Γράφει ο Μέτοικος

“Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που δίδασκε στους Έλληνες Ορθοδόξους ότι «ο Πάπας είναι ο αντίχριστος», γιατί αυτός είναι η αιτία όλων των κακών στην Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να διαγραφεί από τους Αγίους κ.Λιάλιου;”

Διεθρόησε και άκρως ελύπησε ο κακομήχανος επίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος Λαμπρινιάδης  την κ. Δέσπω Λιάλιου*, μυκτηρισμόν και χλεύην της προσήγαγε αποκαλώντας την «ξεμωραμένη παλιόγρια», χαρακτηρισμό κατά πάντα απεχθή και απαράδεκτο που, για λόγους φιλοτιμίας η κ.Λιάλιου εικάζει ότι «μπορεί να είναι και κακοήθεια».  

Είναι λυπηρό που, η «πνευματική μητέρα» του τούρκου πολίτη Ελπιδοφόρου Λαμπρινιάδη έμαθε με οδυνηρό τρόπο πως, όσοι δίνουν μάχαιρα, μάχαιρα και λαμβάνουν και, βεβαίως, εκείνοι που κίνησαν τη φτέρνα για να πατήσουν άδολους ευεργέτες, δεν πρέπει να εκπλήσσονται εάν παθαίνουν το ίδιο απ’ όσους ευεργέτησαν.  

Χάσμα σεισμού μέγα, υπάρχει ανάμεσα στον έως και χθες αγαπημένο και εκλεκτό μαθητή και, νυν επίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο και στην «πνευματική του μητέρα» καθηγήτρια κ.Λιάλιου που τον βοήθησε «Εξ όλης της καρδίας [της] και εξ όλης της διανοίας [της] και σήμερα «μένει ενεή, τώρα δε και εντρέπεται» δια τα έργα και τις ημέρες εναντίον της Ορθοδόξου Εκκλησίας και του απόδημου Ελληνισμού, από τον κάποτε «χαρακωμένο» μαθητή της.

«Παρεκτός της αρχιεροσύνης του, όπως λένε στην Πόλη [η κ. Λιάλιου] Δοξάζει Τον Κύριο της Δόξης για τις ύβρεις τού» Ελπιδοφόρου Λαμπρινιάδη, φίλου επιστήθιου και αγαπημένου μαθητή στις κακοδοξίες του π.Βαρθολομαίου!

Σε συνέντευξή της** «η γυνή [ευθαρσώς ομίλησε] προς πάντα τον λαόν και ελάλησε προς πάσαν την πόλιν εν τη σοφία αυτής… και εσάλπισεν εν κερατίνη» ότι «αδειανός [έστι] ο αρχιερατικός σάκος του Αμερικής»! 

«Αν ο κ. Ελπιδοφόρος βγήκε αγράμματος, μαζί και υπερφίαλος,… είναι δική του ευθύνη, όπως και δική του ευθύνη ότι δεν πλούτισε το θεολογικό και εκκλησιαστικό του καταρτισμό (17 χρόνια μέσα στο Φανάρι!) και εκθέτει τη θέση του με τους απίθανους αυτοσχεδιασμούς του αδόκιμου λόγου και τις ανόητες πράξεις του και τις ενέργειες ενός φαιδρού εντυπωσιασμού, που δεν στηρίζεται πουθενά», υποστηρίζει η κ.Λιάλιου σαν να μην υπήρξε αυτή η «πνευματική του μητέρα».

Επαίρεται η κ. Δέσπω Λιάλιου δια την πνευματική σκέπη που της παρείχε ο Γέροντας της  Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κυρός Διονύσιος Ψαριανός, (στον οποίο οφείλει όλο της το ευ ζην). 

Το πρόβλημα, λοιπόν, βρίσκεται στο πως, ορθοδόξως εννοεί αυτό το «ευ ζην» η κ.Λιάλιου.

Ο ορθοδοξότατος Γέροντας της κυρός Διονύσιος άραγε δεν θα μειδιούσε αν την άκουγε να υποστηρίζει ότι, ο κακόδοξος Ελπιδοφόρος Λαμπρινιάδης «δεν πλούτισε το θεολογικό και εκκλησιαστικό του καταρτισμό [στα] (17 χρόνια [που έζησε] μέσα στο Φανάρι)»;

Δεκαεπτά χρόνια κ.Λιάλιου δίπλα στον π.Βαρθολομαίο, είναι χρόνος ικανότατος όχι μόνο τον επιρρεπή προς το κακό Ελπιδοφόρο Λαμπρινιάδη να κάνουν δυσσεβή και αιρετίζοντα, αλλά αν ο καθημερινός σταλαγμός κακοπραξίας και κακοδοξίας από τον π.Βαρθολομαίο ήταν σταγόνες νερού, θα είχαν αλλοιώσει ακόμη και μαρμάρινο σκαλοπάτι!

Θα συμφωνούσε με την κ.Λιάλιου ο πνευματικός της πατέρας κυρός Διονύσιος εάν την άκουγε να υποστηρίζει ότι: «Όλοι οι Ορθόδοξοι είμαστε Πατριαρχείο, αν δεν είμαστε Πατριαρχείο δεν είμαστε Ορθόδοξοι, είμαστε κάτι άλλο, παραπαίουμε. Και εννοώ [συνεχίζει απτόητη η κ.Λιάλιου] και τα Παλαίφατα και τα νεότερα και η Αρχιεπισκοπή Κύπρου και οι νεότερες τοπικές εκκλησίες, όλοι ανεξαιρέτως. Είμαι μόνο Πατριαρχείο, για να υπάρχω ως προς την πίστη μου, κι ας είμαι και μονώτατη, κι ο Γέροντας μου ο Διονύσιος μονώτατος ήταν, και ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μονώτατος ήταν, αλλά έχω την ασφάλεια και τη δωρεά ότι υπάρχει εκεί το χάρισμα της «ἔκκλητης προσφυγῆς», που με ενώνει με τον κάθε Ορθόδοξο χριστιανό στη βάση, για να είμαι σύνοδος».

Είναι βέβαιο! Η κ. Δέσπω Λιάλιου δίδαξε: «Ερμηνεία των Δογματικών και Συμβολικών Κειμένων»! 

Το «χάρισμα της έκκλητης προσφυγής» ενώνει την κ.Λιάλιου με «τον κάθε Ορθόδοξο χριστιανό στη βάση!» και, όχι ο «Ένας Κύριος, η Μία Πίστη, το ένα Βάπτισμα» που ενώνει τους Αποστόλους, Αγίους, Μάρτυρες και Οσίους της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Ενώνει την κ.Λιάλιου η «έκκλητος προσφυγή» που, όπως αποφαίνεται ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ασκείτε από όλους τους Ορθόδοξους Πατριάρχες στα όρια της Επισκοπής τους και, με παρανάγνωση των Ιερών Κανόνων καπηλεύεται ο π.Βαρθολομαίος! Την ενώνει μια διοικητική πράξη με «κάθε Ορθόδοξο χριστιανό» που, ποτέ δεν θα ασκηθεί εναντίον του επισκόπου Ελπιδοφόρου για να τη δικαιώσει! 

Ποιοι Πατέρες της Εκκλησίας κ.Λιάλιου υποστήριξαν πως: «Όλοι οι Ορθόδοξοι είμαστε Πατριαρχείο, αν δεν είμαστε Πατριαρχείο δεν είμαστε Ορθόδοξοι, είμαστε κάτι άλλο, παραπαίουμε; 

Ο Σερβίων και Κοζάνης κυρός Διονύσιος δίδασκε ότι «το πατριαρχείο είναι το παν» ή «Η πατρίδα του κάθε ανθρώπου και η θρησκεία είναι το παν»; 

Η απάντηση των Ορθοδόξων Πατριαρχών στα ερωτήματα των Αγγλικανών Ανωμότων πως: «Οὕτως οὖν ἡ καθ’ ἡμᾶς τοῦ Χριστοῦ εὐσεβὴς Ἐκκλησία ἐπὶ τέσσαρσιν νῦν ἐρείδεται στύλοις, τοῖς τέσσαρσι δηλαδὴ Πατριάρχαις, καὶ μένει ἀδιάσειστος καὶ ἀκλόνητος» από πότε έπαψε να ισχύει;

Γιατί, λοιπόν, απορεί η κ.Λιάλιου που, από τα μαθήματά της στην «Δογματική» ο Ελπιδοφόρος, όπως η ίδια με άλλα λόγια καταγγέλλει, βγήκε από την «τάξη» της ως «χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον», όταν η «πνευματική του μητέρα υποστηρίζει πως: «Είμαι μόνο Πατριαρχείο, για να υπάρχω ως προς την πίστη μου»! «Και δεν θα ήταν υπερβολή, [επιλέγει χωρίς φόβο Θεού η κ.Λιάλιου] αν έλεγα ότι όλος ο κόσμος έχει ανάγκη το Οικουμενικό Πατριαρχείο»;

Λοιπόν κ.Λιάλιου αφού «οφείλουμε να κάνουμε και υπακοή, να του έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη και να του συμπαριστάμεθα [του π.Βαρθολομαίου] αποδέχεστε την οικουμενιστική εξαγγελία του περί «αδελφών εκκλησιών» «και δύο πνευμόνων»; Δέχεστε τον Παπισμό και τις Προτεσταντικές παρασυναγωγές ως ισότιμες και ισάξιες «εκκλησίες» με την Ορθόδοξη Εκκλησία; 

Αναπαύεστε πνευματικά όταν ακούτε τον π.Βαρθολομαίο να αποκαλεί τους Παπιστές, Προτεστάντες και Ουνίτες ως: «Ιερώτατοι και άγιοι αδελφοί», «τέκνα εν Κυρίω αγαπητά», «αδελφοί και φίλοι εν Χριστώ» και «κλήσεως επουρανίου μέτοχοι»; 

Ουκούν κ.Λιάλιου το «απαράδεκτο, επαίσχυντο και άστοχο εκκλησιολογικώς κείμενο του Balamand του Λιβάνου» το αποδέχεστε επειδή «είστε Πατριαρχείο» ή το απορρίπτετε ως Ορθόδοξη χριστιανή;

Μήπως και εσείς, όπως ο «σεβαστός» σας π.Βαρθολομαίος θεωρείτε ως τοπικό έθιμο των παπικών το Filiogue που, εμποδίζει το θεολογικό διάλογο για την ένωση των «εκκλησιών»;

Λοιπόν, τι θα έλεγε ο Γέροντας κυρός Διονύσιος  για τη συμφωνία σας με τον π.Βαρθολομαίο και την ασυμφωνία σας με τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη που απαγορεύει στους Ορθοδόξους να «αποκαλούν τους άπιστους και τους αιρετικούς αδελφούς»;

Επειδή διδάξατε κ.Λιάλιου στον Ελπιδοφόρο Λαμπρινιάδη «Δογματική» προφανώς γνωρίζεται ότι  ο άγιος και Ισαπόστολος Μέγας Φώτιος εν Συνόδω χαρακτήρισε αίρεση τον Παπισμό για τη βλασφημία του  Filiogue και, αναμφίβολα δεν διαφεύγει των γνώσεων σας ότι οι «εν Κωσταντινουπόλει Σύνοδοι του 1170,1341,1450,1722,1838 και 1895» καταδίκασαν απερίφραστα τον παπισμό ως αίρεση. Οπότε, πως εσείς σήμερα, το πνευματικοπαίδι (;) του Σερβίων και Κοζάνης κυρού Διονυσίου «κάνετε υπακοή, συμπαρίστασθε και έχετε απόλυτη εμπιστοσύνη» στον π.Βαρθολομαίο που διδάσκει και ενεργεί διαμετρικά αντίθετα από τις αποφάσεις των Συνόδων;

Μήπως κ.Λιάλιου επικροτείτε και τη διαίρεση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τις διώξεις των Ορθοδόξων στην Ουκρανία από όσους έχουν από τον π.Βαρθολομαίο λάβει το χάραγμα της μιαροσύνης;

Έχετε κ.Λιάλιου ενστερνισθεί το πνεύμα και τις πρακτικές του «συγκριτιστικού διαχριστιανικού και διαθρησκειακού Οικουμενισμού» και η «πίστη» σας αποδέχεται αδιαμαρτύρητα τη «δογματική ποικιλομορφία», «την ισότητα και ισοτιμία των Θρησκειών και της ανεξιθρησκίας», που διδάσκει ο «Αυθέντης και δεσπότης σας» π.Βαρθολομαίος;

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που δίδασκε στους Έλληνες Ορθοδόξους ότι «ο Πάπας είναι ο αντίχριστος», γιατί αυτός είναι η αιτία όλων των κακών στην Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να διαγραφεί από τους Αγίους κ.Λιάλιου;

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος που δίδασκε: «Εἰ τίς ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχήν [εἷς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα] οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε. Ὁ γάρ λέγων αὐτῶ χαίρειν κοινωνεῖ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς» είναι στη λίστα των Αγίων που, ο «αγαπημένος» σας π.Βαρθολομαίος συνέταξε με όσους  «προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως»;

Ασπάζεσθε κ.Λιάλιου ως καθηγήτρια «Δογματικής», τη θέση του π. Βαρθολομαίου ότι «οι Ιεροί Κανόνες είναι τείχη του αίσχους τα οποία πρέπει να γκρεμίσουμε»;

«Ἡ δογματικὴ Πίστη τῆς Ἐκκλησίας χάρη στοὺς Ἁγίους, [γράφει σε επιστολή του στον π.Βαρθολομαίο ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ]  δὲν εἶναι κάτι τό ζητούμενον, ἀλλὰ κάτι τὸ δεδομένον. Οἱ Ἅγιοι, οἱ θεούμενοι, ἔχουν τὴν μεταξύ τους ἑνότητα τῆς δογματικῆς Πίστεως, χάρη στὴ θεωτική, ἄκτιστη ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οἱ δὲ ὑπόλοιποι πιστοὶ κατέχουν ἀλαθήτως τὴν ἑνιαία δογματικὴ Πίστη τῆς Ἐκκλησίας μέσῳ τῆς ὑπακοῆς στοὺς Ἁγίους Πατέρες, «ἑπόμενοι τοῖς θείοις Πατράσι». 

 «Είναι πράγματι ευλογία που υπάρχει αυτός ο άνθρωπος [ο π.Βαρθολομαίος] στο Πατριαρχείο» ή είναι ένας από τους τελευταίους πειρασμούς του πονηρού πνεύματος;

Είναι βέβαιο κ.Λιάλιου πως «Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τά τῆς Πίστεως» και, μάλλον συμφέρει να «αποθάνη ο Οικουμενικός Θρόνος» εάν υπονομεύει την Πίστη των Πατέρων μας διότι, όπως επιλέγει στην επιστολή του προς τον π.Βαρθολομαίο ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ «οὐδείς [Ορθόδοξος Χριστιανός] θά θυσιάση χάριν αὐτοῦ  [του Πατριαρχείου] ἰῶτα ἕν ἤ μίαν κεραίαν ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως [του]».  

*  Η κ.Δέσπω Λιάλιου είναι Ομότιμη Καθηγήτρια του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Α.Π.Θ. 

* * Συνέντευξη της κ.Δέσπως Λιάλιου στον Θεόδωρο Καλμούκο στην εφ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ (Απρίλιος 2023)

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI