Κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2012

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Αναδημοσιεύουμε από το Ιστολόγιο Κατάνυξη

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

Ἀποκλειστικά γιά τό Katanixi.gr

Θεσσαλονίκη, 09 Ἰουλίου 2019

Μετά τήν δημοσίευση τῶν οἰκουμενιστικῶν λεχθέντων καί πραχθέντων τῶν νέων Ἀρχιεπισκόπων Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου καί Αὐστραλίας Μακαρίου καί τοῦ Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως καί Νεαπόλεως Βαρνάβα, ἐπανερχόμεθα στή σειρά δημοσιεύσεως τῶν οἰκουμενιστικῶν λεχθέντων καί πραχθέντων τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Παραθέτουμε, λοιπόν, τά κυριώτερα λεχθέντα καί πραχθέντα του, τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2012.

1) 10/11-10-2012 : Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στή Ρώμη γιά τήν ἐπέτειο τῶν 50 χρόνων ἀπό τήν Β΄ Βατικανή ψευδοσύνοδο

Τήν Τετάρτην, 10^ην Ὀκτωβρίου, ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ καί τοῦ Ἐντιμ. κ. Συμεών Φραντζελά, Ἀρχικλητῆρος Αὐτοῦ, μετέβη ἀεροπορικῶς εἰς Ρώμην, ἔνθα θά συμμετάσχη καί θά ὁμιλήση, κατόπιν προσκλήσεως τῆς Α. Ἁγιότητος, τοῦ Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου ΙΣΤ’, εἰς τούς ἑορτασμούς ἐπί τῆ συμπληρώσει 50 ἐτῶν ἀπό τῆς συγκλήσεως τῆς Β’ Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ. Ἐν Ρώμῃ θά προστεθῆ εἰς τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν καί ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἰταλίας καί Μελίτης κ. Γεννάδιος.

Mέ λαμπρότητα ἑορτάστηκε στό Βατικανό ἡ ἐπέτειος τῶν 50 χρόνων ἀπό τήν σύγκληση τῆς Β’ Βατικανῆς Συνόδου. Σέ εἰδική τελετή, πού πραγματοποιήθηκε στήν πλατεία μπροστά ἀπό τήν βασιλική τοῦ Ἁγίου Πέτρου, στό Βατικανό, τιμήθηκε ἡ συμπλήρωση τῶν 50 χρόνων ἀπό τή Β’ Βατικανή Σύνοδο, ἡ ὁποία ἀποτέλεσε τήν ἀφετηρία γιά τήν ἐπαναπροσέγγιση τῶν Παπικῶν μέ τούς Ὀρθοδόξους. Στήν ἐκδήλωση παρέστη καί ἀπευθύνθηκε στούς Παπικούς Καρδιναλίους, «ἐπισκόπους», «κληρικούς» καί στούς συγκεντρωμένους πιστούς ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Κατά τή διάρκεια τῆς τελετῆς ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας τῆς Ρώμης κήρυξε τήν ἔναρξη τοῦ ἔτους τῆς Πίστης.

“Ἀγάπη” καί “ἐπιθυμία γιά ἁρμονία”, “διάλογος” καί “ἀμοιβαῖος σεβασμός” εἶναι οἱ ἀξίες, πού ἐπιβεβαιώθηκαν ἀπό τήν παρουσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου στήν ἐκδήλωση, πού σηματοδότησε τά 50 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Β΄ Συνόδου τοῦ Βατικανοῦ. 

Στήν ὁμιλία του ἀναφέρθηκε στά βήματα, πού ὁδήγησαν μέχρι τήν ἔναρξη τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μεταξύ Παπικῶν καί Ὀρθοδόξων.

(ΠΗΓΗ : http://www.amen.gr)

2) 11-10-2012 : Ὁμιλία Πατριάρχου Βαρθολομαίου στό Βατικανό στούς ἑορτασμούς γιά τά 50 ἔτη ἀπό τήν σύγκληση τῆς Β΄ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου

«Ἀγαπητέ ἀδελφέ ἐν Κυρίῳ,  Ἁγιότατε , Πάπα Βενέδικτε,                                                                                     

Ἀδελφοί καί Ἀδελφές,

Καθώς ὁ Χριστός προετοιμαζόταν, γιά νά ζήσει τά γεγονότα, πού ἔζησε στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ, προσευχήθηκε γιά τήν ἑνότητα. Ἡ προσευχή του αὐτή εἶναι καταγεγραμμένη στό Κατά Ἰωάννην Eυαγγέλιο στό 17^ο κεφάλαιο, στόν στίχο 11 : “…διατήρησε διά τοῦ ὀνόματός Σου, ἐκείνους τούς ὁποίους Ἐσύ μοῦ ἔχεις δώσει, ὥστε νά γίνουν ἕνα ὅπως Ἐμεῖς εἴμαστε ἕνα…”. Διά μέσου τῶν αἰώνων ἔχουμε ὄντως (δια)τηρηθεῖ μέσα στήν δύναμη καί ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καί στήν κατάλληλη στιγμή τῆς ἱστορίας, τό Ἅγιο Πνεῦμα μᾶς ἐπισκίασε καί ἀρχίσαμε [ἔτσι] τό μεγάλο ταξίδι πρός τήν ἐπίτευξη τῆς ὁρατῆς ἑνότητας, τήν ὁποία ὁ Χριστός ἐπιποθεῖ. Αὐτό ἔχει ἐπιβεβαιωθεῖ ἀπό τό Unitatis Redintegratio [σημαίνει «ἀποκατάσταση τῆς ἑνότητας» καί ἀποτελεῖ δόγμα τῆς Δευτέρας Βατικανῆς Συνόδου, τό 1964], παρ. 1 πού ἀναφέρει :

“Παντοῦ μεγάλος ἀριθμός [πιστῶν] ἔχει νιώσει τήν ὤθηση τῆς χάριτος αὐτῆς καί μεταξύ τῶν χωρισμένων ἀδελφοτήτων μας ἀκόμη αὐξάνει, μέρα μέ τήν μέρα, ἡ κίνηση αὐτή, ἡ ὁποία ἐνισχύεται ἀπό τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ σκοπό τήν ἀποκατάσταση τῆς ἑνότητας μεταξύ τῶν χριστιανῶν”.

Πενήντα χρόνια πρίν, σέ αὐτήν τήν ἴδια πλατεία [τοῦ Ἁγίου Πέτρου], ἕνας ἰσχυρός καί βαρυσήμαντος ἑορτασμός αἰχμαλώτισε τήν καρδιά καί τόν νοῦ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, μεταφέροντάς τον μέσα στούς αἰῶνες μέχρι καί τήν σημερινή ἐποχή. Αὐτή ἡ σημαντική ἱστορική στιγμή, ἡ ὁποία ἔχει μεταμορφωτική δύναμη, ἡ ἔναρξη τῆς Δευτέρας Βατικανῆς Συνόδου, ἦταν ἐμπνευσμένη ἀπό τήν θεμελιώδη πραγματικότητα ὅτι ὁ Υἱός καί ἐνσαρκωμένος Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι “…ὅπου δύο ἤ τρεῖς συγκεντρωμένοι στό ὄνομά Του” (Ματθ. 18, 20) καί ὅτι τό Πνεῦμα, τό ὁποῖο ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Πατρός, « … θά μᾶς ὁδηγήσει σέ ὅλη τήν ἀλήθεια” (Ἰω. 16, 13).

Στά πενήντα χρόνια, πού μεσολάβησαν, ἀνακαλοῦμε στήν μνήμη μας μέ ζωντάνια καί εὐαισθησία, ἀλλά καί μέ χαρά καί ἐνθουσιασμό, τίς συζητήσεις, στίς ὁποῖες λάβαμε μέρος προσωπικά. Συζητήσεις μεταξύ μελῶν τῆς ἐπισκοπικῆς Ἐκκλησίας (Episcopal), καί εἰδικῶν συμβούλων θεολόγων, κατά τήν διάρκεια τῆς διαμορφωτικῆς περιόδου [τῆς ζωῆς μας] –ὡς νεαρός σπουδαστής τότε– στό Ποντιφηκικό Ἰνστιτοῦτο Ἀνατολικῶν Σπουδῶν, ὅπως ἐπίσης [φέρουμε στήν μνήμη μας] καί τήν παρακολούθηση κάποιων εἰδικῶν συνεδριῶν τῆς Ἐκκλησίας [σας]. Γίναμε μάρτυρες, ἀπό πρῶτο χέρι, τοῦ πῶς οἱ [Ρωμαιοκαθολικοί] ἐπίσκοποι βίωσαν μιά ἀνανεωμένη ἐπίγνωση τῆς ἐγκυρότητας –καί μιᾶς ἐνδυναμωμένης αἴσθησης τῆς συνέχειας, τῆς παράδοσης καί τῆς πίστεως, «πού παραδόθηκε μιά γιά πάντα στούς πιστούς» (Ἰούδα 1,3). Ὑπῆρξε μιά περίοδος ὑπόσχεσης καί ἐλπίδας γιά τήν Ἐκκλησία σας καί σέ ἐσωτερικό καί σέ ἐξωτερικό ἐπίπεδο.

Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἔχουμε ἀκολουθήσει μιά ἐποχή ἀνταλλαγῶν καί προσδοκιῶν. Γιά παράδειγμα, ἡ σύγκληση τῆς πρώτης Πανορθόδοξης Διάσκεψης τῆς Ρόδου, ἡ ὁποία ὁδήγησε στήν Προ-Συνοδική Πανορθόδοξη Διάσκεψη γιά τήν προετοιμασία τῆς Μεγάλης Συνόδου τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Οἱ ἀνταλλαγές αὐτές θά καταδείξουν τήν ἑνοποιημένη μαρτυρία, πού δίδει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στόν σύγχρονο κόσμο. Ἐπιπλέον, συνέπεσε μέ τήν διεξαγωγή τοῦ “διαλόγου τῆς ἀγάπης” καί προμήνυσε τήν δημιουργία τῆς Ἑνωμένης Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς γιά τόν Θεολογικό Διάλογο μεταξύ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος θεσμοθετήθηκε ἀπό τούς σεβαστούς προκατόχους μας Πάπα Ἰωάννη Παῦλο τόν Δεύτερο καί τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο.

Κατά τήν διάρκεια τῶν τελευταίων πέντε δεκαετιῶν, τά ἐπιτεύγματα αὐτῆς τῆς σύναξης εἶναι πολυποίκιλα, ὅπως αὐτό γίνεται φανερό ἀπό μιά σειρά σημαντικῶν καί μέ ἐπιρροή θεσμῶν, διακηρύξεων καί θεσπισμάτων. Ἔχουμε σκεφτεῖ σέ βάθος τήν ἀνανέωση τοῦ πνεύματος καί “τήν ἐπιστροφή στίς πηγές” μέσα ἀπό τήν λειτουργική μελέτη, τήν βιβλική ἔρευνα καί τήν σπουδή τῶν Πατέρων. Ἔχουμε ἐκτιμήσει τήν ἀξία τοῦ ἀγώνα πρός τήν σταδιακή ἀπελευθέρωση ἀπό τά ὅρια τοῦ ἄκαμπτου σχολαστικισμοῦ καί τό ἄνοιγμα πρός μιά Οἰκουμενική συνάντηση, πράγμα πού ὁδήγησε στήν ἀμοιβαία ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054, στήν ἀνταλλαγή χαιρετισμῶν, στήν ἐπιστροφή λειψάνων, στήν ἔναρξη σημαντικῶν διαλόγων καί στήν ἀνταλλαγή ἐπισκέψεων τῶν ἑδρῶν μεταξύ τῶν προκαθημένων τῶν δύο ἐκκλησιῶν.

Τό ταξίδι μας δέν ἔχει ὑπάρξει πάντοτε εὔκολο ἤ χωρίς κόπο καί πρόκληση, διότι, ὅπως γνωρίζουμε, «στενή εἶναι ἡ θύρα καί δύσκολο τό μονοπάτι» (Ματθ. 7,14). Ἡ οὐσιώδης θεολογία καί τά κεφαλαιώδη θέματα τῆς Δευτέρας Βατικανῆς Συνόδου, –τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἱερότητα τῆς λειτουργίας καί ἡ ἐγκυρότητα τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος– εἶναι δύσκολο νά ἐφαρμοστοῦν στήν πράξη, αὐτή καθ’ ἑαυτή, καί ἀποτελοῦν ἔργο ἰσόβιας προσπάθειας καί ἔργο τῆς ἐκκλησίας σέ ὅλα τά πλάτη. Ἡ θύρα, ἑπομένως, πρέπει νά μείνει ἀνοικτή γιά βαθύτερη ἀποδοχή, ποιμαντική δέσμευση καί ἐκκλησιαστική ἑρμηνεία τῆς Δευτέρας Βατικανῆς Συνόδου.

Καθώς ἀπό κοινοῦ προχωροῦμε μπροστά, εὐχαριστοῦμε καί δοξολογοῦμε τόν ζῶντα Θεό –τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιο– διότι ἡ ἴδια σύναξη ἐπισκόπων ἔχει ἀναγνωρίσει τήν σημασία στοχασμοῦ καί εἰλικρινοῦς διαλόγου μεταξύ τῶν δύο “ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν”. Συμμεριζόμαστε την “… ἐλπίδα ὅτι τό ἐμπόδιο, πού διαιρεῖ τήν Ἀνατολική Ἐκκλησία καί τήν Δυτική Ἐκκλησία, θά ἐκτοπισθεῖ καί ὅτι –ἐπιτέλους– θά ὑπάρξει [μόνο] ἕνας οἶκος θεμελιωμένος σταθερά πάνω στόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν ἀκρογωνιαῖο λίθο, ὁ ὁποῖος θά κάνει τά δύο ἕνα” (Unitatis Redintegratio §18).

Μέ τόν Χριστό ἀκρογωνιαῖο μας λίθο καί τήν κοινή μας παράδοση, θά εἴμαστε σέ θέση –ἤ, καλύτερα, θά μᾶς καταστήσει ἱκανούς ἡ δωρεά καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ– νά διδάξουμε μιά καλύτερη ἐκτίμηση καί πληρέστερη ἔκφραση τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Μέ τίς συνεχεῖς μας προσπάθειες, σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τῆς παράδοσης τῆς πρώτης Ἐκκλησίας, καί ὑπό τό φῶς τῆς Ἐκκλησίας τῶν Συνόδων τῆς πρώτης χιλιετίας, θά γευθοῦμε τήν ὁρατή ἑνότητα, ἡ ὁποία βρίσκεται ἀκριβῶς μπροστά μας σήμερα.

Ἡ Ἐκκλησία πάντα εἶναι τέλεια στήν μοναδική της προφητική καί ποιμαντική διάσταση, ἐνστερνίζεται τήν χαρακτηριστική της πραότητα καί πνευματικότητα, καί ὑπηρετεῖ μέ ταπεινή εὐαισθησία τούς «ἐλαχίστους ἀδελφούς μου» (Ματθ. 25,40).

Ἀγαπητέ ἀδελφέ, 

ἡ παρουσία μας ἐδῶ σηματοδοτεῖ καί ἐπισφραγίζει τήν δέσμευσή μας, ὥστε νά γίνουμε ἀπό κοινοῦ μάρτυρες τοῦ μηνύματος τῆς σωτηρίας καί θεραπείας τοῦ Εὐαγγελίου, πρός τούς ἐλαχίστους ἀδελφούς μας : τούς πτωχούς, τούς καταπιεσμένους, τούς λησμονημένους μέσα στόν κόσμο τοῦ Θεοῦ. Ἄς ἀρχίσουμε μέ προσευχές γιά τήν εἰρήνη καί τήν ἀνακούφιση τῶν Χριστιανῶν ἀδελφῶν μας, ἀνδρῶν καί γυναικῶν, πού ζοῦν στήν Μέση Ἀνατολή. Μέσα σέ αὐτόν τόν ἀναβρασμό βίας, διαίρεσης καί διάσπασης, πού κυριαρχεῖ σήμερα καί κλιμακώνεται μεταξύ λαῶν καί ἐθνῶν, εἴθε ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐπιθυμία γιά ἁρμονία, πού ἐδῶ ὀμολογοῦμε, καί ἡ κατανόηση, πού ἐπιζητοῦμε μέσῳ διαλόγου καί ἀμοιβαίου σεβασμοῦ, νά ἀποτελέσει πρότυπο γιά τόν σύγχρονο κόσμο μας. Ὄντως, εἴθε ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα νά ἁπλώσει χεῖρα βοηθείας “στόν ἄλλο” καί νά δουλέψουν ὅλοι μαζί, ὥστε νά ξεπεραστοῦν τά δεινά, πού ταλαιπωροῦν τούς λαούς παντοῦ, ἰδιαίτερα ἡ πείνα, οἱ φυσικές καταστροφές, ἀρρώστιες καί ὁ πόλεμος, ὁ ὁποῖος στό τέλος ἀγγίζει τίς ζωές ὅλων μας. Ὑπό τό φῶς ὅλων αὐτῶν, πού δέν ἔχουν ἀκόμη ἐπιτευχθεῖ ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας πάνω στήν γῆ, καί μέ μεγάλη ἐκτίμηση γιά τήν ὅλη πρόοδο, πού πετύχαμε μαζί, μᾶς τιμᾶ τό γεγονός ὅτι μᾶς προσκαλέσατε νά παρακολουθήσουμε – καί νιώθουμε ταπεινοί μπροστά στό κάλεσμά σας νά ὁμιλήσουμε – τήν ἱερή καί ἑορταστική αὐτή ἀναμνηστική τελετή τῆς Δεύτερης Βατικανῆς Συνόδου. Εἶναι ἐπίσης ταιριαστό τό γεγονός ὅτι αὐτή ἡ περίσταση σηματοδοτεῖ ἐπίσης γιά τήν δική σας Ἐκκλησία τήν ἐπίσημη ἔναρξη τοῦ “Ἔτους τῆς Πίστης”, καθώς ἡ πίστη εἶναι αὐτή, πού παρέχει ἕνα ὁρατό σημάδι τοῦ ταξιδιοῦ, πού μαζί κάνουμε κατά μῆκος τοῦ μονοπατιοῦ τῆς συμφιλίωσης καί τῆς ὁρατῆς ἑνότητας.

Κλείνοντας, Ἁγιότατε, Ἀγαπητέ Ἀδελφέ, ἐμεῖς ἐγκαρδίως σᾶς συγχαίρουμε – μαζί μέ τήν πολυπληθή εὐλογημένη σημερινή σύναξη – καί πατερικά σᾶς ἐναγκαλιζόμαστε στήν πανηγυρική αὐτή περίσταση αὐτῆς τῆς ἐτήσιας ἑορτῆς. Εἴθε ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ ὅλους». 

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

3) 11-10-2012 : Συμπροσευχές τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μέ τόν αἱρεσιάρχη Πάπα πρός τιμήν τῆς Β΄ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου

Ἀναγνωρίζει μὲ τὴν στάση του τὸ πρωτεῖο καὶ τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα, ἀλλὰ καὶ τὴν Οὐνία.

Ἐξύμνησε τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054, ἀναγνώρισε τὸ Βατικανὸ ὡς «Ἐκκλησία», ὅταν ὁ ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν του ζήτησε ἀπὸ τὴν ἕδρα τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ ΟΗΕ τὸν σχηματισμὸ παγκοσμίου κυβερνήσεως, μίλησε γιὰ τὴν θετικὴ προσφορὰ τῶν διαλόγων καὶ ἐξέφρασε τὴν ἐλπίδα ὅτι οἱ δύο ἐκκλησίες θὰ γίνουν μία.

Ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος πρίν πενήντα ἔτη δὲν ἀποκήρυξε τίς αἱρέσεις καὶ τίς κακοδοξίες τοῦ Πάπα οὔτε ἀποκήρυξε τὴν ἀπολυταρχία του οὔτε τὸν ἀνακάλεσε στὴν τάξη γιὰ τὴν κατάργηση τοῦ Συνοδικοῦ Πολιτεύματος καὶ τὴν ὑποχρεωτικὴ ὑποταγὴ τῶν «Ἐπισκόπων» τοῦ Βατικανοῦ στὸν «Ἐπίσκοπο» τῆς Ρώμης, δηλαδή τὸν Πάπα. Ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος εἶχε προωθήσει τὸν Παπικὸ Οἰκουμενισμὸ, ἀναγνωρίζοντας ὡς πραγματικὸ θεό, τὸν θεό τῶν Ἰουδαίων, τῶν Μουσουλμάνων, ὅπως καὶ τὰ «ἱερὰ καὶ τά ὅσια» τῶν Ἰνδουϊστῶν, τῶν Βουδιστῶν κ.λπ., ἐνῶ ἄνοιξε διάλογο μὲ τοὺς πολεμίους τῆς Πίστεως, ὅπως εἶναι οἱ Μασῶνοι. Γιατὶ ὁ Οἰκ. Πατριάρχης συμπεριφέρεται ὡς «τυφλὸ ὄργανο» τῆς Β´ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου;

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἔσπευσε νὰ ἀνταποκριθεῖ στὴν πρόσκληση τοῦ Πάπα κ. Βενεδίκτου καὶ νὰ μεταβεῖ στὸ Βατικανό, γιὰ νὰ τιμήσει τίς ἐκδηλώσεις γιὰ τὴν συμπλήρωση πενήντα ἐτῶν ἀπὸ τὴν Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδο. Παραβρέθηκε δὲ καὶ συμπροσευχήθηκε μέ τόν Πάπα στὴν πλατεῖα τοῦ Ἁγίου Πέτρου. Οἱ Πατριαρχικοὶ κύκλοι λέγουν ὅτι ἁπλῶς παραβρέθηκε καὶ παρακολούθησε τὴν Λειτουργία, τὴν ὁποία ἔκανε ὁ Πάπας, οἱ φωτογραφίες ὅμως ἐπιβεβαιώνουν ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι τὸν κατηγοροῦν ὅτι κατεφρόνησε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν τίς συμπροσευχές μέ τούς πλανεμένους Χριστιανούς καὶ συμπροσευχήθηκε μὲ τὸν αἱρεσιάρχη Πάπα.

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἐξεφώνησε καὶ λόγο γιὰ τὴν Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδο. Ὁ λόγος του «Πανηγυρικὸς» γιὰ τὴν ἕνωση τῶν «Ἐκκλησιῶν». Μόνο θετικὰ ἀποτελέσματα βλέπει. Γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη τὸ Βατικανόν, τὸ ὁποῖο ἔχει ὑπουργὸ Ἐξωτερικῶν καὶ ὁ ὁποῖος ζήτησε ἀπὸ τὴν ἕδρα τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ ΟΗΕ τὸν σχηματισμὸ Παγκοσμίου Κυβερνήσεως, εἶναι κανονικὴ «Ἐκκλησία». Ὁμιλῶνντας δὲ γιὰ τὴν Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδο, εἶπε σύμφωνα πρὸς τὸ ρεπορτὰζ τὰ ἑξῆς :

«“Τὶς τελευταῖες πέντε δεκαετίες τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς Συνόδου εἶναι ὁρατὰ”, εἶπε ὁ Πατριάρχης, κάνοντας λόγο γιὰ “ἐπιστροφὴ στὶς πηγὲς” μέσῳ λειτουργικῆς μελέτης, βιβλικῆς ἔρευνας, καὶ πατερικῆς φιλοσοφίας. Ἀναφέρθηκε “… στὸν ἀγώνα γιὰ τὴν σταδιακὴ ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὸν περιορισμὸ τοῦ ἄκαμπτου σχολαστικισμοῦ”, σημειώνοντας ὡς βήματα πρὸς τὴν σωστὴ κατεύθυνση, τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054, τὶς συναντήσεις ἀντιπροσωπειῶν τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, τὴν ἐπιστροφὴ κειμηλίων κ.ἄ. “Τὸ ταξίδι μας δὲν ἦταν ποτὲ εὔκολο, χωρὶς πόνο καὶ προκλήσεις”, εἶπε χαρακτηριστικὰ ὁ Πατριάρχης, γιὰ νὰ συμπληρώσει πὼς ἐπιθυμία του εἶναι ἡ ἐπιστροφὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴν κατάσταση τῆς πρώτης χιλιετίας, πρὶν δηλαδὴ τὸ σχίσμα μεταξὺ Δύσης καὶ Ἀνατολῆς». Ἐπίσης τόνισε : «συντασσόμαστε μὲ τήν… ἐλπίδα πὼς τὸ τεῖχος, ποὺ χωρίζει τὴν Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία καὶ τὴν Δυτικὴ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ μετακινηθεῖ καὶ πὼς ἐπιτέλους μπορεῖ νὰ ὑπάρξει μόνο μία στέγαση, δυνατὰ ἑδραιωμένη στὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο, ποὺ θὰ κάνει καὶ τὰ δύο σὲ ἕνα». 

Οὐσιαστικῶς ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δηλώνει ὅτι πάσῃ θυσίᾳ θὰ φθάσει στὴν ἕνωση, ἄνευ ὅρων καὶ ἄνευ προϋποθέσεων. Ἤδη γι᾽ αὐτὸν τὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ, τὸ ὁποῖο κατὰ τὸν μακαριστὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κυρὸ Σεραφεὶμ δὲν εἶναι Ἐκκλησία, εἶναι κανονικὴ Ἐκκλησία. Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης σκοπίμως παραβλέπει ὅτι ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος διετήρησε ἀναλλοίωτα τὰ αἱρετικὰ δόγματα τῆς παπωσύνης περὶ τοῦ πρωτείου καὶ τοῦ ἀλαθήτου (Σ.Σ. ἀλάθητος εἶναι μόνον ὁ Θεός· εἶναι καὶ ὁ Πάπας κατὰ τὸν Οἰκ. Πατριάρχη. Ἄρα ὁ Πάπας εἶναι ἡμίθεος).

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης παραβλέπει ὅτι ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος ἐπέτεινε τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα σέ ὅλες τίς ἀποφάσεις του καὶ ὅτι οἱ «Ἐπίσκοποι» τοῦ Παπισμοῦ δύνανται νὰ ἀσκοῦν τὰ ποιμαντικά τους καθήκοντα στίς «Ἐπισκοπές» τους, μόνο ὅταν βρίσκονται σέ πλήρη ὑποταγὴ πρὸς τὸν Πάπα, ἀναγνωρίζοντάς τον ὡς ὑπερτάτη Ἐκκλησιαστικὴ ἀρχὴ καὶ ὡς ἀλάθητη κεφαλήν τους. 

Μὲ ἄλλα λόγια ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀποδέχεται τὴν κατάργηση τοῦ Συνοδικοῦ πολιτεύματος, τὴν δικτατορία καὶ τὸν ἀπολυταρχισμὸ τοῦ Πάπα, ὁ ὁποῖος θεωρεῖ ἑαυτὸν ἀποκλειστικὸ ἀντιπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὸν πλανήτη γῆ.

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης παραβλέπει ἐπίσης γιὰ λόγους σκοπιμότητος, ὅτι ἡ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος ἀρνήθηκε νὰ καταδικάσει, νὰ διαλύσει καὶ νὰ καταργήσει τὴν ἀνὰ τὸν κόσμον δαιμονικὴ Οὐνία, ἡ ὁποία δρᾶ προσηλυτιστικῶς ὑπὲρ τοῦ Παπισμοῦ καὶ ὑπονομευτικῶς γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, κατὰ τὴν ἐπανέναρξη τῶν Θεολογικῶν Διαλόγων μέ τούς Παπικούς, δὲν ἐπανέφερε τὸ θέμα τῆς Οὐνίας. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κατὰ τὴν Γ´ Πανορθόδοξη Διάσκεψη τῆς Ρόδου (1964), διαρκούσης τῆς Γ´ περιόδου τῆς Β´ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου, ἀπήτησε τὴν τελεία ἀπομάκρυνση τῶν Οὐνιτῶν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἀνατολή. Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης εἶναι ὁ μόνος Ὀρθόδοξος Πατριάρχης τῆς Ἀνατολῆς, ὁ ὁποῖος δὲν θέτει θέμα Οὐνίας, ἐνῶ ὅλοι οἱ ἄλλοι τὸ θέτουν ὡς βασικὴ προϋπόθεση ἀκόμη καὶ γιὰ μία συνάντηση τοῦ Πάπα. Ἐπίσης, ὁ δικός μας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος, ἀρνεῖται νὰ θέσει θέμα, παρὰ τίς ἐκκλήσεις Ἱεραρχῶν καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Πάπας ἀναβάθμισε τὴν Οὐνία στὴν Ἑλλάδα, διορίζοντας τὸν καθηγητὴ κανονικοῦ Δικαίου τῆς Παπικῆς «ἐκκλησίας» κ. Δημ. Σαλάχα ὡς «Ἀρχιεπίσκοπον» τῶν ἐν Ἑλλάδι Οὐνιτῶν καὶ ὁ ὁποῖος «ἁλωνίζει» σέ ὁλόκληρη τὴν Ἑλλάδα.

Ὀφείλουμε ὅμως νὰ παρατηρήσουμε ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀναλύοντας καὶ ἑρμηνεύοντας τίς κινήσεις καὶ ἐνέργειές του, εἶναι ὁ πλέον ἔνθερμος ὑποστηρικτὴς τῆς Β´ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου. Αὐτή ἀποφάσισε νὰ προωθήσει τὸν Οἰκουμενισμό, προωθῶντας τὸν διάλογο μέ τούς Ἰνδουϊστές, τούς Βουδιστές κ.λπ. ἀναγνωρίζοντας τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσιά τους. Ἐπίσης, ἀναγνώρισε τὴν Μουσουλμανικὴ θρησκείαν, διότι οἱ Μουσουλμάνοι «λατρεύουν τὸν μόνον ζῶντα θεόν». Δηλαδή, ὁ Ἀλλάχ εἶναι πραγματικὸς θεός. Ἆραγε ὁ Χριστὸς τί εἶναι; 

Ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος ζήτησε τὴν προώθηση τοῦ «ἀδελφικοῦ διαλόγου» μέ τούς Ἰουδαίους, φροντίζοντας μάλιστα νὰ ἀπαλλάξει τοὺς Ἰουδαίους ὡς σύνολο ἀπό τήν εὐθύνη τοῦ στυγεροῦ ἐγκλήματος τῆς σταυρώσεως τοῦ Κυρίου μας. Ἀπὸ τὴν πλευρά του ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης τί κάνει; Ὀργανώνει διαθρησκειακές διασκέψεις, συμπροσεύχεται μέ τούς Παπικούς, τούς Βουδιστές, τούς Ἰνδουϊστές, τούς Μουσουλμάνους, τούς Ἰουδαίους, τούς εἰδωλολάτρες καὶ λέγει ὅτι εἴμαστε τέκνα τοῦ ἰδίου Θεοῦ. Λέγει δηλαδὴ ὅ,τι καὶ ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος καὶ οἱ Μασῶνοι. 

Ὑπογραμμίζυμε ὅτι ἡ Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδος ἄνοιξε διάλογο καὶ μέ τούς μασώνους, τούς κομμουνιστές καὶ τούς ἀθέους. Ἐνῶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας διὰ τῶν Συνόδων καταδίκαζαν πάντας τοὺς πολεμοῦντας τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἀπὸ καιρὸ κάνει ἀγῶνα γιὰ τὴν Ἕνωση μέ τούς Παπικούς, περιθωριοποιῶντας τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὰ δόγματά της. Ἐφαρμόζει τίς ἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου σά νὰ ἦταν Πάπας. Συμπεριφέρεται δὲ ὡς Πάπας, ἀφοῦ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου συνεδριάζει τύποις, ἐνῶ τρομοκρατεῖ διὰ ἐπιστολῶν τοὺς Σεβ. Μητροπολίτες, τοὺς Καθηγουμένους Ἱ. Μονῶν καὶ Θεολόγους (ρασοφόρους καὶ μή), οἱ ὁποῖοι τὸν καταγγέλλουν γιὰ καταφρόνηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Τὰ μηνύματα, τὰ ὁποῖα ἀπέστειλε ἀπὸ τὸ Βατικανὸ εἶναι ὅτι ἔχει πολὺ πόνον, διότι ἡ ἕνωση προχωρᾶ μὲ πολὺ ἀργοὺς ρυθμούς.

Ἀπὸ τὰ μηνύματα βγαίνει ἐπίσης τὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμεθα ὀλυμπιονῖκες σέ θέματα διευκολύνσεως τῆς Ἑνώσεως, ἐνῶ ὁ Πάπας δὲν ἔχει κάνει βῆμα πίσω ἀπὸ τίς αἱρέσεις του, τίς κακοδοξίας του καὶ τὴν δαιμονικὴ Οὐνία. 

Καὶ κάτι ἀκόμη : Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης στὴν ὁμιλία του γιὰ τὴν Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδο «πανηγυρίζει», διότι ὁ διάλογος μέ τούς Παπικούς ἐπιτρέπει τὴν ἐπιστροφὴ κειμηλίων στοὺς Ὀρθοδόξους. Προφανῶς θὰ ἐννοεῖ τὴν ἐπιστροφὴ Ἁγίων Λειψάνων, τὰ ὁποῖα ἔκλεψαν οἱ Παπικοὶ κατὰ τίς σταυροφορίες. Πῶς γνωρίζουμε ὅμως ὅτι εἶναι πραγματικῶς Ἅγια Λείψανα; Καὶ γιατὶ δὲν ἐπιστρέφουν τὸ σύνολό τους εἰς ἔνδειξη «καλῆς θελήσεως». Ὅταν ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρὸς Χριστόδουλος ἔκανε τὰ μεγάλα ἀνοίγματα πρὸς τὸν Παπισμὸ καὶ τὸ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν» ἢ Αἱρέσεων οἱ Παπικοὶ ἀπέστειλαν Λείψανα Ἁγίων, τῶν ὁποίων ἡ γνησιότητα εἶναι ἀμφίβολη.

Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συμπροσευχήθηκε μέ τόν Πάπα στὴν πλατεῖα τοῦ Ἁγ. Πέτρου Ρώμης εἰς ἔνδειξι τιμῆς πρὸς τὴν Β´ Βατικανὴ ψευδοσύνοδο, ἡ ὁποία συμπλήρωσε πενήντα ἔτη ἀπὸ τὴν πραγματοποίησή της. Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης ἀντάλλαξε «ἀδελφικὸ ἀσπασμὸ» μέ τόν Πάπα καὶ ἐξύμνησε τίς ἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς ψευδοσυνόδου ὅπως καὶ τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων, ἐκφράζοντας παραλλήλως τὴν ἐλπίδα ὅτι οἱ δύο Ἐκκλησίες θὰ γίνουν μία (Ἀναγνωρίζει τὸ κράτος τοῦ Βατικανοῦ ὡς «Ἐκκλησία», ἐκφράζουσα τὴν Ἀλήθεια τῆς Πίστεως, ὅπως καὶ ἡ Ὀρθοδοξία). Ἄνευ τῆς ἀποκηρύξεως τῶν αἱρέσεων, τῶν κακοδοξιῶν καὶ τῆς καταργήσεως τῆς Οὐνίας ἀπὸ τόν Πάπα, πῶς θὰ κάνη τὴν ἕνωση ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης;

(ΠΗΓΗ : Ὀρθόδοξος Τύπος (19-10-2012) 1, 7)

4) 11-10-2012 : Συμπροσευχή Πάπα Βενέδικτου, Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί Rowan Williams γιά τά 50 χρόνια ἀπό τή Β΄ Βατικανή ψευδοσύνοδο.

Ἄρχισαν στό Βατικανό καί ἐπίσημα ἀπό τόν αἱρεσιάρχη Πάπα Βενέδικτο οἱ ἑορτασμοί γιά τά 50 χρόνια ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Β΄ Βατικανείου ψευδοσυνόδου. Συμπροσευχήθηκαν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ Μητροπολίτης Γαλλίας Ἐμμανουήλ,  ὁ  Ἀγγλικανός «ἀρχιεπίσκοπος» τοῦ Canterbury, Rowan Williams, ἀλλά καί Οὐνίτες (δεῖτε 0.40 κ.ἐ).

(ΠΗΓΗ : http://aktines.blogspot.gr)

5) 22-10-2012 : Πατριάρχης Βαρθολομαῖος : Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο θά συνεχίσει τίς προσπάθειές του στό θέμα τοῦ διαθρησκευτικοῦ διαλόγου.

Συνάντηση Ἀ. Τσίπρα μέ τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη

Τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, πού φιλοξενεῖται αὐτές τίς ἡμέρες στό ἡσυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου, στό Ἀκριτοχώρι Σερρῶν, ἐπισκέφθηκε παράλληλα, ὁ πρόεδρος τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδας τοῦ ΣΥ.ΡΙΖ.Α, Ἀλέξης Τσίπρας, στό πλαίσιο τῆς περιοδείας του στό νομό Σερρῶν. Ἡ μεταξύ τους συνάντηση κράτησε περίπου 40 λεπτά καί ἔγινε σέ πολύ καλό κλίμα. Τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολίτευσης ὑποδέχθηκαν ὁ μητροπολίτης Σιντικῆς Μακάριος καί ἡ ἠγουμένη τῆς μονῆς Τιμίου Προδρόμου Ἰακώβη, οἱ ὁποῖοι τόν ξενάγησαν στό νέο καθεδρικό τοῦ ἡσυχαστηρίου. Στό σύντομο διάλογο, πού εἶχαν ἐνώπιον τῶν δημοσιογράφων, ὁ κ. Τσίπρας εἶπε στόν Πατριάρχη : «Ἦρθα γιά νά ἐκφράσω, γιά μιά ἀκόμη φορά, τή στήριξη στά δίκαια αἰτήματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, πού πηγάζουν ἀπό τό διεθνές δίκαιο».

Ὑπενθύμισε πώς, ὅταν συναντήθηκαν στό Φανάρι, συζήτησαν γιά τή δυνατότητα ἐπαναλειτουργίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης καί σημείωσε ὅτι στό διάστημα, πού μεσολάβησε, δυστυχῶς, οἱ ἐξελίξεις στήν Ἑλλάδα καί παγκοσμίως δέν ἦταν οἱ καλύτερες δυνατές. Παράλληλα ἐξῆρε τίς παρεμβάσεις τοῦ κ. Βαρθολομαίου, μέσα ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, γιά τή φιλία, τή συνεργασία, τήν εἰρήνη, τήν ἀδελφοσύνη καί τόν διαθρησκευτικό διάλογο, λέγοντας ὅτι εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτες καί εἶναι συμπαραστάτης στό ἔργο του.

Ὁ Οἰκουμενικός πατριάρχης εὐχαρίστησε γιά τή διαρκή ὑποστήριξη καί σημείωσε : «Πάντα ὑπολογίζουμε στήν πολιτική στήριξη τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν τῶν ἐπί μέρους κομμάτων στήν Ἑλλάδα καί εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὅλα τά κόμματα βρίσκονται στό πλευρό μας. Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο εἶναι ἡ μητέρα Ἐκκλησία ὅλων μας καί ἐκπροσωπεῖ τό γένος μας, τήν Ὀρθοδοξία καί τήν πίστη μας. Ἡ οἰκουμενικότητα δέν εἶναι μόνο στόν τίτλο, ἔχει οὐσιαστικό περιεχόμενο». Ἐπισήμανε ὅτι τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινούπολης εἶναι πρωτοπόρο στά θέματα τοῦ διαθρησκευτικοῦ διαλόγου καί τῆς οἰκολογίας. Εἰδικότερα γιά τόν διαθρησκευτικό διάλογο ἐπισήμανε ὅτι εἶναι μιά ἀπό τίς προτεραιότητές του καί πρίν ἀπό 25 χρόνια ἄρχισε διάλογο μέ τίς ἄλλες μή χριστιανικές μονοθεϊστικές θρησκεῖες, τό Ἰσλάμ καί τόν Ἰουδαϊσμό. Μάλιστα, στίς 26 Νοεμβρίου ὁ κ. Βαρθολομαίος θά ταξιδέψει στή Βιέννη, γιά νά παραστεῖ στήν ἐναρκτήρια τελετή τοῦ πρώτου Διαθρησκευτικοῦ Κέντρου, πού ἴδρυσε ὁ βασιλιάς τῆς Σαουδικῆς Ἀραβίας καί οἱ πρῶτες χῶρες, πού συνεργάζονται, εἶναι ἡ Σαουδική Ἀραβία, ἡ Ἱσπανία καί ἡ Αὐστρία.

Ὑπογράμμισε πώς τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο θά συνεχίσει τίς προσπάθειές του στό θέμα τοῦ διαθρησκευτικοῦ διαλόγου, ἄν καί μερικές φορές ἀδίκως ἐπικρίνεται. «Αὐτά εἶναι τά πιστεύω μας, αὐτή ἡ φιλοσοφία μας καί ἔτσι θά πορευόμαστε. Ὅ,τι πιστεύουμε καί πράττουμε εἶναι σύμφωνο μέ τίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου καί τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ», εἶπε. Ὁ Πατριάρχης συνεχάρη τόν κ. Τσίπρα γιά τό δεύτερο παιδί του καί εὐχήθηκε νά εἶναι γερό καί καλοφωτισμένο.

(ΠΗΓΗ : https://www.protothema.gr)

Σύν Θεῷ, θά συνεχίσουμε στό ἑπόμενο ἄρθρο μας.

e-mail : synaxisorthkm@gmail.com

Κάνε ἐγγραφή στό νέο κανάλι τῆς Κατάνυξης τοῦ Youtube πατώντας ἐδῶ: https://bit.ly/2WldGra