Άρθρο της Ελένης Παπασταματάκη

Σπάραζε η καρδιά του βλέποντας τη φοβερή αίρεση της Εικονομαχίας να έχει ξεσπάσει στην Κωνσταντινούπολη. Γι’ αυτό αύξησε τους αγώνες του

Στις 5 του μηνός Ιανουαρίου η αγία μας Εκκλησία εορτάζει τον Άγιο Γρηγόριο τον εν τω Ακρίτα.

Ο άγιος καταγόταν από την Κρήτη και οι ευλαβείς γονείς του, Θεοφάνης και Ιουλιανή, αφού τον οδήγησαν πρώτα να μάθει γράμματα, έπειτα τον έστειλαν να βόσκει πρόβατα, καθώς αυτές ήταν οι ανάγκες της οικογένειας.

Ο Γρηγόριος έκανε υπακοή στους γονείς του, αλλά η καρδιά του φλεγόταν από θείο έρωτα. Σφοδρή ήταν η επιθυμία του να μονάσει και έτσι να αφιερωθεί στο Νυμφίο της ψυχής του. Γι’ αυτό αναχώρησε από την πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στη Σελεύκεια, όπου επιδόθηκε σε ασκητικούς αγώνες.

Όταν έφτασε στο εικοστό έκτο έτος της ηλικίας του και ενώ ο εικονομάχος βασιλιάς Λέων ο Δ΄ που βασίλευσε κατά τα έτη 775-780, είχε πεθάνει, ο Όσιος μετέβη στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Εκεί όμως τον περίμεναν φοβερά δεινά από τους Εβραίους και τους Αγαρηνούς.

Όταν κατάφερε να φύγει από αυτό το μέρος, μετέβη στη Ρώμη για να λάβει εκεί το αγγελικό σχήμα των Μοναχών και να συνεχίσει τους ασκητικούς του αγώνες. Ο καλός Θεός μας που όλα τα έχει υπό την επίβλεψή Του, προνόησε ώστε εκεί στη Ρώμη ο Γρηγόριος να γνωριστεί με τον μεγάλο Ομολογητή Άγιο, τον Μιχαήλ Συνάδων. Ο Άγιος Μιχαήλ είχε σταλεί εκεί από τον Πατριάρχη Νικηφόρο, ο οποίος ήταν και αυτός άγιος και Ομολογητής.

Τότε, αναγνωρίζοντας ο Άγιος Μιχαήλ στο πρόσωπο του Γρηγορίου μια αληθινά χριστιανική ψυχή που ποθούσε τα Ουράνια, τον παρέλαβε μαζί του στην Κωνσταντινούπολη για να συναριθμιθεί με τους μοναχούς της Μονής που βρισκόταν στην περιοχή Ακρίτα.

Εκεί στο Μοναστήρι ζούσε ανυπόδητος, φορώντας ένα μόνο πουκάμισο και τρώγοντας λίγο άρτο κάθε τρεις ημέρες. Κοιμόταν δε, πάνω σε μία ψάθα.

Όμως αυτό δεν αρκούσε, καθώς σπάραζε η καρδιά του βλέποντας τη φοβερή αίρεση της Εικονομαχίας να έχει ξεσπάσει στην Κωνσταντινούπολη. Γι’ αυτό αύξησε τους αγώνες του και κλείστηκε σε ένα βαθύ λάκκο και θρηνούσε για αυτήν την ταραχή και προσευχόταν ο Κύριος να δώσει τη λύση.

Έπειτα βγήκε από τον λάκκο και κλείστηκε σε ένα στενότατο κελί ζώντας ως τα πετεινά του ουρανού με ελάχιστη τροφή. Τα βράδια έβγαινε από το κελί του και έμπαινε σε ένα πιθάρι γεμάτο νερό και εκεί μέσα διάβαζε όλο το ψαλτήρι. Αυτό το έκανε κάθε μέρα. Την ημέρα ασκούνταν προσευχόμενος στο στενότατο κελί του και το βράδυ βυθισμένος στο παγωμένο νερό διάβαζε όλο το ψαλτήρι. Με αυτούς τους αγώνες αγωνιζόταν κατά Θεόν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του ο μακάριος και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού!

Διδασκόμαστε από αυτόν τον βίο του Αγίου Γρηγορίου ότι δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να ασκηθεί ο άνθρωπος, δεν υπάρχει ένας τρόπος για να αγιάσει. Στα χρόνια της Εικονομαχίας όπου κυριαρχούσε η δαιμονική αυτή αίρεση που ταλάνισε την Εκκλησία μας για δύο αιώνες, υπήρξαν οι Άγιοι Μάρτυρες, εκείνες οι ψυχές οι γενναίες, που έμπαιναν μπροστά αδιαφορώντας για τη ζωή τους προκειμένου να μην αφήσουν τις Άγιες Εικόνες να τις πετάξουν στη φωτιά οι Εικονομάχοι. Ήταν οι μοναχοί και λαϊκοί που όρμησαν στους στρατιώτες όταν πήγαν να κατεβάσουν την Εικόνα του Χριστού μας από την Χαλκή Πύλη. Αυτοί ήταν οι μάρτυρες, τα παλικάρια της πρώτης γραμμής.

Ήταν όμως και οι άλλοι, οι Άγιοι Ομολογητές Επίσκοποι και Πατριάρχες, ιερείς και μοναχοί που δεν δείλιασαν μπροστά στις απειλές, στις τιμωρίες, στα βασανιστήρια και στις εξορίες, αλλά με την Ομολογία ή το Μαρτύριο υπερασπίζονταν έως τέλους και τιμούσαν το ράσο τους και το αρχιερατικό τους αξίωμα, όπως ο προαναφερθείς Άγιος Μιχαήλ Συνάδων ο Ομολογητής. Άγιοι όμως ήταν και εκείνοι που και ομολογούσαν αλλά και εμψύχωναν και στήριζαν με τα θεόπνευστα χειρόγραφά τους τον Ομολογιακό αγώνα για την υπεράσπιση των Αγίων Εικόνων. Ένας τέτοιος Άγιος ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Υπήρξαν και άλλες ψυχές που αγίασαν με τους ασκητικούς αγώνες τους και με τις πύρινες προσευχές τους με τα άφθονα δάκρυα μετανοίας και δεήσεων προς τον Κύριο, όπως ο Άγιος Γρηγόριος ο εν τω Ακρίτα. Γνωρίζει ο αθλοθέτης Κύριος και δίνει στον καθένα τον αγώνα που μπορεί να βαστάξει και μέσω αυτού να οδηγηθεί στην Αιώνια Ζωή!

Τις πρεσβείες του Αγίου Γρηγορίου να έχουμε! Αμήν!

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI