Κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἀπό τόν Σεπτέμβριο μέχρι τόν Δεκέμβριο τοῦ 2013

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο Κατάνυξη

---

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

Θεσσαλονίκη, 18 Σεπτεμβρίου 2019

Παραθέτουμε τά κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου ἀπό τόν Σεπτέμβριο μέχρι τόν Δεκέμβριο τοῦ 2013.

1) 12-09-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στήν Φιλλανδία (ΦΩΤΟ)

Σύμφωνα μέ τό ἀνακοινωθέν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ἀπόγευμα ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης μετέβη στό προάστιο Espoo, ὅπου καί πραγματοποιήθηκε Οἰκουμενική Συνάντηση στό Λουθηρανικό Καθεδρικό Ναό τῆς περιοχῆς, ἔδρα τῆς Λουθηρανικῆς Ἐπισκοπῆς Δυτικῶν Συνοικιῶν καί περιχώρων Ἐλσιγκίου, ἡ ὁποία συνεστήθη τό 2004. Τήν ἐκδήλωση, τήν ἐπιμέλεια τῆς ὁποίας εἶχε ὁ Πρεσβ. Heikki Huttunen, ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Φιλλανδίας, παρακολούθησε τό σύνολον σχεδόν τῶν Ἐπισκόπων τῆς Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας τῆς χώρας, καθῶς καί ἐκπρόσωποι τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς καί τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας.

 Μετά τήν τέλεση σύντομης δέησης, τόν Πατριάρχη προσφώνησε ὁ Λουθηρανός Ἀρχιεπίσκοπος Τούρκου καί πάσης Φιλλανδίας Kari Makinen, καθώς καί ὁ Ρωμαιοκαθολικός Ἐπίσκοπος Ἐλσιγκίου καί Πρόεδρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Φιλλανδίας Mgr Teemu Sippo, οἱ ὁποῖοι ἐξῆραν τήν πρωτοπόρο συμβολή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στά διαχριστιανικά δρώμενα καί στήν ἐνασχόληση μέ τά φλέγοντα οἰκολογικά ζητήματα τοῦ πλανήτη.

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης, στήν ἀντιφώνησή του, εὐχαρίστησε ὅλα τά μέλη τοῦ Συμβουλίου γιά τήν ὑποδοχή καί τήν εὐκαιρία συμπνευματισμοῦ. Στήν ὁμιλία του ἀναφέρθηκε ἐκτενῶς στό φαινόμενο τοῦ θρησκευτικοῦ φονταμενταλισμοῦ καί στήν μαρτυρία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στήν Οἰκουμενική Κίνηση καί γενικότερα στόν σύγχρονο κόσμο. 

Ὁ Πατριάρχης μετέβη ἐκ Tikkurila εἰς Mellunmäki, καί προσεκύνησεν εἰς τό ἐντός ἐμπορικοῦ κέντρου εὑρισκόμενον Παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου τοῦ Syväri, τό ὁποῖον, παρεκτός τῶν ἐκκλησιαζομένων μεταναστῶν, κυρίως ἐκ Ρωσσίας, ἐξυπηρετεῖ περιστασιακῶς καί τάς θρησκευτικάς ἀνάγκας τῆς Αἰθιοπικῆς παροικίας τῆς περιοχῆς, ἥτις καί ὑπεδέχθη ἐγκαρδίως τόν Ὑψηλόν ἐπισκέπτην μέ τήν χαρακτηρίζουσαν αὐτήν παραδοσιακήν ἐθιμοτυπίαν. Ὁ Πατριάρχης, κατόπιν συντόμου δεήσεως, ὡμίλησε πρός τό ἐκκλησίασμα καί ἐξεθείασε τούς εὐρεῖς, ὡς ἀπόρροιαν τῆς καθολικότητος τῆς Ἐκκλησίας, οἰκουμενικούς ὁρίζοντας τῆς τοπικῆς Ὀρθοδόξου τοιαύτης, ὡς τελούσης ἐν ἀλληλεγγύῃ, κατά τρόπον ἔμπρακτον, πρός μέλη ἑτέρων χριστιανικῶν κοινοτήτων, ὡς ἡ προειρημένη ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐρυθραίας, διά τῆς συμβολῆς της εἴς τε τήν ἐξυπηρέτησιν τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τούτων καί εἰς τήν ὁμαλήν ἔνταξίν των εἰς τήν τοπικήν κοινωνίαν.

Τό ἑσπέρας, ὁ Πατριάρχης μετέβη ἐκ νέου εἰς τόν Ἱ. Καθεδρικόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (Uspenski) καί παρηκολούθησε τήν πανηγυρικήν συναυλίαν ἐπί τῇ ἀγομένῃ ἐπετείῳ μέ μουσικά ἔργα,  τά ὁποῖα ἡρμήνευσαν αἱ Χορωδίαι τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ, ἡ Φιλλανδική Ὀρθόδοξος Δωματίου, ἡ Βυζαντινή τοιαύτη, ὡς καί ἡ Παιδική καί Νεανική τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἐλσιγκίου, παρουσίᾳ ἐκπροσώπων τῶν πολιτικῶν, στρατιωτικῶν καί δημοτικῶν ἀρχῶν, Πρέσβεων, τῶν ἐπί κεφαλῆς τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς καί τῆς Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἐντιμ. κκ. Atik Ali, Προέδρου τῆς Ἰσλαμικῆς Κοινότητος τῶν ἐν Φιλλανδίᾳ διαβιούντων Τατάρων, καί Anas Hajjar, Προέδρου τοῦ Ἰσλαμικοῦ Συμβουλίου τῆς χώρας, καί πλήθους φιλομούσων, οἵτινες κατέκλυσαν τόν Ἱ. Ναόν.

(ΠΗΓΗ : https://www.vimaorthodoxias.gr/)

2) 13-09-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρός τόν Πρόεδρο τῆς Φιλλανδίας Sauli Niinistö

Άποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου πρός τόν Πρόεδρο τῆς Φιλλανδίας

«… Διά τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί διά τήν ἡμετέραν Μετριότητα προσωπικῶς ἀποτελεῖ ἰδιαιτέραν εὐλογίαν καί χαράν ἡ παροῦσα, μεταξύ τῶν πολλῶν, ἐπίσκεψις ἡμῶν εἰς τήν ὡραίαν καί προοδεύουσαν καί εὐημεροῦσαν Χώραν Σας, ἀλλά καί ἐμπράγματον βιωματικήν ἐμπειρίαν ἡ διαπίστωσις τῆς προόδου καί τῆς μαρτυρίας τῆς κατά Φιλλανδίαν Ὀρθοδόξου Αὐτονόμου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἐπί ἐνενήκοντα ἔτη διακονεῖ τάς πνευματικάς ἀνάγκας τοῦ εὐσεβοῦς Ὀρθοδόξου λαοῦ, τοῦ ἐνταῦθα «μικροῦ λήμματος» τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου, ἐν συνεργασίᾳ μετά τῆς τε Πολιτείας καί τῆς ἐν τῇ Χώρᾳ πλειονοψηφούσης Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί μετά πάντων τῶν πολιτῶν αὐτῆς, συμβάλλουσα καί αὐτή ἀπό τῆς ἑαυτῆς εὐθύνης εἰς τήν πρόοδον, τήν εὐημερίαν καί τό ἀγαθόν τῶν πολιτῶν ὡς μονάδων καί ὡς συνόλου … 

… Ἐν συνεχείᾳ δέον νά ἐπισημανθῇ, ὅτι ἡ δραστηριότης καί παρουσία αὕτη πραγματοποιεῖται ἤδη ἐπί 90 ἔτη, ἐν εἰρηνικῇ συνυπάρξει καί συνεργασίᾳ καί μετά τῶν λοιπῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καί Ὁμολογιῶν καί τῶν ἄλλων πνευματικῶν θεσμῶν καί καθιδρυμάτων τῆς Χώρας, ἐφ’ ᾧ καί ἡ συνεργασία καί μαρτυρία αὕτη τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν τῶν πολιτῶν ἐκτιμᾶται ὑπό τοῦ συνόλου τοῦ φιλοπροόδου καί φιλεργατικοῦ Φιλλανδικοῦ Λαοῦ … 

… Ὁμιλοῦντες κατά τήν στιγμήν ταύτην εἰς τήν Ὑμετέραν Πατρίδα τῶν χιλίων λιμνῶν, τῶν γραφικῶν καί πυκνῶν δασῶν, τῆς ἀειφόρου οἰκολογικῆς ἀναπτύξεως, ἰδιαιτέρως ἐπισημαίνομεν ἀπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡὁποία πρωτοστατεῖἀπό 25ετίας περίπου εἰς τάς καταβαλλομένας παγκοσμίως προσπαθείας ὑπέρ τῆς προστασίας καί τοῦ σεβασμοῦ τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ὅτι ἡ Φιλλανδία ἀποτελεῖ διά πάντας ὑ π ό δ ε ι γ μ α κράτους ἐν εὐταξίᾳ καί σεβασμῷ πρός τήν «λίαν καλήν» φύσιν καί τήν ἀνθρωπίνην ἀξίαν, κράτους λειτουργοῦντος καί αὐξανομένου πνευματικῶς, οἰκονομικῶς, πολιτιστικῶς …».

(ΠΗΓΗ : https://www.ec-patr.org/docdisplay.php?lang=gr&id=1754&tla=gr)

3) 20-09-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος γιά τήν προετοιμαζομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο» καί τόν διαχριστιανικό διάλογο

Ἀπόσπασμα ἀπό τόν Χαιρετισμό τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τήν ὑποδοχή στήν αἴθουσα τοῦ Θρόνου τοῦ Πατριάρχου Βουλγαρίας Νεοφύτου.

«… Εἶναι ἀληθές, ὅτι αἱ συνθῆκαι ὑπό τάς ὁποίας ἔζησαν, κυρίως κατά τόν παρελθόντα αἰῶνα, αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι δέν ὑπεβοήθουν τήν μεταξύ αὐτῶν συνεργασίαν καί τήν καλλιέργειαν τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος αὐτῶν. Ἐσχάτως ὅμως αἱ συνθῆκαι αὗται ἔχουν βελτιωθῆ καί ἡ ἐπιθυμία μεγαλυτέρας ἑνότητος καί συνεργασίας ἔχει ἀνδρωθῆ. Εἰς τοῦτο συνετέλεσαν πολλοί, μή προβλέψιμοι ἀνθρωπίνως καί ἀστάθμητοι παράγοντες, καθώς καί ἡ προετοιμαζομένη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἡ προπαρασκευή τῆς ὁποίας, ἀκόμη καί ὅταν ἀνέδειξε περιπτώσεις διαφωνίας, συνανέδειξε καί ἀποδεικνύει καί τήν ἐπιθυμίαν τῆς ὑπερβάσεως τῶν δυσχερειῶν καί τῆς συσφίγξεως τῶν ἀκαταλύτων καί εἰλικρινῶν πνευματικῶν δεσμῶν, οἱ ὁποῖοι συνδέουν ἀδιαρρήκτως τάς ἐπί μέρους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας πρός ἀλλήλας καί πρός τό πρῶτον μεταξύ αὐτῶν Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον.

Αἱ τοπικαί Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι εἶναι ἡνωμέναι ἐν Χριστῷ καί ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καί κοινωνοῦν ἐκ τοῦ αὐτοῦ Ποτηρίου, ὥστε ὀρθόν καί πρέπον εἶναι νά εἴπωμεν ὅτι αἱ ἐπί μέρους διαφωνίαι μεταξύ αὐτῶν δέν ἀναιροῦν τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητά των. Ὡς ἐκ τούτου, ἀξιολογοῦμεν, ὅτι αἱ καταβαλλόμεναι προσπάθειαι γεφυρώσεως τῶν μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν διαφορῶν δέν εἶναι προσπάθειαι ἐπιτεύξεως τῆς ἤδη ὑφισταμένης ἀδιασαλεύτου ἑνότητος, ἀλλά προσπάθειαι περαιτέρω ἐμβαθύνσεως καί ἑδραιώσεως αὐτῆς, ὡς καί ἐπιτεύξεως μιᾶς ὁμοιομόρφου κατά τό ἐφικτόν ἀντιμετωπίσεως τῶν διαφόρων ἀνακυπτόντων θεμάτων.

Ἀντιθέτως, αἱ μεταξύ τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν ἑτεροδόξων συζητήσεις καί οἱ διάλογοι ἔχουσι μέν ὡς ἀπώτατον στόχον αὐτῶν τήν ἐκπλήρωσιν τῆς βουλήσεως καί ἐντολῆς τοῦ Κυρίου “ἵνα πάντες ἕν ὦσιν” (Ἰωάν. 17, 21), συμβάλλουν δέ τό γε νῦν ἔχον εἰς τήν κοινωνικήν συνεργασίαν καί εἰς τήν μαρτυρίαν τῇ ἀληθείᾳ, ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς ἀλληλοκατανοήσεως καί τῆς ἐν καιρῷ ἀποδοχῆς καί ὑπό τῶν ἑτεροδόξων τῆς μιᾶς Ὀρθοδόξου πίστεως. Δέν ἀποσκοποῦν, ὡς ἐγράφη καί ἐν Βουλγαρίᾳ καί ἀλλαχοῦ, εἰς τήν δημιουργίαν ἑνός κοινῶς ἀποδεκτοῦ «συνονθυλεύματος» δοξασιῶν. Δηλαδή, δέν ἐπιδιώκεται διά τῆς λεγομένης οἰκουμενικῆς κινήσεως ἡ ἀποδοχή μιᾶς «χριστιανικῆς συγκρητιστικῆς ὁμολογίας», ἀλλά ἡ ἐμβάθυνσις εἰς τήν Χριστιανικήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί εἰς τήν κοινωνικήν συνεργασίαν τῶν ἐπικαλουμένων τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Δέν φοβούμεθα, ὡς εἰκός, οἱ Ὀρθόδοξοι, οἱ ἔχοντες τό πλήρωμα τῆς ἀληθείας, ὅτι θά ἐπηρεασθῶμεν ἐκ τῶν ἀπόψεων τῶν ἑτεροδόξων ἀδελφῶν ἡμῶν ἐπί τῶν δογματικῶν θεμάτων. Ἀκολουθοῦμεν ἁπλῶς τήν μακράν ἐκκλησιαστικήν παράδοσιν, τήν συγκεφαλαιουμένην εἰς τήν συμβουλήν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, καί συζητοῦμεν ἄνευ χρονικοῦ περιορισμοῦ μετά τῶν ζητούντων παρ᾿ ἡμῶν καλοπροαιρέτως λόγον περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος : «Ἐν τοῖς μέν κακοθελῶς ἡμῖν μαχομένοις ἀπίστοις, ἤ κακοπίστοις, μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παυσώμεθα. Ἐν δέ τοῖς τήν ἀλήθειαν μαθεῖν βουλομένοις, τό καλόν ποιοῦντες, ἕως αἰῶνος μή ἐκκακῶμεν. Πλήν, καί πρός στηριγμόν ἡμῶν τῆς καρδίας ἐν ἀμφοτέροις χρησώμεθα» (Κλῖμαξ, Λόγος ΚΣΤ΄, περί διακρίσεως, 2,11).

Διά τῆς τακτικῆς ταύτης δέν προδίδομεν τήν Ὀρθοδοξίαν, ὡς κατηγορούμεθα, οὔτε ὑποστηρίζομεν οἰκουμενιστικάς ἀντιλήψεις, ἀλλά κηρύσσομεν πρός τούς ἑτεροδόξους καί πρός πάντας τήν Ὀρθόδοξον ἀλήθειαν.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος δογματίζει ὅτι ὁ Θεός «ἀεί μεθ᾿ ἡμῶν διαλέγεται». Ἑπομένως καί ἡμεῖς οἱ ὁποῖοι θέλομεν νά πορευώμεθα κατά τό ὑπόδειγμα Αὐτοῦ ὀφείλομεν νά διαλεγώμεθα μετά πάντων ὅσων ἐπιθυμοῦν καί θέλουν νά ἀκούσουν τάς ἀπόψεις, τάς πεποιθήσεις, τήν πίστιν καί τά δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας. Ἐάν παύσωμεν νά διαλεγώμεθα μετ᾿ αὐτῶν, παρακούομεν τήν ἐντολήν τοῦ Θεοῦ ὅπως μαθητεύωμεν πάντα τά ἔθνη (πρβλ. Ματθ. κη΄, 19).

Ἔχομεν δι᾿ ἐλπίδος ὅτι ἡ Ἁγιωτάτη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας ὑπό τήν Ὑμετέραν πεπνυμένην καθοδήγησιν, Μακαριώτατε, θά συμμετέχῃ, κατά παράδοσιν καί πανορθόδοξον ἐν Διασκέψεσιν ἀπόφασιν, εἰς τούς διορθοδόξους καί διαχριστιανικούς διαλόγους καί θά συμβάλλῃ διά τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς εἰς τήν διάδοσιν τῆς ἀκραιφνοῦς καί σωτηριώδους Ὀρθοδόξου πίστεως, ἀκόμη δέ καί ὅτι οἱ πιστοί Ὑμῶν διά τοῦ ζήλου αὐτῶν θά συμβάλλουν εἰς τήν ἀποφυγήν τυχόν παρεκκλίσεων ἀπό τοῦ πατροπαραδότου καί σωτηριώδους δόγματος…».

(ΠΗΓΗ : Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης πρός τόν νέο Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεόφυτο, http://fanarion.blogspot.gr)

4) 22-09-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος γιά τήν προετοιμαζομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο»

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου μετά τό Συλλείτουργο μέ τόν Πατριάρχη Βουλγαρία Νεόφυτο στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου

«… Ἐκφράζοντες καί πάλιν τήν εἰλικρινή χαράν ἡμῶν διά τήν ἐν ταῖς αὐλαῖς ταύταις παρουσίαν τῆς Ὑμετέρας θεοτιμήτου Μακαριότητος, ἀλλά καί διά τήν εὐοίωνον προοπτικήν τῆς ἐν τῷ μέλλοντι πορείας τῆς πολλά τά δυσάρεστα ὑποστάσης κατά καιρούς καί ἐν τοῖς ἐσχάτοις τούτοις χρόνοις Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου κατά Βουλγαρίαν Ἐκκλησίας, καί τῆς συμπορείας αὐτῆς μετά τοῦ Ἱεροῦ τούτου Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας ἐν πᾶσι τοῖς μείζοσι ζητήμασι, τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τόν σύγχρονον κόσμον καί τόν ταλαίπωρον ἄνθρωπον, ὡς καί ἐν τῇ τελικῇ προετοιμασίᾳ καί συγκλήσει τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἡνωμένοι δέ πάντοτε ἐν τῇ κοινῇ πατροπαραδότῳ πίστει, εὐχόμεθα ἵνα, ταῖς πρεσβείαις τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, τῆς Ἁγίας Κυριακῆς καί τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Ρίλας, ἀξιωθῶμεν νά καταστῶμεν μέτοχοι τῆς ἀφθάρτου Βασιλείας, ἀπολαμβάνοντες τήν ἀδιάλειπτον χαράν τῆς θέας τοῦ ἀπροσίτου φωτός τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου ἐν τῷ ποθητῷ Παραδείσῳ…».

(ΠΗΓΗ : Μήνυμα ἑνότητας ἀπό τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη καί τόν Πατριάρχη Βουλγαρίας (ΦΩΤΟ), https://www.vimaorthodoxias.gr)

5) 22-09-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος γιά τήν συνύπαρξη τῶν διαφορετικῶν καί τόν διαχριστιανικό καί διαθρησκειακό διάλογο

Ἀποσπάσματα ἀπό την ὁμιλία τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατὰ τὴν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ἁγ. Τριάδος Χάλκης Συναυλίαν Τούρκων καὶ Ἑλλήνων Καλλιτεχνῶν.

«… Ἡνώθησαν οἱ καλλιτέχναι μας, διὰ νὰ στείλωμεν ἀπὸ κοινοῦ πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τὸ μήνυμα ὅτι μόνον τρόπον καὶ μόνον μέσον διὰ τὴν εὐτυχίαν καὶ τὴν εὐημερίαν τοῦ κόσμου, ἀποτελεῖ ἡ συνεννόησις καὶ ἡ συνεργασία τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν, ἐν πνεύματι καὶ διαθέσει ἀλληλοκατανοήσεως καὶ καταλλαγῆς, ἐν πνεύματι ἀγάπης καὶ διαλόγου καλῆς θελήσεως. Διὰ νὰ στείλωμεν ἐντεῦθεν τὸ μήνυμα, ὅτι ἡ συνύπαρξις τῶν διαφορετικῶν δὲν εἶναι ἁπλῶς δυνατὴ ἀλλὰ καὶ ἀναγκαία, διὰ τὸ κοινὸν συμφέρον. Αἱ προσπάθειαι ἐπιλύσεως τῶν διαφορῶν δι᾽ ἐμφυλίων συγκρούσεων καὶ πολέμων εἰς τὸ ὄνομα τῆς θρησκείας, διὰ διωγμῶν καὶ ἐθνοκαθάρσεων, ἀποτυγχάνουν καὶ θὰ ἀποτυγχάνουν πάντοτε, καθιστῶσαι τοὺς ἀνθρώπους περισσότερον δυστυχεῖς.

Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀγωνίζεται πάσῃ δυνάμει διὰ τὴν ἐμπέδωσιν τῆς καταλλαγῆς καὶ τῆς συνεργασίας μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἰδιαιτέρως τῶν γειτόνων λαῶν, καλλιεργεῖ αὐτὴν διὰ τῶν διαχριστιανικῶν καὶ διαθρησκειακῶν διαλόγων, καὶ χαιρετίζει ὁλοθύμως πᾶσαν προσπάθειαν, ὁθενδήποτε προερχομένην καὶ συμβάλλουσαν εἰς τὸν αὐτὸν σκοπόν…».

(ΠΗΓΗ : Πλῆθος κόσμου στήν Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης γιά τή συναυλία Ἑλληνοτουρκικῆς φιλίας, http://fanarion.blogspot.gr)

6) 30-10-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος πρός τήν 10^η Γενική Συνέλευση τοῦ «Π.Σ.Ε.» στό Μπουσάν τῆς Νοτίου Κορέας : «Ὀφείλουμε νά ἐργαστοῦμε γιά τήν ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν»

«Ἡ δέσμευση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στό ὅραμα τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν πάντοτε ἦταν ἀκλόνητη», τόνισε σέ μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του πρός τούς συνέδρους τῆς 10^ης Γενικῆς Συνελεύσεως ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Τό μήνυμά του μεταδόθηκε κατά τήν ἔναρξη τῆς πρώτης Συνεδρίας, στήν ὁποία παρέστη πλῆθος ἐπισήμων τῆς φιλοξενούσας χώρας καί ὅλες οἱ ἀντιπροσωπεῖες, πού συμμετέχουν ὡς μέλη ἤ παρατηρητές στίς ἐργασίες τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως.

Ὁ Πατριάρχης ἐπισήμανε ὅτι τό θέμα τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως περιλαμβάνει «σκοπό, προοπτική καί προσευχή».

«Περιλαμβάνει τόν στόχο μας στήν οἰκουμενική δραστηριότητα, τήν στάση μας στήν οἰκουμενική δράση, ἀλλά καί τή θεϊκή εὐλογία γιά τήν οἰκουμενική ἑνότητα», ἀνέφερε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καί ὑπογράμμισε ὅτι ἡ δικαιοσύνη καί ἡ εἰρήνη πρέπει νά συνοδεύουν κάθε δράση, πού πραγματοποιεῖται. Ὑπενθυμίζοντας ὅτι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσευχόμαστε γιά τήν ἑνότητα ὅλων, εὐχήθηκε τήν εἰρηνική ἐπανένωση τῆς Κορεατικῆς χερσονήσου, ἀλλά καί γιά τούς χριστιανούς, πού ἀγωνίζονται γιά τήν εἰρήνη καί τή δικαιοσύνη στή Μέση Ἀνατολή.

Πρόσθεσε ὅτι ἡ δικαιοσύνη καί ἡ εἰρήνη – πού ἀποτελοῦν τόν πυρήνα τοῦ θέματος τῆς 10^ης Γ.Σ. – φανερώνουν τήν εὐθύνη καί τήν σοβαρότητα, πού θά πρέπει ὅλοι νά δείξουν ἐνώπιον τῶν κρισίμων προβλημάτων παγκόσμιας σημασίας, ὅπως εἶναι ἡ οἰκονομία καί ἡ οἰκολογία. «Δέν ὑπάρχει ἄνετος τρόπος, γιά νά κάθεσαι στό Σταυρό», εἶπε ὁ Πατριάρχης καί, ἀπευθυνόμενος στούς συνέδρους, τόνισε πώς δέν μποροῦμε νά παραμένουμε ἀπαθεῖς θεατές σέ ἕναν κόσμο, πού χαρακτηρίζεται ἀπό κοινωνική ἀδικία καί ὑποφέρει ἀπό δοκιμασίες καί καταπίεση.

Ὁ Πατριάρχης σημείωσε ὅτι εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ἐργαστοῦμε πρός τήν ὁρατή ἑνότητα, τονίζοντας ὅτι οἱ προσπάθειες ὅλων εἶναι μόνο τά ὄργανα, πού ὑπηρετοῦν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, πού ἀποτελεῖ τό μεγαλύτερο ὅραμα τοῦ οἰκουμενικοῦ κινήματος.

Ὁλοκληρώνοντας, εὐχήθηκε, μεταξύ ἄλλων, νά ὑπάρξει μεγαλύτερη κοινή μαρτυρία στόν κόσμο καί νά ἐνισχυθοῦν οἱ σχέσεις τοῦ «Π.Σ.Ε.» μέ τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία, ἀλλά καί ὅ,τι ἄλλο προωθεῖ τήν χριστιανική ἑνότητα καί τόν διαθρησκειακό διάλογο.

Στή Γενική Συνέλευση τοῦ «Π.Σ.Ε.» συμμετεῖχε ἀντιπροσωπεία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὑπό τόν Μητροπολίτη Σασίμων Γεννάδιο, ἐνῶ παρίστατο ὁ ἐπιχώριος Μητροπολίτης Κορέας Ἀμβρόσιος. Στήν ἀντιπροσωπεία συμμετεῖχαν ὁ Μητροπολίτης Προύσης Ἐλπιδοφόρος, ὁ Ἐπίσκοπος Πατάρων Ἰωσήφ, ὁ Τριτεύων Πατριαρχικός Διάκονος Θεόδωρος Mεϊμάρης, διδάκτωρ Θεολογίας, ὁ Πρωτ. Ἐμμανουήλ Κλάψης, Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Βοστώνης, ὁ Πρωτ. Χρυσόστομος Νάσσης, ὁ Πρωτ. Ντάνιελ Νά, ὁ Πρεσβ. Ἀλέξανδρος Χάν, ὁ Πρεσβ. Κωνσταντῖνος Κενανίδης, ἡ μοναχή Ἀγάθη Πάικ, ἡ Καθηγήτρια στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. Δήμητρα Κούκουρα, ὁ Δρ Πέρυ Χαμάλης, ἐπίκουρος Καθηγητής Θρησκευτικῶν Σπουδῶν, ὁ Δρ Λουκᾶς Ἀνδριανός καί ἡ κ. Ἐμμανουέλλα Λαρεντζάκη, ἀπό την Ὀρθόδοξη Ἀκαδημία Κρήτης, ἡ Δρ Ξανθή Μόρφη καί ἡ κυρία Ἰόλη Κιμιατζῆ.

(ΠΗΓΗ : https://entoytwnika1.blogspot.com)

7) 18-11-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Ἀπαραίτητη ἡ συνεργασία ὅλων γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν ζητημάτων, πού σχετίζονται μέ τήν Χριστιανική Ἀνθρωπολογία» (VIDEO)

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, σέ μήνυμά του πρός τούς διοργανωτές καί συμμετέχοντες στό Διεθνές Ἐπιστημονικό Συνέδριο, πού πραγματοποιήθηκε μεταξύ 17 καί 19 Νοεμβρίου 2013 στό Μίνσκ τῆς Λευκορωσίας, μέ θέμα «Ἡ Χριστιανική Ἀνθρωπολογία ἐνώπιον τῶν προσκλήσεων τῆς Νεωτερικότητας», ἐπεσήμανε τήν ἀνάγκη τῆς συνεργασίας μεταξύ τῶν ἐκπροσώπων τῶν Χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν, τῶν μονοθεϊστικῶν (Ἀβραμιτικῶν) Θρησκειῶν καί τῶν πολιτικῶν καί ἐπιστημονικῶν ταγῶν γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν προκλήσεων τῆς σημερινῆς ἐποχῆς, πού θέτουν σέ ἀμφισβήτηση βασικές παραμέτρους τῆς Χριστιανικῆς Ἀνθρωπολογίας. Ὁ Πατριάρχης ἀνεφέρθη ὅλως ἰδιαιτέρως στή σημασία τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου τῆς Ὀρθόδοξης μέ τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία καί τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ διαλόγου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μέ τό Ἰσλάμ καί τόν Ἰουδαϊσμό.

Συνδιοργανωτές τοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου ἦταν τό Ἰνστιτοῦτο Διαθρησκειακοῦ καί Διομολογιακοῦ Διαλόγου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Λευκορωσίας (Πατριαρχεῖο Μόσχας), τό Ποντιφικό Συμβούλιο γιά τήν Προώθηση τῆς Χριστιανικῆς Ἑνότητας καί τό Χριστιανικό Ἐκπαιδευτικό Κέντρο τῶν Ἁγίων Μεθοδίου καί Κυρίλλου.

Τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν κήρυξε ὁ Μητροπολίτης Μίνσκ καί πάσης Λευκορωσίας Φιλάρετος. Μήνυμα τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου μετέφερε πρός τούς συνέδρους ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Claudio Gugerotti, Ἀποστολικός Νούντσιος τοῦ Βατικανοῦ στήν Λευκορωσία. Χαιρετισμό ἀπέστειλαν ἐπίσης ὁ Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ἰλαρίων, Πρόεδρος τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου, οἱ Καρδινάλιοι Kurt Koch, Πρόεδρος τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου γιά τήν προώθηση τῆς Χριστιανικῆς Ἑνότητας, καί Peter Erdö, Ἀρχιεπίσκοπος Βουδαπέστης καί Πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου τῶν Εὐρωπαϊκῶν Ἐπισκοπικῶν Συνελεύσεων τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας. Τήν συνάντηση χαιρέτησαν αὐτοπροσώπως ὁ Ρωμαιοκαθολικός Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Μίνσκ Tadeusz Kondrusiewicz, ὁ ἐκ τοῦ Ἀζερμπαϊτζᾶν προερχόμενος Σεΐχης Allahshukur Pashazada, ἐπικεφαλῆς τῆς Μουσουλμανικῆς Διοίκησης τοῦ Καυκάσου, ὁ Μουφτής Abu-Bekir Shabanovich, Πρόεδρος τῆς Μουσουλμανικῆς Ἕνωσης τῆς Λευκορωσίας, ὁ Ἀρχιραβίνος Abraham Benenson, ὁ Victor Krutko, Πρόεδρος τῆς Ἕνωσης τῶν Εὐαγγελικῶν Βαπτιστῶν, καί ἐκπρόσωποι τῶν Διπλωματικῶν Ἀρχῶν τῆς χώρας. Ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο προσκλήθηκε καί παρέστη ὁ Τριτεύων τῶν Πατριαρχικῶν Διακόνων Θεόδωρος Μεϊμάρης, Διδάκτωρ Θεολογίας.

Μεταξύ τῶν ὁμιλητῶν ἦταν καί ἐκπρόσωποι τοῦ Ἰσλάμ καί τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ. Ἐπικεφαλῆς τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἀντιπροσωπείας ἦταν ὁ Καρδινάλιος Francesco Coccopalmerio, Πρόεδρος τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου περί τῶν Νομοκανονικῶν Κειμένων.

Στό περιθώριο τῶν ἐργασιῶν παρουσιάστηκε τό ἐκδοθέν Ρωσοορθόδοξο-Ρωμαιοκαθολικό Λεξικό, πού ἐπιμελήθηκαν τά Ἰδρύματα “Pro Oriente” καί ”Russian Orthodoxy Foundation”.

(ΠΗΓΗ : https://entoytwnika1.blogspot.com/2013/11/video_19.html)

8) 30-11-2013 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : «Αἰσθανόμεθα ἐντόνως τήν ἀδελφικήν ἀγάπην τοῦ … Ἁγιωτάτου πεφιλημένου ἀδελφοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου…»

Χαιρετισμός Πατριάρχου Βαρθολομαίου πρός τήν ἀντιπροσωπεία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης ἐπί τῇ Θρονικῇ Ἑορτῇ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου

«Σεβασμιώτατε καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ Καρδινάλιε κύριε Kurt Koch, Πρόεδρε τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου ἐπί τῆς προωθήσεως τῆς ἑνότητος τῶν χριστιανῶν, καί

Λοιπά μέλη τῆς τιμίας Ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης,

Τιμιώτατοι ἐκπρόσωποι τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος τοῦ ἀδελφοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου,

Ἰδού ἐφέστηκε καί ἐφέτος ἡ μεγάλη ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀδελφοῦ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, τήν ὁποίαν ἀπό δεκαετιῶν ἑορτάζομεν ἀπό κοινοῦ διά τῆς συμμετοχῆς προσφιλῶν ἐκπροσώπων ἐκ Ρώμης. Ἑορτάζοντες σήμερον τήν ἱεράν μνήμην τοῦ προστάτου ἡμῶν Ἁγίου, ἐκφράζομεν ἐν δοξολογίᾳ τοῦ Ὀνόματος τοῦ Κυρίου τήν χαράν ἡμῶν, διότι διά τῶν εὐχῶν καί τῆς πρεσβείας αὐτοῦ ἠνδρώθη ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἐμεγαλύνθη, ἐδιώχθη καί ἐπέζησε, καί ὑπάρχει ζῶσα καί μαρτυροῦσα τῇ ἀληθείᾳ μέχρι σήμερον. Ἡ μικρά ζύμη τῶν ὀλίγων πρώτων πιστῶν διά τῆς ἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐζύμωσε πλῆθος προσώπων καί λαῶν καί ἐκαλλιέργησεν εἰς βάθος καί πλάτος, εἰς βορρᾶν καί νότον, εἰς ἀνατολήν καί δύσιν, τό φύραμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μαρτυρίας, ἀληθείας καί παραδόσεως.

Ἐν τοιαύτῃ ἀτμοσφαίρᾳ χαρᾶς καί εὐγνωμοσύνης εὑρισκόμενοι, αἰσθανόμεθα ἐντόνως τήν ἀδελφικήν ἀγάπην τοῦ ἀποστολέως Ὑμῶν, Σεβασμιώτατε, Ἁγιωτάτου πεφιλημένου ἀδελφοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, καί εὐχαριστοῦμεν ὑμῖν ὅλως ἰδιαιτέρως, διότι προσήλθετε ἵνα συνεορτάσητε καί συγχαρῆτε μετά πάντων ἡμῶν.

Ἰδιαιτέρως, ἐκφράζομεν τήν χαράν καί εὐφροσύνην καί τήν ἐν ἐλπίσι χρησταῖς προσδοκίαν ἡμῶν καί τοῦ καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὅτι ἡ ἐκλογή καί κατάστασις εἰς τόν Θρόνον τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Φραγκίσκου, εἰς διαδοχήν τοῦ πολιοῦ ἐν σοφίᾳ καί συνέσει μύστου τῆς θεολογίας καί τῶν γραμμάτων, Πάπα Βενεδίκτου τοῦ ΙϚ΄, θά ἀποτελέσῃ νέον ἔναυσμα διά τήν ἀπό κοινοῦ πορείαν τῶν δύο Ἐκκλησιῶν ἡμῶν πρός τόν κόσμον, ἵνα ἀναλάβωμεν κοινωνικάς καί ἠθικάς πρωτοβουλίας, εἰς ἀνακούφισιν τοῦ πάσχοντος ὑπό παντοειδῶν κρίσεων ἐπί τῆς παγκοσμίου σκηνῆς ἀνθρώπου. Τάς προσδοκίας καί τά αἰσθήματα ἡμῶν ταῦτα ἐξεφράσαμεν ἤδη πρός τήν Αὐτοῦ Ἁγιότητα κατά τήν ἡμέραν τῆς ἐνθρονίσεως Αὐτῆς, διαδηλώσαντες τήν προθυμίαν καί ἑτοιμότητα ἡμῶν εἰς συνεργασίαν εἰς πάντας τούς τομεῖς.

Ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, διαδόχους τῶν ὁποίων κατέστησεν ἡμᾶς ἡ Χάρις τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ, ἀποτελεῖ, ἐξ ἑτέρου, πηγήν παραμυθίας ἐν ταῖς θλίψεσι καί ταῖς δοκιμασίαις τοῦ βίου, ἀλλά καί ἀφορμήν ἐντονωτέρας περισκέψεως καί ἐνδοσκοπήσεως, ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς εὐκρινεστέρας ἀντιλήψεως καί ἐν πνευματικῇ νηφαλιότητι ἐκτιμήσεως τῶν περί τήν ποιμαντικήν, ἐκκλησιαστικήν καί ἐν γένει ὀφειλετικήν εὐθύνην ἐν τῷ συγχρόνῳ παγκοσμίῳ γίγνεσθαι τῆς Ἐκκλησίας πραγμάτων. 

Ἐνώπιον τῆς εὐθύνης ἡμῶν ταύτης, τά ἀδελφικά ἡμῶν αἰσθήματα διαποτίζει ποιά τις θλίψις, προερχομένη ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι δέν ἔχομεν κατορθώσει ἀκόμη νά ἐσθίωμεν ἐκ τοῦ ἑνός Ἄρτου καί νά πίνωμεν ἐκ τοῦ ἑνός Ἁγίου Ποτηρίου, ἵνα, κατά τόν Ἀπόστολον, ἕν σῶμα οἱ πολλοί ὦμεν. (πρβλ. Α΄ Κορ. ι΄, 17). Εἰλικρινῶς, βιοῦμεν ὀντολογικῶς καί ὑπαρξιακῶς ἐντόνως τήν λύπην τοῦ πνευματικοῦ τούτου χωρισμοῦ, ὡς τοῦ πλέον ἐπωδύνου παντός ἄλλου χωρισμοῦ.

Πρός ὑπέρβασιν τῶν ἐν προκειμένῳ δυσχερειῶν καί ἐπίτευξιν τῆς ποθητῆς ἑνότητος τῶν πάντων ἐν Χριστῷ, ἀφ᾿ ἑνός μέν προσευχόμεθα ἐκ βαθέων πρός τόν Θεόν, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ διεξάγομεν ἐν ἀμοιβαίᾳ εἰλικρινείᾳ διάλογον ἀγάπης καί ἀληθείας, ἤτοι τόν Θεολογικόν μεταξύ ἡμῶν Διάλογον. Θεωροῦμεν ἐξόχως σημαντικήν καί ἀποφασιστικήν διά πολλά, τήν ἀρχομένην νέαν διαλογικήν περίοδον, τήν ὁποίαν καλούμεθα νά ἀξιοποιήσωμεν ἀγαπητικῶς, καί «ἐν τῇ ὑπακοῇ τῆς ἀληθείας διά Πνεύματος εἰς φιλαδελφίαν ἀνυπόκριτον» (Α΄ Πέτρ. α΄, 22). Διό καί κρίνομεν ὡς ἀπολύτως ἀναγκαίαν τήν ἀποφυγήν πάσης ἐνεργείας καί ἀποφάσεως, ἡ ὁποία θά ἠμποροῦσε νά ἐκληφθῇ ὡς πρόσκομμα κατά τούς ἐσχάτους τούτους καιρούς. Ἀντιθέτως, θεωροῦμεν σκόπιμον τήν ἐπιδίωξιν παραλλήλων δραστηριοτήτων ἐπί διαφόρων ἐπιπέδων, ὑποστηρικτικῶν τόσον τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου ὅσον καί τῆς εὐρυτέρας κοινωνικῆς ἀποστολῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Ἤδη ὁ Ἁγιώτατος ἀδελφός Πάπας Φραγκῖσκος καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης ἔχομεν ἀνταλλάξει ἐπί τῶν θεμάτων τούτων ἀπόψεις καί ἐκτιμήσεις κατά τήν συνάντησιν ἡμῶν ἐν Ρώμῃ καί ἤδη ὡς πρώτην κίνησιν ἐξόδου ἡμῶν πρός τόν κόσμον, πρός ἐπιμαρτύρησιν τῆς θελήσεως καί ἐντάσεως τῶν προσπαθειῶν πρός χριστιανικήν καί εἰρηναίαν καταλλαγήν, προγραμματίζομεν τήν συνάντησιν ἡμῶν εἰς Ἱεροσόλυμα, πρός διαδήλωσιν τῆς κοινῆς βουλήσεώς μας νά προχωρήσωμεν ἐπί τῆς χαραχθείσης γραμμῆς τῶν προκατόχων ἡμῶν, κατά τό ἐπί θύραις σωτήριον ἔτος, κατά τό ὁποῖον συμπληροῦται πεντηκονταετία ὅλη ἀπό τῆς εἰς τόν ἴδιον χῶρον, ὅπου ἐβάδισαν οἱ ἄχραντοι πόδες τοῦ Κυρίου, συναντήσεως τῶν δύο μεγάλων συγχρόνων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν, τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου καί τοῦ Πάπα Παύλου τοῦ  Στ΄, οἱ ὁποῖοι ἔταμον νέας ἱστορικάς ὁδούς, ἵνα καί ἡμεῖς τιμήσωμεν τήν ἐπέτειον καί διαλεχθῶμεν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ, ἐπαφιέμενοι τά περαιτέρω εἰς τήν θέλησιν τοῦ Κυρίου.

Θά συναντηθῶμεν, πρός τούτοις, οἱ δύο ἐκκλησιαστικοί καί πνευματικοί ἡγέται, ἵνα ἀπευθύνωμεν ἔκκλησιν καί πρόσκλησιν πρός πάντας ἀνθρώπους, ἀνεξαρτήτως πίστεως καί ἀρετῆς, εἰς διάλογον, μέ ἀπώτερον τελικόν σκοπόν νά γνωρίσουν τήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν καί νά γευθοῦν τῆς μεγάλης ἀπολαύσεως, τήν ὁποίαν συνεπάγεται ἡ γνωριμία αὐτῶν μετά τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο δύναται νά ἐπιτευχθῇ μόνον διά τῆς ἀντικαταστάσεως τῆς ἐντός τῶν καρδιῶν διαιρέσεως ἀπ᾿ ἀλλήλων, καί διά τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος ἡμῶν μετά πάντων, ἡ ὁποία εἶναι ἀληθῶς τό πλήρωμα τῆς ἀγάπης καί τῆς χαρᾶς.

Ὡς χριστιανοί, πιστεύοντες εἰς τήν διαβεβαίωσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὅτι ὁ Πατήρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος μεριμνᾷ διά τήν κάλυψιν τῶν ἀναγκῶν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ὁδηγούμεθα εἰς τό συμπέρασμα ὅτι ἡ σημερινή κρίσις, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἀπομακρύνσεως τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τῆς εἰς τόν Θεόν πίστεως καί ἀπό τῆς τηρήσεως τῶν θείων ἐντολῶν. 

Ὅθεν, ὑπάρχει κατεπείγουσα ἀνάγκη ἐπιστρατεύσεως τῶν δυνάμεων ἡμῶν, διά νά ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν τῶν κοινωνιῶν ἐπί τοῦ ὅτι διά νά ἀντιμετωπισθῇ ἡ κρίσις πρέπει ἀπαραιτήτως νά “ἠθικοποιηθοῦν” αἱ μεταξύ ἡμῶν σχέσεις, συμφώνως πρός τάς ἐπιταγάς τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου. Μία δέ τῶν βασικωτέρων εὐαγγελικῶν ἠθικῶν ἀρχῶν εἶναι ἡ ἀποφυγή τῆς πλεονεξίας «ἥτις ἐστίν εἰδωλολατρία» (Κολ. γ΄, 6). Ἡ πλεονεξία, ἤτοι ἡ ἐπιθυμία τοῦ ἀποκτῆσαι καί ἔχειν περισσότερα τῶν ἤδη κατεχομένων, ὅταν μάλιστα ἐκδηλῶται ὡς ἀδίστακτος περιφρόνησις τῶν ἠθικῶν φραγμῶν, γίνεται ἡ αἰτία καί προκαλεῖ τάς κοινωνικάς κρίσεις, ὡς καί τήν σήμερον ἀντιμετωπιζομένην. Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, διά τῆς γνωστῆς παραβολῆς τοῦ πλουσίου, ὑπομιμνήσκει εἰς ὅλους τό ὑπό τοῦ ὑμνογράφου ποιητικῶς ἐκφραζόμενον «οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα, ἐπελθών γάρ ὁ θάνατος ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται». 

Πέραν, λοιπόν, τῆς καθαρῶς θεολογικῆς πλευρᾶς, ὁ διάλογος καί αἱ ἐπικοινωνίαι εἶναι ἀπαραίτητοι διά τήν ἀνεύρεσιν καί καθιέρωσιν τῶν ἀποτελεσματικωτέρων κανόνων τῆς ὑγιοῦς καί ὠφελίμου δι᾿ ὅλους ζωῆς. Ἰδιαιτέρως, εὔκαιρον εἶναι νά ἐπισημανθῇ ὅτι διά τήν βελτίωσιν τῶν σχέσεων τῶν χριστιανῶν μεταξύ των, ἀνάγκη εἶναι νά διεξάγωνται διάλογοι. Διότι, κατά τήν διάρκειαν τῶν προηγηθέντων αἰώνων, φθόνῳ τοῦ διαβόλου οἱ χριστιανοί διεσπάσθημεν, καί τινες ἐξ αὐτῶν συνέπηξαν ὁμάδας τάς ὁποίας ἀπεκάλεσαν Ἐκκλησίας,  ἀνατρέποντες οὕτω τήν διακεκηρυγμένην διά τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως πίστιν ἡμῶν εἰς τήν μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Προσεπάθησαν νά διατηρήσουν τήν ἀνεξαρτησίαν τῆς ὁμάδος εἰς τήν ὁποίαν ἕκαστος ἀνῆκε διά ποικίλων ἐπιχειρημάτων. Συνεσωρεύθησαν οὕτω πλήθη ἐπιχειρημάτων, διά τῶν ὁποίων ἐπιχειρεῖται νά δικαιολογηθῇ ἡ διαιώνισις τῆς διαιρέσεως, παρά τήν ἐπιθυμίαν τοῦ Κυρίου «ἵνα ὦσιν ἕν» πάντες οἱ εἰς Αὐτόν πιστεύοντες. Κατά τό ἀπώτερον δέ παρελθόν αἱ συζητήσεις μεταξύ τῶν ἀντιπροσωπειῶν τῶν διαφόρων χριστιανικῶν ὁμάδων, αἱ ὁποῖαι ἐθεώρουν ἑαυτάς ὡς γνησίας Ἐκκλησίας κατεχούσας τήν ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ, ἀπηρτίζοντο, δύναταί τις εἰπεῖν, ὑπό μονολόγων, διά τῶν ὁποίων ἑκάστη πλευρά ἐξέθετε τάς ἑαυτῆς θέσεις καί τήν ὑπέρ αὐτῶν ἐπιχειρηματολογίαν της. Σήμερον αἱ θέσεις ἑκάστης πλευρᾶς ἔχουν ἀποσαφηνισθῆ, ἀλλά αἱ περί τῆς ὀρθότητος αὐτῶν ἀπόψεις δέν συμπίπτουν, καί ἡ διαίρεσις, ὡς ἐκ τούτου, συνεχίζεται. Ἔχομεν ἑπομένως καθῆκον νά συνεχίσωμεν τόν διάλογον καί τήν εἰς βάθος ἔρευναν, μέχρις ὅτου διαπιστώσωμεν καί συμπέσωμεν ἐπί τῆς διδασκαλίας τοῦ Κυρίου καί τῶν Ἀποστόλων, ὡς ἐβιώθη καί ἐμαρτυρήθη αὕτη ὑπό τῆς κοινῆς Πατερικῆς Θεολογίας τῆς ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας.

Ὁ διάλογος ἀπεδείχθη ὡς ὁ μόνος κατάλληλος καί ἀσφαλής τρόπος ἐπικοινωνίας. Τήν διαπίστωσιν ταύτην ὀφείλομεν ἡ Αὐτοῦ Ἁγιότης ὁ Πάπας καί ἡμεῖς ἵνα διακηρύξωμεν κατά τήν προγραμματιζομένην συνάντησιν ἡμῶν ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ καί νά καλέσωμεν πάντας εἰς διάλογον, τόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἐχρησιμοποίησε καί χρησιμοποιεῖ διά νά μεταδώσῃ εἰς ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους τήν ἀλήθειαν. 

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κύριε Κurt Koch,

Ἡ προσπάθεια ἡμῶν διά τήν ἀνάπτυξιν τῶν διαλόγων εἶναι, ὡς γίνεται φανερόν ἐκ τῶν λεχθέντων, προσπάθεια κατατείνουσα ἐν τελευταίῳ σταδίῳ εἰς τήν γνωριμίαν τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ προσώπου Αὐτοῦ. Διέρχεται ὅμως ἀπό τά προηγούμενα στάδια τῆς γνωριμίας καί τῆς ἀγάπης τῶν συνανθρώπων μας, τῆς ἀνευρέσεως κοινῶν σημείων ἐπαφῆς καί ἐπικοινωνίας μετ᾿ αὐτῶν, ὡς μαρτυρεῖ καί ὁ Ἀπόστολος, ὁ ὁποῖος τοῖς πᾶσι γέγονε τά πάντα, ἵνα πάντως τινάς σώσῃ (πρβλ. Α΄ Κορ. θ΄, 22-23).

Οὕτω φρονοῦντες καί σκεπτόμενοι, ἔχομεν σύμβουλον ἡμῶν τόν Ἅγιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος, προτρεπόμενον ὅπως ἕως αἰῶνος μή ἀποκάμωμεν, διαλεγόμενοι μετά τῶν καλοπίστως ζητούντων παρ᾿ ἡμῶν λόγον περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος (Λόγος ΚΣΤ΄, 2,11). Ὑπόδειγμα δέ ἡμῶν ἔχομεν τόν ἑορταζόμενον Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν, Πέτρον τόν Πρωτοκορυφαῖον καί πάντας τούς ἁγίους Ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι εὐτόλμως διελέχθησαν μέχρι μαρτυρίου τῆς ζωῆς αὐτῶν μετά τῶν εἰδωλολατρῶν καί μετά πάντων τῶν ἄλλα φρονούντων, καί ἐκάλεσαν αὐτούς εἰς ἐπίγνωσιν τοῦ Χριστοῦ καί ἐν πολλοῖς τό ἐπέτυχον. 

Δηλοῦμεν ἅπαξ ἔτι καί κατά τήν ἐπίσημον ταύτην στιγμήν, ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἐπιθυμεῖ καί ἐπιδιώκει τόν διάλογον μετά πάντων, ὁμοδόξων καί ἑτεροδόξων χριστιανῶν, ὁμοπίστων καί ἀλλοπίστων συνανθρώπων, ἵνα κατ᾿ ἀρχήν γνωρισθῶμεν καί ἀναπτύξωμεν εἰρηνικάς σχέσεις, ὥστε νά κατορθωθῇ ἡ πολυπόθητος εἰρηνική συμβίωσις τῶν ἀνθρώπων. 

Ὡς πρός τόν Θεολογικόν Διάλογον μετά τῆς σεβασμίας καί προσφιλοῦς Ἐκκλησίας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης ἔχομεν τήν ἐπιθυμίαν καί προσπαθοῦμεν τό ἐφ᾿ ἡμῖν ἵνα συνεχισθῇ οὗτος, αἰρομένων τῶν τυχόν παρεμβαλλομένων ἑκατέρωθεν καί ὑπό ἄλλων κέντρων ἐμποδίων, διά παρεμβάσεως καί τοῦ ἄρτι ἀναδειχθέντος νέου Προκαθημένου αὐτῆς τιμίου καί ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ Πάπα Φραγκίσκου, ἀσφαλῶς ἐπιθυμοῦντος τήν καλλιέργειαν τῶν καλῶν σχέσεων ἡμῶν μετ᾿ ἀλλήλων καί τήν προώθησιν τῆς συνεργασίας καί ἐν καιρῷ τῆς ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Ἀναμένομεν μετά χαρᾶς καί τιμῆς τήν ἐνταῦθα ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ, ὅταν τά καθήκοντα Αὐτοῦ ἐπιτρέψουν τοῦτο, εἴθε κατά τήν Θρονικήν ἡμῶν ἑορτήν τοῦ προσεχοῦς ἔτους.

Ἐκφράζομεν δέ καί πάλιν τήν χαράν ἡμῶν διά τό ὅτι ἡ πρό ἡμίσεος αἰῶνος γενομένη ἱστορική συνάντησις τῶν δύο προκατόχων ἀμφοτέρων ἡμῶν ἐπέφερε τήν ἀλλαγήν τοῦ κλίματος εἰς τάς μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν σχέσεις καί ἐπέτρεψε τήν ἀποκατάστασιν τῆς εἰρήνης καί τήν ἔναρξιν καί πορείαν τοῦ μεταξύ αὐτῶν διαλόγου τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθείας, καί δηλοῦμεν τήν ἑτοιμότητα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὅπως ἀνανεώσωμεν τήν ἀποφασιστικότητα τοῦ χρέους καί τῆς εὐθύνης κατά τήν προγραμματιζομένην συνάντησιν ἡμῶν, ὥστε νά συνεχίσωμεν τήν πορείαν, «μαθητεύοντες πάντα τά ἔθνη καί διδάσκοντες αὐτά τηρεῖν» πάντα ὅσα ἐνετείλατο ὁ Κύριος.

Ἐπί τούτοις, εὐχαριστοῦμεν ἅπαξ ἔτι ὁλοκαρδίως τόν ἀδελφόν Πάπαν Ρώμης Φραγκῖσκον, διότι συμμετέχει διά τῆς τιμίας Ἀντιπροσωπείας Αὐτοῦ εἰς τήν χαράν τῆς Θρονικῆς ἡμῶν Ἑορτῆς, καί ἀπευθύνομεν Αὐτῷ καί ὑμῖν τόν ἀσπασμόν τῆς ἀγάπης, καί τήν πρόσκλησιν τῆς συνεργασίας, διά τήν ἔξοδον τῆς ἀνθρωπότητος ἀπό τά ἀδιέξοδα αὐτῆς, τῶν δέ χριστιανῶν καί ἀπό τόν κατατεμαχισμόν αὐτῶν εἰς ποικίλας ὁμάδας, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ διά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων (πρβλ. Ἰωάν. ιζ΄, 21-26). Ἀμήν».

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

9) 12-12-2013 : Ἐκπαιδευτική ἐπίσκεψη τοῦ «Π.Σ.Ε.» στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο

Ὅμιλος νέων ἀσκουμένων στό «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» ἐπισκέφθηκε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο στά πλαίσια ἐκπαιδευτικοῦ προγράμματος, τό ὁποῖο ὀργανώνει τό γραφεῖο νεολαίας τοῦ «Π.Σ.Ε.». Τό πρόγραμμα αὐτό, παρέχει τήν εὐκαιρία σέ νέους ἀπό ὅλο τόν κόσμο νά ἐργασθοῦν ἐπί δώδεκα μῆνες στήν Γενεύη, σέ ἕνα ἀπό τά τμήματα τοῦ διεθνοῦς διαχριστιανικοῦ ὀργανισμοῦ. Μετά τό πέρας τοῦ ἐπιμορφωτικοῦ προγράμματος, οἱ νέοι ἐπιστρέφουν στίς χῶρες τους προκειμένου νά διακονήσουν τίς Ἐκκλησίες, ἀπό τίς ὁποῖες προέρχονται.

Τούς νέους ἀπό τήν Αἴγυπτο, Αἰθιοπία, Γερμανία, Ἑλβετία, Ἰταλία καί τήν Κορέα, δέχθηκε σέ ἀκρόαση ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθηκε στήν ἱερά ὑπόθεση τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν καί τόν ρόλο τοῦ Π.Σ.Ε., ὑπεγράμμισε τόν πρωτοποριακό καί συντονιστικό ρόλο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου σέ κάθε προσπάθεια προσέγγισης καί καταλλαγῆς τῶν Ἐκκλησιῶν καί κάλεσε τούς νέους νά θέσουν τήν πολύτιμη ἐμπειρία τους στή διάθεση τῶν Ἐκκλησιῶν τους, οἱ ὁποῖες χρειάζονται τήν ἐνεργό συμμετοχή τῆς νέας γενεᾶς, γιά νά ἀντιμετωπίσουν τίς πολλαπλές προκλήσεις τοῦ σύγχρονου κόσμου.

Τό πρόγραμμα περιελάμβανε ξενάγηση στόν Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό καί ἀναφορά τόσο στήν μακραίωνη ἱστορία τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου, ὅσο καί τήν Ὀρθόδοξη θεολογική καί λειτουργική παράδοση, ἐπίσκεψη στήν Ἱερά Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης, καθώς καί συνάντηση μέ τόν Μητροπολίτη Σασίμων Γεννάδιο, Ἀντιπρόεδρο τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Π.Σ.Ε., ὁ ὁποῖος φιλοξένησε τόν ὅμιλο στήν Ἱερά Πατριαρχική Μονή της Ζωοδόχου Πηγῆς καί συζήτησε διά μακρῶν μέ τούς νέους, ἀνταλλάσσοντας ἀπόψεις γιά τήν πρόσφατη Γενική Συνέλευση τοῦ Π.Σ.Ε. στήν Νότιο Κορέα καί ἀναφερόμενος, μέσα ἀπό την πολυετή ἐκκλησιαστική διακονία καί ἐμπειρία του, στίς προκλήσεις καί προοπτικές τῶν οἰκουμενικῶν σχέσεων σήμερα.

Οἱ νέοι ἐκκλησιάσθηκαν στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου Τζιμπαλῆ, ὅπου χοροστατοῦσε ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος.

Τόν ὅμιλο συνόδευαν ἐκτελεστικά στελέχη τοῦ τμήματος νεολαίας καί ὁ Κωνσταντινουπολίτης Γεώργιος Λαιμόπουλος, Ἀναπληρωτής Γεν. Γραμματέας τοῦ Π.Σ.Ε. καί Ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου παρά τῷ Π.Σ.Ε.

(ΠΗΓΗ : https://www.vimaorthodoxias.gr)

10) 10/12-12-2013 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στό Μονακό γιά τό 6^ο Συνέδριο τοῦ “WORLD POLICY”

Σύμφωνα μέ ἀνακοινωθέν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ἑσπέρας τῆς Τρίτης, 10^ης Δεκεμβρίου 2013, ὁ Πατριάρχης ἐτίμησε διά τῆς ὑψηλῆς Αὐτοῦ παρουσίας τήν ἐν τῷ ξενοδοχείῳ Green Park πραγματοποιηθεῖσαν παρουσίασιν τοῦ βιβλίου τοῦ Αἰδεσιμ. Χωροεπισκόπου τῶν ἐνταῦθα Συροκαθολικῶν κ. Yusuf Sağ, ὑπό τόν τίτλον : «Οἱ καρποί τοῦ Διαλόγου» (Diyaloğun Meyveleri), ὁμιλήσας καταλλήλως.

Ὁ Πατριάρχης, τήν μεσημβρίαν τῆς Πέμπτης, 12^ης Δεκεμβρίου 2013, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Ἱερολ. Διακόνου κ. Γρηγορίου Φραγκάκη, τοῦ Ἐντιμολ. Ἄρχοντος Μ. Χαρτοφύλακος κ. Παντελεήμονος Βίγκα καί τοῦ Ἐντιμ. κ. Καρόλου Ταρίνα, ὁδηγοῦ τοῦ Πατριαρχικοῦ αὐτοκινήτου, ἀνεχώρησεν ἀεροπορικῶς διά Νίκαιαν τῆς Γαλλίας, ἐκεῖθεν δέ μετέβη εἰς τό Πριγκηπᾶτον τοῦ Μονακό, ἔνθα ὁμίλησε κατά τό 6ον Συνέδριον τοῦ Ὀργανισμοῦ «World Policy».

(ΠΗΓΗ : http://confects32.rssing.com/browser.php?indx=16700942&item=212)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra