ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

e-mail : synaxisorthkm@gmail.com
Θεσσαλονίκη, 13 Μαΐου 2019

ΛΕΧΘΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΧΘΕΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Παραθέτουμε τά κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου τό 2009 καί τό 2010.

1) Μάρτιος 2009: Ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας στό Φανάρι μέ τή συμμετοχή Καρδιναλίων καί Οὐνιτῶν.
(ΠΗΓΗ : Περιοδικόν «Ἐν Συνειδήσει˙ Οἰκουμενισμός˙ ἱστορική καί κριτική προσέγγιση», ἔκδ. Ἱ. Μ. Μεγ. Μετεώρου, Ἅγια Μετέωρα, Ἰούνιος 2009, σ. 72)

2) Πάσχα 2009 : Ὁ Ἐσπερινός τῆς Ἀγάπης στό Φανάρι τό Πάσχα τοῦ 2009 τελέστηκε παρουσίᾳ τοῦ τοπικοῦ παπικοῦ ψευδεπισκόπου LouisPelatre, ὁ ὁποῖος συμμετεῖχε στόν Ἑσπερινό καί ἀνέγνωσε τό Εὐαγγέλιο στά Λατινικά.

(ΠΗΓΗ : Περιοδικόν «Ἐν Συνειδήσει˙ Οἰκουμενισμός˙ ἱστορική καί κριτική προσέγγιση», ἔκδ. Ἱ. Μ. Μεγ. Μετεώρου, Ἅγια Μετέωρα, Ἰούνιος 2009, σ. 34)

3) 29-8-2009 : Σέ κήρυγμά του σέ ναό τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στίς 29-8-2009 ἀπό τήν Πόλη ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀπείλησε ὅτι ὅσοι συνέταξαν καί ὑπέγραψαν τό κείμενο «Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»¹ θά λάβουν τή δέουσα ἀπάντηση. Ζήτησε μέ ἔγγραφο, ἀπευθυνόμενο πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο νά ληφθοῦν ἐπειγόντως μέτρα ἀπό τήν Συνέλευση τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Ὀκτωβρίου (2009) ἐναντίον τῶν συνταξάντων τήν «Ὁμολογία Πίστεως».

(ΠΗΓΗ : ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Ἀρχιερεῖς τῆς Μακεδονίας τρομοκρατοῦν τούς ἱερεῖς καί συκοφαντοῦν ἀγωνιστές τῆς Ὀρθοδοξίας», Θεοδρομία ΙΒ¹ (Ἰανουάριος-Μάρτιος 2010) 8)

4) 17-9-2009 : «Ἦλθεν ἡ στιγμή δι’ἕκαστον μουσουλμάνον νά ἐορτάσῃ καί νά λάβῃ τήν ἄνωθεν δικαίαν ἀντιμισθίαν»

Μήνυμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη πρός τούς Μουσουλμάνους γιά τό ραμαζάνι τους.

«Μετ’αἰσθημάτων ἀγάπης καί σεβασμοῦ, ἀπευθυνόμενος εἰς τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς μουσουλμάνους, τά ἐγκάρδια συγχαρητήρια καί τάς καλλιτέρας ἡμῶν εὐχάς ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς λήξεως τῆς νηστείας τοῦ Ραμαζανίου. Μετά τήν μακράν ταύτην περίοδον τῆς νηστείας, οὔσης καί περιόδου περισυλλογῆς, προσευχῆς καί φιλανθρωπίας, ἦλθεν ἡ στιγμή δι’ἕκαστον μουσουλμάνον νά ἑορτάσῃ καί νά λάβῃ τήν ἄνωθεν δικαίαν ἀντιμισθίαν.

Ἐν τῷ πνεύματι τῆς εἰρήνης, τῆς ἀγάπης καί τῆς κατανοήσεως εὐχόμεθα ὑμῖν ἅπαξ ἔτι εὐλογημένον τόν ἑορτασμόν, προσευχόμενοι ὅπως ὁ Παντοδύναμος Θεός χαρίζηται εἰς ὑμᾶς πᾶσαν πνευματικήν εὐλογίαν ἄνωθεν, ἐν τῇ ἐλπίδι ὅτι ὁ κόσμος θά ζῆ ἡνωμένος.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 17^ῃΣεπτεμβρίου 2009,
Διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν,
† Βαρθολομαῖος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως».

(ΠΗΓΗ : http://archive.romfea.gr/)

5) 26-10-2009 : Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί «Ἀρχαῖες Ἀνατολικές Ἐκκλησίες», δηλ. οἱ αἱρετικοί Μονοφυσῖτες, δύο Χριστιανικές Οἰκογένειες

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἀπευθυνόμενος σέ «ἱεράρχες» τῆς Ἀρμενικῆς, Αἰθιοπικῆς καί Συριακῆς Κοινότητας, στίς 26-10-2009, στή Νέα Ὑόρκη, εἶπε : «Ὁ θεολογικός διάλογος μεταξύ τῶν δύο Χριστιανικῶν Οἰκογενειῶν μας – πού εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί οἱ Ἀρχαῖες Ἀνατολικές Ἐκκλησίες (=οἱ Μονοφυσίτες) – ἔβαλε καί ἐπισήμως ἕνα τέλος στίς παρεξηγήσεις τοῦ παρελθόντος. Δέν εἶναι ἡ θεολογία, πού μᾶς χωρίζει. Μᾶλλον, εἴμαστε ἑνωμένοι στή δέσμευσή μας νά θέσουμε τά ποιμαντικά, λειτουργικά, ἐκκλησιαστικά ζητήματα, στά ὁποία θά οἰκοδομήσουμε τήν ἑνότητά μας ὅλο καί περισσότερο».

(ΠΗΓΗ : «Χριστιανική οἰκογένεια» καί «Ἀρχαίες Ἀνατολικές Ἐκκλησίες» ὀνόμασε τούς Μονοφυσίτες ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στήν Αμερική, 27-10-2009, http://thriskeftika.blogspot.com)

6) 28-10-2009 : «Εὐλογημένη συναγωγή… Ἔχουμε μόνο κοινά σημεῖα, πού μας ἑνώνουν, ὅπως οἱ ἱερές Γραφές, πού λατρεύουμε, οἱ Πατριάρχες καί οἱ Προφῆτες, πού τιμοῦμε…»!

Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στήν Ἑβραϊκή Συναγωγή «Park East Synagogue», Νέα Ὑόρκη, (28/10/2009)

«Ραβίνε Σνάϊερ, πολυαγαπημένε φίλε,
Ἐξοχώτατοι πρεσβευτές καί ἀντιπρόσωποι τῶν ἐθνῶν,
Διακεκριμένοι ἡγέτες τῆς Ἑβραϊκῆς κοινότητας καί ἄλλων θρησκευτικῶν κοινοτήτων,
Ἀγαπητά παιδιά,
Σαλόμ.

Εἶναι μεγάλη χαρά γιά ἐμᾶς νά ἔχουμε τήν δυνατότητα νά ἐπισκεφτοῦμε αὐτήν τήν εὐλογημένη συναγωγή τοῦ Πάρκ-Ἴστ, στήν καρδιά αὐτῆς τῆς ὑπέροχης πόλης.

Εἴμαστε γνωστοί μέ τούς πνευματικούς ἡγέτες σας, γνωρίζουμε τά θρησκευτικά καί κοινωνικά προγράμματά σας καί θαυμάζουμε τίς ποικίλες ἐκπαιδευτικές πρωτοβουλίες σας γιά τήν διάπλαση τῶν πιστῶν σας.

Ἰδιαίτερα, εἴμαστε γνῶστες τῆς ἐκπληκτικῆς δουλειᾶς γιά τήν θρησκευτική ἐλευθερία, πού κάνει ὁ Ραβίνος Σνάϊερ, μέσα ἀπό τό Ἵδρυμα «Ἔκκληση στή Συνείδηση» (AppealofConscience), γιά τό ὁποῖο ὁ ἀγαπητός μας φίλος δίκαια ἔλαβε τό Ἀθηναγόρειο βραβεῖο ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ἀπό τό τάγμα τῶν Ἑλληνορθόδοξων Ἀρχόντων Ἀμερικῆς, ἀπό τά χέρια τοῦ πολυαγαπημένου μας Ἐξάρχου, Ἀρχιεπισκόπου Δημητρίου.

Ὅμως, ἡ ἐπίσκεψή μας ἐδῶ εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό μιά ἁπλή τυπικότητα. Ὑπερβαίνει τήν ἁπλή φιλοφρονητική ἐπίσκεψη ἑνός Χριστιανοῦ ἡγέτη σέ ἕναν Ἑβραῖο ἡγέτη. Ὅπως καί ὁ διάδοχος τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ὁ ἀδελφός μας, ἡ Ἁγιότητά του, ὁ Πάπας Βενέδικτος ὁ 16^ος, ἦταν ἐδῶ πέρυσι, ἔτσι καί ἐμεῖς, σάν διάδοχοι τοῦ γήινου ἀδελφοῦ τοῦ ἁγίου Πέτρου, τοῦ πρώτου πού καλέστηκε ἀπόστολος, τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα, ἐμπνευσμένοι ἀπό τήν διακαή πεποίθηση πώς τό πιό ἐπεῖγον ἔργο, πού στέκεται μπροστά σέ ὅλες τίς θρησκευτικές κοινότητες εἶναι ἡ παγκόσμια συνεργασία μας γιά τήν προώθηση μεγαλύτερης ἀνεκτικότητας καί κατανόησης ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, τίς φυλές καί τίς θρησκεῖες τοῦ πλανήτη μας. Γιά αὐτόν τό λόγο σήμερα μᾶς συνοδεύει ἡ Ἐξοχότης του, ὁ Μητροπολίτης Ἐμμανουήλ τῆς Γαλλίας, πού διευκολύνει καί περιθάλπει τίς Διεθνεῖς Ἀκαδημαϊκές Διαβουλεύσεις ἀνάμεσα στόν Ὀρθόδοξο Χριστιανισμό καί τόν Ἰουδαϊσμό, πού ξεκίνησε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἀπό τά μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’70.

Εἴμαστε εὐχαριστημένοι, πού ἡ 7^η Ἀκαδημαϊκή Συνδιάσκεψη ἀνάμεσα στόν Ἰουδαϊσμό καί τήν Ὀρθοδοξία θά συνέλθει σέ δύο ἑβδομάδες στήν Ἀθήνα. Ὁ τίτλος τῆς Συνδιάσκεψης «Ὁ Κόσμος σέ Κρίση : Ἠθικές Προκλήσεις καί Θρησκευτική Προοπτική», εἶναι πραγματικά ἐπίκαιρος, μέ δεδομένες τίς οἰκολογικές, κοινωνικές, οἰκονομικές καί πολιτικές ἀναταραχές στόν κόσμο μας σήμερα. Εἴχαμε προσωπικά παραβρεθεῖ σέ μιά προηγούμενη συνδιάσκεψη στή Θεσσαλονίκη, ἀνάμεσα στούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς καί τούς Ἑβραίους. Ἐπισκεφτήκαμε καί τό μνημεῖο γιά τό Ὁλοκαύτωμα στήν πόλη.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία στό μυαλό μας πώς ἕνας διαθρησκευτικός διάλογος εἶναι εὐθύνη καί ὑποχρέωση ὅλων τῶν θρησκευτικῶν ἡγετῶν τῆς ἐποχῆς μας. Διότι, δέν ἔχουμε μόνο κοινά σημεῖα, πού μας ἑνώνουν, ὅπως οἱ ἱερές Γραφές, πού λατρεύουμε, οἱ Πατριάρχες καί οἱ Προφῆτες, πού τιμοῦμε, ἀλλά ἔχουμε καί κοινά θέματα, πού πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε στόν κόσμο. Πρωταρχικό ἀνάμεσα σέ αὐτά τά κρίσιμα ζητήματα εἶναι ἡ διατήρηση της δημιουργίας του Θεοῦ, του φυσικοῦ περιβάλλοντος, τό ὁποῖο ἔχουμε διαταγή νά καλλιεργοῦμε καί νά διατηροῦμε (Γένεσις, 2:15), σάν ἱερατικοί ἐπιστάτες τῆς γῆς.

Ὅπως γνωρίζετε, μόλις τελείωσε τό 8^ο οἰκολογικό συμπόσιο στόν ποταμό Μισισιπῆ τῆς Νέας Ὀρλεάνης, ὅπου ἐγείραμε τήν ἐπίγνωση γιά τά τεράστια ἠθικά καί κοινωνικά προβλήματα, τά ὁποία ἐνδόμυχα σχετίζονται μέ τήν καταστροφή τῶν φυσικῶν ἀποθεμάτων σάν ἀποτέλεσμα τῆς ἀνθρώπινης ἀλαζονείας καί ἀπληστίας.

Ἀπό τό ξεκίνημα τῆς οἰκολογικῆς πρωτοβουλίας μας, ἀναγνωρίσαμε τήν σημασία τῆς συνεργασίας μέ ἀνθρώπους σέ ἄλλους τομεῖς, ὅπως οἱ ἐπιστήμονες καί οἱ νομοθέτες, ὅπως καί μέ ἄλλες πίστεις καί θρησκεῖες, διότι τό περιβάλλον ὑπερβαίνει τά δογματικά σύνορα. Εἶναι κάτι, γιά τό ὁποῖο εἴμαστε συλλογικά ὑπεύθυνοι. Εἶναι κάτι, πού μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε μόνο μαζί καί ὄχι μέ τήν ἀπομόνωση.

Οἱ θρησκευτικές κοινότητες τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ἔχουν ἐπιπλέον εὐθύνη καί ὑποχρέωση νά ἐπιμορφώσουν τούς πιστούς γιά τήν μεγάλη ἐπιρροή, πού ἔχουν τά μεγάλα ἔθνη στήν δυνατότητα τοῦ πλανήτη νά ἐπιβιώσει.

Ἄλλα ζητήματα κοινῆς ἀνησυχίας γιά τίς παγκόσμιες θρησκευτικές κοινότητες περιλαμβάνουν τόν αὐξανόμενο φονταμενταλισμό καί φανατισμό στούς θρησκευτικούς κύκλους, καθώς καί τόν αὐξανόμενο ρατσισμό καί την τρομοκρατία στόν κόσμο.

Γιά αὐτόν τό λόγο εἴμαστε ἑνωμένοι μέ τόν Ραβίνο Σνάϊερ καί συνεχίζουμε νά συνεργαζόμαστε μέ τό Ἵδρυμα «Ἔκκληση στή Συνείδηση», γιά νά ἐνθαρρύνουμε τήν μεγαλύτερη κατανόηση καί ἀνεκτικότητα ἀνάμεσα στίς θρησκεῖες, καί, ὅταν εἶναι ἀπαραίτητο, νά λέμε τήν ἀλήθεια μέ ἀγάπη καί νά ἀνακοινώνουμε, ὅπως ἔγινε πρῶτα στήν Βέρνη τῆς Ἑλβετίας καί ἐπαναβεβαιώθηκε στήν Ἰστανμπούλ, ἕνα ἔγκλημα, πού γίνεται στό ὄνομα τῆς θρησκείας, εἶναι ἔγκλημα κατά τῆς θρησκείας.

Τό χρωστᾶμε, σάν Ἑβραῖοι καί Χριστιανοί, στήν κοινή κληρονομιά μας, νά μιμηθοῦμε τόν προπάτορά μας Ἀβραάμ, πού δέχτηκε τήν ἀπρόσμενη ἐπίσκεψη τῶν τριῶν ξένων κάτω ἀπό τή σκιά τῶν βελανιδιῶν Μαμβρῆ, ὅπως περιγράφεται στή Γένεση, 18. Ὁ Πατριάρχης τοῦ Ἰσραήλ δέν θεώρησε αὐτούς τούς ξένους ἀπειλή ἤ κίνδυνο γιά τον τρόπο ζωῆς του ἤ τήν περιουσία του. Δέν ἦταν καταραμένος μέ ξενοφοβία, τόν φόβο ἀπέναντι στόν ξένο, ἀλλά ἦταν ὁλότελα γεμάτος φιλοξενία, ἀγάπη γιά τόν ξένο. Φιλοξενία, μιά ὄμορφη Ἑλληνική λέξη. Αὐθόρμητα μοιράστηκε μαζί τους τήν φιλία του καί τό φαγητό του, ἐκτείνοντας τόσο γενναιόδωρα τήν φιλοξενία, ὥστε τό δίκαιο φέρσιμο καί ἡ συμπονετική φροντίδα πρός τούς ξένους ἀναφέρεται εὐλαβικά στήν Τορά καί τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική παράδοση. Ἡ σκηνή ἑρμηνεύτηκε καί συνταυτίστηκε μέ τή ζωή τοῦ Θεοῦ.

Ἀγαπητοί φίλοι,

Καλούμαστε νά γίνουμε προφητικές κοινωνίες μετατροπῆς σέ ἕναν τελματωμένο κόσμο. Προφητικές κοινωνίες εἰρήνης σέ μιά παγκόσμια κοινωνία, πού ἀπειλεῖται μέ πόλεμο, προφητικές κοινωνίες διαλόγου σέ ἕναν πολιτισμό, πού χαρακτηρίζεται ἀπό ἀντιμαχίες, καί προφητικές κοινωνίες συμφιλίωσης μέ τήν δημιουργία τοῦ Θεοῦ σέ μιά ἐποχή, πού διακυβεύεται τό μέλλον τῆς γῆς.

Ὅλοι ἔχουμε μεγάλα παραδείγματα νά ἀκολουθήσουμε: γιά μας, τούς Χριστιανούς, δέν θά ξεχαστοῦν ποτέ οἱ ἥρωες τῆς Βουλγαρίας καί τῆς Ἑλλάδας, οἱ ὁποῖοι, κατά τόν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ρίσκαραν τίς ζωές τους, γιά νά σώσουν τούς Ἑβραίους φίλους καί γείτονές τους ἀπό τήν ἀποτρόπαιη φρίκη τοῦ Ὁλοκαυτώματος. Αὔριο θά ἐπισκεφθοῦμε ἕναν πολυαγαπημένο φίλο, τόν Μουχτάρ Κέντ στήν Ἀτλάντα, τήν νούμερο ἕνα γιά τήν κόκα κόλα, παγκοσμίως. Εἶναι πολύ καλός φίλος μας. Ὁ πατέρας του ἦταν Τοῦρκος διπλωμάτης, πού δούλεψε μέ ἐνεργητικότητα καί συμπόνια, γιά νά προστατέψει τούς Ἑβραίους Τούρκους πολίτες καί ὄχι μόνο. Μερικά χρόνια πρίν ἡ Ἑβραϊκή κοινότητα τῆς Ἰστανμπούλ ὀργάνωσε μιά συγκινητική ἐκδήλωση, γιά νά τιμήσει τίς ὑπηρεσίες τοῦ πατέρα τοῦ Κέντ, καί τήν γενναιοδωρία του κατά τόν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ὅσο γιά ἐσᾶς, Παιδιά τοῦ Ἀβραάμ, ἔχουμε ἐκείνους τούς ἥρωες, πού ἐνάντια σέ ὅλες τίς πιθανότητες ἵδρυσαν ἕνα νέο ἔθνος, γιά νά σώσουν γιά τόν Θεό τήν παράδοση τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ.

Καμία ἀπό αὐτές τίς προσπάθειες δέν ἦταν τέλειες, ἐλάχιστοι μόνο σώθηκαν καί σήμερα παρατηροῦμε πόσο δύσκολο εἶναι νά καθιερώσουμε τήν ἀσφάλεια καί την δικαιοσύνη γιά ὅλους στήν Μέση Ἀνατολή. Ὅμως, δέν ἀποκαρδιωνόμαστε, ἀλλά παίρνουμε κουράγιο νά συνεχίσουμε τήν κοινή μας μάχη.

Πρίν μερικά χρόνια ἐπισκεφτήκαμε ἐπίσημα τό Πατριαρχεῖο τῆς Ἱερουσαλήμ καί ὁ τότε Πρόεδρος τοῦ Ἰσραήλ, Βάισμαν, μᾶς δέχτηκε στό γραφεῖο του καί μᾶς εἶπε: «Ἡ Ἁγιότητά Σας γνωρίζει πώς εἶμαι ἀξιωματικός καί λόγῳ τῆς θέσης μου σέ ὁλόκληρη τή ζωή μου ἔκανα εἴτε εἰρήνη ἤ πόλεμο. Δούλευα γιά τήν εἰρήνη ἤ γιά τον πόλεμο. Ἀπό προσωπική ἐμπειρία σέ διαβεβαιώνω πώς τό νά κάνεις εἰρήνη εἶναι πολύ πιό δύσκολο ἀπό τό νά κάνεις πόλεμο.

Ἄς ἀντιμετωπίσουμε αὐτούς τούς στόχους μαζί. Ἄς πιαστοῦμε ἀπό τά χέρια, ὄχι μόνο γιά νά προσευχηθοῦμε, ἀλλά καί σέ ἔνδειξη ἀλληλεγγύης. Τό χρωστᾶμε στό Θεό μας, στούς κοινούς Πατριάρχες μας Ἀβραάμ, Ἰσαάκ καί Ἰακώβ, σέ ὅλους ἐμᾶς καί στόν κόσμο».

(ΠΗΓΗ : https://www.youtube.com/watch?v=LOpHM6CYVGs καί ecumenical-patriarch-bartholomew-meets-jewish-leaders-at-the-park-east-synagogue-speech-ellenic-subs.avi 34.17 Mb 13/11/2009, 22:49 καί vartholomaios-speech.pdf 261.24 Kb 14/11/2009, 01:19 καί https://www.schizas.com)

Σχόλιο : Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης στήν ἀνωτέρω ὁμιλία του στήν Ἑβραϊκή Park East Synagogue (καί μάλιστα σέ πρωτοφανή ἐπίσκεψη Πατριάρχου σέ Συναγωγή) ἀντιπαρῆλθε ἐπιμελῶς ὁποιαδήποτε ἀναφορά στήν ἰδιαιτερότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς Ἀποκαλύψεως, τονίζοντας μόνο κοινά σημεῖα Χριστιανισμοῦ καί Ἰουδαϊσμοῦ, γεμίζοντας φιλοφρονήσεις τούς οἰκοδεσπότες καί παραβλέποντας ὅσα ἡ πρώτη Ἐκκλησία στήν Καινή Διαθήκη καί οἱ μετά ταῦτα Πατέρες διαπιστώνουν γιά τό φθοροποιό ρόλο τοῦ μεταγενεστέρου ταλμουδικοῦ Ἰουδαϊσμοῦ κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τό ὅτι, ἄνευ τῆς πίστεως στόν Ἰησοῦν ὡς Χριστόν, ὁ Ἰουδαϊσμός εἶναι ἐστερημένος σωτηρίας˙ παρουσίασε τή διήγηση τῆς ἐπισκέψεως παρά τήν Δρῦν τοῦ Μαμβρῆ ὄχι ὡς Θεοφάνεια καί συμβολισμό τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀλλ’ἀχρώμως ὡς συμβολισμό τῆς «ζωῆς τοῦ Θεοῦ». Δυστυχῶς, ἐδῶ ἴσως φαίνεται ἡ ἐναρμόνιση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μέ τό θρησκευτικό συγκρητισμό τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, ὅθεν προῆλθε καί ἡ ἐκπληκτική δήλωσή του στό Ἅγιον Ὄρος, ὅτι «τό χριστιανικόν ὅραμα τῆς ἑνότητος τῆς ἀνθρωπότητος ἐκφράζεται πρός τό παρόν διά τῆς τάσεως πρός παγκοσμιοποίησιν»².

7) 29-10-2009 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος προσφέρει τό Κοράνιο καί τό ἀποκαλεῖ «Ἅγιο»!

Ἀπό τήν προσφώνηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη στόν Μουχτάρ Κέντ, ἰδιοκτήτη τῆς Coca Cola Enterpises Inc., στήν Ἀτλάντα τῆς Τζώρτζια τῶν Η.Π.Α. (29.10.2009)

«Ἀξιότιμοι Μουχτάρ καί Δάφνη Κέντ (ὁ μουσουλμάνος Πρόεδρος τῆς CocaCola καί ἡ σύζυγός του) πολυαγαπημένοι φίλοι καί οἰκοδεσπότες… Ἀγαπητοί στόν Κύριο…

Ἀγαπητέ φίλε Μουχτάρ… γνωρίζουμε πώς οἱ ἡρωϊκές προσπάθειες τῶν γονιῶν σου χάριν τῶν ἑβραίων κατά τήν διάρκεια τοῦ Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου δέν βασίζονταν σέ κάποια θρησκευτική κοσμοαντίληψη, ἀλλά στό σφαιρικό ὅραμα τῆς ἀγάπης γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί τῆς ἀξίας κάθε ἀνθρώπινης ζωῆς.

Εἴθε ὁ Κύριος ὅλων νά τούς χαρίσει αἰωνία ἀνάπαυση μαζί μέ τούς Δικαίους κάθε γενεᾶς πού ἔχουν φανεῖ εὐάρεστοι σέ Ἐκεῖνον.

Ἔχω ἕνα μικρό ἀναμνηστικό. Μικρό καί σπουδαῖο. Ἀναμνηστικό γιά τήν Δάφνη καί τόν Μουχτάρ. Αὐτό εἶναι τό Ἅγιο Κοράνιο, τό ἱερό βιβλίο τῶν μουσουλμάνων ἀδελφῶν μας».

(ΠΗΓΗ : https://www.youtube.com/watch?v=vd7R5dfMmm0)

8) 20-1-2010 : Ἑβραϊκή Συναγωγή : Τόπος λατρείας τοῦ Θεοῦ

Μήνυμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου πρός τό Κεντρικό Ἰσραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.)

«Τῷ Ἐντιμοτάτῳ κυρίῳ Μωυσεῖ Κωνσταντίνῃ, Προέδρῳ τοῦ Κεντρικοῦ Ἰσραηλιτικοῦ Συμβουλίου Ἑλλάδος, χάριν καί εἰρήνην παρά Θεοῦ.

Μετά πολλῆς λύπης ἐπληροφορήθημεν ἐν τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριαρχείῳ περί τῆς νέας ἀποπείρας ἐμπρησμοῦ τοῦ κτηρίου τῆς Ἑβραϊκῆς Συναγωγῆς ἐν τῇ Παλαιᾷ Πόλει τῶν Χανίων.

Ἐφ’ᾧ καί διά τῶνδε τῶν Πατριαρχικῶν ἡμῶν Γραμμάτων γνωρίζομεν ὑμῖν ὅτι καταδικάζομεν τήν πρᾶξιν αὐτήν, ὡς καί πᾶσαν ἐνέργειαν βίας καί τρομοκρατίας καί δή ἐναντίον τόπων λατρείας τοῦ Θεοῦ, καί ἐκφράζομεν ὑμῖν τήν βαθεῖαν συμπάθειαν τῆς καθ’ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἡμῶν προσωπικῶς ἐπί τῷ θλιβερῷ γεγονότι τούτῳ, εὐχόμεθα δέ ὅπως ὁ Θεός διαφυλάττῃ ὑμᾶς καί τήν ἐν Ἑλλάδι Ἑβραϊκήν κοινότητα ἀπό πάσης προσβολῆς.

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐφ’ὑμᾶς τήν χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
βι΄ Ἰανουαρίου κ΄
Ὁ Κωνσταντινουπόλεως, διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης Β».

(ΠΗΓΗ : http://www.augoustinos-kantiotis.gr/)

9) Ἰούνιος 2010 : Ἐπίσκεψη τοῦ αἱρετικοῦ Ἀγγλικανοῦ ψευδοαρχιεπισκόπου Καντερβουρίας Ρόουαν Οὐΐλιαμς στήν Κωνσταντινούπολη, στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στό Φανάρι.

(ΠΗΓΗ : Περιοδικό «Ἀφιέρωμα στήν ἀναίρεση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἔκδοση τῆς Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν «Φώτης Κόντογλου», Χριστούγεννα 2011, σ. 57, https://synaxiromion.wordpress.com/)

10) 15-8-2010 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στό μουσουλμανικό ἰφτάρ (δεῖπνο γιά τή λήξη τῆς ἡμερήσιας νηστείας τοῦ μήνα, τοῦ ραμαζανιοῦ). Προσευχή πρίν ἀπό τό δεῖπνο μέ τόν ἀναπληρωτή μουφτή τῆς Τραπεζούντας καί τόν Νομάρχη. Δώρισε Κοράνι στόν Μουφτή τῆς Τραπεζούντας.

(ΠΗΓΗ : entoytwnika.blogspotcom/2010/08/blog-post_9969.html καί Περιοδικό «Ἀφιέρωμα στήν ἀναίρεση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἔκδοση τῆς Συνάξεως Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν «Φώτης Κόντογλου», Χριστούγεννα 2011, σσ. 42-43, https://synaxiromion.wordpress.com/)

11) 30-11-2010 : Προσφώνηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου πρός τήν Παπική ἀντιπροσωπεία κατά τήν θρονική ἑορτή τοῦ Πατριαρχείου.

«Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε KurtKoch, μετά τῆς τιμίας ὑμῶν συνοδείας, οἱ ἐκπροσωποῦντες τήν Αὐτοῦ Ἁγιότητα, τόν Ἐπίσκοπον τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης καί ἀγαπητόν ἡμῖν ἐν Κυρίῳ ἀδελφόν Πάπαν κύριον Βενέδικτον καί τήν ἧς οὗτος προΐσταται Ἐκκλησίαν,

Μετά πολλῆς χαρᾶς χαιρετίζομεν τήν παρουσίαν ὑμῶν κατά τήν Θρονικήν Ἑορτήν τῆς καθ’ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, καί ἐν εὐγνωμοσύνῃ εὐχαριστοῦμεν τόν ἀποστείλαντα ὑμᾶς ἀδελφόν ἐν Κυρίῳ Πάπαν Βενέδικτον ΙΣΤ΄ διά τήν εὐγενῆ ἀδελφικήν χειρονομίαν αὐτοῦ ὅπως συμμετάσχῃ δι’ὑμῶν εἰς τήν ἑόρτιον πανήγυριν τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ ἰδρυτοῦ τῆς ἐν Βυζαντίῳ Ἐκκλησίας Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου. Ἀπό πολλῶν ἤδη ἐτῶν ἔχει καθιερωθῆ ὅπως ἀνταλλάσωνται ἐπισκέψεις ἐπισήμων ἀντιπροσωπειῶν κατά τάς θρονικάς ἑορτάς ἐκατέρας τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν εἰς ἔνδειξιν τῶν μεταξύ αὐτῶν ἀδελφικῶν δεσμῶν ἀγάπης καί τιμῆς, χαίρομεν δέ διότι καί ἐφέτος τηρεῖται ἡ ὡραία αὕτη παράδοσις. Ἰδιαιτέρως χαιρετίζομεν τήν διά πρώτην φοράν παρουσίαν ἐν μέσῳ ἡμῶν ὡς ἐκπροσώπου τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος, συγχαίροντες αὐτῇ ἐπί τῇ ἀναλήψει τοῦ ὑψηλοῦ ἀξιώματος τῆς προεδρίας τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου διά τήν προώθησιν τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν, ὡς καί ἐπί τῇ προσφάτῳ ἀνυψώσει αὐτῆς εἰς τό ἀξίωμα καί τήν τιμήν τοῦ Καρδιναλίου. Ἐκτιμῶντες μεγάλως τήν βαθεῖαν θεολογικήν κατάρτισιν καί τήν εὐγένειαν τοῦ χαρακτῆρος τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος, ὡς καί τήν προσήλωσιν αὐτῆς εἰς τήν ἱεράν ὑπόθεσιν τῆς προωθήσεως τῆς χριστιανικῆς ἑνότητος, προσβλέπομεν εἰς τήν συνεργασίαν ὑμῶν μετά τοῦ καθ’ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διά τήν περαιτέρω σύσφιγξιν τῶν ἀδελφικῶν σχέσεων μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, ἐπ’ἀγαθῷ τῆς προωθήσεως τῆς ἑνότητος, ὑπέρ τῆς ὁποίας ἐδεήθη ὁ Κύριος εἰς τόν Πατέρα Αὐτοῦ ὀλίγον πρό τοῦ πάθους Του.

Μετά πολλῆς χαρᾶς σημειοῦμεν ὅτι κατά τό τρέχον ἔτος συνεπληρώθησαν πεντήκοντα ἔτη ζωῆς καί δράσεως τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου διά τήν ἑνότητα τῶν χριστιανῶν, τοῦ ὁποίου ἡγεῖται ἤδη ἡ ὑμετέρα Σεβασμιότης. Ἡ σκέψις ἡμῶν ἀνατρέχει πρός τόν ἀείμνηστον Πάπαν Ἰωάννην τόν ΚΓ΄, ὅστις ἐν ἔτει 1960 προέβη εἰς τήν ἵδρυσιν τοῦ Συμβουλίου τούτου, ἀρχικῶς ὑπό τήν μορφήν Γραμματείας, ὁμοῦ μετά τῆς συγκλήσεως τῆς Β΄ Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ, ἥτις διά θαρραλέων ἱστορικῶν ἀποφάσεων ἤνοιξε τόν δρόμον διά τήν συμμετοχήν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν προσπάθειαν πρός ἀποκατάστασιν τῆς χριστιανικῆς ἑνότητος. Μεταξύ τῶν καρπῶν τῆς ἱστορικῆς ταύτης πρωτοβουλίας τοῦ ἀειμνήστου Πάπα κυρίαρχον θέσιν κατέχει ἡ ἀνάπτυξις ἀδελφικῶν σχέσεων μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, τάς ὁποίας σχέσεις ἐνεκαινίασαν οἱ μεγάλοι ἐκκλησιαστικοί ἡγέται, ὁ Πάπας Παῦλος ὁ Ϛ’ καί ὁ ἀοίδιμος προκάτοχος ἡμῶν Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, ἐσυνέχισαν δέ καί ἐνίσχυσαν ἔτι περαιτέρω οἱ διάδοχοι αὐτῶν Πάπας Ἰωάννης Παῦλος ὁ Β’ καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος. Χάρις εἰς τάς ἀόκνους προσπαθείας τοῦ ὑμετέρου Συμβουλίου διά τήν χριστιανικήν ἑνότητα, μάλιστα δέ ἐκείνας τῶν ἀειμνήστων πρωτοπόρων προέδρων αὐτοῦ Καρδιναλίων Augustino Bea καί Johannes Willebrands, βοηθουμένων ὑπό εἰδημόνων περί τήν ἱστορίαν καί τήν ζωήν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὡς οἱ ἀείμνηστοι Ἐπίσκοπος Pierre Duprey καί Mgr Eleuterio Fortino, αἱ σχέσεις τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν ἀνεπτύχθησαν ἔτι μᾶλλον δι᾿ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ καί ἀδελφικῆς ἀγάπης. Τάς σχέσεις ταύτας ἐκαλλιέργησαν μετά τῆς αὐτῆς ἐπιμελείας καί οἱ προκάτοχοι τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος ἐν τῇ προεδρίᾳ τοῦ Συμβουλίου Καρδινάλιοι Edward Cassidy καί Walter Kasper, συνεπικουρούμενοι ὑπό ἱκανῶν συνεργατῶν. Πρός πάντας τούς ἀνωτέρω ἐκφράζομεν τάς θερμάς εὐχαριστίας ἡμῶν δι᾿ ὅσα ἐκοπίασαν ὑπέρ τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς πλήρους κοινωνίας τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν ἀδελφικῶν τούτων σχέσεων ἤρξατο καί διεξάγεται ἐπί τριάκοντα ἤδη ἔτη ὁ ἐπίσημος θεολογικός διάλογος μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Καί τοῦτο, διότι ἡ ἑνότης ἐν τῇ ἀγάπῃ εἰς οὐδέν ὠφελεῖ, ἐάν δέν εἶναι συγχρόνως καί ἑνότης ἐν τῇ πίστει καί τῆ ἀληθείᾳ. Οὕτως, «ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ», κατά τήν προτροπήν τοῦ Ἀποστόλου (Ἐφ. 4, 15), διεξάγομεν τόν θεολογικόν τοῦτον διάλογον κατόπιν ὁμοφώνου ἀποφάσεως καί πασῶν τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός ἐξέτασιν ἐν ἀγάπῃ καί εἰλικρινείᾳ τῶν τε ἑνούντων καί τῶν εἰσέτι διαιρούντων ἡμᾶς θεολογικῶν ζητημάτων, «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως», κατά τήν προτροπήν τοῦ ἰδίου Ἀποστόλου (Ἐφ. 4, 13). Τήν πορείαν τοῦ θεολογικοῦ τούτου διαλόγου παρακολουθοῦντες μετ᾿ ηὐξημένου ἐνδιαφέροντος καί ἡμεῖς ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου προσευχόμεθα διά τήν εὐόδωσιν αὐτοῦ, ἰδίᾳ κατά τήν παροῦσαν φάσιν, κατά τήν ὁποίαν συζητοῦνται ἀκανθώδη θέματα, γενόμενα κατά τό παρελθόν αἰτίαι ὀξειῶν ἀντιπαραθέσεων μεταξύ τῶν ἡμετέρων Ἐκκλησιῶν.

Ἡ πρόσφατος ἐν Βιέννῃ συνάντησις τῆς ὁλομελείας τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ διαλόγου, ὑπό τήν συμπροεδρίαν τῆς ὑμετέρας Σεβασμιότητος καί τοῦ Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ καί συνεργοῦ ἡμῶν Μητροπολίτου Περγάμου κυρίου Ἰωάννου, κατέδειξε τάς ὑφισταμένας δυσκολίας, ἀλλά καί τήν πρόθεσιν καί ἀποφασιστικότητα πάντων τῶν μελῶν τῆς Ἐπιτροπῆς, ὅπως ὑπερβοῦν αὐτάς καί ἐν ἀγάπῃ, ἀλλά καί πιστότητι πρός τήν παραδοθεῖσαν ἡμῖν ἐκ τῆς πρώτης χιλιετίας πίστιν καί ζωήν τῆς Ἐκκλησίας, καί χωρήσωμεν εἰς τήν ἐπίλυσιν τῶν ὑφισταμένων διαφορῶν. Ἑορτάζοντες σήμερον τήν ἱεράν μνήμην τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου δέν εἶναι δυνατόν εἰμή νά ἔχωμεν τήν σκέψιν ἡμῶν ἐστραμμένην καί πρός τόν αὐτάδελφον αὐτοῦ Πέτρον τόν Πρωτοκορυφαῖον. Οἱ δύο οὗτοι ἀδελφοί, συνδεόμενοι διά τοῦ ἐξ αἵματος δεσμοῦ, συνεδέθησαν προσέτι καί διά τοῦ ἀπείρως σπουδαιοτέρου δεσμοῦ τῆς μετά τοῦ Χριστοῦ καί ἐν τῷ Χριστῷ κοινωνίας. Τόν δεσμόν τοῦτον τῆς ἐν Χριστῷ κοινωνίας διετήρησαν ἀδιάσπαστον ἐπί μίαν ὅλην χιλιετίαν καί αἱ ἐκ τοῦ κηρύγματος καί τοῦ μαρτυρίου τῶν Ἀποστόλων τούτων προελθοῦσαι Ἐκκλησίαι, αἱ τῆς Ρώμης καί τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τόν αὐτόν δέ δεσμόν κοινωνίας ὀφείλομεν νά ἀνακτήσωμεν καί πάλιν, διά νά ἀποδειχθῶμεν ἄξιοι συνεχισταί τῆς παρακαταθήκης των. Εἰς τήν ἀναγνωσθεῖσαν κατά τήν σημερινήν Θείαν Λειτουργίαν εὐαγγελικήν περικοπήν ἠκούσαμεν ὅτι ὁ Ἀνδρέας γνωρίσας προσωπικῶς τόν Χριστόν σπεύδει νά γνωρίσῃ Αὐτόν καί εἰς τόν Πέτρον. Τό αὐτό πράττει καί ὁ Φίλιππος πρός τόν Ναθαναήλ, καί οὕτως ὁ κύκλος τῶν μετά τοῦ Χριστοῦ κοινωνούντων διευρύνεται ἕως οὗ διά τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος ἐπεκταθῇ εἰς πάντας τούς ἀνθρώπους. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀποδεικνύεται τοιουτοτρόπως «ἀποστολική», μεταδίδουσα τόν Χριστόν ἀπό γενεᾶς εἰς γενεάν καί ἀπό τόπου εἰς τόπον «ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ» (Ἰω. 17, 21) εἰς Αὐτόν ὡς λυτρωτήν καί σωτῆρα.

Ὁ κόσμος καί σήμερον ἀναζητεῖ σωτηρίαν καί λύτρωσιν, εὑρισκόμενος πρό ποικίλων ἀδιεξόδων. Ἀλλ᾿ οἱ κηρύττοντες τόν Χριστόν κεχωρισμένοι ἀπ᾿ ἀλλήλων ἀδυνατοῦν νά πείσουν τόν κόσμον ὅτι «εὑρήκαμεν τόν Μεσσίαν, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον Χριστός» (Ἰω. 1, 42). Πιστοί εἰς τό γνήσιον καί ἀκραιφνές κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων καλούμεθα «ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ» νά μεταφέρωμεν αὐτό εἰς τόν σύγχρονον κόσμον, ἐνωτιζόμενοι τάς ἀγωνίας του καί ἐγκύπτοντες ἐν ἀγάπῃ εἰς τά προβλήματά του.

Διά τῶν σκέψεων τούτων ὑποδεχόμεθα ὑμᾶς, τούς ἐκπροσώπους τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης, ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν ἐν ἀγάπῃ καί τιμῇ, εὐχαριστοῦντες καί αὖθις ὑμῖν τε καί τῷ ἀποστείλαντι ὑμᾶς Ἁγιωτάτῳ ἀδελφῷ διά «τόν κόπον τῆς ἀγάπης» (Α’Θεσ. 1, 3) τόν ὁδηγήσαντα τά βήματα ὑμῶν ἐνταῦθα.

Τῷ δέ Θεῷ καί Πατρί ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

Σχόλιο: Μνημεῖο οἰκουμενισμοῦ καί ἐγκώμιο τῶν παπικῶν ἐργατῶν τῆς παγχριστιανικῆς «ἑνότητας» μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ἡ ἀνωτέρω προσφώνηση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τούς Παπικούς ἀντιπροσώπους, πού μετέβησαν στό Φανάρι γιά τήν Θρονική Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου. Ὁ Πατριάρχης ἀναγνωρίζει πλήρη ἐκκλησιαστική ὑπόσταση στούς Παπικούς, τούς προσφωνεῖ καί ὀνομάζει μέ τίτλους κανονικῶν ἐπισκόπων, ἀναφέρεται σέ «ἀδελφούς ἐν Κυρίῳ» καί «ἀδελφή Ἐκκλησία» καί πλέκει τό ἐγκώμιο τῶν Παπικῶν, πού κατά τό παρελθόν ἐργάστηκαν γιά τήν προώθηση τῆς «ἑνότητας τῶν δύο ἐκκλησιῶν». Ἡ ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη πάσχει ἀπό βαριά οἰκουμενιστική ἀσθένεια, πού τόν ἐμποδίζει νά διακρίνει τήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Μία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

(ΠΗΓΗ : http://thriskeftika.blogspot.com/2010/11/blog-post_3421.html)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.

• 1 ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, Ἀπρίλιος 2009, https://www.impantokratoros.gr
• 2 ΣΥΝΑΞΗ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, «Οὐκ ἐσμέν τῶν Πατέρων σοφώτεροι»˙ ἀναίρεση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέ ἀφορμή τήν ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στή Μεγίστη Λαύρα, Φώτης Κόντογλου, ἐκδ. Σύναξη Ὀρθοδόξων Ρωμηῶν, Τρίκαλα, Χριστούγεννα 2011, σσ. 44-45 καί «Παρεσιώπησε τήν ἀξίαν τῶν δογμάτων τῆς πίστεως ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης», ἐν Ὀρθόδοξος Τύπος (2-12-2011) 5 καί Θεοδρομία ΙΓ⁴ (Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2011) 610