Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Οι προεκτάσεις της τιμής σε ένα νεορθόδοξο λογοτέχνη από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης

Η ΕΙΔΗΣΗ

Πριν την εκδήλωση

Η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι σε συνδιοργάνωση με την Κοσμητεία της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Ίδρυμα «Ορμύλια», και σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης και την Επιτροπή Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θα πραγματοποιηθεί αύριο Τρίτη, 14 Μαΐου 2024, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) και ώρα 8 μ.μ., εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του πεζογράφου και ποιητή Νίκου Γ. Πεντζίκη (1908-1993).

Μετά την εκδήλωση

Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος: “είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος, γιατί η Ιερά Μητρόπολης Θεσσαλονίκης ανήκει στους συνδιοργανωτές αυτής της πολύ σημαντικής, κατά τη γνώμη μου, εκδήλωσης(..). Πιστεύω ότι ήταν μια οφειλή την οποία έχει η μητρόπολη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και η Θεολογική Σχολή, απέναντι σε έναν άνθρωπο ο οποίος μας καλούσε μέσα από τα γραπτά του κείμενα να μην ξεχνούμε, πάντοτε να θυμούμαστε, όπως έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά, και να μη λησμονούμε. 

Ο τόπος που γίνεται η εκδήλωση, ο παλαιός μητροπολιτικός ναός της Θεσσαλονίκης, ο Ιερός ναός του Αγίου Γεωργίου, εδώ στη Ροτόντα, είναι ιδιαιτέρως σημαντικός, γιατί ο Πεντζίκης αγάπησε αυτή την πόλη, αγάπησε τους ναούς της, αγάπησε τα μνημεία της, αγάπησε τη ζωή αυτών των ανθρώπων, όπως συμπλέκεται μέσα στους ναούς και μέσα σε αυτούς τους ναούς εκφράζονται οι αγώνες και οι αγωνίες των ανθρώπων.

Στην ανάγνωση των κειμένων του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη, συμμετείχαν ο Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης ο Ανδρέας Κωνσταντίνου και η Αλεξάνδρα Σταμούλη και τραγούδησαν ο Ανδρέας Καρακότας με τη μεικτή και παιδική χορωδία «’Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος Θεσσαλονίκης», η παιδική χορωδία Ιωσηφίνα Κατωφλίδου και η μεικτή χορωδία Χρυσόστομος Σταμούλης – Δέσποινα Κολτσίδα. Στο πιάνο ήταν ο Βασίλης Βαρβαρέσος και στο βιολοντσέλο ο Δήμος Γκουνταρούλης.

ΤΑ ΠΡΟΦΑΝΗ

Η θέση μας για την αποκλειστική χρήση της Ροτόντα¹ ως Ιερού Ναού είναι δεδομένη και ξεκάθαρη. Οι δράσεις δήθεν ακτιβιστών πολιτών για την χρήση της ως Μουσείου ή πολυχώρου πολιτισμού, είναι προσβολή της Ιερότητας του χώρου και αποτελούν σκάνδαλο στη συνείδηση του πιστού λαού.

Η συνδιοργάνωση από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης πολιτιστικών φολκλορικών εκδηλώσεων εντός του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου στη Ροτόντα είναι σημείο των καιρών. Δικαιολογείται μόνο υπό το πνεύμα των οικουμενιστών Επισκόπων και ακαδημαϊκών, αυτό του άκρατου δαιμονικού οικουμενισμού.

Ότι ήταν σπουδαίος λογοτέχνης και ζωγράφος ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, που με το έργο του άσκησε σημαντική επιρροή σε μια πόλη που αγκομαχάει υπό το ιστορικό βάρος του αιωνίως δεύτερου (συμβασιλεύουσα, συμπρωτεύουσα), αυτό είναι αναντίρρητο.

Αν όμως η φυσική και αιώνια αίγλη της βιωμένης ορθοδοξίας ιδωθεί υπό τα παραβολικά κάτοπτρα του δυτικού γνωστικισμού, τότε εύκολα βαπτίζεται “η ιερατική αυστηρότητα της Ανατολής και το αδρό συναξάρι της Ρωμιοσύνης”², συντηρητισμός.

Η ευαίσθητη και τολμηρή καλλιτεχνική ψυχή του Πεντζίκη, που προσέγγισε την Ορθοδοξία με μια ολότελα προσωπική διαδρομή, παραξένεψε τους ομοίους του, ώστε να τον αποκαλούν “φρενοβλαβή, αποτυχημένο συγγραφέα, (να τον κατηγορούν ότι) ποτέ δεν βγήκε από το άτομό του και παραμένει κλειστός στη μαμόθρευτη κατασκευή του, ένα κακό παιδί”³όπως μαρτυρεί ο ίδιος.

Σε καμία περίπτωση όμως ετούτη η προσωπική διαδρομή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πρότυπο ευρείας κατηχήσεως. Αυτά τα βολικά μεταπατερικά μονοπάτια αναδεικνύονται από ακαδημαϊκούς που ελέγχονται ως αποδομητές της Ορθοδόξου θεολογίας⁴, ως πρότυπα εκσυγχρονισμού της Ορθοδοξίας.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Ο ΟΗΕ και οι οργανισμοί που συγκροτούν το άρμα του θα πρέπει επιτέλους να κάνουν την αυτοκριτική τους. Στην εποχή μας η λειτουργία τους ως παραμάγαζα των πολιτικών των Γερακιών της Δύσης, αλλά και ο ύποπτος ρόλος τους (βλέπε Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) ως όχημα για την υλοποίηση των σχεδίων των παγκοσμιοποιητών και της δαιμονικής μασονίας, βγάζουν μάτι.

Έτσι και η φαρσοκωμωδία της UNESCO (οργάνωση που ανήκει στον ΟΗΕ) με την ανακήρυξη μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς θα πρέπει να τελειώνει! Μετά τις αλλεπάλληλες μετατροπές ορθόδοξων βυζαντινών ναών σε τζαμιά, από τον χαϊδεμένο Σουλτάνο της Δύσης Ταγίπ Ερντογάν ή λίγο παλαιότερα τις Χολιγουντιανού τύπου ανατινάξεις μνημείων από τον ISIS, ο ρόλος της αποτελεί κενό γράμμα.

Αν τώρα θεωρεί η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης πως η βεβήλωση του Ερντογάν που μετατρέπει τον Ιερό Ναό από μουσείο σε Τζαμί είναι χειρότερο κακό από το να μετατρέπεις έναν Ιερό Ναό σε πολυχώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων, θα πρέπει να βγει και να μας το ομολογήσει ανοιχτά, να το τεκμηριώσει Ορθόδοξα και να μη μας αφήνει στα σκοτάδια.

Χριστός Ανέστη!

• 1 Η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, χτίστηκε περίπου το 304 μ.Χ. και θυμίζει αρκετά στην κατασκευή το Πάνθεον της Ρώμης. Ο αρχικός προορισμός του κτιρίου δεν μας είναι γνωστός, πιθανώς, όμως επρόκειτο για μαυσωλείο ή για ναό των ανακτόρων, με την πάροδο των χρόνων άλλαξε ονόματα και χρήσεις έγινε χριστιανικός ναός, κατά τους χρόνους της φριχτής σκλαβιάς από τους Τούρκους μετατράπηκε σε μουσουλμανικό τζαμί (με την προσθήκη μιναρέ που διατηρείται μέχρι σήμερα) και μετά ξανά σε χριστιανικό ναό. Αναγνωρίστηκε δε και ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. https://thepressproject.gr
• 2 https://anemourion.blogspot.com
• 3 https://archive.ert.gr
• 4 https://kyriakidiseditions.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Ερευνητές της Pfizer βραβεύονται μέσα στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα)
– Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Ι. Ν. ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ (12.12.2010) ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ
– Η Μασονία στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης