Του Αγαθόνικου

…ὁρᾶτε μή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι ἀποδῷ…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Η Θεσσαλονίκη και όλη η Ελλάδα πενθεί για την δολοφονία του Άλκη, αθώο θύμα τυφλής οπαδικής βίας. Ένας νεκρός έξω από το γήπεδο του Άρη, ένας ζωντανός νεκρός στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, κύριος ύποπτος της δολοφονίας, αλλά πολλοί οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, του Άρη, του Ηρακλή που έστω και μία φορά στη ζωή τους έβρισαν, βλαστήμησαν, χτύπησαν, απείλησαν, εξευτέλισαν στο όνομα της ομάδας τους, για την εκτόνωση του οπαδικού τους πάθους.

Η πόλη μας κατάντησε μια αρένα όπου χριστιανοί της μιας ομάδας βρίζουν, καταριούνται, χλευάζουν, χτυπούν και κάποτε κάποτε δολοφονούν χριστιανούς άλλης ομάδας. Και ο Άλκης τελευταίο και πιό αθώο θύμα αυτής της αρρωστημένης κατάστασης. Η έναρξη ενός νέου κύκλου ωμής βίας είναι πιθανή. Συνδέσμους συμμορίες έχουν δυστυχώς όλες οι ομάδες. Το κράτος, ένα κράτος υπό κατάρρευση, ούτε μπορεί ούτε και θέλει να επιβάλλει τάξη. Πώς θα σταματήσει αυτό το κακό;

Κάποτε, πριν από 2000 περίπου χρόνια, πέρασε από την πόλη μας ο σπουδαιότερος άνθρωπος όλων των εποχών, ο Απόστολος Παύλος. Βρήκε τους παππούδες μας, τους Θεσσαλονικείς, καλλιεργημένους ανθρώπους. Ξεχωρίζαν για την μεταξύ τους αγάπη, τόσο ώστε να τους παινέψει ο Παύλος. Τους έγραψε σε μία επιστολή “Ως προς δε την αγάπην προς τους αδελφούς Χριστιανούς δεν έχετε ανάγκην να γράψω εγώ προς σας, διότι σεις έχετε διδαχθή από τον ίδιον τον Θεόν στο να αγαπάτε ο ένας τον άλλον.”

Φαίνεται, όμως, πως οι παππούδες μας, αν και χριστιανοί, είχαν τα ελαττώματά τους. Μεγαλούπολη ήταν και τότε η Θεσσαλονίκη, είχε οικονομική και πολιτική ζωή, είχε στάδια και ομάδες, είχε κοινωνικό γίγνεσθαι. Οι αφορμές να χάσουν οι χριστιανοί την μεταξύ τους ομόνοια ήταν πολλές. Ο Παύλος ανησυχούσε μήπως από μία κακή αφορμή ενός κακού ή απρόσεκτου αδελφού μπει μέσα τους το πάθος της εκδίκησης και χάσουν την μεταξύ τους αγάπη.

Για να προλάβει το κακό τους συνιστά να προσέχουν. “Οράτε”, προσέχετε πολύ, “μή τις κακόν αντί κακού τινι αποδώ”, να μην ανταποδόσει κανείς κακό αντί κακού σε κάποιον, να κάνει κακό από εκδίκηση. “Αλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας.” Πάντοτε να επιδιώκετε το αγαθό, το καλό και μεταξύ σας οι χριστιανοί και σε όλους, δηλαδή στους ειδωλολάτρες, στους διώκτες σας.

Τα λόγια του Παύλου θάφτηκαν μαζί με την παλιά Θεσσαλονίκη. Ποιος Θεσσαλονικιός σήμερα γνωρίζει ότι πέρασε από την πόλη μας ο Παύλος και ότι έστειλε στους παππούδες μας, του πρώτους χριστιανούς της πόλης, δύο επιστολές που σώζονται στην Καινή Διαθήκη; Ό,τι δημιούργησε ο Παύλος μπαζώθηκε για να χτιστεί η νέα πόλη, όχι από τον μαλακό πηλό των λόγων του Αποστόλου αλλά από το σκληρό μπετό της διχόνοιας. Οι φιλάδελφοι Θεσσαλονικείς έγιναν άφιλοι, σκληρόκαρδοι, άσπλαχνοι.

Αλλά μέχρι εδώ. Ο Άλκης έγινε η αιτία να θυμηθούμε όλοι οι Θεσσαλονικείς οπαδοί τα λόγια του δασκάλου της πόλης μας, του Παύλου. Όπως ο τυφλοπόντικας του μετρό έφερε στο φως μια ολόκληρη αρχαία Θεσσαλονίκη έκπαγλης ομορφιάς και ανεκτίμητης αξίας, έτσι και ο θάνατος του Άλκη ανασκάλεψε το πνευματικό της υπέδαφος και από τα έγκατα της γης ακούστηκε η φωνή του Παύλου: “Οράτε, Θεσσαλονικείς, μηδείς κακόν αντί κακού τινί αποδώ”.

Παοκτσήδες, Αρειανοί, Ηρακλήδες, Απολλωνιστές και κάθε οπαδός της πόλης, οράτε, προσέχετε, κανείς να μην κάνει κακό, κάθε κακό, για εκδίκηση. Σταματήστε τον κύκλο της βίας. Ακόμα και της λεκτικής βίας. Είμαστε αδέρφια, ένας λαός και κυρίως χριστιανοί. Όχι μόνο αδέρφια του fb με αναρτήσεις στις σελίδες μας, αλλά αδέρφια και στην πραγματική ζωή. Σταματήστε την βλασφημία των θείων που επισύρει την οργή του Θεού. Το καλύτερο μνημόσυνο για τον Άλκη είναι να κάνουμε τα γήπεδα χώρο συγχώρεσης, φιλαδελφείας. Να γίνει το γήπεδο Εκκλησία, με Έ κεφαλαίο. Ακούγεται αδύνατο, αλλά από τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε η Ευρώπη να αλλάζει, να γίνεται χριστιανική. Είμαστε πόλη που κάποτε τα αδύνατα έγιναν δυνατά.

Τέλος, ας σταματήσει η ανοησία ότι για όλα φταίει η παιδεία. Σπουδαία η παιδαγωγική αξία του σχολείου, σπουδαιότερη των γονιών. Αλλά ακόμα σπουδαιότερη είναι η παιδαγωγική δύναμη της κοινωνίας, στην οποία όλοι είμαστε ταυτόχρονα μαθητές και δάσκαλοι. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν ποιον έχουμε για δάσκαλο εμείς ως μαθητές, για να δούμε τι λογιών δάσκαλοι είμαστε στους μαθητές μας, δηλαδή στα παιδιά μας. Και καλύτερος δάσκαλος από τον Παύλο που είχε για δικό του δάσκαλο τον Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό δεν υπάρχει. Την Παιδεία του Παύλου χρειαζόμαστε, τα λόγια του ας εφαρμόσουμε, Παοκτσήδες, Αρειανοί και όλοι οι οπαδοί.

Αιωνία σου η μνήμη Άλκη!

Ένας οπαδός του Χριστού

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra