Γράφει ο Μέτοικος

Ο Πατριάρχης ευλόγησε την απαγγελία του συμβόλου της Πίστεως με το filioque από το νέο «επίσκοπο» της Αρχιεπισκοπής Αμερικής Θεοφάνη (Arjan) Koja με τον οποίο οσονούπω ο π. Νικήτας θα «συλλειτουργήσει», όπως και με τους αιρετικούς ουκρανούς, στο μοναστήρι του Παντοκράτορα

«Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν…» Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία κρατά ανοικτή σαν κακοφορμισμένη πληγή τη διάσπαση των Ορθοδόξων Εκκλησιών που, ως μη όφειλε, ο π.Βαρθολομαίος προξένησε με την εκκλησιαστικά παράνομη και χριστιανικά ακατανόητη παρέμβασή του στην Εκκλησία της Ουκρανίας. 

Σήμερα, οι αιματηρές διώξεις των Ορθοδόξων χριστιανών στην Ουκρανία από τα μέλη της «εκκλησίας Βαρθολομαίου» επαναφέρουν στην επικαιρότητα το παρασκήνιο του εκκλησιαστικού εμφυλίου.

Ο πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος με το άρθρο του «Ουκρανικό «αυτοκέφαλο»: Ένας αποκαλυπτικός διάλογος» επανέφερε στο προσκήνιο το παρασκήνιο του τόμου αυτοκεφαλίας των ουκρανών σχισματικών, ενώ, ο Ιερομόναχος Νικήτας Παντοκρατορινός με το κείμενό του «Σχόλια στο άρθρο του π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τα πρακτικά της Σύναξης των Προκαθημένων» συνέχισε την προσπάθεια που καταβάλει το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για χειραγώγηση της ιστορικής μνήμης.

Εάν πράγματι «Οι τον μονήρη βίον επανηρημένοι, ούτε κουρατορεύουσιν, ούτε επιτροπεύουσιν, ούτε δίκας λέγουσιν, ούτε αντιλέγουσιν… πλην υπέρ της ιδίας και μόνης μονής, και τότε συναινέσει του ηγουμένου», καθώς, λέγει ο Ματθαίος ο Βλάσταρης συνοψίζοντας τους Ιερούς Κανόνες, πρέπει να υποθέσει κανείς ότι, με το άρθρο του ο πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος έθιξε τα «δίκαια» της αγιορείτικης Μονής του Παντοκράτορα για να τον ελέγξει με την «ευλογία» του ηγουμένου Αρχιμανδρίτη Γαβριήλ, ο Ιερομόναχος Νικήτας.

Για να εγκαταλείψει ο Ιερομόναχος Νικήτας το αρμόζον σε Μοναχό διπλό έργο, τουτέστιν την μελέτη των θείων γραφών και το πρέπον σε αυτόν εργόχειρο, η καταφερθείσα «πληγή» στα «δίκαια» της μάντρας του από τον π. Αναστάσιο θα πρέπει από τους παντοκρατορινούς μοναχούς να εκλαμβάνεται ως μεγάλη και επώδυνη.

Προφανώς, ο Ιερομόναχος Νικήτας γνωρίζει ότι «Διάνοια γαρ μάτην σχολάζουσα, ουδέν αν των αγαθών αποτεκοί» και, όμως, για να υπερασπιστεί την κατασκευασμένη αλήθεια του Κωνσταντινουπόλεως για το ουκρανικό, ύψωσε στο λάρυγγά του φωνή ωρυόμενου λέοντα ενώ, κρατώντας στα χέρια του δίστομες ρομφαίες, τις ακόντισε εναντίον του Ιερέα που απειθεί στη νέα κυρίαρχη μνήμη που εκκολάπτετε σαν αυγό του φιδιού, μέσα στα στενά θεσμικά, αξιακά, και οικουμενιστικά πλαίσια της Φαναριώτικης πολιτείας.  

Με ποιον, όμως, τρόπο εθίγησαν τα «δίκαια» του Ξενοφωντινού παραρτήματος; 

Η αγιορείτικη Μονή του Παντοκράτορα που, δεν θα την έλεγε κανείς προπύργιο ορθοδόξου φρονήματος και σταθερό μετερίζι υποστήριξης των πατρώων δογμάτων, είναι «Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή» και, ως εκ τούτου, κάθε αμφισβήτηση της αποκομμένης από τη συλλογική εμπειρία μονοσήμαντης αφήγησης του  π. Βαρθολομαίου για το «ουκρανικό» συνιστά αιτία πολέμου. 

Προς το παρόν, είναι άγνωστο εάν την πολεμική «σημαία» του Ιερομόναχου Νικήτα «υπέγραψε» κατά τη συνήθειά του, ο υπερηγούμενος Αλέξιος Ξενοφωντινός. 

Όμως, η Μονή του Παντοκράτορα, είναι ένα από τα έξι αγιορείτικα Μοναστήρια που, ως «Πατριαρχικά» υπηρετούν τη χαλκευμένη αλήθεια του Φαναρίου για το Ουκρανικό. Τι το ιδιαίτερο υπάρχει στη Μονή του Παντοκράτορα και ο καλογερόπαπας Νικήτας πήρε εντολή να «ανασκευάσει» τα ιστορικά δεδομένα στο άρθρο τού πρωτοπρεσβυτέρου Αναστασίου;

Μήπως οι εγκαταβιούντες στο Μοναστήρι του Παντοκράτορα αισθάνονται ντροπή και ενοχές, γιατί «η Σύναξη των Πρεσβυτέρων της Ιεράς Μονής ενέκρινε την παραμονή [ουκρανών σχισματικών] στο Ιερό Κελλί των Ταξιαρχών – Φαλάκρου, και [τους] επιτρέπει να [συλλέξουν] ελεημοσύνη… [για] την αναστήλωσή του» και, γι’ αυτό με το κείμενο του καλογερόπαπα ραντίζουν με ύσσωπο τους αχειροτόνητους, σχισματικούς και αναθεματισμένους ουκρανούς προσπαθώντας να τους παρουσιάσουν χωρίς ανομήματα και λευκότερους από το χιόνι; 

Ο Ιερομόναχος Νικήτας πιστός θεράπων της κατασκευασμένης αλήθειας του Φαναρίου για το ουκρανικό υποστηρίζει ότι, όσοι ουκρανοί «ήταν σχισματικοί [ήταν] όχι για λόγους πίστεως και δόγματος, αλλά επειδή ήθελαν η εκκλησία τους να μην εξαρτάται από την εχθρική στην πατρίδα τους ρωσική εκκλησία»! 

Ζώντας στην μοναστική ησυχία με κομποσκοίνι και αδιάλειπτη προσευχή ο παπάΝικήτας είναι λογικό να μην άκουσε ότι ο π.Βαρθολομαίος από την 26η Αυγούστου 1992 με επιστολή του στον μακαριστό Πατριάρχη Αλέξιο αποδέχθηκε εν Συνόδω «τὴν καθαίρεσιν τοῦ ἄχρι προτινὸς ἐκ τῶν τὰ πρῶτα φερόντων Συνοδικοῦ μέλους [της Ρωσικής Εκκλησίας] Μητροπολίτου Κιέβου κυρίου Φιλαρέτου [δηλώνοντας ότι], ἐπιθυμοῦμεν ἳνα γνωρίσωμεν τῇ Ὑμετέρᾳ Ἀγάπῃ ἀδελφικῶς ὅτι ἡ καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουσα εἰς τὸ ἀκέραιον τὴν ἐπὶ τοῦ θέματος ἀποκλειστικὴν ἁρμοδιότητα τῆς ὑφ᾽ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας ἀποδέχεται τὰ Συνοδικῶς ἀποφασισθέντα περὶ τοῦ ἐν λόγῳ, μὴ ἐπιθυμοῦσα τὸ παράπαν ἳνα παρέξῃ οἱανδήποτε δυσχέρειαν εἰς τὴν καθ᾽ Ὑμᾶς ἀδελφὴν Ἐκκλησίαν».

Αξίζει για ενημέρωση του παντοκρατορινού παπάΝικήτα να σημειωθεί ότι, ο αναθεματισμένος πρώην ουκρανός επίσκοπος Φιλάρετος για να βρει το «δίκαιό» του πήγε στον π.Βαρθολομαίο αμέσως μετά την καθαίρεση του και, πάντως, πριν την αποστολή της επιστολής Βαρθολομαίου στον κυρό Πατριάρχη Αλέξιο!

Ο καλογερόπαπας Νικήτας πρέπει να είναι νέο μέλος της Αθωνικής Πολιτείας. Εάν είχε χρόνια στη μετάνοια θα γνώριζε ότι, κάποτε, στην εδαφική περιοχή της Μονής του και, συγκεκριμένα στην κορυφή της Καψάλας έζησε «ο πολύς εν σοφία και μέγας εν αρετή, ο περιφανής της Εκκλησίας φωστήρ και διδάσκαλος, το στόμα των πάλαι Οσίων διδασκάλων ο θείος Νικόδημος» ως υποτακτικός του ενάρετου γέροντα Αρσένιου του Πελοποννήσιου.

Η γνώση αυτή θα του πρόσφερε «παιδεία εντροπής και θα άκουγε το πνεύμα της συνέσεως» να του λέγει: «γέροντα! εκεί που έζησαν άγιοι μην επιτρέπεις τη διαβίωση αιρετικών, πλανεμένων, αχειροτόνητων και διωκτών Ορθοδόξων χριστιανών».

Επιπρόσθετα, εάν γνώριζε την ύπαρξη του Αγίου Νικοδήμου, λογικά, έστω και από περιέργεια θα είχε ανοίξει το «Πηδάλιον της νοητής νηός, της Μίας, Αγίας, Καθολικής, και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας» και, ίσως, να πλούτιζε την Ορθόδοξη παιδεία του με την ορθή γνώση των Ιερών Κανόνων. 

Διαβάζοντας την «ανασκευή» του κειμένου του πατρός Αναστασίου από τον παπάΝικήτα παντοκρατορινό, ο αναγνώστης-μελετητής κατ’ αρχάς θαυμάζει την καλογερίστικη απλότητα. Είναι όλα τόσο καλά τακτοποιημένα στη συνείδηση του καλόγερου! Κανένα «ερωτηματικό» δεν τριβελίζει το μυαλό του! Άδικα προσάπτουν στους «ασκητές» καλογερίστικη καχυποψία. 

Ας γράφει ο αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Θρόνου Ιωάννης Χρυσαυγής ότι, στο θέμα της αυτοκεφαλίας στην «εκκλησία» της Ουκρανίας: «Υπάρχουν γεωπολιτικές προεκτάσεις πέρα από τις θρησκευτικές ίντριγκες, ενώ το θέμα υπερβαίνει οποιαδήποτε άσκηση δικαιώματος ή εκδήλωση κυριαρχίας»! 

Ο παπάΝικήτας ατάραχος δηλώνει ότι «το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα… τελικά λύθηκε σύμφωνα με τους Ιερούς κανόνες, την Ιερά Παράδοση και την πράξη της Εκκλησίας με την παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου»!

Τι αξία έχει η δήλωση του «αγίου» Λβώβου Μακάριου Μάλετιτς, επικεφαλή έως και χθες των σχισματικών Ουκρανών που ενώθηκαν στην OCU, δηλονότι στην «εκκλησία Βαρθολομαίου» που, δημοσίως, δηλώνει ότι: «αν δεν ήταν η υποστήριξη των ΗΠΑ μαζί με τη Γερμανία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Βαρθολομαίος δεν θα τολμούσε ποτέ να δώσει τον Τόμο» αυτοκεφαλίας!  

Ο παντοκρατορινός καλογερόπαπας Νικήτας σαν το σπόρο του φυτού που, στο Άγιο Όρος  το ονομάζουν «τσίρ τσίρ μπακαξύρ» και, όπως και να το τοποθετήσεις στο κέντρο της «Παλαίστρας των Καιρών» αυτό πάντα στρέφει τη φύτρα του στον καιρό που έρχεται, έτσι και ο παπάΝικήτας όσα και να ακούσει, ό,τι και να διαβάσει μένει απαθής γυρίζοντας το «κεφαλάκι» του πάντα προς το Φανάρι με ακλόνητη την πεποίθησή του πως, πράγματι, ο π.Βαρθολομαίος «ἐνωτίσθη τάς φωνάς καί τάς οἰμωγάς, τάς ἰκεσίας καί τάς δεήσεις τῶν τέκνων [του στην Ουκρανία] καί προσέτρεξεν εἰς βοήθειαν»!  

Με αυτή την αφελέστατη βεβαιότητα για οδηγό ο Ιερομόναχος Νικήτας γράφει ότι: «μετά την εξέταση της εκκλήτου προσφυγής που είχανε κάνει οι αρχηγοί των σχισματικών παρατάξεων… το Οικουμενικό Πατριαρχείο… έκανε δεκτά όλα τα μυστήρια που είχαν λάβει χώρα τα προηγούμενα χρόνια (χειροτονίες, βαπτίσεις, γάμους κλπ.) και είχαν τελεστεί από τους πρώην σχισματικούς».

Κανονικά θα έπρεπε να χαλάσει το «κέφι» του καλογερόπαπα Νικήτα ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος που εν Συνόδω αποφάνθηκε ότι: «Πανορθοδόξως ἀναγνωρίζεται ὡς θεμελιώδης ἐκκλησιολογική ἀρχή ὅτι αἱ χειροτονίαι τῶν σχισματικῶν καί αἱρετικῶν, ὡς «μυστήρια» ἔξω τῆς Ἐκκλησίας τελεσθέντα, εἶναι ἄκυροι, πολλῷ δέ μᾶλλον αἱ χειροτονίαι ὑπό καθαιρεθέντος καί ἀφορισθέντος».

Αλλά ποιος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, για να υπολογίσει τη γνώμη του ένας παντοκρατορινός καλογερόπαπας; 

 Και ποια η αξία του προβληματισμού που εκφράζει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας όταν δηλώνει ότι: «Δυσκολευόμεθα νά κατανοήσωμεν ὅτι τά ἄκυρα καί ἀνυπόστατα καθίστανται «κατ’ οἰκονομίαν» πνευματοφόρα· ὅτι πράξεις ἀποτελοῦσαι ἐπανειλημμένην βλασφημίαν κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, (ὅπως ἡ ἐπίκλησις ὑπό τοῦ τότε ἀφωρισμένου κ. Φιλαρέτου «ἡ Θεία Χάρις… προχειρίζεται… εὐξώμεθα ὑπέρ αὐτοῦ ἵνα ἔλθῃ ἐπ’ αὐτοῦ ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος»), ἀναγνωρίζονται ἐκ τῶν ὑστέρων «κατ’ οἰκονομίαν» και, «ὅτι ἡ θεία Χάρις… ἐπενεργεῖ, ὅταν ὁ τελετουργός εἶναι καθῃρημένος, ἀφωρισμένος καί ἀναθεματισμένος»!

Ο παντοκρατορινός καλογερόπαπας Νικήτας είναι πεπεισμένος ότι: «Το Άγιο Πνεύμα αναπληροί όλα τα κενά σε αυτές τις περιπτώσεις» που, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως τα κάνει μαντάρα.

Υποβιβάζοντας βλάσφημα το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος στο ρόλο του μπαλωματή των κακοτεχνιών του π. Βαρθολομαίου, ο Ιερομόναχος Νικήτας δηλώνει πως, ό,τι έκανε στην Ουκρανία ο επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως το έκανε διότι «το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει το δικαίωμα και προνόμιο να πράξει σύμφωνα με τους Ιερούς κανόνες (9 & 17 της Δ΄ Οικ. Συν.»**!

Εάν δεν ήταν νέος στην ασκητική κονίστρα ο παπάΝικήτας και γνώριζε την ύπαρξη του Αγίου Νικοδήμου πιθανότατα θα διάβαζε στο «Πηδάλιο» την απόφανση του «μεγαλύτερου από τους νεώτερους κανονολόγους»: «ότι μεν γαρ ο Κωνσταντινουπόλεως ουκ έχει εξουσίαν ενεργείν εις τας Διοικήσεις και ενορίας των άλλων Πατριαρχών, ούτε εις αυτόν εδόθη από τον κανόνα τούτον (Θ΄ της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου) η έκκλητος εν τη καθόλου Εκκλησία …». Και, ακόμη, διαβάζοντας το «Πηδάλιο» θα μάθαινε ότι και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος σχολιάζοντας την υπόθεση των επισκόπων Τύρου Φωτίου και Βηρυτού Ευσταθίου αποφαίνεται: «μάταιον όθεν το θρυλλούμενον υπό τινών, ότι ο Κωνσταντινουπόλεως έλαβε παρά της εν Χαλκηδόνι Συνόδου Έκκλητον εν τη καθόλου Εκκλησία, επειδή ταύτην μάλιστα λαμπρότατα και καθαρώτατα κατέστρεψε και ανέτρεψεν η εν Χαλκηδόνι Σύνοδος» ενώ, ο Άγιος Νικόδημος με «πειστική επιχειρηματολογία» κρίνει ότι: «Ο Κωνσταντινουπόλεως έστι κριτής πρώτος και μόνος και έσχατος των υποκειμένων αυτώ μητροπολιτών, ου μην δε και των υποκειμένων τοις λοιποίς πατριάρχαις. Μόνη γαρ η Οικουμενική Σύνοδος είναι ο έσχατος και κοινότατος κριτής πάντων των Πατριαρχών, ως είπομεν, και άλλος ουδείς».

Βέβαια, υπάρχει και το ενδεχόμενο ο καλογερόπαπας Νικήτας να είναι παλαιός στο μοναχικό κουρμπέτι, οπότε σκόπιμα και επειδή δε βολεύει τη χαλκευμένη αλήθεια του για το ουκρανικό αγνόησε τον Άγιο Νικόδημο.

Όμως, νέος ή παλαιός στην καλογερική, θα έπρεπε ο παπάΝικήτας να αξιοποιήσει την εμπεριστατωμένη μελέτη της Ιεράς Μονής του Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους: «Τα δίκαια των Εκκλησιών και η ενότης της Εκκλησίας», για το παράλογο της απαίτησης «Πρωτείου» και το αστήρικτο από τους Ιερούς Κανόνες δικαίωμα της «Εκκλήτου» από το θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως, για να μην καταλήξει στο καταγέλαστο συμπέρασμα με το οποίο επιλέγει την απάντηση του στον πρωτοπρεσβύτερο Αναστάσιο  ότι: «Ευκόλως λοιπόν, βγάλαμε τα συμπεράσματά μας από τα πρακτικά αυτής της Σύναξης Προκαθημένων και θαυμάσαμε! το μεγαλείο! αυτού του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου που δεν διστάζει να κάνει τα πάντα για την ενότητα των εκκλησιών»! !

Ζώντας την ιερή μοναξιά κλεισμένος στο κελλί του, χωρίς iPhone 14 Pro Max ή τουλάχιστον ένα  iPhone 14 Pro ο καλογερόπαπας Νικήτας δεν πείρε χαμπάρι τον κακό χαμό που προκάλεσε ο π. Βαρθολομαίος στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Ο Ιερομόναχος Νικήτας «αγαθός υπέρ τον λέοντα τον νεκρόν» αγνοεί ότι, μόνο οι μισές από τις ελληνόφωνες εκκλησίες αναγνωρίζουν το εκκλησιαστικό πραξικόπημα Βαρθολομαίου στην Ουκρανία και πως, παρά τις πιέσεις του π. Βαρθολομαίου η συντριπτική πλειοψηφία των αγιορείτικων Μονών αρνείται με σθένος να δεχθεί σε εκκλησιαστική κοινωνία τους αφορισμένους και αχειροτόνητους ουκρανούς ενώ, καμία σλαβόφωνη Εκκλησία δεν αναγνωρίζει το αποτέλεσμα των άθεσμων παρεμβάσεων Βαρθολομαίου στην Ουκρανία.

Το οδυνηρό σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία πάτερ Νικήτα είναι το κατόρθωμα του π.Βαρθολομαίου Αρχοντώνη και, όχι η ενότητα που εσύ βλέπεις και θαυμάζεις!

Ο Ιερομόναχος Νικήτας παντοκρατορινός κάπου ανάμεσα στο κομποσκοίνι και την προσευχή ίσως άκουσε  ότι οι Γρηγοριάτες γέροντες ανήκουν σε εκείνους που εργάζονται για τη ματαίωση των πατριαρχικών σχεδίων για μετατροπή του Αγίου Όρους σε «Βατικανόν της Ανατολής» και, του αγαθού γέροντα θα είναι εξαιρετικά δυσάρεστο το γεγονός ότι υπάρχουν στο Άγιο Όρος μοναστές που είναι «αγωνισταί του δόγματος εύτολμοι, ηρωικώς υπεραμυνόμενοι του πατρίου δόγματος», που δεν δέχονται σε εκκλησιαστική κοινωνία αχειροτόνητους και σχισματικούς, ούτε τους δίνουν τόπο για να αυγατίσουν τις κακοδοξίες τους όπως οι παντοκρατορινοί γεροντάδες.

Βέβαια, η γνώση αυτή δεν επηρεάζει τη στράτευση του καλογερόπαπα Νικήτα στον αγώνα υποστήριξης της κατασκευασμένης αλήθειας από τους Φαναριώτες για το ουκρανικό. Ας γράφουν ότι θέλουν οι καλόγεροι στο Άγιο Όρος! Ας διαφωνούν εν Συνόδω Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι, ας αποφαίνονται διαφορετικά από την κατασκευασμένη αλήθεια του Βαρθολομαίου Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο παπάΝικήτας είναι βέβαιος πως, τίποτα δεν μπορεί να σκιάσει τη λάμψη του «μεγαλείου» που έχει ο εσχατόγηρος του Φαναρίου, ούτε καν το ότι «ευλόγησε» την απαγγελία του Συμβόλου της Πίστεως με το filioque από το νέο «επίσκοπο» της Αρχιεπισκοπής Αμερικής Θεοφάνη (Arjan) Koja με τον οποίο οσονούπω και θα «συλλειτουργήσει», όπως και με τους αιρετικούς ουκρανούς, στο μοναστήρι του Παντοκράτορα.

Άδικα, όμως, βλέπει στο πέλαγος αναζητώντας λευκό πανί/ οι Αυτοκράτορες χάλασαν τα πλοία/ πέρασε καιρός που τα ιστιοφόρα/ δεν κουβαλούν Μοναχούς στη βασιλεύουσα… 

* «Στην Ουκρανία στις 10 Ιουλίου ομάδα ατόμων της «εκκλησίας Βαρθολομαίου» άνοιξε με «δημοκρατικό τρόπο» τον Καθεδρικό Ναό της Μεταμόρφωσης της Λευκής Εκκλησίας στη Bila Tserkva».
Η είδηση από το https://dimpenews.com

** «Σοφών ανδρών αι απαντήσεις επί τεθέντων προβλημάτων, μελέτης δέονται και νήψεως ου της τυχούσης…»

Ο κ.Βασίλειος Ευσταθίου Δρ. Φυσικής, Θεολόγος, MEd στο άρθρο του «Οι εξελίξεις για την Ουκρανική Εκκλησία και τις διώξεις τον Ιούλιο 2023» και υπότιτλο «Ἡ ἀντιπαράθεση πρωτοπρ. Ἀναστάσιου Γκοτσόπουλου καὶ Ἱερομόναχου Νικήτα Παντοκρατορινού»* γράφει: «Ἐποµένως ἄν τὸ πρόβληµα ἀφορὰ τὸν ἴδιο τὸν ἔξαρχο τῆς διοικήσεως, δηλαδὴ τὸν ἑκάστοτε ἐγχώριο Πατριάρχη, δὲν µπορεῖ νὰ λυθεῖ µόνο ἀπὸ τὸν Κωνσταντινουπόλεως, ὁ ὁποῖος ναὶ µὲν δύναται νὰ ἐπέµβει σὲ δεύτερο βαθµὸ σὲ ἐκδικασµένη τοπικὴ ὑπόθεση καὶ νὰ ἀλλάξει τὴν σχετικὴ ἀπόφαση ἀντὶ τοῦ ἐκεῖ Πατριάρχη, µόνο ὅµως ὅταν δὲν ἔχει ἐµπλακεῖ ἐκεῖνος»!

Ο κ.Βασίλειος Ευσταθίου ερμηνεύει ο ίδιος τους Ιερούς Κανόνες 9 και 17 της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου κάνοντας κραυγαλέο λάθος ή στηρίζεται σε γνώμη κάποιου από τους πατριαρχικούς «κανονολόγους» αναγνωρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς στον π.Βαρθολομαίο δικαιώματα πρώτου άνευ ίσων; 

Από ποιους Ιερούς Κανόνες συνάγεται ότι, ο Κωνσταντινουπόλεως «δύναται να επέμβει σε δεύτερο βαθμό»; * Romfea.gr. 20/07 /23

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI