Ολυμπία

Περί των πονηρών πνευμάτων (Β΄Μέρος)

εικόνα άρθρου: Περί των πονηρών πνευμάτων (Β΄Μέρος)
Της Ολυμπίας
αποκλειστικά για την katanixi.gr

«Νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α´ Πέτρ. 5, 8)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Β΄ Μέρος

Ὁ Ἀδάμ πρίν ἀπό τήν πτώση του, ὅταν ζοῦσε στόν Παράδεισο καί τηροῦσε ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, εἶχε διαρκῶς τήν τάση πρός τό ἀγαθό, ταυτόχρονα ὅμως, λόγω τοῦ αὐτεξουσίου του, ἦταν καί ἐλεύθερος κατά τήν δική του βούληση.

Ὁ ἄνθρωπος ἦταν πλασμένος ἀπό τόν Θεό τρεπτός, τόσο πρός τό καλό, ὅσο καί πρός τό κακό. Τό ἀγαθό ὅμως, ἀποκαλύπτεται καί καθορίζεται πάντοτε ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό καί ἐκφράζεται ὡς τό ἅγιο θέλημά Του.

Ἐνῶ ἡ ἁμαρτία εἶναι ἡ ἀπόκλιση, ἡ ἀποστασία ἀπό τό ἀγαθό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ξεκίνησε μέ τήν παρακοή τῶν πρωτοπλάστων. Δηλαδή μέ τήν ἁμαρτία ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τό καθ’ ὁμοίωση, τήν δόξα τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἀμαυρώθηκε καί σκοτίστηκε τό κατ’ εἰκόνα του. 

Ἔτσι ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τό «ἀρχέτυπον κάλλος τῆς εἰκόνος» τοῦ Θεοῦ. Ἔχασε τό κάλλος τῆς ψυχῆς του, τήν καθαρότητα τοῦ νοός, τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς καί περιέπεσε στήν «παρά φύσιν» κατάσταση, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία καί τά πάθη. 

Καί ἔτσι τά πάθη πῆραν τήν θέση τῶν ἀρετῶν, οἱ ὁποῖες ἀρετές πρίν κοσμοῦσαν τήν ἀνθρώπινη ψυχή. 

Ἑπομένως, αὐτό ἦταν τό «κάλλος τῆς εἰκόνος» τοῦ ἀνθρώπου καί ἐκεῖ πρέπει νά φτάσει ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἕνωσή του μέ τόν Θεάνθρωπο Κύριο. Αὐτή εἶναι ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου ἀπό «τό κατ’ εἰκόνα στό καθ’ ὁμοίωσιν», καί ἡ ὁποία συνιστᾶ τήν θεραπεία τοῦ ἀνθρώπου, κατά τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. 

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πού βιώνεται μέσα στήν Ἁγία Ἐκκλησία. Μέσα ἀπό τήν ὀρθόδοξη πίστη σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τήν Πατερική Παράδοση βιωματικά οἱ πιστοί γνωρίζουν τήν λήθεια καί μποροῦν νά διακρίνουν τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ ἀπό τό ψέμα, ἀλλά καί τήν πλάνη τοῦ διαβόλου μέ τήν διάκριση τῶν πονηρῶν πνευμάτων.

Οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί ὅμως, ἄς εἶναι ἰδιαίτερα προσεκτικοί καθώς κι’ αὐτοί πολύ εὔκολα μπορεῖ νά πλανηθοῦν, ἄν δέν ἔχουν τήν ἀληθινή βιωματική γνώση ἀλλά καί τό χάρισμα τῆς διάκρισης τῶν πνευμάτων.

Καί τότε κι’ αὐτοί μποροῦν νά γίνουν τά ἐπόμενα θύματα τῆς ἀπάτης τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων πού ἀκολουθοῦν τό διάβολο καί κυρίως νά γίνουν τά νέα θύματα τῆς πλάνης τῶν διαφόρων ψευδοπροφητῶν, σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰωάννη: 

«Ἀγαπητοί, μή παντί πνεύματι πιστεύετε, ἀλλά δοκιμάζετε τά πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοί ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τόν κόσμον» (Α΄  Ἰωάν. 4, 1).

Γιά τό λόγο αὐτό εἶναι ἀπαραίτητη ἡ καθοδήγηση ἀπό τόν ἀπλανῆ ὁδηγό καί ἡ ἐξαγόρευση σέ ἕναν ὀρθόδοξο στό φρόνημα, σ’ ἕναν παραδοσιακό Πνευματικό πατέρα, γιά τήν ἀσφαλή πνευματική πορεία καί τήν ἐνότητα μέ τόν Θεάνθρωπο Κύριο. 

Ἀλλά ἐξίσου ἀπαραίτητη εἶναι καί ἡ συνεχής μελέτη τῶν λόγων τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀσφαλῶς πάντοτε μέ τήν καθοδήγηση μέσα ἀπό τήν διάκριση τῶν σύγχρονων ὀρθοδόξων Ἁγίων μας Πατέρων. 

Οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται συνεχῶς μέ τόν ἔμπονο ἀγῶνα τους γιά τήν δική μας ἀφύπνιση καί μέ τήν προσευχή τους εὔχονται διαρκῶς γιά ἐμᾶς. Ἐνῶ ἄλλοι Ἅγιοι Πατέρες πρεσβεύουν ἀπό τόν οὐρανό, γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. 

Πρόλογος (διά τόν λόγον «τά πονηρά πνεύματα», τοῦ Ἀββᾶ Κασσιανοῦ)

Τί εἶναι ὁ διάβολος καί τά πονηρά πνεύματα; (2)

Ὑπάρχουν στήν πραγματικότητα ἤ μήπως εἶναι δημιουργήματα τῆς φαντασίας τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς ἀνάγκης του νά δικαιολογήσει τήν ὕπαρξη καί τήν ἐνέργεια τοῦ κακοῦ στή ζωή του; 

Εἶναι ἀληθινές ὀντότητες, εἶναι πρόσωπα ἤ προσωποποίηση τοῦ κακοῦ;

Δυστυχῶς, ἀρκετοί ἀδελφοί μας Χριστιανοί, ἀπό ἄγνοια ἤ ἐπιπολαιότητα, ἀμφιβάλλουν γιά τήν ὕπαρξη τῶν πονηρῶν πνευμάτων. 

Ἡ Ἁγία Γραφή, ὅμως, μᾶς μιλάει ξεκάθαρα ὄχι μόνο γιά τήν ὕπαρξή τους, ἀλλά καί γιά τά πονηρά τους ἔργα· ὄχι μόνο γιά τήν ἔκπτωσή τους ἀπό τήν ἀγγελική τάξη, ἀλλά καί γιά τόν φθόνο καί τό μίσος πού τρέφουν ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ διάβολος, μέ τήν πανουργία του, ὄχι μόνο ἔβγαλε τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Παράδεισο, ἀλλά στή συνέχεια ἔκανε καί κάνει τά πάντα γιά νά τόν κρατᾶ μακριά ἀπό τόν Θεό.

Ἔτσι, στόν μεταπτωτικό κόσμο τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου τά πονηρά πνεύματα ἐπινοοῦν ἀπίστευτα τεχνάσματα γιά νά παρασύρουν κάθε ἀνθρώπινη ψυχή στήν ἁμαρτία, νά τήν ὑποδουλώσουν στά πάθη, νά τῆς στερήσουν τή θεία βοήθεια. 

Στό ἔργο τους αὐτό χρησιμοποιοῦν ὡς δολώματα τήν ἡδονή, τόν πλοῦτο καί τή δόξα. Στόχος τους εἶναι νά σκοτίσουν τόν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου, νά κυριαρχήσουν στούς λογισμούς του, νά ἐλέγξουν τίς ἐπιθυμίες του.

Ὁ ἄνθρωπος, ὡστόσο, δέν ἔμεινε ἀβοήθητος. Ὁ Χριστός, λέει ἡ Γραφή, ἦρθε στόν κόσμο «γιά νά καταστρέψει τά ἔργα τοῦ διαβόλου». 

« ποιῶν τήν ἁμαρτίαν ἐκ τοῦ διαβόλου ἐστίν, ὅτι ἀπ’ ἀρχῆς ὁ διάβολος ἁμαρτάνει. Εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τά ἔργα τοῦ διαβόλου» (Α´ Ἰωάν. 3, 8). 

Ἔτσι, ὅλοι ὅσοι Τόν ἀκολούθησαν κι’ ἔγιναν μαθητές Του, πολέμησαν μέ τούς ἀόρατους ἐχθρούς, τούς νίκησαν, μέ τή δύναμη τῆς Θείας χάριτος, καί στεφανώθηκαν ἀπό τόν Θεό.

Ἐξέχουσα θέση ἀνάμεσά τους κατέχουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, πού κατέγραψαν τίς ἐμπειρίες τους ἀπό τόν ἀόρατο αὐτό πόλεμο.

Καί μᾶς παρέδωσαν πολύτιμες συμβουλές γιά τό πῶς νά ἀντιμετωπίζουμε τίς ἐπιθέσεις τῶν πονηρῶν πνευμάτων, πῶς νά ἀποφεύγουμε τίς παγίδες τους καί πῶς νά θεραπευόμαστε ἀπό τά τραύματα πού μᾶς προξενοῦν.

Ἕνας ἀπό τούς Πατέρες αὐτούς εἶναι καί ὁ ἀββᾶς Κασσιανός, πού σάν ἄστρο φωτεινό ἔλαμψε στό νοητό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας στά τέλη τοῦ 4ου καί στίς ἀρχές τοῦ 5ου αἰώνα. 

Μέ τίς σοφές διδαχές του, ἀπόσταγμα τῆς πνευματικῆς σοφίας τῶν ἀσκητῶν τῆς Ἀλεξανδρινῆς ἐρήμου, φωτίζει μέχρι σήμερα τίς φιλόθεες ψυχές.

Στά στενά ὅρια τοῦ τεύχους αὐτοῦ θά προσπαθήσουμε νά ἐκθέσουμε περιληπτικά τή διδασκαλία του γιά τά πονηρά πνεύματα, πού περιλαμβάνεται στό ἔργο του «Συνομιλίες μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐρήμου» (ἔκδοση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Καρέα).

Ὁ Ἀββᾶς Κασσιανός, μέσα ἀπό τίς «Συνομιλίες» του, μᾶς λύνει πολλές ἀπορίες πού ἔχουν σχέση μέ τήν ὕπαρξη καί τή δραστηριότητα τῶν πονηρῶν πνευμάτων: 

Πότε δημιουργήθηκαν, ποιά εἶναι ἡ φύση τους καί πόση ἡ δύναμή τους, γιατί μισοῦν τούς ἀνθρώπους καί πῶς τούς πολεμοῦν, τί εἶναι οἱ δαιμονισμένοι κ.ἄ.

Εἶναι πολύ σημαντικό νά γνωρίζουμε ποιοί εἶναι οἱ ἐχθροί μας, ποιά ἡ τακτική καί ποιά τά ὅπλα τους. Γιατί, ὅταν κανείς γνωρίζει τή δύναμη καί τίς συνήθειες τῶν ἐχθρῶν του, τούς ἀντιμετωπίζει πιό ἀποτελεσματικά.

Στόν ἀγώνα μας αὐτόν ἄς παρακαλοῦμε ἀκατάπαυστα τόν Κύριο νά μᾶς ἐνισχύει μέ τή χάρη Του, ὥστε, “νηφάλιοι καί ἄγρυπνοι”, νά ἀντιστεκόμαστε σθεναρά “στίς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου”.

«Νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α´ Πέτρ. 5, 8).

«νδύσασθε τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρός τό δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρός τάς μεθοδείας τοῦ διαβόλου» (Ἐφεσ. 6, 11). (Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου)”.

Ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐκείνη πού θά προστατεύσει ὅσους φέρουν μόνο τήν σφραγίδα τῆς εὐλογίας Του καί ἔχουν ξεχωρίσει τόν ἑαυτόν τους ἀπό τό πνεῦμα τῆς πλάνης τῶν ψευδοπροφητῶν, πού δέν παύουν ποτέ μέσα εἰς τούς αἰῶνες νά διακηρύττουν τό: «Ἰδού ὧδε ὁ Χριστός», γιά νά ἀποπλανήσουν ἀκόμη καί τούς ἐκλεκτούς.

«Τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ἰδού ὧδε ὁ Χριστός ἤ ὧδε, μή πιστεύσητε· ἐγερθήσονται γάρ ψευδόχριστοι καί ψευδοπροφῆται καί δώσουσι σημεῖα μεγάλα καί τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς» (Mατθ. 24, 23-24).

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς προειδοποίησε, νά μήν δώσουμε προσοχή σέ ἀλλότριες, καί ψεύτικες φωνές πού θά μᾶς προτρέπουν νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, διότι αὐτές θά πλανήσουν πολλούς. Κυρίως ἐκείνους πού θά ἔχουν τό βλέμμα προσηλωμένο μόνο στίς βιοτικές μέριμνες τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου τούτου, καί ἐκείνους πού θά ἀδιαφοροῦν καί θά ἐκπέσουν ἀπό τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης.

Ἐκεῖνοι ὅμως, πού «τά ἄνω φρονοῦν, μή τά ἐπί τῆς γῆς», ἐνῶ ταυτόχρονα διατηροῦν ταπεινό λογισμό μαζί μέ τήν ἀνόθευτη Ὀρθόδοξη πίστη δέν θά πλανηθοῦν, ἀλλά θά ἀναμένουν μέ ὑπομονή καί τό ἀληθινό σημεῖο τῆς Παρουσίας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

«Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος· τά ἄνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς» (Κολ. 3, 1-2). 

Ἀμήν, γένοιτο!

Συνεχίζεται…

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra


Δείτε εδώ και τα υπόλοιπα άρθρα του αφιερώματος “Περί των πονηρών πνευμάτων”

Σχετικά άρθρα

Ολυμπία

20 Φεβ

Περί των πονηρών πνευμάτων (ΙΑ΄ Μέρος)

Της Ολυμπίαςαποκλειστικά για την katanixi.gr «Ἔτσι, ἄν μερικές φορές μᾶς κατατροπώνουν, ἐμεῖς μέ τή σειρά μας μποροῦμε νά τούς τό ἀνταποδώσουμε» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος) Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr ΙΑ΄ Μέρος  Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ...

Ολυμπία

19 Φεβ

Περί των πονηρών πνευμάτων (Ι΄ Μέρος)

Της Ολυμπίαςαποκλειστικά για την katanixi.gr «Ὁ καθένας τους πασχίζει νά αἰχμαλωτίσει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου μέ τό πάθος πού ἱκανοποιεῖ αὐτόν τόν ἴδιο» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος) Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr Ι΄ Μέρος  Ὁ...

Ολυμπία

18 Φεβ

Περί των πονηρών πνευμάτων (Θ΄ Μέρος)

Της Ολυμπίαςαποκλειστικά για την katanixi.gr «Τά πονηρά πνεύματα, βέβαια, μᾶς ὑποκινοῦν στό κακόν, ἀλλά δέν μᾶς ἐξαναγκάζουν καί νά τό πράξουμε» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος) Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr Θ΄ Μέρος Ὁ Ἅγιος Γαβριήλ ὁ...

Ολυμπία

15 Φεβ

Περί των πονηρών πνευμάτων (ΣΤ΄ Μέρος)

Της Ολυμπίαςαποκλειστικά για την katanixi.gr «Τά ἀνθρώπινα μάτια δέν εἶναι δυνατόν ν’ ἀντέξουν τέτοιο θέαμα» (Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος) Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr ΣΤ΄ Μέρος  Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ἀναφέρει ὅτι τά ἁμαρτήματα...

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Συνεχίζοντας την περιήγηση στην ιστοσελίδα, συναινείτε με την χρήση αυτών.
Μπορείτε να επισκεφθείτε τους Όρους χρήσης και την Πολιτική προστασίας απορρήτου.