Κεφάλαιο 3. Συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους
Κεφάλαιο 4. Διακοπή Μνημόνευσης (Ιεροκανονική Αποτείχιση)

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Κεφάλαιο 3. Συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους

Καθηγούμενοι Ιερών Μονών του Αγίου Όρους συμπροσευχήθηκαν με αλλόθρησκους (με μουσουλμάνο ιμάμη σε μουσουλμανικό νεκροταφείο) και αιρετικούς (με παπικούς σε Παπικό Αββαείο). Συγκεκριμένα:

α) [Οκτώβριος 2018] Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου Πέτρος επισκέφτηκε ένα μουσουλμανικό νεκροταφείο στην Τραπεζούντα και εκεί μαζί με τον ιμάμη της περιοχής συμπροσευχήθηκε για τον μουσουλμάνο παππού του επιχειρηματία Εφκάν Μπασκάν, ο οποίος πέθανε το 2017.

Παρατίθεται το σχετικό σύντομο απόσπασμα για ενημέρωση του αναγνωστικού μας κοινού από το κανάλι New chanell:

β) [12/11/2019] Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος Αλέξιος, ο Ιερομόναχος π. Θεόφιλος Παντοκρατορινός (ο οποίος τον Ιούνιο του 2017 εξελέγη για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά αρχιγραμματέας της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους) και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συμμετείχαν μαζί με αιρετικούς παπικούς στον Εσπερινό που τελέστηκε κατά τον λατινικό ρυθμό στο Παπικό Αββαείο Notre-Dame de Saint-Rémy στο Rochefort.

Κεφάλαιο 4. Διακοπή Μνημόνευσης (Ιεροκανονική Αποτείχιση)

Κατά τη δεκαετία του 1970 το Άγιο Όρος στηριζόμενο στους Ιερούς Κανόνες, τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων και την Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αντιστάθηκε σθεναρά στις αντορθόδοξες και αντιπατερικές ενέργειες του οικουμενιστή και μασόνου Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα και προχώρησε σε πολυετή διακοπή της μνημόνευσής του κατά τα έτη 1969 έως 1972. Ακολούθως, πολλές Ιερές Μονές του Αγίου Όρους διέκοψαν την μνημόνευση και του επόμενου Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου, καθώς είχε δηλώσει ότι θα ακολουθήσει τα χνάρια του προκατόχου του, Αθηναγόρα. 

Δυστυχώς, όμως, η ομολογιακή στάση του Αγίου Όρους έμελλε να διαφοροποιηθεί πλήρως ως προς τα οικουμενιστικά ανοίγματα και τις εκκλησιολογικές εκτροπές του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, οι οποίες είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερες με αυτές των προκατόχων του. Ακολουθεί μια σύντομη καταγραφή σχετικά με τη διακοπή Μνημόνευσης των ονομάτων των Πατριαρχών Αθηναγόρα, Δημητρίου και Βαρθολομαίου, που έλαβε χώρα στην Αθωνική Μοναστική Πολιτεία από το 1969 έως και σήμερα.

Α. Διακοπή Μνημόνευσης Πατριάρχη Αθηναγόρα (1969-1972)

Οι αιρετίζουσες θέσεις και ενέργειες του Πατριάρχου Αθηναγόρα δικαιολογημένα οδήγησαν τις περισσότερες Ιερές Μονές του Αγίου Όρους αλλά και κελιώτες μοναχούς, μεταξύ των οποίων και τον Άγιο Παΐσιο, στη διακοπή της μνημονεύσεως του Πατριάρχη Αθηναγόρα ως οικείου Επισκόπου του Αγίου Όρους κατά το διάστημα 1969-1972. Ο π. Θεόδωρος Ζήσης σημειώνει χαρακτηριστικά για αυτή την περίοδο αντίστασης και ομολογίας της Αθωνικής Μοναστικής Πολιτείας:
«Εἶναι πολλές οἱ αἱρετίζουσες, οἰκουμενιστικές πλάνες καί ρήσεις τοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα, οἱ ὁποῖες δικαιολογημένα ὁδήγησαν τίς περισσότερες Μονές τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀλλά καί κελλιῶτες μοναχούς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τόν Ἅγιο Παΐσιο, κατά τήν τριετία 1969-1972, στήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου του, ὡς οἰκείου ἐπισκόπου, κατά τόν 15ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου (861)» (Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, «Δεν θα προκαλέσουμε σχίσμα»). 

Σχετικά με τη διακοπή μνημόνευσης του Πατριάρχη Αθηναγόρα παρατίθενται τρία χαρακτηριστικά αποσπάσματα επιστολών εκείνης της περιόδου:

α) Το Νοέμβριο του 1968 συντάχθηκε Επιστολή συνυπογραφόμενη από τον Άγιο Παΐσιο, τον τότε Ηγούμενο της Ι.Μ. Σταυρονικήτα Αρχιμ. Βασίλειο Γοντικάκη και τον ιερομόναχο Γρηγόριο Χατζηεμμανουήλ, οι οποίοι είχαν αναλάβει να μετατρέψουν σε κοινόβιο την πρώην ιδιόρρυθμη Μονή Σταυρονικήτα. Στην Επιστολή αυτή, με ημερομηνία 21/11/1968, οι τρεις συνυπογράφοντες παρέθεσαν συγκεκριμένες αντορθόδοξες δηλώσεις του Πατριάρχη Αθηναγόρα τονίζοντας ταυτόχρονα ότι στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα μνημονευόταν ακόμα το όνομα του Πατριάρχη (πράγμα σπάνιο για Κοινόβιο του Αγίου Όρους και ενώ οι περισσότερες Μονές είχαν παύσει να το μνημονεύουν) κατ’ ανοχήν και όχι σαν έκφραση καταφάσεως στην οικουμενιστική γραμμή του Πατριάρχη:
« […] ἡ ἐπανίδρυση τῆς Μιᾶς …. Ἐκκλησίας καί τόσα ἄλλα εἶναι ἀκατανόητα καί κυριολεκτικῶς βλάσφημα διά τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Τό ὅτι στή Μονή Σταυρονικήτα μνημονεύεται σήμερα τό ὄνομα τοῦ Πατριάρχου -πρᾶγμα σπάνιο γιά Κοινόβιο τοῦ Ἁγίου Ὄρους- τοῦτο γίνεται κατ᾽ ἀνοχήν, ἀπό σεβασμό στήν Ἐκκλησία, καί ὄχι σάν ἔκφρασι καταφάσεως στή γραμμή αὐτή» (πηγή: Oρθόδοξος Τύπος 9.3.2007, φ. 1680, σελ. 1.5).
Δύο χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1970, η Ιερά Μονή Σταυρονικήτα, ακολουθώντας το παράδειγμα των υπολοίπων Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, διέκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα, συνεργήσαντος εις αυτό τα μέγιστα και του Αγίου Παϊσίου.

β) Η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους σε Επιστολή της προς όλες τις Αγιορείτικες Ιερές Μονές (από τις οποίες ζητούσε τις από­ψεις τους) τόνιζε ότι η διακοπή του μνημοσύνου αποτελεί πράξη αντιστάσεως εν όψει του διαγραφόμενου κινδύνου:
«Ἡ διακοπή τοῦ Μνημοσύνου ἀποτελεῖ ἄρνησιν καί πρᾶξιν ἀντιστάσεως ἐν ὄψει διαγραφομένου κινδύνου» (πηγή: Ὀρθόδοξος Τύπος, ἀρ. φ. 127, 10-10-1970). 
Ακολούθως, οι Αγιορείτικες Ιερές Μονές στις απαντητικές τους Επιστολές δι­ε­τρά­νω­ναν την στα­θε­ρό­τη­τά τους στη συ­νέ­χι­ση της δι­α­κο­πής του μνη­μο­σύ­νου του Πα­τριά­ρχου Αθη­να­γό­ρα. 

γ) Τον Οκτώβριο του 1970 η Ι.Μ. Σταυρονικήτα διέκοψε το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα (συνεργούντος και του Αγίου Παϊσίου), ακολουθώντας τη στάση των περισσοτέρων Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Συγκεκριμένα, η Ι.Μ. Σταυρονικήτα ανακοίνωσε τη διακοπή μνημοσύνου του Πατριάρχη Αθηναγόρα με Επιστολή που απέστειλε στις 07/10/1970 προς την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, την οποία υπέγραφε ο τότε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής αρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης εκ μέρους της Αδελφότητος (πηγή: Ὀρθόδοξος Τύπος, 15 Ἰουνίου 1971, ἀ.φ. 142, σελ. 4). Η Επιστολή της Ι.Μ. Σταυρονικήτα:
i) Τόνιζε ότι δεν ήταν δυνατόν μια εκδήλωση του Πατριάρχη να καθησυχάσει την Ορθόδοξη συνείδηση, εφ’ όσον οι πεποιθήσεις του Φαναρίου παρέμεναν σταθερές και αναλλοίωτες:
«Δυ­στυ­χῶς, ὡς ἀ­πο­δει­κνύ­ουν αἱ ἀλ­λεπάλ­λη­λοι καί ἐ­πί σει­ράν ἐ­τῶν πα­τρι­αρ­χι­καί δη­λώ­σεις, δέν πρό­κει­ται πε­ρί φρα­στι­κῶν λα­θῶν ἤ δη­μο­σι­ο­γρα­φι­κῶν ἀ­να­κρι­βει­ῶν ἀλ­λά πε­ρί στα­θε­ρῶν πε­ποι­θή­σε­ων, ἐκ­φρα­ζο­μέ­νων εὐ­καίρως ἀ­καί­ρως με­τά πά­σης ἐμ­φά­σε­ως. Ἄ­ρα δέν εἶ­ναι δυ­να­τόν μί­α ἐκ­δή­λω­σις τοῦ Πα­τριά­ρχου νά κα­θη­συ­χά­σῃ τήν ὀρ­θό­δο­ξον συ­νεί­δη­σιν ἐ­φ’ ὅ­σον αἱ πε­ποι­θή­σεις τοῦ Φα­να­ρί­ου καί ἡ δι­α­γρα­φομέ­νη πο­ρεί­α του πα­ρα­μέ­νει ἡ αὐ­τή».
ii) Ανακοίνωνε ότι έπαυε το μνημόσυνο του Πατριάρχη Αθηναγόρα καθώς εξέλιπε παν περιθώριο ανοχής ή προθεσμία αναμονής:
«Συγ­κε­κρι­μέ­νως, εἰς τήν ἡ­με­τέ­ραν Μο­νήν, πα­ρ’ ὅ­λην τήν ἁ­γι­ο­ρει­τι­κήν ἀν­τί­δρα­σιν, ἐ­μνη­μο­νεύα­μεν μέ­χρι τι­νός τοῦ Πα­τρι­αρ­χι­κοῦ ὀ­νό­μα­τος, φει­δό­με­νοι τῆς ἐκ­κλη­σι­α­στι­κῆς ἑ­νό­τη­τος. Με­τά δέ τήν πε­ρί Φι­λι­όκ­βε καί Πρω­τεί­ου, ὡς ἁ­πλῶν ἐ­θί­μων, δή­λω­σιν τοῦ Πα­τριά­ρχου ἐ­παύ­σα­μεν τό μνη­μό­συ­νον, αἰ­σθαν­θέν­τες ὅ­τι ἐ­ξέ­λι­πε πᾶν πε­ρι­θώ­ριον ἀ­νο­χῆς ἤ προ­θε­σμί­α ἀ­να­μο­νῆς. Αἱ πα­ρό­μοι­αι δη­λώ­σεις δέν ἀ­πο­τε­λοῦν μό­νον ἀ­ναί­ρε­σιν τῆς Θε­ο­δι­δά­κτου καί ζω­η­φό­ρου παρα­δό­σε­ως τῆς Ἁ­γί­ας μας Ἐκ­κλη­σί­ας ἀλ­λά συγχρό­νως ἐμ­παιγ­μόν πρός τόν τα­λαί­πω­ρον Δυ­τι­κόν κό­σμον […]».
iii) Διατράνωνε με ομολογιακή παρρησία ότι το να ακολουθεί κανείς τις πατριαρχικές και οικουμενικές ακροβασίες, δεν απάδει απλώς προς την Ορθόδοξο ιεροπρέπεια αλλά και αντίκειται προς την στοιχειώδη σοβαρότητα:
«Τό νά ἀ­κο­λου­θεῖ ὅ­θεν τάς πα­τρι­αρ­χι­κάς καί οἰ­κου­με­νι­κάς ἀ­κρο­βα­σί­ας κα­νείς, δέν ἀ­πά­δει ἁ­πλῶς πρός τήν Ὀρ­θό­δο­ξον ἱ­ε­ρο­πρέ­πειαν ἀλλά καί ἀν­τί­κει­ται πρός τήν στοι­χει­ώ­δη σο­βα­ρότη­τα».

Β. Διακοπή Μνημόνευσης Πατριάρχη Δημητρίου 

Αρ­κε­τές Ι­ε­ρές Μο­νές του Αγίου Όρους και πολλοί Αγιορείτες συ­νέ­χι­σαν τη δι­α­κο­πή της μνημόνευσης και του Πα­τριά­ρχου Δη­μη­τρί­ου, κα­θώς εκείνος δή­λω­νε ό­τι θα συ­νε­χί­σει την τα­κτι­κή του προκα­τό­χου του Α­θη­να­γό­ρα. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικές χαρακτηριστικές επιστολές Αγιορειτών Πατέρων:

α) Οι Πατέρες της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας σε επιστολή τους προς την Ιερά Κοινότητα δήλωναν κατηγορηματικά ότι:
«Ἐμμένομεν εἰς τήν πιστήν τήρησιν τῆς ἀποφάσεως τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως, Συνεδρία ΝΒ΄ τῆς 13-11-71, διά τό μνημόσυνον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου [Δημητρίου], ὅστις ἐδήλωσε ὅτι θά ἀκολουθήση τήν γραμμήν τοῦ προκατόχου του» (Ο.Τ., ἀρ. φ. 172, 15-10-1972). 

β) Ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Αγίου Παύλου σε α­νά­λο­γη επι­στο­λή του προς την Ι­ε­ρά Κοι­νό­τη­τα τό­νι­ζε ότι λόγοι εκκλησιαστικής συνειδήσεως δεν του επέτρεπαν να επαναλάβει το μνημόσυνο του Πατριάρχη Δημητρίου, διότι ο τελευταίος ήταν νεωτεριστής και βάδιζε στα ίχνη του Οικουμενιστού Πατριάρχη Αθηναγόρα:
«Λόγοι ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως δέν μοῦ ἐπιτρέπουν νά ἐπαναλάβω τό μνημόσυνον, διότι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης [Δη­μή­τριος] εἶναι νεωτεριστής, βαδίζει τά ἴχνη τοῦ Οἰκουμενιστοῦ Ἀθηναγόρου, τοῦ ὁποίου τάς ἀπόψεις καί αἱρετικά φρονήματα δέν κατεδίκασεν» (Ο.Τ., ἀρ. φ. 213, 1-7-1974). 

γ) Ο Ηγούμενος της Ι.Μ. Αγίου Παύλου στην α­πάν­τη­σή του προς τον τό­τε πο­λι­τι­κό Δι­οι­κη­τή του Α­γί­ου Ό­ρους, ο οποίος του ζη­τού­σε να ε­πα­να­λά­βει το μνη­μό­συ­νο του Πα­τριά­ρχη, δήλωνε με παρρησία ότι δεν πρόκειται να μνημονεύσει το όνομα του Πατριάρχη, εφ’ όσον πορευόταν μακράν των σεπτών παραδόσεων της Ορθοδοξίας και δεν καταδίκαζε τον Οικουμενισμό του Αθηναγόρα:
«[…] Δέν δύνα­μαι ὅ­μως νά πα­ρα­βιά­σω τήν συ­νεί­δησίν μου εἰς τά ζη­τή­μα­τα τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας. Δι’ αὐ­τό καί δι’ ὑ­στά­την φο­ράν δη­λῶ ὅ­τι δέν πρό­κει­ται νά μνη­μο­νεύ­σω τό ὄ­νο­μα τοῦ Πα­τριά­ρχου, ἐ­φ’ ὅ­σον οὗ­τος πο­ρεύ­εται μα­κράν τῶν σε­πτῶν πα­ρα­δό­σε­ων τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας καί δέν κα­τα­δι­κά­ζει ἔρ­γῳ καί λό­γῳ τόν Οἰ­κου­με­νι­σμόν τοῦ Ἀ­θη­να­γό­ρου. Δέν ἔ­χουν δέ δι­καί­ω­μα νά μέ βιά­σουν ἐ­π’ αὐ­τοῦ οὔ­τε ὁ Πα­τριά­ρχης, οὔ­τε ἡ Πο­λι­τεί­α. Σεῖς δέ ἔχετε ὑποχρέωσιν νά εἰσηγηθῆτε εἰς τούς ἁρμοδίους ὅτι πρέπει νά σεβασθοῦν τά ἐπί τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος θεμελιωμένα προνόμια καί τό Αὐτοδιοίκητον τοῦ Ἁγίου Ὄρους» (Ο.Τ., ἀρ. φ. 213, 1-7-1974).

Γ. Διακοπή Μνημόνευσης Πατριάρχη Βαρθολομαίου

Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες και την Πατερική και Αγιορειτική Παράδοση η διακοπή μνημονεύσεως του Πατριάρχη Βαρθολομαίου από τα Αγιορείτικα Κοινόβια και τους Κελλιώτες ιερείς έπρεπε να είχε γίνει πριν από πολλά χρόνια. Η διακοπή μνημοσύνου του Πατριάρχου Βαρθολομαίου ήταν δικαιολογημένη τόσο προ της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης (Ιούνιος 2016) αλλά πολύ περισσότερο μετά από αυτή, καθώς η Ψευδοσύνοδος εισήγαγε την Παναίρεση του Οικουμενισμού στον Ιερό χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

α) Πριν την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης

Προ της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης (Ιούνιος 2016) ο μοναδικός Καθηγούμενος Ιεράς Μονής του Αγίου Όρους, που διετύπωσε (δημόσια τουλάχιστον) την πρόθεσή του για διακοπή της μνημόνευσης του ονόματος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ήταν ο ομολογητής Καθηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέρων Αγάθων, πνευματικό τέκνο του οσίου Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνα. Συγκεκριμένα στα τέλη του 2006 και μετά τον εναγκαλισμό του Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Πάπα Βενέδικτο 16ο που έλαβε χώρα στις 30 Νοεμβρίου 2006 μέσα στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, ο τότε Ηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέρων Αγάθων ανακοίνωσε στον όσιο Γέροντά του Εφραίμ, που βρισκόταν στην Αριζόνα, την πρόθεσή του να διακόψει το μνημόσυνο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Ο Γέροντας Εφραίμ αποκρινόμενος του είχε απαντήσει ότι έχει απόλυτο δίκιο και ότι συμφωνεί μαζί του, όμως τον παρακάλεσε να μην προχωρήσει με την διακοπή μνημοσύνου εκείνη τη στιγμή, επειδή τα πνευματικά του αδέλφια (σ.σ. Καθηγούμενοι των Ι.Μ. Καρακάλλου, Φιλοθέου και Ξηροποτάμου) δεν μπορούσαν εκείνη τη στιγμή να τον ακολουθήσουν. Επίσης, ο Γέροντας Εφραίμ είχε νουθετήσει τον Γέροντα Αγάθωνα να αφήσει «τον εχθρό να έρθει πιο κοντά». 

Ο Καθηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέρων Αγάθων είχε αναφέρει χαρακτηριστικά για την πρόθεσή του να διακόψει τη μνημόνευση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο πνευματικό κέντρο του Ι. Βυζαντινού Ναού Προφήτη Ηλία της Ι.Μ. Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2013 (όπου προϊστάμενος του Ιερού Ναού ήταν ο μακαριστός αγωνιστής και ομολογητής πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, δύο χρόνια πριν την εκδίωξή του από τον Ιερό Ναό για λόγους Πίστεως):

Καθηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέρων Αγάθων: «Εγώ, προσωπικά, δεν ήθελα να μνημονεύω τον Πατριάρχη, όχι αυτό τώρα, πριν από χρόνια, η Οικονομία του Θεού, όχι ότι το έκανα εσκεμμένα, ήμουνα εδώ έξω, ήμουνα σε ένα πνευματικό μου παιδί και εκεί που έβλεπα στην τηλεόραση, βλέπω στην τηλεόραση τον Πατριάρχη να βγαίνει, που λειτουργούσε, εκεί που λέμε εμείς οι ιερείς «Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους», να βγαίνει από την Αγία Τράπεζα, ο Πάπας καθόταν στο Δεσποτικό και αγκαλιάζονται. Εγώ, μόνο που είδα εκείνο το πράγμα, είχα να κοιμηθώ τρία εικοσιτετράωρα. Παίρνω τον δικό μου τον Γέροντα που είναι στην Αμερική (σ.σ. Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα), του λέω: «Eγώ κόβω το μνημόσυνο, είδα αυτό το πράγμα στην τηλεόραση, δεν το ‘κανα εσκεμμένα, απλώς το είδα, δεν μπορώ να το αντέξω, δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Θα κόψω το μνημόσυνο». Και με παρακάλεσε ο Γέροντάς μου απ’ την Αμερική και μου λέει: «Aγόρι μου, έχεις απόλυτο δίκιο, συμφωνώ μαζί σου». Πλην όμως, εμείς είμαστε τέσσερα αδέλφια: Καρακάλλου, Φιλοθέου, Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου. «Τα άλλα τρία τα αδέλφια σου», μου λέει, «δεν μπορούν να σε παρακολουθήσουν, δεν έχουν αυτό το τσαγανό που έχεις. Γι’ αυτό, κάν’το για μένα». Και έκανα (σ.σ. υπακοή) στον Γέροντά μου και δεν έκοψα το μνημόσυνο».

β) Μετά την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης

Μετά την Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, ο όσιος Καθηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέρων Αγάθων ποθούσε να διακόψει τη μνημόνευση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Γι’ αυτό το λόγο επιχείρησε να επικοινωνήσει με τον άρρωστο όσιο Γέροντά του Εφραίμ, που βρισκόταν στην Αριζόνα, ώστε να λάβει την ευλογία του και να αποτειχιστεί μαζί με το πνευματικό του τέκνο, πρωτοπρ. Νικόλαο Μανώλη. Όμως, η επικοινωνία και η επαφή αυτή δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί, λόγω διαφόρων προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο Γέροντας Εφραίμ στην Αμερική. Επιπλέον, λόγω ενός σοβαρού προβλήματος υγείας αλλά και λόγω του προχωρημένου γήρατος, δεν ήταν εύκολο για τον Γέροντα Αγάθωνα να στηρίξει την ομολογιακή απόφαση της διακοπής μνημοσύνου, καθώς θα έπρεπε να υποστηρίξει, να νουθετήσει και να καθοδηγήσει με τις όλες του τις δυνάμεις τους Μοναχούς και τις Μοναχές που ήταν στο πετραχήλι του, καθώς και το αμέτρητο πλήθος των πνευματικών του τέκνων στον δύσκολο και μαρτυρικό δρόμο της διακοπής μνημοσύνου. Στην πράξη όμως, χειροπιαστά, ο Καθηγούμενος της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέρων Αγάθων επικύρωσε και σφράγισε τη διακοπή μνημοσύνου (Αποτείχιση), καθώς ευλόγησε την Ιεροκανονική Αποτείχιση του πνευματικού του τέκνου πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη με την επίθεση των χειρών του πάνω στο κεφάλι του και ειδική ευλογία που του έδωσε, παρουσία μαρτύρων. 

Σχετικά με τη πρόθεση διακοπής μνημόνευσης του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Γέροντα Αγάθωνα, καθώς και την ειδική ευλογία που έδωσε στην Αποτείχιση του πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη, παρατίθεται το σχετικό απόσπασμα από την Ομιλία του π. Νικολάου Μανώλη με τίτλο «Η επέτειος της Αποτείχισης και ο γέροντας Αγάθων»:

«Είναι αλήθεια ότι στην πράξη, χειροπιαστά, ο Γέροντας (Αγάθων) επικύρωσε την Αποτείχιση και τη σφράγισε. Πρώτον, έχω ξαναπεί πώς ευλόγησε τη δική μου Αποτείχιση, με την επίθεση των χειρών του πάνω στο κεφάλι μου, ειδική, ειδικότατη ευλογία μου έδωσε και με τα δυο του άγια χεράκια, όσοι μάρτυρες που ήταν εκεί, το επιβεβαιώνουν. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ο Γέροντας προγνώριζε για το θάνατό του και ετοιμαζόταν για αυτόν, όλο το προηγούμενο έτος. Θέλω όμως εδώ να πω και κάτι άλλο, ότι ο Γέροντας, παρ’ όλο που πλέον είχε πάθει εγκεφαλικό, παρ’ όλο που το Κολυμπάρι ήταν μια μεγάλη αιτία να διακόψει το μνημόσυνο, ποθούσε τη διακοπή του μνημοσύνου (του Πατριάρχη Βαρθολομαίου), επιχείρησε μερικές φορές να τηλεφωνήσει στον άρρωστο Γέροντά του Εφραίμ στην Αριζόνα για να πάρει την ευλογία του, μαζί με μένα να κάνει κι αυτός την Αποτείχιση. Ο Γέροντας είχε αυτή την αρχή, ήθελε την ευλογία του Γέροντά του. Δεν στάθηκε δυνατό να μιλήσουν, υπήρχαν κάποια προβλήματα τότε στην Αριζόνα, κάποια προβλήματα με τον Γέροντα και την παρουσία του στο Μοναστήρι εκεί. Δεν θέλω να μπω σε αυτή την συζήτηση, δεν μπορούσαμε να έχουμε μια τέτοια επαφή. 

Ο Γέροντας ευλογώντας εμένα το δήλωσε ότι έχει το πρωτοπαλίκαρο του, δεν είμαι κατ’ αξίαν πρωτοπαλίκαρο, είναι μια θέση όμως του Γέροντα αυτή, την λέω, την έχει πει δημόσια, έβαλε το πρωτοπαλίκαρο του στην Αποτείχιση, αυτός, «ο παπα-Νικόλας τον αντιπροσωπεύει» έχει πει. Δεν είναι πρώτη φορά που στην Ορθοδοξία γίνεται αυτό, ο Γέροντας να ευλογήσει, ο υποτακτικός να μαρτυρήσει, να αποτειχιστεί και ο Γέροντας να μην μπει σε αυτό, διότι ο Γέροντας δεν είχε μόνο τον εαυτό του. Είχε δύο Μονές, δεν ήταν εύκολο να διαχειριστεί όλους τους Μοναχούς και τις Μοναχές, δεν είχε και την υγεία να το κάνει αυτό, να στηρίξει μια τέτοια απόφαση, αλλά βρήκε σε εμένα αυτή την τρέλα για την αγάπη προς την Ορθοδοξία, με ευλόγησε και αντιλήφθηκε αυτά που είχα μέσα μου και τα εκμεταλλεύτηκε. Αυτός είναι ο Γέροντας».

Επιπρόσθετα, πέρα από τον πόθο διακοπής μνημοσύνου από τον όσιο Καθηγούμενο της Ι.Μ. Κωνσταμονίτου (και την έμπρακτη επικύρωση, σφράγιση και ευλογία της Αποτείχισης του πρωτοπρ. Νικολάου Μανώλη), Κελλιώτες μοναχοί του Αγίου Όρους διέκοψαν την μνημόνευση του Πατριάρχου Βαρθολομαίου ως οικείου Επισκόπου. Ανάμεσα σε αυτούς που διέκοψαν τη μνημόνευση είναι και ο σεβάσμιος Γέροντας Γαβριήλ του Ιερού Κουτλουμουσιανού Κελλίου Οσίου Χριστοδούλου της Πάτμου, ο οποίος, στη ομολογιακή ανοιχτή Επιστολή που απέστειλε πριν μερικούς μήνες προς την Ιερά Κοινότητα, δήλωνε σχετικά με τη διακοπή μνημοσύνου ότι:
i. Μετά την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης διέκοψε -όπως και πολλοί άλλοι Πατέρες- τη μνημόνευση του πρωτεργάτου της αιρέσεως Πατριάρχου Βαρθολομαίου και την κοινωνίαν μετά των ομοφρόνων αυτού, στηριζόμενος στους Ιερούς Κανόνες, τη Παράδοση των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων, τα εκατοντάδες ιστορικά παραδείγματα, καθώς και την αδιάλειπτη πρακτική των προκατόχων Αγιορειτών Πατέρων:
«Μετά τήν προδοτικήν τῆς Ὀρθοδοξίας Σύνοδον τοῦ Κολυμπαρίου τοῦ ἔτους 2016, ὅπου αἱ μακραίωνες αἱρέσεις αἰσχρῶς καί συλλήβδην ἐστεφανώθησαν διά τοῦ παντίμου ὅρου τῆς «Ἐκκλησίας», ἡ ὁποία εἶναι μόνον μια κατά τό ἱερόν Σύμβολον καί Ἥτις συνιστᾷ αὐτό τοῦτο τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, διέκοψα ἐν τῷ Ἱ. Κελλίῳ, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι Πατέρες, τήν μνημόνευσιν τοῦ πρωτεργάτου τῆς αἱρέσεως Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τήν κοινωνίαν μετά τῶν ὁμοφρόνων αὐτοῦ· τοῦτο ἐφηρμόσθη κατά τάς προβλέψεις τῶν ἱερῶν Κανόνων, τοῦ 31ου Ἀποστολικοῦ – ἔχοντος κῦρος οἰκουμενικόν – καί τοῦ 15ου τῆς Πρωτοδευτέρας, ἐπί Μ. Φωτίου, Συνόδου τοῦ 861, κατά τήν συμπαγῆ παράδοση τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων ἐν ἑκατοντάσιν ἱστορικῶν παραδειγμάτων καί τήν μέχρι καί πρό 50ετίας, ἐπί Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, ἀδιάλειπτον πρακτικήν τῶν προκατόχων ἡμῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων».
ii. Η αγιοπατερική αποτείχιση δεν συνιστά σχίσμα, ούτε παρασυναγωγή:
«Ἡ ἀποτείχισις αὕτη, διαγραφομένη κατά τάς αἰτίας, τάς προϋποθέσεις καί τόν στόχον αὐτῆς στην ὑπό τῶν Ἁγίων Πατέρων, δέν συνιστᾷ σχίσμα, οὔτε παρασυνανωγήν, διότι εἶναι ἀδύνατον οἱ Ἅγιοι Πατέρες νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν».

Δυστυχώς, όμως, ένα χρόνο μετά τη Ψευδοσύνοδο της Κρήτης δημοσιεύθηκε ως επίσημο κείμενο του Αγίου Όρους το κείμενο του Προηγούμενου της Ι.Μ. Ιβήρων Αρχιμ. Βασιλείου Γοντικάκη με τίτλο «Μήνυµα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου» (30/06/2017). Το Μήνυµα του Αγίου Όρους ουσιαστικά σηματοδότησε την αλλαγή στάσης του Αγίου Όρους ως προς την προάσπιση της Ορθόδοξης Πίστης και Εκκλησιολογίας, καθώς όχι μόνο δεν καταδίκασε τις αντορθόδοξες αποφάσεις και κείμενα της Ψευδοσυνόδου αλλά επιπλέον προσπάθησε να καταστείλει όλες τις απολύτως δικαιολογημένες φωνές διαμαρτυρίας και τις διακοπές μνημοσύνου των ονομάτων των Επισκόπων (που έλαβαν μέρος στη Ψευδοσύνοδο ή υποστήριξαν τα κείμενα της), αναγράφοντας ότι «Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς, ἐφ᾿ ὅσον εὑρίσκεται µεθ᾿ ἡµῶν ὁ Ἀναστάς Κύριος»:
«Διαρκῶς παρατηρεῖται µιά ὑποβόσκουσα ταραχή, προκαλουµένη ἀπό ἀντιδράσεις κατά ἀποφάσεων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου (Κρήτη, 2016). Προτείνονται ἀποτειχίσεις καί διακοπαί τοῦ µνηµοσύνου τῶν οἰκείων ἐπισκόπων. Ἐπειδή εἴµεθα ἀποδέκται αὐτῶν τῶν ἀνησυχιῶν καί εὑρισκόµενοι ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ἀπευθύνοµεν πρός ὅλους τόν χαιρετισµόν τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ: Εἰρήνη ὑµῖν. Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς, ἐφ᾿ ὅσον εὑρίσκεται µεθ᾿ ἡµῶν ὁ Ἀναστάς Κύριος. Ἡ Σύνοδος ἔγινε µετά ἀπό πολυχρόνιον προετοιµασίαν» («Μήνυµα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου», 30/06/17).

Το πιο δραματικό όμως είναι ότι στην Αθωνική Μοναστική Πολιτεία, εκτός από την προσπάθεια καταστολής των δικαιολογημένων αντιδράσεων που υπήρξαν λόγω των αντορθόδοξων αποφάσεων της Ψευδοσυνόδου, επιπλέον επιτελείται και διωγμός των ομολογητών Αγιορειτών Πατέρων που διέκοψαν τη μνημόνευση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Χαρακτηριστικά αναφέρεται το παράδειγμα της δίωξης του οσίου Γέροντα Γαβριήλ (του Ι. Κουτλουμουσιανού Κελλίου Οσίου Χριστοδούλου της Πάτμου), ο οποίος στις 06/06/2020 αποκάλυψε σε δημόσιο μήνυμά του ότι τα τελευταία χρόνια λαμβάνουν χώρα ενέργειες, οι οποίες αποτελούν μέρος ενός σχεδίου της φυσικής και ψυχικής του εξόντωσης, λόγω του ότι δεν μνημονεύει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο μετά την Ψευδοσύνοδο της Κρήτης:

«Πιστεύω ακράδαντα ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος ενός σχεδίου της φυσικής και ψυχικής μου εξόντωσης, λόγω του ότι δεν μνημονεύω τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο μετά από τη Σύνοδο της Κρήτης στις 06/06/2016, κατά της οποίας δεν συμφωνώ ότι ο Παπισμός και οι λοιποί αιρετικοί είναι Εκκλησία».

(Συνεχίζεται)

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: ΚΑΤΑΝΙΧI

Δείτε σχετικά:
2016-2020: Άγιο Όρος και η αλλοίωση της Ορθοδόξου Πίστεως
– Μέρος Α΄:
Κεφάλαιο 1. Ψευδοσύνοδος της Κρήτης (Ιούνιος 2016)
– Μέρος Β΄:
Κεφάλαιο 2. Ψευδοαυτοκέφαλο των Ουκρανών Σχισματικών (Ιανουάριος 2019)