Άρθρο της Ελένης Καμπούρη

Ολυμπιακή διαθρησκειακή συμπροσευχή για την ειρήνη, μπροστά στην Παναγία των Παρισίων

Τι προκύπτει όταν Οικουμενισμός και Ολυμπιακοί Αγώνες συμβαδίζουν; Υιοθετείται μία νέα τάση για λατρεία στο όνομα δήθεν της ειρήνης και της αδελφοσύνης.

H είδηση

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα που αναρτήθηκε στον ηλεκτρονικό τύπο[1], εκπρόσωποι θρησκειών και διαφόρων ομολογιών γιόρτασαν στις 4/8 το πρωί, με τον Πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) Τόμας Μπαχ, τα ιδανικά της ειρήνης και της αδελφοσύνης, μπροστά από τον καθεδρικό “Ναό” της Παναγίας των Παρισίων.

Μιλώντας ο Τόμας Μπαχ, ενώπιον εθελοντών από το πολυθρησκειακό κέντρο του Ολυμπιακού χωριού και σε διάφορες προσωπικότητες, τόνισε: «Με το αληθινό Ολυμπιακό πνεύμα, σας καλώ όλους, όποια και αν είναι η πίστη σας, να συμμετάσχετε με τους αθλητές σε αυτό το κάλεσμα για ειρήνη….».

Προσωπικότητες που έδωσαν το παρόν ήταν ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Αγώνων Τόνι Εστανγκέ, η δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό, ο Αρχιραβίνος της Γαλλίας Χαίμ Κορσία, ο Φιλίπ Μαρσέ βοηθός επίσκοπος του Παρισιού, η πρόεδρος των Τζαμιών του Παρισιού Νατζάτ Μπενάλι, ένας μουσουλμάνος εθελοντής από το πολυθρησκειακό κέντρο ο κ.Αμπουμπακάρ, ο Λάμα Τζίγκμε Θρίνλε Γκιάτσο, συμπρόεδρος της Βουδιστικής Ένωσης της Γαλλίας και πολλοί άλλοι.

Η λατρεία του αθλητισμού και της πίστης, η νέα ένωση.

Όλοι κινήθηκαν στο ίδιο μοτίβο με δηλώσεις τους για “λατρεία” του αθλητισμού και της πίστης τους, για κοινό γέλιο, για ευτυχία των ψυχών και των καρδιών, για την ψυχή που ζει κοντά στο σώμα, για συλλογικότητα, αγάπη, ειρήνη, χαρά και φυσικά όλα αυτά υπό το πρίσμα διαφόρων διαθρησκειακών δρώμενων. Δεν είναι η πρώτη φορά, όμως, που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Το δημοσίευμα αναφέρει: «Το 1924 είχε ήδη οργανωθεί μια διαθρησκειακή συνάντηση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, κατόπιν αιτήματος του Πιερ ντε Κουμπερτέν».

Η Παναγία των Παρισίων, το σημείο συνάντησης της Πανθρησκείας

Και όλα αυτά διαδραματίζονται μπροστά στην Παναγία των Παρισίων, έναν χώρο λατρείας της αίρεσης του παπισμού, για τον οποίο ο Πατρ. Βαρθολομαίος παλαιότερα είχε χρησιμοποιήσει “λόγια συμπάθειας”, εκφράζοντας την βαθύτατη λύπη του για την καταστροφή που υπέστη τότε το μνημείο από πυρκαγιά [2]. Τα λόγια του ήταν τα εξής: “Η Παναγία των Παρισίων δεν ήταν απλώς ένας Καθεδρικός Ναός, αλλά αποτελεί ένα ορατό σημείο «συνάντησης» της χριστιανικής πίστης και της ανθρώπινης μεγαλοφυΐας, ένα σύμβολο των κοινών ιδανικών της ανθρωπότητας, μία «φωνή» από την οποία πηγάζει μια ηχηρή έκκληση για ειρήνη και αγάπη”. Πρόκειται, άραγε, για νέο σημείο συνάντησης της Πανθρησκείας με την συγκατάθεση του Φαναρίου;

Έτσι, λοιπόν, το παζλ ολοκληρώνεται σιγά-σιγά. Με τα οικουμενιστικά δρώμενα να δίνουν και να παίρνουν και με αφορμή οτιδήποτε αφορά την επικαιρότητα, η νέα λατρεία παίρνει σάρκα και οστά. Όλα στο βωμό της παγκοσμιοποίησης και του Οικουμενισμού και με τους απανταχού οικουμενιστές να δείχνουν την συγκατάβασή τους σε οτιδήποτε ανορθόδοξο διαδραματίζεται.

Προωθείται υποτίθεται η παγκόσμια ειρήνη, ενώ ανεξίτηλες μένουν στο μυαλό μας οι παλαιότερες δηλώσεις του κ. Βαρθολομαίου για την “Επιχείρηση Κλάδος Ελαίας” των Τούρκων κατά των Κούρδων, τότε που σκοτώθηκαν δεκάδες παιδιά και άμαχοι Κούρδοι από τα τουρκικά όπλα, τα οποία ευλογήθηκαν από τον ίδιο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο[3].

Υβριστές και υβριζόμενοι σε συμπροσευχή αγάπης

Και ενώ όλη η παγκόσμια κοινότητα βοά για το δαιμονικό πανηγύρι των Ολυμπιακών και τη βλάσφημη και απαράδεκτη διακωμώδηση του Μυστικού Δείπνου στην έναρξη τους, έρχεται τώρα η υποκριτική στάση των διαφόρων ομολογιών και θρησκειών να μας μιλήσουν για παγκόσμια ειρήνη.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μία διοργάνωση, όπου ενώ λοιδορούνται τα θρησκευτικά σύμβολα, την ίδια στιγμή υβριστές και υβριζόμενοι συμπροσεύχονται. Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο!

Η παγκόσμια ειρήνη δεν θα έρθει ποτέ, όσο υπάρχει και καλλιεργείται μετά μανίας η παναίρεση του Οικουμενισμού, η woke κουλτούρα της ΝΤΠ, η ασυδοσία και η ανηθικότητα, όπως και η λογική του παράλογου μιας παρηκμασμένης και διεφθαρμένης ομάδας ανθρώπων.

Ο οικουμενισμός αποτελεί πνευματική αυτοκτονία

Είναι πρόδηλο ότι ο αθλητισμός πρέπει να συμβάλλει στην αρμονική ανάπτυξη του ανθρώπου και στην δημιουργία μιας αξιοπρεπούς, ηθικής, υγιούς και ειρηνικής κοινωνίας. Προάγει την συνεργασία των ανθρώπων και ενισχύει τους φιλικούς δεσμούς των κρατών και των εθνών.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορούμε να συμπροσευχόμαστε με οποιονδήποτε, όταν έχει διαφορετική πίστη από εμάς. Άλλο πράγμα η καλή συνεργασία και άλλο πράγμα η κοινή λατρεία.

Η θλιβερή πραγματικότητα της γάγγραινας του Οικουμενισμού είναι εδώ, παρούσα όσο ποτέ, με το ορθόδοξο ιερατείο να σιωπά και να θυμίζει με την αδιαφορία του τα λόγια των Αγίων Πατέρων μας, οι οποίοι μιλούν για δύσκολες καταστάσεις που θα ζήσουμε στα έσχατα.

Αλήθεια, γιατί αυτοκτονούμε;

• [1] https://www.orthodoxtimes.gr
• [2] https://www.facebook.com
• [3] https://katanixi.gr

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
– Ολυμπιακοί αγώνες: Αθλητισμός ή νέα θρησκεία;
– Ολυμπιακό μετάλλιο των Επισκόπων στο… (βου)βάδην
– «ΧΡΥΣΟ» ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΟΙ ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ