Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Σῶμα πού ἀναπαύεται καί καλοπερνᾶ μέ κάθε λογῆς ἀνάπαυση καί ἄνεση, γίνεται κατοικητήριο τῶν παθῶν» (Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Β΄ Μέρος

Πραγματικά μέσα ἀπό τό ἁγιογραφικό κείμενο καί τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου, τοῦτο τό μέγα μυστήριο τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στό Σταυρό –διά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου– ἀποκαλύπτει περίτρανα καί τήν ἀνυπολόγιστη ἀξία τῆς ψυχῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου στά μάτια τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ:

– «Καί προσκαλεσάμενος τόν ὄχλον σύν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γάρ ἄν θέλῃ τήν ψυχήν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὅς δ᾿ ἄν ἀπολέσῃ τήν ἑαυτοῦ ψυχήν ἕνεκεν ἐμοῦ καί τοῦ εὐαγγελίου οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόν κόσμον ὅλον, καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ; Ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μαρκ. 8, 34-37).

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, μιλάει πρός τούς ὀρθοδόξους πιστούς γιά τόν «Σταυρό τοῦ Χριστοῦ» καί τί σημαίνει Ἐκεῖνος γιά κάθε ἄνθρωπο, ὡς ἑξῆς:

«Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ» εἶναι ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. (3)

– Μάταιος καί ἄκαρπος εἶναι «ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου»–ὅσο βαρύς καί ἄν εἶναι– ἐάν δέν μεταμορφωθεῖ σέ «Σταυρό τοῦ Χριστοῦ» μέ τό ν᾽ ἀκολουθοῦμε τόν Χριστό.

– «Ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου», γιά τόν μαθητή τοῦ Χριστοῦ γίνεται «Σταυρός τοῦ Χριστοῦ».

Γιατί ὁ μαθητής τοῦ Χριστοῦ εἶναι στερρά πεπεισμένος, ὅτι πάνω ἀπ᾽ αὐτόν –τόν μαθητή– ἀγρυπνάει ἀκοίμητος ὁ Χριστός.

Πιστεύει ὅτι ὁ Χριστός ἐπιτρέπει νά τοῦ ἔρθουν θλίψεις σάν μιά ἀναγκαία καί ἀναπόφευκτη προϋπόθεση τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως.

Καμιά θλίψη δέν θά τόν πλησίαζε, ἄν δέν τό εἶχε ἐπιτρέψει ὁ Χριστός, καί ὅτι μέ τίς θλίψεις πού τοῦ συμβαίνουν, ὁ Χριστιανός γίνεται οἰκεῖος τοῦ Χριστοῦ καί καθίσταται κοινωνός τῆς μοίρας Του στή γῆ καί –γιά τόν λόγο αὐτό– καί στόν οὐρανό.

– «Ὁ σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου» γίνεται γιά τόν μαθητή τοῦ Χριστοῦ «Σταυρός τοῦ Χριστοῦ», γιατί ὁ ἀληθινός μαθητής Του σέβεται καί θεωρεῖ τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ σάν τόν μόνο σκοπό τῆς ζωῆς του.

Αὐτές οἱ πανίερες ἐντολές γίνονται γι᾽ αὐτόν σταυρός, πάνω στόν ὁποῖο συνεχῶς σταυρώνει τόν παλαιό του ἄνθρωπο «σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις» του (Γαλ. 5, 24).

Ἀπ᾽ αὐτά εἶναι φανερό γιατί, γιά νά λάβουμε τόν σταυρό μας, εἶναι ἀνάγκη ν᾽ ἀπαρνηθοῦμε προηγουμένως τόν ἑαυτό μας μέχρι καί ν᾽ ἀπολέσουμε ἀκόμα καί τή ζωή μας.

Τόσο βαθιά καί τόσο πολύ ἔχει συνηθίσει στήν ἁμαρτία καί οἰκειώθηκε σ᾽ αὐτήν ἡ πεσμένη στήν ἁμαρτία φύση μας, πού ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν παύει νά ἀποκαλεῖ αὐτή τή φύση ψυχή τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου.

Γιά νά δεχτοῦμε τόν σταυρό στούς ὤμους μας, πρέπει πρῶτα νά πάψουμε νά ἱκανοποιοῦμε τό σῶμα στίς ἰδιότροπές του ἐπιθυμίες παρέχοντάς του μονάχα ὅ,τι εἶναι ἀναγκαῖο γιά τήν ὕπαρξή του.

Πρέπει νά ἀναγνωρίσουμε ὅτι ἡ ἀλήθειά μας εἶναι ἕνα σκληρότατο ψέμα μπροστά στόν Θεό καί ἡ λογική μας εἶναι μιά τέλεια ἀνοησία.

Ὅταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει, «ἡ ἁμαρτία πού ἔχει ἐγκατασταθεῖ μέσα μου», μέ τή λέξη «ἁμαρτία» ἐννοεῖ τή μόλυνση σύνολης τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἀπό τό κακό, ἐννοεῖ τά π ά θ η. (4)

Τήν κατάσταση αὐτή ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος τήν ὀνομάζει σαρκική καί θάνατο.

Πρίν λυτρωθεῖ ἀπό τόν Σωτήρα Χριστό, ὁ ἄνθρωπος δέν μποροῦσε, ἄν καί τό ἤθελε, νά ἀντισταθεῖ στά πάθη.

Αὐτά τόν κ υ ρ ί ε υ α ν μέ τή βία καί τόν ἐξουσίαζαν ἐνάντια στή βούλησή του.

Ὁ Χριστιανός μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα ἀποτινάζει τόν ζυγό τῶν παθῶν, καθώς παίρνει μέ τό Μυστήριο τή δύναμη ν’ ἀντισταθεῖ σ’ αὐτά καί νά τά καταβάλει.

Κι’ αὐτός, ὡστόσο, ὁ λυτρωμένος καί ἀνακαινισμένος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος μέ τό Βάπτισμα τοποθετήθηκε στόν πνευματικό Παράδεισο τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἐλεύθερος.

Μέ τό αὐτεξούσιο, πού τοῦ ἔχει παραχωρηθεῖ, μπορεῖ εἴτε νά ἀντισταθεῖ στά πάθη καί νά τά νικήσει μέ τή δύναμη τοῦ Κυρίου, εἴτε νά ὑποκύψει καί νά ὑποδουλωθεῖ σ’ αὐτά.

Τήν ἴδια ἐλευθερία εἶχε καί στόν αἰσθητό Παράδεισο καί ὁ πρωτόπλαστος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος μποροῦσε εἴτε νά ὑπακούσει στόν Θεό καί νά τηρήσει τήν ἐντολή Του, εἴτε νά παρακούσει τόν Θεό καί νά ἀθετήσει τήν ἐντολή Του, ὅπως καί ἔκανε.

Κάθε ἀντίστασή μας σ’ ἕνα πάθος τό ἐξασθενίζει.

Ἡ διαρκής ἀντίστασή μας τό ὑποτάσσει.

Κάθε ὑποχώρησή μας τό δυναμώνει.

Ἡ διαρκής ὑποχώρησή μας, μᾶς ὑποδουλώνει σ’ αὐτό.

Ἡ ἀντίσταση τοῦ Χριστιανοῦ στά πάθη πρέπει νά φτάνει μέχρι τήν σταύρωση.

Τήν σταύρωση τοῦ σαρκικοῦ, δηλαδή τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἑαυτοῦ του «μαζί μέ τά πάθη καί τίς ἐπιθυμίες του».

Αὐτό σημαίνει πώς οἱ ἐκλεκτοί πνευματικοί ἀγωνιστές χύνουν καί τό αἷμα τους στόν πόλεμο ἐναντίων τῶν παθῶν.

– «Δῶσε αἷμα, γιά νά λάβεις Πνεῦμα», λέγει ὁ Ἀββᾶς Λογγίνος.

Μόνο ἐκεῖνος πού «ὑπέμεινε παθήματα στήν σάρκα, ἔπαψε νά ζεῖ μέσα στήν ἁμαρτία», ἐπισημαίνει καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος.

– «Χριστοῦ οὖν παθόντος ὑπέρ ἡμῶν σαρκί καί ὑμεῖς τήν αὐτήν ἔννοιαν ὁπλίσασθε, ὅτι ὁ παθών ἐν σαρκί πέπαυται ἁμαρτίας». (Α΄ Πέτρ. 4, 1)

Καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἐπισημαίνει:

– «Οἱ δέ τοῦ Χριστοῦ τήν σάρκα ἐσταύρωσαν σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις. Εἰ ζῶμεν Πνεύματι, πνεύματι καί στοιχῶμεν» (Γαλ. 5, 24-25).

Ἑπομένως, μόνο ἐκεῖνος πού κ α κ ο π α θ α ί ν ε ι σωματικά, εἴτε ἑκούσια εἴτε ἀκούσια, ἀλλά σέ κάθε περίπτωση ἀγόγγυστα καί μ α κ ρ ό θ υ μ α, γίνεται ἱκανός νά ἀντισταθεῖ στίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες τῆς σάρκας, νά τίς καταβάλει καί νά τίς σβήσει ἀπό μέσα του.

Σῶμα πού ἀναπαύεται καί καλοπερνᾶ μέ κάθε λογῆς ἀνάπαυση καί ἄνεση, γίνεται κατοικητήριο τῶν παθῶν”.

Ἀδέλφια μου, ὁ καθένας μας μπορεῖ νά ἐπικαλεῖται συνεχῶς τήν χάρη καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἰδιαιτέρως, ὅταν βιωματικά γνωρίζουμε ὅτι μέ τό σημεῖον καί τή δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπιτελοῦνται μέγιστα θαύματα σέ ὁλόκληρο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο.

Καί ἀκόμη περισσότερο ὅταν μέ τήν ἐπίκληση τῆς ζωηφόρου δυνάμεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, προσευχόμαστε κάθε Παρασκευή –ἡμέρα ἀφιερωμένη εἰς τόν Σταυρό τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ–μέ τήν ἀκολουθία τῆς Παρακλήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ: «Ὁ Σταυρός ὁ Πανάγιος, πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσιν αὐτόν τήν ἴασιν, καί πταισμάτων ἀπολύτρωσιν, ἐμφανῶς ὁρᾶται χαριζόμενος».

«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου».

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

• 3. Ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Σταυρός τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/
• 4. Ὁ Χριστιανός καί τά πάθη. Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσιανίνωφ. Ἀπό τό βιβλίο: “Ἀσκητικές ἐμπειρίες” Τόμος Β΄. Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ὠρωπός Ἀττικῆς. https://i-n-agioy-nikolaoy-toy-neoy.webnode.gr/

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra

Δείτε σχετικά:
– Με τον Σταυρό του Χριστού, υπάρχει ζώσα Θεογνωσία (Α΄ Μέρος)