Άρθρο του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη

Εξάπλωση της Δεσποτοκρατίας και στην Ήπειρο ή ατυχής δήλωση;

Διαβάσαμε στην επίσημη ιστοσελίδα της Ι.Μ. Άρτης:

«Το Σάββατο 13 Ιουλίου 2024, το απόγευμα, στο πανηγυρίζον Ιερό Παρεκκλήσιο του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, το ευρισκόμενο στην Ιερά Μονή Παναγίας Ροβελίστης Άρτης, ετελέσθη Μέγας Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Άρτης κ. Καλλινίκου».

Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούνται πλέον από Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, από άλλους λιγότερο και από άλλους περισσότερο, συνήθως για ενημέρωση του πιστού λαού.

Μετά μάλιστα από την καθιέρωση των «πρακτορείων εκκλησιαστικών ειδήσεων» στη ζωή του πιστού λαού παρατηρούνται φαινόμενα υπερέκθεσης των Επισκόπων αλλά και των φιλόδοξων αρχιμανδριτών.

Το μοντέλο της ινσταγκραμικής εκκλησιαστικής ζωής του κλήρου, πόρρω απέχει από την ορθόδοξη πίστη και ζωή. Αποτελεί μάλιστα και την πιο κραυγαλέα απόδειξη της εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας.

Αυτό είναι το ένα ζήτημα που αν και έχει βαθιές ρίζες, ωχριά μπροστά στο δεύτερο πολύ κρίσιμο. Εάν δηλαδή παραβλέψουμε το θέμα της αυτοπροβολής και της υπερέκθεσης των εκκλησιαστικών προσώπων, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί όταν εκείνοι παίρνουν θέση δημόσια και διδάσκουν τον λαό, αλλά οι γνώμες και οι διδασκαλίες τους δεν είναι γνήσια ορθόδοξες.

Στην ίδια, λιτή κατά τα άλλα, ανάρτηση διαβάζουμε:

«Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, στο Κήρυγμά του, ετόνισε, ότι “Ορθόδοξος είναι όποιος υπακούει στην Εκκλησία”».

Ο Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής, γνήσιος εκφραστής της ησυχαστικής μας παραδόσεως, γράφει σχετικά σε επιστολή του που περιλαμβάνεται στο ανεπανάληπτο βιβλίο «Έκφρασις Μοναχικής Εμπειρίας»: «Όντως μέγα κατ’ αλήθεια το μυστήριο της υπακοής» .

Η υπακοή δηλαδή είναι κεφαλαιώδους σημασίας «μυστήριο» στην Ορθοδοξία. Θα τολμούσαμε να πούμε πως αποτελεί οδό σωτηρίας.

Σε δύο ζητήματα όμως ΔΕΝ κάνουμε υπακοή, σε ζητήματα πίστεως και σε ζητήματα ηθικά.

Η συγκεκριμένη διατύπωση περί υπακοής στην Εκκλησία στις μέρες μας (όπου η Ορθοδοξία αντιμετωπίζει τη χειρότερη αίρεση όλων των αιώνων, την παναίρεση του Οικουμενισμού) δεν είναι απροϋπόθετη.

Προϋπόθεση είναι οι Επίσκοποι και η Ιερά Σύνοδος να είναι επόμενοι των Αγίων Πατέρων και να μην κηρύττουν έτερο ευαγγέλιο.

Όταν η Ψευδοσύνοδος του Κολυμπαρίου αναγνωρίζει τους αιρετικούς ως Εκκλησίες, αυτό δεν είναι αντίθετο από το ίδιο το Σύμβολο της Πίστεως; Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με ένα κουρελόχαρτο «Προς το λαό» αποδέχτηκε τα κείμενά της.

Τα 11 ψέματα [1] του κειμένου εκείνου «Προς το λαό», όπως είχε αναδείξει ο μακαριστός ομολογητής γέροντάς μας +πρωτ/ρος π. Νικόλαος Μανώλης, συνιστούν ατράνταχτη απόδειξη της Συνοδικής παραπλάνησης του πιστού λαού.

Σε μια τέτοια διοικούσα Εκκλησία να κάνουμε υπακοή;

Η αλλότρια εκκλησιολογία της ίδιας ψευδοσυνόδου επιχειρεί να καθιερώσει τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ως πρώτο άνευ ίσων, ως Πάπα της Ανατολής. Αυτή η ανωμαλία προξένησε το Ουκρανικό «κακοκέφαλο», αναγνώρισε ως «εκκλησία» αχειροτόνητους και αυτοχειροτόνητους και άναψε το φυτίλι του διχασμού και του πολέμου μεταξύ ομοδόξων λαών.

Σε αυτή τη διοικούσα Εκκλησία να κάνουμε υπακοή;

Δεν θα προχωρήσουμε περαιτέρω σε ζητήματα όπως η προδοσία της Μακεδονίας, η κάρτα του πολίτη, ο υγειονομικός ολοκληρωτισμός, η μετάθεση της ώρας της Αναστάσεως και η μετατροπή των προαύλιων χώρων των Ναών σε εμβολιαστικά κέντρα.

Όταν λοιπόν αποφαίνονται Επίσκοποι πως «Ορθόδοξος είναι όποιος υπακούει στην Εκκλησία» θα πρέπει πρωτίστως να ζυγίζουν αν η Αρχιερατεία τους είναι «ευάρεστη τω Κυρίω».

Ο κανόνας, το μέτρο, ο ζυγός που θα ζυγιστούν είναι η Αγία Γραφή, οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και η συμφωνία των Αγίων Πατέρων μαζί με την Ιερή μας Παράδοση, στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Ας μελετήσει κάθε ενδιαφερόμενος Επίσκοπος, Ιερέας, Μοναχός/Μοναχή ή λαϊκός το εξαιρετικό βιβλίο του ομότιμου καθηγητού Α.Π.Θ. πρωτ/ρου π. Θεοδώρου Ζήση “Κακή υπακοή και Αγία ανυπακοή“.

Καλή Μετάνοια

• [1] https://agiosiosif.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Μαζί με την Εκκλησία, έστω και αν πλανάται;