εικόνα άρθρου: Αεί ζων, αεί παρών
της Σοφίας Μακεδονοπούλου

Μικρό αφιέρωμα της Κατάνυξης στη μνήμη του μακαριστού ομολογητή Γέροντά μας, π. Νικολάου Μανώλη


Δύο χρόνια πέρασαν από την εκδημία του γέροντά μας. Δυο χρόνια σταυρο-αναστάσιμα. Κυρίως αναστάσιμα οφείλουμε να ομολογήσουμε, μέσα στην ευλογία  του ουρανού για τις ψυχές μας, την οικογένειά μας, τον Σύλλογό μας “Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής” και την Κατάνυξή μας.

 Περισσότερο σαν μάθημα μοιάζει η κοίμηση του γέροντά μας, διαρκές κήρυγμα και κατήχηση. Ο γέροντας μάς δίδαξε βιωματικά αυτά τα δύο χρόνια όσα πάλευε να μας μάθει όλα αυτά τα χρόνια. Πρώτον την Ανάσταση! Και όσα αυτή συνεπάγεται, το επέκεινα, το άυλο, το ξεπέρασμα της αμεσότητας. Η αγάπη του Θεού πάνω από όλα, πάνω από κάθε συναίσθημα, λογική ή συμφέρον. Η υπακοή στο άγιο  θέλημά Του στην πράξη. Όλα αυτά, που μοιάζουν μικρός θάνατος  και αποχωρισμός, αλλά δεν είναι. Αν βάλεις τον Λόγο του Θεού και την αγία Ορθοδοξία πάνω από όλα, δεν στερείσαι τίποτα, τα έχεις όλα. Μυστήριο μυστηρίων!

Ο γέροντάς μας είναι παρών εν ετέρα μορφή, πλούσια, αισθητά, με πολλούς τρόπους και σημεία, σαν αόρατος πνευματικός στην αδελφότητά μας -πίσω απο τον πνευματικό του καθενός- σαν υπεύθυνος στον Σύλλογό μας, που λειτουργεί σαν ρολόι, καλύτερα από πριν, σαν αρχισυντάκτης στην Κατάνυξή μας που σκίζει. Μας δίδαξε και μας διδάσκει το  “Χριστός Ανέστη”. 

Δύο χρόνια από την κοίμησή του ο γέροντάς μας δε μας αφήνει να στενοχωρηθούμε, να λυπηθούμε, να πονέσουμε. Ο τάφος του είναι πηγή χαράς και ευλογίας, που δεν φεύγει εύκολα από την ψυχή όσων τον επισκέπτονται. Και η αίθουσα του Συλλόγου της αγίας μας Αποτείχισης πηγή εισέτι αγιασμού και χάριτος. Χριστός Ανέστη!

Με το καλό η Ανάσταση! 

Χίλιες δόξες! 

Αιώνια στον Θεό ευγνώμονες!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Σχετικά άρθρα

Ο Ιησούς Χριστός είναι το εσωτερικό Φως των Ορθοδόξων (Α΄ Μέρος)

Άρθρο του μακαριστού πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη. Μόνο ο καθαρός νους από πλάνες και τις προκαταλήψεις του κοσμικού φρονήματος, βλέπει και θαυμάζει τη δημιουργία του Θεού και χαίρεται...

Αυτί εφημερεύον

Ποίημα του Ιωάννη Πουναρτζόγλου. Επετειακό ποίημα αφιερωμένο στα 35 έτη από την χειροτονία εις πρεσβύτερον του μακαριστού γέροντά μας, π.Νικολάου Μανώλη

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.