Η τρανσεξουαλικοποίηση παιδιών προεφηβικής ηλικίας: μια σημαντική τάση στο κίνημα των ΛΟΑΤ, απόλυτα συμβατή με τα προγράμματα «σεξουαλικής εκπαίδευσης» του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ)…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Σήμα κατατεθέν της σημερινής, διεστραμμένης, εποχής στην οποία ζούμε, είναι η προώθηση του εκφυλισμού των παιδιών. Πρωτοπόροι της τρανσεξουαλικής πορείας των παιδιών προεφηβικής ηλικίας είναι φυσικά το κίνημα των ΛΟΑΤ (Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος και Τρανς) και του ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Κύριο μέλημά τους είναι ο προσανατολισμός των μικρών παιδιών στην διαστροφή, γεγονός που επιδιώκουν να πραγματοποιηθεί μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Συγκεκριμένα, προτρέπουν τους εκπαιδευτικούς να μιλούν στα παιδιά για τον αυνανισμό, το σεξ, την ομοφυλοφιλία, σπέρνοντας έτσι τον σπόρο της ανωμαλίας. Δίνοντας αυτόν τον σπόρο σε γόνιμο έδαφος (όπως είναι οι ψυχές των μικρών παιδιών) και καλλιεργώντας τον σε καθημερινή βάση, είναι σίγουρο ότι θα εκκολάπτουν παιδιά γεμάτα σεξουαλικές ορμές-διαστροφές, οι οποίες δεν αρμόζουν στην αγαθότητα της ηλικίας τους. Αντί να δίνουμε αγάπη και στοργή στα παιδιά αυτά, θα γεμίζουμε ακαθαρσίες το μυαλό τους;

Από την άλλη πλευρά, αναντίρρητη πραγματικότητα αποτελεί το γεγονός ότι οι γονείς, όχι μόνο δε στράφηκαν εναντίον των προγραμμάτων αυτών, αλλά τα στήριξαν κιόλας! Μάλιστα, όπως αναφέρει και το άρθρο του Vincent Held, η Διεθνής Ομοσπονδία Προγραμματισμένων Γονέων (IPPF) συνδράμει και συμφωνεί ακράδαντα με τις απόψεις της ΠΟΥ και υποστηρίζει την ελεύθερη απόφαση του νηπίου σχετικά με την επιλογή συντρόφου. Ωστόσο, δεν γίνεται καμία αναφορά στην ηλικία του/της συντρόφου. Συνεπώς, μπορούμε να μιλήσουμε και για την ελευθερία της παιδεραστίας;

Το νόημα του προαναφερθέντος κειμένου είναι πως με τις πρακτικές αυτές, βιάζονται τα παιδιά να εκδηλώσουν μία ανώμαλη/παραφύση συμπεριφορά, η οποία δεν συνάδει με το συγκεκριμένο αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκονται. Καταρακώνεται η αγνότητά τους και αμαυρώνεται η αθωότητά τους. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει, πως ανοίγεται ένα ύπουλο μονοπάτι σαρκικών αμαρτιών, που λερώνει τις αθώες ψυχούλες τους. Αυτό όμως, μήπως δείχνει και την κολασμένη ζωή των ενηλίκων που είναι ριγμένοι στα πάθη και τις αμαρτίες; Μήπως δείχνει την πονηρία του ανίσχυρου διαβόλου χτυπώντας τα αδύνατα σημεία μας; Μήπως πρέπει να δούμε τα παιδιά σαν ΠΑΙΔΙΑ; (!)