Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Πώς ένα “λαμπρό” συνέδριο, αποκάλυψε το μέγα χάσμα της σύγχρονης θεολογικής επιστήμης από την αλήθεια της πίστεως

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου που διοργάνωσε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από την ίδρυση και την κυκλοφορία του επιστημονικού περιοδικού «Θεολογία», με τίτλο: «Η Ορθόδοξη Θεολογία εν πορεία στην “άϋλη πραγματικότητα” της ύστερης νεωτερικότητας».

ΕΝΟΤΗΤΑ: ΦΑΝΤΑΧΤΕΡΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΔΙΧΩΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Η παρουσία των 12 από τις 14 Ορθόδοξες Εκκλησίες, είτε μέσω των προκαθημένων είτε δια αντιπροσώπων, εξέπληξε τους διοργανωτές που επένδυσαν πολλά στην προσπάθεια να προβληθεί επικοινωνιακά το συνέδριο αυτό ως τεκμήριο ενότητος στην Εκκλησία.

Την ίδια ώρα στο παρασκήνιο αυτής δημοσιογραφικές πληροφορίες επεσήμαναν πως το αφήγημα της ενότητος υπήρξε κενό γράμμα.

Την ενότητα υπονόμευσαν με τις πράξεις τους οι ίδιοι οι Ιεράρχες:

– Η απουσία (τιμωρία;) του ηγαπημένου παιδιού του Βαρθολομαίου, του αχειροτόνητου/σχισματικού Σεργκέι (Επιφανίου Ντουμένκο). Ποιος ζήτησε (απαίτησε;) να μην προσκληθεί ο Ντουμένκο θα αποκαλυφθεί σε ευθετότερο χρόνο.
– Δεν τον άφησε όμως δίχως “αντίδωρο” ο Πατριάρχης και από την Ισπανία ευλόγησε το δικαίωμα του Ουκρανικού κράτους για τον διωγμό, δια νόμου, της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κινείται στα χνάρια των πολιτικών που απαντούν στη βαρβαρότητα με το αίμα παιδιών και αμάχων, επικαλούμενοι το “δικαίωμα στην αυτοάμυνα”…
– Ήταν η πλέον διχασμένη από ποτέ, στα χρόνια της Προεδρίας Ιερωνύμου, Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εξαιτίας της καταψήφισης του μεταθετού για την πλήρωση της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης και…
– Της προς παραδειγματισμό ταπείνωσης του Βρεσθένη Θεοκλήτου, κατά την “εκλογική διαδικασία” για την πλήρωση της θέσεως του Μητροπολίτου Παραμυθίας. Αυτή τη φορά ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε τη χαριστική βολή στην κληρονομιά του μακαριστού Χριστοδούλου, ενώ την ίδια στιγμή είδαμε και Πατριαρχικό μνημόσυνο στον τάφο του (μετά από 15 έτη…).
– Η αχαρακτήριστη συμπεριφορά απέναντι στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας από τα φερέφωνα του Φαναρίου επέβαλαν τη συνάντησή του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Μέλλει να δούμε αν υπήρξε κάποια εξέλιξη προς την ενότητα ή την πλήρη διαφωνία.
– Παρενθετικά να αναφέρουμε πως και ο ίδιος ο Πατριάρχης στην συμπροσευχή του με τον αιρεσιάρχη πάπα και τους άλλους αιρετικούς, και τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, κάλεσαν σε προσευχή, που τελικά αποδείχθηκε μιαρή συμπροσευχή με τους παπικούς για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Η βαρβαρότητα του πολέμου για άλλη μια φορά ρίχνει νερό στο αυλάκι της απροϋπόθετης ένωσης με αιρετικούς στο όνομα της ειρήνης. Για να ασφαλιστούμε από τα βόλια του πολέμου μας συστήνουν να ενωθούμε άνευ όρων με τους αιρετικούς, δήθεν για να καλυφθούμε πού; Στα νύχια του διαβόλου και στην αιώνια κόλαση; Η απροϋπόθετη ένωση με τους αιρετικούς στο όνομα της αγάπης, της φιλανθρωπίας και της προστασίας του περιβάλλοντος, ποδοπατώντας τις δογματικές αλήθειες της πίστεως, μας χωρίζουν από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και μας οδηγούν σε ενότητα με τον διάβολο. Μη γένοιτο.!

ΤΟ ΑΣΧΗΜΟΠΑΠΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΥΚΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ: ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ… Ο ΝΕΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ

Αναμφισβήτητα οι προσωπικότητες που ανέδειξε αυτό το συνέδριο ήταν δύο:

– ‘Ενας Μητροπολίτης, που κατά την προετοιμασία του αναφέρονταν στο πρόγραμμα ως “Ωρεών Φιλόθεος” και κατά τη διάρκειά του “μεταμορφώθηκε” σε “εψηφισμένο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλόθεο”.
Ο ίδιος βέβαια δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει “την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ελλάδος” και ιδιαιτέρως “..τον αυτής προκαθήμενο, Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο τον Β΄ για την εμπνευσμένη καθοδήγηση του έργου της Οργανωτικής Επιτροπής, καθώς και το ανύστακτο ενδιαφέρον του για την προετοιμασία του συνεδρίου, το οποίο αναμφίβολα αποτελεί καρπό της πατρικής του μέριμνας και ευλογίας”.

– “..Και όλως ιδιαιτέρως του Διευθυντή Συντάξεως του περιοδικού κ. Αλέξανδρο Κατσιάρα, ο οποίος υπήρξε ο ουσιαστικός εμπνευστής και οραματιστής του (συνεδρίου)”.
Ποιος είναι όμως ο κύριος Κατσιάρας;
“Ο Αλέξανδρος Κατσιάρας γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1960. Σπούδασε Θεολογία, Φιλολογία και Συμβουλευτική Ψυχολογία. (..) Από το 2008 έως και σήμερα είναι Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και του περιοδικού για τους ιερείς Εφημέριος. Από το 2016 είναι Διευθυντής Συντάξεως του επιστημονικού περιοδικού της Εκκλησίας της Ελλάδος Θεολογία. Παράλληλα έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή πλήθους μελετών και άρθρων θεολογικού, παιδαγωγικού και ψυχολογικού περιεχομένου, μεταξύ των οποίων το βιβλίο Όταν ο Θεός πεθαίνει (σε συνεργασία με τη Μάρω Βαμβουνάκη)”.
Στους αναγνώστες της Κατάνυξης βεβαίως αυτός ο τίτλος κάτι πολύ σοβαρό θυμίζει: “Στα πλαίσια της σειράς εκδηλώσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ» την Τετάρτη, 8 Σεπτεμβρίου 2021, στις 7:00 μμ., ο οσιολογιώτατος μοναχός π. Σεραφείμ Ζήσης μίλησε με θέμα: “”Όταν ο Θεός πεθαίνει”: θεολογικός σχολιασμός”.
Συνεπώς, οι θεολογικές του θέσεις, και μάλιστα σε ένα σύγγραμμα, στην επίσημη παρουσίαση του οποίου (Φεβ. 2010) έλαβαν μέρος ο Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος και ο Μητροπολ. Περγάμου κ. Ιωάννης (Ζηζιούλας), αποκαλύπτουν τις θεολογικές “συντεταγμένες” της Διοικήσεως της Εκκλησίας μας και το “στίγμα” της τωρινής πολλαπλής αιρετικής αποκλίσεως / αποπτώσεώς της.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΙΧΝΗ… ΤΩΝ ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΩΝ;

Η θεολογική κρίση των εισηγήσεων του συνεδρίου αφήνεται σε ειδικότερους σε άλλο χρόνο και τόπο, με τη βεβαιότητα πως ο κοινός παρονομαστής είναι το οικουμενιστικό δαιμονικό πνεύμα της Νέας Εποχής. Στους χαιρετισμούς μόνο του Ιερωνύμου και του Βαρθολομαίου διαπιστώνεται εξ’ αρχής η παραποίηση των δεδομένων του προβλήματος. Η διαστρέβλωση των δεδομένων και η κατά βούληση διατύπωση τους με τρόπο ώστε να χειραγωγείται η λύση προς μια βολική κατεύθυνση, είναι πάγια τακτική των αποδομητών της Ορθόδοξης θεολογίας.

Ευρισκόμενοι μακριά από την οδό των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, οι σύγχρονοι μεταπατερικοί θεολόγοι αποστρέφονται την μόνη άυλη πραγματικότητα στην ορθοδοξία: την ησυχαστική μας παράδοση, όπως μας διδάσκει ο πολιός ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ πρωτ/ρος π.Θεόδωρος Ζήσης, που υποφέρει ως μάρτυς τη προαιρέσει, αντικρύζοντας την θεολογική πενία, την παντελή απουσία βιώματος αλλά και αυτής έστω της καλής αγωνίας, στη σύγχρονη Ορθόδοξη θεολογική επιστήμη.

Να συναντηθούμε στο άυλο μας παρότρυνε πάντα και ο μακαριστός ομολογητής Γέροντάς μας και δάκρυζε, ως μάρτυς τη προαιρέσει για τα επερχόμενα δεινά και την θεολογική κατάπτωση στην ορθόδοξη Εκκλησία:

ΕΩΘΙΝΟΝ ΙΑ’ Ἦχος πλ. δ’

Φανερῶν ἑαυτόν, τοὶς Μαθηταῖς σου Σωτὴρ μετὰ τὴν Ἀνάστασιν, Σίμωνι δέδωκας τὴν τῶν προβάτων νομήν, εἰς ἀγάπης ἀντέκτισιν, τὴν τοῦ ποιμένειν φροντίδα αἰτῶν. Διὸ καὶ ἔλεγε, Εἰ φιλεῖς μὲ Πέτρε, ποίμαινε τὰ ἀρνία μου, ποίμαινε τὰ πρόβατά μου. ὁ δὲ εὐθέως ἐνδεικνύμενος τὸ φιλόστοργον, περὶ τοῦ ἄλλου Μαθητοῦ ἐπυνθάνετο. Ὧν ταὶς πρεσβείαις Χριστέ, τὴν ποίμνην σου διαφύλαττε, ἐκ λύκων λυμαινομένων αὐτήν.

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI