεις τῶν Ἐκκλησιῶν καί τῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι, κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, εὑρίσκονται σήμερον διηρημένοι εἰς διαφόρους Χριστιανικάς Ἐκκλησίας καί Ὁμολογίας. Ἔχομεν δι’ ἐλπίδος ὅτι οἱ ἐν ἐκκρεμότητι διάλογοι μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν, καί μάλιστα ὁ ἡμέτερος, ὁ μεταξύ τῶν δύο μεγάλων Ἐκκλησιῶν Ρωμαιοκαθολικῆς καί Ὀρθοδόξου διάλογος τῆς ἀγάπης, τῆς θεολογίας καί τῆς ἀληθείας, θά συνεχισθοῦν καρποφόρως ἐν πνεύματι ἁπλότητος καί φιλαδελφίας, ἀλληλοκατανοήσεως καί ἀληθείας, καί θά φέρουν τούς ἐπιθυμητούς καρπούς τῆς προσεγγίσεως πρός τήν μοναδικήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν, ἡ ὁποία καί ἐν τέλει εἶναι ἡ μόνη, ἡ ὁποία δύναται νά ἑνώσῃ καί θά ἑνώσῃ τούς χριστιανούς.

Δέν εἶναι, Ἁγιώτατε Ἀδελφέ, ἡ πίστις ἡμῶν συμπίλημα διαφόρων δοξασιῶν διά τήν ἐναρμόνισιν τῶν συζητουμένων, ἀλλά ἀποκεκαλυμμένη μοναδική ἀ λ ή θ ε ι α, ἐκφραζομένη διά Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἐν τῷ προσώπῳ Αὐτοῦ, ὥστε τελικῶς τό ζητούμενον ὑπό πάντων τῶν διαλεγομένων νά εἶναι ἡ προσέγγισις, ἡ ψηλάφησις, ἡ κατανόησις καί ἡ βίωσις τοῦ Προσώπου Αὐτοῦ, ἐν τῷ Ὁποίῳ συγκεφαλαιοῦται ἡ ἀποκαλυπτομένη τοῖς οὖσι μετ’ Αὐτοῦ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι πιστοῖς ἀλήθεια.

Ἡ Θρονική Ἑορτή μιᾶς Ἐκκλησίας, τῆς Υμετέρας σήμερον, τόν προσεχή Νοέμβριον τῆς κατά Κωνσταντινούπολιν ἡμετέρας Ἐκκλησίας, ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἀποτελεῖ σταθμόν καί ὁρόσημον τῆς πνευματικῆς πορείας ἑκάστης ἐξ αὐτῶν. Παρέχει ἀφορμήν ἀνασκοπήσεως τοῦ παρελθόντος καί ὁραματισμοῦ διά τό μέλλον. Τά πραχθέντα καί τά συμβάντα κατά τό παρελθόν δεόντως ἀξιολογούμενα καί σταθμιζόμενα διακρίνονται εἰς ἀγαθά καί προωθητέα καί εἰς ἐσφαλμένα καί ἀποφευκτέα.

Εἴθε ἑκάστη ἀρχομένη μεθέορτος περίοδος νά εἶναι πλήρης ἀξιομιμήτων καί ἐπαινετῶν καί προωθητέων ἔτι περαιτέρω πρωτοβουλιῶν καί δραστηριοτήτων τῆς Ὑμετέρας σεβασμίας Ἁγιότητος καί τῆς καθ’ Ὑμᾶς ἱστορικῆς Ἐκκλησίας, ἵνα οὕτως ἐγγίζωμεν ὡς ἀδελφοί ὀρθῶς τήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν, βιοῦντες καί μετ’ Αὐτοῦ συμπορευόμενοι “εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καί ἀμίαντον καί ἀμάραντον” καί ἵνα τό “δοκίμιον τῆς πίστεως ἡμῶν … εὑρεθῆ εἰς ἔπαινον καί τιμήν καί δόξαν” (πρβλ. Α´ Πετρ. 7), ὅτι “οὕτως ἐστί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀγαθοποιοῦντας φιμοῦν τήν τῶν ἀφρόνων ἀνθρώπων ἀγνωσίαν […] πάντας τιμῶντας, τήν ἀδελφότητα ἀγαπῶντας, τόν Θεόν φοβούμενοι” (πρβλ. Α´ Πετρ. β’, 15 καί 18).

Διά τῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν Ἀντιπροσωπείας, ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κυρίου Ἰωάννου καί τῇ συμμετοχῇ τῶν Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Σινώπης κ. Ἀθηναγόρου καί Ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου κ. Προδρόμου Ξενάκη, ἐκφράζομεν τά αἰσθήματα ταῦτα καί τάς ἐγκαρδίους συγχαρητηρίους εὐχάς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἡμῶν προσωπικῶς, καί συγχρόνως ἁπάντων τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἐπί τῇ φαιδροψύχῳ καί εὐκλεεῖ ταύτῃ Ὑμετέρᾳ πανηγύρει.

Καί νῦν μετά χρηστῶν ἐλπίδων ἀτενίζομεν πρός τήν συμπόρευσιν ἡμῶν πρός τό κοινόν ποτήριον. Δέν παραγνωρίζομεν τάς ὑπαρχούσας δυσκολίας διά τήν ποθητήν ἑνότητα πάντων τῶν χριστιανῶν. Ὅμως, δέν παύομεν νά ἐργαζώμεθα ὅση ἡμῖν δύναμις καί νά ἐλπίζωμεν εἰς τό Πανάγιον Πνεῦμα. Τοῦτο τό Πνεῦμα, “σοφώτατον γάρ καί φιλανθρωπότατον”, κατά τόν Θεολόγον Γρηγόριον, Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, “ἐάν ἁλιέας εὕρη, σαγηνεύει Χριστῷ, κόσμον ὅλον τῇ τοῦ λόγου πλοκῇ συλλαμβάνοντας”, καθάπερ Πέτρον. “Ἐάν διώκτας θερμούς, τόν ζῆλον μετατίθησι καί ποιεῖ Παύλους ἀντί Σαύλων καί τοσοῦτον εἰς εὐσέβειαν, ὅσον εἰς κακίαν κατέλαβε. Τοῦτο καί Πνεῦμά ἐστί πραότητος”. Τοῦτο τό Πνεῦμα ποιεῖ καί ἡμᾶς σήμερον “τολμηρούς κήρυκας” τῆς χριστιανικῆς ἑνότητος, ὑπέρ τῆς ὁποίας ἀκαταπαύστως “κάμπτομεν τά γόνατα ἡμῶν πρός τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ”. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον “ἦν μέν ἀεί καί ἔστι καί ἔσται, οὔτε ἀρξάμενον οὔτε παυσόμενον”. Διά τοῦτο πάντοτε θά ἐμπνέη ἡμῖν τόν πόθον διά τήν ἐν ἁπλότητι ἑνότητα καί τήν κοινήν σωτηρίαν∙ “μόνον εἰ σταίητε μεθ’ ἡμῶν καί κοινή τήν Τριάδα δοξάσαιμεν”, Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, “ἥ παρ᾽ὧν μόνων γινώσκεται μία σύναξις, λατρεία μία, προσκύνησις, δύναμις, τελειότης, ἁγιασμός”. Καί αὐτό τό Πνεῦμα τό Ἅγιον “ἥδεται τῶν πρός ἡμᾶς δωρημάτων”.

Ὅθεν, συμπανηγυρίζοντες μετά τῆς Ὑμετέρας προσφιλοῦς Ἁγιότητος, προσευχόμεθα μετά τοῦ Ὑμνωδοῦ τῆς καθ’ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τούς κοινούς ἡμῶν προστάτας κλεινούς Ἀποστόλους : “Χαίρετε, μακαρία ξυνωρίς˙ ἡ μία ψυχή ἐν δυσί σώμασι, Πέτρε καί Παῦλε, χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε˙ ἀδιαλείπτως ὑπέρ ἡμῶν ἐξαιτούμεθα προσεύχεσθαι˙ τάς ὑποσχέσεις ὑμῶν πληρώσατε”. Χαίρετε, καί μή ἐπιλάθησθε ἡμῶν, ἀλλά τῇ ἀνάρχῳ Τριάδι ἀμέσως παριστάμενοι ὑπέρ ἡμῶν πάντων τά σωτήρια ἐξαιτεῖσθε, ἵνα τύχωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν˙ᾯ ἡ δόξα καί τό κράτος, ἡ τιμή καί ἡ προσκύνησις, καί ἡ εὐχαριστία καί ἡ εὐγνωμοσύνη, σύν τῷ ἀνάρχῳ Αὐτοῦ Πατρί καί τῷ Παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ Αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

,βιγ´ Ἰουνίου κβ´

(ΠΗΓΗ : http://paterikos.blogspot.com καί http://proschomen.blogspot.com/2013/06/blog-post_29.html)

5) 01-07-2013 : Ο Πατριάρχης Βαρθολομαῖος γιά τόν διαχριστιανικό καί διαθρησκειακό διάλογο

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος παρεχώρησε συνέντευξη στήν ἱστοσελίδα “Independent Balkan News Agency” καί στόν δημοσιογράφο Σπύρο Σιδέρη. Μίλησε γιά τόν ρόλο τῆς θρησκείας καί τῆς πίστεως στήν προσπάθεια οἰκοδόμησης ἑνός καλύτερου κόσμου, γιά τόν διαχριστιανικό διάλογο, ἀλλά καί γιά τό βαθύτερο νόημα τῆς ἀναστάσεως. Μεταξύ ἄλλων εἶπε καί τά ἑξῆς :

«… Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο κατέχει μιά μοναδική προοπτική γιά τήν θρησκευτική ἀνοχή καί τόν διαχριστιανικό διάλογο, ἐργαζόμενο γιά τήν προώθηση τοῦ διαλόγου μεταξύ τῶν χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν, καθώς καί γιά τήν εὐαισθητοποίηση τῶν ἀνθρώπων γιά τό περιβάλλον καί τήν προστασία τῶν φυσικῶν πόρων τῆς γῆς, οἱ ὁποῖες ἐπηρεάζονται ἄμεσα καί καταστρέφονται ἀπό τόν πόλεμο. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος, πού ἔχουμε ἐργαστεῖ γιά τήν προώθηση τῆς συμφιλίωσης μεταξύ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, τῶν Μουσουλμάνων καί Ὀρθόδοξων κοινοτήτων στά Βαλκάνια, ἐνῶ προωθεῖ τήν οἰκοδόμηση μέτρων ὑποστήριξης τῆς εἰρήνης γιά τήν ἐκτόνωση τῶν συγκρούσεων τόσο σέ γειτονικές χῶρες μας, καθώς καί στίς εὐρύτερες περιοχές τῶν παραδοσιακά ὀρθόδοξων χωρῶν, πού ἐξῆλθαν ἀπό δεκαετίες εὐρείας κλίμακας θρησκευτικῶν διώξεων πίσω ἀπό τό Σιδηροῦν Παραπέτασμα…

… Ἄν καί εἶναι πιό εὔκολο νά διακηρύξουμε ἕνα Εὐαγγέλιο ἰσχύος καί δύναμης, πρέπει νά ἐπιμείνουμε στήν ἐνθάρρυνση τῆς συζήτησης μεταξύ ἀταίριαστων συνεργατῶν, πού προέρχονται ἀπό ριζικά διαφορετικό ὑπόβαθρο (εἴτε εἶναι Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Ἑβραῖοι ἤ ἄλλες θρησκευτικές κοινότητες), στή διατήρηση τῶν φυσικῶν πόρων (εἴτε γιά καταναλωτικούς σκοπούς, ἀνάπτυξη ἤ ἁπλή ἐπιβίωση), καί τήν μετατροπή τῶν συνηθειῶν μας, (παρά τήν ἀπροθυμία καί τήν ἀντοχή μας) …».

(ΠΗΓΗ : Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μιλᾶ γιά τήν κρίση, τόν διάλογο καί τήν Ἀνάσταση, http://www.amen.gr, https://proschomen.blogspot.com/2013/07/blog-post.html)

6) 12-07-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Ἑνώνουμε τοὺς λαούς, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν στὶς δύο ἠπείρους! Ἑνώνουμε πολιτισμούς, ἑνώνουμε ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τάξει στὴ ζωή τους νὰ οἰκοδομοῦν γέφυρες»

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος δεξιώθηκε τὴν ἑλληνικὴ ἀποστολὴ κολύμβησης στὴν Κωνσταντινούπολη, πρός τούς ὁποίους εἶπε : «Πραγματοποιεῖτε τὸν διάπλου τοῦ Βοσπόρου, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο, ὅπως ἀντιλαμβάνεσθε, ἔχει καὶ πολλὴ μεγάλη συμβολικὴ σημασία, διότι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἑνώνονται οἱ δύο ἤπειροι, ἑνώνουμε τοὺς λαούς, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν στὶς δύο ἠπείρους! Ἑνώνουμε πολιτισμούς, ἑνώνουμε ὅλους τούς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τάξει στὴ ζωή τους νὰ οἰκοδομοῦν γέφυρες, οἱ ὁποῖες ἑνώνουν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ἔθνη, τοὺς λαοὺς καὶ ὄχι νὰ διαιροῦν, νὰ σχίζουν, ἐξ οὗ καὶ τὰ σχίσματα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ χωρίζουν τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ τοὺς φέρνουν ἀντιμέτωπους τὸν ἕνα πρὸς τὸν ἄλλον… Εἶναι ἕνα ἰδανικό, γιὰ τὸ ὁποῖο ζεῖ καὶ παλεύει αἰῶνες τώρα τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, προσπαθώντας μὲ τὸ κήρυγμά του καὶ μὲ ὅλη τὴ συμπεριφορά του νὰ φέρει τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὰ ἔθνη πλησιέστερα, σεβόμενοι τὶς θρησκευτικὲς πεποιθήσεις τῶν ἄλλων, σεβόμενοι καὶ τὴν πολιτισμική τους ταυτότητα, οἰκοδομώντας τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο…»! 

(ΠΗΓΗ : «Νέον Οἰκουμενιστικόν παραλήρημα τοῦ κ. Βαρθολομαίου! ΤΟ ΞΑΝΑΓΡΑΨΑΜΕ, ὅπου γάμος καὶ χαρὰ ὁ κ. Βαρθολομαῖος πρῶτος!»,  ἐν ἐφημερίδᾳ Ὀρθόδοξος Τύπος (09-08-2013).

7) 06-09-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στηρίζει τήν πρωτοβουλία τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα Φραγκίσκου

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἐξέφρασε τήν ὑποστήριξή του στήν πρωτοβουλία τοῦ Πάπα Φραγκίσκου νά ἀφιερωθεῖ ἡ αὐριανή ἡμέρα σέ προσευχή καί νηστεία ὑπέρ τῆς εἰρήνης στήν Συρία καί σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο.

Ἡ προσευχή τῶν παπικών προγραμματίζεται νά ἀρχίσει αὔριο στίς ἔξι καί μισή τό ἀπόγευμα στήν πλατεία τοῦ Ἁγίου Πέτρου, μέ τήν συμμετοχή τοῦ ἴδιου τοῦ Πάπα.

Κατά τήν συνάντησιν μετά τῆς κ. Προέδρου τῆς Βουλῆς τῆς Ἐσθονίας λόγου γενομένου καί πάλιν περί τῆς Συρίας ὁ Πατριάρχης εἶπεν ὅτι ἀνταποκρινόμενος καί αὐτός εἰς τήν γνωστήν ἔκκλησιν τοῦ Πάπα θά προσευχηθῇ ἰδιαιτέρως διά τήν εἰρήνην εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν τό προσεχές Σάββατον, καίτοι δέν παύει νά πράττῃ τοῦτο ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς ἐνάρξεως τῆς αἱματοχυσίας ἐκεῖ.

(ΠΗΓΗ : http://orthodoxathemata.blogspot.com)

8) 06-09-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρός ἐκπροσώπους τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων τῆς Ἐσθονίας : «Νά συναντηθῶμεν ἐκεῖ ὅπου ἦτο ἀναμφισβητήτως ἡνωμένη ἡ πρώτη ἀδιαίρετος Ἐκκλησία»

Μέ ἐκπροσώπους τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων τῆς Ἐσθονίας συναντήθηκε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στό πλαίσιο τῆς ἐπίσημης εἰρηνικῆς ἐπίσκεψής του στή χώρα, πρός τούς ὁποίους εἶπε :

«Σεβασμιώτατοι,

Ἱερώτατοι καί Αἰδεσιμολογιώτατοι,

Ἐκπρόσωποι καί σύμβουλοι τῶν ἐν Ἐσθονίᾳ Ἐκκλησιῶν,

Οἱ ἀκολουθοῦντες τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί ἀναζητοῦντες τήν σωτηρίαν ἐν τῷ Ὀνόματι καί μόνον Αὐτοῦ, τοῦ ἐλθόντος εἰς τόν κόσμον, παθόντος, ταφέντος, ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν καί ἀναληφθέντος εἰς τούς οὐρανούς, «οὐδαμόθεν χωριζομένου, ἀλλά μένοντος ἀδιαστάτως μεθ’ ἡμῶν» πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, πρός ὁρατήν ἐκδήλωσιν τῆς συνεργασίας καί τῆς ἑνότητος ἡμῶν ὠργανώθημεν εἰς ἐπί μέρους σώματα ἐκασταχοῦ, ὡς καί τό λίαν ἐπιτυχῶς ἐργαζόμενον ἀπό τινῶν ἐτῶν ὑμέτερον, τό ὀνομαζόμενον «Σῶμα ἐκπροσώπων καί συμβούλων Ἐκκλησιῶν Ἐσθονίας», εἰς τό ὁποῖον συμμετέχουν πᾶσαι αἱ ἐν τῇ εὐλογημένῃ Χώρᾳ τῆς Ἐσθονίας δραστηριοποιούμεναι καί διακονοῦσαι τόν συνάνθρωπον Χριστιανικαί Ἐκκλησίαι.

Ἔχοντες ἀποκομίσει ἀγαθάς ἐντυπώσεις ἐκ τῆς συμβολῆς ἀναλόγων σωμάτων καί εἰς ἄλλας Χώρας, μέ στόχον τόν προβληματισμόν ἐπί φλεγόντων προβλημάτων ἀφορώντων εἰς τήν κοινήν χριστιανικήν μαρτυρίαν, ἐκφράζομεν τόν προβληματισμόν ἡμῶν διά τό θέμα τῆς ἑνότητος τοῦ κόσμου κατά τήν ἐνεστῶσαν περίοδον, καί ἰδιαιτέρως τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν, τό ὁποῖον μας ἐμβάλλει ὡς Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί προσωπικῶς εἰς περισυλλογήν, καί γνωρίζομεν ὅτι τό αὐτό ἰσχύει καί δι’ ὑμᾶς, ὡς πρόσωπα καί ὡς σῶμα ἐκπροσώπων καί συμβούλων τῶν ἐν Ἐσθονίᾳ Ἐκκλησιῶν. Ὡς εἶναι γνωστόν, κατά τήν διάρκειαν τῆς πρώτης μετά Χριστόν χιλιετίας, παρά τά ὑπάρχοντα σπέρματα διαιρέσεως μεταξύ τῶν χριστιανῶν τῆς Εὐρώπης, διετηρεῖτο ἡ πνευματική ἑνότης αὐτῆς.

Ἀργότερον, ἐπί ἀρκετούς αἰῶνας, αἱ μεγάλαι μάζαι τῶν χριστιανῶν καί τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν, Ὀρθοδόξων, Ρωμαιοκαθολικῶν καί ἄλλων Ὁμολογιῶν, ἔζων ἀπομεμονωμέναι μεταξύ των, διότι κατώκουν, ὡς ἐπί τό πλεῖστον, εἰς χώρας ἀμιγῶς τοῦ ἑνός ἤ τοῦ ἄλλου δόγματος. Τότε εἶχεν ἀναπτυχθῆ ἔντασις εἰς τάς σχέσεις μεταξύ τῶν Χριστιανῶν, ἡ ὁποία ἐπετείνετο σύν τῷ χρόνῳ διά πολλούς λόγους. Οἱ λόγοι αὐτοί καταδεικνύουν πόσον δυσχερές εἶναι σήμερον τό ἔργον τῆς διαπροσωπικῆς καί δογματικῆς ἐπαναπροσεγγίσεως πολυανθρώπων Ἐκκλησιῶν. Τά ἱστορικά γεγονότα εἶναι γνωστά. Δέν χρειάζεται, λοιπόν, νά τονισθοῦν αἱ ἐκδηλώσεις θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ τοῦ παρελθόντος, διά νά καταστῇ αἰσθητόν πόσον οὐτοπικόν ἐφαίνετο τό ἐν ἔτει 1920 Μήνυμα (Ἐγκύκλιος) τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πρός ἁπάσας τάς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ διά μίαν «εἰρηνικήν προσέγγισιν», τό ὁποῖον ἀπετέλεσε τήν ἀφετηρίαν τῆς ἀργότερον λαβούσης σάρκα καί ὀστᾶ Οἰκουμενικῆς Κινήσεως κατά τό πρότυπον τῆς τότε Κοινωνίας τῶν Ἐθνῶν. Εἰδικώτερον, ὡς πρός τάς σχέσεις πρός ἀλλήλας τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν, σημειωτέον ὅτι παρά τάς ἐσωτερικάς καί ἐξωτερικάς δυσκολίας, τάς ὀφειλομένας εἰς τάς συσσωρευμένας διαφοράς, φωτεινοί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες κατά καιρούς ἐτόλμησαν νά ὁραματισθοῦν καί νά ἐλπίσουν τήν πραγματοποίησιν τοῦ θεωρουμένου «ἀνελπίστου» «θαύματος τῆς ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν» καί νά ἀρχίσουν τούς διαλόγους τῆς ἀγάπης, τῆς καταλλαγῆς, τῆς συνεργασίας, οἱ ὁποῖοι ἀπέδωκαν ὡρίμους καρπούς, ὡς διαπιστοῦμεν καί ἐκ τοῦ σώματος ὑμῶν τούτου, τό ὁποῖον, ὡς μᾶς ἐνημέρωσεν ὁ ἡμέτερος Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ταλλίνης καί πάσης Ἐσθονίας κύριος Στέφανος, Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτονόμου Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας, ἔχει συγκεκριμένους στόχους καί ἐργάζεται ἐπί τῇ βάσει προγραμματισμοῦ.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον πιστεύει εἰλικρινῶς εἰς τό θεάρεστον τοῦ ὁράματος τούτου καί δι’ αὐτό ἐργάζεται τό ἐπ’ αὐτῷ εἰς τήν προώθησιν τῶν διαλόγων τῆς ἀγάπης καί τήν καλλιέργειαν τῶν σχέσεων μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν, μέ τήν ἀπωτέραν ἐλπίδα ὅτι ἡ προσπάθεια αὕτη δέν θά ἀποβῆ ματαία. Ὑπάρχουν ἀσφαλῶς οἱ δυσπιστοῦντες εἰς τήν πιθανότητα τῆς ἐπιτυχίας τῆς προσπαθείας, ἀλλ’ αἱ «πιθανότητες» δέν μᾶς ἀποτρέπουν, δέν πρέπει νά μᾶς ἀποτρέπουν ἐκ τῆς συνεχίσεως αὐτῆς. Ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία εἰς ὁλόκληρον τήν νυχθήμερον προσευχητικήν ἀκολουθίαν ἐκτενῶς δέεται «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως», ὡς ἐκ τούτου δέ ὀφείλομεν καί νά ἐνεργῶμεν πᾶν ὅ,τι δυνάμεθα ἐξ ὅσων συντελοῦν εἰς τήν ἐπίτευξιν τοῦ ἱεροῦ τούτου στόχου. Ὑπό τοῦ πνεύματος τούτου ἐμπνεομένη ἡ ἡμετέρα Μετριότης, ὡς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης, μετά πολλῆς τῆς χαρᾶς ἐπισκεπτόμεθα τούς παρόντας ἐκπροσώπους τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν τῆς Ἐσθονίας, τούς συγκροτοῦντας τό σῶμα τοῦτο, καί σᾶς ἀπευθύνομεν ἐγκάρδιον ἀδελφικόν χαιρετισμόν ἀγάπης καί τιμῆς. Εἴμεθα δέ βέβαιοι ὅτι καί σεῖς πάντες διαπνέεσθε ὑπό τοῦ αὐτοῦ πνεύματος τῆς καταλλαγῆς καί τῆς φιλικῆς προσεγγίσεως τῶν πιστῶν τῶν Ἐκκλησιῶν σας.

Τό πνεῦμα τοῦτο ἀσκεῖ σημαντικήν ἐπιρροήν εἰς τήν διαμόρφωσιν τοῦ γενικωτέρου κλίματος, τό ὁποῖον προωθεῖ ἤ ἀναστέλλει τοιαύτας δυσχερεῖς προσπαθείας. Διά τοῦτο ζητοῦμεν, ὄχι μόνον τάς προσευχάς ὅλων σας, ἀλλά κυρίως τήν ἐμμονήν σας εἰς τήν φαινομένην ὡς οὐτοπικήν προσπάθειαν ταύτην, ἡ ὁποία, διά νά καρποφορήσῃ, ἀπαιτεῖ πολλήν ὑπομονήν, ταπείνωσιν, προσευχήν, πνευματικούς ἀγῶνας καί πολύν, βεβαίως, χρόνον. Οἱ ἀπαιτούμενοι κόποι καί ὁ ἀναγκαῖος χρόνος γίνονται ἀντιληπτοί, ἐάν ἀναλογισθῶμεν ὅτι, διά νά πλησιάσωμεν ἀλλήλους μέχρις ἑνότητος, πρέπει νά πορευθῶμεν πλέον τῶν χιλίων ἐτῶν ὄπισθεν, διά νά συναντηθῶμεν ἐκεῖ, ὅπου ἦτο ἀναμφισβητήτως ἡνωμένη ἡ πρώτη ἀδιαίρετος Ἐκκλησία, καί ἐν συνεχείᾳ νά βαδίσωμεν πρός τά ἐμπρός, ἐξοβελίζοντες κάθε καινοφανές στοιχεῖον, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ αἰτίαν διχασμοῦ. Ἀσφαλῶς, διά τῆς συνεργασίας εἰς τούς τομεῖς τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου, τῆς ἀνακουφίσεως τῶν πασχόντων, τῆς θεραπείας τῶν ἀσθενῶν, τῆς οἰκοδομήσεως τῆς ἀγάπης καί τῆς συνοχῆς τῶνκοινωνιῶν, θά ἔλθη ἡ στιγμή, κατά τήν ὁποίαν θά ὑπερβαθοῦν τά ἐμπόδια ἕν πρός ἕν καί θά ἀνατείλη ἡ πολυπόθητος καί παμπόθητος ἡμέρα Κυρίου, κατά τήν ὁποίαν τά πάντα θά «πληρωθοῦν φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια».

Συνεχίσατε, λοιπόν, τόν ἀγῶνα, ἀδελφοί καί πατέρες, ἐλλαμπόμενοι ὑπό τοῦ Φωτός τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί τοῦ ἀπλέτου φυσικοῦ φωτός τῆς Ἐσθονίας, καί δίδετε ἀπό κοινοῦ μαρτυρίαν συμπορείας καί βιώσεως τῶν χριστιανικῶν παραγγελμάτων καί ἐντολῶν, μή λησμονοῦντες ὅτι «παρά Κυρίου τά διαβήματα ἀνθρώπου κατευθύνεται καί τήν ὁδόν αὐτοῦ θελήσει σφόδρα» (Ψαλμ. λς’, 23) καί ὅτι «οἱ ἐχθροί τοῦ Κυρίου ἅμα τῷ δοξασθῆναι αὐτούς καί ὑψωθῆναι, ἐκλείποντες ὡσεί καπνός ἐξέλιπον» (Ψαλμ. λς’, 20), ἡ δέ Ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τόν αἰώνα. Ἀμήν».

(ΠΗΓΗ : https://www.vimaorthodoxias.gr)

9) 07-09-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρός τούς αἱρετικούς Λουθηρανούς τῆς Ἐσθονίας : «Ἡ λύπη αὐτή πηγάζει ἐκ τῆς ἀδυναμίας εὐχαριστιακῆς κοινωνίας, ὡς εμπρέπει εἰς χριστιανούς»

Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, πού πραγματοποίησε, μετά τήν Οἰκουμενική Δέηση, πού τελέστηκε τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου στόν Λουθηρανικό Καθεδρικό Ναό τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (Dome Church) στήν Πρωτεύουσα Ταλίν τῆς Ἐσθονίας. Ἡ Οἰκουμενική Δέηση διοργανώθηκε ἀπό τό Συμβούλιο τῶν «Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν» τῆς Ἐσθονίας.

Παρόντες, μεταξύ ἄλλων, ἦταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ταλίννης καί πάσης Ἐσθονίας Στέφανος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Καρελίας καί πάσης Φιλλανδίας Λέων, συνοδευόμενος ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Γιοένσου Ἀρσένιο, οἱ Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος Ἀθανάσιος καί Βοστώνης Μεθόδιος, καθώς καί οἱ Πρέσβεις τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Φιλλανδίας. 

«Ἱερώτατε Μητροπολίτα Ταλλίν καί πάσης Ἐσθονίας κύριε Στέφανε,

Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε τῶν ἐν τῇ Χώρᾳ ταύτη Λουθηρανῶν Χριστιανῶν κύριε Andres Põder,

Ἀγαπητοί ἐκπρόσωποι τῶν διαφόρων Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν ἐν Ἐσθονίᾳ,

Ἐντιμότατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν,

Λαέ τοῦ Κυρίου εὐλογημένε,

Χάρις εἴη ὑμῖν πᾶσι καί εὐλογία ἀπό Θεοῦ καί Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

… μέ τήν παρεμβολήν τοῦ «πονηροῦ», οἱ Χριστιανοί εὑρίσκονται σήμερον διηρημένοι εἰς πολλάς ἐπί μέρους Ἐκκλησίας καί ὁμάδας, κηρυττούσας ὅμως τόν Κύριον τοῦ ἐλέους, τῶν οἰκτιρμῶν, τῆς δόξης. 

 Ἀπό τήν ἱεράν καί ἱστορικήν ἕδραν ἡμῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως κομίζομεν πρός ὅλους σας τόν ἀδελφικόν χαιρετισμόν καί τάς εὐχάς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς Μητρός Ἐκκλησίας πολλῶν Ἐκκλησιῶν, λαῶν καί ἐθνῶν. Ἀσφαλῶς ἅπασαι αἱ ἐν Ἐσθονία Ἐκκλησίαι γνωρίζουν, τιμοῦν καί ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησίαν Κωνσταντινουπόλεως…

… Ἐντός τοῦ πλαισίου τούτου τῆς γνησίας οἰκουμενικότητος ἐπορεύθη ἐπί ἐνενήκοντα ἔτη καί ἡ Ὀρθόδοξος Αὐτόνομος Ἐκκλησία τῆς Ἐσθονίας, μεριμνήσασα διά τήν διατήρησιν τῆς ἰδιαιτέρας ταυτότητος καί ἰδιοπροσωπίας αὐτῆς, συνεργασθεῖσα ἀπ’  ἀρχῆς καί συνεργαζομένη μέχρι σήμερον ἀγαστῶς μετά τῆς πλειονοψηφούσης ἐν τῇ Χώρᾳ Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας καί μετά πασῶν τῶν ἐν αὐτῇ Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν, ἀλλά καί μετά παντός ἀνθρώπου καλῆς διαθέσεως καί πίστεως, ὥστε νά οἰκοδομῆται πάντοτε καί νά προωθῆται ἡ ἑνότης τοῦ Ἐσθονικοῦ Λαοῦ.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν τῷ κοινῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ,

… Ἡ  παρουσία  ὅμως τῆς ἡμετέρας Μετριότητος προσωπικῶς ἐν Ἐσθονίᾳ, καί κατά τήν παροῦσαν πανηγυρικήν ἀκολουθίαν, παρά τήν χαράν διά τήν διαπροσωπικήν κοινωνίαν, περικλείει καί ἐπιτείνει τήν λύπην. Καί ἡ λύπη αὐτή πηγάζει ἐκ τῆς ἀδυναμίας εὐχαριστιακῆς κοινωνίας, ὡς ἐμπρέπει εἰς χριστιανούς. Ἡ λύπη αὐτή, ἡμῶν προσωπικῶς καί ὅλων σας ἀσφαλῶς, ἀποτελεῖ τό «μαρτύριον» τοῦ συγχρόνου Χριστιανισμοῦ. Ἱστορικαί συνθῆκαι, πολιτιστικαί ἐκφάνσεις, ἐπιλογαί εἰς τό δογματικόν μέρος τῆς πίστεως καί ἄλλαι καταστάσεις συνετέλεσαν καί συνεχίζουν νά συντελοῦν, ὥστε νά μή ἔχωμεν τήν χαράν νά κοινωνῶμεν οἱ χριστιανοί, νά ἐσθίωμεν ἐκ τοῦ αὐτοῦ Ἄρτου καί νά πίνωμεν ἐκ τοῦ αὐτοῦ Ποτηρίου τό Αἷμα τοῦ Κυρίου.

 Λυπούμεθα ὑπερβαλλόντως. Νοσταλγοῦμεν τήν ἡμέραν ἐκείνην, κατά τήν ὁποίαν θά ἐκλείψουν αἱ πάσης φύσεως διαφοραί, δογματικαί, ἐθνικιστικαί, προσωπικαί, ἰδιοτελεῖς, καί θά δυνάμεθα νά παρευρισκώμεθα οἱ χριστιανοί εἰς τήν ἰδίαν συμπαντικήν «Λειτουργίαν» τῆς κοινωνίας τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἀληθείας, τῆς εἰρήνης, τῆς ἀγάπης, τῆς δυνάμεως.

 Προσευχόμεθα καί σήμερον καί πάντοτε καί εἰλικρινῶς αἰτούμεθα τήν «μεγάλην καί ἐπιφανή» ἐκείνην ἡμέραν, κατά τήν ὁποίαν θά ἔχωμεν ἑνότητα πίστεως καί κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Προσβλέπομεν εἰς τόν διάλογον τῶν καρδιῶν καί τῆς νοήσεως. 

Ἀδελφοί Ἐσθονοί Χριστιανοί,

Ὁ Χριστός εἰς τήν γνωστήν Ἀρχιερατικήν προσευχήν Του ὡμίλησε διά τήν ἑνότητα τῶν Ἀποστόλων καί προσηυχήθη εἰς τόν ἄναρχον Πατέρα νά εὐδοκήσῃ «ἵνα ὦσιν ἕν καθῶς ἡμεῖς ἕν ἐσμέν» (Ἰωάν. Ιζ´ 22), ὁ ἴδιος καί οἱ Ἀπόστολοί Του. Ὅταν μελετήση κάποιος τόν Κυριακόν τοῦτον λόγον, διαπιστώνει ὅτι τό «ἵνα ὦσιν ἕν» συνδέεται ἀναποσπάστως μέ τήν συνέχειαν τῆς προσευχῆς : «Θέλω ἵνα ὅπου εἰμί ἐγώ κακείνοι ὦσι μετ’ ἐμοῦ». Διατί; «Ἵνα θεωρῶσι τήν δόξαν τήν ἐμήν ἥν δέδωκάς μοι» (Ἰωάν. 17,24). Δηλαδή τό «εἶναι ἕν» συνδέεται μέ τό «εἶναι μετ’  ἐμοῦ» (τοῦ Κυρίου) καί τό «θεωρεῖν τήν δόξαν τήν ἐμήν» (τοῦ Θεοῦ)…

Ἑπομένως, πέραν τοῦ διαλόγου τῆς νοήσεως, ἤ, ἄλλαις λεξέσι, τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπαραίτητος εἰς τάς ἡμέρας μας, προκειμένου νά ἀμβλυνθοῦν τά διαιροῦντα τούς χριστιανούς καί τούς ἀνθρώπους σημεῖα καί νά ἀναζητηθοῦν καί ἐν τέλει ἐξευρεθοῦν τρόποι ἑνότητος μεταξύ των, πρέπει νά καλλιεργῶνται ἡ πνευματική ζωή καί ἡ μέθοδος ἐκείνη, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ πρός τόν Θεόν καί πρός ἀλλήλους. Ἄλλωστε, ὁ διάλογος, διά νά ἀποδώσῃ καρπούς, πρέπει νά εἶναι διάλογος ὅλων. Χρειάζεται νά τόν συνοδεύη ἡ προσευχή ὅλων. Καί τόν διάλογον τόν ἐνδυναμώνουν πράξεις θετικαί συνυπευθυνότητος καί συναλληλίας καί συνεργασίας τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς μελῶν τῶν Ἐκκλησιῶν τοῦ Χριστοῦ….».

(ΠΗΓΗ : Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, μετά τό πέρας τῆς Οἰκουμενικῆς Προσευχῆς εἰς τόν Λουθηρανικόν Καθεδρικόν Ναόν (7 Σεπτεμβρίου 2013). https://www.ec-patr.org)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.